Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Βίλα (Ο δρόμος που δεν πήραν): Τρυπώσαμε στις πρόβες και μάθαμε τα πάντα για την παράσταση Κύριο

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

Φωτογραφίες Κοσμάς Ινιωτάκης 

Οι δρόμοι της Αθήνας παθαίνουν κυκλοφοριακή συμφόρηση με την πρώτη βροχή, πόσω μάλλον αν αυτή είναι έντονη. Το ραντεβού μας στο Μικρό Θέατρο Κεραμεικού είναι νωρίς το απόγευμα αλλά η κακοκαιρία έχει μετατρέψει το σκηνικό σε μαύρη νύχτα. 

Μαζί με τον Κοσμά Ινιωτάκη, φωτογράφο του texnes-plus,  τρυπώνουμε κυριολεκτικά στο φουαγιέ του θεάτρου, βρεγμένοι από την κορφή ως τα νύχια. 

Η πρόβα έχει ξεκινήσει και προσπαθούμε αθόρυβα να πάρουμε τις θέσεις μας. 

Στο κέντρο τη σκηνής, ηΛίλα Μπακλέση έχει έναν μονόλογο, όπου με επιχειρήματα προσπαθεί να πείσει τις άλλες δύο ηθοποιούς της παράστασης, τη Νατάσα Εξηνταβελώνη και την Αγγελική Πασπαλιάρη. Όλες τους απευθύνονται η μία στην άλλη με το ίδιο όνομα, όλες λέγονται «Αλεχάνδρα». 

Παρακολουθούμε ένα πέρασμα λίγο πριν την πρεμιέρα της Παρασκευής 17 Δεκεμβρίου. Η σκηνοθέτιδα της παράστασης, Λητώ Τριανταφυλλίδου, παρακολουθεί προσεκτικά, σημειώνει συχνά αλλά δεν διακόπτει τις τρεις ηθοποιούς. Εξάλλου, όλα είναι έτοιμα, μικρολεπτομέρειες μένουν.  

eksidaveloni mikros kerameikos

Σύμφωνα με την υπόθεση του έργου του Χιλιανού συγγραφέα Γκυγιέρμο Καλντερόν,παρακολουθούμε τρεις γυναίκες, όλες με το ίδιο όνομα «Αλεχάνδρα», που συναντιούνται σ’ ένα δωμάτιο με στόχο να αποφασίσουν τι θα γίνει ένα κτίριο. Μια βίλα, η βίλα Γκριμάλντι, ένας υπαρκτός χώρος βασανιστηρίων και δολοφονιών της Χιλής κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ  (1973-1990). Με χιούμορ και δραματική μαεστρία, ο Χιλιανός συγγραφέας δημιουργεί τρεις σύγχρονους χαρακτήρες που ανυποψίαστοι μπαίνουν σε ένα παιχνίδι ανάκτησης της προσωπικής τους ιστορίας. Θα πρέπει η Βίλα να γίνει ένα μνημείο για τις κτηνωδίες που συνέβησαν εκεί; Να παραμείνει ένα ερείπιο, να ξεχαστεί; Να γίνει χώρος τέχνης; Κάθε μια επιλογή εκφράζει μια διαφορετική σχέση με την Ιστορία, αλλά και μια διαφορετική ανάγκη των θυμάτων της.  

eksidaveloni villa prova3 texnes plus2jpg

Ρωτώ τη σκηνοθέτιδα πώς ανακάλυψε αυτό το έργο. «Είναι συγγραφέας από τη Χιλή αλλά έχει διεθνή παρουσία. Εγώ ήρθα σ’ επαφή μαζί του, όσο ζούσα στη Νέα Υόρκη και είχα δει το έργο, όταν ανέβηκε το 2017 εκεί. Θεώρησα ότι είναι ένα έργο πολύ κοντά σε συλλογισμούς και προβληματισμούς που είχα σε σχέση με την Ελλάδα. Από τότε είχε μπει στο μυαλό μου ότι ήθελα να το ανεβάσω εδώ», μου εξηγεί η Λητώ. 

prova villa texnes plus2

Και οι τρεις ηθοποιοί, αν και νέες στον χώρο, έχουν στο βιογραφικό τους αξιόλογες συνεργασίες και σημαντικές ερμηνείες. Τι τις συγκίνησε όμως στο συγκεκριμένο κείμενο και είπαν το «ναι»; 

eksidaveloni villa prova texnes plus2jpg

 Η Λίλα Μπακλέση μου λέει χαρακτηριστικά: «Όταν διάβασα το έργο, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι μια σύνδεση με τη δική μας ιστορία και την Ελλάδα. Εδώ δεν μιλάμε καθόλου για τα βασανιστήρια που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας ή του εμφυλίου. Δεν μιλάμε για το τι έγινε για παράδειγμα στο κτίριο της Μπουμπουλίνας. Η πρώτη σύνδεση, λοιπόν, ήταν αυτή και πώς αντιμετωπίζουμε το θέμα της μνήμης και του τραύματος». 

Από την άλλη πλευρά, η Λίλα θα μου μιλήσει και συναισθηματικά γι’ αυτή τη δουλειά: 

«Αυτή η συνεργασία είναι για εμάς πολύτιμη γιατί με τα κορίτσια ήμασταν μαζί από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δεν ήμασταν μόνο συμφοιτήτριες αλλά και φίλες. Φέτος κλείνουμε δέκα χρόνια και ήταν ευτυχές το γεγονός ότι μας σκηνοθετεί η Λητώ».

eksidaveloni villa prova texnes plus

 Η Αγγελική Πασπαλιάρη, το «google» της παρέας, όπως λένε και οι υπόλοιπες του θιάσου πειράζοντάς την, εστιάζει σ’ ένα άλλο κομμάτι, εξίσου σημαντικό: 

 «Όταν διαχειριζόμαστε την ιστορία, πολύ δύσκολα αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο της γυναίκας. Είναι σημαντικό να δούμε πώς οι συγκεκριμένες γυναίκες αλλά και κάθε γυναίκα που έχει υποστεί βασανιστήρια, τα υπόκειται κατά βάση λόγω του φύλου της και αφορμόμενη από εκεί. Για μια γυναίκα δεν θα σκεφτούν ποτέ ότι μπορεί να έχει ιδεολογία. Αν για παράδειγμα είναι κουμουνίστρια, θα την ρωτήσουν αν την έμπλεξε ο γκόμενός της, ο αδερφός της, ο πατέρας της ή όποιος άλλος… Λες και δεν έχει υπόσταση μόνη της. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πολύ μαλακά και όμορφα αναδεικνύεται μέσα από το κείμενο. Ότι τα συγκεκριμένα βασανιστήρια έχουν ταυτότητα φύλου. Είναι τελείως διαφορετικό το τι υπέστησαν οι άνδρες στη βίλα σε σχέση μ’ αυτά που πέρασαν οι γυναίκες. Δυστυχώς στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή έχει και μια ιδιαίτερη αξία να το τονίσουμε».  

villa prova texnes plus 2

Η Νατάσα Εξηνταβελώνη, ακούγοντάς την προσεκτικά προσθέτει: «Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που θίγει το έργο είναι τι σημαίνει, και ιδιαίτερα στην εποχή μας, το «έχω βιαστεί» ή το «έχω βιαστεί άμεσα» και τι σημαίνει ότι υφίσταμαι κάτι με άμεσο ή έμμεσο τρόπο.  Επίσης, έχει να κάνει με τα βιώματα και την ιστορία του κάθε ανθρώπου και πώς τα αντιμετωπίζει ο καθένας ως ταμπού με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Το πώς για κάποια πράγματα δεν μιλάμε…» 

baklesi texnes plus
Η παράσταση είναι μια γυναικεία υπόθεση. Εκτός από τον Γιώργο Λιτζέρη, που υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια, όλοι οι άλλοι συντελεστές είναι γυναίκες. 

Παρούσα στην πρόβα και η μουσικός Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου που υπογράφει τη μουσική της παράστασης. Τι ρωτώ τι την συγκίνησε περισσότερο στο έργο του Χιλιανού συγγραφέα. 

«Υπάρχει μια φράση που λέει η Αλεχάνδρα της Νατάσας Εξηνταβελώνη στον τελευταίο μονόλογο: «Είμαι ο δρόμος που δεν πήρα» και γενικότερα αυτός ο μονόλογος έχει μια μεγάλη δυναμική γιατί είναι μια απάντηση σ’ όλο το έργο. Εκεί βγαίνει ο χαρακτήρας όλων των γυναικών και μπαίνει το συναίσθημα της οργής, της αποφασιστικότητας αλλά και μιας ξεχωριστής δύναμης. Σ’ αυτό το σημείο είναι η αλήθεια ότι προβληματίστηκα περισσότερο και όταν έγραφα τη μουσική γιατί ο λόγος έχει τέτοια δύναμη που πρέπει και οι νότες να συμβαδίζουν, χωρίς να υπογραμμίζουν κάτι συγκεκριμένο…» 

Πόσο δύσκολο είναι να γράψεις μουσική, όταν ο λόγος είναι τόσο δυνατός; 

«Πάντα υπάρχει η παγίδα του μελό, αυτό είναι μια ευκολία. Για να το αποφύγω, ήμουν μαζί με την ομάδα από την αρχή και συμμετείχα και στη μεγάλη έρευνα που κάναμε για να καταλάβουμε τους χαρακτήρες και να δούμε γιατί συμπεριφέρονται έτσι. Αυτό βοήθησε και τους ηθοποιούς στις ερμηνείες τους και εμένα στη σύνθεση».

aggeliki villa texnes plus
Όλες μαζί σχολιάζουμε πόσο σπάνια ανεβαίνουν στη χώρα μας πολιτικά έργα, ιδιαίτερα όταν αφορούν γυναίκες. Η Αγγελική Πασπαλιάρη παρατηρεί πολύ ορθά ότι ακόμα και στο βιβλίο της Γ΄ Λυκείου, υπάρχει μόνο μιάμιση πρόταση για τον εμφύλιο και το επαναλαμβάνει: «Μιάμιση πρόταση».

villa aggeliki prova

«Το παρελθόν και το τραύμα που μας αφήνει, είναι βασικός πυρήνας του έργου. Το κείμενο  έχει έναν έντονο προβληματισμό σε σχέση με τη γυναίκα και τη βία που ξεπερνάει τα σύνορα και αυτό μου κέντρισε από την αρχή το ενδιαφέρον», συμπληρώνει η Λητώ Τριανταφυλλίδου.  

 Συμφωνούμε, όμως, ότι η Τέχνη οφείλει ακόμη και σε μια κοινωνία που δεν μιλάει εύκολα για τις πληγές του παρελθόντος, να ανοίξει δρόμους. Μ’ αυτή την ελπίδα, μέσα στους ζοφερούς καιρούς με τις γυναικοκτονίες να φτάνουν τον θλιβερό αριθμό των 17 θυμάτων, αφήνω το μικρό θέατρο της οδού Ευμολπιδών 13 στο Γκάζι… 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία