Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Είδα το «HAMLET & Άμλετ», σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου Κύριο

Από τη Ζωή Τόλη

«HAMLET & Άμλετ», ένα θεατρικό έργο στηριγμένο πάνω στον «Hamlet» του Σαίξπηρ, σε μετάφραση του Βασίλη Ρώτα, δραματουργική επεξεργασία και προσαρμογή κειμένου για δύο ( 2) ηθοποιούς του Φαίδωνα Καστρή και σκηνοθεσία της Ζωής Ξανθοπούλου.

Πρόκειται για μια υπαρξιακή αναζήτηση του πραγματικού και του ψευδεπίγραφου, της αξίας ή της απαξίας της ζωής, του είναι και του φαίνεσθαι. Η συνεχής αμφισβήτηση του ανθρώπου σε συμβατό και ασύμβατο χρόνο, σκηνικά εκφράζεται με συμπαγή δομή και εξαίρετο αφηγηματικό λόγο, καθώς οι νοηματικοί άξονες αγγίζουν κοινωνικά, πολιτικά και ερωτικά ζητήματα κεφαλαιώδους σημασίας.
Η πολυπρόσωπη γκάμα των χαρακτήρων του κλασικού έργου του Σαίξπηρ, εκπροσωπείται από τους δύο ηθοποιούς. Ο Φαίδων Καστρής υποδύεται εννέα ρόλους και το hamlet, το πνεύμα του σαιξπηρικού έργου, ενώ η Ζωή Ξανθοπούλου, στα ολόλευκα, ενσαρκώνει τον Άμλετ. Όλο αυτό είναι κάτι που από μόνο του είναι και δύσκολο και μεγαλεπήβολο.
Ο Άμλετ παραπαίει ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, στη λογική και το παράλογο, στην ψευδαίσθηση και το ακριβές. Ζει σε ένα κόσμο όπου τα πάντα είναι θολά, αλλά και πάλι τόσο ξεκάθαρα, με τη ζωή και το θάνατο, όχι να αποκλίνουν, αλλά περιέργως να συγκλίνουν σε μια αλληλένδετη περιπέτεια, σε μια παράτολμη «ένωση», όπως οι ζωντανοί και οι πεθαμένοι. Η αρχή γίνεται η αρχή του τέλους, σε ένα αιώνιο κύκλο.
Στο μεταφυσικό αυτό τοπίο ταυτίζεται ο θεατής με τον Άμλετ, διερωτώμενος «να είσαι ή να μην είσαι;», φέρνοντας τον προβληματισμό του έργου στη δική μας σαθρή πραγματικότητα. Όλοι μας κουβαλάμε έναν Άμλετ μέσα μας, βυθισμένοι σε μια ανηλεή ρευστότητα που μας καθηλώνει.
Ερμηνείες.
 
Η ερμηνεία του Φαίδωνα Καστρή ακατανίκητη και αιθέρια αναδεικνύει την επιμελή οργάνωση της σκηνοθεσίας, έτσι ώστε το πάθος και η ένταση των συναισθημάτων να οδηγούν τη δραματικότητα στην κορύφωση. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο δράσης πώς να μην επηρεαστεί ο θεατής, όταν βλέπει και αισθάνεται τη χημεία και την ποιότητα των πρωταγωνιστών...
Το «σανίδι» του θεάτρου γίνεται η ορχήστρα, όπου τα πρόσωπα του Φαίδωνα Καστρή αιωρούνται ανάμεσα στο εδώ και στο εκεί, στο τώρα και το μετά, σε εφιαλτικό σκηνικό γεμάτο από πάθη, αβεβαιότητα και αμφιθυμία, σαν «ήρωες» που αμφιταλαντεύονται και αμφιβάλλουν βαθιά για τη ματαιοδοξία της ζωής που μοιάζει περισσότερο σε θέατρο του παραλόγου.
Σύννους, πληθωρικός, αυθεντικός, πλάνος, λαμπερός, αυθόρμητος, πονηρός, επιδέξιος, σκοτεινός, τρυφερός και ανεμώδης, ανάλογα με τις διαφορετικές περσόνες που υποδύεται, η υπόκριση του Φαίδωνα Καστρή για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται υποδειγματική.
Η Ζωή Ξανθοπούλου άμεση, συγκροτημένη, αληθινή, μέσα στο ερμηνευτικό της κέντρο, στηρίζει με τη σειρά της το δραματουργικό βάθος και την εξέλιξη της πλοκής.
Την άκρως ενδεικτική και απέριττη σκηνογραφία επιμελήθηκε ο Βασίλης Αποστολάτος. Στην ψιμυθίωση βρίσκουμε την Ήρα Σ. Μαγαλιού.
Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι Uncertainity του Jack Blue.
Αξιολόγηση.
 «HAMLET& Άμλετ», στο θέατρο ΑΡΓΩ, των Ζωής Ξανθοπούλου και Φαίδωνα Καστρή, είναι μια καυστική, προκλητική, ενδιαφέρουσα θεατρική πρόταση, με διαχρονικά μηνύματα, λεπτό / ειρωνικό χιούμορ, ασίγαστο ρυθμό και σκηνική εργονομία που σπάει κόκαλα.
«Χαίρε, χαίρε και μην με ξεχάσεις», γίνεται το μότο του Άμλετ, όταν το φάντασμα του δολοφονημένου πατέρα του, ζητάει εκδίκηση για τον άδικο χαμό του.
 
Δύο τελευταίες παραστάσεις Σάββατο 8 και Κυριακή 9 Ιανουαρίου