Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
Είδα
Πώς να επιλέξει κανείς παραστάσεις για τον έρωτα; Το ερώτημα θα ήταν αν υπάρχουν έργα που δεν αναφέρονται σε αυτόν. Από το αρχαίο δράμα και τον Σοφοκλή με το «Έρως ανίκατε μάχαν» μέχρι τον Σαίξπηρ και τον αποχωρισμό της Ιουλιέτας…
«Το να αγαπάς τους ανθρώπους είναι εύκολο. Το να αγαπάς έναν άνθρωπο, αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Κάτι που θα σε φέρει ακριβώς στην κόψη». Tο πολυβραβευμένο έργο «Φεγγίτης» (Skylight) ‒Tony Καλύτερης Παράστασης (2015) και Olivier Καλύτερου Έργου (1996)‒ του Βρετανού…
Από την Κατερίνα Κασελίμη Το «Ντα» είναι ένα έργο δομημένο σε μια σειρά από σκηνές-αναμνήσεις. Η είσοδος του «φαντάσματος»-μπαμπά ενεργοποιεί μια σειρά αναμνήσεων, οι οποίες δεν καλύπτουν μια χρονολογική σειρά, αλλά κινούνται από την ηλικία των δεκαεπτά σε αυτή των…
Από τον Γιάννη Καφάτο Η Ζαν ντ’ Αρκ είναι πάντα το κορίτσι που ακούει φωνές, εμπνέει και στο τέλος πεθαίνει. Η εξαιρετική παράσταση με την ιστορία της, ελαφρώς πειραγμένη, που είδα όμως στο Θέατρο Φούρνος δεν έχει καθόλου φωνές! Μπορεί…
Πρόκειται μάλλον για σύμπτωση, γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι οι τρεις αυτές παραστάσεις που επαναλαμβάνονται για δεύτερη σεζόν και φιλοξενούνται στην ίδια θεατρική στέγη, στο Tempus Verum, στο Γκάζι, καταφέρνουν να συνεπάρουν, έχοντας ως κοινό παρονομαστή…
Το «Λεωφορείον ο Πόθος» γίνεται «Το τραμ με το όνομα Πόθος» στην παράσταση του Μιχαήλ Μαρμαρινού που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Έτσι η λέξη «streetcar» μεταφράζεται «τραμ», αντί για το σύνηθες «λεωφορείο» στον τίτλο του έργου, γεγονός που συνάδει…
«Ξέρεις γιατί (οι χήνες) πετάνε σε σχηματισμό νίκης;» «Όχι». «Η μπροστινή σπρώχνει τον αέρα, ώστε οι άλλες να μην κουράζονται πολύ. Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού οδηγούν το κοπάδι εναλλάξ». «Πρόβλημα χρόνου δεν υπάρχει… Έχουμε μπόλικο στη διάθεσή μας…»…
Είδα
Video
Φωτογραφίζουν
