Ο Ε. Νεκροσίος πέθανε ξαφνικά, χθες το βράδυ νστην κλινική Santariškės. Ένας σκηνοθέτης της πρωτοπορίας που κατάφερε να βγάλει το θέατρο της μικρής πατρίδας του, της Λιθουανίας, από τα σύνορά της και να το κάνει γνωστό σε όλον τον κόσμο.
«Αποτελεί για τους Ευρωπαίους κριτικούς ένα ζωντανό μύθο από τη Βαλτική», έναν «ιδιοφυή ειδωλολάτρη» και το θέατρό του «ένα υπερδραματικό θέατρο της εικόνας και των αντικειμένων» έγραφαν για εκείνον και το έργο του.
Η είδηση του θανάτου του, έγινε γνωστή από τον διευθυντή του θεάτρου και συγγενή του, από την πλευρά του πατέρα του.
Σύμφωνα με τον Seimas A. Nekrošius, ο σκηνοθέτης αισθάνθηκε αδιαθεσία μετά την επιστροφή του από ταξίδι και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.
Ο E. Nekrošis θα γινόταν αύριο 66 ετών.
Γεννήθηκε στις 21 Νοέμβριου το 1978, στο χωριό Pažobrio (Ρασενιάι Ραϊόν) αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Τεχνών Θεάτρου Lunacharsky στη Μόσχα. Μετά την επιστροφή του στη Λιθουανία, ο Nekrošius εργάζεται στο Θέατρο Νέων του Βίλνιους από το 1978 έως το 1979.
Το 1979 μετακόμισε στο Κρατικό Θέατρο του Kaunas , όπου παρέμεινε για ένα χρόνο μέχρι το 1980. Το 1980 επέστρεψε στο κρατικό Θέατρο Νέων του Βίλνιους , εκεί σκηνοθέτησε σπουδαία έργα.
Από το 1993 μέχρι το 1997 ήταν διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου της Λιθουανίας.(LIFE)
Το 1998, ίδρυσε ένα στούντιο θεάτρου "Meno fortas" στο Βίλνιους , όπου ήταν και καλλιτεχνικός διευθυντής.
Είχε τιμηθεί μεταξύ άλλων με :το Βραβείο της Βαλτικής Συνέλευσης (1994), το Βραβείο Ευρωπαϊκού Θεάτρου «Για τη Νέα Θεατρική Πραγματικότητα» (1994), , το Κρατικό Βραβείο του LSSR (1983), το Κρατικό Βραβείο της ΕΣΣΔ (1987), Διοικητής του Τάγματος του Σταυρού Γκειδινα (1998).
Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των έργων του είναι η χαλαρωτική μουσική υπόκρουση ενός επαναλαμβανόμενου σχεδίου σε όλη την παράσταση, η εκτεταμένη χρήση του χορού και της κίνησης και οι μοναδικές στηρίξεις στη σκηνή, καθώς και η χρήση φυσικών ουσιών όπως νερό, φωτιά, άνεμος, πάγος και πέτρα . Η διάρκεια των παραστάσεων του ήταν συνήθως από τρεις ώρες και πάνω.
Είχε παρουσιάσει στο Ηρώδειο, το 2012, τον «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ με τον θίασο «Μένο Φόρτας» (στα λιθουανικά σημαίνει δύναμη τέχνης) και τρία χρόνια αργότερα τον «Μάκβεθ» του Βέρντι μαζί με τα μπαλέτα Μπαλσόι.
Στη συνέντευξη Τύπου, που είχε γίνει τότε για την παράσταση στην Αθήνα είχε δηλώσει:«Εμείς στη Λιθουανία δεν είχαμε μεγάλες παραδόσεις. Αντίθετα, ο ρωσικός λαός, για την πορεία του οποίου ανησυχώ αυτή τη στιγμή, διαθέτει πολλά χαρίσματα, σπάνια μπορούμε να πούμε, όπως στη μουσική, στη λογοτεχνία, στο χορό και στην τέχνη. Προσπάθησα όμως να μην τους μιμηθώ αλλά να κάνω κάτι ξεχωριστό, δικό μου».
Το μήνυμα του Arvydas Nekrošius στο Facebook:
