Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τάσος Πυργιέρης:«Κάποιοι έχουν μπερδέψει την αγάπη για την πατρίδα με τον εθνικισμό» Κύριο

Οι ιστορίες καθ’ οδόν Νο2 κάνουν στάση! Η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου που ταξίδεψε με επιτυχία στις γειτονιές και τις πλατείες της Αθήνας το 2019 με το Θέατρο Express επιστρέφει ανανεωμένη, επετειακή και εορταστική! Με το κέφι και τον ενθουσιασμό στις αποσκευές της είναι έτοιμη να «παρκάρει» στο Σχολείον της Αθήνας «Ειρήνη Παπά» για να συναντήσει τους θεατές της, να τους ταξιδέψει στον χρόνο και να τους ευθυμήσει.

 Μια απολαυστική μετάβαση στο παρελθόν, μια ανάλαφρη κριτική ματιά στη σχέση του χθες και του σήμερα, αυτοσαρκασμός με κέφι και ευφορία. Το παρελθόν μας χτυπά την πόρτα: μια λοξή ματιά στην ιστορία. Τι φταίει και τι μας φταίει; Διηγήσεις σπαρταριστές για την επανάσταση, τις πρώτες προσπάθειες οργάνωσης του ελληνικού κράτους, για ανακτορικές δεξιώσεις και ευρωπαϊκούς χορούς, για ήρωες και αγωνιστές που ανησυχούν για τους πολυελαίους, για τις συνήθειες και τις παραδόσεις των απλών ανθρώπων, για τα στραβά και τα όμορφά μας. Για τη ζωή που είναι γλυκιά και πικρή, που έχει γέλιο και δάκρυ. Για το νήμα που μας δένει με το χθες και που θα μας πάει στο μέλλον.
 
Εμείς μιλήσαμε με τον Τάσο Πυργιέρη, τον σκηνοθέτη της παράστασης που ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια με στόχο να φέρει το θεάτρο κοντά στο κοινό. Έτσι λοιπόν η  παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, αφού  ταξίδεψε με επιτυχία στις γειτονιές και τις πλατείες της Αθήνας το 2019 και στα λεωφορεία της πόλης επιστρέφει ανανεωμένη, επετειακή και εορταστική για να τιμήσει τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Αλήθεια όμως τι θα δούμε στη θερινή σκηνή του Εθνικού Θεάτρου;
 
 

istories kathodon main horizontal web

Ιστορίες Καθ’Οδόν Νο2...πώς φτάσαμε στην παράσταση;

Αυτό που αξίζει να σημειώσω αρχικά είναι ότι αυτή η σύμπραξη του Εθνικού Θεάτρου με τον ΟΑΣΑ, που ξεκίνησε το 2019 ως θέατρο express, μου έδωσε την ευκαιρία να σκηνοθετήσω μια παράσταση μέσα σε ένα λεωφορείο. Και αυτή η ιδιαίτερη συνθήκη έγινε η αφορμή για να δημιουργηθεί μια παράσταση που περιόδευσε στους δήμους της Αττικής και αγαπήθηκε πολύ από το κοινό , αλλά και από τους ίδιους τους συντελεστές. Η αγάπη μας λοιπόν αυτή μας οδήγησε στο να επιστρέψουμε με ορμή, αυτή τη φορά στη σκηνή και να διηγηθούμε τις Ιστορίες Καθ’Οδόν Νο2.

Πόσο δύσκολο είναι να στήνεις μια παράσταση μέσα σ΄ ένα λεωφορείο;

Η προσπάθεια να στήσεις μια παράσταση μέσα σε μια «σκηνή» ενός λεωφορείου δυο επί δυο, δεν έχει την ελευθερία μιας κανονικής σκηνής. Όλα είναι περιορισμένα, όλα είναι μετρήσιμα, όλα γίνονται υπό το πρίσμα μιας μικρής κλίμακας από την οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις. Παρόλα αυτά από μόνη της αυτή η συγκεκριμένη συνθήκη σε οδηγεί στο να δημιουργήσεις κάτι ευφάνταστο. Η αλληλεπίδραση ηθοποιών και κοινού ήξερα πως θα είναι αυτό που θα προσδώσει κάτι μαγικό στην παράσταση και ήταν ένας από τους λόγους της επιτυχίας της.

Τι θα δούμε σ' αυτή την εκδοχή;

Γνωστές και άγνωστες, εύθυμες και μη, ιστορίες με πρωταγωνιστές τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης. Ιστορίες που βρέθηκαν ύστερα από μελέτη των εξαιρετικών συνεργατών μου, Ειρήνης Μουντράκη και Γιάννη Παναγόπουλου, μέσα από αρχειακά υλικά, ιστορικά κείμενα και τεκμήρια της εποχής εκείνης.

Σε προβλημάτισε η παγίδα του διδακτισμού λόγω του ιστορικού θέματος;

Φυσικά και με απασχόλησε και για αυτό πήρα την απόφαση να παρακολουθήσω την ιστορία εκείνης της περιόδου ως ψύχραιμος παρατηρητής. Ως καλλιτέχνες αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι να διδάξουμε και επουδενί να νουθετήσουμε. Η επιθυμία μας είναι να περιγράψουμε τα ιστορικά γεγονότα με μια εύθυμη διάθεση, χωρίς να δαιμονοποιούμε ούτε να αγιοποιούμε κανέναν. Θα θέλαμε όταν τελειώσει η παράσταση οι θεατές να έχουν δει και μια πιο ανθρώπινη πλευρά των ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης και να είναι η αφορμή να κοιτάξουν την ιστορία μας με μια άλλη ματιά.

Ξέρουμε οι Έλληνες ιστορία;

Πιστεύω πως έχουμε μάθει την ιστορία μόνο μέσα από τα σχολικά βιβλία. Οι περισσότεροι από εμάς δεν ενδιαφέρονται να μελετήσουν βαθιά και αντικειμενικά την ελληνική αλλά και την παγκόσμια ιστορία. Η δημιουργία αυτής της παράστασης ήταν για μένα η αφορμή να μελετήσω αυτό το γνωστό κομμάτι της ιστορίας μας, που όμως έχει πολλά κρυμμένα άγνωστα γεγονότα.

Ο Καμί υπογράμμιζε «Αγαπώ υπερβολικά τη χώρα μου για να είμαι εθνικιστής» Πόσο κοντά στον μέσο Έλληνα είναι αυτή η φράση;

Νομίζω πως ο Καμί με τη φράση του αυτή εκφραζει την αληθινή έννοια του πατριωτισμού και συμφωνώ μαζί του. Δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα για το πόσο κοντά είναι σε αυτή τη φράση ο μέσος Έλληνας, αλλά θεωρώ πως κάποιοι έχουν μπερδέψει την αγάπη για την πατρίδα με τον όρο «εθνικισμός».

Την περασμένη χρονιά το θέατρο ήταν στο μάτι του κυκλώνα και λόγω των καταγγελιών του metoo. Πιστεύεις ότι τώρα που θα ανοίξουν τα θέατρα θα ξεχαστούν όλα;

Οι συνάδελφοί μου κι εγώ έχουμε επιστρέψει στις πρόβες μας για τη δημιουργία καινούριων παραστάσεων, πάντοτε με τις απαραίτητες προφυλάξεις και τηρώντας τα νέα υγειονομικά μέτρα, προσπαθώντας να κλείσουμε τις πληγές της προηγούμενης χρονιάς. Έχουμε μεγάλη ανάγκη και επιθυμία να ξαναβρεθούμε με τους θεατές. Ελπίζω πως τα θέατρα θα παραμείνουν ανοιχτά και θα μπορέσουμε να δουλέψουμε ξανά, αυτή τη φορά με μεγαλύτερο σεβασμό ο ένας για τον άλλο. Σημασία δεν έχει να ξεχάσουμε τι έχει προηγηθεί , αλλά να προχωρήσουμε, με γνώμονα όσα μας έγιναν μάθημα αυτό τον δύσκολο χρόνο για όλους μας και κυρίως για τους ανθρώπους της τέχνης, που επλήγησαν σε μεγαλύτερο βαθμό.

Επόμενα επαγγελματικά σχέδια;

Έχω ήδη ξεκινήσει πρόβες για την Κολεξιόν του Χάρολντ Πίντερ, σε καινούρια μετάφραση της Χριστίνας Παγκουρέλη και μουσική του Δημήτρη Μαραμή, που θα κάνει πρεμιέρα στις 23 Οκτωβρίου στη σκηνή του Φάουστ. Και στη συνέχεια ακολουθεί ο Γκάρη στο ΚΘΒΕ, το μιούζικαλ που έχω διασκευάσει μαζί με τον Βαγγέλη Κουφάκο, από το ομώνυμο παραμύθι της Τασούλας Επτακοίλη, με μουσική του Δημήτρη Μαραμή. Ευελπιστώ πως η πρεμιέρα του θα πραγματοποιηθεί μέσα στα Χριστούγεννα του 2021 στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου.

 

 

Ταυτότητα παράστασης

Δραματουργία: Ειρήνη Μουντράκη- Γιάννης Παναγόπουλος
Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης
Κοστούμια: Μαρία Τσιώτη
Σκηνικά: Ελίνα Δράκου
Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Επιμέλεια μουσικής: Παναγιώτης Χρονέας
Φροντιστήριο: Αλέξανδρος Τζώρτζογλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Καστρησίου

Παίζουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά):
Σταύρος Καραγιάννης, Ρένα Κυπριώτη, Γιάννης Παναγόπουλος

Φωτογράφος παράστασης: Κωνσταντίνος Λέπουρης

 

 

 

 

 

Πολυμέσα