Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Σύρμω Κεκέ: «Αν ήμουν άνδρας, αυτή την εποχή θα ένιωθα ότι πρέπει να απολογηθώ για κάτι» Κύριο

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης 

Την παρακολουθώ και τη θαυμάζω πολλά χρονιά τη Σύρμω Κεκέ… ηθοποιός με απίστευτη δυναμική στη σκηνή που όμως πηγάζει αβίαστα από μια σπαρακτική ενσυναίσθηση. Το σπάνιο όνομά της, είναι θρακιώτικο από τη μητέρα του μπαμπά της: «Είναι παγανιστικό όνομα, έδωσαν μάχη οι δικοί μου με τον παπά για να δεχθεί να με βαπτίσει» , θα μου πει χαρακτηριστικά.

Αυτή την περίοδο ετοιμάζεται να ερμηνεύσει τη σύζυγο του Λεονάρντο στο αριστούργημα του Λόρκα «Ματωμένος Γάμος»που σκηνοθετεί η ταλαντούχα Μαρία Μαγκανάρη, αδελφική της φίλη από τα χρόνια της σχολής, όπως θα μου πει.

Το ραντεβού μας είναι λίγες ώρες πριν την πρόβα της παράστασης, στο Εθνικό Θέατρο. Εκεί, στις θέσεις των θεατών, με την απαραίτητη απόσταση μεταξύ μας, η ηχογράφηση του κινητού θα καταγράψει μια ειλικρινή κουβέντα για όλα όσα την αφορούν. 

sirmo keke texnes plus2

Από τα έργα του Λόρκα, ο «Ματωμένος Γάμος» είναι αυτό που ανεβαίνει πιο συχνά. Τι να περιμένουμε από τη δική σας παράσταση; Πώς προσέγγισε η Μαρία Μαγκανάρη το έργο;

Η Μαρία μελετώντας το έργο, είχε από την αρχή την αίσθηση, η οποία και επαληθεύτηκε πιστεύω τελικα, η ιστορία στο έργο αυτό είναι ένας διαρκής κύκλος. Όπως έχουν τον κύκλο τους η ζωή και ο θάνατος. Είναι ένας μύθος που ξεκινάει και θα μπορούσε να παίζεται αιωνίως και να μην τελειώνει στην τελευταία σκηνή αλλά να συνεχίζει και πάλι από την αρχή. Νιώθω για αυτά τα πρόσωπα, ότι ενώ το ένστικτό τους τα προειδοποιεί ότι κάτι πολύ κακό θα συμβεί, εκείνα πρέπει να το ζήσουν ξανά και ξανά.

Εμείς προσπαθήσαμε να καταλάβουμε αυτόν τον κύκλο και να τον ενισχύσουμε τόσο υποκριτικά όσο και σκηνοθετικά.Με την τελευταία σκηνή του πένθους που κλείνει το έργο, θα μπορούσε και να ξαναρχίσει. Να ξαναβρούμε τη μάνα να ξαναξυπνάει με τον γιο της. Σαν αυτό να γίνεται για πάντα, ένας κύκλος αίματος, ένας κύκλος ζωής, όπου τα πρόσωπα αυτά είναι εγκλωβισμένα να τον παίζουν ξανά και ξανά.

sirmo keke texnes plus3

Το έργο και η δική σας προσέγγιση αφορά και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσες γυναίκες να σκηνοθετούν στο Εθνικό Θέατρο, γεγονός ιδιαίτερα ελπιδοφόρο. Νομίζεις ότι σε συνδυασμό και με τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, αλλάζει κάτι;

Βέβαια και είναι ελπιδοφόρο! Όπως και όλα αυτά που έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο με το Metoo. Είναι τόσο σημαντικό για παράδειγμα το γεγονός ότι μια γυναίκα βγαίνει και καταγγέλει  το βιασμό της αναζητώντας δικαιοσύνη και κυρίως γνωρίζοντας η ίδια, μέσα της ότι δεν σχετίζεται η βία που της ασκήθηκε για παράδειγμα:με το τι φορούσε ή με το αν θα έπρεπε να είναι έξω τέτοια ώρα. Σκέφτομαι καμιά φορά πως αν ήμουν άνδρας αυτή την εποχή, θα ένιωθα ότι πρέπει να απολογηθώ για κάτι, ακόμη και αν δεν έχω κάνει τίποτα κακό. Τους χτυπάμε αυτή τη στιγμή τους άνδρες, κάποιες φορές νιώθω ότι είναι σαν να τους κατηγορούμε ανεξαιρέτως. Συχνά όμως όταν αλλάζουν τα πράγματα χάνουν την ισορροπία τους, φτάνουν σε μια υπερβολή μέχρι να επανέλθουν και να βρουν ένα κέντρο.Ας  μην ξεχνάμε ότι δεν μιλάμε μόνο για αδικίες στον εργασιακό χώρο αλλά και για μία ατελείωτη γραμμή κακοποιήσεων βιασμών, φόνων…

sirmo keke texnes plus4

Πίστευες ότι κάποια μέρα θα φτάναμε στο σημείο κάποιοι άνθρωποι να μπουν φυλακή και τώρα να δικάζονται;

Δεν το έχω σκεφτεί να σου πω την αλήθεια. Έχουν γίνει διάφορες συζητήσεις, κάποιοι λένε ότι όλο αυτό ξέσπασε γιατί εκείνη την περίοδο δεν δουλεύαμε, οπότε δεν θα κατέβαιναν παραστάσεις. Για όποιο λόγο όμως και αν έγινε, αυτό που θέλω να πω είναι ότι θαυμάζω πάρα πολύ τον κλάδο μου και αυτό γιατί είμαι σίγουρη ότι τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν σε πολλούς άλλους κλάδους αλλά εμείς είμαστε συνηθισμένοι στην ανασφάλεια, την ανεργία και έχουμε μάθει να είμαστε εκτεθειμένοι. Δεν ντρεπόμαστε για τα πράγματα που μας συμβαίνουν. Έχουμε μάθει να μιλάμε!

"Έχουν γίνει διάφορες συζητήσεις, κάποιοι λένε ότι όλο αυτό ξέσπασε γιατί εκείνη την περίοδο δεν δουλεύαμε, οπότε δεν θα κατέβαιναν παραστάσεις. Για όποιο λόγο όμως και αν έγινε, αυτό που θέλω να πω είναι ότι θαυμάζω πάρα πολύ τον κλάδο μου και αυτό γιατί είμαι σίγουρη ότι τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν σε πολλούς άλλους κλάδους αλλά εμείς είμαστε συνηθισμένοι στην ανασφάλεια, την ανεργία και έχουμε μάθει να είμαστε εκτεθειμένοι. Δεν ντρεπόμαστε για τα πράγματα που μας συμβαίνουν. Έχουμε μάθει να μιλάμε!"

sirmo keke texnes plus5

Μου ανέφερες τη λέξη «έκθεση». Τι σχέση έχεις μαζί της; Έχω την αίσθηση ότι θες να μιλάς μόνο μέσα από τη δουλειά σου. Για παράδειγμα, σπάνια δίνεις συνεντεύξεις, δεν είσαι ενεργή στα social media...

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που δίνω μια συνέντευξη, έχω μεγάλο άγχος. Σκέφτομαι, τι έγινε και αν δώσω εγώ μια συνέντευξη; Έχω το άγχος της χρησιμότητας. Έχω πάντα την αγωνία, αν με ρωτήσουν κάτι εκτός της δουλειάς, η απάντηση που θα δώσω να φανεί σε κάποιον χρήσιμη, ακόμη και στον έναν άνθρωπο που θα το διαβάσει. Να υπάρχει λόγος που μίλησα. Έτσι το βλέπω εγώ, μπορεί να είναι παραπάνω ναρκισσιστικό αυτό που λέω.

Νιώθεις ότι ίσως δεν έχεις «πουλήσει» τόσο καλά τον εαυτό σου στον χώρο;

Νομίζω ότι δεν έχω ταλέντο σ’ αυτό. Είμαι φύση ντροπαλή γι' αυτό μάλλον επέλεξα να κάνω και αυτή τη δουλειά. Μου πήρε πολλά χρόνια να παραδεχθώ ότι έχω φιλοδοξίες. Για μένα, η φιλοδοξία ήταν κάτι «δαιμονοποιημένο». Προσπαθούσα πάντα να κάνω τα βήματα στη δουλειά μου με βάση την προσωπική μου ηθική. Το σημαντικό είναι να μην έχεις απωθημένα. Μετά από δουλειά με τον εαυτό μου, αποφάσισα όταν κάτι με αφορά επαγγελματικά, να πηγαίνω προς τα εκεί πιο συνειδητά και όταν κάτι με ενοχλεί, να μιλάω. Πολύ βασικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε όλοι.

Αυτό το αποτέλεσμα ήρθε με την εμπειρία ή μέσα από διαδικασία ψυχοθεραπείας;

Ήρθε με ψυχοθεραπεία. Πριν μερικά χρόνια, πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο στην προσωπική μου ζωή και ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, την οποία και συνεχίζω. Είναι το πιο χρήσιμο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Νομίζω ότι ο βασικός πυρήνας μου δεν έχει αλλάξει, γιατί το «πώς» θέλω να υπάρχω στη δουλειά, σχετίζεται με το «με ποιους» θέλω να υπάρχω και πώς θέλω να μου συμπεριφέρονται και να τους συμπεριφέρομαι.

"Πριν μερικά χρόνια, πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο στην προσωπική μου ζωή και ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, την οποία και συνεχίζω. Είναι το πιο χρήσιμο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. "

Επομένως, ονειρεύεσαι συνεργασίες και όχι ρόλους;

Ναι! Πλέον πολύ πιο συνειδητά καταλαβαίνω ότι θέλω να έχω κάτι να πω μέσα από τη δουλειά μου. Προσπαθώ να μην έχω απλά τη συμπεριφορά του ταμένου καλλιτέχνη που εξυπηρετεί το όραμα κάποιου άλλου. Έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαι σ’ αυτή τη δουλειά για να υπηρετήσω μόνο το όραμα κάθε καλλιτέχνη. Προσπαθώ και εγώ να πω κάτι μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Σκέφτηκες ποτέ να αναλάβεις εξ’ ολοκλήρου το όραμα μιας παράστασης, σκηνοθετώντας την; Έχεις υπάρξει βοηθός σκηνοθέτη.

Δεν είμαι καθόλου οργανωτική και μου αρέσει πολύ να παίζω. Με τη Μαρία Μαγκανάρη είμαστε συμμαθήτριες από τη σχολή, κολλητές φίλες πάνω από εικοσιπέντε χρόνια και κουμπάρες, επομένως έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνούμε και καλλιτεχνικά. Η Μαρία είναι και πολύ ανοιχτή στο τι έχω να της προτείνω, ζητά τη γνώμη μου, έχουμε μια βαθιά συνεργασία. Αυτό αποζητώ στο θέατρο. Ευτυχώς μέσα στα χρόνια έχω συναντήσει υπέροχους ανθρώπους.

"Με τη Μαρία Μαγκανάρη είμαστε συμμαθήτριες από τη σχολή, κολλητές φίλες πάνω από εικοσιπέντε χρόνια και κουμπάρες, επομένως έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνούμε και καλλιτεχνικά. Η Μαρία είναι και πολύ ανοιχτή στο τι έχω να της προτείνω, ζητά τη γνώμη μου, έχουμε μια βαθιά συνεργασία. Αυτό αποζητώ στο θέατρο."

Αν κάποια συνεργασία δεν έχει την εξέλιξη που περίμενες, τι κάνεις; Αποχωρείς από τη δουλειά;

Δεν είναι πάντα το ίδιο. Έχω φύγει από δουλειά που ο σκηνοθέτης είχε απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντί μου. Υπάρχει όμως και περίπτωση, που έχω δυσκολευτεί πάρα πολύ αλλά έχω μείνει για να μην κρεμάσω την παράσταση και τους συναδέλφους. Μπορεί βέβαια και κάποιος συνάδελφος να δημιουργεί προβλήματα στην παράσταση. Όλα είναι σχετικά, μπορεί εγώ να αντέχω κάτι που κάποιος άλλος δεν μπορεί. Επιπλέον, είναι και θέμα βιοπορισμού, κάποιες φορές αναγκάζεσαι να μείνεις για οικονομικούς λόγους. Καλό είναι όμως, όσο μεγαλώνουμε και έχουμε λίγη περισσότερη δύναμη, να στηρίζουμε και τους συναδέλφους και τον οποιονδήποτε συνεργάτη όταν αδικείται, ακόμη και αν χρειαστεί να συγκρουστούμε, χωρίς να φοβόμαστε ότι μπορεί να μείνουμε στην απέξω. Τώρα είναι η ώρα ν’ αλλάξουν τα πράγματα! Είναι συμπεριφορές που τις είχαμε ως κανονικές αλλά δεν είναι!

sirmo keke texnes plus6

 Και όχι μόνο τις είχατε ως κανονικές, υπήρχε και η άποψη ότι αν δεν υποφέρει ο ηθοποιός στην πρόβα, δεν θα είναι καλός στην παράσταση....

Ναι...είναι μια λάθος λογική αυτή. Όταν είσαι νέος, υπάρχει συνήθως μια τάση για μυθοποίηση  προσώπων κυρίως. Και έτσι μ’ αυτή την αίγλη του μέντορα που τους προσδίδουμε που τους επιτρέπουμε καμιά φορά να μας συμπεριφέρονται άσχημα, ακραία.
Αν κάποιο νεότερο παιδί νομίζει ότι μ’ αυτόν τον τρόπο κάποιος θα σε κάνει να καταλάβεις τον εαυτό σου ή να γίνεις καλός ηθοποιός, απατάται! Δεν μπορείς να καταλάβεις αμέσως τι ηθοποιός θέλεις να είσαι. Όλα έρχονται μέσα από μια διαδρομή.
Για να παίξεις καλά, πρέπει να είσαι υγιής. Αυτό πιστεύω.
Τι είναι ταλέντο;
Να σε καίει πάρα πολύ αυτό που έχεις να κάνεις. Να σε απασχολεί και να μπορείς να εκμεταλλεύεσαι ακόμη και τις λιγοστές ικανότητες που έχεις. Ταλέντο είναι να έχεις πάθος.
Εσύ πώς ξεκινάς τη δουλειά πάνω σ’ έναν ρόλο;
Συνειδητοποίησα πρόσφατα ότι χρησιμοποιώ πολύ το ένστικτό μου. Και ο «Ματωμένος Γάμος» προσφέρεται πάρα πολύ για να βρεις κάτι που σε συνδέει βαθιά με τον εαυτό σου, μ’ έναν πολύ βαθύ πυρήνα. Όταν ξεκινάω να δουλεύω κάτι, πρώτα απ’ όλα είναι η μελέτη και το ένστικτο. Δουλεύω αντιδρώντας στο τι συμβαίνει πάνω στη σκηνή και κάθε αντίδραση είναι σα μία τελεία που ενώνεται με την επόμενη, σαν εκείνο το παιχνίδι που παίζαμε παλιά με τις τελείες και τους αριθμούς όπου, όταν τις ένωνες, δημιουργούταν μια εικόνα. Κάπως έτσι δημιουργώ ένα πρόσωπο, είτε το έχω κάνει σωστά είτε λάθος.

"Όταν ξεκινάω να δουλεύω κάτι, πρώτα απ’ όλα είναι η μελέτη και το ένστικτο."

Τις τελείες τις ενώνεις καλύτερα όταν είσαι καλά στην προσωπική σου ζωή, όταν περνάς δύσκολα ή με τα χρόνια και την εμπειρία δεν σε επηρεάζει τίποτα;

Έχω καταφέρει να είμαι πιο ψύχραιμη με τη δουλειά και να μην τη συνδέω με την προσωπική μου ζωή. Η αλήθεια όμως είναι ότι, δεν μπορώ να μην επηρεάζομαι. Μπορώ να σου πω ότι καθετί που μου έχει συμβεί επίπονο, με έκανε τελικά περισσότερο επικοινωνιακή. Με βοήθησε να δείχνω μεγαλύτερη κατανόηση και ως προς τον εαυτό μου αλλά και στον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άλλοι. Αυτό ξεκλειδώνει και πράγματα στη δουλειά μου γιατί με τους ανθρώπους ασχολούμαστε.

Τι δεν συγχωρείς εύκολα στον εαυτό σου;

Λυπάμαι πολύ για ευκαιρίες που χάθηκαν...Θα ήθελα όταν είχα κάποιους ανθρώπους κοντά μου, που πλέον είτε λόγω συνθηκών είτε επειδή δεν υπάρχουν πια στη ζωή, δεν τους έχω… θα ήθελα σε κάποια αιτήματά τους να έχω ανταποκριθεί καλύτερα. Αυτό το κουβαλάω σαν ενοχή....

"Λυπάμαι πολύ για ευκαιρίες που χάθηκαν...Θα ήθελα όταν είχα κάποιους ανθρώπους κοντά μου, που πλέον είτε λόγω συνθηκών είτε επειδή δεν υπάρχουν πια στη ζωή, δεν τους έχω… θα ήθελα σε κάποια αιτήματά τους να έχω ανταποκριθεί καλύτερα. Αυτό το κουβαλάω σαν ενοχή...."

Είσαι γενικά ενοχική;

Πολύ αλλά έχω βρει αυτή τη φοβερή λέξη που λέγεται «αποδοχή» και προσπαθώ να αποδέχομαι και το πώς είμαι αλλά και τους άλλους.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρκετές καλές τηλεοπτικές σειρές με σημαντικούς ηθοποιούς. Πώς και δεν συμμετέχεις σε κάποια από αυτές;

Δεν μου έγινε πρόταση! Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που κάνουν τα κάστινκ και ασχολούνται με την τηλεόραση, δεν μαζεύουν το υλικό τους παρακολουθώντας παραστάσεις. Λίγοι είναι αυτοί που το κάνουν. Για να είμαι ειλικρινής, κάποτε δεν έκανα τηλεόραση από άποψη. Τώρα όμως που υπάρχουν​ τόσες καλές σειρές, ευχαρίστως θα συμμετείχα αν ένιωθα ότι κάτι είναι αξιοπρεπές.

Πρόσφατα, συμμετείχα σε μια παραγωγή της Cosmote TV, με τίτλο «Η Γενιά του’30», για τους Έλληνες λογοτέχνες σε σκηνοθεσία του Γιώργου Γκικαπέππα.


Ήσουν από τα παιδιά που έλεγαν πάντα ότι θα γίνουν ηθοποιοί;

Όχι, προέρχομαι από ένα τελείως λαϊκό περιβάλλον, η οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση με την Τέχνη, μόνο κάτι γλέντια κάναμε στο σπίτι. Η μητέρα μου ήταν μοδίστρα και ο πατέρας μου μαρμαράς. Επομένως δεν υπήρχαν ιδιαίτερα ερεθίσματα. Για κάποιον περίεργο λόγο όμως, από πολύ μικρή θαύμαζα οποιονδήποτε ασχολούταν με την Τέχνη. Αν μου έλεγε κάποιος ότι είναι ζωγράφος ή ότι παίζει μουσική, ενθουσιαζόμουν, θαύμαζα πάρα πολύ τους ανθρώπους που ασχολούνταν με τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Κάποια πετριά είχα!

Η Τέχνη γενικότερα ήταν κάτι που σε απασχολούσε. Το θέατρο ειδικότερα πώς ήρθε στη ζωή σου;

Λίγο τυχαία...Μια φίλη μου στο Λύκειο, μού είπε ότι πίστευε πως έπρεπε να γίνω ηθοποιός. Εγώ, ούτε καν τολμούσα να το ονειρευτώ αυτό. Πήγα σε μια ερασιτεχνική ομάδα και μετά έδωσα εξετάσεις και πέρασα. Άργησα πολύ όμως να παραδεχθώ ότι ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Πολύ μεγαλύτερη συνειδητοποίησα ότι μόνο αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, μόνο αυτό με απασχολούσε.

"Πήγα σε μια ερασιτεχνική ομάδα και μετά έδωσα εξετάσεις και πέρασα. Άργησα πολύ όμως να παραδεχθώ ότι ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Πολύ μεγαλύτερη συνειδητοποίησα ότι μόνο αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, μόνο αυτό με απασχολούσε."


Υπάρχει κάποιος προσωπικός μύθος που είχες γι’ αυτό το επάγγελμα και καταρρίφθηκε από την πραγματικότητα;

Έχει να κάνει περισσότερο με τη σκέψη ότι μπορεί κάποιος να σε πάρει από το χέρι και να σε οδηγήσει ως μέντορας και να σου αποκαλύψει κάτι για τον εαυτό σου που δεν το ξέρεις. Κατάλαβα, όμως, ότι τελικά σου δίνονται μόνο κάποια ερεθίσματα και όλα τα υπόλοιπα είναι δική σου δουλειά.


Επόμενα επαγγελματικά σχέδια υπάρχουν;

Ναι, ήταν να κάνουμε με τη Μαρία (Μαγκανάρη) τον «Μισάνθρωπο» του Μολιέρου αλλά αποφασίσαμε λόγω κορονοϊού να το πάμε την επόμενη σεζόν και το καλοκαίρι θα είμαι στη «Μήδεια» του Μποστ που θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Καλαβριανός στην Επίδαυρο.


sirmo keke texnes plus7


Ματωμένος Γάμος 

Κτίριο Τσίλλερ | Σκηνή Νίκος Κούρκουλος

Από τις 19.2.2022

Πολυμέσα

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία