Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Θ.Ζερίτης: «Για να επιβιώσεις ξεπερνάς το ‘‘εγώ’’ και βάζεις μπροστά το ‘‘εμείς’’».

Μικρός ορμούσε στο σαλόνι, διεκδικούσε την προσοχή και έλεγε: «Στοπ! Τώρα θα σας παίξω κάτι!» Τα τελευταία χρόνια, πολύ πιο διακριτικά, κατάφερε να σηκώσει από τον καναπέ τους χιλιάδες Αθηναίους και να τους οδηγήσει στις θεατρικές αίθουσες για να απολαύσουν τις παραστάσεις του. Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Θανάσης Ζερίτης, η ψυχή των 4frontal, μας υποδέχτηκε στη φιλόξενη αυλή του Θεάτρου 104 στο Γκάζι, όπου φέτος θα δούμε δύο δουλειές της ομάδας: την επανάληψη της αγαπημένης μας «Οικογένειας Μπες-Βγες» αλλά και τη νέα παραγωγή «Σοφία Λασκαρίδου-Μια αγάπη μεγάλη» σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη. Φυσικά ο Θανάσης δεν θα άντεχε με δύο μόνο έργα αυτή τη σεζόν. Αν διαβάσετε τη συνέντευξη, θα καταλάβετε γιατί...

 

Directors Thanos 1599 (1).jpg

Από μικρός στα βάσανα…

Πήγαινα στο σαλόνι και τους έλεγα: «Στοπ! Τώρα θα σας παίξω κάτι!» Ήμουν από αυτά τα παιδάκια. Ήταν ξεκάθαρο από πολύ νωρίς το επαγγελματικό μου μέλλον, το είχαν καταλάβει και οι δικοί μου. Είχα κάνει κάτι στροφές, αλλά για πολύ λίγο. Ήμουν το παιδάκι που έλεγε τα ποιήματα. Συμμετείχα στη θεατρική ομάδα. Είχα όλα τα συμπτώματα, από νωρίς.

Έγινα ηθοποιός γιατί...

Γιατί; Δεν μπορούσα να γίνω κάτι άλλο; Κάποια πράγματα γίνονται πολύ φυσικά. Για να περνάω εγώ καλά πρώτα πρώτα, να μπορώ να είμαι αυτός που είμαι.

Είμαι κεφάτος, γυρίζω από το θέατρο…

Αυτή η δουλειά θέλει κέφι! Και αν δεν είμαστε χαρούμενοι όταν ερχόμαστε, πρέπει να φεύγουμε χαρούμενοι, γιατί αλλιώς δεν την κάνουμε καλά. Με το σκεπτικό ότι την κάνουμε με τόσες θυσίες, με τόσο κόπο, είναι όλα τόσο δύσκολα, και δεν λέω ότι δεν έχουν και άλλες πλευρές και η ζωή και το θέατρο πέρα από το χιούμορ. Μια παράσταση μπορεί να μην έχει καθόλου χιούμορ, απλά το κέφι και η αισιοδοξία είναι η κινητήρια δύναμη για να συνεχίσουμε να το κάνουμε, αλλιώς θα είχαμε σταματήσει όλοι να ασχολούμαστε με το θέατρο.

4frontal όπως οι σχέσεις.

Κοίταξε, είναι σαν μια σχέση. Όταν βάζεις τον εγωισμό μπροστά, όλα κινδυνεύουν. Όμως, επειδή εμείς γνωριζόμαστε καλά, ξέρουμε ο ένας τα όρια του άλλου. Έτσι λίγο πριν πάει να γίνει το κακό σώζεται η κατάσταση.

Η ομάδα, σαν να γυρνάς στο σπίτι.

Κάποιοι είμαστε περισσότερο αφιερωμένοι σε αυτό, βάζω και τον εαυτό μου μέσα. Κάποιοι είναι λιγότερο, κάποιοι είναι για δύο χρόνια φανατικά και κάποιοι δεν είναι και, όταν γυρνάς στην ομάδα, είναι σαν να γυρνάς στο σπίτι. Πάντα όταν κάποιος παίζει σε μια άλλη παράσταση τρέχουμε όλοι με πολλή αγάπη να δούμε τι κάνει. Είμαστε πρώτα οικογένεια και καλοί φίλοι, επομένως νιώθουμε χαρά όταν κάποιος βρει δουλειά με πολύ καλό μισθό ή έναν πολύ καλό ρόλο που δεν θα τον έβρισκε σε εμάς. Δεν νομίζω ότι έχουμε προστριβές.

Για να επιβιώσεις όμως σήμερα ξεπερνάς το «εγώ» και βάζεις μπροστά το «εμείς». Αυτό που σκέφτομαι είναι: «Άσε το Θανάσης Ζερίτης και γράφε 4frontal». Βάζεις αυτό μπροστά και έχεις φιλοδοξίες πάνω σε αυτό. Έτσι όλοι είναι ενωμένοι σε ένα σκοπό, να πάει καλά η ομάδα, να έχουν όλοι καλύτερες συνθήκες εργασίας, να έρχεται κόσμος στις παραστάσεις. Είναι σαν να έχεις ένα μαγαζί και όσο καλύτερα πηγαίνει τόσο καλύτερα θα είσαι και εσύ.

Καλλιτέχνης στην Ελλάδα.

Πρέπει να παλεύουμε, να είμαστε σε 600 πρόβες… να κάνουμε 100 δουλειές για να επιβιώσουμε.

Γυναικείες ιστορίες... πρώτη επιλογή των 4frontal (Βλ. «Μουνή», «Οικογένεια Μπες-Βγες», «Σοφία Λασκαρίδου»).

Ίσως έχουμε πολλές γυναίκες στην ομάδα; Κάθε φορά μάς τραβά η ιστορία. Την «Οικογένεια Μπες-Βγες» την πρότεινα εγώ, τη «Σοφία Λασκαρίδου» η Νεφέλη γιατί μένει κοντά στο σπίτι της και απλά μας συγκίνησε, προκάλεσε κάτι σε όλους μας ταυτόχρονα. Το προτείναμε στον Παντελή (Δεντάκη), άρεσε και σε εκείνον και αμέσως το κλείσαμε. Μήπως είναι πιο συγκινητικές οι γυναικείες ιστορίες;

Directors Thanos 1593 (1).jpg

Σκηνοθέτης σε ρόλο ηθοποιού και τούμπαλιν...

Πειθαρχείς καλύτερα ως ηθοποιός, όταν έχεις βιώσει και το ρόλο του σκηνοθέτη, αν και πάντα έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Υπάρχουν στιγμές που πας να λειτουργήσεις ως σκηνοθέτης, όμως, αν εμπιστεύεσαι τον άλλον, χαλαρώνεις και αφήνεσαι. Τώρα στην παράσταση που είμαι με τη Βίκυ και τη Χριστίνα, στο «Γύρισε πίσω», λέω: «Ναι, εσύ αποφασίζεις!» Μη νομίζεις ότι και στους 4frontal και στην «Οικογένεια Μπες-Βγες», για παράδειγμα, τα κορίτσια δεν πρότειναν πράγματα... Απλά ο σκηνοθέτης είναι αυτός που έχει ένα λόγο παραπάνω. Σκέφτομαι ως σκηνοθέτης, μου αρέσει πολύ, αλλά καμιά φορά μού αρέσει πολύ να κάνω... να κάνω... να κάνω... ό,τι θέλει ο άλλος! Δεν έχω πρόβλημα! Αρκεί να μην έχω την ευθύνη πάνω μου! Είναι πολύ απελευθερωτικό, μερικές φορές το έχω ανάγκη και το χαίρομαι! Όταν έχω πρόβα και σκηνοθετώ, είμαι πολύ πιο κουρασμένος από ό,τι όταν παίζω.

«Γύρισε πίσω».

Είναι ένα πολύ κουλό έργο, το έχει γράψει η Χριστίνα. Με τα κορίτσια (Xριστίνα Σαμπανίκου και Bίκυ Αδάμου) δεν γνωριζόμασταν, αλλά κάναμε ένα μήνα πρόβες για κάτι άλλο και ταιριάξαμε πολύ και μου είπαν: «Αν κάνουμε κάτι, θα σε φωνάξουμε». Έτσι και έγινε! Δεν πρέπει να πω πολλά για την ιστορία, είναι ένα κωμικό μελλοντολογικό θρίλερ. Βρισκόμαστε στην Αθήνα έπειτα από πολλά χρόνια και τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά... Ακόμα και σε ένα πολύ απαισιόδοξο περιβάλλον, μέσα από το χιούμορ, διαφαίνονται οι σχέσεις των ανθρώπων...

Όλα τα έργα για την αγάπη και το θάνατο;

Όλα! Και εμείς συνέχεια γι’ αυτό μιλάμε! Θα πεθάνουμε και πρέπει να κάνουμε πράγματα, η ζωή είναι μικρή...

Σίσυ, η μικρή ηρωίδα της «Οικογένειας Μπες-Βγες», που μας γέμισε ενοχές.

Και όμως, η Σίσυ κρύβει ένα αισιόδοξο μήνυμα, γιατί στο τέλος υπάρχει μια αποδοχή αυτού που είσαι, δηλαδή, αν αποδεχτείς ότι έτσι είναι η ζωή, μπορείς να την αντιμετωπίσεις καλύτερα. Δεν λέω να μην είσαι αισιόδοξος, αλλά να ξέρεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι. Καταλαβαίνω ότι κάποιος βλέπει στην παράσταση ένα παιδί και νιώθει μια θλίψη και μια αδικία, αλλά υπάρχει και αυτό από πίσω. Επί της ουσίας, η Σίσυ μεγαλώνει μέσα στο έργο και, αν καταφέρεις να το κάνεις αυτό, αποδεχόμενος το ποιος είσαι, μπορείς να βρεις και την ευτυχία.

Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό…

Πρέπει να σκοτώσουμε όλα αυτά που μας έχουν πει, που μας έχουν επιβάλει. Και επειδή τα πράγματα είναι άσχημα τι θα κάνουμε; Θα κάτσουμε σπίτι μας; Δεν λέω ότι μου είναι πάντα εύκολο. Προσπαθώ, κάποιες φορές τα πάω καλύτερα, κάποιες δυσκολεύομαι. Το όπλο μου είναι το χαμόγελο. Σε κάθε δυσκολία λέω: «Θανασάκη, ξαναπάρτο! Ξαναπάμε!» Αυτή η δουλειά με βοηθά πολύ». Πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πράγματα; Να μείνεις στο σπίτι σου και να κλαις και να χτυπιέσαι; Είναι και αυτό ένα στάδιο βέβαια, αλλά μετά τι; Να μην κάνεις πράγματα επειδή φοβάσαι το θεωρώ μεγάλο λάθος. Κάνεις αυτό που είναι να κάνεις και, αν δεν βγει, δεν βγήκε, δεν πειράζει τόσο.

Η αντιμετώπιση του φόβου είναι ταλέντο;

Να αντιμετωπίζεις αυτά που φοβάσαι είναι νομίζω ταλέντο. Γιατί το να μη φοβάσαι δεν γίνεται, όλοι φοβόμαστε. Και τώρα τα λέμε ωραία, κάνουμε συνέντευξη και σήμερα είμαι καλά...

«Είσαι ένα κτήνος, Βίσκοβιτς».

Μας αρέσει πολύ να συνεργαζόμαστε και με άλλους καλλιτέχνες, όπως σου έλεγα πριν. Οπότε φαντάζεσαι τι έγινε εδώ που συνεργαστήκαμε με άλλη ομάδα και στο πλαίσιο του Bob Festival και πολλοί ηθοποιοί, ήταν καταπληκτικά! Μεγάλη χαρά με αυτή την παράσταση! Ήταν πολύ δύσκολο γιατί πολλαπλασιάζονται όλα βέβαια, ήμασταν έντεκα! Η παράσταση θα έχει κάποιες διορθώσεις σε σχέση με αυτό που παρουσιάσαμε. Εγώ τους αγάπησα πολύ τους Abovo, είναι σαν να μεγάλωσε λίγο η οικογένεια.

Το πιο ωραίο σχόλιο.

«Πάτε όλο και καλύτερα» ή «Εσείς μαζί πρέπει να δουλεύετε, μαζί είστε καλύτεροι».

Όνειρα…φλόγες μακρινές μου.

Πολλά... Να έχουμε ένα δικό μας χώρο για πρόβες, το Μέγαρο 4frontal. Να μη χρειάζεται να κάνουμε άσχετες δουλειές για να ζούμε, γιατί κατά περιόδους κάνουμε όλοι μας και άσχετες δουλειές για να επιβιώσουμε. Θέλω να είμαι όσο πιο ευτυχισμένος γίνεται, να παραμείνω αισιόδοξος και να ερωτεύομαι…

 

φωτογραφίες Χάρης Γερμανίδης

 http://www.harisgermanidis.com

Directors Thanos 1599.jpg

O Θανάσης Ζερίτης αυτή τη σεζόν θα είναι σε πέντε παραστάσεις.

Συγκεκριμένα:

Παίζει στο «Γύρισε πίσω» από 30 Σεπτεμβρίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο στο Θέατρο Άβατον μέχρι 29 Οκτωβρίου.

Σκηνοθετεί την «Οικογένεια Μπες-Βγες», κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή από 11 Νοεμβρίου, Black Box, στο Θέατρο 104.

Σκηνοθετεί και παίζει στο «Είσαι ένα κτήνος, Βίσκοβιτς» από τους Abovo και 4frontal στο Bios στις 14 Νοεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη μέχρι τις γιορτές, παράσταση που είδαμε για πρώτη φορά στο Bob Festival.

Παίζει στο «Βρες τον Δολοφόνο» κάθε Κυριακή στο El Convento Del Arte.

Τέλος παίζει στη νέα παράσταση των 4frontal «Σοφία Λασκαρίδου-Μια αγάπη μεγάλη» σε σκηνοθεσία Παντελή Δεντάκη, που θα κάνει πρεμιέρα τέλη Γενάρη στο Θέατρο 104.

 

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία