Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη

Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης 

Την παρακολουθώ και τη θαυμάζω πολλά χρονιά τη Σύρμω Κεκέ… ηθοποιός με απίστευτη δυναμική στη σκηνή που όμως πηγάζει αβίαστα από μια σπαρακτική ενσυναίσθηση. Το σπάνιο όνομά της, είναι θρακιώτικο από τη μητέρα του μπαμπά της: «Είναι παγανιστικό όνομα, έδωσαν μάχη οι δικοί μου με τον παπά για να δεχθεί να με βαπτίσει» , θα μου πει χαρακτηριστικά.

Αυτή την περίοδο ετοιμάζεται να ερμηνεύσει τη σύζυγο του Λεονάρντο στο αριστούργημα του Λόρκα «Ματωμένος Γάμος»που σκηνοθετεί η ταλαντούχα Μαρία Μαγκανάρη, αδελφική της φίλη από τα χρόνια της σχολής, όπως θα μου πει.

Το ραντεβού μας είναι λίγες ώρες πριν την πρόβα της παράστασης, στο Εθνικό Θέατρο. Εκεί, στις θέσεις των θεατών, με την απαραίτητη απόσταση μεταξύ μας, η ηχογράφηση του κινητού θα καταγράψει μια ειλικρινή κουβέντα για όλα όσα την αφορούν. 

sirmo keke texnes plus2

Από τα έργα του Λόρκα, ο «Ματωμένος Γάμος» είναι αυτό που ανεβαίνει πιο συχνά. Τι να περιμένουμε από τη δική σας παράσταση; Πώς προσέγγισε η Μαρία Μαγκανάρη το έργο;

Η Μαρία μελετώντας το έργο, είχε από την αρχή την αίσθηση, η οποία και επαληθεύτηκε πιστεύω τελικα, η ιστορία στο έργο αυτό είναι ένας διαρκής κύκλος. Όπως έχουν τον κύκλο τους η ζωή και ο θάνατος. Είναι ένας μύθος που ξεκινάει και θα μπορούσε να παίζεται αιωνίως και να μην τελειώνει στην τελευταία σκηνή αλλά να συνεχίζει και πάλι από την αρχή. Νιώθω για αυτά τα πρόσωπα, ότι ενώ το ένστικτό τους τα προειδοποιεί ότι κάτι πολύ κακό θα συμβεί, εκείνα πρέπει να το ζήσουν ξανά και ξανά.

Εμείς προσπαθήσαμε να καταλάβουμε αυτόν τον κύκλο και να τον ενισχύσουμε τόσο υποκριτικά όσο και σκηνοθετικά.Με την τελευταία σκηνή του πένθους που κλείνει το έργο, θα μπορούσε και να ξαναρχίσει. Να ξαναβρούμε τη μάνα να ξαναξυπνάει με τον γιο της. Σαν αυτό να γίνεται για πάντα, ένας κύκλος αίματος, ένας κύκλος ζωής, όπου τα πρόσωπα αυτά είναι εγκλωβισμένα να τον παίζουν ξανά και ξανά.

sirmo keke texnes plus3

Το έργο και η δική σας προσέγγιση αφορά και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσες γυναίκες να σκηνοθετούν στο Εθνικό Θέατρο, γεγονός ιδιαίτερα ελπιδοφόρο. Νομίζεις ότι σε συνδυασμό και με τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, αλλάζει κάτι;

Βέβαια και είναι ελπιδοφόρο! Όπως και όλα αυτά που έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο με το Metoo. Είναι τόσο σημαντικό για παράδειγμα το γεγονός ότι μια γυναίκα βγαίνει και καταγγέλει  το βιασμό της αναζητώντας δικαιοσύνη και κυρίως γνωρίζοντας η ίδια, μέσα της ότι δεν σχετίζεται η βία που της ασκήθηκε για παράδειγμα:με το τι φορούσε ή με το αν θα έπρεπε να είναι έξω τέτοια ώρα. Σκέφτομαι καμιά φορά πως αν ήμουν άνδρας αυτή την εποχή, θα ένιωθα ότι πρέπει να απολογηθώ για κάτι, ακόμη και αν δεν έχω κάνει τίποτα κακό. Τους χτυπάμε αυτή τη στιγμή τους άνδρες, κάποιες φορές νιώθω ότι είναι σαν να τους κατηγορούμε ανεξαιρέτως. Συχνά όμως όταν αλλάζουν τα πράγματα χάνουν την ισορροπία τους, φτάνουν σε μια υπερβολή μέχρι να επανέλθουν και να βρουν ένα κέντρο.Ας  μην ξεχνάμε ότι δεν μιλάμε μόνο για αδικίες στον εργασιακό χώρο αλλά και για μία ατελείωτη γραμμή κακοποιήσεων βιασμών, φόνων…

sirmo keke texnes plus4

Πίστευες ότι κάποια μέρα θα φτάναμε στο σημείο κάποιοι άνθρωποι να μπουν φυλακή και τώρα να δικάζονται;

Δεν το έχω σκεφτεί να σου πω την αλήθεια. Έχουν γίνει διάφορες συζητήσεις, κάποιοι λένε ότι όλο αυτό ξέσπασε γιατί εκείνη την περίοδο δεν δουλεύαμε, οπότε δεν θα κατέβαιναν παραστάσεις. Για όποιο λόγο όμως και αν έγινε, αυτό που θέλω να πω είναι ότι θαυμάζω πάρα πολύ τον κλάδο μου και αυτό γιατί είμαι σίγουρη ότι τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν σε πολλούς άλλους κλάδους αλλά εμείς είμαστε συνηθισμένοι στην ανασφάλεια, την ανεργία και έχουμε μάθει να είμαστε εκτεθειμένοι. Δεν ντρεπόμαστε για τα πράγματα που μας συμβαίνουν. Έχουμε μάθει να μιλάμε!

"Έχουν γίνει διάφορες συζητήσεις, κάποιοι λένε ότι όλο αυτό ξέσπασε γιατί εκείνη την περίοδο δεν δουλεύαμε, οπότε δεν θα κατέβαιναν παραστάσεις. Για όποιο λόγο όμως και αν έγινε, αυτό που θέλω να πω είναι ότι θαυμάζω πάρα πολύ τον κλάδο μου και αυτό γιατί είμαι σίγουρη ότι τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν σε πολλούς άλλους κλάδους αλλά εμείς είμαστε συνηθισμένοι στην ανασφάλεια, την ανεργία και έχουμε μάθει να είμαστε εκτεθειμένοι. Δεν ντρεπόμαστε για τα πράγματα που μας συμβαίνουν. Έχουμε μάθει να μιλάμε!"

sirmo keke texnes plus5

Μου ανέφερες τη λέξη «έκθεση». Τι σχέση έχεις μαζί της; Έχω την αίσθηση ότι θες να μιλάς μόνο μέσα από τη δουλειά σου. Για παράδειγμα, σπάνια δίνεις συνεντεύξεις, δεν είσαι ενεργή στα social media...

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που δίνω μια συνέντευξη, έχω μεγάλο άγχος. Σκέφτομαι, τι έγινε και αν δώσω εγώ μια συνέντευξη; Έχω το άγχος της χρησιμότητας. Έχω πάντα την αγωνία, αν με ρωτήσουν κάτι εκτός της δουλειάς, η απάντηση που θα δώσω να φανεί σε κάποιον χρήσιμη, ακόμη και στον έναν άνθρωπο που θα το διαβάσει. Να υπάρχει λόγος που μίλησα. Έτσι το βλέπω εγώ, μπορεί να είναι παραπάνω ναρκισσιστικό αυτό που λέω.

Νιώθεις ότι ίσως δεν έχεις «πουλήσει» τόσο καλά τον εαυτό σου στον χώρο;

Νομίζω ότι δεν έχω ταλέντο σ’ αυτό. Είμαι φύση ντροπαλή γι' αυτό μάλλον επέλεξα να κάνω και αυτή τη δουλειά. Μου πήρε πολλά χρόνια να παραδεχθώ ότι έχω φιλοδοξίες. Για μένα, η φιλοδοξία ήταν κάτι «δαιμονοποιημένο». Προσπαθούσα πάντα να κάνω τα βήματα στη δουλειά μου με βάση την προσωπική μου ηθική. Το σημαντικό είναι να μην έχεις απωθημένα. Μετά από δουλειά με τον εαυτό μου, αποφάσισα όταν κάτι με αφορά επαγγελματικά, να πηγαίνω προς τα εκεί πιο συνειδητά και όταν κάτι με ενοχλεί, να μιλάω. Πολύ βασικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε όλοι.

Αυτό το αποτέλεσμα ήρθε με την εμπειρία ή μέσα από διαδικασία ψυχοθεραπείας;

Ήρθε με ψυχοθεραπεία. Πριν μερικά χρόνια, πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο στην προσωπική μου ζωή και ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, την οποία και συνεχίζω. Είναι το πιο χρήσιμο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Νομίζω ότι ο βασικός πυρήνας μου δεν έχει αλλάξει, γιατί το «πώς» θέλω να υπάρχω στη δουλειά, σχετίζεται με το «με ποιους» θέλω να υπάρχω και πώς θέλω να μου συμπεριφέρονται και να τους συμπεριφέρομαι.

"Πριν μερικά χρόνια, πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο στην προσωπική μου ζωή και ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, την οποία και συνεχίζω. Είναι το πιο χρήσιμο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. "

Επομένως, ονειρεύεσαι συνεργασίες και όχι ρόλους;

Ναι! Πλέον πολύ πιο συνειδητά καταλαβαίνω ότι θέλω να έχω κάτι να πω μέσα από τη δουλειά μου. Προσπαθώ να μην έχω απλά τη συμπεριφορά του ταμένου καλλιτέχνη που εξυπηρετεί το όραμα κάποιου άλλου. Έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαι σ’ αυτή τη δουλειά για να υπηρετήσω μόνο το όραμα κάθε καλλιτέχνη. Προσπαθώ και εγώ να πω κάτι μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Σκέφτηκες ποτέ να αναλάβεις εξ’ ολοκλήρου το όραμα μιας παράστασης, σκηνοθετώντας την; Έχεις υπάρξει βοηθός σκηνοθέτη.

Δεν είμαι καθόλου οργανωτική και μου αρέσει πολύ να παίζω. Με τη Μαρία Μαγκανάρη είμαστε συμμαθήτριες από τη σχολή, κολλητές φίλες πάνω από εικοσιπέντε χρόνια και κουμπάρες, επομένως έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνούμε και καλλιτεχνικά. Η Μαρία είναι και πολύ ανοιχτή στο τι έχω να της προτείνω, ζητά τη γνώμη μου, έχουμε μια βαθιά συνεργασία. Αυτό αποζητώ στο θέατρο. Ευτυχώς μέσα στα χρόνια έχω συναντήσει υπέροχους ανθρώπους.

"Με τη Μαρία Μαγκανάρη είμαστε συμμαθήτριες από τη σχολή, κολλητές φίλες πάνω από εικοσιπέντε χρόνια και κουμπάρες, επομένως έχουμε έναν μοναδικό τρόπο να επικοινωνούμε και καλλιτεχνικά. Η Μαρία είναι και πολύ ανοιχτή στο τι έχω να της προτείνω, ζητά τη γνώμη μου, έχουμε μια βαθιά συνεργασία. Αυτό αποζητώ στο θέατρο."

Αν κάποια συνεργασία δεν έχει την εξέλιξη που περίμενες, τι κάνεις; Αποχωρείς από τη δουλειά;

Δεν είναι πάντα το ίδιο. Έχω φύγει από δουλειά που ο σκηνοθέτης είχε απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντί μου. Υπάρχει όμως και περίπτωση, που έχω δυσκολευτεί πάρα πολύ αλλά έχω μείνει για να μην κρεμάσω την παράσταση και τους συναδέλφους. Μπορεί βέβαια και κάποιος συνάδελφος να δημιουργεί προβλήματα στην παράσταση. Όλα είναι σχετικά, μπορεί εγώ να αντέχω κάτι που κάποιος άλλος δεν μπορεί. Επιπλέον, είναι και θέμα βιοπορισμού, κάποιες φορές αναγκάζεσαι να μείνεις για οικονομικούς λόγους. Καλό είναι όμως, όσο μεγαλώνουμε και έχουμε λίγη περισσότερη δύναμη, να στηρίζουμε και τους συναδέλφους και τον οποιονδήποτε συνεργάτη όταν αδικείται, ακόμη και αν χρειαστεί να συγκρουστούμε, χωρίς να φοβόμαστε ότι μπορεί να μείνουμε στην απέξω. Τώρα είναι η ώρα ν’ αλλάξουν τα πράγματα! Είναι συμπεριφορές που τις είχαμε ως κανονικές αλλά δεν είναι!

sirmo keke texnes plus6

 Και όχι μόνο τις είχατε ως κανονικές, υπήρχε και η άποψη ότι αν δεν υποφέρει ο ηθοποιός στην πρόβα, δεν θα είναι καλός στην παράσταση....

Ναι...είναι μια λάθος λογική αυτή. Όταν είσαι νέος, υπάρχει συνήθως μια τάση για μυθοποίηση  προσώπων κυρίως. Και έτσι μ’ αυτή την αίγλη του μέντορα που τους προσδίδουμε που τους επιτρέπουμε καμιά φορά να μας συμπεριφέρονται άσχημα, ακραία.
Αν κάποιο νεότερο παιδί νομίζει ότι μ’ αυτόν τον τρόπο κάποιος θα σε κάνει να καταλάβεις τον εαυτό σου ή να γίνεις καλός ηθοποιός, απατάται! Δεν μπορείς να καταλάβεις αμέσως τι ηθοποιός θέλεις να είσαι. Όλα έρχονται μέσα από μια διαδρομή.
Για να παίξεις καλά, πρέπει να είσαι υγιής. Αυτό πιστεύω.
Τι είναι ταλέντο;
Να σε καίει πάρα πολύ αυτό που έχεις να κάνεις. Να σε απασχολεί και να μπορείς να εκμεταλλεύεσαι ακόμη και τις λιγοστές ικανότητες που έχεις. Ταλέντο είναι να έχεις πάθος.
Εσύ πώς ξεκινάς τη δουλειά πάνω σ’ έναν ρόλο;
Συνειδητοποίησα πρόσφατα ότι χρησιμοποιώ πολύ το ένστικτό μου. Και ο «Ματωμένος Γάμος» προσφέρεται πάρα πολύ για να βρεις κάτι που σε συνδέει βαθιά με τον εαυτό σου, μ’ έναν πολύ βαθύ πυρήνα. Όταν ξεκινάω να δουλεύω κάτι, πρώτα απ’ όλα είναι η μελέτη και το ένστικτο. Δουλεύω αντιδρώντας στο τι συμβαίνει πάνω στη σκηνή και κάθε αντίδραση είναι σα μία τελεία που ενώνεται με την επόμενη, σαν εκείνο το παιχνίδι που παίζαμε παλιά με τις τελείες και τους αριθμούς όπου, όταν τις ένωνες, δημιουργούταν μια εικόνα. Κάπως έτσι δημιουργώ ένα πρόσωπο, είτε το έχω κάνει σωστά είτε λάθος.

"Όταν ξεκινάω να δουλεύω κάτι, πρώτα απ’ όλα είναι η μελέτη και το ένστικτο."

Τις τελείες τις ενώνεις καλύτερα όταν είσαι καλά στην προσωπική σου ζωή, όταν περνάς δύσκολα ή με τα χρόνια και την εμπειρία δεν σε επηρεάζει τίποτα;

Έχω καταφέρει να είμαι πιο ψύχραιμη με τη δουλειά και να μην τη συνδέω με την προσωπική μου ζωή. Η αλήθεια όμως είναι ότι, δεν μπορώ να μην επηρεάζομαι. Μπορώ να σου πω ότι καθετί που μου έχει συμβεί επίπονο, με έκανε τελικά περισσότερο επικοινωνιακή. Με βοήθησε να δείχνω μεγαλύτερη κατανόηση και ως προς τον εαυτό μου αλλά και στον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άλλοι. Αυτό ξεκλειδώνει και πράγματα στη δουλειά μου γιατί με τους ανθρώπους ασχολούμαστε.

Τι δεν συγχωρείς εύκολα στον εαυτό σου;

Λυπάμαι πολύ για ευκαιρίες που χάθηκαν...Θα ήθελα όταν είχα κάποιους ανθρώπους κοντά μου, που πλέον είτε λόγω συνθηκών είτε επειδή δεν υπάρχουν πια στη ζωή, δεν τους έχω… θα ήθελα σε κάποια αιτήματά τους να έχω ανταποκριθεί καλύτερα. Αυτό το κουβαλάω σαν ενοχή....

"Λυπάμαι πολύ για ευκαιρίες που χάθηκαν...Θα ήθελα όταν είχα κάποιους ανθρώπους κοντά μου, που πλέον είτε λόγω συνθηκών είτε επειδή δεν υπάρχουν πια στη ζωή, δεν τους έχω… θα ήθελα σε κάποια αιτήματά τους να έχω ανταποκριθεί καλύτερα. Αυτό το κουβαλάω σαν ενοχή...."

Είσαι γενικά ενοχική;

Πολύ αλλά έχω βρει αυτή τη φοβερή λέξη που λέγεται «αποδοχή» και προσπαθώ να αποδέχομαι και το πώς είμαι αλλά και τους άλλους.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε αρκετές καλές τηλεοπτικές σειρές με σημαντικούς ηθοποιούς. Πώς και δεν συμμετέχεις σε κάποια από αυτές;

Δεν μου έγινε πρόταση! Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που κάνουν τα κάστινκ και ασχολούνται με την τηλεόραση, δεν μαζεύουν το υλικό τους παρακολουθώντας παραστάσεις. Λίγοι είναι αυτοί που το κάνουν. Για να είμαι ειλικρινής, κάποτε δεν έκανα τηλεόραση από άποψη. Τώρα όμως που υπάρχουν​ τόσες καλές σειρές, ευχαρίστως θα συμμετείχα αν ένιωθα ότι κάτι είναι αξιοπρεπές.

Πρόσφατα, συμμετείχα σε μια παραγωγή της Cosmote TV, με τίτλο «Η Γενιά του’30», για τους Έλληνες λογοτέχνες σε σκηνοθεσία του Γιώργου Γκικαπέππα.


Ήσουν από τα παιδιά που έλεγαν πάντα ότι θα γίνουν ηθοποιοί;

Όχι, προέρχομαι από ένα τελείως λαϊκό περιβάλλον, η οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση με την Τέχνη, μόνο κάτι γλέντια κάναμε στο σπίτι. Η μητέρα μου ήταν μοδίστρα και ο πατέρας μου μαρμαράς. Επομένως δεν υπήρχαν ιδιαίτερα ερεθίσματα. Για κάποιον περίεργο λόγο όμως, από πολύ μικρή θαύμαζα οποιονδήποτε ασχολούταν με την Τέχνη. Αν μου έλεγε κάποιος ότι είναι ζωγράφος ή ότι παίζει μουσική, ενθουσιαζόμουν, θαύμαζα πάρα πολύ τους ανθρώπους που ασχολούνταν με τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Κάποια πετριά είχα!

Η Τέχνη γενικότερα ήταν κάτι που σε απασχολούσε. Το θέατρο ειδικότερα πώς ήρθε στη ζωή σου;

Λίγο τυχαία...Μια φίλη μου στο Λύκειο, μού είπε ότι πίστευε πως έπρεπε να γίνω ηθοποιός. Εγώ, ούτε καν τολμούσα να το ονειρευτώ αυτό. Πήγα σε μια ερασιτεχνική ομάδα και μετά έδωσα εξετάσεις και πέρασα. Άργησα πολύ όμως να παραδεχθώ ότι ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Πολύ μεγαλύτερη συνειδητοποίησα ότι μόνο αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, μόνο αυτό με απασχολούσε.

"Πήγα σε μια ερασιτεχνική ομάδα και μετά έδωσα εξετάσεις και πέρασα. Άργησα πολύ όμως να παραδεχθώ ότι ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Πολύ μεγαλύτερη συνειδητοποίησα ότι μόνο αυτό ήθελα να κάνω στη ζωή μου, μόνο αυτό με απασχολούσε."


Υπάρχει κάποιος προσωπικός μύθος που είχες γι’ αυτό το επάγγελμα και καταρρίφθηκε από την πραγματικότητα;

Έχει να κάνει περισσότερο με τη σκέψη ότι μπορεί κάποιος να σε πάρει από το χέρι και να σε οδηγήσει ως μέντορας και να σου αποκαλύψει κάτι για τον εαυτό σου που δεν το ξέρεις. Κατάλαβα, όμως, ότι τελικά σου δίνονται μόνο κάποια ερεθίσματα και όλα τα υπόλοιπα είναι δική σου δουλειά.


Επόμενα επαγγελματικά σχέδια υπάρχουν;

Ναι, ήταν να κάνουμε με τη Μαρία (Μαγκανάρη) τον «Μισάνθρωπο» του Μολιέρου αλλά αποφασίσαμε λόγω κορονοϊού να το πάμε την επόμενη σεζόν και το καλοκαίρι θα είμαι στη «Μήδεια» του Μποστ που θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Καλαβριανός στην Επίδαυρο.


sirmo keke texnes plus7


Ματωμένος Γάμος 

Κτίριο Τσίλλερ | Σκηνή Νίκος Κούρκουλος

Από τις 19.2.2022

Ματωμένος Γάμος του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

 

Κτήριο Τσίλλερ | Σκηνή Νίκος Κούρκουλος

 

Από τις 11.2.2022

«Βλέπεις αυτό το χέρι; Λοιπόν, δεν είναι το δικό μου χέρι.

Είναι το χέρι του αδελφού μου, του πατέρα μου

και της γενιάς μου ολόκληρης της πεθαμένης»

 

Γαμπρός, Ματωμένος Γάμος

 

matomenos gamos2

Μια κοινωνία με ακλόνητους δεσμούς. Μια Νύφη που ανήκει σε κάποιον άλλον. Ένας πατημένος όρκος. Ένα άλογο που καλπάζει βαθιά μέσα στο σκοτεινό δάσος. Όσο κι αν τρέξει όμως κανείς, μπορεί να ξεφύγει από το αίμα που κυλάει μέσα του; Μπορεί, άραγε, να αποδράσει ποτέ κανείς, από τον εαυτό του;

Εμπνευσμένος από ένα πραγματικό έγκλημα της εποχής του, και στο κατώφλι ενός βίαιου Εμφυλίου, ο Ματωμένος Γάμος του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα είναι η συγκλονιστική ιστορία ενός πάθους και ταυτόχρονα ένα παράφορο τραγούδι που μιλά με τρόπο σπαραχτικό για την ελευθερία, τον έρωτα και τον θάνατο.

«Τόσον καιρό κρυβόντουσαν ο ένας από τον άλλον αλλά στο τέλος νίκησε το αίμα» λέει ο σπουδαίος Ισπανός ποιητής. Η σκηνοθέτις Μαρία Μαγκανάρη, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε τροχιά δημιουργικής προσέγγισης των κλασικών του σύγχρονου θεάτρου, εκκινεί από τη φράση αυτή για να βουτήξει στον πυρήνα του αριστουργήματος του Λόρκα, αναδεικνύοντας ένα διαχρονικό ερώτημα: «Είναι οι επιλογές μας στη ζωή αληθινά δικές μας ή τις κουβαλάμε στο αίμα μας σαν το χρώμα των μαλλιών και των ματιών μας; Μπορούμε τελικά να γίνουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε;».

matomenos gamos4

Άκρως λυρικός, με τον αισθησιασμό και την υπερβατική τόλμη που υπαγορεύει η μεγάλη ποίηση και με φόντο της τραχύτητα του ανδαλουσιανού τοπίου, ο Λόρκα ενσωματώνει στον Ματωμένο Γάμο τελετουργικά που σε όλους τους πολιτισμούς συνοδεύουν τις κομβικές στιγμές της ανθρώπινης παρουσίας στη γη: ένα νανούρισμα, τραγούδια γάμου, μοιρολόγια, ο κύκλος της ζωής. Μια ιχνηλάτηση όλης της ανθρώπινης περιπέτειας από τη ζωή στον θάνατο με τρόπο που συγκινεί. Η σκηνοθεσία εισέρχεται με ανανεωτική πνοή στο ποιητικό στερέωμα του συγγραφέα, εξερευνώντας το πώς μπορεί να μεταφραστεί σκηνικά ο τολμηρός λυρισμός του έργου.«Καρφιά του φεγγαριού ενώνουν τη μέση μου με τους γοφούς σου» γράφει ο Λόρκα και, μέσα από το σκηνικό σύμπαν της παράστασης, η ποίηση αναβλύζει και έρχεται καταπάνω μας για να μας σαρώσει «σαν κύμα δυνατό».

 matomenos gamos3

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου

Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη

Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη

Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Μουσική: Μάρθα Μαυροειδή

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Βοηθός σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου

Βοηθός ενδυματολόγου: Καλλιόπη Βλαμάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Γοζαδίνου

Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Άννα Καραμανίδου

Διανομή με αλφαβητική σειρά

Βαγγέλης Αμπατζής                            Γαμπρός

Δήμητρα Βλαγκοπούλου                    Νύφη

Νόνη Ιωαννίδου                                  Μοίρα / Πεθερά / Κοπέλα / Ξυλοκόπος

Σύρμω Κεκέ                                         Γυναίκα του Λεονάρντο

Μαρία Κεχαγιόγλου                            Μητέρα

Ευσταθία Λαγιόκαπα                          Μοίρα / Γειτόνισσα / Κοπέλα / Ξυλοκόπος

Πέτρος Μάλαμας                                Θάνατος / Λόρκα

Νικόλας Παπαγιάννης                        Λεονάρντο

Γιάννης Σιαμσιάρης                            Πατέρας της Νύφης / Φεγγάρι

Μαρία Σκουλά                                    Μοίρα / Υπηρέτρια / Κοπέλα / Ξυλοκόπος

Φωτογράφος παράστασης: Ανδρέας Σιμόπουλος

Σημείωση: Οι Σκηνές του Εθνικού Θεάτρου λειτουργούν ως αμιγείς χώροι για εμβολιασμένους και νοσήσαντες. Η είσοδος των θεατών θα γίνεται αυστηρά με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης.

Λόγω των έκτακτων συνθηκών, ο προγραμματισμός της πρεμιέρας και των παραστάσεων ενδέχεται να τροποποιηθεί.

  • Hμέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Κυριακή στις 19:30.

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00.

  • Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr και στο  210.7234567 (με χρήση πιστωτικής-χρεωστικής κάρτας)
  • Πληροφορίες: Ταμεία κτηρίου Τσίλλερ (Αγίου Κωνσταντίνου 22-24), τηλ. 210.5288170-171

Μέσα στην πανδημία και τα ακραία καιρικά φαινόμενα ο  θεατρικός σφυγμός της πόλης μπορεί να μην είναι ζωηρός, όπως άλλες σεζόν, αλλά αντέχει και φαίνεται πως ό,τι και να γίνει οι άνθρωποι του θεάτρου, συντελεστές και ηθοποιοί θα επιμένουν και θα ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον. Πώς αλλιώς; 

Οι πρεμιέρες του Φεβρουαρίου δείχνουν ότι  το θεατρικό μενού έχει τα πάντα: από πρωτότυπα θεατρικά έργα μέχρι κλασικά αριστουργήματα και θέατρο ντοκιμαντέρ.

Κλείστε τις θέσεις σας και απολαύστε  υπεύθυνα με το πιστοποιητικό και την μάσκα σας.

 matomenos gamos

«Ματωμένος Γάμος»

Η Μαρία Μαγκανάρη σκηνοθετεί το αριστούργημα του Λόρκα. Το έργο είναι ιδιαίτερα αγαπητό στη χώρα μας. Γραμμένο το 1932, σε μία περίοδο πολιτικής καμπής της Ισπανίας, ο Ματωμένος Γάμος έγινε ορόσημο μιας ολόκληρης εποχής και επηρέασε όσο λίγα έργα τη γραφή του σύγχρονου θεάτρου. Το έργο σύστησε στο ελληνικό κοινό ο Κάρολος Κουν το 1947, σε μια εμβληματική παράσταση, ενώ στο Εθνικό Θέατρο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1981, σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού. Στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος θα απολαύσουμε έναν ξεχωριστό θίασο: Σύρμω Κεκέ, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Νόνη Ιωανίδου, Μαρία Κεχαγιόγλου, Μαρία Σκουλά, Βαγγέλη Αμπατζή κ.α

Πρεμιέρα 11 Φεβρουαρίου, στο Εθνικό Θέατρο

«Πονηρό Πνεύμα»

Ο Γιάννης Χουβαρδάς επιστρέφει στο Εθνικό Θέατρο με το έργο του Νόελ Κάουαρντ που ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο. Γράφτηκε το 1941 και έκανε πρεμιέρα στο Ουέστ Εντ, σημειώνοντας ρεκόρ παραστάσεων. Αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες του συγγραφέα σε Αγγλία και Αμερική και γνώρισε αρκετές προσαρμογές ως μιούζικαλ, κινηματογραφική ταινία (1945 και 2020), ραδιοφωνική παράσταση, τηλεταινία. Στη σκηνή θα δούμε ένα θίασο αξιώσεων: την Αμαλία Μουτούση, την Άννα Μάσχα, την Κωνσταντίνα Τάκαλου, τον Αργύρη Ξάφη, τον Θανάση Δήμου, την Κατερίνα Λέχου και την Ειρήνη Λαφαζάνη.

Πρεμιέρα 18 Φεβρουαρίου, στο Εθνικό Θέατρο

antigonh viva1 cover title

«Αντιγόνη»  

Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της παγκόσμιας δραματουργίας η «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, ανεβαίνει στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης Καρόλου Κουν, σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα. Μετά το επιτυχημένο «Ρίτερ, Ντένε, Φος», η σκηνοθέτις προσεγγίζει ένα από τα ωραιότερα κείμενα που γράφτηκαν ποτέ για την εξουσία. Στην σκηνή μαζί με τη σκηνοθέτη θα δούμε και έναν εξαιρετικό θίασο: Χρήστος Στέργιογλου, Γιάννης Τσορτέκης, Κίττυ Παϊταζόγλου, Αντριάνα Ανδρέοβιτς,Δημήτρης Μαμιός, Δημήτρης Μαργαρίτης και  Ηλέκτρα Μπαρούτα.

Πρεμιέρα 18 Φεβρουαρίου, Θέατρο Τέχνης, Υπόγειο

marikaninou

«ΜΑΡΙΚΑ ΝΙΝΟΥ – Σαν άστρο»  

Μια θεατρική παράσταση με ζωντανά ρεμπέτικα τραγούδια αλλά και χορό-ακροβασία, που ξετυλίγει το νήμα της σύντομης και πολυτάραχης ζωής της ακροβάτισσας που έγινε μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια: της Μαρίκας Νίνου αλλά και ίδιας της εποχής της, κατά τη διάρκεια της οποίας πρόλαβε να αναπτυχθεί , να εδραιωθεί αλλά και να ξεκινήσει να παρακμάζει το αυθεντικό ρεμπέτικο τραγούδι. Σε  κείμενα και σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη με τους: Ευγενία Αποστόλου, Βερόνικα Δαβάκη, Δημήτρης Μαγγίνας, Γιάννο Περλέγκα και Μάνο Στεφανάκη.

 Πρεμιέρα 11 Φεβρουαρίου, Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου

amandeous

«ΑΜΑΝΤΕΟΥΣ»  

Το θεατρικό αριστούργημα του Πήτερ Σάφερ το οποίο μάγεψε κοινό και κριτικούς όταν έκανε πρεμιέρα το 1979 στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας και έγινε η ταινία των 8 όσκαρ το 1984, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου και κεντρικούς πρωταγωνιστές τον Νίκο Ψαρρά, τον Γιάννη Νιάρρο και τη Μαίρη Μηνά.

Πρεμιέρα 2 Φεβρουαρίου στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου

«Η Αυλή των θαυμάτων»  

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ιάκωβου Καμπανέλη ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης και ο διεθνώς καταξιωμένος σολίστ και συνθέτης Στέφανος Κορκολής υπογράφουν μια ιδιαίτερη εκδοχή του πιο εμβληματικού έργου του νεοελληνικού θεάτρου, της Αυλής των θαυμάτων του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε μορφή μιούζικαλ μ’ έναν all star θίασο ηθοποιών: Γιώργος Γάλλος, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Κατερίνα Παπουτσάκη, Ρούλα Πατεράκη, Φιλαρέτη Κομνηνού, Μάνος Βακούσης, Κόρα Καρβούνη, Δημήτρης Πιατάς κ.α

Πρεμιέρα 11 Φεβρουαρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

MOBY DICK performanceAndreas Simopoulos 4s

 

«Mody Dick»  

Η λογοτεχνία, η μουσική, το θέατρο ο χορός και η πιο σύγχρονη τεχνολογία των «Ολογραμμάτων» κάνουν εφικτή τη σκηνική αναπαράσταση του πέμπτου, πιο πολυδιαβασμένου βιβλίου στην ιστορία της Ανθρωπότητας: o Moby Dick - το μιούζικαλ, του Δημήτρη Παπαδημητρίου σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ επιστρέφει για να μας συναρπάσει. Το Onassis Culture μεταμόρφωσε το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σ’ ένα μοναδικό μουσικό υπερθέαμα. Στη σκηνή θα δούμε τους: Μπάμπη Βελισσάριο, Αιμιλιανό Σταματάκη, Θοδωρή Βουτσικάκη, Ivan Svitalio, Νίκο Σπανάτη και ακόμη 25 ηθοποιούς και τραγουδιστές. 

Πρεμιέρα 9 Φεβρουαρίου,στο Christmas Theater

 

ainigmatikes paralages

«Αινιγματικές Παραλλαγές» 

Ο Γιάννης Μπέζος και ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης πρωταγωνιστούν στο έργο του Eric- Emmanuel Schmitt.

Μια συνέντευξη που οδηγεί σε ένα σκληρό παιχνίδι της αλήθειας και παράλληλα φανερώνει έναν τρυφερό και ευαίσθητο κόσμο.

Ο Σωτήρης Τσαφούλιας συναντάει σκηνοθετικά τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και μαζί έρχονται αντιμέτωποι μέσα από το έργο, με τον διχασμό, την απομόνωση, τις ανθρώπινες σχέσεις και τα αιώνια μυστήρια του έρωτα.

Πρεμιέρα 4 Φεβρουαρίου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

oskar

«Ο Όσκαρ και η κυρία Ροζ» 

Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις σκηνοθετεί την αριστουργηματική νουβέλα του Éric-Emmanuel Schmitt. Στον ρόλο του Όσκαρ ο Θανάσης Τσαλταμπάσης. Κυρία Ροζ η Μαρίνα Καλογήρου. Σπαρακτική, αστεία, τρυφερή, η μοναδική ιστορία του μικρού Όσκαρ, που αψηφά τον θάνατο με το χιούμορ και τη φαντασία.

Πρεμιέρα 19 Φεβρουαρίου, στο Αμφι-θέατρο

talkshow texnes plus

«ΤALK SHOW» 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε η παράσταση «Παίκτες» που συνεχίζει να κάνει ουρές στο θέατρο Κιβωτός το δίδυμο Suyako και  Γιώργος Κουτλής επανέρχεται φέρνοντας στη σκηνή τρεις ταλαντούχους ηθοποιούς: Στέλιος Ιακωβίδης, Άρης Μπαλής, Πανάγος Ιωακείμ. Οι τρεις τους θα πρωγωνιστήσουν σε μια καφκική κωμωδία τηλεοπτικής (υπο)κουλτούρας.

Πρεμιέρα 1η Φεβρουαρίου, στη  Θεατρική Σκηνή Αθηναϊς

«Λευκές Νύχτες»  

Η νουβέλα του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι σε θεατρική  διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ασπιώτη ανεβαίνει στη σκηνή.  Ο ίδιος πρωταγωνιστεί μαζί με την Αλεξάνδρα Αϊδίνη.

Πρεμιέρα 12 Φεβρουαρίου, Μικρό Άνεσις

Mideia

«Μήδεια»  

Η Κάτια Γέρου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί μαζί με τους Νίκο Νίκα, Αλέξανδρο Σωτηρίου, Λίνα Φούντογλου και  Ιωάννα Μπιτούνη σε μια παράσταση εμπνευσμένη από την αρχαία τραγωδία.

«Η Μήδεια είναι μία μεγάλη κιβωτός που μας διέσωσε το πλήρες φορτίο του ιστορικού πάθους εκείνων των καιρών δια μέσου των αιώνων» γράφει ο Αλέξης Διαμαντόπουλος.

Προδίδονται οι όρκοι για ειρήνη, το μίσος κυριαρχεί, οι νεαροί Έλληνες της εποχής πήγαιναν κυριολεκτικά από πόλεμο σε πόλεμο, γενιές χανόντουσαν υπηρετώντας υπερφίαλα σχέδια επέκτασης και πλουτισμού.

Πρεμιέρα 11 Φεβρουαρίου, Μικρό Άνεσις

thanatoskaikoritexnes plus

«Ο θάνατος και η κόρη» 

Το συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ του Ariel Dorfman ανεβαίνει σε σκηνοθεσία της Θάλειας Γρίβα στο Θέατρο 104. O Κωνσταντίνος Δανίκας, η Σίσσυ Μαράθου και ο Στράτος Σωπύλης ερμηνεύουν τους τρεις ρόλους του έργου.

Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή σύγχρονα θεατρικά έργα, γραμμένο το 1990, που έγινε ευρέως γνωστό από την κινηματογραφική του μεταφορά το 1994 σε σκηνοθεσία του Ρομάν Πολάνσκι, με την Σιγκούρνι Γουίβερ, τον Μπεν Κίνγκσλεϊ και τον Στούαρτ Γουίλσον. Έχει παρουσιαστεί σε πολλές χώρες αλλά και στην Ελλάδα. Το 1992 κέρδισε το βραβείο Olivie καλύτερου νέου θεατρικού έργου.

Πρεμιέρα 19 Φεβρουαρίου, θέατρο 104

takoritsiadenprepei

«Τα Κορίτσια Δεν Πρέπει Να Παίζουν Ποδόσφαιρο» 

Το έργο της  Marta Buchaca γράφτηκε το 2009 και μεταφέρθηκε στο κινηματογράφο το 2014 με μεγάλη επιτυχία, τώρα σε μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ-Δημήτρη Ψαρρά και σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά , ανεβαίνει στο Θέατρο 104  με τους: Αντώνη Γιαννακό, Νίνα Λαμπριανίδη, Βάγια Ματαφτσή.

Πρεμιέρα 31 Ιανουαρίου, Θέατρο 104

Nomoi

«Νόμοι της έλξης»  

Το θεατρικό έργο του  Γιώργου Κατσιφή δεν είναι μία συνηθισμένη ρομαντική κομεντί, όπου οι ήρωες έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Αντίζηλος του αγοριού είναι ένα κορίτσι, που διεκδικεί το κορίτσι που εκείνος ερωτεύτηκε. Η παράσταση μιλά για την καθημερινότητα των νέων του 21ου αιώνα, τα date apps, το sexting, τις εφήμερες παρέες, το άγχος της δουλειάς, όλα αυτά με φόντο την Αθήνα του 2022. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο συγγραφέας του έργου και στη σκηνή θα δούμε τους: Ναταλία Καντεμνίδη ,Εύα Μοσχολιδάκη , Κωνσταντίνος Πεσλής και  Νικόλ Χριστοδούλου.

Πρεμιέρα 11 Φεβρουαρίου, Θέατρο 104

b 23805 or poster

 

«Belle Equipe»  

Η Μάρθα Μπουζιούρη, πιστή στην ενασχόλησή της με το θέατρο ντοκιμαντέρ, καταπιάνεται αυτή τη φορά με το ευαίσθητο θέμα της τρομοκρατίας, αγγίζοντας το πολιτικό μέσα από το ανθρώπινο και καταθέτοντας ένα έργο - ύμνο στη ζωή και ταυτόχρονα ηχηρό μήνυμα κόντρα στη διαιώνιση του φόβου και του μίσους. Προϊόν εκτεταμένης έρευνας στη Γαλλία, η παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ "Belle Equipe" είναι βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Grégory Reibenberg Une belle équipe . Στην παράσταση παίζουν οι: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Γιώργος Κισσανδράκης, Άννα Κλάδη, Βασίλης Λιάκος, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά

 Πρεμιέρα 11 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Ελεάρ, Φρυνίχου 10

«Η αλήθεια είναι»  

Η bijoux de kant επιστρέφει στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία με το νέο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη «Η αλήθεια είναι».Η παράσταση επιχειρεί μια κατάβαση σε μια σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης που βρίσκεται δίπλα μας και αναπαράγει στερεότυπα που αντιμάχονται κάθε διαφορετικότητα και «παρέκκλιση». Η bijoux de kant μίλα απροκάλυπτα για τη σκληρότητα της καθημερινότητας, τη συγκάλυψη της συναισθηματικής παθογένειας, τις στερεοτυπικές αντιλήψεις και τη στοχοποίηση του διαφορετικού. Μιλά για το σώμα, τη σεξουαλικότητα, τη συγγένεια, τη μνήμη, το τραύμα, την ταυτότητα. Μιλά για την σιωπηλή εξοικείωσή μας με τη βία.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο  Γιάννης Σκουρλέτης και παίζουν οι: Μαρία Παρασύρη, Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπη και ο Δημήτρης Παγώνης.

Πρεμιέρα 4 Φεβρουαρίου στη σκηνή του Faust. 

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία