TERROR. Η παράσταση-φαινόμενο με τα συνεχόμενα sold out ανακοινώνει το εορταστικό της ωράριο για τα φετινά Χριστούγεννα στο Θέατρο Αθηνών. Το συγκλονιστικό δικαστικό θρίλερ του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ στο οποίο αποφασίζει ζωντανά το κοινό με ψηφοφορία για την τελική έκβαση της δίκης, προσθέτει παραστάσεις στις φετινές γιορτές λόγω της μεγάλης προσέλευσης. Τις Κυριακές 26 Δεκεμβρίου και 2 Ιανουαρίου στις 16.00 το μεσημέρι, την Τετάρτη 5 Ιανουαρίου και την Πέμπτη 6 Ιανουαρίου στις 17.30 το απόγευμα και σταθερά κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20.00 το βράδυ. 

Το συγκλονιστικό δικαστικό θρίλερ του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχ «TERROR», στο οποίο αποφασίζει ζωντανά το κοινό με ψηφοφορία για την τελική έκβαση της δίκης, έχοντας γνωρίσει τεράστια επιτυχία σε εβδομήντα και πλέον σκηνές στην Ευρώπη και την Αμερική, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά και στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμου, τη σεζόν 2019 – 2020, όπου και διακόπηκε, παρά τα συνεχόμενα sold out, λόγω των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας. Τώρα, επιστρέφει ανανεωμένο στις 28 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αθηνών, με ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό καστ: Μαρίνα Ασλάνογλου, Βασίλης Παλαιολόγος, Μιχάλης Αλικάκος, Γιώργος Σπάνιας, Δημήτρης Λιόλιος, Βιργινία Ταμπαροπούλου.

Η πράξη

Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς στο Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας – Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής και να περιμένουν οδηγίες.

Η δίκη

Βρισκόμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος εμφανίζεται φορώντας στολή της πολεμικής αεροπορίας. Κατηγορείται για τον θάνατο και των 164 επιβατών, μετά από εκτόξευση ρουκέτας η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του υπό ομηρία αεροσκάφους και η οποία πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ίδιου και όχι κατόπιν εντολής ανωτέρου. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου εισέρχεται στην αίθουσα και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό. Ξεκινά η ακροαματική διαδικασία. Ξεκινά η παράσταση.

Τα διλήμματα

Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε έναν απλό εκπρόσωπο του γερμανικού κράτους να σκοτώσει τους λίγους για να σωθούν οι πολλοί; Διαθέτει το δικαστήριο τα κατάλληλα νομικά εργαλεία για να μπορέσει να κρίνει δίκαια τη συνειδητή του απόφαση να αυτενεργήσει κατ’ αυτό τον τρόπο; Ποιος κώδικας τιμής και ποια αίσθηση δικαιοσύνης τού όπλισε το χέρι; Ποιος αποφασίζει ότι το λεγόμενο «μη χείρον βέλτιστον» αποτελεί το μέτρο της ηθικής μας; Τι είναι δίκαιο; Και τι άδικο; Εθνικός ήρωας ή δολοφονικός αλαζόνας; Οι αριθμοί, οι συσχετισμοί, οι υπολογισμοί και το ζύγισμα των ανθρώπινων ψυχών αιωρούνται για ώρα πάνω από την αίθουσα του δικαστηρίου κυριεύοντας τις σκέψεις όλων. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώνεται. Ο λόγος τώρα στους ενόρκους για την τελική ετυμηγορία.

Η απόφαση

Οι θεατές της παράστασης έχουν τον λόγο. Αυτοί είναι οι ένορκοι της δίκης που μόλις παρακολούθησαν, αυτοί καλούνται να απαντήσουν στα ηθικά διλήμματά της. Αυτοί θα κρίνουν με ζωντανή ψηφοφορία αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ένοχος. Άραγε, θα αποφασίσουν ως υποψήφιοι θύτες ή ως υποψήφια θύματα; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.

Ταυτότητα

Σκηνοθεσία Γιώργος Οικονόμου

Μετάφραση: Ευαγγελία A. Νάνου

Διασκευή: Μιρέλλα Παπαοικονόμου

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

Sound Designer: Βασίλης Κορρές & Χρήστος Τριανταφύλλου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνάκος

Οργάνωσης Παραγωγής: Αλεξάνδρα Ξυδά

Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη

Οπτική Ταυτότητα: Saint of Athens

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Διανομή

Kα Νέλσον – εισαγγελέας: Μαρίνα Ασλάνογλου

Πρόεδρος Δικαστηρίου: Βασίλης Παλαιολόγος

Μπίγκλερ – συνήγορος Υπεράσπισης: Μιχάλης Αλικάκος

Λαρς Κοχ – κατηγορούμενος: Γιώργος Σπάνιας

Λάουτερμπαχ – μάρτυρας Υπεράσπισης: Δημήτρης Λιόλιος

Μάιζερ – μάρτυρας κατηγορίας: Βιργινία Ταμπαροπούλου

Το έργο «TERROR» του ΦΕΡΝΤΙΝΑΝΤ ΦΟΝ ΣΙΡΑΧ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ηριδανός» σε μετάφραση Ευαγγελίας Α. Νάνου με τον τίτλο «Στον αστερισμό του τρόμου».

Info
Θέατρο Αθηνών
Βουκουρεστίου 10 | Τηλ.: 2103312343
Τιμές εισιτηρίων: 18 ευρώ γενική είσοδος, 15 ευρώ φοιτητικό & άνω των 65 ετών, 12 ευρώ ανέργων & ΑμΕΑ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΩΡΑΡΙΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ & ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΩΡΑ 16.00

TΕΤΑΡΤΗ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ & ΠΕΜΠΤΗ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΩΡΑ 17.30

ΔΕΥΤΕΡΑ & ΤΡΙΤΗ ΣΤΙΣ 20.00

και

από τις 9 Ιανουαρίου

κάθε Κυριακή στις 17.30 και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 20.00

TERROR. Η παράσταση-φαινόμενο είναι πάλι εδώ. Το συγκλονιστικό δικαστικό θρίλερ του Γερμανού συγγραφέα Φέρντιναντ φον Σίραχστο οποίο αποφασίζει ζωντανά το κοινό με ψηφοφορία για την τελική έκβαση της δίκης, έχοντας γνωρίσει τεράστια επιτυχία σε εβδομήντα και πλέον σκηνές στην Ευρώπη, την Αμερική, αλλά και στην Ελλάδα, επιστρέφεισε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, μετάφραση Ευαγγελίας A. Νάνου και διασκευή Μιρέλλας Παπαοικονόμοαπό τις 28 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αθηνών, με ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό καστ: Μαρίνα Ασλάνογλου, Βασίλης Παλαιολόγος, Μιχάλης Αλικάκος, Γιώργος Σπάνιας, Δημήτρης Λιόλιος, Βιργινία Ταμπαροπούλου.

  

Η πράξη.

Στις 26 Μαΐου και λίγο μετά τις οχτώ το απόγευμα, ένα αεροπλάνο της Lufthansa ταξιδεύει από το Βερολίνο προς το Μόναχο με 164 επιβάτες, υπό καθεστώς ομηρίας. Η διαταγή του τρομοκράτη προς τον πιλότο είναι να το ρίξει στο γήπεδο Allianz Arena του Μονάχου, κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανίας – Αγγλίας, τον οποίο παρακολουθούν ζωντανά 70.000 φίλαθλοι. Η Γερμανική κυβέρνηση ενημερώνεται άμεσα και σηκώνει δυο μαχητικά αεροσκάφη για να παρακολουθούν την κατάσταση από απόσταση αναπνοής και να περιμένουν οδηγίες.

Η δίκη.

Βρισκόμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ο κατηγορούμενος εμφανίζεται φορώντας στολή της πολεμικής αεροπορίας. Κατηγορείται για τον θάνατο και των 164 επιβατών, μετά από εκτόξευση ρουκέτας η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του υπό ομηρία αεροσκάφους και η οποία πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με πρωτοβουλία του ίδιου και όχι κατόπιν εντολής ανωτέρου. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου εισέρχεται στην αίθουσα και απευθύνεται κατευθείαν στο κοινό. Ξεκινά η ακροαματική διαδικασία. Ξεκινά η παράσταση.

Τα διλήμματα.

Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε έναν απλό εκπρόσωπο του γερμανικού κράτους να σκοτώσει τους λίγους για να σωθούν οι πολλοί; Διαθέτει το δικαστήριο τα κατάλληλα νομικά εργαλεία για να μπορέσει να κρίνει δίκαια τη συνειδητή του απόφαση να αυτενεργήσει κατ’ αυτό τον τρόπο; Ποιος κώδικας τιμής και ποια αίσθηση δικαιοσύνης τού όπλισε το χέρι; Ποιος αποφασίζει ότι το λεγόμενο «μη χείρον βέλτιστον» αποτελεί το μέτρο της ηθικής μας; Τι είναι δίκαιο; Και τι άδικο; Εθνικός ήρωας ή δολοφονικός αλαζόνας; Οι αριθμοί, οι συσχετισμοί, οι υπολογισμοί και το ζύγισμα των ανθρώπινων ψυχών αιωρούνται για ώρα πάνω από την αίθουσα του δικαστηρίου κυριεύοντας τις σκέψεις όλων. Η ακροαματική διαδικασία ολοκληρώνεται. Ο λόγος τώρα στους ενόρκους για την τελική ετυμηγορία.

Η απόφαση.

Οι θεατές της παράστασης έχουν τον λόγο. Αυτοί είναι οι ένορκοι της δίκης που μόλις παρακολούθησαν, αυτοί καλούνται να απαντήσουν στα ηθικά διλήμματά της. Αυτοί θα κρίνουν με ζωντανή ψηφοφορία αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ένοχος. Άραγε, θα αποφασίσουν ως υποψήφιοι θύτες ή ως υποψήφια θύματα; Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κανείς.

Ταυτότητα

Σκηνοθεσία Γιώργος Οικονόμου

Μετάφραση: Ευαγγελία A. Νάνου

Διασκευή: Μιρέλλα Παπαοικονόμου

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

SoundDesigner: Βασίλης Κορρές & Χρήστος Τριανταφύλλου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντώνης Αντωνάκος

Οργάνωσης Παραγωγής: Αλεξάνδρα Ξυδά

Φωτογραφίες: Εβίτα Σκουρλέτη

Οπτική Ταυτότητα: SaintofAthens

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Διανομή

Κα Νέλσον – εισαγγελέας: Μαρίνα Ασλάνογλου

Πρόεδρος Δικαστηρίου: Βασίλης Παλαιολόγος

Μπίγκλερ – συνήγορος Υπεράσπισης: Μιχάλης Αλικάκος

Λαρς Κοχ – κατηγορούμενος: Γιώργος Σπάνιας

Λάουτερμπαχ – μάρτυρας Υπεράσπισης: Δημήτρης Λιόλιος

Μάιζερ – μάρτυρας κατηγορίας: Βιργινία Ταμπαροπούλου

Το έργο «TERROR» του ΦΕΡΝΤΙΝΑΝΤ ΦΟΝ ΣΙΡΑΧ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ηριδανός»  σε μετάφραση Ευαγγελίας Α. Νάνου με τον τίτλο «Στον αστερισμό του τρόμου».

INFO

Θέατρο Αθηνών

Βουκουρεστίου 10 | Τηλ.: 2103312343

Παραστάσεις από 28 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 20.00 και κάθε Κυριακή 17.30

Τιμές εισιτηρίων: 18 ευρώ γενική είσοδος, 15 ευρώ φοιτητικό & άνω των 65 ετών, 12 ευρώ ανέργων & ΑμΕΑ

Το βραβευμένο με Pulitzer “Fool for Love” (Τρελός για Έρωτα), του σημαντικού συγγραφέα, ηθοποιού και σκηνοθέτη Sam Shepard, ανεβαίνει από τις 17 Νοεμβρίου στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Άλμα σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου. Έργο βαθιά βιωματικό και επαναστατικό που μιλά για τον Έρωτα στην πιο άγρια, κανιβαλιστική κι αδιαπραγμάτευτη μορφή του, αλλά και την ανεπάρκεια, την ανοησία και την τρέλα του ανθρώπου. Με τον Γιώργο Κέντρο, την Τζένη Θεωνά, τον Γιωργή Τσαμπουράκη και τον Βασίλη Παλαιολόγο.

Το “Fool for Love” είναι το δεύτερο έργο της τριλογίας των Family Plays (οικογενειακών έργων) του Shepard, έργων μεγάλης συγγραφικής δεινότητας, που ανήκουν πλέον στον κανόνα της σπουδαίας σύγχρονης αμερικάνικης δραματουργίας. Ο Shepard φωτίζει με πάθος και ακρίβεια λέιζερ την άλλη, την αληθινή πλευρά της αμερικάνικης οικογένειας: της οικογένειας της υπαίθρου, του West που βίωσε και λάτρεψε. Όχι την γλυκερή και εξιδανικευμένη τύπου “Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι”, αλλά αυτήν του σκληρού πάθους και του αιώνια ανολοκλήρωτου πόθου. Μια οικογένεια βαθιά ριζωμένη στη μυθολογία μιας “άλλης” Αμερικής, μιας οικογένειας με μύθους, ενοχές και στεγανά, όπου το όνειρο είναι ανάγκη ζωτική.     

Το “Fool for Love” διαδραματίζεται μέσα στα ελάχιστα τετραγωνικά ενός εξαθλιωμένου δωματίου μοτέλ χαμένου μες την απεραντοσύνη της ερήμου Μοχάμπι.  Σ’ έναν σκηνικό χώρο ανάμεσα στον βίαιο εγκλεισμό και τη σαγηνευτική απειλή του ανοιχτού ορίζοντα. Ο  Έντι, στραπατσαρισμένος καουμπόι του Ροντέο, μετά από μεγάλο διάστημα εξαφάνισης, ταξιδεύει χιλιάδες μίλια μες στην έρημο με το τροχόσπιτό του, σέρνοντας πίσω τα άλογά του, για να εντοπίσει και να διεκδικήσει ξανά τη Μέη, που έχει βρει κρησφύγετο σ’ ένα ξεπεσμένο μοτέλ στη μέση της ερήμου. Ο έρωτάς τους είναι μοιραίος, προκαθορισμένος, τους ενώνει και τους αλληλοαπωθεί σε μια ιστορία που τους έχει εγκλωβίσει σχεδόν από παιδιά. Ένας έρωτάς χωρίς έλεος, χωρίς προοπτική κι ελπίδα. Η σύγκρουσή τους είναι καταιγιστική κι η έκβασή της κρίνεται με κάθε φράση, ανάσα και χειρονομία. 

Διαρκώς επί σκηνής, αλλά και στις παρυφές της δράσης, ο Old Man παρεμβαίνει δίνοντας το κάδρο και τον μύθο. Είναι μια μυστηριώδης φιγούρα που σιγά σιγά αποκαλύπτεται. Σκληρός και ευάλωτος, είναι ο φορέας του καταλυτικού μυστικού που συνδέει το παρόν με το παρελθόν. Εκτός κι αν δεν υπάρχει καν. Ο Μάρτιν, ο κηπουρός της γειτονιάς, έχει ραντεβού με την Μέη για να πάνε σινεμά. Βρίσκεται, όμως, εντελώς απρόσμενα στο κέντρο μιας εκρηκτικής και μη διαχειρίσιμης κατάστασης. Είναι ο ξένος. 

O Shepard γράφει με οίστρο για ζωές ακρωτηριασμένες και νομαδικές. Για ταξιδιώτες της ερήμου, κυνηγούς της επιβίωσης, του βίαιου κι ένοχου πάθους. Συγχρόνως, εντάσσει σταδιακά ό, τι είναι πιο σημαντικό απ’ την ιστορία του θεάτρου και της αέναης ρήξης με τα αρχετυπικά ανθρώπινα ταμπού. Φωτίζει χωρίς να απομυθοποιεί. Το φως του δεν είναι ποτέ εκτυφλωτικό και η γραφή του ποτέ επεξηγηματική. Οι χαρακτήρες του ακροβατούν ανάμεσα στον σκληρό ρεαλισμό και τον ασφυκτικό μύθο. “Πού πήγε πια η φαντασία σου;” φωνάζει ο Old Man στον Έντι. “Νόμιζα πως αυτό κάνεις εσύ. Να υλοποιείς με τη φαντασία σου”.  

Μ’ ένα cast εξαιρετικών ηθοποιών, το Fool for Love είναι μια παράσταση καταιγιστική, εμποτισμένη απ’ τον σκληρό ρεαλισμό αλλά και το διαβρωτικό χιούμορ του Shepard. Άλλωστε, η εξωτερική σκληρότητα των χαρακτήρων δεν ανταποκρίνεται υποχρεωτικά στα βαθιά κι ανομολόγητα πάθη τους. Παλεύουν να διαχειριστούν όπως και όσο μπορούν τον εσωτερικό τους κόσμο. Ένας ιδιόμορφος διάλογος στήνεται επί σκηνής ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη φαντασία, στην ψευδαίσθηση κάποιας ελεύθερης βούλησης και τη μοίρα. 

Στις 27 Ιουλίου 2017, ο Sam Shepard άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στο Κεντάκι. Η Patti Smith, φίλη του από τα παιδικά τους χρόνια, έγραψε στον New Yorker για τις τελευταίες στιγμές αυτού του γοητευτικού ανθρώπου και μεγάλου συγγραφέα:

“Ο  Sam πήγε προς το κρεβάτι του, ξάπλωσε και κοιμήθηκε. Έναν ύπνο στωικό, βαθύτατα κομψό. Έναν ύπνο που έφερε μια στιγμή χωρίς καταγραφή και μαρτυρία,  καθώς η αγάπη τον κύκλωνε κι ανέπνεε τον ίδιον με αυτόν αέρα. Έβρεχε όταν άφησε την τελευταία του πνοή, ακριβώς όπως θα το ήθελε αυτός. Ο Sam ήταν άνθρωπος που κατοικούσε μες τον εαυτό του. Κάτι ξέρω απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Πρέπει να τους επιτρέπεις να αποφασίζουν μόνοι τους πώς θα φύγουν. Η βροχή έπεφτε κρύβοντας τα δάκρυα.”

Συντελεστές

Μετάφραση: Δάφνη Οικονόμου

Σκηνοθεσία: Γιώργος Οικονόμου

Σκηνικά: Κώστας Βελινόπουλος

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος 

Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελίνα Ρίζου

Σχεδιασμός Ήχου: Βασίλης Κορρές 

Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου

Αφίσα Γραφιστικά: Μαριλίλα Κυρτάτα 

Μουσική Επιμέλεια: Γιώργος Οικονόμου 

Με τους: Γιώργο Κέντρο, Τζένη Θεωνά, Γιωργή Τσαμπουράκη, Βασίλη Παλαιολόγο

Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου

Μέρες και ώρες παραστάσεων

Παρασκευή: 21.15

Σάββατο: 18.15 & 21.15

Κυριακή: 18.15

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 15€

Μειωμένο: 12€

Διάρκεια: 80’

Θέατρο Άλμα (Β’ Σκηνή)

Οδός Αγίου Κων/νου & Ακομινάτου 15 – 17

Αθήνα, Τ.: 21 0522 0100

Προπώληση  

viva.gr, 11876, SevenSpots, Reload Stores, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αθηνόραμα, Viva Kiosk 

Πρωταγωνιστεί σε μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις των τελευταίων ετών. Οι «12 ένορκοι» σημειώνουν απανωτά sold-out και κερδίζουν το κοινό, όπου και αν ανεβαίνουν. Δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μου. Ο Βασίλης Παλαιολόγος είναι ο μυστηριώδης ένορκος με τον αριθμό 4. Στο πλαίσιο μιας συζήτησης προσπαθήσαμε να ανακαλύψουμε το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας. Δεν αρκεστήκαμε όμως μόνο σε αυτό, καθώς η κουβέντα με τον Βασίλη είναι πάντα απολαυστική και αποκαλυπτική… Όπως και ο ίδιος.

Οι «12 ένορκοι» και η μεγάλη επιτυχία

Πρόκειται για μια ιστορία δικαίου με τεράστια δύναμη ανατροπής. Για ένα έργο που χαρακτηρίζεται από την άρτια δομή του. Σε μια εποχή που όλα κρίνονται χωρίς πολλή σκέψη ένα φωτεινό παράδειγμα υπομονής είναι αναμφίβολα καλός οδηγός. Οι «12 ένορκοι» αγαπήθηκαν πραγματικά, αν και δεν διαφημίστηκαν με τον κλασικό τρόπο. Η ουσία του κειμένου άγγιξε τον καθένα ξεχωριστά, που έγινε πρεσβευτής της προσπάθειάς μας.

Από την οθόνη στη σκηνή…

Η πιο μεγάλη δυσκολία είναι η μεταφορά μιας ταινίας με τέτοιο τρόπο ώστε να μη χαθεί η μαγεία που υπάρχει στην οθόνη. Επίσης το κείμενο πρέπει να αποδοθεί με πιστότητα, διαφορετικά θα αποτελεί διασκευή (κάτι που ενέχει ρίσκο) και επιβάλλεται να αναφέρεται. Τέλος οι συντελεστές καλό είναι να αποφεύγουν τη σύγκριση εν είδει ανταγωνισμού.  

Ο ένορκος Νο 4

Όταν επικοινώνησα με τη σκηνοθέτρια της παράστασης, την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, είχε ήδη ξεκινήσει τη διανομή και της είχαν απομείνει τέσσερις ή πέντε ρόλοι, ένας εκ των οποίων ήταν και αυτός του ενόρκου Νο 4. Μου είπε να διαβάσω το κείμενο και να της πω ποιον θα με ενδιέφερε να ενσαρκώσω. Ο έρωτας με τον ένορκο Νο 4 ήταν σχεδόν κεραυνοβόλος και αυτό το χρησιμοποίησα ως μέσο για να την κάνω να δει τον εν λόγω χαρακτήρα μέσα από μένα. Νομίζω πως το αποτέλεσμα μας έχει ανταμείψει αμφοτέρους.

Τα μυστικά πίσω από το χτίσιμο του ρόλου

Όταν μπαίνεις στη διαδικασία να ζωντανέψεις με το δικό σου τρόπο χαρακτήρες οι οποίοι έχουν με τέχνη αποδοθεί στο χαρτί, σχεδόν αντανακλαστικά ενεργοποιούνται μηχανισμοί που καμιά φορά ούτε ο ίδιος γνωρίζεις ότι μπορείς να υπερκεράσεις και εισέρχεσαι σε δύσβατα μονοπάτια. Προσπάθησα να αντιμετωπίσω το ρόλο μου ως κομμάτι του συνόλου, ως αυτόνομη μονάδα στις παρυφές του συνόλου. Επιδίωξα να είμαι ο παρατηρητής και ταυτόχρονα μια σιωπηρή δύναμη υπεράσπισης της λογικής αλληλουχίας των γεγονότων. Μέχρι να καταλήξω στην πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή, υιοθέτησα πολλές προσωπικότητες διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας και έφτασα στο σημείο να  παγιδεύσω το χαρακτήρα που υποδύομαι σε ένα τετράγωνο σχεδόν αποστειρωμένο πλαίσιο φτιαγμένο από πλεξιγκλάς.

Κριτική και καταδίκη: τι εύκολο πράγμα…

Δυστυχώς η κριτική και η άποψη επί παντός επιστητού είναι πλέον κανόνας. Όλοι κρίνουν τους πάντες χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό. Η γνώση περνά σε δεύτερη μοίρα όταν υπάρχουν απαντήσεις για το καθετί. Καλό θα ήταν προτού η μηχανή κάνει κιμά το κρέας να πρυτανεύουν η λογική και η ορθή σκέψη.

Το φρικτό έγκλημα στην Κομοτηνή με θύτη και θύμα δύο ανήλικα κωφάλαλα παιδιά: η ετυμηγορία

Αν ήμουν ο ένορκος Νο 4, θα βασιζόμουν στη λογική εξέλιξη των γεγονότων μέχρι οι αποδείξεις να με οδηγήσουν στη σωστή απόφαση. Ταυτόχρονα θα προσπαθούσα να μπω στη θέση των ανθρώπων που έχουν διαφορετική συμπεριφορά και πιστεύω. Το πιο σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να λειτουργούμε απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις. Πρέπει με κάποιο τρόπο να βλέπουμε πίσω από τα γεγονότα.

Μια ανάμνηση κρυμμένη σαν φυλακτό

Ακόμα και οι δυσάρεστες στιγμές όταν ιδωθούν από μια διαφορετική οπτική μπορεί να αφήσουν μια γλυκιά γεύση. Πόσο μάλλον οι στιγμές οι οποίες μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι που δουλέψαμε σκληρά για να αντεπεξέλθουμε στις απαιτήσεις ενός ρόλου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν υποκλινόμασταν στο τέλος της παράστασης το «Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη στο  κατάμεστο Θέατρο Άλμα. Ο κόσμος χειροκροτούσε όρθιος και η Άννα Βαγενά γύρισε και μου είπε να μην ξεχάσω ποτέ αυτή την εικόνα. Να την κουβαλάω πάντα, γιατί είναι ό,τι πιο σπουδαίο μπορεί να ζήσει ένας ηθοποιός.

Η επιστροφή στη μικρή οθόνη

Ξεκίνησα με ιδιαίτερη χαρά, δεδομένου ότι για να συμμετέχω σε μια δουλειά πρέπει καταρχήν να με ενδιαφέρει ο ρόλος. Έτσι κι έγινε. Είχα σχεδόν δέκα χρόνια να λάβω μέρος σε τηλεοπτική σειρά και σε ένα βαθμό το χάρηκα πολύ. Δυστυχώς όμως διαπίστωσα ότι, όπως και τότε, έτσι και τώρα οι δυσκολίες εξακολουθούν να υφίστανται. Το θέμα είναι πως ό,τι συμβαίνει σε μια δουλειά –είτε θεατρική είτε κινηματογραφική είτε τηλεοπτική– σε επίπεδο παραγωγής έχει αντίκτυπο στους ηθοποιούς και αυτό έρχεται σε εκ διαμέτρου αντίθεση με το δεκάλογο του σπουδαίου σκηνοθέτη Κεν Λόουτς.

Επόμενα επαγγελματικά σχέδια

Είμαι δεκτικός και διαθέσιμος να συζητήσω οτιδήποτε μου προταθεί. Προς το παρόν συνεχίζω με τους «12 ενόρκους» μέχρι το Πάσχα. Κατόπιν θα ανεβούμε για δύο βδομάδες στη Θεσσαλονίκη και στις 5, 6 και 7 Μαΐου θα είμαστε στην Πάτρα.

Οι «12 ένορκοι» του Αμερικανού συγγραφέα Ρέτζιναλντ Ρόουζ  παίζονται για τρίτη χρονιά στο Θέατρο Αλκμήνη σε μετάφραση-σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα.

 Φωτογραφίες: Στέφανος Καστρινάκης 

Το 2016 σε λίγα εικοσιτετράωρα θα είναι παρελθόν. Λίγο πριν από την εκπνοή του χρόνου ζητήσαμε από αγαπημένους μας ηθοποιούς να φτιάξουν τα δικά τους «Αλφαβητάρια» της χρονιάς που πέρασε, κάνοντας έτσι, με τη βοήθεια των  είκοσι τεσσάρων γραμμάτων μια μικρή ανασκόπηση στο 2016. 

Αλφαβητάρια, αισιόδοξα, απαισιόδοξα, με χιούμορ, με παιγνιώδη διάθεση, με σκέψεις, με προβληματισμούς για όλα όσα βιώνουμε. Λέξεις και φράσεις της καθημερινότητας αλλά και σπουδαία γνωμικά θα περάσουν από την οθόνη σας…

Και μπορεί όλοι να είμαστε διαφορετικοί, όμως αυτή η χρονιά είχε έναν κοινό συντελεστή δυσκολίας… Αυτό μόνο θα σας πω και θα σας αφήσω να παίξουμε το καθιερωμένο μας παιχνίδι. Ποια λέξη λοιπόν είναι κοινή στα περισσότερα αλφαβητάρια;

Οι σκέψεις της Λένας Παπαληγούρα για την χρονιά που πέρασε:

Α-νάγκη. Τόσοι άνθρωποι γύρω μας πεινάνε που κρυώνουν. Θυμώνω και θλίβομαι. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά το 2017 να μην υπάρχει άνθρωπος που να χρειάζεται να κοιμάται στο δρόμο, κανένας άνθρωπος που να πεινάει.

Β-ιασύνη. Όλο τρέχω να προλάβω και όλο αργώ. Τι βάσανο

Γ-ιατί; Γιατί; Γιατί; Από παιδί όλο ρωτάω

Δ-ιάβασμα. «Επικίνδυνος οίκτος» του Στέφαν Τσβάιχ. Υπέροχη αναγνωστική εμπειρία.

Ε-λπίδα. Με νύχια και με δόντια παλεύω να τη διατηρήσω. Είναι ο μόνος τρόπος να ξυπνάω το πρωί.

Ζ-αΐρα. Το όνομα της μάνας μου.

Ή-λιος. Φως.

Θ-έατρο. Η δουλειά μου, που με ζορίζει, αλλά με γεμίζει χαρά.

Ι-στός. Εύκολο το μπέρδεμα, δύσκολο το ξεμπέρδεμα.

Κ-αλοκαίρι. Κρατάω καλά φυλαγμένες τις στιγμές του καλοκαιριού. Τον ήλιο και τη θάλασσα. Στα ζόρια και στις κακοκαιρίες με κάνουν δυνατή.

Λ-ένα Παπαληγούρα.

Μ-αρζαβέλ. Ο πρωταγωνιστής του έργου του Ευγένιου Λαμπίς, που κάνουμε αυτή τη στιγμή πρόβα. Ο Μαρζαβέλ και το ζωτικό του ψεύδος.

Ν-ερό. Μεγάλη και μόνιμη ανάγκη για να ξεδιψάσω.

Ξ-έρω. Δεν ξέρω, αλλά παλεύω να μάθω.

Ο-υρανός. Όταν τον κοιτάζω, γαληνεύω.

Π-αραμύθι. Όσο και αν μεγαλώνω τα παραμύθια τα έχω ανάγκη.

Ρ-οή. Την αναζητώ διαρκώς, στη σκηνή και στη ζωή μου.

Σ-ιωπή. Άλλοτε με ηρεμεί, άλλοτε με τρομάζει.

Τ-αξίδια. Κυριολεκτικά και μεταφορικά τα έχω πάντα ανάγκη.

Ύ-πνος. Ξυπνώντας ένα πρωί ο Γκρέγκορ Σάμσα, έπειτα από έναν ταραγμένο ύπνο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε ένα τεράστιο έντομο (Φραντς Κάφκα).

Φ-ωνή. Αγαπώ το θέατρο που δίνει χώρο, χρόνο και φωνή σε όσους δεν τα έχουν στη ζωή τους.

Χ-άος. Το χάος μέσα και γύρω μου.

Ψ-υχή. Ταξιδεύει διαρκώς.

Ω-ραίος. Αυτός που έρχεται στην ώρα του.

Οι σκέψεις της Λουκίας Μιχαλοπούλου για την χρονιά που έφυγε:

 Α -Αλαζονεία ..αποφάσισα πως είναι η λέξη που με ενοχλεί περισσότερο

 Β-Βουτιές στην θάλασσα..στον εαυτό μου ..

 Γ-Γαλήνη..λέγεται η ηρωίδα που παίζω στην ταινία LIve Better.

 Δ-Δουλειά..γιατί αλλιώς δε γίνεται.

 Ε-Ελλάδα..χωρίς προοπτική.

 Ζ-Ζωή,όνειρα απογοητεύσεις ελπίδες δυστυχία  ευτυχία ..

 Η-Ήλιος..,το καλοκαίρι..θάλασσα  απρόβλεπτη ..μου λείπει.

 Ι-Ίωση κάνεις δεν γλιτώνει.  

 Κ-Καλοσύνη συνάντησα ανθρώπους που γλύκαναν την ψυχή μου.

 Λ-Λουκία το όνομά μου αρχίζω να το συμπαθώ...

 Μ-Μανούλα την αγαπάμε κ ας μας εκνευρίζει

 Ν-Νεράιδες είναι μια από τις κοριτσίστικες αγάπες μου έχω συλλογή ..

 Ξ-Ξιφασκία θέλω να ξεκινήσω..

 Ο-Όπερα μ' αρέσει να ακούω τα πρωινά που ξυπνάω άκεφη..

 Π-Πατέρας μου λείπει...

 Ρ-Ράκος αισθάνομαι τον τελευταίο μήνα....

 Σ-Σούρουπο η αγαπημένη μου ώρα.. 

 Τ-Ταινίες με μανία βλέπω και χάρηκα που μόλις τελείωσα γυρίσματα για 2 ταινίες που πιστεύω πολύ..

 Υ-Υπνοςςς είμαι σε φάση που θέλω να κοιμάμαι πολύ..

 Φ-Φόβος πάντα στο πλάι μου..

 Χ-Χωρισμός η λέξη που με διαλύει..

 Ψ-Ψώνια η αμαρτία μου...

 Ω-Ωροσκόπος ιχθύς με δίδυμος  είμαστε τέσσερις ζωή να χουμε......καλή χρονιά!

Οι σκέψεις του Βασίλη Παλαιολόγου για την χρονιά που έφυγε:

 Α-Αφθονία....(σε)....να τα έχουμε όλα!!!

Β-Βιώματα...μόνο έτσι ζούμε πραγματικά!!!

Γ-Γιατί;...(το) δεν έχει πάντα απάντηση.

Δ-Δεκτικοί πρέπει να είμαστε.

Ε-Ευτέλεια....καλό είναι να την αποφεύγουμε.

Ζ-ΖΩΗ μου!

Η-Ηθική...ας την κρατήσουμε ακέραια!!!

Θ-Θ Ε Ω Ν Η ....μου λείπει!!!

Ι-Ιδανικά (τα)...σε υψηλό επίπεδο.

Κ-Κέφι...αμείωτο να είναι.

Λ-Λεφτά...καλοδεχούμενα.

Μ-Μοιράζομαι...σημαντικό για υγιής κοινωνίες.

Ν-Νίκες....οι μικρές καθημερινές, κερδίζουν τους πολέμους.

Ξ-Ξεγνοιασιά....είναι απαραίτητη.

Ο-Όραμα...αλίμονο αν δεν έχουμε.

Π-Πίστη...σε ότι θέλει ο καθένας.

Ρ-Ρήξεις...μπορεί να συμβούν μπορεί και όχι.

Σ-Σκεπτόμενοι άνθρωποι...ζουν ανάμεσά μας.

Τ-Τέλος...κάποια στιγμή έρχεται

Υ-Υπομονή...τεράστια αρετή.

Φ-Φως στις ζωές μας.

Χ-Χαρούμενες στιγμές.

Ψ-Ψυχές...γύρω μας.

Ω-Ω ...ανεστραμμένο συμβολίζει τη μονάδα ηλεκτρικής αγωγιμότητας.

Οι σκέψεις της  Ράνιας Παπαδάκου  για την χρονιά που έφυγε:

Α-"Ανάγκη...τι μυτερή βελόνα"! που λέει κ ο Shakespeare . Όλα φωτίστηκαν διαφορετικά,μέσα από το πρίσμα της"ανάγκης".Συγχωροχάρτια στον εαυτό μας κ στους άλλους

Β -Βαλίτσες ! Πολλές ετοιμάστηκαν μέσα  στη χρονιά που έφυγε.Στην πραγματικότητα ή στη σκέψη,η τάση φυγής ήταν πιο έντονη από ποτέ.

Γ -Γελαστή κ γελασμένη, αυτή ήταν η αίσθηση μου, παραφράζοντας του στίχους του 'Αλκη Αλκαίου. 

Δ-Δύναμη :Μ'αρέσει πολύ αυτό του Jimi Hendrix : "Όταν η δύναμη της αγάπης ξεπεράσει την αγάπη για δύναμη,ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη".

Ε-Έρωτας,αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο !!! Το απόλυτο ξόρκι 

Ζ -Ζόρι ! Παντού ! Σαν να έχει κολλήσει μια παγκόσμια μηχανή κ να αγκομαχάει...

Η- Ήττα . Προσπαθώ να την αντιμετωπίζω  πάντα σαν κάτι προσωρινό,άλλωστε πάντα πίστευα οτι η ήττα κ η νίκη είναι δυο όψεις του  ίδιου νομίσματος τελικά,αν επικεντρωθείς στις λεπτομέρειες.

Θ- Θαύματα .Συντάσσομαι με τον Αntoine de Saint- Exupery που λέει οτι τα πραγματικά,κάνουν λίγο θόρυβο. Το πιστεύω ακράδαντα

Ι- Ιδιοκτησία. Βασανισμένη,πολύπαθη λέξη κ έννοια .

Κ-Καλοσύνη ! Τόσο αφοπλιστική κ ερωτεύσιμη ! Μόνο αυτήν αναζητώ πια στους ανθρώπους

Λ- Λόγια !!!! Χωρίς συγκεκριμένα ...

Μ- Μουσική. Φροντίζω κ επενδύω μουσικά έστω κ νοερά τις στιγμές μου κ ευτυχώς ακόμα τη βάζω πάντα δυνατά κ εκτονώνομαι 

Ν-Ναυάγια : Κυριολεκτικά κ μεταφορικά ασκούσαν παιδιόθεν πάνω μου,μια ακατανίκητη έλξη

Ξ-Ξανά : Μου  βγάζει μια αισιοδοξία, μια δύναμη κ μια ελπίδα  αυτή η λεξούλα

Ο-Ομορφιά : Σαν τον Βaudelaire κ εγώ ,δε μπορώ να συλλάβω κάποιο τύπο ομορφιάς ,στον οποίο δεν υπάρχει μελαγχολία . 

Π- Πάθος. Αλλιώς γιατί ;;;

Ρ-Ρατσισμός. Δεκάδες μικροί εμφύλιοι παντού,καθημερινά,γύρω μας,τόσο κοντά μας,σε τόσες πτυχές της καθημερινότητας μας που είναι σοκαριστικό κ τρομακτικό.

Σ-Σοκολάτα . Η παυσίπονη !!! Βοήθεια μας...

Τ-Τώρα. Έχοντας μια τάση να σέρνω πολύ παρελθόν μαζί μου,προσπαθώ να εξοικειωθώ μαζί του κ να το εκτιμήσω.

Υ-Ύλη. Υπερεκτιμημένη .Υπέρβαση . Αυτά τα τρία μαζί  !!!

Φ-"Φαίνεσθαι ". Πόσες θυσίες,πόσα θύματα  στο βωμό του...

Χ- Χαρά !!! Ανάγκη κ ευχή !!!

Ψ-Ψέματα. Τα ζωτικά τα δικά  σου τα πιο επικίνδυνα

Ω-Ώπα . Στο παρκάρισμα, στις συναλλαγές,αλλά κυρίως στο κέφι για να κάνουμε φινάλε αισιόδοξο...

Οι σκέψεις της Άνδρη Θεοδότου για την χρονιά που έφυγε:

Α-Αγκαλιά

Β-Βράδια δύσκολα

Γ-Γιαγιά αντίο

Δ-Διώνη-Δημήτρης

Ε-Ελλάδα κράτα γερά

Ζ-Ζωή να έχουμε

Η-Ησυχία στο πλατό

Θ-Θεσσαλονίκη at Christmas time

Ι-Ιδιαιτερότητες ...

Κ-Κύπρος!!!!!

Λ-Λίγη αγάπη παραπάνω

Μ-Μπάμπαλη στο καμαρίνι

Ν-Νέα σχέδια

Ξ-Ξύπνημα νωρίς, πολύ νωρίς

Ο-Οικογένεια

Π-Πρόβες,πρόβες....

Ρ-Ρρρρ (όπως στα κόμιξ)

Σ-Σέρλοκ Χόλμς

Τ-Τρέχουμε τώρα

Υ-Υπομονήηηη

Φ-Φιλιώ Χαϊδεμένου

Χ-Χέρια φιλικά

Ψ-Ψωμί της μαμάς το Χειμώνα

Ω-Ώρες ατέλειωτες μαζί τους

Οι σκέψεις του Αλέξανδρου Καλπακίδη για την χρονιά που πέρασε

Α –Αλληλεγγύη: Είναι αυτό που θα μας κρατήσει  όρθιους.

Β – Βλακεία: Πρέπει να την καταπολεμήσουμε.

Γ- Γέλιο: Το χάσαμε! Πρέπει να αντισταθούμε.

Δ- Δυσκολία: Δεν υπάρχει!

Ε- Ελλάδα: Όταν λέω Ελλάδα, Ελλάδα! Στην υγειά μας ρε!!

Ζ- Ζωή: Υποτιμημένη έννοια τα τελευταία χρόνια.

Η- Ήλιος: Μην μου τον σκιάζετε.

Θ-Θεοί: Πόσοι πια…???!!!

Ι- Ιμπεριαλισμός: Αυτός μας έφαγε!

Κ- Κουβέντα: Μου λείπει!

Λ- Λευτεριά: Τι ωραία λέξη!

Μ- Μίσος: Είδαμε αρκετό την χρονιά που πέρασε. Ας ελπίσουμε να δούμε λιγότερο την χρονιά που έρχεται.

Ν- Νίκη: Η νέα μου θεατρική δουλειά για το 2017! Βλέπε ΄΄Νίκη του Χρήστου Χωμενίδη΄΄

Ξ- Ξένος: Όλοι ξένοι είμαστε.

Ο- Ομορφιά: Μέσα στην ψυχή μας.

Π-Παγκάκι: Η παράστασή μας!!! 

Ρ- Ρατσισμός: Άνοδος…Γιατί;

Σ-Στωικός: Παραμένω!

Τ- Ταξίδι: Καλοκαίρι του 2016: Φιλαδέλφεια, Ατλάντικ Σίτυ, Ουάσιγκτον, Νέα Υόρκη. Τέλεια!!

Υ- Ύμνος: Στην ζωή!

Φ- Φώτα: Πολλά στην σκηνή.

Χ- Χαρά: Το Θέατρο!

Ψ- Ψέμα: Μακριά από εμάς.

Ω-Ωχ!!!

Οι σκέψεις της Κίττυ Παϊταζόγλου για την χρονιά που πέρασε:

Α- Aνάγκη και Αφοσίωση : Ο,τιδήποτε μου φαίνεται αληθινό και άξιο, πάντα βλέπω να ξεπηδάει από μιαν ανάγκη. Και μιαν αφοσίωση.

Β- Βαριέμαι: Τους μεγάλους μονολόγους, την αυτολύπηση, την απολυτότητα. Τον εαυτό μου, όταν κολλάει εμμονικά σε κάτι.

Γ- Γνώμες: Πήξαμε στις γνώμες. Λόγια που δεν αναλαμβάνουν ευθύνη. Μόνο οι πράξεις  έχουν νόημα.

Δ-Διαψεύσεις: Πολιτικές. Ηθικές. Συναισθηματικές. Μαζεύτηκαν αρκετές φέτος.

Ε –Ελλάδα: Δεν ξέρω πότε σε αυτή την -κατά τ’άλλα υπέροχη- χώρα θα μπορέσουμε να κάνουμε σταθερά βήματα προς κάτι, κι όχι μονίμως νευρωτικά, κυκλοθυμικά και αποσπασματικά.

   -Έμπνευση: Δεν ξέρεις πότε θα έρθει, μα πρέπει κάθε μέρα να παλεύεις να είσαι εκεί μήπως και έρθει.

Ζ- Ζαριά: Η τύχη. Το σωστό timing. Δεν είμαστε κι οι καλύτεροι φίλοι. 

Η-Ηθοποιός: «Αυτός που παλεύει να συναντηθεί με κάτι που δεν υπάρχει. Κάτι νεκρό»

   -Ήρωες: Όλοι όσοι ρισκάρουν. Αληθινά ρισκάρουν.

Θ- Θαύματα: Πιστεύω πολύ στα μικρά, καθημερινά θαύματα (μα και στα μεγάλα και ανεξήγητα)

 Ι-Ιστορίες: Όταν όλα έχουν ειπωθεί, μένει ο τρόπος και ο χρόνος που λέγονται οι ιστορίες για να μας αγγίξουν ξανά.

Κ- Κάφκα: «..Πήραμε τη ζωή μας λάθος», μόνο που «δεν αλλάξαμε ζωή». Το είδε όλο το παράλογο του κόσμου μας. Νιώθω χαρά μεγάλη που συμμετέχω στην παράσταση αυτή της «Δίκης» του Κάφκα, στο Θέατρο Πόρτα, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

Λ- Λάθη: Με αυτά προχωράμε μπροστά. Όχι με τα σωστά. Με τα λάθη και τις απώλειες.

Μ-Mαρία: Aγαπημένη φίλη και φωτεινό πρότυπο για πολλά πράγματα.

    -Mαλακότητα: Έχω μια έμφυτη αγωνία για όλα, μαθαίνω όμως τελευταία  πώς να μπαίνω  μαλακά  στα πράγματα. Στη ζωή. Και στην τέχνη.

Ν-Ντροπές: Συνεχείς. Κοριτσίστικες και ενήλικες. 

Ξ- Ξενοφοβία: Όλα ξεκινούν από την έλλειψη παιδείας και επιστρέφουν σε αυτή.

Ο-Ομάδα: Νομίζω μόνο με το «μαζί» μπορεί να γίνει κάτι. Στην ομάδα δε σημαίνει ότι ισοπεδώνονται οι προσωπικότητες, ίσα-ίσα, καθένας φέρνει τον εαυτό του στα καλύτερά του και μαζί με τον άλλον τον πάει ακόμα πιο πέρα. Όταν έχεις κοινούς κώδικες, εμπιστοσύνη, τότε ρισκάρεις να εκτεθείς κι άλλο. Να εκτεθείς μαζί με τον άλλον.

Π-Πατάρι Πρότζεκτ (Patari Project): Η απόδειξη του πώς το «μαζί» μπορεί να δημιουργήσει μαγεία. 

 Ρ-Ρουτίνα: Καταλαβαίνω πια πως, ίσως, έχει μια γλύκα και μια ασφάλεια.

Σ-Σύνορα: Aνοιχτά.

Τ-Τέχνη: Λέει κάπου ο Σεφέρης πως «η Τέχνη είναι μια απέραντη αλληλεγγύη». Σε αυτό θέλω να προσθέσω: Aν όχι έτσι, τότε ας το αφήσουμε καλύτερα.

  -Tαξίδια: Στην Αργεντινή. Στο Βιετνάμ. Στις λίμνες στον Καναδά. Μελλοντικοί αγαπημένοι προορισμοί.

Υ-Υγεία: Ένα καθόλου αυτονόητο αγαθό.

Φ-Φως: Να κοιτάς με φως ακόμα και το πιο βαθύ σκοτάδι.

Χ-Χιούμορ: Σχετικοποιεί και παρηγορεί. Ενίοτε. Το ψάχνω πολύ στους ανθρώπους.

Ψ- Ψάχνω: Άρα κάποια στιγμή θα βρω κιόλας.

Ω-  Ώπα!: Έτσι, χωρίς λόγο, για να τελειώσουμε περήφανα και με χαρά!

Οι σκέψεις της Εύας Οικονόμου- Βαμβακά για την χρονιά που έφυγε:

Α-Ανέφικτο, για αυτό που τελικά ενεργοποιείς πάντα όλες σου τις δυνάμεις.

Β-Βρικόλακας. Μικρός. Ο Ρούντιγκερ.  Όταν ήμουν μικρή ήταν το αγαπημένο μου βιβλίο και αν με ρωτούσες τι θα γίνω όταν μεγαλώσω απαντούσα «μικρός βρικόλακας» και τρόμαζα τον κόσμο. 

Γ-Γόνατο. Σημείο ευαίσθητο του σώματος, αν δεν το προσέξεις σε αφήνει συχνά πίσω. 

Δ-Δρόμος. Πορεία  προς κάτι. Φυγή.

Ε-Έρωτας. Δικαιωματικά.

Ζ-Ζάρι. Τύχη, αυτό μου με τίποτα δεν ελέγχεις.

Η-Ήλιος. Γιατί το φως του είναι βασικός συντελεστής της ανθρώπινης ευτυχίας. 

Θ-Θέατρο. Επίσης δικαιωματικά. Έχει βαφτίσει για πάντα τα Θ μου, εξορίζοντας ακόμα και τη Θάσο και το Θάνατο από αυτά.

Ι-Ίμερος. Μυθικός θεός του έρωτα, η αγάπη του κληρονομιά από το μπαμπά μου.

Κ-Καλοκαίρι. Μετράς πάντα 9 μήνες ανάποδα για να έρθει. Το τέλος του χρόνου και ας βρίσκεται στο μέσο του. 

Λ-Λωτός. Μυστήριο φρούτο. Από όλες τις απόψεις. 

Μ-Μαύρο. Χιόνι. Δε θα μπορούσε αλλιώς. Η παράστασή μας - κάθε νιφάδα του αγάπη. 

Ν-Νησί. Ο τόπος μου, η Θάσος.

Ξ-Ξανά. Δεύτερη ευκαιρία. Δε θα πάψω ποτέ να τη ζητάω.

Ο-Όλο. Ολοκληρωμένο, τελειωμένο, άπληστο και άψογο.

Π-Πόρτα. Έξοδος, είσοδος, αλλαγή επιπέδου. Τελευταία… και θέατρο. 

Ρ-Ρακούν. Το γνωστό. Που βοηθάει στην κατανάλωση γλυκών. 

Σ-Σφυρίχτρα. Η λέξη που έβαζα πάντα στην κρεμάλα και δεν την έβρισκε κανείς.  

Τ-Τρόπος. Μέθοδος. Μονοπάτι που δύναται ασφαλώς ή επισφαλώς να οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Υ-Υπερ -θεματίζω, -βάλλω, -αναλύω. Όλα στον υπερ-θετικό.

Φ-Φιμπονάτσι.  Η αγαπημένη μου ακολουθία. Ό,τι πιο γοητευτικό έχω συναντήσει. 

Χ-Χτένα. Σύμμαχος. Θα ήθελα να γνωρίσω τον εφευρέτη της. 

Ψ-Ψάρι. Δεν ξέρω γιατί αυτό, τα φοβάμαι και λίγο. 

Ω-Ώρα. Περνάει, χάνεται, πάντα θες μια ή και πολλές παραπάνω. 

Οι σκέψεις της Μαρίας Τζάνη για την χρονιά που έφυγε:

Α-Αγάπη:Πήρα και έδωσα το 2016 και το «κατάλαβα» περισσότερο από τις άλλες  χρονιές.

Β- Βαρεμάρα: Βαρέθηκα λιγότερο από κάθε άλλη χρονιά.

Γ-Γάτος: Ένα χρόνο παρέα με τον γάτο μου τον Μπιρμπίλη.

Δ-Διακοπές: Πήγα στην Σχοινούσα με τους φίλους μου. Τέλεια!

Ε- Εξωγήινοι  Ούτε φέτος δεν ήρθαν.

Ζ- Ζάχαρη: Θα μπορούσα να είχα φάει και λιγότερη.

Η-Ήλιος: Φωτοσύνθεσα όσο γινόταν.

Θ-Θάλασσα: Πολλά μπάνια.

Ι- Ικανοποίηση: Υπήρξαν στιγμές που ένοιωσα.

Κ- Κρήτη: Πήγα στο σπίτι μου πολλές φορές.

Λ-  Λάθη: Καλά, κάθε χρόνο έκανα, κάνω και θα κάνω.

Μ-Μάθημα: Ένα μάθημα ήταν για μένα όλο το 16’, άσε που αντάλλαξα και πολλά μαθήματα.

Ν-Ντιβάνι: η ιντερνετική μου εκπομπή “Στο Ντιβάνι με την Τζάνη”

Ξ-Ξυπνητήρι:Κάθε πρωί χτυπάει να πάω να παίξω στο «Σέρλοκ Χόλμς και το γαλάζιο ρουμπίνι»

Ο-Ομοιοπαθητική: Βρήκα την υγειά μου!

Π-Πόρτες: Άνοιξαν καινούργιες.

Ρ-Ραβδί: Να είχα ένα μαγικό να πραγματοποιούσα όνειρα ανθρώπων

Σ-Συνεργασίες: Δούλεψα παρέα με ωραίους ανθρώπους.

Τ-Ταξίδια: Δεν πήγα στο εξωτερικό,θα πάω το 2017

Υ- Ύπνος: Άρχισα να κοιμάμαι νωρίς 

Φ-Φροντίδα: Το 2016 με φρόντισα!

Χ-Χάρος: Πήρε πολύ κόσμο φέτος.

Ψ- Ψέμματα:Αλήθεια  δεν είπα ούτε ένα!

Ω-Ώρα: Δεν βλέπω την ώρα να έρθει το 2017 να δω τι θα μας φέρει…

 Οι σκέψεις της Αρκαδίας Ψάλτη για την χρονιά που πέρασε

Α -αμνήμονας άμμος

Β -βάτραχος

Γ-γιόλο

Δ-δάσος

Ε-έρημος

Ζ-ζάφτι

Η-ήλιος

Θ-θόλος

Ι-ικέτης

Κ-καπέλο

Λ-λάφυρο λούνα παρκ

Μ-μάρτυρας

Ν-ναός

Ξ-ξίφος

Ο-όπερα

Π-πειρατής

Ρ-ρόσο αντίκο

Σ-σιρόπια

Τ-τυφλά

Υ-υφαντό

Φ-φύτρο

Χ-χιόνι

Ψ-ψηλά

Ω-ωκεανός που θα βγω

Οι σκέψεις της Νάνσυ Μπουκλη για την χρονιά που έφυγε:

Α- Αλησµονώ και χαίροµαι

Β- Bios

Γ- Γεµάτη

Δ- Δέκα β.

Ε- Εδώ παρόν

Ζ- Ζω Ή

Η- ΉλιοςΉλιοςΉλιος

Θ- Θέλετε να χορέψοµε Μαρία;

Ι- Ιρίακολακ

Κ- ΚιΚ µπόξινγΚ

Λ- Λευκάδα

Μ- Μουσική

Ν- Ντι Τζέι

Ξ- Ξξξξ

Ο- Όλα

Π- Περί φύσεως

Ρ- Ρωτώντας πας στην πόλη

Σ- Συντονίζ.ω,ονται,µος

Τ- Τώρα

Υ- Υπόθεση

Φ- Φωτιά

Χ- Χωρίς

Ψ- Ψέµµατα

Ω- Ωραία!

Οι σκέψεις του Χρήστου Καρασαββίδη για την χρονιά που έφυγε:

Α - Αγάπη: χωρίς αυτό, ούτε ανάσα

Β - Βία: στις ζωές, στις σχέσεις, στους δρόμους. Γιατί;

Γ - Γυναίκες: η έμπνευση

Δ - Δημιουργία: οφείλουμε να ξαναδημιουργήσουμε τον κόσμο μας

Ε - Ερωτευμένο θέατρο: το ωραιότερο είδος θεάτρου

Ζ - Ζωή: ωραία

Η - Ηθοποιός: επάγγελμα κι όχι χόμπι

Θ - Θράσος: καλώς εννοούμενο, χρειάζεται πίστη στις ικανότητές μας

Ι - Ιδέες: αμέτρητες

Κ - Κάπνισμα: δυστυχώς δυσκολεύομαι πολύ να το μειώσω

Λ - Lolita Reversed: διασκευάζω ελεύθερα και σκηνοθετώ την ιστορία της Λολίτας του Ναμπόκοφ, απόν Απρίλιο, για την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και υπόσχομαι πως θα καταθέσω ένα διαφορετικό θέατρο.

Μ - Μυαλό: επιθετικό κι αποκλίνον

Ν - Νομίζω: γενικώς

Ξ - Ξενοφοβία: Είναι ντροπή μας

Ο - Όραμα: μαζί με τον έρωτα, οι δυο λόγοι που ζούμε

Π - Περσινές Βροχές: ο μονόλογος που έγραψα και σκηνοθέτησα, η πρώτη μου ολοκληρωτική δημιουργία, η αρχή των πάντων, η παράσταση που νιώθω τρομερά περήφανος για το κάθε της δευτερόλεπτο

Ρ - Ρίσκο: σε οτιδήποτε

Σ - Σκηνοθεσία: δημιουργική, αλλιώς δεν έχει νόημα οτιδήποτε

Τ - Ταλέντο: το νέο

Υ - Υποκριτική: επιστήμη

Φ - Φωνές: διαφορετικές κι απαραίτητες για να πάμε μπροστά

Χ - Χωρισμοί: συμβαίνουν

Ψ - Ψυχή: όταν λείπει από μια παράσταση, αποκλείεται να είναι καλή

Ω - Ώριμος: δεν είμαι

 Οι σκέψεις της Άρτεμις Γρύμπλα για την χρονιά που πέρασε:

Α-χ. Αχ, 2016.

Β-αχ. Βαχ, 2016.

Γ-γάτα, η τελευταία μαύρη. Του Ευγένιου Τριβιζά, στο Θέατρο Άλφα Ιδέα. Το 2016 ένωσε ξανά την αγαπημένη γατοπαρέα και μας χάρισε μοναδικές στιγμές εντός και εκτός σκηνής.

Δ-δίαιτα. Άλλη μια χρονιά φεύγει χωρίς πετυχημένη δίαιτα.

Ε-εκδρομή. Τη ζητάω επίμονα ολόκληρο το 2016. Μια εκδρομή δεν μου χαρίστηκε, αλλά με αισιοδοξία κοιτάω το χάρτη και σχεδιάζω το 2017.

Ζ-ζαβολιές. Το 2016 ήταν γεμάτο από αυτές, ευτυχώς.

Η-ήθελα. Το 2016 ήθελα να… αλλά αποχαιρετάμε το δαιμονισμένο έτος και μαζί την αναβλητικότητα. Ελπίζω.

Θ-θεία. Έγινα θεία! Κλασική Ελληνίδα θεία, με τρέλα και υστερία. Το πρώτο μου ανίψι είναι το πιο όμορφο και έξυπνο μωρό του κόσμου. Δείχνω τις φωτογραφίες της συνέχεια σε όλους, τις έχω ντέσκοπ, μπακγκράουντ, στο κινητό, στο πορτοφόλι, στο ψυγείο, και δεν χάνω ευκαιρία για ρουφηχτά φιλιά σε χεράκια και μπουτάκια.

Ι-Improv/λατινικό μεν, αλλά καμία άλλη λέξη δεν μπορεί να έρθει στην επιφάνεια από τότε που το Improv μπήκε δυναμικά στη ζωή μου. Μία αποκάλυψη του 2016 που χρωστάω σε αγαπημένους φίλους και με οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε γέλια μέχρι δακρύων κάθε Κυριακή βράδυ!

Κ-ουίντα. Το σπίτι που φτιάξαμε για μπαρ ή το μπαρ που έγινε σπίτι. Κυριαρχεί σε κάθε κάπα, σε κάθε μέρα και κάθε μπίρα, με τη ζεστασιά, τη χαρά και τις στιγμές που μας προσφέρει

Λ-λάθη. Γεμάτο λάθη αλλά και λαμπρές στιγμές.

Μ-μελομακάρονα. Το 2016 θα μείνει στην προσωπική μου ιστορία ως η πρώτη και ελπίζω τελευταία χρόνια που έφαγα ολόκληρο το ταψί με τα μελομακάρονα που έφτιαξα.

Ν-Ναι και. Η βασική αρχή του Improv ήρθε και προσγειώθηκε στη ζωή μου σαν κεραυνός. Λέμε ναι σε ό,τι μας έρχεται και βάζουμε δίπλα ένα και, συνεχίζοντας. Βασική οδηγία πάνω και κάτω από τη σκηνή.

Ξ-απλίνι. Όλα τα Ξ οδηγούν στο μοναδικό σκυλί που με συντροφεύει και το 2016 κλείσαμε έναν καταπληκτικό χρόνο παρέα, από τότε που με περιμάζεψε από τον δρόμο και κουρνιάσαμε στο λευκό μου καναπέ, με αποτέλεσμα τίποτα πια να μην είναι το ίδιο. Αποκορύφωνα η αλλαγή του χρώματος του καναπέ, που είναι λευκός μόνο στις μακρινές αναμνήσεις.

Ο-ΟΡΕΓΑΜΩΤΟΚΕΡΑΤΟ, η λέξη μου στις περισσότερες εκπνοές.

Π-αντρειά. Το 2016 ήταν έτος γάμων. Γάμοι έγιναν, γάμοι σχεδιάστηκαν, γάμοι, γάμοι παντού! Το 2016, επίσημο έτος παντρειάς.

Ρ-αντεβού. Η μεγάλη μου αποτυχία: δεν κατάφερα να είμαι στην ώρα μου ούτε σε ένα.

Σ-υνεργάτες. Η χρονιά φεύγει και με βρίσκει πολύ πλουσιότερη σε όμορφες συνεργασίες και αγαπημένους συνεργάτες, τους οποίους ελπίζω να ξανασυναντήσω σύντομα.

Τ-ραγωδία. Η λέξη που είπα πιο συχνά μέσα στη χρονιά.

Υ-στέρνια Τήνου. Επιστροφή για λίγο στο μαγικό νησί με τις αγαπημένες μου φίλες. Δύο μέρες όαση μέσα στη χρονιά, με κοκτέιλ και αλμύρα.

Φ-ίλοι και φιλιά. Συντροφιά στις δύσκολες και στις όμορφες μέρες

Χ-ριστίνη. Το 2016 ανήκει εξ ολοκλήρου στην ανιψιά μου που ήρθε στη ζωή το Φεβρουάριο και έκτοτε στολίζει τις μέρες μας και κρατά στα μικροσκοπικά χοντροχεράκια της τις καρδιές μας.

Ψ-ιτ κοπελιά. Αυτή η μάστιγα και το 2016.

Ω-ριμότητα. Το 2016 μου πρόσφερε τη γνώση ότι δεν υπάρχουν καλές και κακές χρονιές. Όσο μεγαλώνεις τόσο τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο.

 Η λέξη ΖΩ-ΖΩΗ νίκησε και φέτος, γιατί όσο δύσκολες και αν είναι οι χρονιές μας, η ζωή πάντα θα μας ξεπερνά! 

Γιατί πολύ απλά τελικά «Ζωή: (είναι) ωραία» ή «Ζω Ή» και ας μην κάνουμε «Ζ-ζάφτι» πολλά. Ακόμα και αν δεν τηρούμε την υπόσχεση ότι «Ζάχαρη: Θα μπορούσα να είχα φάει και λιγότερη». Γιατί τελικά τι είναι και η ζωή; «Ζάρι. Τύχη, αυτό μου με τίποτα δεν ελέγχεις». Με άλλα λόγια «Ζαριά: Η τύχη. Το σωστό timing. Δεν είμαστε κι οι καλύτεροι φίλοι» και όμως «Ζωή: Υποτιμημένη έννοια τα τελευταία χρόνια» και δυστυχώς «Ζ-Ζόρι! Παντού! Σαν να έχει κολλήσει μια παγκόσμια μηχανή και να αγκομαχάει...», αλλά ερωτεύεσαι και λες «Ζ-ΖΩΗ μου!» και μπορεί και να τη λένε «Ζ-αΐρα. Το όνομα της μάνας μου» και μετά πάλι «Ζωή, όνειρα απογοητεύσεις ελπίδες δυστυχία, ευτυχία» Στο φινάλε όμως; 

«Ζ-Ζωή να έχουμε» και με«Ζαβολίες» να ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! 

Το 2017 να δημιουργήσετε το αλφαβητάρι που ονειρεύεστε και σας αξίζει!

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου. 

Τα ρούχα της παράστασης ,ζελέ για τα μαλλιά...1957 βλέπετε...οδοντόβουρτσα....

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. α)Ως χώρο β) Με ποιους συναδέλφους. 

Το καμαρίνι των 12 ενόρκων είναι από τα πιο ωραία....και χωροταξικά..ειδικά μετά από τη φετινή αλλαγή!!!

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. 

Είναι στο Θέατρο Αλίκη

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 

Στο καμαρίνι του κέντρου πολιτισμού Μείζονος Ελληνισμού έκανα μια συζήτηση για τους 12 ενόρκους και ήταν μάλλον ο προπομπός του να γίνει πράξη η συμμετοχή μου σε αυτή την παράσταση

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου. 

Κλείνω φώτα και κάνω το σταυρό μου!

Ο Βασίλης Παλαιολόγος πρωταγωνιστεί στους "12 ενόρκους" στο θέατρο Αλκμήνη σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη

Οι 12 ένορκοι είναι:

Χριστόδουλος Στυλιανού, Τρύφων Καρατζάς, Θανάσης Κουρλαμπάς, Γιώργος Γιαννόπουλος, Περικλής Λιανός, Βασίλης Παλαιολόγος, Χάρης Μαυρουδής, Μανώλης Ιωνάς, Απόλλων Μπόλλας, Αλέξανδρος Πέρρος, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Αυγουστίνος Κούμουλος

Συμμετέχει: Αλέξης Σταυριανός