Το Θέατρο ΠΚ που από το 2009 άνοιξε τις πόρτες του στο Αθηναϊκό και όχι μόνο κοινό κλείνει προσωρινά. Λόγω ιδιοχρησίας ένας χώρος πολιτισμού θα γίνει ξενώνας. Στα 12 χρόνια λειτουργίας του το Θέατρο ΠΚ έγινε μία αγαπημένη θεατρική φωλιά και φώτισε την κατά τα άλλα σιωπηλή γειτονιά του Νέου Κόσμου. Η αυλαία πέφτει αλλά όχι οριστικά καθώς ο Παύλος Κουρτίδης και οι συνεργάτες του προγραμματίζουν ήδη τη δημιουργία ενός νέου Θεάτρου ΠΚ2 με μεγαλύτερη χωρητικότητα και ακόμα πιο σύγχρονες προδιαγραφές για να συνεχίσει το καλλιτεχνικό του έργο και να παρουσιάζει ιδιαίτερες παραστάσεις.

«Από τις στάχτες του το θέατρο θα βρει τον δρόμο του ξανά. Το Θέατρο ΠΚ2 επανέρχεται ανανεωμένο - ανακαινισμένο – πιο δυνατό». Σύντομα θα ανακοινωθούν νεότερα καθώς αναζητείται ο νέος χώρος και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για μία θεατρική σεζόν (2022/23) που θα είναι όπως της αρμόζει. Με όραμα και κόντρα στο πνεύμα των τελευταίων μηνών που θέτει τους χώρους τέχνης σε δεύτερη μοίρα. Είμαστε εδώ δυνατότεροι από ποτέ.

Η ομάδα του Θεάτρου ΠΚ2

Παύλος Κουρτίδης, Ζωή Σωτηροπούλου, Σοφία Καραγιάννη

Επιστολή προς τον πρωθυπουργό

Σε προηγούμενό σας διάγγελμα κύριε Μητσοτάκη, συγκεκριμένα στις 24/9/2020, είπατε στους Έλληνες πολίτες ότι στόχος σας είναι να αποφύγετε τα οριζόντια μέτρα, δηλαδή ένα νέο lockdown, γιατί όπως δηλώσατε τότε το lockdown δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες και αδικίες.

Σήμερα 31/10/2020, μόλις έναν μήνα μετά, θεωρείτε ότι τα μέτρα που ανακοινώσατε δεν αποτελούν κοινωνική αδικία ως προς τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις στους κλάδους της εστίασης, της ψυχαγωγίας, της άθλησης και του Πολιτισμού; Βέβαια, ανακοινώσατε παράλληλα μέτρα οικονομικής ενίσχυσής τους, χωρίς όμως τα ποσά να είναι ικανά να καλύψουν τα πάγια έξοδά τους και φυσικά χωρίς καμία προστασία απέναντι σε εξώσεις εκ μέρους των ιδιοκτητών των ακινήτων που φιλοξενούν τις εν λόγω επιχειρήσεις και τους εργαζομένους σε αυτές κατά την περίοδο που πλήττονται οικονομικά από τα μέτρα. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό το κομμάτι προς το παρόν…

Ας αναφερθούμε λίγο πιο συγκεκριμένα στον κλάδο του Πολιτισμού και στο Θέατρο. Στο διάγγελμά σας στις 19/10/2020 αναφέρατε πως οι χώροι όπου τηρούνται σχολαστικά τα μέτρα, όπως είναι για παράδειγμα τα σχολεία, δεν αποτελούν εστίες μετάδοσης του κορονοϊού.

Αποδεδειγμένα και κατά παραδοχή όλων όσων παρευρέθηκαν σε κάποια παράσταση, σε όλα τα Θέατρα, που άνοιξαν στις 12 Οκτωβρίου μετά από 7 μήνες υποχρεωτικής αναστολής λειτουργίας τους, τηρήθηκαν με ευλάβεια όλα τα μέτρα: 30% της επιτρεπόμενης χωρητικότητας – ποσοστό πολύ μικρότερο σε σχέση με άλλους κλάδους, υποχρεωτική χρήση της μάσκας σε όλη τη διάρκεια παραμονής του κοινού στους χώρους του θεάτρου, τήρηση των αποστάσεων στις θέσεις αλλά και κατά την είσοδο και έξοδο του κοινού κλπ. Και δεν αναφέρθηκε ούτε ένα κρούσμα. Άρα θα έλεγε κανείς πως τα Θέατρα είναι από τους πιο ασφαλείς χώρους.

Οπότε οφείλετε κύριε Μητσοτάκη να παραδεχτείτε ότι τα μέτρα που ανακοινώσατε δεν αφορούν την αναστολή λειτουργίας των πιο «επικίνδυνων» χώρων αλλά των λιγότερο απαραίτητων κατά την κρίση σας. Απ’ ότι φαίνεται συμφωνείτε με την άποψη του κυρίου Σύψα ο οποίος την 1/9/2020 καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή δήλωσε ότι πρώτα θα κλείσουν οι «μη απαραίτητες κοινωνικές δομές» όπως η εστίαση και η ψυχαγωγία - Πολιτισμός. Ως πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να σας πούμε ότι ο χαρακτηρισμός μας ως μη απαραίτητα μέλη της κοινωνίας της είναι το λιγότερο προσβλητικός. Αν μη τι άλλο σε μία σύγχρονη δημοκρατική χώρα θεωρούσαμε πως η ισοτιμία των πολιτών είναι αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα όλων μας.

Ειδικά στην χώρα η οποία γέννησε τη Δημοκρατία. Στην χώρα η οποία γέννησε το Θέατρο.

Και για την ιστορία να σας θυμίσουμε πως στην αρχαία Αθήνα ο θεσμός του Θεάτρου ήταν τόσο ιερός και θεωρούταν τόσο «απαραίτητη κοινωνική δομή» που η πολιτεία φρόντιζε να μπορούν όλοι οι πολίτες της να απολαμβάνουν τα αγαθά του Θεάτρου χωρίς τους κοινωνικούς αποκλεισμούς που επιβάλει η άνιση κατανομή του πλούτου στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτό το πέτυχε μέσω του θεσμού της Χορηγίας. Αλλά δυστυχώς όπως φαίνεται στη σύγχρονη Ελλάδα, στη σύγχρονη Αθήνα η πολιτεία παύει να δρα ως χορηγός του Θεάτρου, το οποίο εξαρτάται πλέον από το πόσο ακόμα θα αντέξει οικονομικά η ιδιωτική πρωτοβουλία ολίγων να το στηρίζει.

Για εσάς η παιδεία που παρέχει το Θέατρο και ο Πολιτισμός είναι πλέον «μη απαραίτητη» και αποτελεί μία περιττή μετακίνηση, μία άσκοπη διασκέδαση (αν και ετυμολογικά η χρήση της λέξης ψυχαγωγία είναι η κατάλληλη) και κυρίως αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Δυστυχώς κύριε Μητσοτάκη με τέτοια μέτρα που στοχοποιούν άδικα τον Πολιτισμό οδηγείτε τη χώρα σε ένα μέλλον με COVID-FREE πληθυσμό, αλλά πολιτιστικά και ψυχολογικά ασθενή.

Η ομάδα του Θεάτρου ΠΚ:
Παύλος Κουρτίδης, Καλλιτεχνικός διευθυντής Θεάτρου ΠΚ-Ηθοποιός-Χορογράφος
Ζωή Σωτηροπούλου, Χορεύτρια-Κινησιολόγος
Σοφία Καραγιάννη, Θεατρολόγος-Οργάνωση παραγωγής και Tour Management
Στέλα Καπετάνιου, Ηθοποιός-Τεχνικός Θέατρου και οι συνεργαζόμενοι θίασοι

Την Τρίτη 3 Νοεμβρίου, που ξεκινάει το 2 ο lockdown στον πολιτισμό, στο θέατρο ΠΚ θα απασχολούνταν επιπλέον 32 άτομα (ηθοποιοί, τεχνικοι και λοιποί συντελεστές των συνεργαζόμενων θιάσων).

Μια ιστορία αγάπης. Άλλοτε Large, άλλοτε Small, άλλοτε extralarge και φυσικά unisex. Μια ιστορία αγάπης όπως όλες, που άλλοτε μας κάνει και άλλοτε μας στενεύει πολύ.

Από τις 28 Νοεμβρίου 2020, η πρωτότυπη θεατρική παράσταση «ΤΑ ΡΟΥΧΑ» που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Ευσταθίας Ματζαρίδου παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο θέατρο ΠΚ. Τη διασκευή και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Εμμάνουελ Μανιός. Πρωταγωνιστούν η Δήμητρα Παπαδήμα και ο Παύλος Κουρτίδης.

Πρόκειται για ένα ψυχογράφημα -όπως το αποκαλεί η ίδια η συγγραφέας- που πραγματεύεται τα στάδια μιας ερωτικής σχέσης, που μπορεί να έχει τελειώσει, αλλά συνεχίζει και παραμένει τυλιγμένη στα ρούχα των δύο ανθρώπων που κάποτε αγαπήθηκαν. Κι έτσι, αυτοί φοράνε ξανά και μόνο με το μυαλό τους αυτά τα ρούχα που κάποτε έβγαλαν ο ένας για τον άλλον, νοιώθουν το άρωμα που αναδύουν από το δέρμα τους, αγγίζουν με τη μνήμη το χρώμα και τα συναισθήματά που ένοιωσαν και θυμούνται πόσο τους «πήγαιναν» (ή όχι) οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια που έζησαν μαζί. Μπροστά και πίσω από τον καθρέφτη της ψυχής τους. Στιγμές αγάπης, στιγμές χαράς, στιγμές αντιθέσεων και συγκρούσεων.

Σε κόντρα με την κλασική απεικόνιση ιστοριών αγάπης και έρωτα, τα ρούχα, στη θεατρική τους απόδοση, περιγράφουν την ανατομία ενός χωρισμού και όχι το δράμα γύρω από αυτόν. Πότε με ιδιαίτερο χιούμορ, πότε με συγκίνηση και πότε με αυτή την ειρωνεία που μοιράζονται οι άνθρωποι που υπήρξαν εραστές.

Ταυτότητα παράστασης

Πρωταγωνιστούν: Δήμητρα Παπαδήμα και Παύλος Κουρτίδης
Συγγραφέας: Ευσταθία Ματζαρίδου
Διασκευή, σκηνοθεσία, σκηνικά: Εμμάνουελ Μανιός

Φωτισμοί: Άγγελος Παπαδόπουλος

Μουσική: Lench/Δήμητρα Ζακυνθινού

Κινησιολογία: Ζωή Σωτηροπούλου

Ενδυματολόγοι: Πάνος Κουτσογιαννάκης, Βασιλική Μαυρίδη

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Σκούρτης

Εικονολήπτης: Βασίλης Πρελορέντζος

Ηχοληψία: ΜανώληςΚαπαράκης

Video & Graphics: AbyssOn Productions

Προβολή - Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Οργάνωση παραγωγής: Γεωργία Σαραντοπούλου

Παραγωγή: AbyssOn Productions & Θέατρο ΠΚ

ΠΟΥ: Θέατρο ΠΚ, Κασομούλη 30 & Ρενέ Πυώ 2, Νέος Κόσμος
Τηλ.: 210.9011677

ΠΟΤΕ: από 28 Νοεμβρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή 20:30, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Διάρκεια: 1 ώρα και 20΄

Τιμές: 12 ευρώ γενική είσοδος, 10 ευρώ φοιτητικό, ανηλίκων, ομαδικά, 6 ευρώ, ατέλεια ΣΕΗ, ΑμεΑ, κάρτα ανεργίας.

Προπώληση:
- ηλεκτρονικά στο viva.gr
- στο ταμείο του θέατρου ΠΚ
- τηλεφωνικά στο 2109011677 (μέσω τραπεζικής κατάθεσης)

Από τη Δήμητρα Πέτρου

Φωτογραφίες Χριστίνα Δενδρινού 

Τέλος Αυγούστου και ο Παύλος Κουρτίδης δεν βρίσκεται σε κάποιο καλοκαιρινό προορισμό αλλά στο κέντρο της Αθήνας, όπου ετοιμάζεται πυρετωδώς για την παράσταση «Τα ρούχα». Πρόκειται για το ομώνυμο μυθιστόρημα της Ευσταθίας Ματζαρίδου, σε σκηνοθεσία Εμμάνουελ Μανιού, που θα ανέβει το φθινόπωρο στο θέατρο ΠΚ. 

Μαζί του στη σκηνή και η Δήμητρα Παπαδήμα.  

Πάντα ευδιάθετος, με υποδέχεται στον φιλόξενο χώρο του ΠΚ, ένα θέατρο που θεωρείται ευλογία που υπάρχειστην αθηναϊκή σκηνή. 

Η συζήτησή μας ξεκινά από την παράσταση αλλά δεν μένει μόνο εκεί. Άλλωστε, με τόσα πράγματα που ασχολείται αυτό το διάστημα, δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς. 

Ανάμεσα στις κουβέντες μας, φυσικά η παράσταση αλλά και η αγγλόφωνη ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί με θέμα τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου, και φυσικά οι «Άγριες Μέλισσες».

Από τον Νοέμβριο θα πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Τα ρούχα» στο θέατρο ΠΚ. Μίλησέ σε μας λίγο για το έργο.

Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 28 Νοεμβρίου και βασίζεται στο μυθιστόρημα της Ευσταθίας Ματζαρίδου. Τη σκηνοθεσία και τη διασκευή έχει κάνει ο Εμμάνουελ Μανιός. Επίσης έχω τη χαρά να μοιράζομαι τη σκηνή με την εξαιρετική ηθοποιό Δήμητρα Παπαδήμα. Η υπόθεση αφορά  ένα ζευγάρι, το οποίο έχει ζήσει ό,τι ήταν να ζήσει, και ενώ πια βρίσκονται στον ίδιο χώρο, δεν έχουν καμία επαφή. 

 Οι αναμνήσεις τους φέρνουν στην επιφάνεια όλα όσα έχουν βιώσει. Επίσης, στο έργο βλέπουμε και το «μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε», που κάποια στιγμή έρχεται και σε πνίγει και δεν μπορείς πια. Είναι μια κατάσταση, με την οποία νομίζω ταυτίζεται οποιοσδήποτε έχει κάνει μια μικρή ή μια μεγάλη σχέση. Πόσω μάλλον μια σχέση ζωής όπως είχε αυτό το ζευγάρι. Είναι ένα μουσείο αποτύπωσης της μεγάλης τους περιπέτειας. 

 Έχεις βιώσει κάτι ανάλογο;

Ναι, έχω βιώσει. Έχω ταυτιστεί πάρα πολύ. Γι' αυτό και ήμουν θετικός από την αρχή στο συγκεκριμένο έργο. 

Τι πιστεύεις ότι θα μείνει στον θεατή, φεύγοντας από την παράσταση; 

Θα ταυτιστεί σίγουρα, είτε λιγότερο είτε περισσότερο. Θα μπορέσει ίσως να αναθεωρήσει πράγματα και να δει αλήθειες που δεν ήθελε να δει. 

Ποιες δυσκολίες υπάρχουν όταν μεταφέρεις ένα μυθιστόρημα στο θεατρικό σανίδι;

Έχει μια δυσκολία το να διασκευάσεις ένα μυθιστόρημα γιατί επί της ουσίας δεν έχει βασιστεί καν σε θεατρικό διάλογο, οπότε εξαρχής δεν υφίσταται η παράσταση. Η διασκευή θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να υπάρχει ένα ντόμινο, ειδικά για το συγκεκριμένο, γιατί μιλάμε για έναν άντρα και μια γυναίκα. Οπότε οι δυσκολίες υπάρχουν. Επίσης το μυθιστόρημα έχει έναν «όγκο» και όταν μεταφερθεί στο θέατρο, πρέπει να κοπεί σε πιο μικρά κομμάτια. 

 Τι συμβολίζουν τα ρούχα στο έργο;

Είναι το μουσείο κατάθεσης των εμπειριών τους. Μια αναφορά ας πούμε στο κίτρινο μαγιό, σε κάνει να σκέφτεσαι στιγμές και τι ήταν αυτό που σε έκανε να το θυμάσαι μέσα σε όλη τη διαδρομή της ζωής σας. Είναι συμβολισμοί. Είναι σαν να έχεις ένα τετράδιο που δεν θες ποτέ να χάσεις γιατί για σένα σημαίνει κάτι. Είναι αναμνήσεις θετικές ή αρνητικές. 

Έχεις ξεχωρίσει επίσης στο χώρο του χοροθεάτρου. Πώς συνδέεται το θέατρο και ο χορός; Ποια είναι η μεταξύ τους σχέση; 

Η κίνηση βοηθάει τον ηθοποιό να εντρυφήσει περισσότερο στο ρόλο. Εγώ τον χορό τον εκμεταλλεύτηκα για να μπορέσω να κάνω επί σειρά ετών χοροθεατρικές παραστάσεις. Οπότε, είναι ένα εργαλείο για να υπάρξει μια σμίλευση και να βγει ένα πιο μεταμοντέρνο θέατρο, το οποίο μπορεί να υποδηλώνει κάτι μέσα από λόγο ή μέσα από κίνηση. Ο μεγαλύτερος ηθοποιός όλων των εποχών, κατά την άποψή μου, ο Τσάρλι Τσάπλιν, σχεδόν ποτέ δεν είπε κουβέντα και έλεγε τόσα πολλά! Η κίνηση είναι λυτρωτική πολλές φορές. 

Από πού εμπνέεσαι για τις θεατρικές σου δουλειές; 

Η έμπνευση μπορεί να είναι παντού. Πολλές φορές ανακαλώ τη μνήμη μου και βρίσκω την έμπνευση τρία χρόνια πριν. Μπορεί να δημιουργηθεί από το φαγητό που τρώω στην κουζίνα μέχρι την τουαλέτα.  

 Τι σημαίνει χορός για εσένα και τι υποκριτική; Ποια «κενά» σου καλύπτει το καθένα; 

Στην υποκριτική νιώθω ότι μπορώ να εντάξω τον εαυτό μου και να ζήσω τη ζωή κάποιου άλλου. Και αυτό για εμένα είναι λυτρωτικό. Μου δίνει αυτό που ίσως μικρός θα ήθελα να έχω ως περιπέτεια. Ο χορός είναι κάτι άλλο. Και τα δύο είναι τόσο όμορφα. Σίγουρα ο χορός με έχει βοηθήσει στο να εκφράζομαι με έναν διαφορετικό τρόπο. 

Το φθινόπωρο θα κάνει πρεμιέρα και η αγγλόφωνη ταινία «Μan of God», στην οποία συμμετέχεις. Μίλησε μας λίγο γι' αυτό.

Στην ταινία βλέπουμε τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου και εγώ υποδύομαι έναν άνθρωπο, ο οποίος δέχεται μια οικονομική καταστροφή πάνω του, και μην έχοντας πού να βρει κάπου να ακουμπήσει για να σωθεί, η μόνη του λύτρωση είναι να απευθυνθεί στον Άγιο Νεκτάριο. Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετέχω σε μια τέτοια ταινία με ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών και είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει πολύ στο κοινό. 

 Η δική σου σχέση με την πίστη;

Εγώ πιστεύω αλλά με έχω πιάσει πολλές φορές να θέλω να σταματήσω να πιστεύω. Γιατί ένιωσα ότι δεν έχω τη στήριξη. Αλλά νομίζω ότι ήταν δικιά μου αδυναμία. Οπότε μετά ξαναγύρισα στην πίστη. Έχω έναν δικό μου τρόπο να πιστεύω. Δεν είμαι ο άνθρωπος, ο οποίος πηγαίνει στην εκκλησία. Δεν πιστεύω τόσο στην εικόνα.  

 Πριν λίγο καιρό σε είδαμε και ως «Λια» στις «Άγριες Μέλισσες». Πώς ήταν όλη αυτή η εμπειρία;

Ο «Λιας» είναι ο άνθρωπος, ο οποίος πατάει πόδι. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι και σήμερα, αλλά αυτός ο άνθρωπος έπρεπε να δείξει το πόσο μπορούσε να διαχειριστεί αυτός τα πάντα. Έχει αφήσει ανοικτούς λογαριασμούς. Έχει φάει δύο χρόνια φυλακή και μπορεί να επιστρέψει. 

 Η σειρά κάνει τεράστια επιτυχία. Γιατί κέρδισε τους τηλεθεατές; 

Προσωπικά με την τηλεόραση δεν τα πάω καλά. Οπότε, δεν έβλεπα πολλές σειρές. Όταν πια αναθεώρησα όλο αυτό, από τη στιγμή που μπήκαν στη ζωή μου οι «Άγριες Μέλισσες», άρχισα να έχω λίγο τα μάτια μου ανοιχτά και στις προηγούμενες σειρές. Κατέληξα λοιπόν στο ότι αυτή η σειρά έκανε επιτυχία, γιατί δημιούργησε μια εποχή με την οποία ο σημερινός Έλληνας ήθελε να ταυτιστεί. 

Η εποχή του 50 και του 60 είναι πολύ κοντά στους ανθρώπους. Οπότε, όλο αυτό ήταν αρκετά οικείο. Το σκηνικό περιβάλλον και η εποχή, λοιπόν, νομίζω ότι έκαναν τη διαφορά. Το ότι υπάρχει δηλαδή κάποιος, ο οποίος λέγεται ενωμοτάρχης και δεν είναι ο αστυνομικός έχει τη δικιά του μαγεία. Όλα αυτά νομίζω ότι κέρδισαν το κοινό. Είναι ένα τέλειο σενάριο, πολύ έξυπνο και νομίζω ότι ο τρόπος που ξεκίνησε, με μια ηρωίδα η οποία είναι η μειονότητα, έκανε πολύ κόσμο να ταυτιστεί. Ήταν μονόδρομος η επιτυχία. 

Είσαι και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου ΠΚ. Πώς ξεκίνησε αυτό το ταξίδι;

Το θέατρο ΠΚ για μένα ήταν το μεγαλύτερο ρίσκο της ζωής μου. Άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 2009. Δεν σου κρύβω ότι το έκανα λίγο αυθόρμητα. Δεν είχα αντιληφθεί την ευθύνη που μπορεί να έχει ένα θέατρο, το κατάλαβα λίγο αργά. Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα, νιώθω γεμάτος, έχω αποκομίσει πολλά πράγματα και αυτός ο χώρος με έκανε καλύτερο. Για μένα είναι ευλογία που άνοιξα το θέατρο ΠΚ. Ένιωθα την ανάγκη να έχω έναν χώρο που να μπορώ να δημιουργώ δικά μου πράγματα.  

Πώς βίωσες το διάστημα της καραντίνας;

Η καραντίνα για μένα προσωπικά ήταν κάτι οικείο. Το να μένω απομονωμένος. Είμαι ένας άνθρωπος που κλείνομαι πάρα πολύ. Δεν ήταν κάτι λοιπόν τόσο ξένο. Σε αυτό όμως που στοίχησε ήταν στο ίδιο το θέατρο. Το θέατρο αδρανοποιήθηκε από τον Μάρτιο του 2020 και είμαστε ακόμα κλειστοί. Πέρασε τη μεγαλύτερη δοκιμασία. Θα παρακαλούσα να έχω μια συνέχεια της οικονομικής κρίσης παρά τον κορωνοϊό. Η κρίση πια φαντάζει παράδεισος μπροστά σε αυτό. Είναι λίγο παράξενο. Περνάς κρίση και λες «πού έφτασα», και μετά την ξεπερνάς και νιώθεις δυνατός. Μετά έρχεται ο κορωνοϊός και βλέπεις ότι είναι πολύ χειρότερο. Τότε όμως υπέφερες. Εάν αύριο μεθαύριο έρθει κάτι πολύ χειρότερο, τότε ίσως να λέμε «μακάρι να γυρνάγαμε πίσω που φοράγαμε μάσκες». Μετά από αυτή την εμπειρία, σου μιλάω ειλικρινά, το μόνο πράγμα που δεν έχω βιώσει είναι να πέσει ο ουρανός. Έχουν γίνει τα πάντα. Για τους ηθοποιούς και τους καλλιτέχνες, ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία που έχουν περάσει ποτέ μέχρι σήμερα. 

 Τι αντίκτυπο πιστεύεις ότι θα έχει από εδώ και πέρα στο θέατρο ο κορωνοϊός;

Οι συνέπειες υπάρχουν ήδη. Η ζωή μας έχει αλλάξει. Το θέατρο πια δεν θα είναι όπως παλιά. Θα χρειαστεί χρόνο για να ενταχθούμε σε αυτή την καινούρια πραγματικότητα και πια νομίζω ότι θα μας γίνει δεύτερη φύση και θα το συνηθίσουμε. Σίγουρα για να ξαναϋπάρξει η εποχή προ κορωνοϊού, θα πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια. 

 «Τα Ρούχα» της Ευσταθίας Ματζαρίδου

Πρεμιέρα 28/11/2020 

Κάθε Σάββατο & Κυριακή 

Με τους: Δήμητρα Παπαδήμα & Παύλο Κουρτίδη 

Σκηνοθεσία-διασκευή: Εμμάνουελ Μανιός 

Παραγωγή: Abysson Theatrical Production & Θέατρο ΠΚ 

Το Θέατρο ΠΚ μετά από αρκετούς μήνες αναγκαστικής αναστολής λειτουργίας εξαιτίας του Covid-19, επανέρχεται δυναμικά και ανακοινώνει τον προγραμματισμό του για την πρώτη φάση της καλλιτεχνικής περιόδου 2020-2021.

«Η Πολιορκία της Elusia» του Χρήστου Οικονόμου

Πρεμιέρα 23/10/20

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή
Έναρξη παράστασης 21:30
Σκηνοθεσία: Μαρίλλη Μαστραντώνη

«Μια μέρα πριν» της Ιούς Αρματά από την ομάδα Pi Synergy

Πρεμιέρα 2/11/20
Κάθε Δευτέρα & Τρίτη
Σκηνοθεσία: Τάσος Φραγκιάς

«Τα Ρούχα» της Ευσταθίας Ματζαρίδου

Πρεμιέρα 28/11/2020
Κάθε Σάββατο & Κυριακή

Με τους: Δήμητρα Παπαδήμα & Παύλο Κουρτίδη
Σκηνοθεσία-διασκευή: Εμμάνουελ Μανιός
Παραγωγή: Abysson Theatrical Production & Θέατρο ΠΚ

Το θέατρο ΠΚ τηρεί όλα τα πρωτόκολλα υγειονομικής προστασίας, με γνώμονα την προστασία κοινού και εργαζομένων.

Από Σάββατο 23 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο μέχρι 30 Μαρτίου


Για τα πρώτα 2 Σάββατα (23/2 & 2/3)

ο Αναστάσης Χριστοφιλόπουλος, “30 πατημένα”

Πόσο να αντέξει ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι; Το χωριό , το λουμπάγκο, η κυρά Γιώτα, η Λάρισα, οι σπουδές , οι τρίχες.

Μα τι γίνεται τέλος πάντων με τις τρίχες μετά τα τριάντα;

Ο μαλάκας η σωτηρία, αδέρφια, ξαδέρφια, ανίψια και λεφτά. Οκ το χρήμα το περιφρονούμε αλλά γιατί ψάχνουμε σαν τρελοί δουλειά;

Η οικογένεια (μεγάλο πλήγμα), οι διακοπές και τα σούπερ φουντ.

Όλα αυτά αφού κάνουν το μεγάλο μπαμ στο μυαλό ενός τριαντάρη τότε...

-Εεεε και η καρδιά; τι γίνεται με την καρδιά;

-Ώπα ώπα φιλαράκι... καρδιά, συκώτι, νεφρά, μετά τα σαράντα.

INFO 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Από 23 Φεβρουαρίου 2019

Κάθε Σάββατο μέχρι και 30 Μαρτίου 2019
Doors open: 21.30

Τιμές εισιτηρίων:

8€ (γενική είσοδος)

Προπώληση: στο ταμείο του Θεάτρου ΠΚ και ηλεκτρονικά:

72 λεπτά - 4 τόνοι νερό - 9 χορευτές - χορός μέσα στο νερό.

Για πρώτη φορά ο σύγχρονος χορός καταπιάνεται με την πιο αντιπροσωπευτική θεότητα των υδάτων της ελληνικής μυθολογίας, τη θεά ΣΤΥΓΑ. Ο σκηνοθέτης και χορογράφος Παύλος Κουρτίδης, μετά την τελευταία του παράσταση «Λαβύρινθος» στο θέατρο Παλλάς (Μάιος 2016), επιστρέφει με μία παράσταση-πρόκληση. 

Χορός μέσα στο νερό

Tο Θέατρο ΠΚ γεμίζει με 4 τόνους νερού και η Θεά των υδάτων, Στύγα ζωντανεύει για πρώτη φορά επί σκηνής. 

Μία μοναδική αναβίωση του μύθου της Στύγας στο σήμερα. Μία πλημμύρα που λούζει τη σημερινή Ελλάδα και τους μύθους της με μια άκρως τολμηρή ματιά με σκοπό την αφύπνιση. Τα αθάνατα νερά του Αχιλλέα, η κόρη της Στύγας Νίκη της Σαμοθράκης, το Στύγιο ύδωρ του Μέγα Αλέξανδρου είναι κομμάτι της Ελληνικής μυθολογίας και της παράστασης. Ένα ταξίδι από την αρχαιότητα μέχρι το σήμερα. Το νερό, πηγή και σύμβολο ζωής, έγινε από τα πανάρχαια χρόνια αντικείμενο λατρείας όλων των λαών και για πρώτη φορά ο μύθος του ζωντανεύει και τα νερά γίνονται ‘Μαυρονέρια’.

Με 9 χορευτές επί σκηνής υπό την καθοδήγηση του Παύλου Κουρτίδη, ο οποίος υπογράφει και την εικαστική σύλληψη και μουσική πρωτότυπα γραμμένη δια χειρός Βασίλη Τσεντούρου.

Τι πρέπει να γνωρίζεις για την παράσταση «ΣΤΥΓΑ, η θεά των υδάτων»:

• Χρειάστηκαν 8 μήνες για την ολοκλήρωση του τελικού καστ, με εργαστήρια κινησιολογίας και 2 φάσεις ακροάσεων προς τις τελικές πρόβες.

• Τα νερά περνάνε μπροστά από τους θεατές χωρίς εκείνοι να εισπράττουν σταγόνα.

• Χρειάστηκε ειδική μελέτη ώστε να δημιουργηθεί η κατασκευή μέσα στην οποία μπορούν να στεγαστούν οι 4 τόνοι του νερού και να στεγανοποιηθεί το σκηνικό περιβάλλον.

• Η πρωτότυπη μουσική γράφτηκε σε στούντιο όμως έγιναν και ηχογραφήσεις μέσα στον υδάτινο χώρο ώστε να υπάρχει ρεαλιστικό αποτέλεσμα παράλληλα με τα παραδοσιακά μουσικά όργανα.

• Το ένα δέκατο από τα νερά της Στύγας προοριζόταν για τον όρκο των θεών και τα υπόλοιπα 9 αναβλύζουν από όλες τις πηγές της γης. Αυτό συμβολίζουν και οι 9 χορευτές επί σκηνής.

• Όλο το εγχείρημα βιντεοσκοπήθηκε από την πρώτη μέρα της έναρξης έως και την ολοκλήρωση του.

Σκηνοθεσία, Χορογραφία, Φωτισμοί: Παύλος Κουρτίδης

Μουσική Σύνθεση: Βασίλης Τσεντούρος

Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Βοηθός Χορογραφίας: Ζωή Σωτηροπούλου

Οργάνωση Παραγωγής: Σοφία Καραγιάννη

Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ

Βίντεο – Μοντάζ: Μαριάνθη Ματζίρη

Φωτογραφία: Σταύρος Χαμπάκης

Επί σκηνής: Παύλος Κουρτίδης, Ζωή Σωτηροπούλου, Ιωάννα Κορίνα Παλάσκα, Όλια Μουρουζίδου, Άγγελος Αντωνάκος, Alex Gotch, Στεφανία Σωτηροπούλου, Μαρία Βάθη, Ελενα Τσικαλά

INFO

Πρεμιέρα: 22 Απριλίου 2017

Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.15

Τιμές εισιτηρίων: 15€ (γενική είσοδος), 13€ (φοιτητικό, παιδικό, άνω των 65), 10€ (ανεργίας, ατέλειες) 

*Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 15 ατόμων

Έναρξη προπώλησης: 20 Μαρτίου

Τηλ. Κρατήσεων: 210 9011677

Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου & στο www.pktheater.gr

Θέατρο ΠΚ,

Κασομούλη 30, μετρό Ν. Κόσμος

Find us on:  / ΘΕΑΤΡΟ ΠΚ     

Ο Φεβρουάριος φέρνει νέες παραστάσεις στο Θέατρο ΠΚ αλλά και παρατάσεις έργων που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό. 

Στις 12 Φεβρουαρίου έκανε πρεμιέρα το έργο «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου» του Matei Vişniec από την Ομάδα Σαρδάμ και από τις 18 του ίδιου μήνα θα παρουσιαστεί η ιλαρή τραγωδία «Κεκλεισμένων των Θηρών» του Ζαν Πωλ Σαρτρ. 

Από τις 22 Απριλίου του 2017 ο Παύλος Κουρτίδης θα παρουσιάσει το νέο του χοροθεατρικό έργο, «Στύγα, η θεά των υδάτων». 

Στην Κεντρική Σκηνή συνεχίζεται για λίγες ακόμη παραστάσεις το έργο «Γύρισα Σπίτι» των Ντάριο Φο & Φράνκα Ράμε, όπως και στην Παιδική Σκηνή ο «Karman» του Τάσου Κώνστα συνεχίζει ακάθεκτος το ταξίδι του.  

Επίσης, το καλοκαίρι του 2017 θα παρουσιαστεί η 2η Πλατφόρμα Έκφρασης προσκαλώντας νέους χορευτές και καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και τις ιδέες του προάγοντας την τέχνη του χορού και του θεάτρου. Περισσότερες πληροφορίες θα ανακοινωθούν σύντομα. 

Η Σχολή PK Dance school που στεγάζεται στο κτήριο του θεάτρου ΠΚ συνεχίζει και αυτή ανανεωμένη το πρόγραμμά της και μετράει 10 χρόνια παρουσίας  με νέους καθηγητές στον ανακαινισμένο χώρο των μαθημάτων με αίθουσα 95 τ.μ. Για περισσότερες πληροφορίες για τη Σχολή Χορού, τους καθηγητές, τα μαθήματα και τα σεμινάρια επισκεφτείτε την ιστοσελίδα http://www.pkdance.gr

Find us on Facebook

Follow us on Instagram

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

«Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου» του Matei Vişniec 

από την Θεατρική Ομάδα Δράσης ΣΑΡΔΑΜ

Το έργο εστιάζει στην ανθρώπινη ζωή, η οποία σε συνθήκες απολυταρχισμού, επαναπροσδιορίζεται με αρνητικούς όρους. Ο Βιζνιέκ δημιουργεί χαρακτήρες σε διάφορα στάδια υπαρξιακής αποσύνθεσης και κάποιους που αντιστέκονται ακόμη – ή έτσι νομίζουν. Οι άνθρωποι αυτής της κοινωνίας είναι εγκλωβισμένοι σε άρρωστους τρόπους σκέψης και σε δράσεις σωματικές που τους εξουθενώνουν ψυχικά. Συναινούν στην αφαίρεση της αξιοπρέπειάς τους και τη χειραγώγησή τους, φαντασιώνονται ότι επαναστατούν χωρίς να διεκδικήσουν ποτέ τίποτα και, ακόμη και νεκροί, ονειρεύονται τις τιμές και τα παράσημα μιας Εξουσίας που τους οδήγησε σε ένα μάταιο θάνατο. 

Συντελεστές: 

Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη

Σκηνοθεσία: Ελένη Ορφανού

Πρωτότυπη Μουσική: Θεόφιλος Λαμπριανίδης

Κινησιολογία: Κατερίνα Κότσου

Σκηνικά-Κοστούμια: Παναγιώτης Δημουλέας

Παίζουν: Δάφνη Άτια, Μαίρη Δημουλέα, Ορέστης Ζακυνθινός, Ηλίας Κοβάνης, Νεκτάριος Μεταλλίδης, Υρώ Πυρένη, Νεφέλη Τουλιάτου, Νικόλας Φουρτζής

Κάθε Κυριακή στις 21.00 

«Κεκλεισμένων των Θυρών» του Ζαν Πωλ Σαρτρ

Πρόκειται για μια σύγχρονη προσέγγιση του έργου, που όμως διατηρεί τη διαχρονικότητα της φιλοσοφίας του Σαρτρ αναδεικνύοντας τα νοήματα του κειμένου και τους υπαινιγμούς του συγγραφέα. Οι τρεις βασικοί χαρακτήρες του έργου (Γκαρσέν, Ινές, Εστέλ) συναντιούνται μετά θάνατον, άγνωστοι μεταξύ τους, εγκλωβισμένοι σε έναν χώρο απροσδιόριστο, κατά τ’ άλλα οικείο, για να αναμετρηθούν με το παρελθόν τους, να ομολογήσουν πως έχουν υπάρξει θύτες και θύματα την ίδια στιγμή, και τελικά να διαπιστώσουν πως θα είναι έρμαια της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης εις το διηνεκές.

Συντελεστές: 

Μετάφραση: Αλέξανδρος Βαμβούκος

Σκηνοθεσία, Σκηνικά, Κοστούμια: Μαργαρίτα Αμαραντίδη

Πρωτότυπη Μουσική: Gautier 

Παίζουν: Απόστολος Χατζής, Βαλίσια Βύζα, Έλενα Θωμοπούλου

Κάθε Σάββατο στις 21.30 και Κυριακή στις 18.30 (από 18 Φεβρουαρίου)

«Γύρισα Σπίτι» των Ντάριο Φο & Φράνκα Ράμε

Ένα δροσερό και πάντα επίκαιρο έργο για όλα εκείνα που τις γυναίκες απασχολούν. Ένα έργο για όλα εκείνα που οι άνδρες, επιτέλους, πρέπει να μάθουν. Ερμηνευμένο από μία ηθοποιό με πείρα και σκηνοθετημένο από έναν νέο που ζει και αντιλαμβάνεται τον κόσμο κάπως πιο κινηματογραφικά. 

Συντελεστές: 

Σκηνοθεσία: Γιάννης Τσούκας 

Ερμηνεία: Βάσια Βασιλείου 

Κάθε Παρασκευή στις 21.15 (έως 24 Φεβρουαρίου)

Παιδική Σκηνή

«KARMAN» από τις «Φιγούρες & Κούκλες» 

Δείτε το video: KARMAN

Το θέατρο Φιγούρες & Κούκλες, προσκαλεί τον καραγκιοζοπαίχτη Τάσο Κώνστα και τον εικαστικό Παντελή Μάκκα, να επαναπροσδιορίσουν την ιδέα του Θεάτρου Σκιών σήμερα. Ο Καραγκιόζης αλλάζει διάσταση -τόσο στο σενάριο όσο και στη φόρμα- και μας ξανασυστήνεται ως KARMAN. 

«Βρισκόμαστε στο κάμποσες χιλιάδες κάμποσο...

Όλα είναι διαφορετικά... Ο κόσμος δεν υπάρχει... 

Για την ακρίβεια υπάρχουν πολλοί κόσμοι... 

Και ζει ο καθένας στον δικό του...! 

KARMAN, ένας ήρωας από την εποχή της σκιάς, που έγινε Super Ήρωας! 

Μαζί του: η Agly Woman, πιστή του σύντροφος, Super Ηρωίδα! Έχει επιβιώσει μαζί του όλα αυτά τα χρόνια! Τα Koll Boys, οι τρεις μικροί εξολοθρευτές! Και όλη του η παρέα σε νέες μορφές, νέους κόσμους και super περιπέτειες! 

Συντελεστές: 

Σενάριο-Ερμηνεία-Σύλληψη: Τάσος Κώνστας 

Εικαστική Επιμέλεια-Βίντεο: Παντελής Μάκκας 

Κάθε Κυριακή στις 15.15 και καθημερινές για σχολεία

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

Τηλ. 210 9011677

Θέατρο ΠΚ (Κασομούλη 30, μετρό Νέος Κόσμος)

www.pktheater.gr