«Ανάδοχη Πρώτη Αγκαλιά»
Τα τελευταία χρόνια πολλά βρέφη και μικρά παιδιά παραμένουν σε μαιευτήρια και νοσοκομεία για μήνες, επειδή η οικογένειά τους αδυνατεί να έχει τη φροντίδα τους και συγχρόνως τα ιδρύματα παιδικής προστασίας δεν έχουν διαθέσιμες θέσεις για τη φιλοξενία τους. Οι συνέπειες αυτής της πρακτικής είναι εξαιρετικά βλαπτικές για τη ψυχική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των βρεφών και των μικρών παιδιών.
Το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής, υποστηρίζοντας νέες πρακτικές εξωιδρυματικής φροντίδας, που ικανοποιούν καλύτερα τις ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών, εφαρμόζει πιλοτικό πρόγραμμα αναδοχής με τίτλο: «Ανάδοχη Πρώτη Αγκαλιά».
Στοχεύει έτσι να προσφέρει στα βρέφη στοργή, τρυφερότητα, ασφάλεια, οικογενειακή θαλπωρή, ερεθίσματα και αποκλειστική φροντίδα, ακριβώς όπως μόνο μια ζεστή αγκαλιά μπορεί να προσφέρει. Για τον λόγο αυτόν:
Αναζητεί ζευγάρια ή μόνες γυναίκες με δικά τους παιδιά, ή με εμπειρία γονεϊκού ρόλου, που θα φιλοξενήσουν στο σπίτι τους ένα βρέφος για βραχύ χρονικό διάστημα, ως τη μόνιμη οικογενειακή του αποκατάσταση, δηλαδή, είτε με την επιστροφή του στη φυσική οικογένεια είτε μέσω του θεσμού της υιοθεσίας.
Σύμφωνα με τα διεθνή ποιοτικά χαρακτηριστικά για τη διασφάλιση της καλής φροντίδας των βρεφών, το πιλοτικό αυτό πρόγραμμα παρέχει:Σταθερή συμβουλευτική και ψυχοκοινωνική στήριξη της ανάδοχης οικογένειας από διεπιστημονική ομάδα (κοινωνικό λειτουργό, ψυχολόγο, παιδίατρο, βρεφονηπιοκόμο) με στόχο την τακτική παρακολούθηση της εξέλιξης του βρέφους και της πλαισιωμένης φροντίδας του.
Πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσηλευτική περίθαλψη του βρέφους.
Κάλυψη του συνόλου των δαπανών που θα προκύψουν για την εξασφάλιση των αναγκών του κάθε βρέφους σύμφωνα με την ηλικία του, δηλαδή: είδη σίτισης (γάλα, κρέμες κ.λπ.), είδη υγιεινής (πάνες κ.λπ.), είδη για την καλή ψυχοκινητική ανάπτυξή τους και τα πρώτα είδη εγκατάστασης (κούνια, καρότσι, άλλα αναλώσιμα, όπως μπιμπερό, πιπίλες κ.λπ.)
Το προβλεπόμενο από το θεσμικό πλαίσιο μηνιαίο επίδομα στην ανάδοχη οικογένεια.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Κοινωνική Υπηρεσία Παραρτήματος Προστασίας Παιδιού Αττικής «Η ΜΗΤΕΡΑ»
Τηλέφωνα: 213.2015737, 213.2015792
Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Φουρκέτες, πολλές φουρκέτες. Καλλυντικά για μακιγιάζ. Αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο ή λεβάντα για καλή ενέργεια. Ένα ξύλινο πουλί για γούρι. Ταλκ. Μερικές φορές το σκυλί μας, τη Ρόκα.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. α) Από άποψη χώρου β) Με ποιους συναδέλφους.
Το πιο ωραίο καμαρίνι ήταν στην Αιξ-αν-Προβάνς, στο πλαίσιο του μουσικού φεστιβάλ στο οποίο συμμετείχαμε με το «Μαγικό Αυλό» των Complicite. Έμοιαζε περισσότερο με δωμάτιο λουξ ξενοδοχείου. Με καναπέ, ντουλάπες, καθαρίστριες που τακτοποιούσαν το χώρο και άλλαζαν τις πετσέτες στο en-suite μπάνιο. Εκεί βρήκα και την καλύτερη παρέα. Τη Ράσα από την Ιταλία και την Κλεμεντίν από τη Γαλλία. Δεθήκαμε πολύ. Με βοήθησαν και με ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζα τότε. Φιλία που κρατά ακόμη, παρά την απόσταση που μας χωρίζει.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Τα πιο ωραία καμαρίνια που έχω δει έχουν να κάνουν με τη συναισθηματική μνήμη. Πρόκειται για τα καμαρίνια της Παξινού και της Κυβέλης στο Θεατρικό Μουσείο, που επισκέφθηκα για πρώτη φορά στα οκτώ μου χρόνια και θαμπώθηκα. Η όποια λογική δεν έχει θριαμβεύσει πάνω στην πρώτη αίσθηση που μου προκάλεσαν.
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Πρεμιέρα «Μαγικού Αυλού» στο Άμστερνταμ. Τελείωσε η παράσταση. Καμαρίνι γυναικών ensemble ηθοποιών. Πολλές σαμπάνιες μέσα σε πάγο στο νιπτήρα του καμαρινιού (δώρο από τον Σάιμον) και εκατοντάδες μικροδωράκια με προσωπικές ευχές από όλο το καστ. Στο διπλανό καμαρίνι έπαιζε δυνατά η μουσική. Οι πόρτες είχαν μείνει ανοιχτές για να μπορούν να μπαινοβγαίνουν όλοι... Τελικά μόνο έμπαιναν. Και στο καμαρίνι έγινε ένα μεγάλο πάρτι. Τριάντα άνθρωποι επί σκηνής και οι τριπλάσιοι από κάτω είχαμε γίνει μια ομάδα. Όλοι σχεδόν χώρεσαν στο ταπεινό μας καμαρίνι. Ρομαντικό και συνάμα σημαντικό.
Δεύτερη αγαπημένη ανάμνηση εδώ, στο καμαρίνι του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Όταν βγήκα από το παράθυρο πριν ξεκινήσει η «Αγγελική» και είδα να έχει γεμίσει το αίθριο και να μας χαιρετούν από κάτω. Είχαν έρθει για εμάς. Σχεδόν παιδική η χαρά. Μεγάλο δώρο.
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Βγάζω βέρα. Λέω «σκατά». Ζητώ δύναμη από το φύλακα αδελφό μου (τον έχω χάσει εδώ και δώδεκα χρόνια). Τινάζω τα χέρια. Πιάνω τα χέρια των συναδέλφων και... εκπνέω.
"Αγγελική", παράσταση βασισμένη στη μαρτυρία της Αγγελικής Ματθαίου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Jorge Arbert
Παίζουν: Κατερίνα Δαμβόγλου, Robin Beer, Νεκτάριος Θεοδώρου
Από τις 11 Νοεμβρίου και για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Γράφει η ψυχολόγος Χριστίνα Καγγέλη
Οι γονείς σήμερα, θέλοντας να αξιοποιήσουν όσο πιο εποικοδομητικά γίνεται το χρόνο που περνούν με τα παιδιά τους, επιλέγουν όλο και πιο συχνά να παρακολουθήσουν μαζί τους κάποια θεατρική παράσταση. Οι παιδαγωγοί από την άλλη, επιθυμώντας να εμπλουτίσουν το παιδαγωγικό πρόγραμμα το οποίο εφαρμόζουν ώστε να είναι πετυχημένο και να αποδίδει καρπούς, εντάσσουν σε αυτό το θεατρικό παιχνίδι. Για ποιο λόγο; Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του θεάτρου;
Το θέατρο συμβάλλει στην ανάπτυξη της φαντασίας των παιδιών και συνακόλουθα στη βελτίωση της πνευματικής, αλλά και της κοινωνικής και συναισθηματικής τους νοημοσύνης.
Καταρχήν ένα θεατρικό έργο συνιστά μέσο κοινωνικοποίησης. Είναι το προϊόν της ομαδικής δουλειάς πολλών ανθρώπων, ο καθένας εκ των οποίων έχει ξεχωριστό ρόλο. Παρακολουθώντας λοιπόν τα παιδιά το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης όλων αυτών των ατόμων παρακινούνται ώστε να αναπτύξουν δεξιότητες και μαθαίνουν την αξία της συνεργασίας για την επίτευξη ενός κοινού στόχου.
Επιπλέον μια παράσταση, μέσα από τη θεματολογία της, τους χαρακτήρες της, τις σχέσεις και τις ιδέες που προβάλλει με ανάγλυφο, γλαφυρό τρόπο, καθώς και τους προβληματισμούς που αναδεικνύει, ενεργοποιεί τη σκέψη και πυροδοτεί τη φαντασία των παιδιών. Τους δίνει τη δυνατότητα να ακονίσουν το μυαλό τους, τους γεννά ερωτήματα και τους ευαισθητοποιεί. Έτσι μπαίνουν στη θέση των ηρώων, αισθάνονται την ευτυχία ή τη λύπη τους, νιώθουν συμπόνια, σεβασμό ή θαυμασμό για τα πρόσωπα αυτά. Επίσης επεξεργάζονται τα δραματοποιημένα γεγονότα, αναζητούν τις βαθύτερες αιτίες και τις συνέπειές τους και διαμορφώνουν άποψη για τα ζητήματα τα οποία θίγονται.
Τα παιδιά παρακολουθώντας μια παράσταση έχουν την ευχέρεια να κάνουν μια εσωτερική αναζήτηση, να ανακαλύψουν και να αποτυπώσουν τα συναισθήματά τους, να δουλέψουν περαιτέρω πάνω σε αυτά και να δομήσουν το συναισθηματικό τους κόσμο, και εντέλει την προσωπικότητά τους, με βάση όσα ένιωσαν και σκέφτηκαν.
Η καλλιέργεια της φαντασίας των παιδιών ως θεατών ενός θεατρικού έργου συμβάλλει στον εμπλουτισμό του συναισθηματικού τους κόσμου, ενώ τα ωθεί να ταξιδέψουν, να δραπετεύσουν με έναν υγιή τρόπο από μια πραγματικότητα που ενδεχομένως προκαλεί άγχος, στενοχώρια και προβληματίζει έντονα. Τα παιδιά αφήνουν πίσω τους μια σκληρή καθημερινότητα, τις δυσκολίες που ίσως αντιμετωπίζουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον ή στο σχολείο, και πλάθουν ένα ονειρικό σύμπαν μέσα στο οποίο αισθάνονται ασφαλή, άτρωτα, θωρακισμένα, ικανά να αντεπεξέλθουν στα κακώς κείμενα μιας ενίοτε αδυσώπητης πραγματικότητας.
Το θέατρο εξάπτοντας τη φαντασία γίνεται φορέας θετικής ενέργειας, προβάλλει τις υψηλές αξίες και σφυρηλατεί συνειδήσεις. Παράλληλα καλλιεργεί μια αισιόδοξη στάση απέναντι στις δυσκολίες της ζωής, ενώ προάγει την αγωνιστική διάθεση για την επίλυση των προβλημάτων. Τα παιδιά βρίσκουν διεξόδους, ξεφεύγουν από ό,τι τα ταλαιπωρεί, τα αγχώνει και τα στενοχωρεί, και ανακαλύπτουν έναν καινούριο κόσμο τον οποίο μπορούν να διαμορφώσουν κατά βούληση. Άλλωστε, σύμφωνα με το σπουδαίο φιλόσοφο Γκαστόν Μπασελάρ, «η φαντασία πλάθει κάτι παραπάνω από αντικείμενα και δράματα, πλάθει καινούργια ζωή, καινούργιο νου».
Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου
Φυσικά βιβλία και πολύ συχνά έχω μαζί μου την φλογέρα μου.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ α) ως χώρος
Στην Επίδαυρο, δεν ήταν το ίδιο το καμαρίνι, αλλά ο χώρος, η ιερότητα του που με έκανε να αισθάνομαι τόσο όμορφα.
β) με συναδέλφους
Έχω με όλους κάτι ξεχωριστό να θυμάμαι, κάτι από την ζωή τους, την προσωπικότητα τους, την ιδιαίτερη τους στιγμή, πριν βγουν στην σκηνή.
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Κάποια φορά, όταν ο γιος μου ήταν 5-6 χρονών, τον έφερα μαζί μου στο θέατρο, όταν εγώ έπαιζα στην σκηνή, αυτός με περίμενε εκεί, στο διάλειμμα όταν μπήκα στο καμαρίνι τον είδα να παίζει με τα αυτοκινητάκια του, όταν με είδε , τα άφησε και με αγκάλιασε. Αυτή ήταν η πιο ωραία ανάμνηση!
Το τελευταίο πράγμα- σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου
Δεν σκέφτομαι τίποτα, είμαι συγκεντρωμένος στο ρόλο μου
Ο Θωμάς Κινδύνης πρωταγωνιστεί στο "Όνειρο ενός γελοίου" στο Θέατρο Μορφές Έφρασης περισσότερες πληροφορίες εδώ.
ΕΤΕΡΟΣ ΕΓΩ
Αθήνα 2015. Πέντε δολοφονίες. Κοινό χαρακτηριστικό, αρχαία ρητά του Πυθαγόρα στους τόπους των εγκλημάτων. Ο Δημήτρης Λαϊ?νης (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης), καθηγητής εγκληματολογίας, αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τους πέντε φόνους, οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους. Αναπάντεχοι σύμμαχοι του Λαϊ?νη στο να ξεμπλέξει το πολύπλοκο και επικίνδυνο αυτό κουβάρι, η θεωρία του Πυθαγόρα κι ένας καθηγητής μαθηματικών (Φρανσουά Κλουζέ). Θα καταφέρει να λύσει το μυστήριο και να αποκαλύψει την αλήθεια;
Σενάριο - Σκηνοθεσία: Σωτήρης Τσαφούλιας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Δημήτρης Καταλειφός, Μάνος Βακούσης, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Γιώργος Χρυσοστόμου, Άννα Καλαιτζίδου και ο Francois Cluzet
19 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους από τη Feelgood
Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Μέλι, καραμέλες για το λαιμό, ένα μπουκαλάκι νερό τουλάχιστον, κάτι φαγώσιμο, το κείμενό μου και μια κάρτα για καλή επιτυχία που μου έδωσε η αδερφή μου όταν έπαιξα για πρώτη φορά και γράφει «Break a leg».
To πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. α) Από άποψη χώρου. β) Με ποιους συναδέλφους.
Το πιο ωραίο καμαρίνι ως χώρος ήταν αυτό που είχα στην παράσταση «Ιnsenso», στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Είχε συνέχεια φρούτα και ξηρούς καρπούς, είχα πάρει δύο κιλά, έτρωγα συνέχεια!
Με όλους τους συναδέλφους περνάω καλά στα καμαρίνια, αλλά ξεχωρίζω το καμαρίνι που είχαμε όταν κάναμε τον «Θεό της Σφαγής», με την Ιωάννα Σταυροπούλου, τον Γιάννη Λασπιά και τον Αργύρη Θανάσουλα (τα μέλη της Square Theatre Company, της ομάδας στην οποία είμαι μέλος), γιατί γελούσαμε πάρα πολύ με τα αστεία που λέγαμε πριν βγούμε στη σκηνή.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει στη ζωή μου.
Δεν νομίζω πως έχω δει ακόμα κάποιο που να τρελαθώ. Θα το θυμόμουν σίγουρα!
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Όταν παίζαμε πάλι το «Camille Claudel: Mudness» στο Αγγέλων Βήμα. Τότε μοιραζόμασταν με τη Στέλλα Μπούρου, την άλλη κοπέλα που συμμετέχει στην παράσταση, το ίδιο καμαρίνι με την Κωνστάντια Τάκαλου, που τότε έπαιζε στο «Όταν η Marilyn Monroe μένει μόνη της», και θυμάμαι ένα βράδυ λίγο πριν βγούμε στη σκηνή μάς είπε κάτι για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε το κοινό που νομίζω ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου!
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Κάνω το σταυρό μου και λέω «Αφέσου».
H Δάφνη Μανούσου πρωταγωνιστεί μαζί με την Στέλλα Μπούρου στο έργο του Γιάννη Λασπιά "Camille Claudel Mudness" που σκηνοθετεί ο ίδιος στο ΠΟΛΥΧΩΡΟ VAULT Theatre Plus
Polkar LIVE! στο Tiki Athens Bar, Κυριακή 06/11 στις 21:30.
Αυτά τα αγόρια της μουσικής βιομηχανίας, style icon και τροβαδούροι της καρδιάς μας, μετά από δύο sold out εμφανίσεις στο Tiki Athens bar, θα πάρουν το γιουκαλίλι, τις τρομπέτες και τα τύμπανα τους και θα προσγειωθούν ξανά στο Tiki, την Κυριακή 6 Νοέμβρη, για ένα ανεπανάληπτο live που θα αφήσει πίσω του καμένες καρδιές και πεταμένα εσώρουχα.
Tiki Bar στο Κουκάκι, Φαλήρου 15 και Μακρυγιάννη, μετρό Ακρόπολη. Η είσοδος θα είναι 5 ευρώ και η ώρα προσέλευσης θα ξεκινήσει στις 21:30!
special guest:
Τραϊάνα Ανανία
&
Πέτρος Μάλαμας
Λίγα λόγια για τους Polkar:
Με μουσική που χαρακτηρίζεται ως ρομαντική indie/folk και με άμεσες αναφορές στις παλιές αθη-ναϊκές καντάδες, oι “Polkar” ξεκίνησαν ως το μουσικό συγκρότημα του ηθοποιού Γιώργου Παπα-γεωργίου έχοντας δίπλα του τον μουσικό Γιάννη Κυρατσό. Πήραν το όνομα τους μετά από ένα ταξί-δι της μπάντας στη Σερβία το 2013. Στα σλάβικα “polkar” σημαίνει “μεθυσμένος χορευτής που τρα-γουδάει φάλτσα”. Στα live τους έχουν ως άξονα τη δημιουργία μιας ανοιχτής μουσικοθεατρικής per-formance σε διαδραστική επικοινωνία με το κοινό, περνώντας αβίαστα από όλα τα μουσικά είδη που τους αφορούν.
Δημιουργήθηκαν μόλις πριν από 3 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα έχουν κάνει πλήθος συναυλιών (SIX DOGS, BIOS, Bord de l eau, Pik Nik Urban Festi-val , Photobiennale, Residents, ROVER, Μύλος club, κ.α ). Το καλικαίρι του 2016 άνοιξαν τη συναυλία των Beirut στο Fix Factory στη Θεσσαλονίκη.
Εμφανίστηκαν ως νέα μουσική μπάντα στο Tedx 2014 στο Βασιλικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Ο πρώτος δίσκος τους ηχογραφήθηκε στο Royal Alzheimer Hall με τον Τίτο Καρυωτάκη και τον Χρίστο Χαρμπίλα στον ήχο και τη μίξη. Στο πλευρό τους είχαν και την κομπανία κανταδόρων «Τροβαδούροι της παλιάς Αθήνας». Τα πρώτα τους 4 video clip υπάρχουν όλα στο Youtube και α-ποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα του ύφους τους αποσπώντας ενθουσιώδη σχόλια από τον «Τύπο».
Το τελευταίο τους video clip είναι το “Τραγούδι της καλής παντρειάς” με πρωταγωνίστρια τη Σμαράγδα Καρύδη. Ακολουθώντας την “παράδοση” του Caribbean girl, οι Polkar ακολουθούν το αντικείμενο του πόθου τους και το κατακτούν ακόμα και αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν βία..! Bondage tapes, παπάδες, o φιμωμένος Γιώργος Χρυσοστόμου, η απαγωγή της πρωταγωνίστριας και το μελωδικό “Τραγούδι της καλής παντρειάς” που έχει βγει εδώ και 2 μήνες στα ελληνικά ραδιόφω-να, συνθέτουν ένα video clip που στη λογική της μικρού μήκους ταινίας προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι σε “όλους αξίζει μια καλή παντρειά!”. To video clip χτύπησε 13.858 views μέσα στην πρώτη μέρα προβολής του από το Youtube, συγκεντρώνοντας ενθουσιώδη υποδοχή του Τύπου.
Τα γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα και οι Polkar διαβεβαιώνουν ότι η “Σμαράγδα Καρύδη δεν κακο-μεταχειρίστηκε κατά την διάρκεια των γυρισμάτων”. Ίσως λίγο.
Είπαν για τους Polkar:
“Αυτό είναι το καλύτερο ελληνικό video clip που είδα εδώ και καιρό!” Αρης Δημοκίδης, Lifo.
"Φέρνοντας μαζί τους κάτι από τις παλιές αθηναϊκές καντάδες και συνδυάζοντας με πολύ δη-μιουργικό τρόπο φολκλορικά με σύγχρονα στοιχεία, συνθέτουν τραγούδια για τον έρωτα και τη γλυκιά μελαγχολία των αθώων συναισθημάτων”. Ήλια Μπούρα, Popaganda.
“Κάπου κάπου πέφτεις σε κάτι εντελώς διαφορετικό...Οι Polkar είναι ένα ανερχόμενο συ-γκρότημα με έδρα τη Θεσσαλονίκη και αν αναζητήσετε στο youtube το οπτικοποιημένο τους τραγούδι Caribbean Girl σας περιμένει μια πολύ ευχάριστη έκπληξη”. Αστερόπη Λαζαρίδου, ΤΟ ΒΗΜΑ.
"Love me tonight: Το εθιστικό κομμάτι των Polkar"! Κική Παπαδοπούλου, E-go.
“Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα σε μία παρέα που συζητούσαν γι’ αυτούς τους τύπους με τον «πανηγυρτζίδικο» τόνο στα live τους και αμέσως μου κίνησαν την περιέργεια. Μία αναζήτηση στο Youtube ήταν μόνο η αρχή, αφού η συνέχεια (για καλή μου τύχη!) δόθηκε (σύντομα) σ’ ένα από τα πιο γνωστά μαγαζιά της πόλης, που φιλοξενούν συχνά συγκροτήματα: στο stage του Rover Bar, ενός μαγαζιού, που εκπέμπει οικειότητα και αυτό το συναίσθημα του “feel-like-home”. Εκεί, οι Polkar δημιούργησαν ένα live party με πολύ χορό, που «έδενε» απόλυτα με την όλη ατμόσφαιρα του χώρου.” Ελένη Τσαλκατίδου. Μusic Corner.
“Ψάχνεις συχνά να προσωποποιήσεις αφηρημένες έννοιες όπως η ενέργεια, η χαρά, το κέφι... όλα αυτά τα συναισθήματα που τρέφουν την καθημερινότητα και δίνουν μια άλλη διάσταση στη ζωή και διώχνουν τη μαυρίλα και προσθέτουν ένα συν αισιοδοξίας και εκκρίνουν σεροτο-νίνη... ναι εκείνη την ορμόνη της ευτυχίας. Και δεν ξέρεις πώς να το πεις! Εγώ το λέω... Pol-kar”. Ελένη Σκάρπου, Think free.
Σύνθεση Polkar:
Γιώργος Παπαγεωργίου (φωνή, ukulele)
Γιάννης Κυρατσός (κιθάρες, φωνή)
Λάζαρος Πλιάμπας (τύμπανα)
Γιώργος Αβραμίσης (τρομπέτα)
Χρήστος Γκαϊλας (μπάσο)
Μιχάλης Καρανίκος (τρομπόνι)
Έχετε βρεθεί ποτέ στη θέση να θέλετε να ακουστεί η γνώμη σας, μα δεν βρίσκατε τα λόγια ή δεν είχατε την αυτοπεποίθηση να εκθέσετε την άποψή σας ή τον εαυτό σας; Με αφορμή αυτόν τον προβληματισμό γεννήθηκε μια νέα συνεργασία με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Νότη Παρασκευόπουλο. Η εκπαίδευση στο Public Speaking μπορεί να σας βοηθήσει να ενισχύσετε την κοινωνική σας αυτοπεποίθηση χρησιμοποιώντας μία ιδιαίτερη οδό, αυτήν του θεάτρου και του αυτοσχεδιασμού.
Σκοπός
Σκοπός της εκπαίδευσης στο Public Speaking είναι να εκτιμηθούν αρχικά οι αδυναμίες που οδηγούν στη φοβία της έκθεσης σε κόσμο προκειμένου να ενισχυθεί η αυτοπεποίθησή σας με την εκμάθηση και τον έλεγχο των εκφραστικών μέσων. Μέσα από μία μέθοδο που εμπλέκει τη θεατρική πράξη, ερχόσαστε σε επαφή με τον εκτεθειμένο εαυτό σας και δουλεύετε τα στοιχεία που κάνουν την προσωπικότητά σας μοναδική και ισχυρή. Με γνώμονα την επικοινωνία, το χιούμορ και πάνω απ’ όλα τις ανάγκες σας, κάθε συνάντηση ενισχύει τα εργαλεία επικοινωνίας που ήδη διαθέτετε και καλλιεργεί τη θετική σας σκέψη προκειμένου να θωρακίσετε τον εαυτό σας από το άγχος της πρωτοβουλίας και να αποκτήστε νέες δεξιότητες στην επικοινωνία.
Τομείς Έκφρασης
• Χειρονομίες, εκφράσεις προσώπου.
• Οπτική επαφή.
• Στάση και κίνηση.
• Φωνή και τονική ποικιλία.
• Ενεργός ακροατής.
• Χιούμορ.
• Ο φυσικός εαυτός μας.
• Προετοιμασία για συνέντευξη, ομιλία, κ.λπ
Τι είναι τα εργαστήρια #loveyourselflabs
Τα εργαστήρια #loveyourselflabs είναι 3ωρα ψυχοεκπαιδευτικά εργαστήρια προσωπικής ανάπτυξης και αυτοβελτίωσης, που έχουν ως στόχο να αναπτύξετε πλευρές του εαυτού σας, που θα σας βοηθήσουν να έχετε μία ποιοτική καθημερινότητα. Η δομή είναι σεμιναριακού τύπου και περιλαμβάνουν πολλές διαδραστικές βιωματικές ασκήσεις, με στόχο την πρακτική εφαρμογή όσων θα μάθετε σε αυτά.
Πληροφορίες Εργαστηρίου Public Speaking
• Που απευθύνεται: Σε όσους επιθυμούν να αντιμετωπίσουν τη φοβία της έκθεσης σε κόσμο και να βελτιώσουν την παρουσία τους όταν μιλούν μπροστά σε άγνωστο ή γνωστό κοινό, σε καταστάσεις όπως σε μια ομιλία, ένα επαγγελματικό meeting, μία σημαντική συνέντευξη για εργασία, στην παρέα των φίλων, στην εργασία και την εκπαίδευση κ.λπ..
• Ποιος είναι ο εμψυχωτής: Ο Νότης Παρασκευόπουλος, ηθοποιός και σκηνοθέτης, με γνώση στην εκπαίδευση του Public Speaking μέσω της υποκριτικής και του αυτοσχεδιασμού θα σας βοηθήσει να αναπτύξετε τα εκφραστικά σας μέσα. Την εποπτεία της διαδικασίας έχει ο ψυχολόγος Πάτροκλος Παπαδάκης.
• Πότε και που πραγματοποιείται το εργαστήριο: Το εργαστήριο θα γίνει το Σάββατο 5/11 στις 10:00-13:00 στην Καλλιθέα, στην Ελ.Βενιζέλου 138 (πρώην Θησέως), απέναντι από την πλατεία Δαβάκη.
• Ποιο είναι το κόστος: Το κόστος του εργαστηρίου είναι στα 30 ευρώ (δεν είναι απαραίτητη η προπληρωμή).
Επικοινωνήσετε στα τηλέφωνα 210 9564594 & 6944 972063 ή στο e-mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. για περισσότερες πληροφορίες ή για να δηλώσετε συμμετοχή.
H ερώτηση για μένα είναι μάλλον τί με κινεί… ειδικά σ’ έναν καιρό που τα πράγματα φαίνεται να είναι στατικά και να μην (συγ)κινούνται εύκολα. Ή καλύτερα η ερώτηση είναι πώς μπορεί κανείς να «καεί», να κινηθεί σήμερα; Ειδικότερα η τέχνη πώς μπορεί να συμβάλει και να προκαλέσει τέτοιες φωτιές; Παρόμοια ερωτήματα βρίσκονται και στο κέντρο της καλλιτεχνικής δουλειάς που κάνω τα τελευταία τρία χρόνια, η οποία επικεντρώνεται στην έννοια του «κοινωνικού φαντασιακού» όπως αυτή έχει συζητηθεί από τον Κ. Καστοριάδη κι άλλους σημαντικούς διανοητές και φιλοσόφους.
Στο πλαίσιο αυτό έχουν ολοκληρωθεί ήδη τα One Small Step for a Man: Hello, Goodbye (Φεστιβάλ Αθηνών, 2016) και Something Dreamy (Something Raw Festival, Amsterdam 2016). Η Γη σε 100 Χρόνια που παρουσιάζεται αυτή τη βδομάδα στο BIOS αποτελεί τη συνέχεια της προσπάθειας να προκαλέσουμε τη φαντασία, τόσο τη δική μας όσο και των θεατών, σχετικά με το πώς θα είναι ο πλανήτης μας στο μέλλον. Κι αυτό όχι τόσο για να προβλέψουμε τι πραγματικά θα συμβεί αλλά για να πάμε λίγο βαθύτερα στο πώς σκεφτόμαστε τον κόσμο σήμερα και πώς αυτό καθορίζει τον τρόπο που ονειρευόμαστε σε και για αυτόν.
Οι Dunne και Raby, στο βιβλίο τους Speculative Everything, παρατηρούν πως τα όνειρά μας σήμερα έχουν καταντήσει απλές ελπίδες. Μια σειρά σημαντικών γεγονότων από το 1970 κ.ε. (πτώση του κομμουνισμού και του ανατολικού μπλοκ, θριαμβευτική νίκη του καπιταλισμού, ατομικισμός των κοινωνιών κτλ) έχουν καταστήσει την ικανότητά μας να φανταζόμαστε εναλλακτικούς τρόπους κοινωνικής και πολιτικής συμβίωσης εξαιρετικά περιορισμένη ή σχεδόν αδύνατη. Οτιδήποτε δεν συμβαδίζει με τις κυρίαρχες αρχές του καπιταλισμού απορρίπτεται ως φαντασίωση ή ως άσχετο της πραγματικότητας. Σήμερα απλώς ελπίζουμε να επιβιώσουμε, ελπίζουμε ότι ο πλανήτης θα έχει αρκετό χώρο για όλους μας κτλ. Τι συνέβη όμως, ρωτούν οι δύο συγγραφείς, στις διαδικασίες που ανοίγουν χώρο για συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και συλλογικούς ορισμούς του κοινού μας μέλλοντος; Τι απέγιναν οι ικανότητές μας να φανταζόμαστε, να ονειρευόμαστε, να προτείνουμε και να δημιουργούμε πιθανές εναλλακτικές για το μέλλον μας; Την ίδια στιγμή, στις Αρχαιολογίες του Μέλλοντος ο F. Jameson υποστηρίζει πως είναι ευκολότερο για την ανθρωπότητα σήμερα να φανταστεί το τέλος του κόσμου παρά μια εναλλακτική πρόταση στον καπιταλισμό.
Πώς μπορεί το θέατρο μέσω των σκηνικών του αφηγήσεων να δημιουργήσει αυτό που οι A. Dunne και F. Raby, στο βιβλίο τους Speculative Everything, ονόμασαν «νέα όνειρα για τον 21ο αιώνα»; Αν αρνηθούμε πως είμαστε ανίκανοι να φανταστούμε σήμερα, αν επιμείνουμε στο γεγονός πως θα μπορούσαμε ακόμα να ονειρευτούμε συλλογικά για το κοινό μας παρόν και μέλλον, πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Στη Γη σε 100 Χρόνια δουλέψαμε με τέτοια ερωτήματα και προσκαλούμε το θεατή να μοιραστεί μαζί μας τις δικές του σκέψεις πάνω σε αυτά. Σε μια θεατρική σχέση μικρής και οικείας κλίμακας, η οποία κινείται μεταξύ του ένας-προς-έναν (ένας ηθοποιός και ένας θεατής κάθονται σε ένα τραπέζι) και μιας κοινότητας οκτώ ανθρώπων (που βρισκόνται μέσα στο χώρο καθώς τέσσερις ηθοποιοί συναντούν τέσσερις θεατές ταυτόχρονα) προσπαθούμε να φανταστούμε τον άνθρωπο και τον κόσμο μας σε 100 χρόνια αλλά γιατί όχι και αύριο, σήμερα, τώρα, τώρα;
Τα υπόλοιπα εξαρτώνται αποκλειστικά από τις συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων που θα θελήσουν να «καούν» μαζί μας ανά 45 λεπτά μας από την Πέμπτη 3 μέχρι και την Κυριακή 6 Νοεμβρίου στην κεντρική σκηνή του BIOS…
«Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ»
ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ!
Το επιτυχημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Ιδρύματος Ωνάση
συνεχίζει το μαγικό ταξίδι του.
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016. Το Ίδρυμα Ωνάση δίνει την ευκαιρία σε παιδιά που βρίσκονται στο ευρύ φάσμα του αυτισμού και στους γονείς τους, να συμμετέχουν στο εργαστήρι «Η Μουσική Αγαπάει τον Αυτισμό». Το επιτυχημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που για 3η συνεχή χρονιά ταξιδεύει σε προορισμούς σε όλη την Ελλάδα, θα έχει επόμενο σταθμό του την Καλαμάτα (19, 26 & 27 Νοεμβρίου 2016).
Το εργαστήρι διοργανώνεται με την πολύτιμη συνεργασία του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων & Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Ν. Μεσσηνίας - Κέντρο Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό Μεσσηνίας, καθώς και με τη συνδρομή του 10ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας, όπου και θα φιλοξενηθεί.
Το εργαστήρι περιλαμβάνει μουσικές δραστηριότητες, ειδικά μελετημένες, προκειμένου να προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες επιθυμίες και τις ικανότητες των παιδιών. Στο ευρύ φάσμα του αυτισμού, η μουσική αποτελεί κίνητρο για το παιδί, προκειμένου να αλληλεπιδράσει με το περιβάλλον του, να αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες και να αποκτήσει θετικές εμπειρίες σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο.
Μέσα από μια σειρά μουσικών συνθέσεων, δουλεύουμε τις έννοιες της σωματογνωσίας και του χώρου, αλλά και καθημερινές δραστηριότητες και ρουτίνες της ζωής των παιδιών. Τα παιδιά έρχονται σε δημιουργική επαφή με τους ήχους και γνωρίζουν από κοντά τα διάφορα μουσικά όργανα. Με αυτόν τον τρόπο η μουσική χρησιμοποιείται ως μέσο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στην ανάπτυξη της μη λεκτικής επικοινωνίας.
Οι δυνατότητες εκπαίδευσης των παιδιών στο φάσμα του αυτισμού είναι απεριόριστες και το εργαστήρι αυτό του Ιδρύματος Ωνάση αποσκοπεί στην αισθητική αγωγή τους ως αναπόσπαστο στοιχείο της εκπαιδευτικής εμπειρίας τους.
Τα εργαστήρια πραγματοποιούνται από μια ομάδα εξειδικευμένων συνεργατών, με υπεύθυνη τη μουσικολόγο και μουσικοθεραπεύτρια Χριστίνα Παναγιωτάκου.
Το πρόγραμμα «Η Μουσική Αγαπάει τον Αυτισμό» ταξιδεύει στην Ελλάδα:
ΚΑΛΑΜΑΤΑ (19, 26 & 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016)
Τόπος διεξαγωγής του εργαστηρίου
10ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας (Κρήτης 46, Καλαμάτα)
Ημέρες και ώρες
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016 - Συνάντηση μόνο για τους γονείς:
Γονείς παιδιών 5-7 ετών: 10:00-12:00
Γονείς παιδιών 8-11 ετών: 12:00-14:00
Σάββατο 26 & Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016:
Παιδιά 5-7 ετών με έναν γονέα, ώρες: 10:00-12:00
Παιδιά 8-11 ετών με έναν γονέα, ώρες: 12:00-14:00
Επιπλέον δράσεις
Το Σάββατο 26 Νοεμβρίου, στις 19:00, θα πραγματοποιηθεί βιωματικό εργαστήρι ενηλίκων για περιορισμένο αριθμό ατόμων. Το εργαστήρι απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε άτομα που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Εκπαίδευσης και αποτελείται από μια σειρά μουσικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια του προγράμματος «η μουσική αγαπάει τον αυτισμό».
Δηλώσεις συμμετοχής έως και την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016
Τηλέφωνα για κρατήσεις θέσεων – πληροφορίες τόσο για το πρόγραμμα όσο και για το βιωματικό εργαστήρι: 2721 301191 από τις (Δευτέρα – Παρασκευή, 10.00 - 18.00) και 2721 089978 (Δευτέρα – Παρασκευή 10.00- 15.00).
Συνδιοργανωτής
Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Μεσσηνίας -
Κέντρο Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό Μεσσηνίας
Γενικές Προϋποθέσεις
1 Η συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι δωρεάν.
2 Απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση θέσης. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
3 Η παρουσία του γονέα είναι απαραίτητη καθ’ όλη τη διάρκεια των εργαστηρίων.
4 Υποχρεωτική η συμμετοχή και στις 3 συναντήσεις του κύκλου (19, 26 & 27/11).
Λίγα λόγια για το Ίδρυμα Ωνάση
Το Ίδρυμα Ωνάση συστάθηκε το 1975 ακολουθώντας την εντολή του Αριστοτέλη Ωνάση, όπως αυτή καταγράφηκε στη διαθήκη του, για να συνδράμει την ελληνική κοινωνία σε καίριους τομείς: στην υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό και την κοινωνική αλληλεγγύη. Πάγια συνισταμένη των προσπαθειών και των δράσεων του Ιδρύματος ήταν - και παραμένει - η διασφάλιση της πρόσβασης όσο το δυνατόν περισσότερων συνανθρώπων μας στα κρίσιμα για την κοινωνική ευημερία και συνοχή αυτά αγαθά. Απώτερος στόχος, η απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας μας, για να διασφαλιστεί ένα καλύτερο παρόν και ένα πιο αισιόδοξο μέλλον.
Στον τομέα της Ειδικής Αγωγής, τόσο το μουσικό εργαστήρι «Η Μουσική Αγαπάει τον Αυτισμό», όσο και το μουσικό/εικαστικό εργαστήρι «Έλα κι εσύ, Ζωγραφίζω Μουσική» αποτελούν δύο από τις πολλές δράσεις του Ιδρύματος Ωνάση σε αυτό το ευαίσθητο και σημαντικό πεδίο. Εδώ και δεκαετίες, το Ίδρυμα ενισχύει τα ειδικά σχολεία και τα τμήματα ένταξης, με τη δωρεά βιβλίων, εξοπλισμού και εποπτικών μέσων προκειμένου να διευκολύνει την εκπαιδευτική προσπάθεια των παιδαγωγών. Επιπλέον, στο θεσμοθετημένο από το 1978 Πρόγραμμα Υποτροφιών που λειτουργεί το Ίδρυμα, συμπεριλαμβάνεται ο κλάδος της Ειδικής Αγωγής για μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορική έρευνα σε ΑΕΙ της χώρας μας και του εξωτερικού.
Λίγα λόγια για το πρόγραμμα «Η Μουσική Αγαπάει τον Αυτισμό»
Το εργαστήρι ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2013. Έκτοτε, έχει πραγματοποιηθεί τριάντα οχτώ φορές, δεκαοκτώ εντός της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και είκοσι σε πόλεις ανά την Ελλάδα. Περισσότερα από 150 παιδιά με αυτισμό έχουν επισκεφθεί τη Στέγη με την οικογένειά τους στο πλαίσιο του εργαστηρίου, ενώ στην Περιφέρεια έχουν συμμετάσχει περισσότερα από 340 παιδιά με τους γονείς τους. Στα βιωματικά εργαστήρια ενηλίκων έχουν συμμετάσχει περισσότερα από 180 άτομα, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί ανοιχτές συζητήσεις σχετικές με το εργαστήριο την περίοδο 2014-2015. Το υλικό και η θεματολογία του εργαστηρίου συνεχώς εμπλουτίζονται και η ανατροφοδότηση από τους γονείς είναι πολύ σημαντική για τη βελτίωση του εργαστηρίου.
Κυβέλη Ζωή
The Allegory of an Essence
Είναι Ελληνίδα, 23 χρόνων και μόλις δημιούργησε μια τοιχογραφία στην καρδιά του Μανχάταν!
Είναι ώρα να γνωρίσουμε την Κυβέλη Ζωή… Είναι ζωγράφος - εικαστικός, 23 χρόνων και μόλις δημιούργησε μια εντυπωσιακή τοιχογραφία, εννιά επί δυόμισι μέτρα, με τίτλο The Allegory of an Essence, για το νεότερο και πολλά υποσχόμενο μέλος της Livanos Restaurant Group, την Ουσία, το οποίο θα ανοίξει τις πόρτες του το Δεκέμβριο, στην πόλη του Μανχάταν.
Χρειάστηκαν δεκαοχτώ ημέρες σκληρής δουλειάς ώστε να ολοκληρωθεί ο πίνακας ενώ στη μεταφορά του έργου βοήθησαν πέντε άνθρωποι οι οποίοι, κρατώντας τον στα χέρια (!) διήνυσαν απόσταση ίση με εφτά οικοδομικά τετράγωνα ώστε το The Allegory of an Essence να καταλήξει στον προορισμό του και να εκπληρώσει το στόχο για τον οποίο δημιουργήθηκε από την Κυβέλη Ζωή, να κοσμήσει το τελευταίο της αλυσίδας εστιατορίων Νίκου Λιβανού, που θα εγκαινιαστεί τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
Η ίδια η Κυβέλη Ζωή μας σημειώνει
Ζωγράφος είναι μια λέξη με ιδιαίτερη σημασία για τη δουλειά μου γιατί κυριολεκτικά σημαίνει «αυτός / ή που καταγράφει τη ζωή», μια έννοια η οποία εμπεριέχει τόσο την ιδανικότητα όσο την επικαιρότητα αλλά και τη συνεχή, παράλληλη κίνηση τους. Είναι ο συνδυασμός του να υπάρχεις στο τώρα και να καταγράφεις το ταξίδι της ζωής μέσω της ζωγραφικής.
Λίγα λόγια για την Κυβέλη Ζωή (και μια σημείωση…)
Απόφοιτη του Central Saint Martins (London, UK) αλλά και του School of Visual Arts (New York, USA), διακρίθηκε μέσα από τους είκοσι καλύτερους του Open Studios SVA (NYC) από τον Daniel S.Palmer, έφορο του Jewish Museum ενώ η καλλιτεχνική της δράση και εμπειρία ξεκινά από το 2011. Μετρά ήδη τρεις εκθέσεις των έργων της σε Ελλάδα και Νέα Υόρκη.
Info
Περισσότερα για την Κυβέλη Ζωή στο http://www.kyvelizoi.com/
FB https://web.facebook.com/OusiaNYC/
629 West 57th Street, New York, New York, +1 212-333-2000
«Εδώ είναι του Ρασούλη»
στη μουσική σκηνή Σφίγγα
Σάββατο 12 και Σάββατο 19 Νοεμβρίου
Συμμετέχουν (αλφαβητικά):
Σάββατο 12.11 Σάββατο 19.11
Αφροδίτη Μάνου Γιώτα Νέγκα
Γιώργος Σαρρής Θοδωρής Κοτονιάς
Μάνος Πυροβολάκης Αγγελική Τουμπανάκη
Κορίνα Λεγάκη Κωνσταντίνος Στεφανής
Ναταλία Ρασούλη Ναταλία Ρασούλη
& ο Πέτρος Βαγιόπουλος & ο Πέτρος Βαγιόπουλος
Δυο μοναδικές παραστάσεις – αφιέρωμα στο Μανώλη Ρασούλη, θα πραγματοποιηθούν στη μουσική σκηνή Σφίγγα, τα Σάββατα 12 και 19 Νοεμβρίου, με πολλούς και αγαπημένους καλλιτέχνες, φίλους, συνεργάτες, αλλά και εκπροσώπους της νεότερης μουσικής σκηνής, που παρουσιάζουν τις δικές τους προτάσεις πάνω σε πολυαγαπημένα τραγούδια του.
Στιχουργός και συγγραφέας, δημιούργησε για πάνω από 30 χρόνια στο χώρο της δισκογραφίας με δίσκους που άφησαν εποχή, όπως «Τα Νέγρικα», «Τα Δήθεν», «Η Εκδίκηση της Γυφτιάς» κ.α. Έχει γράψει περισσότερα από 300 τραγούδια. Γνωστός για τις ανεξάρτητες ιδέες του, γεφύρωσε το πιο αυθεντικό, βαθύ και λαϊκό στοιχείο του Έλληνα με τα πιο υγιή οικουμενικά ρεύματα. Άτομο με έντονες φιλοσοφικές και μεταφυσικές ανησυχίες, ενσωμάτωσε τη φιλοσοφία του στους στίχους, στα άρθρα, στα βιβλία του.
Για πολλούς ο Μανώλης Ρασούλης είναι η ζωντανή ψυχή του ελληνικού τραγουδιού! Αυτή την ψυχή θα παρουσιάσουν μέσα από τα τραγούδια του ο Θοδωρής Κοτονιάς, η Κορίνα Λεγάκη, η Αφροδίτη Μάνου, η Γιώτα Νέγκα, ο Μάνος Πυροβολάκης, η Ναταλία Ρασούλη, η Αγγελική Τουμπανάκη, ο Γιώργος Σαρρής, ο Κωνσταντίνος Στεφανής και ο Πέτρος Βαγιόπουλος και θα δώσουν το δικό τους στίγμα σε αγαπημένα τραγούδια από το πλούσιο ρεπερτόριό του.
Με εκλεκτούς μουσικούς και με ένα μοναδικό οπτικό υλικό η παράσταση «Εδώ είναι του Ρασούλη» θα μας φέρει τον πολυγραφότατο και πολυαγαπημένο δημιουργό αναπάντεχα κοντά μας … σαν να είναι εδώ και να συμμετέχει στη γιορτή!
Μουσικό σχήμα - Συντελεστές:
Σωκράτης Γανιάρης – τύμπανα | κρουστά
Βασίλης Κετεντζόγλου – κιθάρα
Βαγγέλης Λιόλιος – μπουζούκι
Τάσος Αθανασιάς – ακορντεόν
Τάκης Φραγκούς – κοντραμπάσο
Επιμέλεια ορχήστρας | Τάκης Φραγκούς
Επιμέλεια προγράμματος | Ναταλία Ρασούλη & Έλλη Ρουμπέν
Επιμέλεια οπτικού υλικού | Δημήτρης Ιωαννίδης
Υπεύθυνος ήχου | Θανάσης Γκίκας
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ώρα έναρξης: 22.30
Τιμή εισόδου στο μπαρ: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί
Εγκαίνια για το Solidus στην Ελευσίνα
Solidus: Αναζητώντας τη Σταθερότητα της Αλληλεγγύης
Με τη συμμετοχή των εθελοντών κατοίκων, μαθητών και προσφύγων της πόλης της Ελευσίνας ολοκληρώθηκε η κατασκευή της νέας εντυπωσιακής εγκατάστασης της Θεοδώρα Κώτση-Φελίτσι με τίτλο Solidus:Με την ύλη για την αλληλεγγύη, η οποία εγκαινιάζεται επίσημα στις 29 Οκτωβρίου στις 11.00 το πρωί, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 3ου και 1ου Γυμνασίου Ελευσίνας, επί της οδού Αθηνάς 21. Το έργο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Ελευσίνας, στο πλαίσιο των Αισχυλείων 2016 και της διεκδίκησης του τίτλου της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2021, στην πλατεία Νεολαίας, μπροστά από το κτίριο των 1ου – 3ου Γυμνασίων της πόλης της Ελευσίνας.
Η εγκατάσταση της Θεοδώρας Κώτση- Φελίτσι στον δημόσιο χώρο της πόλης της Ελευσίνας με τίτλο Solidus εστιάζει στις πανανθρώπινες αξίες και έννοιες της αλληλεγγύης. Έχοντας στον θεματικό της πυρήνα τις απαρχές της κοινωνικής αλληλεξάρτησης, της ανταλλαγής και της συλλογικότητας, το ίδιο το έργο προτείνει τελεολογικά μία νέα κοινωνική διεργασία απέναντι στις κοινωνικές ανισότητες που δημιουργούν οι σύγχρονες οικονομικές μορφές συναλλαγών και στην αξία που παράγεται σήμερα μέσω της χρήσης των επίσημων νομισμάτων. Στην ουσία η εγκατάσταση, η οποία σταδιακά ολοκληρώθηκε με την ενεργή συμμετοχή πολιτών και κοινωνικών ομάδων και με την καθοδήγηση της καλλιτέχνιδος, λειτουργεί ως ένα εργαλείο αναπαράστασης της ίδιας της αλληλεγγύης και γίνεται το προνομιακό πεδίο άσκησης κριτικής πάνω στη σύγχρονη οικονομική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα.
Η σιδηροκατασκευή που σχηματίζει τη λέξη solidus, διαστάσεων 2 μ. Χ 11 μ., που γέμισε με πέτρες (ζυγίζει 8.000 κιλά), έχει την πρόθεση να αναδείξει την καταγωγή της λέξης αλληλεγγύη ( solidarity) από την ύλη (solidus).
Η γλυπτική αυτή αναπαράσταση της λέξης Solidus, η οποία ξεκίνησε ως σκελετικό αέναο περίγραμμα και καταλήγει να παραδοθεί στους πολίτες της Ελευσίνας ως στιβαρό σύμβολο μίας συλλογικής προσπάθειας, αποτυπώνει τη σταθερότητα και τη συνεκτικότητα που προσφέρει η αλληλεγγύη στη δημόσια σφαίρα. Ένα γλυπτικό έργο που αποκαλύπτει συμβολικά και ενσαρκώνει ποιητικά τη κοινωνική διάσταση της συνεργατικότητας και τελικά ενεργοποιεί την αλληλεγγύη. Λέει ο Goethe: «Δεν είναι πάντοτε αναγκαίο να ενσαρκώνεται το αληθινό• είναι ήδη αρκετό, όταν αυτό περιφέρεται πνευματικά και προκαλεί αρμονία• όταν αυτό κυματίζει στους αιθέρες όπως ο ήχος της καμπάνας: με σοβαρότητα και φιλικότητα.»
Τα υλικά – σίδηρος και πέτρα – της εικαστικής παρέμβασης είναι στενά δεμένα με την σύγχρονη βιομηχανική ιστορία της πόλης και της γης της Ελευσίνας.
-Το γέμισμα της πέτρας άνοιξαν οι πρόσφυγες του κέντρου φιλοξενίας Ελευσίνας μαζί με τον σύλλογος Εθελοντών Θριασίου
- Με αφορμή το πρόγραμμα Erasmus πάνω στην μαθητική διαρροή οι μαθητές του 1ου γυμνασίου Ελευσίνας έγραψαν τα ονόματα των συμμαθητών τους από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εγκατέλειψαν το σχολείο και κατόπιν τις τοποθέτησαν μέσα στο SOLIDUS στέλνοντας το δικό τους μήνυμα αλληλεγγύης.
-Οι μαθητές του 3ου γυμνασίου έφτιαξαν με το σώμα τους στο προαύλιο του σχολείου τη λέξη SOLIDUS στέλνοντας στο κόσμο τα δικά τους μηνύματα αλληλεγγύης και κατόπιν οδηγήθηκαν στο SOLIDUS όπου συμμετείχαν στο γέμισμα της πέτρας.
-Στο θεμέλιο του SOLIDUS ζωγράφισαν μηνύματα αλληλεγγύης οι μαθητές του 1ου λυκείου Ελευσίνας.
-Το παρόν στο SOLIDUS έδωσαν ακόμη το ΕΕΕΕΚ Ελευσίνας, το 8ο δημοτικό Ελευσίνας και πάρα πολύ πολίτες.
Σας περιμένουμε όλους στα επίσημα εγκαίνια της κατασκευής, το Σάββατο 29 Οκτωβρίου στις 11.00 το πρωί στην πόλη της Ελευσίνας. Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 3ου και 1ου Γυμνασίου Ελευσίνας, επί της οδού Αθηνάς 21.
Ἡ νύχτα τῆς Βαλόνης
τοῦ
Eric Emmanuel Schmitt
Μιά, ἐντελῶς ἰδιότυπη, δίκη τοῦ Δὸν Ζουάν, διεξάγεται σ’ ἕνα νορμανδικὸ πύργο τοῦ 18ου αἰώνα, στὴν περίεργη, χειμωνιάτικη, νύχτα τῆς Βαλόνης. Ἡ Δούκισσα ντὲ Βομπρικούρ, μιὰ ὡραία ἡλικιωμένη, τὴν ἔχει σχεδιάσει μὲ μυστικότητα, ὑπερασπιζόμενη τὴν ἀνεψιά της Ἀγγελική, ποὺ συνοδεύεται ἀπὸ τὸν ἱππότη, νεαρὸ ἀδελφό της, ντὲ Σιφρεβίλ. Κεκλημένες τῆς Δούκισσας, ποὺ ὑποδέχεται ἡ ὄμορφη ὑπηρέτριά της Μάριον, εἶναι ἡ Κόμισσα ντὲ λὰ Ρός-Πικέ, ἡ δεσποινὶς ντὲ λὰ Τρένγκλ, ἡ ἤδη μοναχὴ Ὀρτὰνς ντὲ Ὀτκλαὶρ καὶ ἡ κυρία Κασέν. Ὁ, χωρὶς νὰ τὸ γνωρίζῃ, κατηγορούμενος, φθάνει μὲ τὸν ὑπηρέτη του Σγαναρέλλο καὶ ἀντιμετωπίζει τὶς παλαιὰ ἀποπλανηθεῖσες δικαστίνες του, τὴν Ἀγγελικὴ καὶ τὸν ἀδελφό της! Ἡ κρύα νύχτα γίνεται ἰδιαιτέρως συναρπαστικὴ ἀπὸ τοὺς συνεχῶς ἀνατρεπτικοὺς διαλόγους καὶ καταλήγει σ’ ἕνα ξημέρωμα φυσικὸ καὶ μαζὶ ἀπροσδόκητο!..
Τὸ ἔργο τοῦ Γάλλου συγγραφέα μετέφρασε ἡ θεατρολόγος, καθηγήτρια τῆς Γαλλικῆς Μαρία Μαρῆ, τὸ ἐπιμελήθηκαν οἱ Κωνσταντῖνος Μάστρακας καὶ Θεοδόσης Παπαδημητρόπουλος, ὁ ὁποῖος καὶ τὸ στοιχειοθέτησε στὴ μηχανὴ XeLaTeX, κ’ ἐξέδωσε ὁ ἐκδοτικὸς οἶκος ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Α.Ε./Χρῆστος Κουτρουδίτσος, σὲ συνεργασία μὲ τὸν Γαλλικὸ ἐκδοτικὸ οἶκο Albin Michel, γιὰ τὸ μηνιαῖο περιοδικὸ Διορθώσεις, στὴν ὁμώνυμη σειρά, μὲ τρεῖς πίνακες (Ὁ Δὸν Ζουὰν καὶ ἡ Ἀγγελική, ἐμπροσθόφυλλο, Ἱσπανικὸ φεγγάρι, ὀπισθόφυλλο καὶ Τὸ πορτραῖτο τοῦ Δὸν Ζουάν, στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ βιβλίου) τῆς ζωγράφου Φλώρας Μάστρακα.
σελ. 124 (5 ἔγχρωμες)
ISBN: 978-618-81137-3-2
τιμή: 13 Ευρώ
Καὶ τὰ δυὸ βιβλία κυκλοφοροῦν στὰ συνεργαζόμενα βιβλιοπωλεῖα.
Ο Παντελής Αμπαζής και ο Γεράσιμος Γεννατάς
στη μουσική σκηνή Σφίγγα!
Δευτέρα 7, 14 και 21 Νοεμβρίου
"Σύκο απ' τον καναπέ"
Ο μαντάμ τραγουδοποιός Παντελής Αμπαζής
κι ο σανιδοφάγος ηθοποιός Γεράσιμος Γεννατάς
με το νέο έργο "Σύκο απ' τον καναπέ" στη μουσική σκηνή Σφίγγα,
τις Δευτέρες 7, 14 και 21 Νοεμβρίου.
Λαϊκό καμπαρέ, πολιτική μουσική κωμωδία, συναυλύρι,
επιθεώρηση τσέπης, ντεμοντέρνο θέατρο τραγουδιών.
Μια παράσταση που όσοι θα την δουν, θα την ακούσουν...
Χιουμοριστικά και εύθυμα.
Πασίγνωστα αφάγωτα άσματα και σπαραξικάρδιες πιπεράτες πρόζες.
Μαζί τους παιζοτραγουδούν ο θρυλικός θηλυκός θίασος
«Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!» και το γνωστό συγκρότημα «Ανωτάτη Ζαμπετική»
Υ.Γ. -Επανάσταση δε γίνεται από τον καναπέ! -Αυτό καναπές το.
Παντελής Αμπαζής (τραγούδι, κιθάρα, πρωτότυπα τραγούδια, κείμενα)
Γεράσιμος Γεννατάς (πρόζα, τραγούδι, κείμενα)
Παιζοτραγουδά ο θρυλικός θηλυκός θίασος «Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!»
Backing band «Ανωτάτη Ζαμπετική»
Σωτήρης Σινάνης (πιάνο, ακορντεόν)
Μάριος Καράντζιος (μπουζούκι, μαντολίνο, μπαλαλάικα)
Βαγγέλης Κορακάς (κρουστά)
Κώστας Στάικος (πνευστά)
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ώρα έναρξης: 21.30
Τιμή εισόδου: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί
Γράφει η ψυχολόγος Χριστίνα Καγγέλη
Ένας από τους λόγους για τους οποίους θα επιλέγαμε να παρακολουθήσουμε μια παράσταση μαζί με κάποιο παιδί είναι η δυνατότητα που μας προσφέρει το θέατρο να γνωρίσουμε καλύτερα τη ζωή και εμπειρίες που δεν έχουμε ακόμη αποκτήσει, να έρθουμε αντιμέτωποι με χαρακτήρες και συμπεριφορές που δεν έχουμε ακόμη ανακαλύψει στο περιβάλλον μας, να προσεγγίσουμε τρόπους ζωής που διαφέρουν από το δικό μας, είτε περισσότερο είτε λιγότερο. Έτσι θα το βοηθήσουμε να εξοικειωθεί με τη ζωή εν γένει. Ωστόσο το θέατρο δεν αφορά μόνο τη ζωή, αλλά και το θάνατο, επομένως ενδείκνυται για την εξοικείωση με την ιδέα της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου.
Μια παράσταση με σαφείς αναφορές σε περιστατικά απώλειας μέσα σε μια οικογένεια θα βοηθήσει ένα παιδί να αντιληφθεί ότι και ο θάνατος ενός κοντινού προσώπου είναι κάτι που ενδέχεται να συμβεί, είναι κομμάτι της ίδιας της ζωής, ότι ο άνθρωπος είναι τρωτός και το τέλος αναπόφευκτο.
Είναι πολύ σημαντικό μέσω του θεάτρου ένα παιδί να συνειδητοποιήσει την ύπαρξη του πόνου, ώστε να είναι κατά κάποιο τρόπο προετοιμασμένο για ένα τέτοιο ενδεχόμενο και να μη λυγίσει από το βάρος της απώλειας που θα το καταστήσει ευάλωτο. Οι προσλαμβάνουσες που θα έχει θα το βοηθήσουν να επεξεργαστεί κάποια πράγματα στο μυαλό του και τελικά να διαχειριστεί μια ανάλογη επώδυνη κατάσταση.
Επομένως ένα παιδί παρακολουθώντας κάποιο θεατρικό έργο με τέτοια θεματολογία έχει την ευκαιρία αφενός να κατανοήσει ότι ο θάνατος ενός από τα πρόσωπα του έργου είναι απλώς κομμάτι του σεναρίου που βασίζεται στην πραγματικότητα, αφετέρου να παρατηρήσει πώς μεταβάλλονται οι σχέσεις των μελών μιας οικογένειας όταν ο θάνατος χτυπά την πόρτα, πώς εξελίσσεται η καθημερινότητά τους και με ποιο τρόπο κάθε μέλος διαχειρίζεται το συγκεκριμένο γεγονός. Δεδομένου ότι, όπως και στην πραγματικότητα, ο καθένας αντιδρά διαφορετικά σε περιπτώσεις απώλειας, έτσι και μια παράσταση καταγράφει διαφορετικές αντιδράσεις, συμπεριφορές που αντιστοιχούν σε διαφορετικές νοοτροπίες.
Το παιδί ως θεατής έρχεται αντιμέτωπο με όλο το φάσμα των αντιδράσεων που συνοδεύουν το γεγονός του θανάτου ενός οικείου προσώπου και αποκτά την ικανότητα να διακρίνει ποια αντιμετώπιση είναι πιο αποτελεσματική ώστε να μπορέσει να περιοριστεί ο αντίκτυπος του τραγικού συμβάντος στην καθημερινότητα της οικογένειάς του. Επίσης μαθαίνει πώς θα στηρίξει τα μέλη της οικογένειας που θα αντιδράσουν πιο έντονα, ενώ συνειδητοποιεί με ανακούφιση ότι, αν η απώλεια το καταβάλει, θα βρει συμπαράσταση στα άτομα του περιβάλλοντός του. Σε αυτά θα αναζητήσει λόγια παρηγοράς, μια ζεστή και τρυφερή αγκαλιά ή απλώς την επιβεβαίωση της παρουσίας τους στη ζωή του. Το παιδί θα καταφέρει έτσι να ενισχύσει τις άμυνές του απέναντι σε ένα τόσο επώδυνο γεγονός, θα ωριμάσει και θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια του αν συμβεί κάτι ανάλογο και στο δικό του περίγυρο και θα στηρίξει τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Συνεπώς μια θεατρική παράσταση καταρχήν βοηθά το παιδί να προσεγγίσει την έννοια της απώλειας, να την επεξεργαστεί, να κατανοήσει ότι είναι άμεσα συνυφασμένη με την ίδια τη ζωή, να εξοικειωθεί με την ιδέα του θανάτου και ίσως τελικά και να συμφιλιωθεί με αυτή.
Ως εκ τούτου η επιλογή μιας θεατρικής παράστασης με ανάλογη θεματολογία είναι μείζονος σημασίας. Συνιστά αναμφίβολα μία από τις πλέον αποτελεσματικές μεθόδους προετοιμασίας ενός παιδιού για τις τραγικές στιγμές της ζωής, ώστε να είναι ηθικά και συναισθηματικά ισχυρό απέναντι σε οτιδήποτε δυσάρεστο μπορεί να προκύψει και να διαταράξει την οικογενειακή του γαλήνη, την καθημερινότητά του.
Χριστίνα Καγγέλη Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η μουσική και τα τραγούδια του Γιάννη Σπανού έρχονται για μία ακόμα φορά στο θέατρο «Τσάι στη Σαχάρα». Μια πορεία σχεδόν μισό αιώνα, από τη δεκαετία του 60 μέχρι τις μέρες μας, με πολλές και μεγάλες επιτυχίες. Δύο μουσικοί με ευαισθησία και αγάπη για το πολύτιμο αυτό υλικό, σας παρουσιάζουν ένα πρόγραμμα για όλους όσοι αντιστέκονται στο ρεύμα της εποχής. Ο Χρίστος Θεσσαλονικεύς με την κιθάρα και τη φωνή του ανοίγει νέους δρόμους πάνω στα παλιά αχνάρια της τέχνης του. Μαζί του ο Θανάσης Σπέλας, ένας νέος ταλαντούχος καλλιτέχνης στο πιάνο και στο τραγούδι.
Το φιλόξενο Τσάι στη Σαχάρα με αυτή τη συνεργασία αποδεικνύει για άλλη μια φορά την προσήλωσή του στην ποιότητα. Έχετε μία ευκαιρία να απολαύσετε αυτό το αφιέρωμα στο μεγάλο Γιάννη Σπανό. Αξιοποιήστε την.
Τιμή εισόδου 10 ευρώ ( με ένα ποτήρι κρασί ή μπύρα )
Το Σάββατο 29 Οκτωβρίου στις 22 : 15 για δεύτερη φορά η μουσική βραδιά
Κάτω απ την μαρκίζα Ο Χρίστος Θεσσαλονικεύς παρουσιάζει τον Γιάννη Σπανό.
Τον Κρίστοφερ Μάρλοου ως συν-δημιουργό τριών έργων του Σαίξπηρ θα αναγνωρίσει ο γνωστός εκδοτικός οίκος Oxford University Press (OUP).
Ο Μάρλοου θεωρείται ότι επηρέασε σημαντικά τον σπουδαίο βάρδο, ενώ θεωρίες συνωμοσίας τον ήθελαν να έχει γράψει κάποια από τα έργα του Σαίξπηρ.
Ο εκδότης Γκάρι Τέιλορ σημείωσε ότι τα ονόματα των δύο δραματουργών θα εμφανίζονται δίπλα - δίπλα στις εκδόσεις τριών από τα έργα «Ερρίκος Στ'».
Οι ερευνητές έχουν επαληθεύσει «αρκετά ξεκάθαρα» την συμμετοχή του Μάρλοου στη συγγραφή του θεατρικού, πρόσθεσε ο Τέιλορ.
Η θεωρία ότι ο Μάρλοου είχε βοηθήσει στη συγγραφή του Ερρίκου Στ' χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα. Αυτή είναι, όμως, η πρώτη φορά που θα αναγνωριστεί επισήμως η συμμετοχή του στη δημιουργία του θεατρικού.
Έρευνα του New Oxford Shakespeare, μιας συλλογής που περιλαμβάνει όλα τα έργα του Σαίξπηρ, βρήκε ότι 17 από τα 44 έργα του βάρδου έχουν γραφτεί μαζί με άλλους θεατρικούς συγγραφείς.
Η έρευνα διενεργήθηκε από 23 ακαδημαϊκούς.
«Tα 7 κλειδιά» της παραγωγικής μας ιστορίας
Ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για σχολικές ομάδες
Το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) υλοποιεί, για δεύτερη χρονιά, το πρωτότυπο, διαδραστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Τα 7 κλειδιά», το οποίο θα φιλοξενείται, από τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Λ. Συγγρού 387, Παλαιό Φάληρο, είσοδος από οδό Πεντέλης 11).
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο εκπαιδευτικό εγχείρημα, που σχεδιάστηκε από το ΠΙΟΠ για να βοηθήσει τα παιδιά να ξεκλειδώσουν τα μυστικά της παραγωγικής ιστορίας της χώρας μας, συνδυάζοντας παιχνίδια γνώσεων και νέες τεχνολογίες. Στόχος του είναι, μέσα από μια έξυπνη διαδρομή με γρίφους, αινίγματα, πειράματα, οι συμμετέχοντες να έρθουν σε επαφή με βασικές πρώτες ύλες όπως το λάδι, το μετάξι, το μάρμαρο – που σχετίζονται άμεσα με τη θεματική των μουσείων του Δικτύου ΠΙΟΠ – και, σταδιακά, να αντιληφθούν τις χρήσεις αλλά και τη σημασία τους.
Πώς μπορούμε με ένα αμύγδαλο να βάψουμε ένα κομμάτι ύφασμα; Ποιο είναι το σκληρότερο υλικό στη φύση; Πώς η τριβή καθορίζει τη χρησιμότητα διαφορετικών υλικών; Τι είναι η Κάμινος Hoffmann; Ποιες είναι οι πηγές ενέργειας που βοηθούν στην παραγωγική διαδικασία; Αυτά είναι μόνον μερικά από τα ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις οι οποίες εμπεριέχουν και τις λέξεις - κλειδιά που θα οδηγήσουν στη σωτηρία της Λίμνης Στυμφαλίας!
Το πρόγραμμα, που απευθύνεται σε σχολικές ομάδες Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού και Α’ και Β’ Γυμνασίου, διεξάγεται με τη βοήθεια μουσειοπαιδαγωγών και με τη χρήση τεχνολογιών αιχμής, που λειτουργούν βάσει της ανθρώπινης κίνησης και βοηθούν τα παιδιά στον πειραματισμό και την καλύτερη κατανόηση φυσικών φαινομένων.
Η συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι δωρεάν. Απαραίτητη η έγκαιρη κράτηση στα τηλέφωνα 210 9469631-632 (ώρες επικοινωνίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00 έως 14:00).
Όπως και την περσινή χρονιά, οι μαθητές θα χωριστούν σε ομάδες για τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα και στο τέλος, ανάλογα με τη βαθμολογία που θα συγκεντρώσουν, θα συμμετάσχουν σε κλήρωση με έπαθλο μια εκδρομή σε ένα από τα μουσεία του Δικτύου του ΠΙΟΠ.
Οι χώροι του Ιδρύματος Ευγενίδου είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε ανθρώπους με αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα (είσοδος από οδό Πεντέλης 11). Σημειώνεται ότι υπάρχει η δυνατότητα διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα κατόπιν έγκαιρης συνεννόησης με γραπτό μήνυμα στο τηλέφωνο 6936 177143 ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., ενώ οι σκύλοι- οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αντλήσετε και από τους παρακάτω συνδέσμους:
www.piop.gr
www.eugenfound.edu.gr
Την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου, το Μουσείο Ακρόπολης προσκαλεί τις οικογένειες με παιδιά από 8 έως 12 ετών να εξερευνήσουν την Αίθουσα του Παρθενώνα με τη βοήθεια ενός νέου δανειστικού σακιδίου με θέμα «Τα Γλυπτά του Παρθενώνα». Μέσα από ειδικά σχεδιασμένο εκπαιδευτικό έντυπο υλικό, παιχνίδια και πολλές εκπλήξεις, τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν μία ενδιαφέρουσα και ευχάριστη επίσκεψη παίζοντας αλλά και συζητώντας μεταξύ τους και με τους γονείς τους. Το σακίδιο διατίθεται και στην αγγλική γλώσσα. Οι οικογένειες παραλαμβάνουν το δανειστικό σακίδιο από το Γραφείο Πληροφοριών με παράδοση ταυτότητας.
Την ημέρα αυτή, οι εκθεσιακοί χώροι του Μουσείου θα παραμείνουν ανοιχτοί από τις 8 το πρωί έως τις 10 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να περιηγηθούν τις μόνιμες συλλογές αλλά και την περιοδική έκθεση «Δωδώνη. Το μαντείο των ήχων».
Όπως κάθε Παρασκευή, θα πραγματοποιηθούν από τους Αρχαιολόγους-Φροντιστές οι θεματικές παρουσιάσεις «Δωδώνη. Το μαντείο των ήχων» (στις 1 μ.μ. στα ελληνικά και στις 11 π.μ. στα αγγλικά) και «Ένας περίπατος στο Μουσείο με τον αρχαιολόγο» (στις 8 μ.μ. στα ελληνικά και στις 6 μ.μ. στα αγγλικά). Τηρείται σειρά προτεραιότητας.
Το εστιατόριο του Μουσείου θα είναι ανοιχτό έως τις 12 μεσάνυχτα (τηλεφωνικές κρατήσεις 210 9000915). Από τις 8 το βράδυ κι έπειτα, εκτός από τα εκλεκτά πιάτα βασισμένα σε παραδοσιακές συνταγές, το εστιατόριο θα φιλοξενεί γνωστούς μουσικούς της Αθηναϊκής τζαζ σκηνής. Για τους επισκέπτες του Μουσείου που δεν επιθυμούν να δειπνήσουν, υπάρχει πάντα η δυνατότητα για ένα ποτό, ένα κρύο πιάτο ή γλυκό κατά προτίμηση σε έναν ιδιαίτερο χώρο του εστιατορίου, χωρίς κράτηση.