Τι θα γινόταν αν αυτό που βλέπεις στις ειδήσεις συνέβαινε σε εσένα…;

Το “BU21” του Stuart Slade που παρουσιάστηκε στο Trafalgar Studios στο West End του Λονδίνου, ανεβαίνει σε πανελλήνια πρώτη στο Θέατρο 104 σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά και προγραμματίζει την πρεμιέρα του για τις 17 Ιανουαρίου 2018. Το έργο αγγίζει το φαινόμενο της τρομοκρατίας και πραγματεύεται τις ιστορίες έξι επιζώντων με έναν ιδιαίτερο και καυστικά ρεαλιστικό τρόπο.

 

Λίγα λόγια για το έργο “BU21”

«Αν δε μπορείς να το χλευάσεις, θα σε κάνει κομμάτια»

Το BU21 είναι ο αριθμός ενός αεροσκάφους που καταρρίφθηκε από τρομοκράτες το καλοκαίρι του 2017 πάνω από το Φούλαμ του Λονδίνου. Το έργο ακολουθεί τις ιστορίες έξι Λονδρέζων οι οποίοι επέζησαν από αυτό το χτύπημα. Οι αναμνήσεις από εκείνη την ημέρα, με εκατοντάδες επιβάτες να οδηγούνται στο θάνατο μέσα στον φλεγόμενο θάλαμο, πριν την πρόσκρουσή του στο δυτικό Λονδίνο, συνδέονται αναπόσπαστα με εικόνες, τραύματα και πληγές που ο καθένας προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να επουλώσει.

«Όταν είσαι σε κρίση κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις»

Βλέποντας καθημερινά στις ειδήσεις αμέτρητα περιστατικά να συμβαίνουν σε καταιγιστικούς ρυθμούς, το ερώτημα είναι ένα:

«θα μπορούσα άραγε να το αντέξω αν κάτι τέτοιο συνέβαινε και σε μένα;»

Στο ερώτημα αυτό απαντούν έξι εκδοχές απώλειας και ανθρώπινου πόνου, με κοινό σημείο αναφοράς το τρομοκρατικό χτύπημα, ερχόμενοι αντιμέτωποι με κάτι που όντως συνέβη σε εκείνους. Κανείς όμως δεν τους είχε προετοιμάσει για το πόσο σκληρό είναι...

 

Αποσπάσματα κριτικών για το έργο του Stuart Slade στο Λονδίνο:

«Μεταφέροντάς μας σε μία ομάδα υποστήριξης επιζώντων, ο Stuart Slade προσφέρει έξι κοντινές, πειστικές και με συχνά πικρό χιούμορ ιστορίες και το αποτέλεσμα είναι 90 έντονα λεπτά που αρέσκονται στο να μας εκπλήσσουν και να μας διαψεύδουν.» - Evening Standard

«Το έργο του Stuart Slade σχετικά με μια ομάδα επιζώντων που θυμάται ένα τρομακτικό περιστατικό είναι μια προσεκτική, συγκλονιστική και πικρά αστεία μελέτη για το πώς αντιμετωπίζουμε την τραγωδία.» - The Guardian.

«Και είναι φανερό ότι ο Stuart Slade αγαπάει τους χαρακτήρες του: με όσες ρωγμές και αν έχουν, μας κάνει να τους καταλάβουμε όλους. Αποτελεί μία αυθεντικά συναρπαστική νέα φωνή.» - Time Out London

«Διαδραματιζόμενο στον απόηχο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος ενός επιβατικού τζετ πάνω από το Λονδίνο, αυτό το έντονα παιγμένο δράμα έχει έναν τόνο ανησυχητικής ειλικρίνειας. Λίγα έργα στο Λονδίνο μπορούν να υποστηρίξουν τόση αμεσότητα, τόση δυσοίωνη επικαιρότητα.» - The Telegraph.

«Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που δε σε κάνει απλώς να σκεφτείς. Σε αναγκάζει να το κάνεις. Περνάει το νόημά του χωρίς ποτέ να φαίνεται αδιάκριτο. Στην παραγματικότητα, το κοινό είναι οι πραγματικοί εισβολείς εδώ απόψε, που ρίχνουν μια ματιά στην προσωπική, ανθρώπινη πλευρά των ιστοριών που πολύ συχνά χάνουν το βάρος τους όταν υποβαθμίζονται σε μια τηλεοπτική συνέντευξη ή σε μια ειδησεογραφική στήλη στο ίντερνετ. Το BU21 αντηχεί στο πού βρισκόμαστε και ποιοι είμαστε: τολμηρό, αξεγάδιαστο και βαθυστόχαστο.»  - A Younger Theatre

«Ο Stuart Slade είναι ένας συγγραφέας με την ικανότητα να φτάνει στις πιο σκοτεινές τρύπες και να τραβάει από μέσα το νήμα της ζωής. Για να βρει το χιούμορ στα πιο απίθανα μέρη...» - The Stage

«Όπως θα έχετε καταλάβει, το έργο αποφεύγει κάθε υποψία ενός ήσυχου, ευσεβούς τόνου, υπέρ μιας αφοπλιστικής ευθύτητας. Αυτό μπορεί να σου κόψει την ανάσα με το βάθος της ηθικής του πρόκλησης.» - Independent

«Αυτός είναι και ο στόχος της τρομοκρατίας, εξάλλου – να τρυπώνει στο κεφάλι μας και να γίνεται ένα γεγονός της ζωής. Αν η τρομοκρατία είναι ένα μέρος της ζωής, όμως, τότε η ζωή μας πρέπει να αποτελεί και κομμάτι της τρομοκρατίας, με τις όποιες αντιφάσεις της. Οι άνθρωποι ακόμη ερωτεύονται, ακόμη κάνουν έρωτα... Ο Slade κατά κάποιον τρόπο το επικροτεί αυτό – αμφισβητώντας την παραδοσιακή ρητορική των ειδήσεων, τη μοναδικότητα της ιστορίας, για κάτι πιο συλλογικό και αληθοφανές.» - What’s on Stage

 

Συντελεστές της παράστασης:

Συγγραφέας: Stuart Slade

Μετάφραση: Λυδία Τριγώνη

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς

Βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Τριγώνη

Production Design: Κασσιανή Λεοντιάδου

Κινησιολογία: Ντέπυ Γοργογιάννη

Artwork: Γιώργος Γιαννίμπας

ΠΑΙΖΟΥΝ: Χρηστίνα Γαρμπή, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Μανώλης Κλωνάρης, Βαγγέλης Σαλευρής, Λία Τσάνα

 

INFO

Παραστάσεις: Από 17 Ιανουαρίου 2018

και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων

 

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 μμ

Εισιτήρια: 12 κανονικό και 8 μειωμένο

Διάρκεια: 90 λεπτά

 

Πληροφορίες θεάτρου:

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, T. 210 3455.020

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | http://www.104.gr/

 

 

Το βραβευμένο με Pulitzer “Fool for Love” (Τρελός για Έρωτα), του σημαντικού συγγραφέα, ηθοποιού και σκηνοθέτη Sam Shepard, ανεβαίνει από τις 17 Νοεμβρίου στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Άλμα σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου. Έργο βαθιά βιωματικό και επαναστατικό που μιλά για τον Έρωτα στην πιο άγρια, κανιβαλιστική κι αδιαπραγμάτευτη μορφή του, αλλά και την ανεπάρκεια, την ανοησία και την τρέλα του ανθρώπου. Με τον Γιώργο Κέντρο, την Τζένη Θεωνά, τον Γιωργή Τσαμπουράκη και τον Βασίλη Παλαιολόγο.

 

Το “Fool for Love” είναι το δεύτερο έργο της τριλογίας των Family Plays (οικογενειακών έργων) του Shepard, έργων μεγάλης συγγραφικής δεινότητας, που ανήκουν πλέον στον κανόνα της σπουδαίας σύγχρονης αμερικάνικης δραματουργίας. Ο Shepard φωτίζει με πάθος και ακρίβεια λέιζερ την άλλη, την αληθινή πλευρά της αμερικάνικης οικογένειας: της οικογένειας της υπαίθρου, του West που βίωσε και λάτρεψε. Όχι την γλυκερή και εξιδανικευμένη τύπου “Μικρό Σπίτι Στο Λιβάδι”, αλλά αυτήν του σκληρού πάθους και του αιώνια ανολοκλήρωτου πόθου. Μια οικογένεια βαθιά ριζωμένη στη μυθολογία μιας “άλλης” Αμερικής, μιας οικογένειας με μύθους, ενοχές και στεγανά, όπου το όνειρο είναι ανάγκη ζωτική.     

 

Το “Fool for Love” διαδραματίζεται μέσα στα ελάχιστα τετραγωνικά ενός εξαθλιωμένου δωματίου μοτέλ χαμένου μες την απεραντοσύνη της ερήμου Μοχάμπι.  Σ’ έναν σκηνικό χώρο ανάμεσα στον βίαιο εγκλεισμό και τη σαγηνευτική απειλή του ανοιχτού ορίζοντα. Ο  Έντι, στραπατσαρισμένος καουμπόι του Ροντέο, μετά από μεγάλο διάστημα εξαφάνισης, ταξιδεύει χιλιάδες μίλια μες στην έρημο με το τροχόσπιτό του, σέρνοντας πίσω τα άλογά του, για να εντοπίσει και να διεκδικήσει ξανά τη Μέη, που έχει βρει κρησφύγετο σ’ ένα ξεπεσμένο μοτέλ στη μέση της ερήμου. Ο έρωτάς τους είναι μοιραίος, προκαθορισμένος, τους ενώνει και τους αλληλοαπωθεί σε μια ιστορία που τους έχει εγκλωβίσει σχεδόν από παιδιά. Ένας έρωτάς χωρίς έλεος, χωρίς προοπτική κι ελπίδα. Η σύγκρουσή τους είναι καταιγιστική κι η έκβασή της κρίνεται με κάθε φράση, ανάσα και χειρονομία. 

 

Διαρκώς επί σκηνής, αλλά και στις παρυφές της δράσης, ο Old Man παρεμβαίνει δίνοντας το κάδρο και τον μύθο. Είναι μια μυστηριώδης φιγούρα που σιγά σιγά αποκαλύπτεται. Σκληρός και ευάλωτος, είναι ο φορέας του καταλυτικού μυστικού που συνδέει το παρόν με το παρελθόν. Εκτός κι αν δεν υπάρχει καν. Ο Μάρτιν, ο κηπουρός της γειτονιάς, έχει ραντεβού με την Μέη για να πάνε σινεμά. Βρίσκεται, όμως, εντελώς απρόσμενα στο κέντρο μιας εκρηκτικής και μη διαχειρίσιμης κατάστασης. Είναι ο ξένος. 

 

O Shepard γράφει με οίστρο για ζωές ακρωτηριασμένες και νομαδικές. Για ταξιδιώτες της ερήμου, κυνηγούς της επιβίωσης, του βίαιου κι ένοχου πάθους. Συγχρόνως, εντάσσει σταδιακά ό, τι είναι πιο σημαντικό απ’ την ιστορία του θεάτρου και της αέναης ρήξης με τα αρχετυπικά ανθρώπινα ταμπού. Φωτίζει χωρίς να απομυθοποιεί. Το φως του δεν είναι ποτέ εκτυφλωτικό και η γραφή του ποτέ επεξηγηματική. Οι χαρακτήρες του ακροβατούν ανάμεσα στον σκληρό ρεαλισμό και τον ασφυκτικό μύθο. “Πού πήγε πια η φαντασία σου;” φωνάζει ο Old Man στον Έντι. “Νόμιζα πως αυτό κάνεις εσύ. Να υλοποιείς με τη φαντασία σου”.  

 

Μ’ ένα cast εξαιρετικών ηθοποιών, το Fool for Love είναι μια παράσταση καταιγιστική, εμποτισμένη απ’ τον σκληρό ρεαλισμό αλλά και το διαβρωτικό χιούμορ του Shepard. Άλλωστε, η εξωτερική σκληρότητα των χαρακτήρων δεν ανταποκρίνεται υποχρεωτικά στα βαθιά κι ανομολόγητα πάθη τους. Παλεύουν να διαχειριστούν όπως και όσο μπορούν τον εσωτερικό τους κόσμο. Ένας ιδιόμορφος διάλογος στήνεται επί σκηνής ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη φαντασία, στην ψευδαίσθηση κάποιας ελεύθερης βούλησης και τη μοίρα. 

Στις 27 Ιουλίου 2017, ο Sam Shepard άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του στο Κεντάκι. Η Patti Smith, φίλη του από τα παιδικά τους χρόνια, έγραψε στον New Yorker για τις τελευταίες στιγμές αυτού του γοητευτικού ανθρώπου και μεγάλου συγγραφέα:

 

“Ο  Sam πήγε προς το κρεβάτι του, ξάπλωσε και κοιμήθηκε. Έναν ύπνο στωικό, βαθύτατα κομψό. Έναν ύπνο που έφερε μια στιγμή χωρίς καταγραφή και μαρτυρία,  καθώς η αγάπη τον κύκλωνε κι ανέπνεε τον ίδιον με αυτόν αέρα. Έβρεχε όταν άφησε την τελευταία του πνοή, ακριβώς όπως θα το ήθελε αυτός. Ο Sam ήταν άνθρωπος που κατοικούσε μες τον εαυτό του. Κάτι ξέρω απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Πρέπει να τους επιτρέπεις να αποφασίζουν μόνοι τους πώς θα φύγουν. Η βροχή έπεφτε κρύβοντας τα δάκρυα.”

 

 

Συντελεστές

Μετάφραση: Δάφνη Οικονόμου

Σκηνοθεσία: Γιώργος Οικονόμου

Σκηνικά: Κώστας Βελινόπουλος

Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος 

Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελίνα Ρίζου

Σχεδιασμός Ήχου: Βασίλης Κορρές 

Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου

Αφίσα Γραφιστικά: Μαριλίλα Κυρτάτα 

Μουσική Επιμέλεια: Γιώργος Οικονόμου 

 

Με τους: Γιώργο Κέντρο, Τζένη Θεωνά, Γιωργή Τσαμπουράκη, Βασίλη Παλαιολόγο

 

Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου

 

Μέρες και ώρες παραστάσεων

 

Παρασκευή: 21.15

Σάββατο: 18.15 & 21.15

Κυριακή: 18.15

 

Τιμές εισιτηρίων

 

Γενική Είσοδος: 15€

Μειωμένο: 12€

 

Διάρκεια: 80’

 

Θέατρο Άλμα (Β’ Σκηνή)

Οδός Αγίου Κων/νου & Ακομινάτου 15 – 17

Αθήνα, Τ.: 21 0522 0100

 

Προπώληση  

viva.gr, 11876, SevenSpots, Reload Stores, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αθηνόραμα, Viva Kiosk 

 

 

 

 

 

 

Οι δύο πρωταγωνιστές της "Παρέλασης" που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο 104 σε σκηνοθεσία  Ρωμανού Καλοκύρη ανοίγουν το καμαρίνι τους στο texnes-plus. 

Την παράσταση μπορείτε να απολαύσετε  κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15 μόνο για λίγες παραστάσεις. 

Μάριος Ράμμος

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου. 

Ο ηθοποιός στο καμαρίνι ακουμπά τον καθημερινό εαυτό του και τον μεταμορφώνει σε φανταστικό. Τα αντικείμενα που δεν αποχωρίζομαι από το καμαρίνι είναι η προσωπική μου τσάντα και ένα ποτήρι νερό που θα με ξεδιψάσει. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω βρει ακόμη το γούρι που θα με συντροφεύει ούτε φρέσκα λουλούδια θαυμαστών.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω υπάρχει ήταν στο Σύγχρονο Θέατρο και το μοιραζόμουν με τρία άτομα. Ήταν ένας ευρύχωρος χώρος με τα απαραίτητα αλλά εκείνο που ξεχωρίζω ήταν η πνοή που του είχαμε δώσει, η καλή διάθεση και η ζεστασιά. Είχε γίνει καταφύγιο.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

 Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ήταν στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Η γνωστή ηθοποιός είχε φτιάξει τόσο ζεστά τον μικρό χώρο της. Είχε ένα ωραίο χρωματιστό χαλί, τακτοποιημένα προσωπικά πράγματα στον πάγκο, νερό, βραστήρα, μικρά σνακ, μαξιλάρια στις καρέκλες, ένα αερόθερμο... Ήταν σαν το φανταστικό σπιτάκι των παιδικών μου χρόνων.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 

Η πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι δεν έχει αποτυπωθεί ακόμα και την περιμένω.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Όταν βγαίνω από το καμαρίνι ανοίγω τα μάτια μου να δω και τεντώνω τ αυτιά μου ν`ακούσω. Η σκηνή περιμένει...

 

Ουρανία Φουρλάνου

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου. 

Το καμαρίνι για μένα είναι χώρος συγκέντρωσης και προετοιμασίας πριν την παράσταση. Έχω πάντα τουλάχιστον ένα μπουκάλι νερό, τα απαραίτητα προϊόντα μακιγιάζ που χρειάζονται για την εκάστοτε παράσταση, πολλά (σχεδόν άπειρα) κοκαλάκια για τα μαλλιά και το κείμενο της παράστασης με τις προσωπικές μου σημειώσεις.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. 

Το ωραίο καμαρίνι για μένα το κάνουν οι άνθρωποι με τους οποίους είσαι μαζί, είτε στο ίδιο καμαρίνι, είτε σε διπλανά. Μοιράζεσαι μαζί τους μια στιγμή ιερή. Γιατί η προετοιμασία για μένα είναι το ήμισυ μιας καλοκουρδισμένης παράστασης. Φυσικά δεν θα ξεχάσω το πρώτο μου καμαρίνι στο θέατρο Άσκηση στην πρώτη μου επαγγελματική δουλειά.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 

Θα ξεχωρίσω ίσως λιγάκι στην πρώτη μου καλοκαιρινή περιοδεία με μια υπέροχη ομάδα με την παράσταση Το μαγικό ταξίδι της Ευγενίας, που έχει υπάρξει καμαρίνι μας ένα μεγάλο προαύλιο δημοτικού σχολείου. Τέτοιες εμπειρίες είναι μοναδικές και τις θυμάσαι πάντα με μεγάλη χαρά.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Το τελευταίο πράγμα που σκέφτομαι πριν βγω στην σκηνή είναι να μην ξεχάσω την -μικρή χαρούλα- που μας έλεγε ένας πολύ αγαπημένος μου δάσκαλος ο Σοφοκλής Πέππας και να μοιραστώ έστω μια μικρή αλήθεια με τους ανθρώπους που είμαστε μαζί εκεί έξω.

 

 

Hommage. Μία site specific παράσταση για τη ζωή και το έργο του Λευτέρη Βογιατζή αποκλειστικά στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Μια βιωματική εμπειρία όπου οι θεατές ανακαλύπτουν τα ίχνη και την παρουσία του δικού μας Λευτέρη μέσα σε όλο τον χώρο του θεάτρου του, σε ένα θέαμα που συνδυάζει θέατρο, κινηματογράφο και πολυμέσα και με τη συμμετοχή πολλών συνεργατών του. Με την multimedia αυτή παράσταση, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων ανοίγεται στις νέες τεχνολογίες επιδιώκοντας να μυήσει και τις νεότερες γενιές στο έργο του Λευτέρη Βογιατζή, με τα πλέον επίκαιρα μέσα. Οι πόρτες ανοίγουν στις 27 Νοεμβρίου. Η σύλληψη και η σκηνοθεσία ανήκουν στον Σπύρο Αλιδάκη.

Το Hommage είναι μια site-specific παράσταση, στην οποία εικόνες, ντοκουμέντα, ήχοι, βιντεο-προβολές, αρχειακό υλικό του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων, αποσπάσματα από τις παραστάσεις του, αναμνήσεις και συνεντεύξεις, όλα εμπλέκονται σε μία σύνθεση. Ο χώρος του Θεάτρου γίνεται ένας ζωντανός χάρτης αναμνήσεων, φαντασίας και ερμηνείας, μέσα από ένα multimedia θέαμα. 

 

Πρόκειται για μια βιωματική εμπειρία όπου οι θεατές θα ανακαλύπτουν την παρουσία του Λευτέρη Βογιατζή μέσα στον χώρο του Θεάτρου, μέσα από ένα θέαμα που θα συνδυάζει θέατρο, κινηματογράφο και πολυμέσα, με τη συμμετοχή πολλών συνεργατών του.  Ένα παλίμψηστο μνήμης και πολλαπλών αναφορών στον Λευτέρη Βογιατζή, ακολουθώντας τα ίχνη του και ανασύροντας τον ζωντανό τους απόηχο μέσα στο  θέατρό του, με πολλαπλή χρήση της νέας  τεχνολογίας.

 

Με σημείο εκκίνησης το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων, το έργο  και στοιχεία της προσωπικής ζωής του Λευτέρη Βογιατζή και με αφορμή την επί 30 χρόνια ιδιαίτερη σχέση που ανέπτυξε με τον ιστορικό αυτό χώρο και την αέναη μεταμόρφωσή του, οι θεατές,  ήδη από την είσοδό τους στο χώρο,  θα ακολουθούν μια «ξενάγηση». Στην «ξενάγηση» αυτή, όλοι οι χώροι του Θεάτρου θα ζωντανεύουν και οι ίδιοι θα διεισδύουν σε μια υπαρξιακή αναζήτηση, όπου ο θάνατος, ο έρωτας και η τέχνη συντίθενται και αποσυντίθενται ξανά και ξανά.

 

Στην παράσταση συμμετέχουν ζωντανά ή κινηματογραφημένοι καταξιωμένοι ηθοποιοί και συντελεστές, παλιοί και νέοι συνεργάτες του Θεάτρου.

 Πρεμιέρα 27 Νοεμβρίου Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη | Σκηνοθεσία: Σπύρος Αλιδάκης

Σκηνικά | Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Μουσική: Γιάννης Λούκος

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Κίνηση | Χορογραφία: Φώτης Νικολάου

Κινηματογραφικοί φωτισμοί | Κάμερα: Γιώργος Ταμπακάκης

Δραματουργία: Κατερίνα Ζερβουδάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Κουτσοχερίτη

Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης

Οργάνωση Παραγωγής: Στέλλα Μαυροειδή

 

Παίζουν: Περικλής Μουστάκης, Νέστορας Κοψιδάς,  Βάλια Παπαχρήστου, Σμαράγδα Αδαμοπούλου και Γιάννης Σαβουιδάκης.

 

Σε κάθε παράσταση θα εμφανίζεται ανά ημέρα ένας παλιός ή νέος συνεργάτης του Λευτέρη Βογιατζή όπως: Αμαλία Μουτούση, Ελενη Μανωλοπούλου, Αργύρης Πανταζάρας, Νικόλας Παπαγιάννης, Μαρία Σκουλά, Θάνος Τοκάκης  και άλλοι που θα ανακοινώνονται.

 

Συμμετέχουν κινηματογραφικά: 

Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Στεφανία Γουλιώτη, Δημήτρης Καταλειφός, Λουκία Μιχαλοπούλου, Γεράσιμος  Μιχελής, Αμαλία Μουτούση, Γιάννης Νταλιάνης, Αργύρης Πανταζάρας, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Νικόλας Παπαγιάννης, Μαρία Σκουλά, Σμαράγδα Σμυρναίου, Θάνος Τοκάκης κ.ά.

 

Προβλεπόμενη διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Συμπαραγωγή «Λυκόφως»

 

Προπώληση  https://www.ticketservices.gr/event/hommage  

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη  21:00

Τιμές εισιτηρίων : 15€ κανονικό, 12€ φοιτητικο, 10€ ανεργων/ΑμεΑ* 

 

Θέατρο της Οδού Κυκλάδων-Λευτέρης Βογιατζής 

Κεφαλληνίας και Κυκλάδων 11, Κυψέλη 

 

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΑΜΕΙΟΥ

210 8217877

 

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑΜΕΙΟΥ

Καθημερινά 17.00-21.00 απο 14 Νοεμβρίου

 

ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

 

https://www.ticketservices.gr/event/hommage

Εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου

Τηλεφωνικά: 210 7234567

Online: www.ticketservices.gr

 

 Το Θέατρο 104 παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά την παράσταση του έργου της Λούλας Αναγνωστάκη, «Η παρέλαση» σε σκηνοθεσία Ρωμανού Καλοκύρη από τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017 και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15 μόνο για λίγες παραστάσεις. 

Δύο αδέλφια, ο Άρης και η Ζωή, ζουν απομονωμένα σ’ ένα δωμάτιο. Απ’ το μοναδικό φεγγίτη παρακολουθούν τις ετοιμασίες μιας παρέλασης, που εξελίσσεται απρόσμενα.

 

Σημείωμα Σκηνοθέτη:

Αναμονή: 

1. Χρονικό διάστημα που περνά κάποιος περιμένοντας κάτι .

2. Προσδοκία (προσδοκία και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο).

3. Υποδομή για επικείμενη εγκατάσταση.

 

Μέσα απ’ το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη παρακολουθούμε τον άνθρωπο να αντιδρά απέναντι στο φόβο για το άγνωστο ή το σκοτάδι, τον εγκλεισμό της οικογένειας, την ασφυξία της εποχής. Μένοντας μετέωρος ανάμεσα στη μνήμη και τη φαντασία, αφημένος στην εικονική ασφάλεια του εσωτερικού του χώρου, αδρανής παρατηρητής των γεγονότων, εθελοτυφλεί ελπίζοντας πως θα περάσει απαρατήρητος από το παρόν, την ώρα που η πραγματικότητα εισβάλλει απ’ το φεγγίτη. Βίαιη. Γιορτινή. Παράλογα ελκυστική, σαν μια παρέλαση… 

[Ρωμανός Καλοκύρης]

 

«Πενήντα χρόνια πέρασαν από τότε που η Λούλα Αναγνωστάκη έδωσε δύο μονόπρακτά της στον Κάρολο Κουν κι εκείνος της ζήτησε ένα ακόμα για να συγκροτήσει μια παράσταση. Γύρισε σπίτι και ξενύχτισε: και την επομένη το πρωί το είχε έτοιμο. Σε μια νύχτα, ένα ακόμα μονόπρακτο, «Η παρέλαση», εμπνευσμένο και από τη φυλάκιση του αδελφού της, του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, στο Γεντί Κουλέ, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο και απελευθερώθηκε το 1951 με τη γενική αμνηστία.»

[Σ. Ζαχαράτου, στο «Βήμα», 11/4/16]

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Ρωμανός Καλοκύρης

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Κίνηση: Χριστίνα Μαριάνου

Μουσική: Nίκος Λάμπρου

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Ζωή Φράττη

Βοηθός φωτιστή: Τζάνος Μάζης

Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Χαμζαλάρης

Κατασκευή κοστουμιών: Ευθαλία Κυρίτση

Σχεδιασμός αφίσας/flyer: Αριάδνη Καλοκύρη

Φωτογραφίες: Γιάννης Καραμπάτσος

Οργάνωση παραγωγής: Γιούλη Αθουσάκη

 

Παίζουν: Μάριος Ράμμος, Ουρανία Φουρλάνου 

 

Παραστάσεις: από Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου 2017 έως  Τρίτη, 12 Δεκεμβρίου 2017 (10 παραστάσεις)

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15

Διάρκεια: 60 λεπτά

Χώρος: Θέατρο 104 (σκηνή Black Box)

Διεύθυνση: Ευμολπιδών 41, Γκάζι, 11854, Αθήνα (Μετρό-Κεραμεικός)

Εισιτήριο: Κανονικό 10 ευρώ, Μειωμένο/ανέργων  5 ευρώ

Κρατήσεις θέσεων (περιορισμένος αριθμός): 210 3455020

Προπώληση: Στο ταμείο του Θεάτρου και στο Viva.gr 

 

Το θέατρο Πόρτα υποδέχεται για πρώτη φορά την Αργυρώ Χιώτη και την ομάδα VASISTAS, παρουσιάζοντας από τις 23 Δεκεμβρίου τον Αληθινό. Μια παράσταση-ανοιχτή επιστολή με τη μορφή τραγουδιού βασισμένη σε μικρασιάτικα παραμύθια. Αντλώντας υλικό και διασκευάζοντας ηχογραφημένα μικρασιάτικα παραμύθια/αφηγήσεις, όπως τα μετέφερε η γιαγιά Αργυρώ, ο Αληθινός γλιστράει σε ένα συμβολικό και ποιητικό σύμπαν πάντα με άξονα την προσωπική σύνδεση και τον επαναπροσδιορισμό του παρόντος. 

Με όχημα τη μουσική, σε μια συνθήκη ονειρικής συναυλίας, ένα γυναικείο ποπ συγκρότημα με τη χρήση μικροφώνων, μουσικών οργάνων και ηλεκτρονικών ήχων, μετατρέπει τις ιστορίες του σε τραγούδι. Τα μέλη του συλλογίζονται πάνω σε προσωπικές πορείες, επιλογές, αλήθειες και φαινόμενα που τα καθόρισαν. Τι μένει στην πραγματικότητα από μια προφορική αφήγηση ενός παραμυθιού που ταξιδεύει στο χρόνο; Ποια αλήθεια διασώζεται; Της μνήμης ή της καρδιάς; Της ιστορίας ή της εμπειρίας της αφήγησης; 

Βγαλμένα από την προφορική παράδοση των Ελλήνων της Σμύρνης, παραμύθια όπως «Ο Αληθινός» ή «Της Τύχης τα Γραμμένα», συχνά σκληρά, ρεαλιστικά και ενίοτε αντικρουόμενα μεταξύ τους ως προς τον συλλογισμό ή την ορθότητα που μεταφέρουν, αποτελούν έναν «οδηγό επιβίωσης σε δύσκολους καιρούς». Άλλωστε, οι ιστορίες αυτές αποτελούσαν ανέκαθεν το μέσο επικοινωνίας των γηραιότερων με τους νεότερους, ήταν ο τρόπος μεταφοράς της κοσμοθεωρίας και της εμπειρίας τους για τη ζωή. Ένας τρόπος να διαπραγματευτούν την ειλικρίνεια, τη σύνδεση με τους οικείους, το ρόλο της τύχης στη ζωή σε αντιδιαστολή με τη δύναμη της θέλησης, την ελευθερία επιλογών και τα κοινωνικά δεσμά. Εσύ, άραγε, σε τι πιστεύεις και σε τι αντιστέκεσαι;

 

Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη σε συνεργασία με τον Αντώνη Αντωνόπουλο

Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα VASISTAS

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Σκηνικός Χώρος: Μπάμπης Χιώτης

Κοστούμια: Ηρώ Βαγιώτη 

Ηχητική επιμέλεια: Jan Van de Engel

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευδοξία Ανδρουλιδάκη

Φωτογραφίες, video: Γκέλυ Καλαμπάκα 

 

Με τις: Θεανώ Μεταξά, Νικολίτσα Ντρίζη, Ματίνα Περγιουδάκη, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο στις 15.00 και Κυριακή στις 21.15

 

Διάρκεια: 60 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 10€, Φοιτητικό, ΑΜΕΑ, άνω των 65, ανέργων 8€

Η παράσταση ο Αληθινός επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ 

viva.gr, 11876, SevenSpots, Reload Stores, Media Markt, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αθηνόραμα, Viva Kiosk 

 

 

 «Το Όνειρο Ενός Γελοίου» του Φ. Ντοστογιέφσκι συνεχίζεται για 2η χρονιά από 21 Οκτωβρίου στο θέατρο «ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ».

Ο Θωμάς Κινδύνης είχε ανοίξει το καμαρίνι του στο tenxes-plus.

Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι μας μιλάει για την κόλαση και τον παράδεισο, για την ανάγκη να παλέψουμε για να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο!Όπως αναφέρει και ο ίδιος: "Αν όλοι ήθελαν να θέλουν, όλα θα είχαν γίνει κι όλας"«Το Όνειρο Ενός Γελοίου» είναι μια παράσταση για όλους εμάς που έχουμε μέσα μας τη φλόγα για την αναζήτηση και την δημιουργία ενός διαφορετικού κόσμου. Για εμάς που πιστεύουμε, όχι στην στεγνή «μόρφωση», αλλά στην επαφή με την εσωτερική αλήθεια του κόσμου και στην γνώση της ζωής ως πυλώνες για να συνυπάρχουμε ευτυχισμένοι. Λοιπόν, λέμε ναι σε όλα τα όνειρα μέσα στα οποία συνυπάρχουμε με αγάπη και ανεκτικότητα. Και ήρθε η ώρα, όχι μόνο να αρχίσουμε να πιστεύουμε σε αυτά, αλλά να καταλάβουμε πως τα όνειρά μας είναι ο,τι πιο απελευθερωτικό υπάρχει στη ζωή.

 Ένα όνειρο γίνεται αιτία να αλλάξει ένας άνθρωπος για πάντα. Ένας άνθρωπος που μέχρι εκείνη τη νύχτα, προετοιμαζόταν για να βάλει τέλος στη δίχως νόημα ζωή του. Από το όνειρο και μετά, θα παλέψει για έναν κόσμο διαφορετικό. Έναν κόσμο τόσο απίστευτα όμορφο και αληθινό, που μόνο ένας γελοίος άνθρωπος θα μπορούσε ποτέ έστω και να πιστέψει ότι μπορεί να υπάρξει!

 Γραμμένο το 1877, «Το όνειρο ενός γελοίου» αποτελεί ένα αριστούργημα γραφής και πλοκής που οδηγεί τον θεατή βήμα βήμα από έναν κόσμο εχθρικό για τον άνθρωπο, κενό από αξίες και ιδανικά, έναν κόσμο που βρίσκεται στο ζενίθ της αυτοκαταστροφικής του μανίας, στην άλλη πλευρά – εκεί όπου η ζωή είναι γεμάτη, η ευτυχία πηγάζει από την αγάπη που κρύβουμε μέσα  μας και ο άνθρωπος μπορεί να επικοινωνεί, να νιώθει, να χαίρεται που υπάρχει και να ζει αληθινά.Ο Θωμάς Κινδύνης  μας μεταφέρει ένα από τα σημαντικότερα έργα του Φ. Ντοστογιέφσκι, ενώνοντας το κλασσικό θέατρο με το σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της νέας σκηνοθέτη και τη χρήση της τεχνολογίας.

 

Μετάφραση: Άννα Σεβαστή Τζίμα

Σκηνοθεσία: Άννα Σεβαστή Τζίμα

Διασκευή κειμένου: Θωμάς Κινδύνης

Μουσική: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης

Σκηνικά: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Φωτισμοί – Video προβολές: Παναγιώτης Λαμπής 

 

Η παράσταση είναι μία από τις υποψήφιες για το βραβείο μονολόγου «Αντιγόνη Βαλάκου» της Ελληνικής Ακαδημίας Βραβείων Τέχνης και έχει αποσπάσει μοναδικές κριτικές από το κοινό και τους κριτικούς.

ΓΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ , ΣΑΒΒΑΤΟ 21 :00  ,ΚΥΡΙΑΚΗ , 19: 30

 

 

«Η απόλυτη ελευθερία θα υπάρξει όταν θα είναι αδιάφορο αν ζούμε ή δεν ζούμε.»

Φ. Ντοστογιέφσκι, Δαιμονισμένοι

Είναι η πρώτη φορά που η Στέγη καλεί έναν ξένο δημιουργό να σκηνοθετήσει Έλληνες ηθοποιούς. Ο ρηξικέλευθος Ρώσος δημιουργός, που αποθεώθηκε το 2016 για τους αξέχαστους «Καραμάζοφ» του, επανέρχεται με Ντοστογιέφσκι και οι χίλιες σελίδες των «Δαιμονισμένων» ζωντανεύουν στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. 

Μηδενιστές και προφήτες, τρομοκράτες και επαναστάτες, εκτελεστές και αυτόχειρες κατακλύζουν την Κεντρική Σκηνή της Στέγης από 22 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου. Το απέραντο μυθιστορηματικό υλικό των Δαιμονισμένων (1870-72) αναδομείται θεατρικά από τον Ρώσο σκηνοθέτη Κονσταντίν Μπογκομόλοφ (γενν. 1975), σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που η Στέγη καλεί έναν ξένο καλλιτέχνη να σκηνοθετήσει Έλληνες ηθοποιούς.

Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Με μια πεντάωρη διασκευή των Αδερφών Καραμάζοφ στη Στέγη, που αποθεώθηκε από θεατές και κριτικούς, ο Μπογκομόλοφ συστήθηκε το 2016 στο ελληνικό κοινό, μεταφέροντας το εμβληματικό μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι από τον ύστερο 19ο αιώνα στα σαλόνια των σημερινών Ρώσων ολιγαρχών. Η σάτιρά του ήταν ανελέητη και το καλλιτεχνικό του εκτόπισμα αδιαμφισβήτητο.

Ο ρηξικέλευθος Ρώσος σκηνοθέτης επανέρχεται πάλι με Ντοστογιέφσκι και, μαζί με τον ελληνικό του θίασο (Χρύσα Κουγιουμτζή, Έλενα Μεγγρέλη, Άρης Μπαλής, Αντώνης Μυριαγκός, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μαρία Πανουργιά, Γιάννης Παπαδόπουλος, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης, Μιλτιάδης Φιορέντζης), μας μεταφέρουν στο σκοτεινό σύμπαν του Σταβρόγκιν, του Βερχοβένσκι και των υπόλοιπων αντιηρώων του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Έργο πολυφωνικό και οριακό, πολιτικός λίβελος και ταυτόχρονα φιλοσοφικό μυθιστόρημα, εξομολογητικό και συνάμα σαρκαστικό, οι Δαιμονισμένοι εστιάζουν στη δράση ενός κύκλου νεαρών μηδενιστών. Κι όμως, σύμφωνα με τον Κονσταντίν Μπογκομόλοφ, οι Δαιμονισμένοι δεν είναι τόσο ένα έργο για τον μηδενισμό ή τον σοσιαλισμό, όσο για τον πόθο της ζωής και τη σαγήνη του θανάτου. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος: «Μια λέσχη αυτοχείρων παρουσιάζει ο Ντοστογιέφσκι: όλοι οι ήρωές του σκέφτονται τον θάνατο, μαγεύονται από τον θάνατο. Θυμίζουν τους σημερινούς τρομοκράτες-καμικάζι αυτοκτονίας… Η αυτοκτονία στο έργο δεν εκλαμβάνεται ως πράξη απόγνωσης, αλλά ως επιλογή ζωής». Πόσο άραγε θα διέφεραν οι Δαιμονισμένοι, αν παρέμεναν Ευρωπαίοι και χριστιανοί, αλλά εξελίσσονταν σε μια άλλη εποχή και σε μια άλλη χώρα; Πόσο απέχουν σήμερα οι δαίμονες από τους αγγέλους;

«Σκοτεινά ένστικτα και αρχαϊκοί δαίμονες αφυπνίζονται από τα βάθη της φύσης μας και μας παραπλανούν. Μήπως, όμως, αυτοί οι δαίμονες είναι οι νέοι μας θεοί και η νέα μας αλήθεια; Πού θα μας οδηγήσει αυτή η αναζήτηση μιας νέας αλήθειας – σε μια νέα λύτρωση ή σε έναν νέο φασισμό;» Αυτό διερωτάται με σκεπτικισμό ο Μπογκομόλοφ και μεταφέρει τη δράση των ντοστογιεφσκικών αντιηρώων από τη ρωσική πολίχνη των προεπαναστατικών χρόνων στη σύγχρονη εποχή.

Οι Δαιμονισμένοι του, οπλισμένοι με οργή και έκσταση, δεν υπήρξαν ποτέ άλλοτε πιο σημερινοί, «ελληνικοί», «ρωσικοί» και οικουμενικοί. 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ

ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΙ

του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

Σκηνοθεσία: Konstantin Bogomolov

—

22 Νοεμβρίου – 10 Δεκεμβρίου 2017 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:00

 

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία & Διασκευή: Konstantin Bogomolov

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου

Σκηνικά & Κοστούμια: Larisa Lomakina

Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιάννης Δρακουλαράκος

Δραματουργική επεξεργασία μετάφρασης: Έρι Κύργια

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου, Χρύσα Κουγιουμτζή

Βοηθός Σκηνογράφου: Μυρτώ Λάμπρου

Βοηθός Ενδυματολόγου: Δάφνη Ηλιοπούλου

Διερμηνέας προβών: Ιρίνα Σμυσλιάεβα- Σταθοπούλου

Διεύθυνση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Μαρία Δούρου

 

Ερμηνεύουν: Χρύσα Κουγιουμτζή, Έλενα Μεγγρέλη, Άρης Μπαλής, Αντώνης Μυριαγκός, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μαρία Πανουργιά, Γιάννης Παπαδόπουλος, Έλενα Τοπαλίδου, Αινείας Τσαμάτης, Μιλτιάδης Φιορέντζης

 

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

 

Mε αγγλικούς υπέρτιτλους σε όλες τις παραστάσεις

Μετάφραση υπερτίτλων: Μέμη Κατσώνη

 

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου

Masterclass από τον Konstantin Bogomolov

 

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

 

 

 

Διαβάστε περισσότερα: 

Ριζοσπαστικός, αισθητικά και πολιτικά, ο Κονσταντίν Μπογκομόλοφ (γενν. 1975) έχει χαρακτηριστεί από τον διεθνή Τύπο ως το enfant terrible του ρωσικού θεάτρου.

 

Οι γονείς του ήταν κριτικοί κινηματογράφου. Ο ίδιος σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λεμονόσοφ (Lomonosov Moscow State University, MSU) και σκηνοθεσία στη Ρωσική Ακαδημία Τεχνών (RATIGITIS).

 

Κάτοχος πολλών βραβείων και διακρίσεων στη χώρα του και συνεργάτης ιστορικών ρωσικών θεάτρων (Θέατρο Τέχνης της Μόσχας και Θέατρο Λενινιστικής Κομσομόλ / Lenkom), ο Μπογκομόλοφ έχει παρουσιάσει επίσης τη δουλειά του σε σημαντικά ευρωπαϊκά θέατρα και διεθνή φεστιβάλ θεάτρου, όπως το Εθνικό Θέατρο της Πολωνίας στη Βαρσοβία, το Festwochen στη Βιέννη και το Theaterformen στο Ανόβερο.

 

Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από είκοσι παραστάσεις, υπογράφοντας συνήθως και τη δραματουργία/διασκευή. Μεταξύ άλλων, έχει ανεβάσει τα έργα (θεατρικά ή μυθιστορήματα) Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, Πολύ κακό για το τίποτα και Βασιλιάς Ληρ του Σαίξπηρ, Μαύρο χιόνι του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, Η Δίκη του Franz Kafka, Ο Γλάρος και Πλατόνοφ του Α.Π. Τσέχοφ, Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ του François Rabelais, Ο δράκος του Γεβγένι Σβαρτς, O πάγος του Vladimir Sorokin, Ηλίθιος και Αδερφοί Καραμάζοφ του Ντοστογιέφσκι. Πιο πρόσφατα, ανέβασε τα Παντρεμένα ζευγάρια, μια παράσταση βασισμένη στην ομώνυμη ταινία του Woody Allen.

 

Στις αισθητικά αντισυμβατικές και πολιτικά ρηξικέλευθες παραστάσεις του, μια συνήθης σκηνοθετική πρακτική είναι η εξής: οι ανδρικοί ρόλοι παίζονται από γυναίκες ηθοποιούς και, αντίστροφα, οι γυναικείοι από άνδρες, ενώ η δράση μετατοπίζεται σε διαφορετικά χωροχρονικά πλαίσια από εκείνα του πρωτότυπου. Για παράδειγμα, στον Βασιλιά Ληρ του Σαίξπηρ, τον ομώνυμο ρόλο ερμήνευσε γυναίκα ηθοποιός και η δράση μεταφέρθηκε στη Σοβιετική Ένωση, το 1941, λίγο πριν από τη γερμανική επέλαση.

 

Η πεντάωρη και ακατάλληλη για ανηλίκους διασκευή των Αδερφών Καραμάζοφ του Ντοστογιέφσκι, με τίτλο Οι Καραμάζοφ και υπότιτλο «Μια ονειροφαντασία του σκηνοθέτη Κ. Μπογκομόλοφ», που ανέβηκε με τον θίασο του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας, ήταν η παράσταση με την οποία ο Μπογκομόλοφ συστήθηκε στο ελληνικό κοινό, από την Κεντρική Σκηνή της Στέγης, τον Ιανουάριο του 2016. Πάρτε μια ιδέα από την παράσταση εδώ.

 

Στη συγκεκριμένη παραγωγή των Δαιμονισμένων, όλοι οι συντελεστές θα είναι Έλληνες. Μόνη εξαίρεση; Η σταθερή συνεργάτιδα του Μπογκομόλοφ και πολυβραβευμένη σκηνογράφος-ενδυματολόγος, Larisa Lomakina.

 

Οι Δαιμονισμένοι αναπτύσσονται σε δύο διαστάσεις: στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της εποχής τους (μηδενισμός, προεπαναστατικά αιτήματα, θρησκευτικός και κοινωνικός διάλογος), αλλά και σε έναν χώρο μεταφυσικό. Αυτή είναι και η βασική διαφορά από τα άλλα έργα του Ντοστογιέφσκι.

 

Την εποχή που ο Ντοστογιέφσκι γράφει τους Δαιμονισμένους, στη Ρωσία προετοιμάζεται το επαναστατικό κίνημα. Όμως, ήδη υπήρχαν οι πρώτες πράξεις βίας. Το 1869 βρέθηκε το πτώμα ενός σπουδαστή της Γεωπονικής Ακαδημίας της Μόσχας, που ήταν μέλος επαναστατικού πυρήνα, σε μια λίμνη κοντά στο ίδρυμα. Το έγκλημα πυροδότησε ο αρχηγός της επαναστατικής αυτής ομάδας, Σεργκέι Νετσάγιεφ, που συμμετείχε και στη δολοφονία. Το ανατριχιαστικό έγκλημα έδωσε στον Ντοστογιέφσκι το έναυσμα για την πλοκή του έργου. Ο συγγραφέας καταγράφει όλες τις λεπτομέρειες του εγκλήματος και ο ένας εκ των κεντρικών ηρώων του εμπνέεται και αντιγράφει πιστά τον δολοφόνο του σπουδαστή.  

 

O Φιόντορ Ντοστογιέφσκι γεννήθηκε στη Μόσχα το 1821. Χωρίς γονείς από τα εφηβικά του χρόνια –ο πατέρας του πέθανε πιθανότατα με βίαιο τρόπο–, ζει φτωχικά, αλλά έχει πάθος για τα τυχερά παιχνίδια και το αλκοόλ. Πολύ σύντομα αρνείται τη δουλειά του γραφείου και αποφασίζει να ζήσει από την πένα του. Το 1846 γράφει τον Σωσία και τον Φτωχόκοσμο. Με τα έργα αυτά γίνεται δεκτός στους ρωσικούς λογοτεχνικούς κύκλους και εντάσσεται σε μια ομάδα ουτοπιστών σοσιαλιστών. Φυλακίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο για επαναστατική δράση, το 1849, αλλά γλιτώνει με ποινή καταναγκαστικών έργων στη Σιβηρία. Η εμπειρία του στη φυλακή και τον στρατό τού ενισχύουν τη βαθιά σχέση του με την Ορθοδοξία. Είναι κριτικός απέναντι στα φιλοσοφικά ρεύματα της Ευρώπης και η γραφή του εστιάζεται περισσότερο στη δύναμη της παράδοσης της Ρωσίας και των απλών ανθρώπων της. Αναγκάζεται να γράψει το Έγκλημα και τιμωρία και τον Παίκτη με ιδιαίτερη βιασύνη, για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Φεύγει στην Ευρώπη για να αποφύγει τους ανθρώπους που του έχουν δανείσει χρήματα. Όσο ο Ντοστογιέφσκι βρίσκεται στην Ευρώπη, η φήμη του πίσω στην πατρίδα του μεγαλώνει. Γράφει τον Ηλίθιο (1869) και τους Δαιμονισμένους (1870-72). Όταν το 1879 γράφει τους Αδερφούς Καραμάζοφ, θεωρείται ήδη ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ρωσίας. Το έργο αυτό είναι και το τελευταίο του. Πεθαίνει το 1881 από κρίση επιληψίας, ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε από την παιδική του ηλικία. 

 

Ο Ντοστογιέφσκι επηρέασε πολλούς σημαντικούς συγγραφείς σε όλο τον κόσμο. Φημολογείται ότι o Τολστόι, ξέσπασε σε δάκρυα όταν έμαθε για τον θάνατο του Ντοστογιέφσκι, αν και δεν είχαν γνωριστεί ποτέ. Όταν ο Τολστόι πέθανε, είχε μαζί του ένα αντίτυπο των Αδερφών Καραμάζοφ. Ο δε Αϊνστάιν είχε πει: «Ο Ντοστογιέφσκι μου προσφέρει πολύ περισσότερα από οποιονδήποτε επιστήμονα».

 

 

 

Πληροφορίες 

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

 

22 Νοεμβρίου – 10 Δεκεμβρίου 2017 | 20:00

Κεντρική Σκηνή

Διάρκεια παράστασης: 4 ώρες (με 1 διάλειμμα)

 

Εισιτήρια:

Κανονικό: 7, 15, 20, 28, 35, 40 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12, 16, 22, 28, 32 €

Παρέα 10+ άτομα: 11, 14, 20, 25, 28 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑΜΕΑ: 5 € | Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €

 

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Με την υποστήριξη:

 

 

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Η υπηρεσία e-ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdf στη smart συσκευή σας ή τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.

 

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 

2109005800 Καθημερινά, 09:00 – 21:00

 

ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

2130178200 – Καθημερινά 09:00 – 20:00

 

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)

Ωράριο λειτουργίας: ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-21:00

Γίνονται δεκτές πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες Amex,Visa, MasterCard & Diners.

 

ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ

•    ΓΕΡΜΑΝΟΣ & COSMOTE σε όλο το δίκτυο καταστημάτων

•    IANOS στο κατάστημα οδού Σταδίου

 

 

 

 

 

Μέσα από μια πλοκή που κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή, ο Βίκτωρ Ουγκώ οικοδομεί τον χαρακτήρα της Μαρίας Τυδώρ πάνω σε μία αντινομία: Η Μαρία είναι βασίλισσα (η αιμοσταγής βασίλισσα), κρατάει την εξουσία στα χέρια της, αλλά είναι συνάμα και μια γυναίκα παραδομένη στη δίνη του πάθους. Αυτή ακριβώς η σύγκρουση του πάθους απ’ τη μία πλευρά και του χρέους της ως βασίλισσα απ’ την άλλη, συνιστά την ουσία του δράματος. 

 

Το θεατρικό έργο γράφτηκε το 1833, ενώ η δράση του εξελίσσεται στο Λονδίνο το 1553.  Η Μαρία Τυδώρ, τρελά ερωτευμένη με τον Ιταλικής καταγωγής τυχοδιώκτη Φαμπιάνι, τον γεμίζει πλούτη και τίτλους. Εκείνος αποθρασύνεται και αποκεφαλίζει όσους τον μισούν. Οι σύμβουλοι της βασίλισσας και ο λαός στήνουν σχέδιο εξόντωσής του. Το έργο χωρίζεται σε τρεις Ημέρες – Πράξεις.

 

Το βιβλίο προλογίζει η Δέσποινα Προβατά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. 

 

 

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα μεταφραστή

Ο Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (Υπότροφος ΙΚΥ), εργάζεται ως κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και καθηγητής γαλλικών. Από τον Οκτώβριο του 2016 εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ με θέμα «Το γαλλόφωνο θέατρο στην ελληνική σκηνή του 21ου αιώνα». Κείμενα και κριτικές του για το θέατρο δημοσιεύονται σε εφημερίδες, περιοδικά και διαδικτυακές σελίδες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετέχει ενεργά σε ομιλίες και συνέδρια. Έχει υπογράψει μεταφράσεις γαλλόφωνων θεατρικών έργων που έχουν εκδοθεί και παρουσιαστεί από ελληνικούς θιάσους. Μέλος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού «Θεατρογραφίες». 

 

Σελίδες: 154

Τιμή: 14,31 €

ISBN: 978-960-335-385-0

Εκδόσεις Ηριδανός

Χαριλάου Τρικούπη 24, 106 79 Αθήνα

τηλ./fax:: (210)3847660

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Ο Νίκος Μαστοράκης ανεβάζει με την ανανεωμένη ομάδα ηθοποιών της περσινής επιτυχίας του Υπογείου αλλά και με πρόσθετες ιστορίες που δεν είχαν ενταχθεί στην πρώτη παρουσίαση, το σύγχρονο σπονδυλωτό έργο του Joël Pommerat: «La réunification des deux Corées» (Théâtre Odéon 2013). Mια παράσταση που το texnes-plus ξεχώρισε από πέρσι μεταξύ των καλύτερων της χρονιάς αλλά και εσείς αγαπήσατε πολύ και με τα απανωτά sold-out  φέρατε στην κορυφή της περσινής χρονιάς. Μικρές ιστορίες-εικόνες που μιλούν με μελαγχολία, σκληρότητα, μεταφυσική διάθεση αλλά και πολύ χιούμορ για το αδιέξοδο της αγάπης. Της αγάπης που δεν καταφέρνει να επανενώσει ποτέ πραγματικά «τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα». Της αγάπης που είναι αλληλένδετη με την απώλεια. Εραστές, σύζυγοι, οικογένειες, φίλοι… Ακόμα και όταν καταφέρνουν ν΄ αγαπηθούν, συνειδητοποιούν ότι «η αγάπη δε φτάνει ». Ίσως γιατί: «η αγάπη δεν υπάρχει. Η αγάπη είναι μια επινόηση. Ένα παιχνίδι του μυαλού. Η αγάπη είναι ένα είδος αρρώστιας που μας κάνει να κάνουμε πράγματα τρελά, επικίνδυνα…»

 

Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη

Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης

Επιμέλεια σκηνικού: Αλέξανδρος Λαγόπουλος

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Επιμέλεια Κίνησης: Βάλια Παπαχρήστου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Video Trailer: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριλένα Μόσχου

 

Παίζουν: Γεράσιμος Γεννατάς, Κλέων Γρηγοριάδης, Ιωάννα Μαυρέα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ρούλα Τζήμου, Θάνος Τοκάκης. Συμμετέχει: Άλκηστις Ζιρώ

 

Παραστάσεις: Τετάρτη 8μμ, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 9.15μμ, Κυριακή 8μμ

Τιμές Εισιτηρίων: Τετάρτη & Παρασκευή: 15€ γενική, 10€ μειωμένο και 8€ ανεργίας

Πέμπτη: 10€ γενική είσοδος

Σάββατο: 18€ γενική και 12€ μειωμένο και ανεργίας

Κυριακή: 16€ γενική και 12€ μειωμένο και ανεργίας

 Με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας

 

Η ερώτηση τριγυρνάει στο μυαλό μου από τότε που μου που προτάθηκε να συμμετάσχω στη στήλη του τέχνες plus…καιρό τώρα. Αφού πρώτα άφησα τη μία πλευρά μου να απαντήσει όλα τα γελοία, από το «τσίλι» μέχρι το «πιπέρι καγιέν», την έκανα στην άκρη για να αφήσω χώρο στην αλήθεια.

Τί με καίει αλήθεια;

Η αλήθεια με καίει.

Ποια αλήθεια αλήθεια;.

Η αλήθεια στο βλέμμα. Στην έκφραση, στη δημιουργία. Η αλήθεια στο άγγιγμα μα και στις λέξεις. Το καθαρό, το ατόφιο, το αγνό, το πηγαίο. Το χωρίς φίλτρο.

Πόσα θα γλιτώναμε οι άνθρωποι αν απλά ήμασταν αληθινοί μεταξύ μας; Αν ήμασταν αληθινοί με τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας, τις επιθυμίες μας. Αν μαθαίναμε από παιδιά να ακούμε αυτό που αλήθεια καίει μέσα μας κι αν μας προέτρεπαν να το ακολουθούμε. Αν μπορούσαμε να κοιταζόμαστε στα μάτια χωρίς να υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Η αλήθεια υπάρχει. Είναι η δική μου. Είναι κι η δική σου. Κι αυτή που υπάρχει στη μέση. Και μπορούμε να τη βρούμε αρκεί να υπάρχει και καλή, αληθινά καθαρή πρόθεση.

Αν απλά μπορούσαμε να κοιταχτούμε βαθιά με αλήθεια.

Αν απλά μπορούσαμε να υπάρχουμε όλοι, αληθινά.

 

Στ’ αλήθεια θα ‘ταν όλα πιο όμορφα.

 

*Τη Ρίτα Αντωνοπούλου απολαμβάνουμε για 2 ακόμη Σάββατα στη μουσική σκηνή Σφίγγα σε ένα μοναδικό μουσικό πρόγραμμα με τον Θοδωρή Οικονόμου στο πιάνο. 

Πέθανε σε ηλικία 82 ετών, ο ηθοποιός Βασίλης Μαυρομάτης γνωστός από ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου και την τηλεοπτική σειρά "Λωξάντρα". Είχε επίσης  εργαστεί και ως εκφωνητής και τραγουδιστής.

Είχε πολλές συμμετοχές σε ταινίες της δεκαετίας του '60 και '70 ενσαρκώνοντας κυρίως ρόλους ζεν πρεμιέ.   Επίσης ίδρυσε και διηύθυνε τις μπουάτ "Παράγκα" και "Αυλαία" και το  Σωματείο Εκφωνητών ενώ είχε δημιουργήσει και το δικό του στούντιο ηχογράφησης, το Studio Sting. Μετά από αρκετά χρόνια απόχης από την υποκριτική συμμετείχε ξανά το 2011 στην κινηματογραφική ταινία «Το πέταγμα του κύκνου».

Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντάρας. «Σήμερα χάσαμε το Βασίλη Μαυρομμάτη, έναν θαυμάσιο ηθοποιό και έναν από τους καλύτερους εκφωνητές τόσο στα παλαιότερα ραδιοφωνικά, διαφημιστικά σποτάκια όσο και αργότερα στα τηλεοπτικά. Ήταν η ψυχή του "Νέου Κύματος" και των μπουάτ στην Πλάκα επί δυο δεκαετίας (Παράγκα – Αυλαία)», έγραψε ο Δημήτρης Κωνσταντάρας στο Facebook.

 

 

Ο Βασίλης Μαυρομάτης είχε κάνει τέσσερις γάμους και είχε αποκτήσει πέντε παιδιά. Υπήρξε παντρεμένος με την Καίτη Χωματά και την Λίλα Καφαντάρη και ήταν πατέρας της Ηλιάνας Μαυρομάτη. 

 

 

 

 

Όλες τις Παρασκευές του Νοεμβρίου 3/11 , 10/11, 17/11, 24/11/2017  στις 21.30 στο θέατρο Αγγέλων Βήμα, παρουσιάζεται η επιτυχημένη μουσικοθεατρική παράσταση του Μάριου Στρόφαλη, «Ο μύθος του ΝΟ ΝΑΜΕ». Ένα bar theatre όπου περιπλέκονται μια ιστορία μυστηρίου με ένα ιδιότυπο ρεσιτάλ πιάνου.

Λίγα λόγια για το έργο

Νύχτα. Σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο. Ο Κώστας NightAir, ντεμοντέ ραδιοφωνικός παραγωγός, πληροφορείται πως απολύεται, εκτός αν ανεβάσει αμέσως την ακροαματικότητά του. Σε ένα απονεννοημένο διάβημα, ο Κώστας NightAir επινοεί έναν μυστηριώδη μόνιμο καλεσμένο στην εκπομπή του, ο οποίος παίζει πιάνο.

Κανείς δεν γνωρίζει πως αυτός ο μυστηριώδης καλεσμένος δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Κώστα NightAir. H εξέλιξη είναι καταιγιστική.

Χάρη στην εξαιρετική μουσική που παίζει ο μυστηριώδης καλεσμένος, η εκπομπή αποκτά ένα πολυπληθές και ενθουσιώδες κοινό, η ακροαματικότητά της εκτοξεύεται και ο Κώστας NightAir είναι πανευτυχής.

Μέχρι την στιγμή που σκάει μπροστά του μια απρόσμενη εξέλιξη.

Μια νεαρή γυναίκα, φανερά διαταραγμένη, ερωτεύεται τον «καλεσμένο» και αξιώνει συνάντηση μαζί του!

 

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Μάριος Στρόφαλης

Παίζουν: Μάριος Στρόφαλης - Τερέζα Καζιτόρη

Γενική είσοδος: 10 ευρώ με ένα ποτήρι κρασί

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ

Σατωβριάνδου 36 (Σταθμός μετρό Ομόνοια)

Για Κρατήσεις: 210 5242 211

Παρασκευή 3, 10, 17 και 24 Νοεμβρίου 2017, στις 21.30

 

 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας για 2 ολόκληρα χρόνια (2014-2016), η «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» επιστρέφει για πολύ λίγες παραστάσεις στο Θέατρο ΚΙΒΩΤΟΣ (Πειραιώς 115, Αθήνα). Ένα ρεσιτάλ ερμηνείας της Ελένης Ουζουνίδου, που βραβεύτηκε, όπως και η παράσταση, στα θεατρικά βραβεία του περιοδικού ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ 2015.

Λίγα λόγια για το έργο :

Σταματία, το γένος Αργυροπούλου. Γεννημένη στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, κόρη ανώτερου υπάλληλου του Υπουργείου Εμπορίου. Διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά ήθη της εποχής και αρραβωνιασμένη με λοχαγό του Εθνικού Στρατού. 

Ζει στην αυλή του σπιτιού της, αδυνατώντας να παρακολουθήσει και κυρίως να αποδεχτεί τη ζωή που προχωράει δίπλα της. Επιμένει πεισματικά να βλέπει τα πάντα μέσα από τα δικά της παραμορφωτικά γυαλιά, καταλήγοντας άλλοτε τραγική κι άλλοτε κωμική φιγούρα, μέσα στα γεγονότα που διαδραματίζονται δίπλα της και αφορούν άμεσα τόσο την ίδια, όσο και τους δικούς της ανθρώπους. 

Προσκολλημένη σε αυτό που η ίδια θεωρεί εθνικά, ηθικά και θρησκευτικά σωστό, καταλήγει να έρθει σε ρήξη με το περιβάλλον της και να κάνει την αναδρομή της ζωής της, απομένοντας μόνη.

 από Δευτέρα 20 Νοεμβρίου

Για 4 μόνο παραστάσεις 

 

στο ΘΕΑΤΡΟ ΚΙΒΩΤΟΣ

Συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Μουσική επιμέλεια: Νέστορας Κοψιδάς

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

 

Παίζει η ηθοποιός: Ελένη Ουζουνίδου 

 

ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ

Δευτέρα 20/11, 27/11, 4/12 & 11/12

Στις 20:00

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

Κανονικό 13€,

Φοιτητικό / Ανέργων 10€

 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ : 75 λεπτά

Εισιτήρια για την παράσταση προπωλούνται:

 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

www.nkt.gr

www.facebook.com/theatroneoukosmou

 

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Μια κούπα για ένα ζεστό ρόφημα ή καφέ, το ρολόι μου, κάποιες φωτογραφίες με τους δικούς μου ανθρώπους, το κείμενο της παράστασης (έτσι, για ασφάλεια, γιατί στην ουσία δεν το κοιτάω όταν τελειώνουν οι πρόβες) και ηχεία που συνδέονται με το κινητό μου για να ακούω μουσική.

 

 

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. α) Ως χώρο. β) Με ποιους συναδέλφους.

Από άποψη χώρου, θα έλεγα το καμαρίνι του Ρεξ. Ή μάλλον τα καμαρίνια αυτής της σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Στα επτά διαφορετικά έργα που έχει τύχει να παίξω σε αυτή τη σκηνή είχα και επτά διαφορετικά καμαρίνια, σχεδόν. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η αύρα αυτών των καμαρινιών, το παλιό κτίριο, οι αφίσες της Κοτοπούλη, η ιστορία του Εθνικού Θεάτρου, και αυτή η αίσθηση που έχεις ότι παίζεις, ας πούμε, και εσύ σε μια εθνική ομάδα, κάνουν το χώρο πιο πλούσιο από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. 

Όσο για τους συναδέλφους, θα αναφέρω το καμαρίνι που είχα με τον Παντελή Δεντάκη, τον Γιώργο Μακρή, τον Δημήτρη Πασσά και τον Δημήτρη Αντωνίου. Κάναμε απίστευτες πλάκες και πειράγματα στο «Βίο του Γαλιλαίου» του Μπρεχτ το 2015-2016. Όπως και με τους υπόλοιπους του «τρελού» αυτού θιάσου (Σταύρο Σβήγκο, Γιάννη Κλίνη, Κώστα Γαλανάκη, Γιώργο Μπινιάρη και όλους, όλους, μηδενός εξαιρουμένου), αφού μαζευόμασταν συνήθως σε ένα καμαρίνι όταν κάτι ωραίο συνέβαινε ή είχαμε την υποψία ότι θα συμβεί.

Δεν θα ξεχάσω και ένα χρόνο νωρίτερα, στους «Μυστικούς αρραβώνες», το καμαρίνι που μοιραζόμουν με τον Μελέτη Γεωργιάδη και τον Αργύρη Παυλίδη, δεν θα ξεχάσω τις υπέροχες ιστορίες του και τα φοβερά ποιήματά του. Εγώ τότε μάθαινα μονόκυκλο για την επόμενη παράσταση και το είχα πάντα μαζί μου στο καμαρίνι. Στα διαλείμματα των διπλών παραστάσεων έκανα προπόνηση. Τους είχα τρελάνει. Ήταν όμως και η χρονιά που γεννήθηκε ο γιος μου. Αυτό και μόνο φτάνει για να το θυμάμαι πάντα.

 

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Δεν ξέρω. Έχω δει πολλά. Αλλά χωρίς τους κατάλληλους ανθρώπους δεν μου λένε τίποτα. Αυτό που έχω φέτος, για παράδειγμα, στον Νέο Κόσμο μού φαίνεται πανέμορφο, γιατί έχω υπέροχους ανθρώπους πλάι μου! Τη Ρηνιώ, τη Σοφία, τη Βάσια. Είναι σαν να είμαι σπίτι μου!

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Με διαφορά στο καμαρίνι του Θεάτρου της Επιδαύρου. Αν και έχω πάει πολλές φορές, μία ήταν εκείνη που έκανε τη διαφορά, το 2006, στην «Αντιγόνη» με τον Λευτέρη Βογιατζή. Όποτε μας έβλεπε το καμαρίνι (δηλαδή σχεδόν ποτέ), εκτιμούσαμε την «αξία» του! Επίσης, ήμασταν όλοι σαν να είχαμε ένα καμαρίνι: τον εξωτερικό χώρο των κάτω καμαρινιών, όπου κάναμε ξανά και ξανά πρόβα για ώρες πριν αρχίσει η παράσταση. Είχαμε εξαντληθεί, αλλά φαινόταν στα μάτια όλων ότι μπορούσαμε να αντέξουμε λίγο ακόμα. Οι μουσικές πρόβες του Σπύρου (Σακκά) μας ανακούφιζαν κάπως, ήταν και «θεϊκά» φτιαγμένες, όμως μετά περνούσαμε στα χέρια του Λευτέρη και στις διορθώσεις του, στις άπειρες μικρές διορθώσεις. Ακόμα και όταν οι θεατές είχαν ήδη μπει και καθίσει στις κερκίδες, εκείνος ζητούσε από τους υπεύθυνους του θεάτρου λίγο χρόνο ακόμα. Τελικά, ολοκληρωμένη Γενική πρόβα ή πέρασμα δεν κάναμε ποτέ! Αυτό έγινε κατευθείαν στην παράσταση. Και όταν πια γυρίσαμε ξανά στο ίδιο καμαρίνι μετά την παράσταση, καταλάβαμε τι είχε συντελεστεί.

 

 

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Το τελευταίο πράγμα που κάνω είναι να τσεκάρω αν έχω μαζί μου όλα όσα πρέπει να έχω. Η τελευταία μου κίνηση είναι να κάνω το σταυρό μου και η τελευταία μου σκέψη η συνομιλία με τον εαυτό μου, και όχι μόνο. Ας πούμε, φέτος γίνεται από κοινού με τη Ρηνιώ, καθώς ξεκινάμε την παράσταση μαζί: «Πάμε γερά, συγκεντρωμένα! Να χαρούμε το παιχνίδι! Ενέργεια! Επικοινωνία! Ρυθμός!»

 Φωτογραφίες: Δομηνίκη Μητροπούλου

 

Τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλου απολαμβάνουμε  στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και στην παράσταση "Το μικρό πόνι" του Πάκο Μπεθέρα αλλά και στο Θέατρο του Ελληνικού Κόσμου και την παράσταση για παιδιά  "Μέγας Αλέξανδρος" του Ν.Καζαντζάκη.

Η παράσταση "Το μικρό πόνι" από 21/1 μετακομίζει στο θέατρο 104

H Β’ σκηνή του Θεάτρου οδού Κεφαλληνίας ξεκινάει τον Νοέμβριο μια σειρά από μουσικές παραστάσεις σε συνεργασία με τον συνθέτη-πιανίστα  Θοδωρή Οικονόμου, οι οποίες δεν λειτουργούν απλά παράλληλα με το υπόλοιπο πρόγραμμα του θεάτρου αλλά είναι αναπόσπαστο μέρος του μιας και οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες που θα ανέβουν στη σκηνή συνδέονται με το θέατρο είτε ως συνθέτες είτε ως ερμηνευτές.

 Στον πρώτο κύκλο (11 Νοεμβρίου-9 Δεκεμβρίου) πέντε κορυφαίοι συνθέτες και σολίστες του πιάνου, ο Θοδωρής Οικονόμου, o Θόδωρος Κοτεπάνος, o Σταύρος Λάντσιας, o Γιάννης Κυριμκυρίδης και o Τάκης Φαραζής παρουσιάζουν στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου σημαντικές στιγμές από τη μέχρι τώρα πορεία τους.

 Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ιδιαίτερες βραδιές, όπου το κοινό θα είναι κοντά στους καλλιτέχνες, οι οποίοι επιλέγουν να βρεθούν σε μια μικρή θεατρική σκηνή, χωρίς καθόλου ενίσχυση δημιουργώντας μια μοναδική αίσθηση οικειότητας και επικοινωνίας.

 

Το αναλυτικό πρόγραμμα έχει ως εξής:

 Θοδωρής Οικονόμου  - 11 Νοεμβρίου

Ένα ταξίδι που ακουμπάει σε παραδοσιακά ελληνικά ρυθμικά μοτίβα, στο μινιμαλισμό, σε κλασσικές  αλλά και σε τζαζ φόρμες, ένα πολύχρωμο μουσικό κι αισθητικό ταξίδι που στηρίζεται στην αλήθεια της κάθε στιγμής και που αποκτά δομή μέσα από την εμπειρία αλλά και την ελευθερία κινήσεων, σε ένα παιχνίδι ζωντανό με το με το κοινό, του οποίου η κάθε ανάσα αποτελεί μέρος ενός κοινού σύμπαντος που δημιουργείται άθελα μας και βοηθάει τόσο πολύ στο να υπάρξει η βαθειά και αληθινή συγκίνηση η ύπαρξη της οποίας είναι για όλους μας τόσο απαραίτητη και σημαντική.

 

Θόδωρος Κοτεπάνος – 18 Νοεμβρίου 

Η απληστία των πλήκτρων.

Εισαγωγή στην περιπέτεια μιας μεταγραφής - Ρεσιτάλ πιάνου

Ο πιανίστας Θόδωρος Κοτεπάνος περιγράφει την αφορμή και τη διαδικασία της οικειοποίησης ενός μεγάλου συμφωνικού έργου. Συγκεκριμένα, πρόκειται για το πρελούδιο από την όπερα του Ρ. Βάγκνερ “Τριστάνος και Ιζόλδη”. 

Ένα “making of…”, πλαισιωμένο από δύο έργα του Φ. Λιστ, το ένα πιανιστικό, η σονάτα σε σι ελάσσονα και το άλλο σε μεταγραφή του Ούγγρου πιανίστα K. Mocsari, το μεσαίο μέρος της συμφωνίας Φάουστ, ή αλλιώς “Gretchen”. 

Οι σκέψεις και η δημιουργικότητα ενός σολίστα κλασικού ρεπερτορίου σε ένα πρωτότυπο ρεσιτάλ με άρωμα διάλεξης…

 

Πρόγραμμα του ρεσιτάλ:

- Franz Liszt - Karoly Mocsari: Gretchen

- Ομιλία περί της μεταγραφής με μουσικά και ηχητικά αποσπάσματα.

- Richard Wagner - Th. Kotepanos: Einleitung (Tristan und Isolde)

- Franz Liszt: Sonate H-moll

 

Σταύρος Λάντσιας – 25 Νοεμβρίου

O πιανίστας Σταύρος Λάντσιας σε μια ιδιαίτερη solo performance παρουσιάζει συνθέσεις του και διασκευές αγαπημένων του δημιουργών.

 

Γιάννης Κυριμκυρίδης – 2 Δεκεμβρίου

Ο πιανίστας Γιάννης Κυριμκυριδης θα αποπειραθεί να δημιουργήσει σε πραγματικό χρόνο πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις για όρθιο πιάνο. Μια μουσική διαδρομή που περνάει από την κλασσική, την κινηματογραφική και την world jazz μουσική σκηνή, συνεχίζεται με μια solo piano αυτοσχεδιαστική συναυλία.

 

Τάκης Φαραζής – 9 Δεκεμβρίου

O πιανίστας και συνθέτης Τάκης Φαραζής παρουσιάζει παλαιότερες και καινούργιες συνθέσεις του μέσα από μια φρέσκια αυτοσχεδιαστική ματιά. Κλασική και τζαζ, ρυθμός και λυρισμός, ιμπρεσιονισμός και μινιμαλισμός. Μουσικές χωρίς σύνορα μέσα από την ηχητική παλέτα ενός πιάνου.

 

 

Παραγωγή: Kart Productions

INFO:

Β’ Σκηνή  του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας

Κεφαλληνίας 18 Κυψέλη

Πληροφορίες – κρατήσεις: 2114117878

 

Παραστάσεις:

Από 11 Νοεμβρίου έως 9 Δεκεμβρίου

Σάββατο στις 20.00

 

Διάρκεια: 60 λεπτά

 

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό: 15 ευρώ

Φοιτητικό: 10 ευρώ

Άνεργοι & Ατέλειες: 5 ευρώ 

 

Προπώληση: 

Viva.gr, 11876, Seven Spots, Reload, Media Markt, Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αθηνόραμα.gr, Viva Kiosk Σύνταγμα

 

Σε συνέχεια του “Brave New World”, της παράστασης που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση την προηγούμενη χρονιά, η Δήμητρα Τάμπαση επανέρχεται σκηνοθετώντας την εμβληματική “Lulu” του Φρανκ Βέντεκιντ, στη σκηνική εκδοχή ενός electro-pop πάρτι, μιας γιορτής της σεξουαλικότητας, με live μουσική από τις Someone Who Isn’t Me (S.W.I.M.)

 

Η Λούλου, πλάσμα όμορφο, αισθαντικό, αιθέριο, μαγνητίζει τους πάντες γύρω της. Μεγαλώνει, ενηλικιώνεται και πεθαίνει εγκλωβισμένη μέσα σε ένα ατέρμονο παιχνίδι σεξουαλικής επιβολής, σαγήνης, και αναζήτησης του έρωτα. Ο ένας σύζυγος μετά τον άλλον πεθαίνουν και εκείνη οδηγείται βήμα-βήμα προς την λύτρωση της. Συναντά το τέλος της  γοητευτικά καταστροφικής πορείας της στο  πρόσωπό του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Κι έτσι το σύμβολο Λούλου αφήνεται  τελικά να νικηθεί από το ανδρικό σύμβολο δολοφόνου.  

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ

 

Ο Βέντεκιντ δημιουργεί στη “Lulu” μια ηρωίδα ξεχωριστή, μοναδική στα συγγραφικά δεδομένα. Ένα  πλάσμα μη συμβατικό, άκρως σαγηνευτικό και  υπέρμετρα σεξουαλικό. Ένα alliud, ένα πλάσμα εξώκοσμο που η πατριαρχική κοινωνία μη μπορώντας να το κατανοήσει, το αφανίζει. Κι εμείς προσπαθούμε να ακολουθήσουμε για λίγο την απόκοσμη και αστραφτερή πορεία της. 

 

Ψυχαναλυτικά ερωτευόμαστε κάποιον όχι για εκείνο που είναι αλλά για εκείνο που καθρεφτίζουμε επάνω του. Στο έργο του Βέντεκιντ κανείς δεν αποκαλεί τη Λούλου με το όνομά της, αλλά με το όνομα που ο καθένας -για δικούς του λόγους- επιλέγει. Είναι η Νέλλυ, η Εύα, η Μινιόν, είναι η μικρή παιδούλα, η συζυγός, η χορεύτρια, η μούσα, η πόρνη. 

 

Με αυτό ως αφετηρία, έπειτα από τον θάνατο του κάθε συζύγου της, η Λούλου δίνει τη θέση της στο νεκρό και εκείνος γίνεται η νέα Λούλου, σαν να πεθαίνει ένα κομμάτι της μαζί τους και να αναγεννάται κάτι πιο σκοτεινό. Η Λούλου, σε αυτήν την παράσταση, δεν έχει φύλο, είναι  άνδρας και γυναίκα, είναι παιδί και μεγάλη, είναι ένα κομμάτι όλων μας. Η Λούλου είναι το κοιμώμενο αθώο κακό που κατοικεί μέσα σε όλους μας,  η σεξουαλικότητα που έχει καταπιεστεί από την ηθική των ανήθικων.

 

Κεντρική ιδέα της παράστασης αποτελεί η πολυπρόσωπη και πολυεπίπεδη σκηνική παρουσία της πρωταγωνίστριας. Δε μπορεί να παρασταθεί από ένα και μόνο πρόσωπο. Δε μπορεί καν να παρασταθεί χρησιμοποιώντας μόνο το θεατρικό λόγο. Δεν αρκούν οι λέξεις για να αιχμαλωτίσουν την ουσία της. Στα όρια του λόγου συναντάμε τη μουσική. Και το σύμπαν της συν-δημιουργείται και από ήχους, νότες, μελωδίες.  

 

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία – Διασκευή: Δήμητρα Τάμπαση

Μουσική: Μαριλένα Ορφανού

Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα

Φωτισμοί: Άλεξ Αλεξάνδρου

Σκηνικά: Έφη Ηλιάδου

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Εύα Οικονόμου - Βαμβακά, Θεώνη Τσούρμα

Προβολή – Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης

Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός

Trailer: Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου

Βοηθός Παραγωγής: Έλλη Μπορνόβα

Παραγωγή: Σωτηρία Τάμπαση

 

Παίζουν: Αντωνίνα Βλουτή, Νίκος Γεωργίου, Απόστολος Μαλεμπιτζής, Ιάσονας Παπαματθαίου, Κωστής Στεφανής, Μυρτώ Στράμπη, Ορέστης Τρίκας

 

Μουσικοί επί σκηνής: Someone who isn't me (S.W.I.M)

Τζίνα Δημακοπούλου (κιθάρα), Μαριλένα Ορφανού (πλήκτρα,φωνή), Μαρία Χατζάκου (τύμπανα,πλήκτρα)

 

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη, 21.00, Διάρκεια: 60 λεπτά

Ημερομηνίες παραστάσεων: 2, 3, 9, 10, 16, 17, 23, 24, 30, 31 Οκτωβρίου & 6, 7, 13, 14, 20, 21 Νοεμβρίου

Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (ενιαίο)  

BIOS, Main: Πειραιώς 84. 10435 Αθήνα, τηλ: 210 3425335, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.bios.gr  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Για εβδομη συνεχή χρονιά, ο καθηλωτικός μονόλογος «Κόλχαας» με τον Νίκο Αλεξίου θα παρουσιάζεται κάθε Τρίτη και για εννέα παραστάσεις, στις 9 μ.μ. στο Studio Μαυρομιχάλη. 

Η πρεμιέρα θα γίνει την Τρίτη 7 Νοεμβρίου. Το έργο βασίζεται στην διασημότερη νουβέλα του Κλάιστ, από τα σημαντικότερα κείμενα της γερμανικής λογοτεχνίας.

Πρόκειται για την πραγματική ιστορία του Μιχαήλ Κόλχαας, φιλήσυχου και νομοταγή έμπορου αλόγων, που πέφτει θύμα αδικίας από κάποιον άρχοντα της χώρας. Οταν αποτυγχάνει να βρει το δίκιο του μέσω της δικαστικής οδού τυφλώνεται από οργή και αποφασίζει μόνος του, με τσεκούρι και φωτιά, να διεκδικήσει εκείνα που του στέρησαν. Ετσι ρίχνεται σε μια αιματηρή και ζοφερή μάχη ενάντια σε όσους θεωρεί πως τον αδίκησαν. Μια μάχη που δεν αργεί να στραφεί αδιάκριτα και μανιασμένα σε όποιον τύχει να βρεθεί στον δρόμο του…

Και τότε, έρχεται η στιγμή που ο Κόλχαας αντιλαμβάνεται την ευθύνη των πράξεών του. Της δικής του, προσωπικής ευθύνης. Και συνειδητοποιεί με τρόμο πως όταν η εκδίκηση ξεκινήσει, το ταξίδι δεν έχει πλέον επιστροφή. Και πως οφείλει να πληρώσει το τίμημα για τις πράξεις του, όσο υψηλό και αν είναι, προκειμένου να συμφιλιώσει την καρδιά με την λογική, τα προσωπικά του πιστεύω με το δίκαιο της Πολιτείας, με έναν τρόπο όμως που διαφυλάσσει την ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια του, αποκαθιστώντας την θέση του μέσα στην τάξη του Κόσμου.

 

Ιnfo:

Μετάφραση, Δραματουργική επεξεργασία, Σκηνοθεσία και ερμηνεία: Νίκος Αλεξίου

Τιμές εισιτηρίων:

Κανονικό: 10 ευρώ

Φοιτητικό, Άνεργοι, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 8 ευρώ

Ατέλειες: 5 ευρώ

Ημέρες / Ωρες: Από 7 Νοεμβρίου 2017. Κάθε Τρίτη στις 9 μ.μ. 

Προκράτηση θέσεων στο: 210 6453330

Studio Μαυρομιχάλη

Μαυρομιχάλη 134

 

 

 Η τελευταία τραγωδία του Σαίξπηρ (1606-07), ένα από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, το οποίο έχει παρουσιαστεί στην Ελλάδα μόνο άλλες τέσσερις φορές, εξετάζεται εδώ κάτω από νέο φως, απογυμνωμένο από κάθε περιττό στοιχείο, μέσα σ’ένα βίαιο και ηρωικό σύμπαν κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Σημείο τη Δευτέρα 6 Νοεμβρίου. 

Ένας εξαμελής θίασος υψηλών αξιώσεων: Ιωάννης Παπαζήσης, Παρθενόπη Μπουζούρη, Στάθης Μαντζώρος, Ορόρα Μαριόν, Άρτεμις Γρύμπλα, Νικόλας Μίχας, υπό την καθοδήγηση ενός πολύ νέου, αλλά δοκιμασμένου σκηνοθέτη, αναλαμβάνει να αναπαραστήσει την ιστορία του μεγάλου ιδεολόγου που προτίμησε να βαδίσει ενάντια στην ίδια του την πατρίδα, παρά να προδώσει τις ιδέες του. Οι ακραίες θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στο ασφυκτικό περιβάλλον της διεκδίκησης και της διατήρησης της εξουσίας, διατρέχουν το έργο. Κάθε αγαθή ανθρώπινη προαίρεση, κάθε αίσθημα και κάθε συμπεριφορά έχει οξειδωθεί από την εμμονή με την κυριαρχία επί των πάντων. Όλοι οι ήρωες του έργου έχουν απόλυτη συνείδηση των πράξεών τους και ακλόνητη προσήλωση στις προθέσεις τους• πρόκειται για έναν μέχρι τελικής εξόντωσης αγώνα, για μια θανατηφόρα πάλη του ανθρώπου με τη μοίρα του μέσα στο περίοπτο δημόσιο σφαγείο της εξουσίας. 

 

Το έργο

Λιμός σαρώνει τη Ρώμη. Ο Γάιος Μάρκιος Κοριολανός, εθνικός ήρωας, πολεμιστής γενναίος και αλαζόνας, απεχθάνεται το λαό. Στο μεταξύ ξεσπάει πόλεμος με τους εχθρούς των Ρωμαίων, τους Βόλσκους, από τον οποίο ο Κοριολανός γυρνάει θριαμβευτής. Κατευθυνόμενος και χειραγωγούμενος από τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης, αλλά και από την ίδια του τη μητέρα, τη Βολούμνια, ο Κοριολανός μπλέκει σ’ένα πολιτικό παιγχνίδι, και καταλήγει στην εξορία. Ζητώντας την εκδίκηση, συμμαχεί με το θανάσιμο εχθρό, δικό του και της Ρώμης, τον Βόλσκο πολέμαρχο, Τούλλο Αουφίδιο και βαδίζει ενάντια στην πατρίδα του. Ο αδιάλλακτος χαρακτήρας του και η πολιτική άγνοια που τον οδήγησαν στην εξορία, γίνονται και η αιτία του θανάτου του, στα χέρια των νέων του συμμάχων.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

 Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές 

Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Διαμαντής

Σκηνογραφία: Μικαέλα Λιακατά 

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα 

Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βικτόρια Στιμπέλσκι

Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού

 

Τους ρόλους ερμηνεύουν:

 Ιωάννης Παπαζήσης: Κοριολανός 

Παρθενόπη Μπουζούρη: Βολούμνια-Αουφίδιος 

Στάθης Μαντζώρος: Μενένιος-Βόλσκος Συνωμότης.

Ορόρα Μαριόν: Βρούτος-Βιργίλια 

Άρτεμις Γρύμπλα: Επαναστάτης-Κομίνιος-Βαλέρια-Βόλσκος Άρχοντας.

Νικόλας Μίχας: Επαναστάτης-Σικίνιος-Λάρκιος-Νικάνωρ.

 

Παραστάσεις:

Από 6 Νοεμβρίου έως 16 Ιανουαρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.

Ώρες: 21:15

 

Τιμές Εισιτηρίων:

Κανονικό: 12 € 

Μειωμένο: 8 €

Ομαδικό: 10 €

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ

Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα

όπισθεν Παντείου Πανεπιστημίου

τηλ. 2109229579

 

Η ομάδα θεάτρου και χορού MoveInContact σε συνεργασία με τον Πολυχώρο Πολιτισμού «Αθηναΐς», και την εταιρεία παραγωγής «Texnis» παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο «SCOTLAND ROAD» του Τζέφρι Χάτσερ. 

 Ένα μεγαλειώδες ταξίδι με το πιο διάσημο καράβι της ιστορίας, τον Τιτανικό, καταλήγει στο τραγικό ναυάγιο, αφήνοντας πίσω του ανεκπλήρωτα όνειρα και χαμένες ψυχές που αιωρούνται μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Η εμφάνιση μιας μυστηριώδους νεαρής γυναίκας πάνω σε ένα παγόβουνο, με ρούχα εποχής Τιτανικού, πλέκει σιγά σιγά το νήμα της ιστορίας των ηρώων.  

 Μετά την παρουσίαση του αριστουργήματος της υπαινικτικότητας «Το Στρίψιμο της Βίδας», σε διασκευή του Τζέφρι Χάτσερ, σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, η ομάδα παρουσιάζει το πρωτότυπο έργο του συγγραφέα SCOTLAND ROAD, ένα βαθιά μυστηριώδες, μεταφυσικό και απόκοσμο θρίλερ. 

 «Scotland Road – 1993 1ο βραβείο Lois and Richard Rosenthal. Ένα έργο που τυλίγει το θεατή σε ένα σασπένς ίντριγκας και ψυχοδράματος. Οι χαρακτήρες και η αλληλεπίδραση τους, που εμβαθύνουν και ξεδιπλώνουν το μυστήριο, αποκαλύπτουν ότι κάποιοι άνθρωποι δεν είναι αυτό που φαίνονται. Το αποτέλεσμα; Μια μελέτη στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού, ένα γοτθικό ψυχολογικό θρίλερ, αλλά πάνω από όλα καθαρή ψυχαγωγία.» The Cincinnati Post

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

 Σκηνοθεσία-Κινησιολογία: Πάρης Μαντόπουλος

 Μετάφραση : Άννα Γιαννικάκη, Λίνα Παπαζέτη, Κωνσταντίνος Ρεπάνης

 Παίζουν οι : Εύη Καρρά, Τζωρτζίνα Μεντόγιαννη, Μαρίνα Πανηγυράκη, Κωνσταντίνος Ρεπάνης

 Μουσική επιμέλεια: Πάρης Μαντόπουλος

 Φωτισμοί: Νίκος Καλατζής

 Κοστούμια : Μαρία Παλάντζα

 Μακιγιάζ: Μαίρη Σταυρακάκη

 Σχεδιασμός αφίσας: Νίκος Κολιτσόπουλος

 Παραγωγή: Οργανισμός Θεατρικής Κίνησης

 Συμπαραγωγή: Texnis – Οργάνωση Θεάματος

 Στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αθηναΐς, Καστοριάς 34-36, Αθήνα

 Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή στις 21:15 και Σάββατο στις 20:00 - Διάρκεια: 80΄

Γενική είσοδος : 12 ευρώ / Φοιτητικό : 10 ευρώ / Ατέλειες- Κάρτα Ανεργίας : 5 ευρώ

Έναρξη παραστάσεων: Παρασκευή 10 Νοεμβρίου

Τηλ. Κρατήσεων: 210-3480080