Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Χρήστο Καρτερή, γιατί έκανες τον Τεό ντοκιμαντέρ;

 Ο Χρήστος Καρτέρης μας μιλά για την ταινία του που έλαβε το Βραβείο Ντοκιμαντέρ στο εθνικό διαγωνιστικό.

Το 43ο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας έληξε, με πολλές ταινίες να μας εντυπωσιάζουν και να κερδίζουν τις εντυπώσεις. Με χαρά ενημερώθηκα ότι η ταινία « Τεό, ο γείτονάς μου» του Χρήστου Καρτερή, έλαβε το Βραβείο Ντοκιμαντέρ στο εθνικό διαγωνιστικό , καθώς ήταν μια ταινία που ξεχώρισα, κι όπως φάνηκε, όχι μόνον εγώ.

Έχοντας σκηνοθετήσει ήδη δύο ταινίες μικρού μήκους,  «Το Ρόδι» το 2011 και «De Nuevo» το 2013, ο Χρήστος Καρτερής επανέρχεται με μια ξεχωριστή ταινία- ντοκιμαντέρ. Πρόκειται για μια «κινηματογραφική παρατήρηση» του γείτονα, του ανθρώπου της διπλανής πόρτας και συγκεκριμένα του φίλου και γείτονά του, του Τεό.

Συναντήσαμε τον Χρήστο και με μεγάλη προθυμία συζητήσαμε για την ταινία και για τις σκέψεις του γύρω απ αυτή. Εμείς του ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν ακολουθήσει στην πορεία. Την ταινία του θα μπορέσετε να την παρακολουθήσετε πιθανότατα όσοι τυχεροί βρεθείτε στο 61ο Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης όπου συνήθως προβάλλονται και οι βραβευμένες ταινίες του Φεστιβάλ Δράμας, αλλά και σε επόμενες προβολές ταινιών μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ.

 

  • Όλοι και όλες μας έχουμε τύχει ιδιόρρυθμων γειτόνων, ανθρώπους που ενδεχομένως να συναντάμε επί χρόνια κι όμως να μην ξέρουμε τελικά τίποτα γι’ αυτούς, παρά μόνο ότι είναι «παράξενοι». Εσύ όμως έκανες το άλμα. Γιατί τον Τεό ;

Δεν πιστεύω ότι έκανα κάποιο άλμα. Σίγουρα κάποιος το έχει κάνει πριν από εμένα και θα το κάνει ξανά. Με τον Τεό γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και κάνουμε παρέα. Όταν τον γνώρισα δεν πέρναγε καν από το μυαλό μου να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για αυτόν. Είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, που σε κάποιους μπορεί να φαίνεται «παράξενος». Με γοήτευσε πολύ ο κόσμος του και ο χαρακτήρας του.

  • Βρίσκεις δικά σου στοιχεία στον Τεό ;

Δύο στοιχεία σίγουρα. Ψυχαναγκασμός και εμμονή στην λεπτομέρεια.

  • Ποια ανάγκη σου σε ώθησε να κάνεις μια τέτοιου είδους ταινία παρατήρησης ; Παρατηρείς γενικότερα τους ανθρώπους Χρήστο ;

Πρώτη φορά δοκίμασα να κάνω μια ταινία παρατήρησης. Ένιωθα ότι ταίριαζε αυτό το στυλ κινηματογράφησης για τον Τεό και βγήκε αβίαστα. Θέλω πολύ να δουλέψω και να μάθω πάνω στο στυλ αυτό. Τα έργα που θέλω να δημιουργώ, έχουν κεντρικό άξονα τον άνθρωπο και τις ανθρώπινες σχέσεις. Νιώθω ότι είμαι άνθρωπος της παρατήρησης. Μου αρέσει να βλέπω και να ακούω. Να ένα ακόμα στοιχείο που έχει ο Τεό!

  • Δυσκολεύτηκες να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στο σενάριο και την πραγματικότητα ;

Δεν υπήρχε σενάριο στην ταινία. Υπήρχε η βασική ιδέα σαν σενάριο. Στο στάδιο του μοντάζ καθορίστηκε η ιστορία. Αυτά που προβλήθηκαν στο ντοκιμαντέρ είναι κάποιες από τις στιγμές της ζωή του Τεό. Οπότε θα έλεγα ότι δεν δυσκολεύτηκα να βρω κάποια ισορροπία. Η δυσκολία που υπήρξε ήταν στο μοντάζ. Να τακτοποιηθεί όλο αυτό το υλικό, να έχει αρχή, μέση και τέλος. Επίσης, σημαντικό ρόλο στην τελική διαμόρφωση της ταινίας έπαιξε το αίσθημα ευθύνης που είχα απέναντι στον ίδιο τον Τεό. Δε θα ήθελα με τίποτα να υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να τον προσβάλλει ή εκθέσει.

 

  • Έχεις ασχοληθεί με την υποκριτική και την σκηνοθεσία σε διάφορα είδη, με επιτυχία. Θα έλεγες ότι το ντοκιμαντέρ είναι το στοιχείο σου ;

Είναι ένα είδος που με ενδιαφέρει πολύ. Θέλω να πειραματιστώ και να δουλέψω πάνω σε αυτό. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε με αφορά η μυθοπλασία. Θα δείξει. Δημιουργικοί να είμαστε κι όλα θα έρθουν.

  • Περίμενες να έρθει αυτό το βραβείο από το Φεστιβάλ Δράμας και να χει αυτή η ιδιαίτερη ταινία τόση απήχηση ;

Δεν το περίμενα αυτό. Δεν περίμενα κάποιο βραβείο. Εγώ ένιωθα καλά με την ταινία. Πρώτη φορά έκανα κάτι που ήταν 90 με 95 τα εκατό αυτό που ήθελα. Οπότε δεν σκεφτόμουν βραβείο κλπ. Ήθελα να δείξω την εξέλιξη μου από την τελευταία μου δουλειά που ήταν το 2013. Είναι μεγάλη τιμή να σε βραβεύουν άνθρωποι που εκτιμάς από το χώρο του κινηματογράφου και μεγάλη συγκίνηση η αγάπη που έλαβα από φίλους και συναδέλφους. Μου δίνει δύναμη αυτό το βραβείο και σημαίνει πάρα πολλά για εμένα. Το νιώθω σαν μια δικαίωση για συγκεκριμένους λόγους.

  • Οι συγκύριες είναι αληθινά δύσκολες για τον χώρο της τέχνης. Σε έχει επηρεάσει ; Πώς βλέπεις την πορεία του Φεστιβάλ Δράμας αλλά και του ελληνικού κινηματογράφου εν γένει ;

Όλους πιστεύω μας έχει επηρεάσει η πανδημία, σε διάφορα επίπεδα. Είμαστε γενικά σε δύσκολη φάση. Χρειάζονται λύσεις σε προβλήματα, υπομονή και στήριξη.

Το Φεστιβάλ Δράμας έχει κάνει αισθητή αλλαγή και η πορεία του είναι ανοδική. Ο ελληνικός κινηματογράφος έχει θέση στον παγκόσμιο χάρτη. Βρίσκεται στα καλυτέρα του και έχει πολλά ακόμα να δώσει.