Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Το αηδόνι του αυτοκράτορα: Ιδέες για παιχνίδι πριν και μετά την παράσταση

«Το αηδόνι του αυτοκράτορα», Θέατρο Αλκμήνη

Το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Το αηδόνι του αυτοκράτορα» μάς ταξιδεύει στη μακρινή Ανατολή. Η Κίνα έρχεται στη σκηνή του Θεάτρου Αλκμήνη με την ιεροτελεστία του τσαγιού, το τάι τσι και τους ήχους της μουσικής του Γιάννη Ζουγανέλη.

Μια παράσταση που συνδυάζει το κουκλοθέατρο, την πολεμική τέχνη του τάι τσι, καθώς και το θεατρικό παιχνίδι, αφού καθ’ όλη τη διάρκειά της οι ηθοποιοί ζητούν από τους μικρούς θεατές να συμμετέχουν με κινήσεις και ήχους.

«Το αηδόνι του αυτοκράτορα» είναι ένα παραμύθι αφιερωμένο στην ελευθερία και στην αγάπη. Το αηδόνι δεν μπορεί να τραγουδήσει επειδή του το επιβάλλουν, ούτε να τραγουδά ασταμάτητα. Έτσι καταλήγει να εξοριστεί όταν ο αυτοκράτορας επιλέγει να κρατήσει το μηχανικό αηδόνι. Μπορεί όμως το ψεύτικο, το κάλπικο, η απομίμηση να προσφέρει αληθινή χαρά; Ο αυτοκράτορας αρχίζει να βυθίζεται στη θλίψη. Μας θυμίζει κάποιους ανθρώπους που αναζητούν την ευτυχία στα υλικά αγαθά, ενώ αυτή βρίσκεται στην απλότητα και στο μεγαλείο της φύσης και των καθημερινών πραγμάτων. Όμως, επειδή συνήθως στα παραμύθια στο τέλος «ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα», η αγάπη του αληθινού αηδονιού σώζει τελικά τον αυτοκράτορα. Την κρίσιμη στιγμή αυτό επιστρέφει στον κήπο, τον συγχωρεί και με το τραγούδι του νικά το θάνατο.

 

Λιτά σκηνικά, με αντικείμενα απολύτως απαραίτητα και λειτουργικά αναγκαία, κοστούμια που παραπέμπουν άμεσα στην Κίνα, κούκλες μαρότες και μάσκες διαμορφώνουν ένα σκηνικό που δεν περιορίζει το βλέμμα, αλλά απελευθερώνει τη φαντασία και βοηθά τους μικρούς (και μεγάλους θεατές) να ταξιδέψουν στη μακρινή χώρα της Ανατολής. Οι τέσσερις ηθοποιοί όχι μόνο κατορθώνουν να ενσαρκώσουν όλους τους ρόλους με επιτυχία, αλλά επικοινωνιακά ανταποκρίνονται επάξια και μεταφέρουν στη σκηνή μια ιστορία του μεγάλου παραμυθά. Τέλος η σκηνοθέτις, με τη μελέτη του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και του παραμυθιού του, των νοημάτων που κρύβονται σε αυτό και ταυτόχρονα με τις γνώσεις της αναφορικά με την αντιμετώπιση του νεαρού κοινού, καταφέρνει να στήσει μια παράσταση που μαγνητίζει μεγάλους και μικρούς.

Ταξίδι στην Ανατολή λοιπόν. Ας δούμε τι παιχνίδια για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ την παράσταση θα βάλουμε αυτή τη φορά στις βαλίτσες μας.

ΠΡΙΝ…

v Αφήγηση: Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ένας παραμυθάς πολυταξιδεμένος που έγραψε εκατοντάδες παραμύθια. Αν δεν έχετε προλάβει να αφηγηθείτε ακόμη στους μικρούς σας ήρωες «Το αηδόνι του αυτοκράτορα», κάντε το με αφορμή την παράσταση.

v Γεωγραφία: Άπω Ανατολή. Κίνα. Ιαπωνία. Πού είναι αυτά τα μέρη; Τι ξέρετε γι’ αυτά; Μπορείτε να βρείτε αυτές τις χώρες στο χάρτη, να μιλήσετε για τις συνήθειές τους, τα φαγητά τους, τα αγαπημένα τους ροφήματα. Ίσως τα παιδιά ανακαλύψουν ότι ήδη ξέρουν πολλά και ας μην το έχουν συνειδητοποιήσει. Το καράτε, το τσάι, το μετάξι, το ρύζι, ακόμα και το κίτρινο χρώμα είναι πληροφορίες που ήδη γνωρίζουν.

v Κατασκευή: Στο τέλος της παράστασης οι ηθοποιοί μοιράζουν στους θεατές μια φωτοτυπία στην οποία τα παιδιά διαλέγουν να ζωγραφίσουν το αηδόνι μέσα σε ένα κλουβί ή ελεύθερο σε έναν κήπο. Πριν από την παράσταση θα μπορούσατε μαζί με τα παιδιά να δείτε φωτογραφίες αηδονιών και να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε το δικό σας αηδόνι. Μια ζωγραφιά αηδονιού που πάνω της έχει τρισδιάστατα στοιχεία: φτερά που θα βρείτε στο πάρκο, μάτια από γαρύφαλλο, ποδαράκια από ξύλο, βαμβάκι στην κοιλίτσα του και ό,τι άλλο σκεφτείτε. Μετά την παράσταση αυτό το αηδόνι θα το τοποθετήσετε στη φωτοτυπία που θα σας δοθεί.

1-8.jpg


ΜΕΤΑ…

v Παιχνίδι κίνησης: Η μάχη μεταξύ μηχανικού και αληθινού αηδονιού γίνεται με κινήσεις τάι τσι. Επίσης το τάι τσι χρησιμοποιείται για να διώξει το αληθινό αηδόνι το θάνατο, ενώ κινήσεις του υιοθετούν στην αφήγησή τους οι δύο ηθοποιοί αφηγήτριες. Με αφορμή αυτή την καινοτομία της παράστασης μπορείτε να κάνετε ένα παιχνίδι κίνησης με τα παιδιά. Τους ζητάτε να δημιουργήσουν ένα κινητικό- χορευτικό δρώμενο με τη συνοδεία μουσικής/ήχων, προκειμένου να αποδώσουν, για παράδειγμα, ένα όνειρο, μια τελετουργία, μια έννοια, όπως η ελευθερία, η αγάπη ή η ζήλια.

v Αυτοσχεδιασμός: «Παράδοξες συναντήσεις». Στην παράσταση συναντιούνται τα δύο αηδόνια, το ψεύτικο και το αληθινό, καθώς και ο θάνατος Ρούλης Χαρούλης με το αληθινό αηδόνι. Με τις τεχνικές του τάι τσι εκτυλίσσεται η μάχη μεταξύ τους. Τι θα λέγατε για μια μάχη ανάμεσα σε  κάποια άλλα παράδοξα ζευγάρια; Μικρόβιο-φάρμακο, φάρδος-ύψος, θόρυβος-μουσική, μάσκα-πρόσωπο, θέλω-δεν θέλω, εφημερίδα-περιοδικό, βία-ειρήνη, ελευθερία-δουλεία, διάστημα-εγώ, χτες-αύριο, ελέφαντας-συνδετήρας, μυρμήγκι- τζίτζικας (Άλκηστις Κοντογιάννη, «Το βιβλίο της δραματοποίησης», Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 1998). Μπορούν να μιλήσουν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους απέναντι στο αντίθετο ή να διεξαχθεί μια «μάχη» με άλλους όρους. Γνώσεων για την εφημερίδα-περιοδικό, έντασης για το θόρυβο-μουσική, παραδείγματα τέχνης για το πρόσωπο- μάσκα κ.ο.κ.

v Για μεγαλύτερες ομάδες/εκπαιδευτικούς: «Παγωμένες εικόνες (tabló viván)». Η παράσταση βασίζεται σε ένα παραμύθι και τα παραμύθια είναι πάντα ένας τρόπος να ειπωθούν δύσκολα πράγματα με τρόπο απλοϊκό. Έννοιες όπως η ευτυχία, η ζήλια, η ελευθερία, το αυθεντικό, η αγάπη, ο θάνατος, η αρρώστια και η μελαγχολία ακούγονται ή εννοούνται μέσα στην ιστορία. Μια ωραία άσκηση είναι να αποδώσετε σε εικόνα τις έννοιες αυτές αντί να τις αναλύσετε λεκτικά. Να τις βιώσετε αντί να μιλήσετε γι’ αυτές. Ο εκπαιδευτικός/εμψυχωτής λέει μια έννοια και δίνει συγκεκριμένο χρόνο στις ομάδες να την αναπαραστήσουν με το σώμα τους. Όταν ο χρόνος τελειώσει, πρέπει κάθε ομάδα να μείνει ακίνητη όπως έχει αποφασίσει. Εναλλακτικά μπορεί να μην αφήσει χρόνο για συζήτηση, αλλά να πει τις έννοιες και να μετρήσει με το ταμπουρίνο. Όταν τελειώσουν τα χτυπήματα στο ταμπουρίνο, ο καθένας θα μείνει ακίνητος αποδίδοντας με το σώμα του την έννοια.

 

 

Σήμερα περισσότερο από ποτέ με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και την υπερπροσφορά των υλικών αγαθών αντικαθιστούμε πολλές φορές πράγματα που έχουν αληθινή αξία με άλλα που δεν έχουν. Το ψεύτικο και το αληθινό, το φανταχτερό και το αυθεντικό, το πλούσιο και το λιτό αντιπαρατίθενται στη σκηνή σε ένα παραμύθι που γράφτηκε πάνω από δύο αιώνες πριν. Ποιο θα επιλέξουμε τελικά; Θα κλείσω με το ερώτημα του αυτοκράτορα στην αρχή της παράστασης: «Πού είναι η αληθινή ευτυχία;»

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία