Η μουσικοθεατρική παράσταση «Το κίτρινο βαγόνι» είναι ένα συμβολικό ταξίδι σε καταστάσεις τόσο καθημερινές που είναι αδύνατον να μην ταυτιστείς! Αναρωτιέμαι αν υπάρχει έστω ένας γονιός στον κόσμο που λίγο πριν τον ύπνο δεν έχει ακούσει τις φράσεις «πεινάω, βαριέμαι, θέλω να παίξω, δε νυστάζω». Και την ίδια στιγμή που τα ακούς αυτά βλέπεις βλέφαρα να γέρνουν από τον ύπνο. Ένα κίτρινο βαγόνι που ξεκινά και σταματά με μουσική, σαν τα νανουρίσματα πριν τον ύπνο. Ένα βαγόνι που θα σε πάει εκεί που θες αφού κάνεις μερικές στάσεις γιατί πάντα πριν τον ύπνο χρειάζεται να κάνεις «ταξίδια»· μια ανασκόπηση της ημέρας και να σχεδιάσεις την αυριανή και όλα αυτά στη σκηνή του Πόλις Πολυχώρος.
Οι μουσικές της παράστασης απόλυτα ταιριαστές με τους σταθμούς του βαγονιού, μας ταξιδεύουν στην Κάτω Ιταλία, στην Ισπανία, στην Αργεντινή και στην Άπω Ανατολή πριν μας αφήσουν τελικά στο κρεβάτι μας. Κι όλα αυτά με ζωντανή μουσική, την Μπαρτζόκα Κατερίνα στο πιάνο και την Χριστίνα Σουβαλτζή στο ακορντεόν. Δίπλα τους οι ηθοποιοί Βασίλης Μπατσακούτσας και Φακάλου Ελεάνα που με το κέφι τους παρασύρουν τους μικρούς θεατές στον δικό τους φανταστικό κόσμο.
Ο Νέστορας ο μηχανοδηγός (αν τον λένε και Νέστορα δηλαδή…) επινοεί ένα σωρό παιχνίδια για να γίνει η καθημερινή ρουτίνα πιο διασκεδαστική. Εμείς θα σας προτείνουμε μερικά παιχνίδια για ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ…τα παιχνίδια του Νέστορα!
ΠΡΙΝ…
- Ταξιδεύουμε με ιστορίες: Τα βιβλίο «Παραμύθια για καληνύχτα» της Νίνας Γεωργιάδου (εκδ. Οξυγόνο) είναι ιστορίες ειδικά σχεδιασμένες για α ταξιδέψουν τα μικρά σας πριν τον ύπνο. Ευχάριστες εικόνες και ταξιδια σε μέρη φανταστικά που είναι η καλύτερη προετοιμασία για όμορφα όνειρα!
- Ακούω τον κόσμο: Μια ωραία ιδέα είναι να ακούσετε μουσικές και τραγούδια από διάφορες χώρες κι εποχές. Δεν είναι ανάγκη να είστε μουσικός για να γνωρίζετε ότι το ταγκό προέρχεται από την Αργεντινή ή ότι η ταραντέλα είναι μια παραδοσιακή μυσική της Νότιας Ιταλίας. Διαλέξτε μια χώρα στον χάρτη κι έπειτα με την βοήθεια της τεχνολογίαςκαι του ίντερνετ ακούστε τις πιο χαρακτηριστικές μουσικές αυτού του τόπου. Θα μπορούσατε να τις χορέψετε κιόλας αυτοσχεδιάζοντας τα δικά σας βήματα.
ΜΕΤΑ…
- Μαμά βαριέμαι: Η φράση που είναι προάγγελος της γκρίνιας. Όχι ότι είναι κακό να βαριέσαι, ίσα ίσα είναι και πολύ δημιουργικό. Όμως ένα παιδί μέσα στα τόσα που πρέπει να μάθει πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται και να επωφελείται και από τις στιγμές της ανίας. Από την βαρεμάρα λένε καινούριες έρευνες ξεπηδούν οι πιο δημιουργικές στιγμές. Αυτό που μπορείτε να κάνετε λοιπόν είναι να ετοιμάσετε ένα βάζο με απλές δραστηριότητες για στιγμές βαρεμάρας και να δίνετε στο παιδί την δυνατότητα να διαχειριστεί την ανία του. Το δικό μας βάζο «Μαμά βαριέμαι…» έχει χαρτάκια που γράφουν: ζωγραφίζω τον μελλοντικό μου εαυτό, φτιάχνω το γεναιολογικό μου δέντρο, τακτοποιώ την ντουλάπα μου, πλένω τις κούκλες μου ή τα αυτοκινητάκια μου, βάφω τα νύχια της μαμάς, κάνω μια ορχήστρα με αντικείμενα της κουζίνας και πολλά άλλα…
- Λίγο τραγούδι ακόμα…Το κίτρινο βαγόνι χρειαζόταν τραγούδι για να ξεκινήσει. Ωραίο καύσιμο και διασκεδαστικό! Εμείς στην οικογένεια υιοθετήσαμε την συνήθεια. Το πρωί που η κόρη μου ζητά να την μεταφέρω αγκαλιά από το κρεβάτι στην πολυθρόνα αντί για εισητήριο ζητάω τραγούδι. Μπορείτε να ζητάτε τραγούδι για να σερβίρετε το φαγητό ή για να ξεκινήσετε να ελέγξετε τις εργασίες του σχολείου. Πιστέψτε με η μουσική δίνει ενέργεια και θετική διάθεση κι όλα ξεκινούν σίγουρα καλύτερα και διασκεδαστικότερα με ένα τραγούδι. Το καλό είναι ότι δεν είναι ανάγκη να ξέρετε πολλά. Ένα τραγούδι αρκεί όπως μάθαμε και στο «κίτρινο βαγόνι». Και μια ακόμα ιδέα μόνο για γονείς. Την χρωστάω στην δασκαλα των παιδιών μου. «Μουσική μαζέματος» και τα παιχνίδια μπαίνουν στην θέση τους πριν ακόμα τελειώσει το κομμάτι!
Θυμάμαι ως παιδί που η κουβέρτα μου είχε πάνω ένα άλογο κι εγώ έκανα ότι ίππευα και ταξίδευα. Συνήθως πήγαινα στη γιαγιά. Αν και πέρασαν χρόνια κι η κουβέρτα μου δεν έχει πια άλογο τα ταξίδια πριν τον ύπνο είναι πάντα τα πιο δημιουργικά κι αγχολυτικά. Μουσική και παιχνίδι και οι μέρες φτάνουν στο τέλος τους με περισσότερη χαρά όπως όταν ήμασταν παιδιά. Μπείτε στο κίτρινο βαγόνι και καλά σας ταξίδια!
