Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Έρη Ρίτσου: Το μέλλον δεν μοιάζει να μένει «μέλλον» για πολύ ακόμα

«Τι να σου πω, παιδί μου; Εμείς τελικά ήμασταν μια ευτυχισμένη γενιά. Μπορεί να ζήσαμε πολέμους, μπορεί να ζούσαμε με το  φόβο πως μπορεί να μας φυλακίσουν, να μας βασανίσουν, να μας σκοτώσουν, μα ζούσαμε με την πίστη πως μπορούμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο, έναν κόσμο δίκαιο για όλους, ειρηνικό, δημιουργικό. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει πως αυτή η ελπίδα έβγαζε από μέσα μας τον καλύτερό μας εαυτό. Παλεύοντας για έναν καλύτερο κόσμο, γινόμασταν οι ίδιοι καλύτεροι άνθρωποι. Εσείς που να τη βρείτε τέτοια ελπίδα και τέτοια πίστη; Γέμισε ο κόσμος μοιρολάτρες και ανόητους». (ΕΡΗ ΡΙΤΣΟΥ – Ο ΝΕΚΡΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ σελ. 64-65)

Η Έρη Ρίτσου στο βιβλίο της «Ο νεκρός δολοφονήθηκε»  (Εκδόσεις Κέδρος) δεν γράφει απλώς ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με μια κοινωνική ματιά – όπως συνηθίζεται με επιτυχία πολλές φορές στην αστυνομική λογοτεχνία.

 

Το βιβλίο της Έρης Ρίτσου είναι μια κατάθεση ψυχής – ναι είναι λίγο κλισέ η φράση – ένα «αχ» για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα της κρίσης: Οικονομικής, πολιτικής, αισθητικής. Και μια άποψη γι' αυτά.
Η Ρίτσου έγραψε  ένα πολιτικό βιβλίο με τη φόρμα του αστυνομικού μυθιστορήματος και καταφέρνει να κερδίσει και τον φανατικό της αστυνομικής λογοτεχνίας – απαιτητικοί αυτοί οι αναγνώστες – αλλά και τον λάτρη της καλής λογοτεχνίας που κοιτάζει πώς οι λέξεις συνθέτουν έναν πίνακα ζωγραφικής που δεν τον απολαμβάνεις κοιτώντας αλλά διαβάζοντάς το.

Να μια καλή αφορμή για να γνωρίσω μια γυναίκα που γεύτηκε την αγάπη και την φροντίδα του αγαπημένου ποιητή Γιάννη Ρίτσου.
Ζει στη Σάμο, κι έτσι η επαφή μας έγινε κατ’ αρχήν τηλεφωνικώς. Μια ζεστή φωνή, γεμάτη αμεσότητα και ευγένεια.
Μιλήσαμε λίγο αλλά μου είπε πολλά! Κι έτσι προέκυψε αυτή  κουβέντα – συνέντευξη.
Θα επαναλάβω ότι αποφεύγω να μιλάω για την υπόθεση του βιβλίου που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Σημασία έχει η αίσθηση.

 

Ένα βιβλίο σε κερδίζει  όταν σε «αρπάξει» και σε πάρει μαζί του. Στο λίγο χρόνο που διαθέτουμε πια όλοι οι πολυάσχολοι, ένα καλό βιβλίο μπορεί να κάνει εκείνα τα μαγικά που χρειάζεται η καθημερινότητα αλλά δεν υπάρχουν πια, στην εποχή που τα πάντα έχουν μετατραπεί σε «απλικέισο»!


Νομίζω ότι η συζήτηση με την κυρία Ρίτσου, θα ξεκαθαρίσει λίγα πράγματα για την υπόθεση – αν είναι αυτό που χρειάζεται ως έναυσμα κάποιος – αλλά η κουβέντα μας ξεστρατίζει ή μάλλον βαδίζει σε μονοπάτια που όλοι λίγο-πολύ έχουμε σκεφτεί.
Όσο ετοίμαζα την συνέντευξη είχα μεγάλο δισταγμό: Να την ρωτήσω κάτι για τον Ρίτσο, τον πατέρα της;  Η οικειότητα που σου ανέφερα νίκησε τους δισταγμούς … ας αφήσω όμως τη δική μου πολυλογία και ιδου: Η κυρία Έρη Ρίτσου σε μια κουβέντα με αφορμή τον «νεκρό που δολοφονήθηκε».

Θα ξεκινήσω από εκεί που άρχισε η τηλεφωνική μας επικοινωνία. «Ήθελα να πω τον πόνο μου και μου βγήκε αστυνομικίζον – αστυνομικό βιβλίο». Ποιος είναι ο πόνος σας σήμερα;

Αυτός που είναι και όλων  σ’ αυτή τη χώρα, νομίζω.  Η διάλυσή της.  Το «κατάντημα», όπως λένε,  και η μη διαφαινόμενη προοπτική του να ξεφύγουμε απ’ αυτό.  Η κρίση διαρκείας, που για την αντιμετώπισή της η εκάστοτε κυβέρνηση  με την πολιτική της  φτωχοποιεί όλο και μεγαλύτερες μερίδες του πληθυσμού,  κάνει πια τους φτωχούς   άπορους σωρεύει όμως πλούτο στα χέρια αυτών που ήδη τον είχαν,  ξεπουλάει  όλη την κρατική περιουσία καθιστώντας έτσι τους Έλληνες πολλαπλά φτωχούς, αυξάνοντας ολοένα  τις περιπτώσεις αυτοκτονίας και φυσικά τη μετανάστευση των νέων.  Μέσα λοιπόν από το αστυνομικό μου  περνάνε στο βάθος τέτοια θέματα και μαζί με την αναζήτηση της λύσης του μυστηρίου που περιβάλλει τον θάνατο του ανθρώπου που βρέθηκε νεκρός , κάτω από περίεργες συνθήκες, σε μια ερημική περιοχή ενός νησιού, οι ήρωές μου μιλούν για όλα τα θέματα που τους απασχολούν:  για το ασφαλιστικό, για τις περικοπές συντάξεων, για τους πρόσφυγες, για την άνοδο του φασισμού, για τη μετανάστευση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΔΩ στο viewtag.gr

 

 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία