Το βιβλίο του Αντώνη Καρά, «Κωδικό όνομα ΙΑΠΕΤΟΣ» (εκδόσεις Πνοή) ήρθε στα χέρια μου μέσω ενός φίλου.

Από την πρώτη σελίδα οικείες εικόνες ξεπηδούσαν από τις σελίδες του. Σιγά σιγά η ανάγνωση γινόταν απόλαυση.
Ένα πολιτικό βιβλίο με αστυνομική πλοκή με τις αρετές μιας εύστοχης πένας.
Εικόνες σκληρές από τη φρίκη που ζουν οι πρόσφυγες που προσπαθούν να βρουν μια διέξοδο στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.

Ο συγγραφέας επιλέγει να πει την ιστορία ενός παιδιού, που σημαίνει πολλά για τον εγωισμό του πατέρα του που τυχαίνει να είναι ένας πολέμαρχος. Το παιδί αυτό ψάχνουν πρωτοπαλίκαρα του πολέμαρχου, η Ελληνική Αστυνομία και οι Αμερικάνοι.

Με φόντο την Αθήνα της κρίσης, τους καταυλισμούς των προσφύγων, τις ΜΚΟ, τις σκιές που ρίχνουν στην Ελληνική αστυνομία οι ακροδεξιοί παραστρατιωτικοί θύλακες, έναν αστυνομικό καθαρό μεν αλλά πολλούς δαίμονες του παρελθόντος να απειλούν το παρόν του είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που ο Καράς χρησιμοποιεί με μαεστρία για να φτιάξε μια συναρπαστική αφήγηση σε μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα αληθινή.

Το «Κωδικό όνομα ΙΑΠΕΤΟΣ» είναι νομίζω μια σημαντική σελίδα για τη νέα Ελληνική Λογοτεχνία και την μπολιάζει με την πολιτική ματιά. Ο ουμανισμός που αποπνέει είναι σημαντικό στοιχείο σε μια εποχή που ο κυνισμός «πωλείται» ως στιλ και άποψη.

Κλείνοντας το βιβλίο θέλησα να γνωρίσω τον πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, Αντώνη Καρά.
Έτσι συνάντησα τον τραπεζικό υπάλληλο που έχει εκδώσει ένα μυθιστόρημα, κι έχει στο συρτάρι του ακόμη ένα έτοιμο, μια νουβέλα και πολλά διηγήματα.

Μου εξήγησε ότι γράφει από την εφηβεία του, συνεχώς, ως μια ανάγκη.  Μόνο όμως  το βιβλίο «Κωδικό Όνομα ΙΑΠΕΤΟΣ» πέρασε το δικό του φιλτράρισμα ώστε να δοθεί για έκδοση.
Μιλάει με πάθος για τη χαρά της γραφής και κάπως έτσι ξεκινάει η κουβέντα μας:

Όταν γράφω διηγήματα είναι συνήθως σε δύο θεματικούς κύκλους. Είναι είτε παράξενες ιστορίες, όπως τις λέω –ε πιστημονικής φαντασίας, τρόμου, αστυνομικές -είτε αστικές ιστορίες: με τις αγωνίες των ανθρώπων που ζουν στις μεγάλες πόλεις και ό,τι μπορεί να τους απασχολεί. Οι φοβίες, τα πάθη, τα «θέλω» τους.

Το βιβλίο σου, πού το κατατάσσεις;

Στην επιφάνειά του είναι ένα action βιβλίο δράσης. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι περισσότερο ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, παρά ένα αστυνομικό.

Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη στο viewtag.gr