Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

«Γόνιμες μέρες»: Μια ιστορία εσωτερικής πάλης για το παρελθόν που ξεχνάμε και το παρόν που μπορεί να υπάρχει και χωρίς εμάς

Ένα ταξίδι στη μνήμη, αυτή που το ενσυνείδητο απωθεί για να προστατευτούμε, μια βαθιά βουτιά στον εαυτό που ξεχάσαμε, είναι η ουσία της νουβέλας της Τζούλιας Γκανάσου «Γόνιμες μέρες» (Εκδόσεις Γκοβόστη).

Η συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν ήρωα που είναι σε κώμα αλλά λόγω των συνθηκών του τραυματισμού του πρέπει να ξυπνήσει για να δώσει μια σημαντική κατάθεση στην αστυνομία.

Ο άντρας είναι καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι με πλήρη συνείδηση των όσων συμβαίνουν γύρω του, ακούει τους γιατρούς, τους αστυνομικούς τους συγγενείς του, είναι όμως αδύνατον να τους κάνει να καταλάβουν ότι είναι παρών.

Η συγγραφέας έχει στήσει ένα πολύ δυνατό νουάρ – θα τολμούσα να πω – σκηνικό σχετικά με την αφορμή της τωρινής κατάστασης του ήρωα. Μια σπείρα, περίεργοι μαφιόζοι, πόρνες, ένας νεκρός και ο ήρωάς μας με το αίμα του στα χέρια, όπως και το στιλέτο που τον σκότωσε. Είναι ένοχος ή αυτός που προσπάθησε να τον σώσει;. Αυτό θέλει να μάθει η αστυνομία και πιέζει τους γιατρούς να του χορηγήσουν ένα φάρμακο που θα τον κάνει να ξυπνήσει από το κώμα.

Ο ήρωας όμως ενώ παραμένει σε κώμα, αρχίζει να ταξιδεύει στη μνήμη της παιδικής του ηλικίας και ανακαλύπτει κάτι που το είχε απωθήσει για πολλά χρόνια. Και πρέπει να αναμετρηθεί με αυτό.

Η Τζούλια Γκανάσου έχει καταφέρει να στήσει μια ιστορία επιβίωσης, μιας άγριας καταδίωξης, που το γεγονός ότι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του ήρωα την κάνει εξόχως ενδιαφέρουσα. Αν και η συγγραφέας έχει πλούσιο έργο πίσω της είναι το πρώτο της βιβλίο που έφτασε στα χέρια μου και ομολογώ ότι απόλαυσα την ανάγνωση γιατί διάβαζα ένα υβρίδιο αστυνομικής λογοτεχνίας ενός υπαρξιακού δοκιμίου. Ο τρόπος που η συγγραφέας παίζει με το τώρα, το χθες και το θαμμένο στο ασυνείδητο, μακρινό παρελθόν του ήρωα προσφέρει έναν ρυθμό στην ανάγνωση που για μένα είναι πάντα βασική αρετή στα βιβλία που μου αρέσουν.

Τον καθηλωμένο ήρωα που ζει εντός του ενώ για τους άλλους είναι στα όρια του αφανισμού και της ανυπαρξίας απ΄ ό,τι θυμάμαι πρώτη φορά μας τον παρέδωσε ο Ντόναλντ Τράμπο με το «Ο Τζόνι πήρε τ΄ όπλο του» αρχικά ως βιβλίο το 1939 και το 1976 ως κινηματογραφική ταινία.

Από τότε «τον» ξαναείδαμε με διάφορες εκδοχές.

Στις «Γόνιμες μέρες» η συγγραφέας δίνει μια εντελώς διαφορετική ταυτότητα στον ήρωά της και τον φέρνει αντιμέτωπο με όσα επιμελώς είχε κρύψει στο ασυνείδητό του. Είναι σαν μια διαδικασία ενηλικίωσης την ώρα που είναι σε κώμα. Αρκεί να θυμάται τι …θυμήθηκε όταν ξυπνήσει.
Με το εύρημα της συνέχισης έγχυσης του φαρμάκου στον ασθενή που δεν ξυπνά λόγω της πίεσης της αστυνομίας και των πιθανών παρενεργειών για την σωματική και διανοητική του υγεία, για τις οποίες πρέπει να αποφασίσει η οικογένειά του, η Γκανάσου βάζει ακόμη ένα θέμα ηθικής στον προβληματισμό του αναγνώστη.

Μπορώ πολύ εύκολα να γλιστρήσω σε αποκαλύψεις για το βιβλίο που νομίζω ότι θα χάλαγαν την απόλαυση του αναγνώστη, όμως ας πω ότι το φινάλε είναι στα όρια της κάθαρσης και του χάπι έντ και αφήνει μια γλυκιά αίσθηση ανακούφισης στον αναγνώστη.

Οι «Γόνιμες μέρες» είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και σίγουρα, για μένα, μια αφορμή να ανακαλύψω και τα άλλα γραπτά της Τζούλιας Γκανάσου.

Γιάννης Καφάτος

Πηγή: www.viewtag.gr 

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία