Έρχεται μια στιγμή που η οικογένεια αλλάζει μορφή, τα παιδιά ενηλικιώνονται, κάνουν τα δικά τους σχέδια, τη δική τους ζωή, τη δική τους οικογένεια, το δικό τους σπίτι. Και οι γονείς γίνονται παππούδες, ξαναμένουν μόνοι και η ζωή συνεχίζεται…
Κάποιοι γονείς το δέχονται καλύτερα, κάποιοι άλλοι, πιο συναισθηματικοί, λίγο πιο στενάχωρα, και η Ελληνίδα μάνα κρεμιέται στο τηλέφωνο: «Πότε θα έρθεις, να φας ένα φαΐ της προκοπής, ποιος σου πλένει τα ρούχα…». Το «σύνδρομο της άδειας φωλιάς» (empty nest syndrome) περιγράφει το αίσθημα θλίψης που βιώνουν οι γονείς όταν τα παιδιά τους αφήνουν την οικογενειακή εστία για σπουδές, στρατό, δημιουργία δικής τους οικογένειας κλπ.
Οι μητέρες φαίνεται πως το βιώνουν εντονότερα, ιδίως αν δεν εργάζονται και ασχολούνταν μέχρι τη δεδομένη στιγμή με τη φροντίδα τους.
Διαβάστε τη συνέχεια στο viewtag.gr