Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Από τη Γιώτα Δημητριάδη 

 «Δεν υπάρχει ευτυχία, υπάρχει ζωή και η ζωή είναι ένας στρόβιλος. Ευτυχία είναι ν' αγαπάς τον στρόβιλο».

 

Η πολυαναμενόμενη παραγωγή του Θεάτρου Παλλάς,και μόνοπουκατάφερε μέσα από αυτές τις τόσο δύσκολες συνθήκες να φτάσει τελικά στο κοινό, αποτελεί γεγονός αξιοσημείωτο που μας γεμίζει αισιοδοξία. Με 20 ηθοποιούς επί σκηνής,και πρόβεςεν μέσω ανασφάλειας και πολύ δύσκολων συνθηκών,ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης κατάφερε να παραδώσει στο κοινό μια παράσταση μεμοναδικό ρυθμό καικαλοδουλεμένη σε κάθε τηςλεπτομέρεια, που παρακολουθείς ευχάριστα για 2 ώρες και 40 λεπτά χωρίς διάλειμμα.

 Και όπως λέει και η Νίνα στο έργο: «Μπορεί να μην ζήσουμε πολύ… ας το γλεντήσουμε όσο ζούμε».

 O Kώστας Ταχτσής (1927-1988),εξέδωσε«Το τρίτο στεφάνι» το 1962,με έξοδα δικά του. Ωστόσο,ελάχιστα αντίτυπα πουλήθηκαν. Η επιτυχία ήρθε μετά από οκτώ χρόνια και την επανέκδοσή του από τις εκδόσεις Ερμής.

 Το 1979 διασκευάστηκε για το Τρίτο Πρόγραμμα του ραδιοφώνου,με αφηγήτριες τη Ρένα Βλαχοπούλου και τη Σμαρώ Στεφανίδου.

 Το μυθιστόρημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία ως τηλεοπτική σειρά το 1995, σε σκηνοθεσία ΓιάννηΔαλιανίδη,με τις υπέροχες Λήδα Πρωτοψάλτη και Νένα Μεντή στους ομώνυμους ρόλους της Εκάβης και τηςΝίνας.

 Το 2009 το μυθιστόρημα ανέβηκε στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή,με τη Νένα Μεντή στο ρόλο της Εκάβης και την Φιλαρέτη Κομνηνού στον ρόλο της Νίνας. Η παράσταση γνώρισε τεράστια επιτυχία και συνεχίστηκε στο Θέατρο Παλλάς.

 Έντεκα χρόνια μετά, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης που πρωταγωνιστούσε και στην τηλεοπτική σειρά του Γιάννη Δαλιανίδη, διασκευάζει εκ νέου το έργο μαζί με τον Νίκο Μανουσάκη και προτείνει μια νέα ανάγνωση σε μια εντυπωσιακή παραγωγή στο Θέατρο Παλλάς.

 

 

kavogianni tritostfani texnes plus

 

Το μυθιστόρημα αφορά δύο παράλληλους μονολόγους που εξιστορούν τις ζωές δύο γυναικών,της Νίνας και της Εκάβης. Η γνωριμία τους ξεκινάτο καλοκαίρι του 1936 και παράλληλα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη βιώνουν τα σημαντικότερα γεγονότα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής που σημάδεψε βαθιά τον τόπο μας.

Η Ελλάδα του μεσοπολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου περνάει μπροστά από τα μάτια μας μέσα από τις ζωές των δύο γυναικών και,ο αγώνας τους για επιβίωση και για ένα καλύτερο αύριο, δοσμένος με τρυφερότητα, χιούμορ αλλά και σκληρότητα, αντικατοπτρίζει την ελληνική πραγματικότητα της εποχής -με τις αντιφάσεις, τη δύσκολη μοίρα της, τη γοητεία και την ομορφιά της.

Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη κατάφερε να ζωντανέψει με μοναδικό τρόπο τις 328 σελίδες του βιβλίου, σε μια παράσταση όπου η μια σκηνή διαδέχεται αρμονικά την άλλη, υπάρχει εντυπωσιακή συνοχή, το σύνολο των 20 ηθοποιών λειτουργεί σαν ένα σώμα και η εμπειρία θέασης είναι απολαυστική.

Με τον μοναδικό του τρόπο και την εντυπωσιακή σκηνική του ευφυΐα,ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης καθοδηγεί τους ηθοποιούς του σε μια παράσταση συνόλου.

Αδυναμία του όλου εγχειρήματος που οφείλεται τόσο στη διασκευή όσο και στη σκηνοθετική προσέγγιση,είναι η επιφανειακή παρουσίαση κάποιων σχέσεων. Για παράδειγμα,στη συγκεκριμένη θεατρική μεταφορά,ο θεατής αδυνατεί να συλλάβει,γιατί η σχέση της Νίνας με την κόρη της Μαρία είναι τόσο εχθρική. Επιπλέον,ακόμη και ο βασικός κορμός όλου του έργου,το δέσιμο των δύο γυναικών δεν είναι ξεκάθαρος. Σε ελάχιστες στιγμές φαίνεται ουσιαστικά  η σχέση μεταξύ τους.

Η Μαρία Καβογιάννη αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο σπουδαία ηθοποιός. Η συναισθηματική της φόρτιση και οι μεταβάσεις της από το κωμικό στο τραγικό συμβαίνουν με μια απίστευτη φυσικότητα που καθηλώνει. Η σκηνή της συνειδητοποίησης της απάτης,με την ίδια να ψάχνει κάποιον μέσα στο άδειο σπίτι, η σκηνή της ανακοίνωσης του θανάτου του Γιάννη Λόγγου και φυσικά το τραγικό φινάλε τουγιουτης,με την ίδια σαν άλλη«μάνα κουράγιο»να κουβαλάει το σταυρό,είναι οι πιο δυνατές σκηνές της παράστασης και οι μόνες με τόσο έντονο συναίσθημα.Επιπλέον, ως Εκάβη διαθέτει ένα λαϊκό κομμάτι, ένα σεβντά που σιγοκαίει.

kitsou trito stefani

Αντίθετα η Μαρία Κίτσου, είναι τόσο φρέσκια και λαμπερή μέσα στο κίτρινο φουστάνι της, που καθόλου δεν πείθει για ταλαιπωρημένη από τη ζωή Νίνα και,δηλώσεις όπως: «Έφαγα όλη τη ζωή μου χωρίς να καταλάβω τι σημαίνει ευτυχία».

Η ηθοποιός δίνει μια μεστή ερμηνεία, χωρίς υπερβολές και με καθαρό λόγο,χωρίς όμως να καταφέρει να απογειώσει την ηρωίδα της.

Μεγάλη επιτυχία της παράστασης είναι το καστ των ηθοποιών,καθώς ακόμη και σε μικρά περάσματα,ο θεατής έχει την τύχη να παρακολουθήσει σπουδαίες ερμηνείες.

Ξεχωρίζει η Ελένη της Ελίζας Σκολίδη, ο Γιάννη Λόγγος του Κώστα Ανταλόπουλου, η νεότερη Νίνα της Ντάνης Γιαννακοπούλου, η Μαριέτα της Σύρμως Κεκέ και η μητέρα της,Αλεξάνδρας Παντελάκη.

Ο Μίνως Μάτσας έχει συνθέσει μοναδικές μελωδίες που αξιοποιούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τη σκηνοθεσία και δημιουργούν υπέροχη ατμόσφαιρα.

Το λειτουργικό, ίσως για τη δράση σκηνικό (Πάρις Μέξης),έχω την αίσθηση ότι αποπροσανατολίζειτον θεατή τόσο με τη φλυαρία των σκηνικών αντικειμένων, όσο και με τις συνεχείς περιστροφές του.

Ειδικά για τις πιο πίσω θέσεις που η οπτική επαφή με τους ηθοποιούς χάνεται λόγω απόστασης,η λειτουργία του σκηνικού δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τη θέαση.

Τα κοστούμια της Βασιλής Σύρμα είναι πολύ καλόγουστακαιδουλεμένα στη λεπτομέρεια. Μοναδική ένστασητο κίτρινο φόρεμα της Μαρίας Κίτσου.

Το «Τρίτο Στεφάνι» είναι μια πλούσια παραγωγή που σέβεται τον θεατή και τα 160 λεπτά της θέασης κυλούν ευχάριστα.

Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό είναι η ασφάλεια που νιώθει ο θεατής σ' όλη τη διάρκεια της παραμονής του στο θέατρο Παλλάς. Το προσωπικό το θεάτρου, άρτια οργανωμένο, τηρεί το πρωτόκολλοευλαβικά. Προσωπική εκτίμηση είναι ότι,τα θέατρα με τέτοια σοβαρή στάση που δείχνουν απέναντι στην τήρηση των κανόνων είναι κρίμα να μην λειτουργούν με 50% πληρότητα.

 

Κλείστε τις θέσεις μας μέσω Viva.gr 

 

Διαβάστε επίσης: 

Λήδα Πρωτοψάλτη: 61 Χρόνια Θέατρο Και Μια Ζωή Σαν Μυθιστόρημα (Συνέντευξη)

 

Μαρία Κίτσου,Μάνος Καρατζογιάννης Και Σπύρος Κυριαζόπουλος Μιλούν Και Φωτογραφίζονται "Για Την Ελένη"

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία