Τα τελευταία χρόνια τις παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς  λιγότερα  παιδιά και περισσότεροι γονείς λένε τα κάλαντα.

Λίγο το γεγονός ότι «οι καιροί έχουν αλλάξει και είναι πιο πονηροί» , λίγο οι ειδήσεις  ότι κυκλοφορούν ομάδες που κλέβουν τα λεφτά των παιδιών, λίγο το ότι από μόνοι μας οι γονείς δεν τα αφήνουμε από τα μάτια μας, έχουμε φτάσει και τα παιδιά λένε τα κάλαντα παρέα με τους γονείς τους. Και τουλάχιστον αυτά τραγουδούν κιόλας , ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες στις πολυκατοικίες ενώ την ίδια  ώρα οι γονείς παγώνουν στην είσοδο και αναρωτιούνται πόση ώρα θα χρειαστούν τα καμάρια τους για μία πολυκατοικία με δώδεκα  κουδούνια και ποια είναι η στιγμή που πρέπει να αρχίσουν να ανησυχούν.

Έτσι  όταν  τα παιδιά είναι μικρά, οι γονείς  είναι ακροβολισμένοι  στις γειτονιές και περιμένουν. Άλλοι δυο-δυο  για να περνάει λίγο ο χρόνος κουβεντιάζοντας και άλλοι εκ περιτροπής , ο ένας την παραμονή των Χριστουγέννων ο άλλος  την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Άτυχοι οι της Πρωτοχρονιάς φέτος που η μετεωρολογική προβλέπει χιόνια!!!

Τα μεγαλύτερα παιδιά βέβαια δεν θέλουν παρέα , αλίμονο αν τους δουν οι φίλοι τους με την μαμά από πίσω. Εχουν και κινητά και ξεκινούν αγέρωχα αν και λίγο υποψιασμένα «μην μοιράζετε λεφτά στο δρόμο» , «να είστε  στους κεντρικούς δρόμους» , «καλύτερα να πάτε στα μαγαζιά», «έχετε το κινητό στην τσέπη  ανοιχτό» αφήνοντας τους γονείς να ανησυχούν, όπως ΠΑΝΤΑ  αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.  

Πάντως λένε τα κάλαντα που είναι και λίγο μάθημα ζωής. Γιατί:

Διαβάστε το άρθρο από το Girl on the Spot στο Viewtag.gr