Ο τίτλος της παράστασης και οι φωτογραφίες της κλέβουν την προσοχή άμα τη εμφανίσει τους. Στη συνέχεια η περιγραφή της ίδιας της σκηνικής σύνθεσης, που είναι βασισμένη στον πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι «Ο Μυστικός Δείπνος» και σε κείμενα των Οκτάβιο Πας, Ροντρίγκο Γκαρσία και Αν Σέξτον, την κάνει ακόμα πιο ελκυστική, σε συνδυασμό πάντα με την ομάδα των συντελεστών.

Έτσι αποφασίσαμε να μάθουμε περισσότερα για την παράσταση «Κόσμοι από γάλα» από την «ηθική αυτουργό», τη σκηνοθέτιδα και ηθοποιό Κατερίνα Κλειτσιώτη. 

Ξεκινώντας από την αρχή αναρωτηθήκαμε πώς έγινε η συρραφή αυτών των διαφορετικών κόσμων. Σύμφωνα λοιπόν με την Κατερίνα: «Όλα αυτά έχουν κατά βάση ένα κοινό πυρήνα. Ο Γκαρσία υπήρξε τα τελευταία χρόνια ο κύριος προβοκάτορας του δυτικού πολιτισμού, η Σέξτον έγραφε για να εκτονώσει την απελπισία της, για να αντέξει τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούσε, ενώ ο Πας έγραψε τον ύμνο για έναν ανίκανο να υπάρξει θεό. Όλοι λίγο πολύ έδιναν την εντύπωση πως είχαν την ίδια επιθυμία: της ισοπέδωσης αυτού του κόσμου και της αναδημιουργίας ενός άλλου ολότελα ανατρεπτικού . Από την άλλη στο μυστικό δείπνο έχουμε τη συνάντηση των μαθητών με τον Ιησού-Σωτήρα, που η θυσία του θα φέρει τη ριζική αλλαγή του μέχρι τότε κόσμου. Έχοντας κανείς στη διάθεσή του όλο αυτό το υλικό είναι νομίζω εύκολο να το συνδυάσει». 

Αλήθεια, όταν συμμετέχει κάποιος σε μια παράσταση που διερευνά τα αιώνια ζητήματα του Θεού, της προδοσίας, της αγάπης, του θανάτου και της αναζήτησης μιας βιώσιμης ευτυχίας, βρίσκει απαντήσεις ακόμα και σε δικά του ερωτήματα; Η Κατερίνα με διαβεβαιώνει: «Νιώθω ότι ο καθένας μας είχε ήδη την απάντηση σε όλα αυτά, ίσως όχι απόλυτα αποκρυσταλλωμένη, όπως άλλωστε οφείλει να είναι μια απάντηση πάνω σε τέτοια ζητήματα. Έπειτα, αυτό που ο καθένας μας έκανε ήταν να δοκιμάσει τη δυναμική των απαντήσεων αυτών».

Όσο για τους θεατές; Θα μου πει μ’ ένα μικρό μειδίαμα: «Ελπίζω ο καθένας απλά να φύγει έχοντας εκπληρώσει την όποια επιθυμία τον οδήγησε στο να έρθει». 

Όταν η κουβέντα επιστρέφει στα κείμενα και στους συγγραφείς, η Κατερίνα μου εξομολογείται και άλλες αδυναμίες: «Παλιότερα είχα πολύ μεγάλη αγάπη στη Σάρα Κέιν. Βλέποντας το “Καθαροί πια’’ του Λευτέρη Βογιατζή αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με το θέατρο. Με τον καιρό διαβάζεις, διαβάζεις και αρχίζεις να εκτιμάς και τους “κλασικούς”. Ίσως να ξεχώριζα από όλους τον Τσέχοφ, άλλα σίγουρα δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω το μούδιασμα που ένιωσα όταν πρωτοδιάβασα Μπέκετ».

Τι γίνεται όμως με τη σκηνοθεσία; Τι την ωθεί κάθε φόρα στην καρέκλα του σκηνοθέτη; Και τι δηλώνει σκηνοθέτις ή ηθοποιός; Η Κατερίνα μου διασαφηνίζει τα πράγματα: «Νομίζω πως στο θέατρο σήμερα οι αμιγώς ξεκάθαρες ιδιότητες τείνουν να εκλείψουν. Ιδίως στις μικρές ομάδες όλοι καταπιανόμαστε με όλα, είτε πετυχημένα είτε όχι, κι αυτό κάνει τη δουλειά μας πολύ πιο δημιουργική. Προσωπικά δεν μπορώ να διαχωρίσω τη μια ιδιότητα από την άλλη και θα ήθελα πολύ να μπορώ ταυτόχρονα να είμαι και μουσικός και χορογράφος και εικαστικός και οτιδήποτε άλλο...»

Στην παράσταση «Κόσμοι από γάλα» δεν υπάρχει εισιτήριο, απλά το περίφημο «κουτί», στο οποίο μπορεί κανείς να συνεισφέρει κατά το δοκούν. «Αυτή η απόφαση βασίστηκε στην κοινή αντίληψη της ομάδας ότι στο θέατρο θα πρέπει να έχουν πρόσβαση όσοι το επιθυμούν, είτε μπορούν είτε όχι να ανταποκριθούν οικονομικά. Τα τελευταία χρόνια το “κουτί” μπήκε πολύ έντονα στη θεατρική ζωή. Δεν ξέρω αν είναι απόρροια της κρίσης, άλλα σίγουρα σιγά σιγά διαμορφώνει μια πιο ισότιμη σχέση θεατή και παράστασης».

Πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα στην Ελλάδα της κρίσης για έναν καλλιτέχνη; Η απάντηση της Κατερίνας Κλειτσιώτη δεν εστιάζει στη «δυσκολία» τη δεδομένη χρονική στιγμή: «Νιώθω πως πάντα ήταν δύσκολο να δουλεύεις και να ζεις κάνοντας αυτό που αγαπάς κι αυτό δημιουργεί μια πιο έντονη, εσωτερική κρίση».

«Κόσμοι από γάλα»

Κείμενα: Οκτάβιο Πας, Ροντρίγκο Γκαρσία, Αν Σέξτον

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Κλειτσιώτη

Φωτισμοί: Γιάννης Βολέλης

Βίντεο-Αφίσα: Γιώργος Ευθυμίου

Κοστούμια: Ντόνα Πλατανιώτου

Φωτογραφίες: Γιάννης Μισουρίδης

Παίζουν: Πόλυ Ανδρεάδη, Κατερίνα Κλειτσιώτη, Μαγδαληνή Κρυσταλλινού, Βαγγέλης Ντίνος, Βασίλης Χατζηδημητράκης

Τοποθεσία: Θέατρο Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών

Διεύθυνση: Πειραιώς 256, Ταύρος

Ημερομηνίες Παραστάσεων: από Δευτέρα 20 Μαρτίου έως Τρίτη 11 Απριλίου 2017

Ημέρες Παραστάσεων: Κάθε Δευτέρα και Τρίτη

Ώρα Έναρξης: 21:00

Διάρκεια Παράστασης: 70 λεπτά

Είσοδος: Ελεύθερη συνεισφορά

Links: Facebook παράστασης | Facebook Θεάτρου ΑΣΚΤ