Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης:«Κανονικά δεν θα έπρεπε να λέμε "καλημέρα" οι ηθοποιοί στους κριτικούς»

 

Ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό, καλλιτέχνης με σπουδαία πορεία στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στη μικρή οθόνη, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης λίγες μέρες πριν έρθει αντιμέτωπος σκηνικά με το μονόλογο «Εκτός Ύλης: Μονόλογος ενός καθ’ ομολογία παράλογου» εξηγεί στο texnes-plus γιατί ένας ηθοποιός δεν αισθάνεται σκηνική μοναξιά ακόμα και όταν παίζει μόνος, παρά μόνο αν δεν υπάρχουν θεατές, παίρνει θέση απέναντι στους πολιτικούς που εντάσσουν το θέατρο μόνο στις «προγραμματισμένες εμφανίσεις» τους και δηλώνει ευθέως ότι δεν του αρέσουν οι συνεντεύξεις.

 

Στο «Μονόλογο ενός καθ’ ομολογία παράλογου» ένας πολιτικός επέλεξε να βρεθεί στα γρανάζια της εξουσίας και της διαφθοράς και παραδέχεται τα λάθη του. Παραδέχεται τα λάθη του; Πόσο σουρεάλ είναι αυτό;

Εντάξει, η πραγματικότητα απέχει πολύ από τη θεατρική πράξη. Είναι σουρεάλ με την έννοια ότι δεν συμβαίνει στη ζωή. Για να μην τα μηδενίζουμε όλα. Μπορεί να έχει συμβεί μερικές φορές, κάποιοι να μην το έχουν κάνει δημόσια αλλά να το έχουν κάνει ιδιωτικά. Από εκεί και πέρα είναι πολύ σημαντικό ότι ξεκινά παραδεχόμενος τα δικά του λάθη και μετά τα λάθη των υπολοίπων. Κάνει τη διαδρομή από μέσα προς τα έξω. Δεν βγαίνει να κατηγορήσει τους άλλους. Κατηγορεί πρώτα τον εαυτό του.

Αυτό που λέτε δεν συμβαίνει συχνά. Αν συνέβαινε, νομίζετε πως θα κέρδιζε ένας πολιτικός;

Νομίζω πως όχι, γι’ αυτό και ο συγκεκριμένος αποσύρεται από την πολιτική ζωή. Είναι τόσο ισχυρά δομημένο ένα πολιτικό σύστημα, ώστε, ακόμη και αν με αυτό τον τρόπο ένας πολιτικός κερδίσει στη συνείδηση του κόσμου, θα παραγκωνιστεί από το κόμμα του και δεν θα έχει θέση στις επόμενες εκλογές. 

Εσείς είστε πολιτικοποιημένος;

Ναι.

Έχετε δεχτεί προτάσεις από κόμματα να συμμετέχετε σε ψηφοδέλτια; 

Όχι, καμία. 

skiadaresis-texnes-plus.jpg

Με την τοπική αυτοδιοίκηση όμως έχετε ασχοληθεί. Με το Δήμο Αρτέμιδος-Σπάτων, αν δεν κάνω λάθος.

Ναι, εκεί τα πράγματα όμως είναι πολύ καλύτερα, με την έννοια ότι δεν υπάρχει το οικονομικό αντάλλαγμα, δουλεύεις αμισθί. Οπότε ό,τι κάνεις το κάνεις επειδή θέλεις να προσφέρεις, τουλάχιστον σε επίπεδο συμβούλων. Νομίζω λοιπόν πως, όταν μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία, το κάνεις για να βοηθήσεις τον τόπο. 

Τους συναδέλφους σας που είναι βουλευτές πώς τους βλέπετε;

Τους θαυμάζω που το αντέχουν! Τυχαίνει να ξέρω ορισμένους αρκετά καλά και γνωρίζω πόσο ψυχοφθόρο είναι όλο αυτό. Οι περισσότεροι φεύγουν λυτρωμένοι όταν τελειώνει η θητεία τους. Υπάρχουν βέβαια και κάποια παραδείγματα ατόμων που μεταμορφώνονται σε πολιτικούς. Αυτούς τους θαυμάζω όταν μπορούν και κάνουν θέατρο. Γιατί είναι πολύ δύσκολο να είσαι τόσο ανειλικρινής στην πολιτική ζωή και τόσο ειλικρινής στο θέατρο. Γιατί το θέατρο απαιτεί ειλικρίνεια. 

Επομένως είναι καταχρηστική η φράση «Οι πολιτικοί είναι καλοί ηθοποιοί γιατί λένε ψέματα στο λαό»;

Φυσικά. Είναι πολύ καλοί ψεύτες! Δεν είναι πολύ καλοί ηθοποιοί, γιατί ο ηθοποιός δεν λέει ψέματα, λέει αλήθεια. Εγώ τουλάχιστον, όταν προσπαθώ να προσεγγίσω ένα ρόλο, προσπαθώ να είμαι αυτός ο άνθρωπος που ερμηνεύω, να τον κατανοήσω. Δεν λέω ψέματα εκείνη την ώρα, λέω αλήθεια ότι νιώθω έτσι. Ενώ αντίθετα οι πολιτικοί το χρησιμοποιούν αυτό ως συνθήκη εξωτερικά. Το θέατρο περνά και δεν τους αγγίζει καθόλου και έτσι βλέπουν θέατρο. Γι’ αυτό και τότε, με την ιστορία που είχε προκύψει με το θάνατο του Μηνά Χατζησάββα, είχα απαντήσει στον Φαήλο Κρανιδιώτη ότι, αν έβλεπε πολύ θέατρο, δεν θα έγραφε αυτά που έγραψε! Δεν υπήρχε περίπτωση να σχολιάσει έτσι τον Μηνά Χατζησάββα με τον τρόπο που το έκανε. Έβλεπε θέατρο ως πολιτικός χωρίς να τον αγγίζει. 

skiadaresis-texnes-plus2.jpg

Εννοείτε ότι πήγαινε στις πρεμιέρες για να φωτογραφίζεται;

Ναι, δεν καταλάβαινε τι έβλεπε.

Ούτε σήμερα οι υπόλοιποι πολιτικοί μας βλέπουν θέατρο…

Ισχύει αυτό. Εγώ τόσα χρόνια ξέρω ελάχιστες περιπτώσεις.

Αυτό γιατί πιστεύετε πως συμβαίνει;

Καταρχήν το θέατρο έχει μικρό κοινό. Θα πας και θα σε δουν οι 200-300 που βρίσκονται εκεί. Είναι μικρό το κοινό γι’ αυτούς. Δεν τους φτάνει για να κάνουν την επίδειξή τους. Γι’ αυτό πηγαίνουν στα γήπεδα και σε άλλους χώρους με μαζικό κοινό. Επιπλέον το θέατρο θέτει και δύσκολα ερωτήματα τα οποία κουβαλάς μαζί σου. 

Ο κύριος Τσίπρας πάντως πηγαίνει θέατρο…

Πηγαίνει; Αλήθεια; Μακάρι! Δεν νομίζω πως είναι θεατρόφιλος. Νομίζω πως αυτό εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος των εμφανίσεων όλων των πολιτικών. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και μια θεατρική παράσταση, εκτός και αν έχουν κάποια υποχρέωση σε κάποιον ηθοποιό που είναι βουλευτής ή στέλεχος του κόμματος. Πάντα όμως αναγκάζονται να πάνε. 

Ας επιστρέψουμε στην παράσταση. Το γεγονός ότι μετά το περσινό πληθωρικό «Σώσε» φέτος σας βρίσκουμε αντιμέτωπο με ένα μονόλογο ενέχει μια σκηνική μοναξιά;

Στη σκηνή δεν αισθάνεσαι μοναξιά επειδή δεν έχεις ή έχεις συναδέλφους. Αυτό έχει να κάνει με το κοινό. Από τη στιγμή που έχεις κοινό, δεν είσαι μόνος σου. Εμένα δεν με πειράζει η έλλειψη συναδέλφων. Αντίθετα, επειδή βαριέμαι πολύ να περιμένω στο καμαρίνι πότε θα βγω, στο μονόλογο είμαι σίγουρος ότι εγώ θα βγω και εγώ θα τελειώσω. Οπότε δεν υπάρχει καθόλου καμαρίνι. Το δύσκολο είναι ότι κουβαλάς όλη την ευθύνη μόνος σου. Δεν υπάρχει κανένας να σε σώσει. Αν δεν έχεις κέφι εσύ, πάει η παράσταση. 

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή πάνω στη σκηνή;

Μου έχουν τύχει διάφορα. Επειδή όμως οφείλονταν κυρίως στο γέλιο, τα θυμάμαι ως ευχάριστες στιγμές και όχι ως κάτι αρνητικό. Δυσάρεστη στιγμή στη σκηνή δεν μου έχει τύχει. Κάποιο μεγάλο σεντόνι δεν θυμάμαι. 

skiadaresis-texnes-plus5.jpg

Ενώ έχετε μια σημαντική πορεία και ξεκινήσατε από τον κινηματογράφο με σπουδαίες συνεργασίες, στο θέατρο έχετε παίξει και Ντέιβιντ Μάμετ και Γιάννη Τσίρο και Πίντερ. Παρ’ όλα αυτά, στη συνείδηση του κόσμου έχετε καθιερωθεί ως κωμικός ηθοποιός, μολονότι και στην τηλεόραση έχετε παίξει πολλούς δραματικούς ρόλους. Γιατί συμβαίνει αυτό και γιατί στην Ελλάδα κατηγοριοποιούμε έτσι τους ηθοποιούς;

Νομίζω πως παντού συμβαίνει αυτό. Οφείλεται στο διαφορετικό χαρακτήρα του κοινού. Η τηλεόραση αριθμεί ενάμισι εκατομμύριο άτομα, ενώ το θέατρο είκοσι χιλιάδες, τριάντα, σαράντα στην καλύτερη περίπτωση. Οπότε αναγκαστικά περνάς στο πιο μαζικό μέσο και στις πιο μαζικές εμφανίσεις. Επιπλέον η τηλεόραση είναι στο σπίτι σου. Περνά αλλιώς στο κοινό. Επίσης η δύναμη της κωμωδίας και ενός ρόλου, όπως ήταν ο Φατσέας στο «Καφέ της Χαράς», σε στιγματίζει και αυτό συμβαίνει μία φορά στη ζωή ενός ηθοποιού. Έτσι λοιπόν ο κόσμος θεωρεί ότι κάνω περισσότερο κωμωδία. Δεν ισχύει αυτό, έχω παίξει πολύ περισσότερο δράμα στην καριέρα μου.

Εσείς προτιμάτε κάποιο από τα δύο είδη; 

Όχι, δεν έχω ιδιαίτερη προτίμηση. Αν δεν κάνω κάποιο, μου λείπει. Αν παίξω σερί κωμωδία δύο φορές, θα έχω την ανάγκη για ένα δραματικό ρόλο και το αντίθετο. 

Την τεράστια επιτυχία που κάνατε με τον Φατσέα και το «Καφέ της Χαράς» δυσκολευτήκατε να τη διαχειριστείτε;

Ναι, γιατί δεν ήθελα ποτέ να γίνω διάσημος. Δεν έγινα γι’ αυτό ηθοποιός. Μου αρέσει η μοναχικότητα. Θέλω να πίνω τον καφέ μου χωρίς να με αναγνωρίζει κανένας, έτσι αυτό μου ανέτρεψε πολλά στην αρχή. 

Το ίδιο φαντάζομαι και το «θάρρος» που παίρνει ο κόσμος…

Ναι, όλα αυτά… Είναι δύσκολα μερικές φορές. Κατάφερα όμως να το εξισορροπήσω, γιατί αυτό το αρνητικό έχει και πολλά καλά. Είναι πολύ σημαντικό να έρχονται και να σου λένε «Σε ευχαριστώ για τη χαρά που μου έχεις δώσει». Αυτό προϋποθέτει αντίστοιχο θάρρος με αυτό κάποιου αγενή. Μη σου πω ότι είναι και πιο βαρύ. Έτσι μετά κατάφερα να βρω τη δύναμη και να ισορροπώ. 

Ξεκινήσατε με τον κινηματογράφο και έχετε μια σπουδαία πορεία, με περισσότερες από τριάντα ταινίες στο ενεργητικό σας. Ταινίες διαφορετικών αναφορών. Από την εμπειρία σας στο χώρο, πώς βλέπετε σήμερα τον ελληνικό κινηματογράφο;

Να σας πω την αλήθεια, έχω κουραστεί να λέμε κάθε τόσο ότι υπάρχει ελπίδα. Το έχουμε πει πολλές φορές οι άνθρωποι που αγαπάμε το σινεμά και δουλεύουμε σε αυτό. Περιμένουμε τη νέα εποχή που θα ανατείλει αλλά δεν έχει έρθει ακόμη. Διστάζω να πω μεγάλα λόγια. Θεωρώ εξαιρετικά δυναμική την παρουσία του Λάνθιμου και άλλων ανθρώπων που έχουν σαρώσει κερδίζοντας βραβεία στο εξωτερικό. Μακάρι αυτό να έχει συνέχεια και να επεκταθεί κι άλλο. Ο Λάνθιμος και η Τσαγκάρη έχουν μια δική τους γραφή και είναι ένα είδος σινεμά. Καλό θα ήταν αυτό να επεκταθεί σε όλα τα είδη. Ακόμα και ο εμπορικός κινηματογράφος να αναβαθμιστεί.

 

skiadaresis-texnes-plus6.jpg

Τα ΜΜΕ πώς σας αντιμετώπισαν και πώς τα αντιμετωπίσατε όλα αυτά τα χρόνια;

Δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα. Ως άνθρωπος δεν έδωσα και αφορμές, επομένως δεν με κακομεταχειρίστηκαν. Παρ’ όλα αυτά, ομολογώ ότι έχω μια αντιπάθεια στις συνεντεύξεις και στο χώρο σας. Γιατί; Επειδή πολλές φορές έχω διαπιστώσει ότι αλλάζουν τα λόγια μου και ρίχνουν το κέντρο βάρους αλλού και όχι σε ότι είπα. Επειδή με έχουν καλέσει για συνέντευξη και πέντε λεπτά πριν μου την έχουν ακυρώσει. Επειδή πολλές φορές δεν σέβονται καθόλου τη δουλειά σου και κατευθύνουν τη συζήτηση σε κίτρινα θέματα. Οπότε από αυτό έχω σχηματίσει μια εικόνα όχι ιδιαίτερα θετική. Επίσης δεν ήθελα να έχω ποτέ σχέσεις με κριτικούς θεάτρου. Πίστευα πάντα πως, αν έλεγα καλημέρα σε έναν κριτικό θεάτρου ή κινηματογράφου, θα επηρεάσω την κρίση του. 

Στην Ελλάδα όμως υπάρχουν τα «παρεάκια»…

Ναι, εγώ όμως πιστεύω πως κανονικά δεν θα έπρεπε να λέμε «καλημέρα» οι ηθοποιοί στους κριτικούς για να διαφυλάξουμε μια ακεραιότητα και δεν υπάρχει κανένα προσωπικό και έννομο συμφέρον για να γραφτεί το οτιδήποτε. Αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Πολλοί μπορεί να εκλαμβάνουν ως αγένεια το ότι δεν τους χαιρετώ, αλλά δεν το κάνω για κάποιον άλλο λόγο.

Να κλείσουμε με μια ευχάριστη είδηση που μου αποκαλύψατε πριν από λίγο. 

 

Ναι, κάνω γυρίσματα για ένα σίριαλ παραγωγής του Netwix στην Ιταλία. 

 

φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Μασμανίδη

σκίτσα:Ιουλία Μακρή

 

 

skiadaresis-texnesplus3.jpg

To Texnes-plus είναι χορηγός επικοινωνίας της παράστασης 

logo_white.png

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία