Το σινεμά συνεχίζει να εμπνέει και φέτος σκηνοθέτες και καλλιτέχνες έτσι σε πολλά θέατρα της πόλης βλέπουμε ή θα δούμε παραστάσεις που βασίζονται σε κάποιο κινηματογραφικό έργο ίσως με την σκέψη της δοκιμασμένης συνταγής…Τα δείγματα πάντως από τη φετινή θεατρική σοδειά μέχρι στιγμής είναι κάτι παρά πάνω από ενθαρρυντικά! Εμείς ξεχωρίσαμε πέντε παραστάσεις και σας τις παρουσιάζουμε…Οι τέσσερις παίζονται ήδη την μια την αναμένουμε σε λίγες μέρες.

 

«Proof»: Η σχιζοφρένεια και η μαθηματική ευφυία

Το «Proof» στο Απο Μηχανής Θέατρο του Ντέιβιντ Όμπερν είναι ένα συγκινητικό έργο που περιγράφει τη ζωή μιας κοπέλας, της Κάθριν που ζει με τον πατέρα της, έναν ιδιοφυή αλλά ψυχικά διαταραγμένο μαθηματικό. Μέσα από αγωνιώδες ερωτήματα και τον φόβο της κληρονιμικότητας το έργο μιλάει για την φύση της διάνοιας και τη δύναμη της αγάπης αλλά και για την αφοσοίωση και τη συμφιλίωσή μας με την οικογένεια. Το έργο έχοντας αποσπάσει τα βραβεία Pulitzer Prize for Drama και Tony Award for Best Play το 2001, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2005 με  την Γκουίνεθ Πάλτροου και τον Άντονι Χόπκινς στους κεντρικούς ρόλους, ενώ οι παραστάσεις σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο γνώρισαν τεράστια επιτυχία με εξαιρετικές διακρίσεις και κριτικές. Φέτος το απολαμβάνουμε στο Από Μηχανής Θέατρο με τον Χρήστο Βαλαβανίδη και την Ελεάνα Στραβοδήμου σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά.

 

«Μια πορνογραφική σχέση»: Ένας έρωτας αλλιώτικος από τους άλλους

Στο ίδιο θέατρο συναντάμε την παράσταση « Μια πορνογραφική σχέση» του Φιλίπ Μπλασμπάντ με την Χριστίνα Δενδρινού και τον Βαγγέλη Παπαδάκη να υποδύονται δύο ανθρώπους που συναντιούνται στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου για να εκπληρώσουν μια σεξουαλική τους φαντασίωση. Παρά το γεγονός οτι δεν αναζητούν κάτι παραπάνω από μια σαρκική σχέση μετά από αρκετές συναντήσεις δένονται και αναγκάζονται να έρθουν σε επαφή με μια καινούρια πραγματικότητα.Το 1999 είδαμε την ταινία «Μια πορνογραφική σχέση» στις κινηματογραφικές αίθουσες με την Ναταλί Μπαγέ και τον Σέρζι Λόπεζ και τον Ζακ Βιαλά με την Ναταλί Μπαγέ να κερδίζει το Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας.

 

«Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν»: Ενας Φασμπίτερ που σπάει κόκκαλα

«Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν» υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ το 1979, ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του Γερμανικού κινηματογράφου και θεάτρου. Φέτος παρουσιάζεται στο Θέατρο «Λευτέρης Βογιατζής» με την Λένα Παπαληγούρα στον ομώνυμο ρόλο να κλέβει τις εντυπώσεις σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σκεύα και έναν εκλεκτό θίασο (Μάξιμος Μουμούρης, Γιάννης Νταλιάνης, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Γιώργος Συμεωνίδης, Νίκος Γεωργάκης). Η Μαρία παντρεύεται τον Χέρμα κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και εκείνος την επόμενη μέρα φεύγει για τον μέτωπο. Όταν ο πόλεμος τελειώνει η Μαρία πληροφορείται ότι ο Χέρμαν έχει σκοτωθεί. Εκείνη προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της και όταν ο Χέρμαν επιστρέφει ανατρέπει ριζικά την εξέλιξη των πραγμάτων. Η ταινία αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας με θέμα την ιστορία της Γερμανίας, αμέσως μετά την ήττα του Ναζισμού, κατά την περίοδο του «οικονομικού θαύματος».

 

«Αμφιβολία»: Ένα σκάνδαλο για Πούλιτζερ

Από τις 7 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Ροές θα γνωρίσουμε την «Αμφιβολία» σε διασκευή και σκηνοθεσία Απόλλωνα Παπαθεοχάρη το γνωστό έργο  του Τζον Πάτρικ Σάνλει. Η Ρούλα Πατεράκη, ο Νίκος Κουρής, η Λίλα Μπακλέση και η Πηνελόπη Μαρκοπούλου θα βρεθούν σε ένα θρησκευτικό σχολείο που προσπαθεί να εκσυγχρονιστεί ενάντια όμως στις αυστηρές αρχές της διευθύντριας του σχολείου. Όταν θα προσπαθήσει βασιζόμενη σε μια αφορμή να διώξει τον ιερέα του σχολείου θα βάλει σε κίνδυνο και τη θέση του ιερέα αλλά και τη συνοχή της κοινωνίας του σχολείου. Η «Αμφιβολία» έγινε ταινία το 2008 με την Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν ήταν υποψήφια για 44 βραβεία, έχοντας ήδη στο ενεργητικό της από το 2005 το Βραβείο Πούλιτζερ για το θεατρικό του κείμενο.

 

 

 «Φονική Παγίδα»: Το τέλειο έγκλημα από την οθόνη στη σκηνή

 

Το διάσημο θρίλερ-κωμωδία «Φονική Παγίδα» (Deathtrap) σε σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά με τον Αντώνη Λουδάρο, την Τζένη Μπότση, τον Γιάννη Κουκουράκη, τον Αργύρη Γκαγκάνη και την Αλεξάνδρα Παντελάκη. Ένας διάσημος συγγραφέας θρίλερ με αρκετές αποτυχίες τα τελευταία χρόνια λαμβάνει ταχυδρομικώς ένα έργο που ονομάζεται Deathtrap (Φονική Παγίδα). Απελπισμένος από τα μεγάλα οικονομικά χρέη, ο Sidney σχεδιάζει με τη γυναίκα του το τέλειο έγκλημα προκειμένου να κλέψει το έργο και να το παρουσιάσει σαν δικό του.Από το  1978 που πρωτοπαρουσιάστηκε το Deathtrap έχει μεταφραστεί και παρουσιαστεί σχεδόν σ’ όλο τον κόσμο. Έτσι το 1982 μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τον Michael Caine, την Dyan Cannon, τον Christopher Reeve και την Irene Worth. Το Deathtrap προτάθηκε για το Βραβείο Tony και έγινε το μακροβιότερο θρίλερ-κωμωδία στο Broadway.

 

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη. Δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας.Αλλά για κάποιον, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Το βραβευμένο με Πούλιτζερ(2005) θεατρικό κείμενο του Τζον Πάτρικ Σάνλει Αμφιβολία παρουσιάζει η εταιρεία Λυκόφως από τις 7 Φεβρουαρίου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Απόλλωνα Παπαθεοχάρη. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν η Ρούλα Πατεράκη, ο Νίκος Κουρής, η Λίλα Μπακλέση και η Πηνελόπη Μαρκοπούλου. Η Αμφιβολία, που έγινε ταινία το 2008 με την Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν με 44 υποψηφιότητες για βραβεία ανεβαίνει στο θέατρο Ροές.

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Η υπόθεση διαδραματίζεται σε ένα θρησκευτικό σχολείο. Ένας χαρισματικός ιερέας, ο Πατέρας Φλυν, προσπαθεί να εκσυγχρονίσει τις αυστηρές δομές του σχολείου τις οποίες υπερασπίζεται σθεναρά η αυστηρή διευθύντρια του σχολείου Αδελφή Αλούσιους Μποβιέ. Όταν εκείνη θα ανακαλύψει ότι ο ιερέας δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε ένα νεαρό απομονωμένο αγόρι, θα ηγηθεί μιας προσωπικής σταυροφορίας εναντίον του ιερέα με σκοπό να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να τον εκδιώξει από το σχολείο. Υφιστάμενη του ιερέα, χωρίς ισχυρές αποδείξεις και στηριγμένη μόνο στην δική της ηθική βεβαιότητα, θα βάλει σε κίνδυνο την θέση του ιερέα, το μέλλον του μαθητή αλλά και την συνοχή της κοινωνίας του σχολείου.

Απόσπασμα από τον πρόλογο του θεατρικού έργου Αμφιβολία του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ,

 μετάφραση Αντώνης Γαλέος

 

[…]Αυτή τη στιγμή στην Αμερική έχει εξαπλωθεί ένα σύμπτωμα ευδιάκριτο σε όλους μας. Αναφαίνεται στις πολιτικές εκπομπές λόγου, στα καλλιτεχνικά νέα, στις πολιτιστικές κριτικές κάθε είδους, στον διάλογο για τη θρησκεία. Ζούμε σε έναν πολιτισμό καταγγελιών και δικαστηρίων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε ένα πολιτισμό που περιστρέφεται γύρω από τις διασημότητες και το lifestyle. Αυτά έχουν πεθάνει πια. Τώρα οι διασημότητες μας ενδιαφέρουν μόνο αν περνούν από δίκη. Ζούμε σε έναν πολιτισμό όπου όλοι είμαστε συνήγοροι ή κατήγοροι μέχρι εσχάτων, ερχόμαστε σε βίαιες αντιπαραθέσεις, κρίνουμε και κατακρίνουμε, βγάζουμε ετυμηγορίες. Ο διάλογος έχει δώσει τη θέση του στον διαξιφισμό. Η επικοινωνία έχει μετατραπεί σε σύγκρουση δυνάμεων. Ο δημόσιος λόγος πλέον ταυτίζεται με την προσβολή και την ανειλικρίνεια. Γιατί; Ίσως ο λόγος να είναι ότι βαθιά κάτω από τον βόμβο των φωνών, φτάσαμε σε ένα σημείο όπου γνωρίζουμε ότι δε γνωρίζουμε… τίποτα. Αλλά κανείς δεν προτίθεται να το ομολογήσει αυτό. Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να σας θέσω μια ερώτηση. Παρασυρθήκατε ποτέ σε κάποια διαφωνία υποστηρίζοντας την άποψή σας και καταλήξατε να νιώθετε μάλλον αμήχανοι; Πολεμώντας για τον τρόπο ζωής σας φτάσατε στα όρια της εξουθένωσης; Μήπως παλεύατε για κάτι που είχατε πάψει να πιστεύετε προ πολλού; Είπατε ποτέ σε κάποια ότι την αγαπάτε και ξαφνικά άρχισε μέσα σας να σας σπιρουνίζει αχνά η ναυτία της βεβαιότητας που ανάσα την ανάσα διαβρώνεται ανεπιστρεπτί; Εγώ το έχω κάνει. […]Η αρχή της αλλαγής είναι η στιγμή της Αμφιβολίας. Είναι αυτή η κρίσιμη στιγμή, όταν αναθεωρώ και ανανεώνω την ανθρωπιά μου ή γίνομαι ένα ψέμα. Η Αμφιβολία απαιτεί περισσότερο σθένος από την αλύγιστη βεβαιότητα, και μεγαλύτερη σπατάλη ενέργειας∙ η βεβαιότητα είναι σημείο, η αμφιβολία αέναη — μια άσκηση πάθους. Μπορεί στο τέλος να βγείτε από το έργο αβέβαιοι. Μπορεί να αποζητάτε τη σιγουριά. Περιφρονήστε αυτή σας την τάση. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μες στην αβεβαιότητα, την ακέραιη και ολοκληρωτική ασάφεια. Δεν υπάρχει η τελευταία λέξη. Υπάρχει η σιωπή κάτω από τον βόμβο της εποχής μας. 

John Patrick Shanley Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη Μάρτιος 2005

 

Ταυτότητα Παράστασης

Αμφιβολία του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ

 

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Σκηνοθεσία-Σκηνικά-Κοστούμια: Απόλλων Παπαθεοχάρης

Βίντεο: Απόλλων Παπαθεοχάρης-Ραμόν Μαλαπέτσας

Σχεδιασμός Φωτισμών: Μελίνα Μάσχα

Μακιγιάζ : Παντελής Τουτουντζής

Βοηθός Σκηνοθέτη : Δανάη Παπουτσή

Βοηθός Σκηνογράφου: Σωτήρης Μήτσουλας

Φωτογραφίες: Έφη Γούση

 

Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα

Βοηθός Παραγωγής: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη

Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

 

Διανομή 

 

ΑΔΕΛΦΗ ΑΛΟΥΣΙΟΥΣ ΜΠΩΒΙΕ  Ρούλα Πατεράκη

ΠΑΤΗΡ ΜΠΡΕΝΤΑΝ ΦΛΥΝ  Νίκος Κουρής

ΑΔΕΛΦΗ ΤΖΕΗΜΣ  Λίλα Μπακλέση

ΚΥΡΙΑ ΟΥΜΕΡ Πηνελόπη Μαρκοπούλου

 

 

Παραστάσεις & τιμές εισιτηρίων

Τετάρτη 19.00 | Είσοδος 16 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

Πέμπτη & Παρασκευή 21.00 | Είσοδος 16 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

Σάββατο 18.30 & 21.00| Είσοδος 18 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

Κυριακή 20.00 | Είσοδος 18 ευρώ & 12 ευρώ (μειωμένο)

 

Διάρκεια Παράστασης: 100 λεπτά