Πηγή:http://fragilemag.gr

Γιατί χρησιμοποιούμε μια “ιταλόφερτη” λέξη για να περιγράψουμε τους φωτογράφους που κυνηγούν τις προσωπικές ζωές των πλούσιων και διάσημων; Παπαράτσι είναι όνομα που προβάλλει ως τύπος φωτογραφίας ή ως ειδίκευση φωτογράφου. Παρόλο που χρησιμοποιείται παγκοσμίως, κανείς δεν είναι απολύτως βέβαιος από πού προέρχεται. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι πρωτοακούστηκε στο εικονικό φιλμ La Dolce Vita (1960) του Φεντερίκο Φελίνι. Θυμάστε; Στην ταινία ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι παίζει έναν απογοητευμένο ρεπόρτερ που ψάχνει τη νυχτερινή ζωή της Ρώμης για να ανακαλύψει τα θέματά του. Πιστός του σύντροφος στις δημοσιογραφικές του περιπλανήσεις είναι ο φωτογράφος που ονομάζεται Paparazzo.

La Dolce Vita. Ο Μαρτσέλλο Μαστρογιάννi στο τιμόνι και στο κέντρο o ηθοποιός Ουόλτερ Σαντέσσο. Ο τελευταίος στο φιλμ του Φελίνι ερμήνευε τον φωτογράφο με το όνομα Paparazzo

•Και μπορεί να μην είμαστε σίγουροι από πού κατάγεται η λέξη παπαράτσι, όμως γνωρίζουμε πολλά για το προφίλ ζωής ενός φωτογράφου που έχει τάξει ως επαγγελματικό του καθήκον την “κλοπή” προσωπικών στιγμών ανθρώπων που η σπανιότητα της ζωής τους πυροδοτεί την περιέργεια του κοινού

Η Τζάκι Κένεντι Ωνάση συμβίωνε με τους παπαράτσι στη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής της. Σε αυτή τη φωτογραφία που τραβίχτικε στη Νέα Υόρκη το 1971 την κυνηγά ο Ρομπ Γκαλέγια ©Rob Galella

Ο παπαράτσι κινείται διαρκώς. Γνωρίζει διευθύνσεις και ονόματα των ανθρώπων που τον ενδιαφέρουν. Η δουλειά του δεν έχει ωράριο. Ωράριο δεν έχουν και οι ηθικές του αναστολές. Στο μυαλό ενός παπαράτσι η λέξη διακριτικό είναι συνώνυμη του αδιάκριτο.

Στη διάρκεια των διακοπών της στη Ρώμη το 1965 η Μπριζίτ Μπαρντό φάνταζε ως ο ιδανικός μεζές για την όρεξη των παπαράτσι της πόλης / Vittorio La Verde © Vittorio La Verde

Οι ρίζες του επαγγέλματος
Μπορεί οι πραγματικές σόου μπιζ να ξεκίνησαν στις Η.Π.Α. Όμως οι πρώτοι παπαράτσι ήταν Ιταλοί. Στη δεκαετία του 1950 μια ομάδα φωτογράφων άρχισε να στοχεύει τα κινηματογραφικά αστέρια στους δρόμους της Ρώμης. Είχαν ως κυρίαρχο στόχο τους να αποκτήσουν ανεπίσημες εικόνες αστέρων όπως οι Άβα Γκάρτνερ, Μικελάντζελο Αντονιόνι, Σοφία Λόρεν και  Μπριζίτ Μπαρντό. Μια ανέμελη βόλτα της τελευταίας στη διάρκεια διακοπών της στη Ρώμη το 1965  κατέληξε σε σαφάρι φωτογραφιών. Όσο εκείνη αντιστεκόταν τόσο ο οίστρος των φωτογράφων να πάρουν εικόνες της υποτροπίαζε.

•Στην πραγματικότητα, η έμπνευση του Φελίνι για τον Paparazzo ήταν ένας φωτογράφος που γνώριζε καλά τις καφετέριες στη Via Veneto. Το όνομά του ήταν Felice Quinto. Και έμεινε γνωστός ως “βασιλιάς των παπαράτσι”.

Το 1960 στόχος των παπαράτσι έγινε η Ανίτα ‘Εκμπεργκ. Ο Quinto την συνέλαβε να φιλά έναν παντρεμένο παραγωγό κινηματογράφου σε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης στη Ρώμη. Την ακολούθησε ως το σπίτι που έμενε. Η παρακολούθηση της ηθοποιού έληξε όταν εκείνη παρουσιάστηκε μπροστά του σημαδεύοντας τον με βέλος τόξου. Δεν δίστασε να του ρίξει στο χέρι. Ο τραυματισμός του φωτογράφου έγινε πρωτοσέλιδο.

H Ανίτα ‘Εκμπεργκ δεν αστειεύονταν. Σημαδεύει τον Quinto με τόξο. Λίγο αργότερα το βέλος που εκτοξεύτηκε καρφώθηκε στο χέρι του Marcello Geppetti © MGMC/dolceVita GALLERY

Η Όντρεϊ Χέπμπορν στην Ρώμη το 1961 © Marcello Geppetti

Στο πέρασμα το χρόνου το κυνήγι των παπαράτσι με τα θύματά τους έγινε επιχείρηση. Η απλή παρακολούθηση ενός σταρ δεν ήταν αρκετή. Τα ανυποψίαστα θύματα άλλαξαν χαρακτήρα. Έγιναν πιο προσεκτικοί και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τις ολοένα και περισσότερο επιθετικές απόπειρες των φωτογράφων να εξασφαλίσουν τροφή στους εκδότες των περιοδικών που θα φιλοξενούσαν τις εικόνες τους. Η παράνομη ομορφιά των παπαράτσι φωτογραφιών φιλοξενήθηκαν σε βιβλία, μπήκαν σε γκαλερί, κατασκεύασαν ψεύτικα είδωλα και κατά μία έννοια γέννησαν τη σημερινή ίωση των fake news. Η όρεξη του κοινού ως άλλος ηδονοβλεψίας να συμμετέχει λαθραία στις προσωπικές ζωές των λαμπερών και πλούσιων της σόου μπιζ παραμένει ανεξάντλητη.

πηγή:https://www.gallerieditalia.com/it/vicenza/mostra-paparazzi/