Κλειστές αίθουσες - Ανοιχτό θέατρο
Σκέψεις και προβληματισμοί για τη μέρα πριν την «επόμενη μέρα» του θεάτρου
Άνθρωποι του θεάτρου συζητούν στην Κεντρική Σκηνή του ΔΘΠ
Δευτέρα 12 Απριλίου στις 7μμ
Παρακολουθείστε ζωντανά στο κανάλι του ΔΘΠ στο YOUTUBE
Youtube ΔΘΠ : https://www.youtube.com/channel/UC4-BX3zom21vVr3VDGPKkQ
Τον Μάρτιο έκλεισε ένας χρόνος ημι-λειτουργίας ή μη-λειτουργίας των θεατρικών αιθουσών· όχι όμως και του Θεάτρου.
Τι συνέβη κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου στην Ελλάδα εκτός από τη σημαντική πρωτοβουλία #Support Art Workers και από τη θύελλα του #metoo; Πώς βλέπουν οι άνθρωποι του θεάτρου το παρόν και μέλλον της τέχνης τους;
Με αφορμή αυτήν τη δύσκολη "επέτειο", προσκαλούμε στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σε ένα «στρογγυλό τραπέζι» εκπρόσωπους του ελληνικού θεατρικού γίγνεσθαι:
σκηνοθέτες, ηθοποιοί και δραματολόγοι θα συναντηθούν για μια ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμού πάνω σε θέματα πολιτιστικής πολιτικής, προσαρμογής, κρίσης, ανανέωσης.
Έναν χρόνο μετά, πόσο προετοιμασμένοι είμαστε για τη συνέχεια και ποιά μπορεί να είναι αυτή;
Επαναπροσδιορίστηκε η σχέση μας με τη θεατρική πρακτική, με τους όρους θεατρικής δημιουργίας, σύνθεσης, συνεύρεσης;
Ή μήπως, παραδομένοι σε ένα είδος αδράνειας, συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε και να προετοιμάζουμε παραστάσεις όπως μέχρι τώρα γνωρίζαμε;
Με ποιον τρόπο μπορούν οι θεσμοί να ανανεώσουν τον τρόπο διεξαγωγής ή και παραγωγής θεάτρου;
Θα συνεχίσουμε να είμαστε εν αναμονή των εξελίξεων για να ξανακάνουμε και να ξαναπάμε θέατρο όπως "παλιά" ή θα επιχειρήσουμε να επινοήσουμε νέες δραματουργίες και νέες φόρμες δημιουργίας και συμμετοχής;
Συνομιλούν 'ζωντανά” από τη σκηνή του ΔΘΠ :
Ιλειάνα Δημάδη
Σίμος Κακάλας
Μαριάννα Κάλμπαρη
Ακύλλας Καραζήσης
Άρης Λάσκος
Πρόδρομος Τσινικόρης
Συμμετέχουν με παρεμβάσεις:
Σάββας Κυριακίδης
Έλλη Παπακωνσταντίνου
Σάββας Πατσαλίδης
Heidi Wiley
Η συζήτηση θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 12 Απριλίου στις 7μμ. Συντονίζει η
θεατρολόγος Δηώ Καγγελάρη.
Youtube ΔΘΠ : https://www.youtube.com/channel/UC4-BX3zom21vVr3VDGPKkQ
Ομάδα Δικτύωσης των Support Art Workers (SAW NEXUS)
Βραδινές Βόλτες με τις WOM.A - Women In Arts
Πέμπτη 18 Μαρτίου, 22.00, ζωντανά στη σελίδα Facebook των Support Art Workers
Οι Βραδινές Βόλτες, μια από τις δράσεις συσπείρωσης και ενδυνάμωσης των Support Art Workers, επιστρέφει την Πέμπτη 18 Μαρτίου στις 22.00. Σε μια διαδρομή ελεύθερη, με κουβέντα, μουσική, εικόνες που ακολουθούν τα μονοπάτια ενός κοινού, χαλαρού, βραδινού περιπάτου χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, οι Βραδινές Βόλτες είναι ζωντανές συζητήσεις για τις τέχνες, την εγχώρια πολιτιστική πολιτική, την καλλιτεχνική έρευνα κι εκπαίδευση, για όσα εμπνέουν κι εμψυχώνουν, εξελίσσουν κοινωνικά και κινητοποιούν καλλιτεχνικά.
Την Πέμπτη 18 Μαρτίου, η Βραδινή Βόλτα φιλοξενεί τις Eριφίλη Γιαννακοπούλου, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Αμαλία Καβάλη και Κατερίνα Μαυρογεώργη, μέλη των WOM.A. - Women In Arts, σε μια ζωντανή συζήτηση για το ελληνικό #metoo, τη δράση και τους στόχους της νεοσύστατης πρωτοβουλίας γυναικών εργαζομένων στον χώρο του Πολιτισμού και των Τεχνών WOM.A., την έμφυλη βία και τις εργασιακές συνθήκες των γυναικών στον πολιτισμό.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δεκαήμερης ψηφιακής εκστρατείας κοινωνικής ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης Respect Art Workers για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας στον χώρο των τεχνών, του πολιτισμού και του θεάματος, η οποία διοργανώνεται από την πρωτοβουλία Support Art Workers, την πρωτοβουλία WOM.A. - Women In Arts, τη Φοιτητική Ένωση για το Φύλο και την Ισότητα (ΦΥΛ.ΙΣ.) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την Ένωση Ασκούμενων και Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης (Ε.Α.Ν.Δι.Θ.) από τις 8 έως τις 18 Μαρτίου.
Λίγα Λόγια για τις προσκεκλημένες
H Ειρήνη Γεωργαλάκη γεννήθηκε στην Αθήνα πριν από 34 χρόνια. Αποφοίτησε το 2008 από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Από τότε εργάζεται στο θέατρο. Έχει περάσει σχεδόν από όλα τα πόστα, αλλά κυρίως ασχολείται με την υποκριτική και τη σκηνοθεσία. Από το 2011 είναι μόνιμο μέλος της ομάδας oper(o).
Η Εριφίλη Γιαννακοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε λυρικό τραγούδι και όπερα στο Μόναχο, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη. Το 2008 επέστρεψε στην Ελλάδα και δημιούργησε την ομάδα οper(ο) με την οποία δραστηριοποιείται ως λυρική τραγουδίστρια, σκηνοθέτις και της οποίας έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση. Πρόκειται για μια από τις πρώτες ανεξάρτητες ομάδες στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με την όπερα και το λυρικό θέατρο, αναζητώντας μια νέα, σύγχρονη γλώσσα σε αυτό το είδος θεάτρου.
Η Αμαλία Καβάλη αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης το 2011. Το 2018 ήταν υποψήφια για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την ερμηνεία της στην παράσταση Ορλάντο (σκηνοθεσία Ιώ Βουλγαράκη). Πέρα από την εμπειρία της ως ηθοποιός, έχει εργαστεί ως δραματουργός, παραγωγός και σκηνοθέτις στην παράσταση «Το Πεπρωμένο Ονομάζεται Κλοτίλδη», που δημιούργησε μαζί με τον Γιάννη Σοφολόγη. Αυτή την περίοδο εργάζεται στην τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες».
Η Κατερίνα Μαυρογεώργη αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή «ΑΡΧΗ» της Νέλλης Καρρά και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, τμήμα Επικοινωνίας Μέσων & Πολιτισμού. Γράφει, παίζει και σκηνοθετεί για το θέατρο και το σινεμά. Το 2017 ήταν υποψήφια για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Έχει γράψει το θεατρικό έργο «Οι Λουόμενες», το οποίο σκηνοθέτησε το 2019 στο skrow. Το 2015 το έργο της «Μέχρι Τώρα» ανέβηκε στο skrow σε σκηνοθεσία Βάσιας Ατταριάν και Μαρίας Φιλίνη.
Url: www.supportartworkers.org Facebook page: Support ART Workers E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η Ομάδα Δικτύωσης των Support Art Workers (SAW NEXUS), στο πλαίσιο της νέας σειράς διαδικτυακών συνομιλιών ευρείας θεματολογίας με συλλογικότητες, κοινότητες εργαζομένων στις τέχνες και τον πολιτισμό, και πολιτιστικούς οργανισμούς της χώρας, τις «Βραδινές Βόλτες» (“Night Strolls”), φιλοξενεί την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου, τον δεύτερο καλεσμένο της, την ομάδα Απτάλικο.
Σε μια διαδρομή ελεύθερη, με κουβέντα, μουσική και εικόνες, που ακολουθούν τα μονοπάτια ενός κοινού, χαλαρού, βραδινού περιπάτου, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, οι «Βραδινές Βόλτες» είναι ωριαίες, ζωντανές συζητήσεις για τις τέχνες, την εγχώρια πολιτιστική πολιτική, την καλλιτεχνική έρευνα κι εκπαίδευση, για όσα εμπνέουν κι εμψυχώνουν, εξελίσσουν κοινωνικά και κινητοποιούν καλλιτεχνικά.
Την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου στις 22.00, η «Βραδινή Βόλτα» φιλοξενεί μέσω της facebook σελίδας των Support Art Workers, μια ωριαία συζήτηση με την ομάδα Απτάλικο, για τον κλάδο της μουσικής στις συνθήκες της κρίσης και της πανδημίας.
Τι σημαίνει να είναι κάποιος/α επαγγελματίας μουσικός σε επισφαλείς συνθήκες; Πώς συμβιβάζονται οι έννοιες της δημιουργικότητας, της συνέργειας, της οικονομικής επιβίωσης με την καριέρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό;
Ποιες είναι οι επιπτώσεις της πανδημίας; Ποιοι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν, αν οι εργαζόμενοι στις επιτελεστικές τέχνες μείνουν ενωμένοι απέναντι στην ελλειπή στήριξη του κράτους και την αυθαιρεσία των εργοδοτών; Τι μουσική μπορεί να δημιουργηθεί από μουσικούς κλεισμένους στα σπίτια τους; Στο πλαίσιο της κουβέντας, θα προβληθεί βίντεο από το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν της ομάδας.
Λίγα λόγια για την ομάδα Απτάλικο
Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία (ΑΜΚΕ) Απτάλικο ως ιδέα ξεκίνησε το 2011. Έως το 2017 λειτούργησε ως Aptaliko.gr, με τη μορφή ιστοσελίδας-ψηφιακού ημερολογίου, φιλοδοξώντας να καλύπτει διαδικτυακά τις μουσικές εκδηλώσεις της Αθήνας, που αφορούν στην παραδοσιακή μουσική του αστικού περιβάλλοντος και της υπαίθρου του ελλαδικού χώρου, καθώς και της Ανατολικής Μεσογείου ευρύτερα. Το 2017 απέκτησε νομικό πρόσωπο με την ονομασία Απτάλικο ΑΜΚΕ.
Στόχος της Απτάλικο είναι να λειτουργήσει ως ομπρέλα προστασίας των εκπροσώπων της ομάδας και διάδοσης συναφών μουσικών εκδηλώσεων, σεμιναρίων και διαλέξεων. Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκίνησαν ομάδες μελέτης μέσω παραχώρησης χώρου της εταιρίας, καθώς και οικονομικής και υλικοτεχνικής υποστήριξης των μελών της, τα οποία πραγματοποιήθηκαν κατά τη χειμερινή περίοδο 2019-2020.
Η ομάδα έρευνας της Απτάλικο
Η Χαρούλα Τσαλπαρά είναι τραγουδίστρια και μουσικός, με προσανατολισμό στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική του ελλαδικού χώρου και της ανατολικής Μεσογείου ευρύτερα. Έχει πτυχίο Μουσικολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και Δίπλωμα πιάνου. Παίζει, επίσης, ακορντεόν και μπαγλαμά. Είναι ιδρυτικό μέλος της Απτάλικο.
Η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου έχει σπουδάσει φιλοσοφία και λογοθεραπεία, αλλά εργάζεται ως τραγουδίστρια τα τελευταία 25 χρόνια, ταξιδεύοντας σε όλον τον κόσμο μέσω της μουσικής. Εχει συνεργαστεί με Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες όπως ο Νίκος Αντύπας, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Μανώλης Μητσιάς, o Dónal O'Connor, o Andy Irvine κ.ά. Είναι μέλος της ομάδας έρευνας του Aptaliko.gr.
Ο Γιάννης Τσιουλάκης είναι μουσικός και εθνομουσικολόγος, καθηγητής στο Queen’ s University Belfast. Κάνει έρευνα πάνω στη μουσική εργασία, την επισφάλεια και την κρίση. Το βιβλίο του ‘Musicians in Crisis: Working and Playing in the Greek Popular Music Industry’ εκδόθηκε από τον Routledge το 2020. Είναι ιδρυτικός μέλος του σχήματος Ματ σε 2 υφέσεις, και έχει εργαστεί ως πιανίστας, ενορχηστρωτής και δάσκαλος μουσικής τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και τη Βρετανία.
Url: www.supportartworkers.org
Facebook page: Support ART Workers
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Δέκα μήνες μετά τη σίγαση της πολιτιστικής ζωής στην Ελλάδα εξαιτίας της πανδημίας και της ανεπαρκούς κυβερνητικής στήριξης των εργαζομένων στις τέχνες και τον πολιτισμό, οι Support Art Workers συνεχίζουν να διεκδικούν συστηματικά την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους απ’ το κράτος, εμπλουτίζοντας και διευρύνοντας, παράλληλα, τη δράση τους· Δημιουργούν δίκτυα αλληλοστήριξης, ανταλλαγής ιδεών και καλών πρακτικών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, επιχειρώντας να δώσουν ορατότητα στις τρέχουσες ανάγκες των εργαζομένων στον πολιτισμό εξαιτίας της πανδημίας, και παρέχοντας ένα πλαίσιο ανάδειξης κι επεξεργασίας προτάσεων για ένα σοβαρό και ολοκληρωμένο σχέδιο- απούσας μέχρι σήμερα- πολιτιστικής πολιτικής στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ομάδα Δικτύωσης των Support Art Workers (SAW NEXUS), εκτός από τις δράσεις “Radical Voices”/ “Radical Actions”, τη διαδικτυακή ανταλλαγή καλών πρακτικών πολιτιστικής πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης μεταξύ Ελλάδας κι εξωτερικού, και «Φωνές» (“Voicings”), τη δημιουργία ενός αρχείου προσωπικών μαρτυριών των εργαζομένων του πολιτισμού κάθε καταγωγής ή/και υπηκοότητας, που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, με θέμα τον αντίκτυπο της πανδημίας στη ζωή και την εργασία τους, εγκαινιάζουν μια νέα δράση συσπείρωσης κι ενδυνάμωσης του μεταξύ τους διαλόγου, ένα νέο πλαίσιο έκφρασης και στήριξης στα αιτήματα, τις δράσεις και τις κινητοποιήσεις τους, τις «Βραδινές Βόλτες» (“Night Strolls”).
Οι «Βραδινές Βόλτες» είναι μια σειρά διαδικτυακών συνομιλιών ευρείας θεματολογίας με συλλογικότητες, κοινότητες εργαζομένων στις τέχνες και τον πολιτισμό, καθώς και πολιτιστικούς οργανισμούς της χώρας. Σε μια διαδρομή ελεύθερη, με κουβέντα, μουσική και εικόνες που ακολουθούν τα μονοπάτια ενός κοινού, χαλαρού, βραδινού περιπάτου, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, οι «Βραδινές Βόλτες» είναι ωριαίες, ζωντανές συζητήσεις για τις τέχνες, την εγχώρια πολιτιστική πολιτική, την καλλιτεχνική έρευνα κι εκπαίδευση, για όσα εμπνέουν κι εμψυχώνουν, εξελίσσουν κοινωνικά και κινητοποιούν καλλιτεχνικά.
Η πρώτη «Βραδινή Βόλτα» θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου, απ’ τις 22.00 έως τις 23.00, μέσω της facebook σελίδας των Support Art Workers. Πρώτ@ καλεσμέν@ τους θα είναι τα ActiVista, Angel Seemen, Raw bee Candles και (πρώην) Space, μέλη των Drag Sabbat, της πρώτης κινηματικής και καλλιτεχνικής drag συλλογικότητας στην Ελλάδα. Η ομάδα δημιουργήθηκε στη διάρκεια της πανδημίας από drag performers ως τρόπος αντίδρασης και αντιμετώπισης των συνεπειών του κορωνοϊού. Διαμορφώνοντας κοινή γραμμή όσον αφορά στις ανησυχίες για το μέλλον της τέχνης τους, οι Drag Sabbat στοχεύουν στην ορατότητα, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, διεκδικούν την αναγνώριση του drag ως τέχνης, άρα και ως επαγγέλματος, την παροχή συμπεριληπτικών εργασιακών συνθηκών, αλλά και την προστασία τους από φοβικές συμπεριφορές.
Url: www.supportartworkers.org Facebook page: Support ART Workers E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Σχετικά με το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου:
Κατά την ανακοίνωση της τελικής μορφής του προγράμματος του Ελληνικού Φεστιβάλ την Τρίτη 2 Ιουνίου 2020, αναμέναμε να αποσαφηνιστούν οι ειλημμένες αποφάσεις του Δ.Σ. σχετικά με το μέλλον των ανθρώπων που δεν θα απασχοληθούν φέτος υπό την αιγίδα του. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν συνέβη, καθώς η ανακοίνωση περιορίστηκε στην παρουσίαση του προγράμματος.
Ως εκ τούτου, με την ανακοίνωση που ακολουθεί, καλούμε εκ νέου τόσο το ΥΠΠΟ όσο και τη διοργανώτρια Αρχή, να απαντήσουν στα ζωτικής σημασίας ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με το φετινό Φεστιβάλ.
Αναλυτικά:
Στις 3/5/2020, σε αποκλειστική συνέντευξή της στην Κατερίνα Ι. Ανέστη στο i-efimerida, η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη διαβεβαίωνε πως δεν θα μειωθούν οι επιχορηγήσεις των Κρατικών Πολιτιστικών Φορέων, ακόμα και αν λόγω των υγειονομικών περιορισμών δεν καταφέρουν να παρουσιάσουν όλες τις παραγωγές τους. Μάλιστα, ειδικά για το Φεστιβάλ, διευκρίνισε πως δεν θα υπάρξει φέτος ζήτημα ούτε με τα ποσά που λαμβάνει από τα καζίνο.
Τα ίδια επιβεβαιώνει στις 15/5/2020 η δημοσιογράφος κ. Κατερίνα Ι. Ανέστη σε ρεπορτάζ της (το Φεστιβάλ «μόλις εισέπραξε τη δόση Δεκεμβρίου από το καζίνο»), ενώ για τις τακτικές επιχορηγήσεις σημειώνει πως σύμφωνα με «πηγές στο υπουργείο Πολιτισμού(…) δεν υπάρχει καμία μείωση, το αντίθετο, θα πάρει το Φεστιβάλ περισσότερα για να καλύψει τις επισκευές και τις προσαρμογές των υποδομών του».
Ενδιαμέσως, στις 13/5/2020, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ κ. Κατερίνα Ευαγγελάτου ανακοίνωσε τη ματαίωση όλων των παραστάσεων, πλην κάποιων που θα δοθούν στα τρία θέατρα Επιδαύρου, Μικρής Επιδαύρου και Ηρωδείου. Παράλληλα, ανακοίνωσε τη μετάθεση όλων των υπόλοιπων για το καλοκαίρι του 2021 «με τους ίδιους οικονομικούς όρους» και «με μια εύλογη προκαταβολή επί των συμφωνημένων αμοιβών». Σημείωσε δε, πως η λύση αυτή αποφασίστηκε με αιτία, πέρα από την αναμενόμενη πτώση εσόδων από εισιτήρια, μισθώματα και χορηγίες, «τη συρρίκνωση των τακτικών επιχορηγήσεων του (Φεστιβάλ)».
Είναι λοιπόν αυταπόδεικτο και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως ανησυχητικό, πως βρισκόμαστε μπροστά σε αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες, σχετικά με τους πόρους ενός από τους μεγαλύτερους πολιτιστικούς Φορείς της χώρας μας στην πιο κρίσιμη –μάλιστα– χρονιά της λειτουργίας του. Πώς είναι δυνατόν –με διαφορά λίγων ημερών– άλλα να διαβεβαιώνει το Υπουργείο Πολιτισμού και άλλα ο Εποπτευόμενος Φορέας του;
Σε κάθε περίπτωση, δεδομένο είναι πως, για τις ματαιωμένες παραστάσεις και τους εργαζόμενους που στις 13/5/2020 έχασαν τη δουλειά τους (ενώ στις 30/3/2020 –εν μέσω πανδημίας– είχε ανακοινωθεί μέσω επίσημης παρουσίασης η συμμετοχή τους), «εφευρέθηκε» από το Φεστιβάλ, η λύση της προκαταβολής 30% επί της αμοιβής φέτος και η εξόφληση του υπόλοιπου 70% του χρόνου. Φαινομενικά δηλαδή, απλή χρονική μετάθεση με καταβολή του 100% της συμφωνημένης αμοιβής. Είναι όμως έτσι;
Η απλή απάντηση είναι όχι. Εξηγούμε: Λόγω των νομικών απαιτήσεων ενός κρατικού φορέα, προκειμένου να καταβληθεί το 30% φέτος, θα πρέπει –διπλασιάζοντας τα απαιτούμενα λογιστικά έξοδα– να γίνουν προσλήψεις, με εικονικό χρόνο απασχόλησης που αντιστοιχεί σε αυτό το ποσοστό. Αυτό όμως αυτομάτως σημαίνει μείωση του αντίστοιχου χρόνου απασχόλησης την επόμενη χρονιά, παρότι η καλλιτεχνική ανάγκη θα είναι ίδια. Σημαίνει δηλαδή την ιδιαιτέρως επικίνδυνη συμβατική θεσμοθέτηση «αδήλωτης» εργασίας την επόμενη χρονιά. Παράλληλα, παρουσιάζονται επιπλέον «γκρίζες περιοχές», όπως π.χ. τι θα γίνει στην περίπτωση που κάποιος συντελεστής δεν μπορεί να συμμετέχει του χρόνου, ποιος καλύπτει την ενδεχόμενη αύξηση λειτουργικών εξόδων, ενώ καταστρατηγείται και η έννοια της καλλιτεχνικής ελευθερίας, καθώς, προκειμένου να αποζημιωθεί ένας εργαζόμενος, δεσμεύεται ότι θα παρουσιάσει τη δουλειά του την επόμενη χρονιά, ανεξάρτητα από το αν το επιθυμεί ή όχι.
Επισημαίνουμε ακόμα δύο δεδομένα: Πρώτον, η ευθύνη της απόφασης να λειτουργήσουν τα ανοιχτά θέατρα με 40% πληρότητα(ενώ την ίδια στιγμή οι κινηματογράφοι με έως και 70%!), καθιστώντας το οικονομικό ρίσκο μιας παραγωγής δυσθεώρητο, βαραίνει αποκλειστικά το ΥΠΠΟ και τον ΕΟΔΥ. Δεύτερον, η επιλογή να μην εισακουστούν οι εναλλακτικές και προσαρμοσμένες στα νέα πρωτόκολλα προτάσεις που ορισμένοι καλλιτέχνες κατέθεσαν, βαραίνει αποκλειστικά το Φεστιβάλ. Είναι λοιπόν σχεδόν εκβιαστικό, να «ευθύνονται» οι σκηνοθέτες, χορογράφοι και συνθέτες για την αδυναμία οικονομικής κάλυψης των συνεργατών τους, αν δεν δεχτούν τους όρους που μονομερώς το Φεστιβάλ κατέθεσε και για οποιονδήποτε λόγο δεν επιθυμούν τη μετάθεση του έργου τους την επόμενη χρονιά, ενώ έχουν ήδη εργαστεί γι’ αυτό φέτος (κατάθεση πρότασης, έρευνα, οργάνωση, πρώτες πρόβες, αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων κ.λπ.).
Με αυτές τις διαπιστώσεις και αναγνωρίζοντας το πρωτοφανές του φαινομένου της πανδημίας, που έθεσε σε δοκιμασία τον θεσμό του Φεστιβάλ, αλλά και το ότι φυσικά και δεν υπάρχει νομικό προηγούμενο,
Αιτούμαστε:
Άμεση και ξεκάθαρη απάντηση τόσο από το Υπουργείο, όσο και από το Φεστιβάλ για το τι θα συμβεί φέτος με την τακτική επιχορήγηση του Φεστιβάλ.
Αν η επιχορήγηση πράγματι μειώθηκε, απαιτούμε:
Επαναφορά της τακτικής επιχορήγησης στα συμφωνηθέντα για φέτος ποσά.
Ενημέρωση από το ΥΠΠΟ για το πού θα διοχέτευε τα χρήματα που θα εξοικονομούνταν.
Επίσης ζητούμε:
Πλήρη ενημέρωση για το τι θα συμβεί με τις αμοιβές – αποζημιώσεις των φετινών διεθνών μετακλήσεων.
Δεδομένου επίσης, ότι ναι μεν τα έσοδα του Φεστιβάλ από εισιτήρια, χορηγίες και μισθώματα θα μειωθούν, αλλά θα μειωθούν επίσης τόσο τα λειτουργικά του έξοδα (αφού πολλοί χώροι δεν θα λειτουργήσουν), όσο και τα έξοδα παραγωγής (σκηνικά, κοστούμια, κ.λπ.), επαναλαμβάνουμε για μια ακόμα φορά το αίτημά μας για:
Αποζημίωση όλων όσοι θα εργάζονταν φέτος.
Πλήρη αποδέσμευση της αποζημίωσης από τη συμφωνία ή μη για τη μετάθεση της εκάστοτε παραγωγής του χρόνου.
Ακολουθώντας ό,τι ισχύει σε δεκάδες φεστιβάλ του εξωτερικού, όπως ακριβώς «εφευρέθηκε» η λύση της «προκαταβολής», έτσι μπορεί κάλλιστα (και με την ίδια συνεννόηση με το Λογιστήριο του Κράτους και το Υπουργείο Οικονομικών), να «εφευρεθεί» και να θεσμοθετηθεί η λύση της «αποζημίωσης» λόγω πανδημίας. Σε περίπτωση που το ΥΠΠΟ δεν το γνωρίζει, ενημερώνουμε πως ήδη από τις 12/3/2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε αίτημα της Δανίας να διαθέσει από τον προϋπολογισμό της 12 εκατομμύρια ευρώ για αποζημίωση παραγωγών που ακυρώθηκαν (και κοινό από 1000 άτομα και πάνω).
Στη διάθεση εξεύρεσης λύσεων, δεν μπορούμε επίσης να μην επισημάνουμε πως περιέργως το Ελληνικό Φεστιβάλ δεν ανήκει στους φορείς υλοποίησης του πολυδιαφημισμένου φεστιβάλ «Όλη η Ελλάδα – Ένας πολιτισμός». Τη στιγμή που το Εθνικό Θέατρο και η Εθνική Λυρική Σκηνή απορρόφησαν μέρος συνεργατών από ματαιωθείσες παραγωγές τους σε νέες εκδηλώσεις, το Ελληνικό Φεστιβάλ δεν συμμετέχει καν στη νέα διαδικασία!
Καταλήγοντας: Δεδομένης της μέχρι τώρα άρνησης του ΥΠΠΟ να θεσμοθετήσει τη διαρκή στήριξη των εργαζόμενων στις Τέχνες, είναι –πιστεύουμε– η κατάλληλη στιγμή να βρεθεί ένας εναλλακτικός τρόπος στήριξης των εργαζόμενων,που δίκαια προσδοκούσαν την εργασία τους στο Φεστιβάλ και αναλόγως προγραμμάτισαν τις ζωές τους, αλλά και το Φεστιβάλ να αναθεωρήσει τον τρόπο που συμβάλλεται με τους εργαζόμενούς του.
Το ότι διαχρονικά η «Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.» αργεί χαρακτηριστικά να υπογράψει συμβάσεις με τις εταιρείες παραγωγής των παραστάσεων, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως «νομικό κώλυμα» και να αφήνει έκθετους εκατοντάδες εργαζόμενους σε εξαιρετικές περιστάσεις, όπως η πανδημία. Θυμίζουμε πως η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δήλωσε πως «οι εξαιρετικές περιστάσεις απαιτούν εξαιρετική δράση».
Καλούμε το Υπουργείο Πολιτισμού και το Ελληνικό Φεστιβάλ να την αναλάβουν!
ΥΓ: Η παρούσα επιστολή είναι στη διάθεση της κ. Μενδώνη, στον βαθμό που όντως δεν της έχει τεθεί προσωπικά «θέμα αποζημιώσεων», (όπως δήλωσε σε συνέντευξη της στην Athens Voice, 14/5/2020) εκ μέρους του Φεστιβάλ.
Δράση της Πρωτοβουλίας "Support Art Workers" Πέμπτη, 7 Μαΐου 2020 Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Το ξέσπασμα της πανδημίας Covid-19 καθιστά την ανάγκη για υποστήριξη των εργαζομένων στις Τέχνες επιτακτική. Οι επισφαλείς συνθήκες επιστροφής στην εργασία επιδεινώνουν το αβέβαιο τοπίο του βιοπορισμού των εργαζομένων.
Στις 7 Μαΐου 2020, περισσότεροι από 200 εργαζόμενοι από τους κλάδους της Τέχνης και του Πολιτισμού συγκεντρώθηκαν στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κάτω από τον Παρθενώνα, με σκοπό να σχηματίσουν με τα σώματά τους ένα μήνυμα στήριξης και διαμαρτυρίας για την αντιμετώπιση των κλάδων αυτών από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και παγκοσμίως.
Το μήνυμα είναι "Support Art Workers".
Δείτε τα αιτήματα της Πρωτοβουλίας "Support Art Workers" εδώ: https://bit.ly/3dCh9Ka
Δείτε την απάντηση της Πρωτοβουλίας "Support Art Workers" στα μέτρα που εξήγγειλε το ΥΠΠΟ εδώ: https://bit.ly/3boiXoN
Δείτε το βίντεο απ’ τη δράση της Πρωτοβουλίας "Support Art Workers" στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου εδώ: