Με απόφαση του σημερινού (24/8) έκτακτου συμβουλίου, της οργανωτικής επιτροπής της 36ης τελετής των θεατρικών κορφιάτικων βραβείων 2016 – 2017 που πραγματοποιήθηκε με μοναδικό θέμα την μετονομασία του κρυφού βραβείου που δίνεται από τον πρόεδρο, μετά τον χαιρετισμό του σε πρόσωπα ή φορείς του πολιτισμού, το βραβείο με πρόταση του Ιδρυτή και Πρόεδρου της Ακαδημίας Ελληνικών Βραβείων Τέχνης κ. Δημήτρη Μουζακίτη και της υπεύθυνης του γραφείου Tύπου κ. Άννας Ματθαίου, θα ονομάζεται από φέτος σε βραβείο «Ζώη Λάσκαρη».

Η Ζωή Λάσκαρη που έφυγε πριν λίγες μέρες από τη ζωή είχε τιμηθεί πέρσι με το τιμητικό βραβείο «Νίκος Κούρκουλος» για το σύνολο της προσφοράς της και το 1982 με το διαγωνιζόμενο βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου κωμωδίας για την ερμηνεία της στο έργο «Η Ντόρις και ο γυαλάκιας». Το όνομα του νικητή/τριας ή του φορέα, θα ανακοινωθεί το βραδύ της τελετής 30 Οκτωβρίου 2017 στο θέατρο «Βέμπο», όπου και θα καλεστεί μέλος της οικογένειας της να απονείμει το βραβείο.

Το 1992 όταν η  εθνική σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη κάνει πρεμιέρα  με τη νέα της θεατρική παράσταση στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιείται μια ιδιαίτερη τηλεοπτική συνάντηση! Με αφορμή την παράστασή της, η Αλίκη παίρνει συνέντευξη από την συνάδελφο της  Ζωή Λάσκαρη, που είναι Θεσσαλονικιά, αγαπά την πόλη της και για αυτό την επισκέπτεται. Κάπως έτσι οι δύο μεγάλες σταρ του θεάτρου και του κινηματογράφου βρέθηκαν στην εκπομπή η «Θεσσαλονίκη των Θαυμάτων» με δύο διαφορετικούς ρόλους. Η Αλίκη πήρε το ρόλο της οικοδέσποινας της εκπομπής και η Ζωή ήταν η φιλοξενούμενη. Τα δύο αγαπημένα κορίτσια του Φίνου έμελλε να φύγουν καλοκαίρι από τη ζωή...

Δείτε τη συνάντηση ντοκουμέντο στο παρακάτω βίντεο:

Νεκρή στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη, από ανακοπή καρδιάς, βρέθηκε την Παρασκευή 18 Αυγούστου η ηθοποιός Ζωή Λάσκαρη. Η ηθοποιός, όπως όλα δείχνουν, έσβησε εντελώς ξαφνικά στον ύπνο της. Οι οικείοι της αναφέρουν πως δεν είχε κάποιο παθολογικό πρόβλημα, ενώ μάλιστα ετοιμαζόταν για τη νέα της θεατρική δουλειά που θα σκηνοθετούσε ο Αντώνης Λουδάρος. 

 Η Ζωή Λάσκαρη (12 Δεκεμβρίου 1944 - 18 Αυγούστου 2017) μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Είχε παντρευτεί τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο από το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία – Ελένη. Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο είχε αποκτήσει άλλη μία κόρη τη Μάρθα.

 O τίτλος της Σταρ Ελλάς, αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη, ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας «Ο Κατήφορος» το 1961.

Η μεγάλη επιτυχία της ταινίας έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ. Από τότε πρωταγωνίστησε σε μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών της εποχής (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ) κατά τη χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Ανάμεσά τους:  «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Νόμος 4000», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Οι θαλασσιές οι χάντρες» και πολλές άλλες.

Το 1966 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα "Μιας πεντάρας νιάτα" των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, "Η παγίδα του Pομπέρ Τομά" και το "Βαθιά γαλάζια θάλασσα" του Ράτιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίζεται το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη "Μαριχουάνα Στοπ" ενώ ακολουθούν η μεγάλη θεατρική επιτυχία "Εραστές του ονείρου" του Γιάννη Δαλιανίδη μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Aκολούθως "Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο" των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, "Πώς να κερδίσετε τον άντρα σας του Σμιθ" (1975), "Ξυπόλητη στο Πάρκο" του Νηλ Σάϊμον (1977) και "Η κυρία του Μαξίμ"του Ζωρζ Φεϊντό (1979). Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT.

Ακολουθούν τα θεατρικά έργα: "Φρύνη η εταίρα"του Γιώργου Ρούσσου (1980), "Παντρεύομαι τον άντρα μου" του Νόρμαν Κράσνα (1980), "Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ "(1982),  "Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές "της Ανίτα Λος (1983), "Μις Πέπσι" του Μπρουνό (1984) και" Η Ντόρις και ο γυαλάκιας" του Μπιλ Μάνχοφ (1984).

Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία "Καινούρια Σελίδα"' του Νηλ Σάϊμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο "Ορφέας στον Άδη" του Τέννεση Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Aκολουθούν τα έργα: "Τρελοί για έρωτα" του Σαμ Σέπαρντ (1995), "Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ" του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ," Τρεις ψηλές γυναίκες "του Άλμπι (1996), "Τρωάδες "του Ευριπίδη (1996), "Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα"του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), "Η συνάντησητου Νάντας "(2000), "Σκηνές Γάμου" του Άλμπι (2000), σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, "Ευαίσθητη Ισορροπία" του Άλμπι (2003), "Διαμάντια και μπλουζ "της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), "Άλμα Μάλερ" του Ρον Χάρτ (2009), "Ρόουζ"του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και" Ωραία Xρόνια" του Xάρολντ Πίντερ (2013).

Θεατρικά τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούνταν στον  Πολυχώρο Αθηναΐς -Θεατρική Σκηνή «Ζωή Λάσκαρη». Τελευταία της παράσταση ήταν το "Νύφη Κουράγιο" που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Νίκος Μουτσινάς.

Την τελευταία της τηλεοπτική συνέντευξη έδωσε στην Κατερίνα Λάσπα στο Novalife πριν λίγους μήνες.

 Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη Τρίτη στη μία το μεσημέρι στο Ι.Ν. Αγίου Διονυσίου στο Κολωνάκι.