Για τη φθινοπωρινή περίοδο του 2017 υποβλήθηκαν συνολικά 53 αιτήματα παραχώρησης, για 1 έως 3 ημέρες ανά εκδήλωση, αρκετά από τα οποία προέρχονταν από κρατικούς φορείς ή/και είχαν ανελαστικές ημερομηνίες πραγματοποίησης της εκδήλωσης. Το πράσινο φως όμως πήραν οι παρακάτω εκδηλώσεις. 

 

Έτσι ο τελικό πρόγραμμα για το Ωδείο Ηρώδου Αττικού για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο διαμορφώνεται ως εξής:

29-30 Αυγούστου: «Πέρσες» του Αισχύλου ΘΟΚ

31 Αυγούστου: «Σουίνη Τοντ, ο δαιμόνιος κουρέας της οδού Φλιτ» - Kαμεράτα, Ελληνικό Φεστιβάλ  Διαβάστε εδώ την κριτική του Δημήτρη Χαλιώτη.

1 Σεπτεμβρίου: «Συνάντηση Μίκης Θεοδωράκης, Στέφανος Κορκολής» Σύλλογος φιλων παιδιών με καρκίνο.

2 Σεπτεμβρίου: «Carmen από την Compania Antonio Cades» - παράσταση χορού, Prime Entertainment LTD

4-5 Σεπτεμβρίου: «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, Εθνικό Θέατρο  Διαβάστε εδώ την κριτική του Δημήτρη Χαλιώτη.

6 Σεπτεμβρίου: «Tango del Sur»- Το Tango του Νότου», Acropolis Tango Festivals

7-8 Σεπτεμβρίου: «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, VENUS AE

9 Σεπτεμβρίου: «Αλέξης Ζορμπάς», ΑΦΟΙ ΤΑΓΑΡΗ Ο.Ε.

10-11 Σεπτεμβρίου: «Βάκχες» του Ευριπίδη, ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας Ελληνικό Φεστιβάλ Διαβάστε εδώ την κριτική της Γιώτας Δημητριάδη

13-14 Σεπτεμβρίου: «Γκαλά Όπερας, Αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας για τα 40 χρόνια από το θάνατό της», Εθνική Λυρική Σκηνή

15 Σεπτεμβρίου: «Ερωτόκριτος», Εθνική Λυρική Σκηνή

16-18 Σεπτεμβρίου: «Maurice Fette Bejart» παράσταση χορού, GR Entertainment World LtD

19-20 Σεπτεμβρίου: «The All Stars of Russian Ballet», Αφιέρωμα Μπολσόι με τον Ιβάν Βασίλιεφ, ΛΑΒΡΥΣ ΜΕΠ.Ε.

21-22 Σεπτεμβρίου: «Rock the Opera-The Prague Philarmonic Orchestra meets Athens State Orchestra», Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

23 Σεπτεμβρίου: «Gala 1001 Aστεριών», μουσική εκδήλωση, ΑΡΙΕΤΤΑ ΑΜΚΕ.

24 Σεπτεμβρίου: «Σταύρος Ξαρχάκος – Αλκηστη Πρωτοψάλτη «Η Συνάντηση»

25-26 Σεπτεμβρίου: «Αμύντας», Ελληνικό Φεστιβάλ

27 Σεπτεμβρίου: «Εκεί στο Νότο» -μουσική εκδήλωση - Ένωση Σωματείων «Μαζί για το παιδί»

28 Σεπτεμβρίου: «Ασκητική», θεατρική παράσταση, Sound and Picture Productions

29 Σεπτεμβρίου: «Καλιγούλας», Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

30 Σεπτεμβρίου: «Μάνος Χατζιδάκις, Ελλάς η χώρα των ονείρων»

1 Οκτωβρίου: «Ένα τραγούδι για τη Θράκη», Σύλλογος των Αγχιαλιτών της Αθήνας

2-3 Οκτωβρίου: «Μήδεια» του Ευριπίδη Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Ελληνικό Φεστιβάλ - ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων Διαβάστε εδώ την κριτική της Γιώτας Δημητριάδη

4 Οκτωβρίου: «Sissi: Once upon a time of the emperor, the queen the court and the gypsy girl» - παράσταση χορού – Robin 4 Arts GmbH

5 Οκτωβρίου: Vanessa Mae, MUSIC BOX PRODUCTIONS

6 Οκτωβρίου: «Ο Γκάτσος που αγάπησα», μουσικοθεατρική παράσταση

7 Οκτωβρίου: «Η 9η Ιουλίου», μουσική εκδήλωση, Πρεσβεία Κυπριακής Δημοκρατίας

8 Οκτωβρίου: «Terranima», παράσταση χορού, Υπηρεσία Πολιτιστικών Συλλόγων και Σωματείων DAGIPOLI DANCE CO

9 Οκτωβρίου: «Μ. Θεοδωράκης ένα ενιαίο μουσικό σύμπαν», Symphonic Art. 

 

Το Σάββατο 29 Ιουλίου, η Καμεράτα, πιστή στο ετήσιο ραντεβού της με το μιούζικαλ, παρουσιάζει το μουσικό θρίλερ Sweeney Todd (Σουήνυ Τοντ), σε μουσική διεύθυνση και σκηνοθεσία Γιώργου Πέτρου. Με έναν εξαιρετικό 26μελή θίασο από δημοφιλείς ηθοποιούς και λυρικούς τραγουδιστές, στον οποίο πρωταγωνιστούν ο Χάρης Ανδριανός (Σουήνη Τοντ) και η Νάντια Κοντογεώργη (κυρία Λάβετ), καθώς και ένα 35μελές συμφωνικό σύνολο, το κοινό θα μεταφερθεί στο ζοφερό, βικτωριανό Λονδίνο του 19ου αιώνα.

 

Την Κυριακή 30 Ιουλίου, ο σπουδαίος Βέλγος συνθέτης Wim Mertens (Βιμ Μέρτενς) επιστρέφει στην Αθήνα για μία μοναδική συναυλία. Ο αγαπημένος συνθέτης, γνωστός για τον μινιμαλισμό της μουσικής του και για τις ποικίλες επιρροές του από διάφορα είδη, θα παίξει την εμπνευσμένη από την Ελλάδα σύνθεσή του «Dust of Truths» στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο, το κοινό θα απολαύσει τις γνωστότερες επιτυχίες του, όπως «Earmarked», «Often a bird», «Struggle for pleasure», «Maximizing the Audience» κ.α.

 

Το Ηρώδειο θα κλείσει την Τρίτη 1^η Αυγούστου, με μία μεγάλη εορταστική συναυλία από τη Νεανική Ορχήστρα Sistema Europe Youth Orchestra (SEYO). Η ορχήστρα αποτελείται από 190 νεαρούς μουσικούς, ηλικίας 10-20 ετών, και 30 δασκάλους μουσικής από 27 χώρες, που εφαρμόζουν το γνωστό El Sistema, το μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα που ξεκίνησε πριν 42 χρόνια στη Βενεζουέλα. Λαμπρό τέκνο του El Sistema, που υποστηρίζει την κοινωνική δράση μέσω της μουσικής, είναι ο κορυφαίος μαέστρος Gustavo Dudamel. Στη συναυλία θα διευθύνουν μαέστροι από τη Γουατεμάλα, την Ελβετία, τη Βενεζουέλα και την Ελλάδα.

 

Αισθησιακή, φλεγόμενη, εκρηκτική: η Κάρμεν, η θρυλική παράσταση των Antonio Gades και Carlos Saura που σφράγισε το φλαμένκο, επιστρέφει στο Ηρώδειο στις 2 Σεπτεμβρίου, για μία μοναδική παράσταση υπό την αιγίδα της Ισπανικής Πρεσβείας.

Δημιουργία δύο σπουδαίων μορφών της ισπανικής τέχνης, του χορευτή και χορογράφου Antonio Gades και του σκηνοθέτη Carlos Saura, η χοροθεατρική εκδοχή της Κάρμεν πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι το 1983, λίγο μετά την ομώνυμη ταινία των Gades/Saura που σάρωσε τα βραβεία στα διεθνή φεστιβάλ. Εμπνευσμένη από τη νουβέλα του Prosper Mérimée (1845), η παράσταση προκάλεσε αίσθηση πλάθοντας έναν ανυπέρβλητο χαρακτήρα-μύθο που έγινε συνώνυμος με τη ισπανική εθνική ψυχή, και κάνοντας τους Γάλλους κριτικούς να αναφωνήσουν: «Ο Mérimée έφερε την Κάρμεν στη Γαλλία, αλλά ο Gades και ο Saura την επέστρεψαν στην Ισπανία».

Η Κάρμεν έρχεται στο Ηρώδειο με την υπογραφή της Compañía Antonio Gades, της ομάδας που δημιούργησε ο μεγάλος χορευτής και σήμερα αποτελεί θεματοφύλακα του έργου του. Τους κεντρικούς ρόλους ενσαρκώνουν τέσσερις από τους κορυφαίους χορευτές της: η Esmeralda Manzanas στον ρόλο της Κάρμεν, ο José Huertas ως Δον Χοσέ, ο Jairo Rodríguez ως Ταυρομάχος και ο Miguel Ángel Rojas ως Σύζυγος. Τους πρωταγωνιστές πλαισιώνουν οι εξαιρετικοί χορευτές κι ένα σύνολο εκλεκτών μουσικών της ομάδας. Η επιμέλεια της παράστασης, που αναβιώνει με σεβασμό την αυθεντική χορογραφία του Gades, είναι της Stella Arauzo, επί χρόνια παρτενέρ του στη σκηνή και Καλλιτεχνικής Διευθύντριας της Compañía.

Στις 2 Σεπτεμβρίου, στην κορύφωση ενός φλογερού ελληνικού καλοκαιριού, υποδεχόμαστε τον φλογερότερο μύθο της Ισπανίας, την Κάρμεν, στην πιο διάσημη εκδοχή του!

 

Η Κάρμεν των Gades και Saura στη σκηνή

 

Παλλόμενη από αισθησιασμό, η χοροθεατρική Κάρμεν ακολουθεί πιστότερα από την ταινία το έργο του Mérimée, εστιάζοντας στο μοιραίο ερωτικό τρίγωνο μεταξύ της πρωταγωνίστριας, του Δον Χοσέ και του Ταυρομάχου, και στο φιλήδονο ταμπεραμέντο της τσιγγάνας Κάρμεν, που παραμένει αταλάντευτα ταγμένη στην προσωπική ελευθερία. Με τα λόγια του Gades: «Η Κάρμεν δεν είναι ούτε επιπόλαια ούτε της αρέσει να βασανίζει τους άντρες – είναι απλώς μια γυναίκα ειλικρινής, που όταν αγαπά κάποιον το δηλώνει, κι όταν δεν τον αγαπά το δηλώνει επίσης. Δημιούργησα την παράσταση γιατί δεν μου άρεσε η στερεοτυπική, ψεύτικη αντιμετώπισή της. Η Κάρμεν δίνεται ολοκληρωτικά σε ό,τι αγαπά δίχως να λησμονά την ταξική της καταγωγή».

Η αδιαπραγμάτευτη ειλικρίνεια και η καταβύθιση στη λαϊκή ψυχή είναι τα συστατικά της επιτυχίας της ταινίας των Gades/Saura και της θεατρικής εκδοχής της, που ανέδειξαν τον Gades ως τον σπουδαιότερο εκπρόσωπο του φλαμένκο, τόσο ως χορευτή όσο και ως χορογράφο. Η τέχνη του, μέσα από ένα άκρως προσωπικό ύφος, ψηλαφεί τις ποικίλες και αντιφατικές όψεις της Κάρμεν, που είναι μια γυναίκα τρυφερή και θηλυκή αλλά ταυτόχρονα μάχεται λυσσαλέα για χειραφέτηση, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Γι’ αυτό και το φλαμένκο της δεν έχει σχέση με το επιτηδευμένο, «διακοσμητικό» στιλ που χαρακτήριζε τον ισπανικό χορό επί δεκαετίες, ιδίως κατά τη δικτατορία του Φράνκο, λίγο πριν ο Gades εμπνευστεί τη χορογραφία.

Οι εκρηκτικές, άρτια εκτελεσμένες φιγούρες των ηρώων είναι για τον Gades το απόλυτο μέσο έκφρασης. Άλλωστε, για τον ίδιο ο χορός δεν είναι παρά μια πνευματική κατάσταση: «Δεν ζεις για να χορεύεις», ήταν η φιλοσοφία του, «χορεύεις επειδή ζεις. Συχνά ξεχνάμε ότι ο χορός δεν είναι άσκηση, αλλά πνευματική κατάσταση που εκφράζεται μέσα από την κίνηση».

Περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στο έργο του, το όραμά του αποτυπώνεται εναργέστερα στο αριστούργημά του, την Κάρμεν.

 Antonio Gades: χορευτής και διεθνής προσωπικότητα

 Ο Gades, πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Ballet Nacional de España μετά από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1978, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους Ισπανούς χορευτές του 20ού αιώνα.

Γεννημένος το 1936 σε μια φτωχική οικογένεια του Αλικάντε, στράφηκε τυχαία στον χορό, ώσπου το 1954 τον ανακάλυψε η περίφημη Pilar López και τον ενέταξε στην ομάδα της. Το 1961 μετοίκησε στην Ιταλία, όπου εργάστηκε ως χορευτής και χορογράφος στο Θέατρο της Όπερας της Ρώμης, συνεργαζόμενος με τον Anton Dolin στο Bolero του Ravel, και στη συνέχεια στο Φεστιβάλ του Σπολέτο, όπου συνέπραξε με τον Gian Carlo Menotti στην Κάρμεν του Bizet, και στη Σκάλα του Μιλάνου (στην Κάρμεν και στο El Amor Brujo του Falla). Το 1974 γνώρισε διεθνή επιτυχία με τον Ματωμένο γάμο, χορογραφία εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο του Lorca. Κατόπιν συνεργάστηκε επί τρία χρόνια με το Εθνικό Μπαλέτο της Κούβας και την Αlicia Alonso. Το 1978 περιόδευσε στις ΗΠΑ ως Ιλαρίων στην Giselle, ενώ το 1981, έπειτα από τη γνωριμία του με τον Saura, διασκεύασε για την οθόνη τον Ματωμένο γάμο, για να ακολουθήσει έπειτα από δύο χρόνια η Κάρμεν. Το 1994 παρουσίασε στη Γενεύη την τελευταία του χορογραφία, τη Φουέντε Οβεχούνα, πάνω στο ομώνυμο δράμα του Lope de Vega. Έφυγε από τη ζωή το 2004, καταξιωμένος ως μια επιβλητική προσωπικότητα του φλαμένκο.

 

Διαφυλάσσοντας μια σπάνια κληρονομιά: Ίδρυμα και Compañía Antonio Gades

 Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του ο Gades ίδρυσε το Ίδρυμα Antonio Gades με σκοπό τη διαφύλαξη του έργου του, την προώθηση του φλαμένκο και την προάσπιση της ισπανικής πολιτιστικής ταυτότητας. Παράλληλα με τις δραστηριότητες του Ιδρύματος συνεχίζεται και η δράση της Compañía Antonio Gades, της ομάδας του μεγάλου δασκάλου, που εξακολουθεί να θεωρείται ταυτόσημη με το φλαμένκο. Υπό την καθοδήγηση της Stella Arauzo, που ερμήνευσε για χρόνια την Κάρμεν πλάι στον Gades (διαδεχόμενη τη μεγάλη Cristina Hoyos) και την τεχνική διεύθυνση του Dominique You, που υπήρξε το δεξί χέρι του, η ομάδα απαρτίζεται από έμπειρους συνεργάτες του αλλά και νέους, ταλαντούχους καλλιτέχνες. Η Compañía αναβιώνει τις εμβληματικές παραστάσεις του εμπνευστή της με γνώμονα την πορεία που εκείνος χάραξε χάρη στο ταλέντο, την αισθητική και τη γνώση του. 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 

Κάρμεν

Compañía Antonio Gades

Βασισμένη στη νουβέλα του Prosper Mérimée.

 

Σενάριο, χορογραφία, σχεδιασμός φωτισμών: Antonio Gades, Carlos Saura

Σκηνικά: Antonio Saura

Μουσική: Antonio Gades, Antonio Solera, Ricardo Freire, Georges Bizet («Carmen»), Manuel Penella («El gato montés»), José Ortega Heredia/Federico Garcia Lorca («Verde que te quiero verde»).

 

Την ηχογραφημένη μουσική ερμηνεύει η Orchestre de la Suisse Romande υπό τη διεύθυνση του Thomas Schippers, με τους Regina Rosnik, Mario del Monaco και Tom Krause.

 

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου, 21:00, Ωδείο Ηρώδου Αττικού

 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΖΩΝΗ 78€, Α ΖΩΝΗ 68€, Β ΖΩΝΗ 58€, Γ ΖΩΝΗ 48€, ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ 28€, ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΑ/ΑΝΕΡΓΩΝ 22€.

Πληροφορίες και εισιτήρια: 211 1010050 - Viva.gr

 

 

 

Στη μνήμη του Σπύρου Ευαγγελάτου θα παρουσιαστεί εκ νέου, στις 26 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, ο Αμύντας, η τελευταία παράσταση του αείμνηστου σκηνοθέτη, που έκανε πέρυσι πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών σε συμπαραγωγή με την εταιρεία «Λυκόφως» και έλαβε θερμή υποδοχή από το κοινό. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, θα αναβιώσει για μια μοναδική παράσταση τη μεγάλη του επιτυχία, προσφέροντας στους φίλους του θεάτρου μια μοναδική ευκαιρία να απολαύσουν και πάλι την τελευταία σκηνοθετική του δουλειά.

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος με τον Αμύντα, την τελευταία σκηνοθεσία του, επιβεβαίωσε και επισφράγισε την ανεκτίμητη προσφορά του στην παρουσίαση άγνωστων ελληνικών κειμένων στη σκηνή με σύγχρονη, φρέσκια, μοναδική σκηνοθετική ματιά. Οδήγησε μια πλειάδα πρωταγωνιστών με κορυφαίους τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, τη Φαίη Ξυλά, τη Βίκυ Βολιώτη, τον Θανάση Κουρλαμπά και τον βαρύτονο Μάριο Σαραντίδη σε εξαίρετες ερμηνείες και δημιούργησε μια παράσταση εντυπωσιακών ρυθμών, καταιγιστικής αφήγησης, ευφάνταστων μεταμορφώσεων. Mια απολαυστική κωμωδία ύμνο στον Έρωτα.

Μια «ποιμενική κωμωδία» του 1745

για μια μοναδική παράσταση, στις 26 Σεπτεμβρίου 2017, στις 21:00,

στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού

 

 

 

Στο πρόγραμμα ο σκηνοθέτης, ακαδημαϊκός και πανεπιστημιακός σημείωνε: 

«Το 1745 τυπώνεται ανωνύμως στη Βενετία μια ελεύθερη μετάφραση στην τότε ομιλουμένη ελληνική της θρυλικής κωμωδίας του Τορκουάτο Τάσσο Aminta. Πριν από χρόνια είχα την τύχη να ανακαλύψω πως κάτω από την ανωνυμία κρυβόταν ο Επτανήσιος από τα Κύθηρα ιατροφιλόσοφος και ποιητής Γεώργιος Μόρμορης (1720-1790).

 

Ο Αμύντας ανήκει στην ονομαζόμενη «ποιμενική κωμωδία» (commedia pastorale) και εκτυλίσσεται σε δάση όπου κυκλοφορούν ερωτευμένοι βοσκοί, πρόβατα, παρθένες αμαζόνες, αλλά και άγρια, ανύπαρκτα στην Ευρώπη θηρία, καθώς και μυθικά πρόσωπα όπως σάτυροι, δράκοι και θεοί του έρωτα. Η μόδα αυτών των έργων επηρέασε την πανευρωπαϊκή δραματουργία, ακόμη και τον Σαίξπηρ (Όνειρο καλοκαιριάτικης νύχτας, Όπως σας αρέσει, Τρικυμία κ.ά.). Το ελληνικό κείμενο ακτινοβολεί μια αίσθηση εφηβικής δροσιάς με γοητευτικό χιούμορ και συναρπαστική γλώσσα, ανάμειξη κοινής με ιδίωμα των Κυθήρων, ενώ δεν λείπουν λόγια ή ψευδολόγια στοιχεία. Η όλη σύνθεση της παράστασης επιδιώκει να “φέρει” κάτι από τη γεύση του ονείρου, που άλλοτε θα ρέπει προς έναν ευμενή εφιάλτη και άλλοτε θα εκτινάσσεται προς μια ποιητική φάρσα».

 

BΙΟΓΡΑΦΙΚΟ | ΣΠΥΡΟΣ Α. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ (1940-2017)

 

Γεννήθηκε στην Αθήνα και καταγόταν από γνωστή καλλιτεχνική οικογένεια. Πτυχιούχος της Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας ήταν και αριστούχος διδάκτωρ. Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Για πρώτη φορά σκηνοθέτησε επαγγελματικά 21 ετών. Από τότε, πάνω από 200 σκηνοθεσίες στα ελληνικά κρατικά θέατρα, στα Φεστιβάλ Αθηνών, Επιδαύρου και στο εξωτερικό (Βιέννη, Ζυρίχη, Ζάλτσμπουργκ, Κάσσελ, Λουκέρνη, Πρίνστον ΗΠΑ, Μαδρίτη, κ.α.). Το 1975 ίδρυσε το Αμφι-Θέατρο που λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 2011 παρουσιάζοντας παραγωγές του (από αρχαίους τραγικούς μέχρι σύγχρονους συγγραφείς) σε Αθήνα, Επίδαυρο και πολλές ελληνικές περιοχές, καθώς και σε τριάντα Διεθνή Φεστιβάλ των πέντε ηπείρων. Σκηνοθέτησε έργα από όλο το φάσμα της παγκόσμιας δραματουργίας, καθώς και πολλές όπερες. Μετέφρασε επίσης θεατρικά κείμενα κλασικών και νεοτέρων. Έγραψε πολλά επιστημονικά μελετήματα, κυρίως σε θέματα του κρητικού και του επτανησιακού θεάτρου. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και Πρόεδρός της. Το 1989 εκλέχθηκε καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1991 εκλέχθηκε καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου διετέλεσε συχνά Πρόεδρος. Του απονεμήθηκαν πολλά βραβεία. Το 2005 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2011 εκλέχθηκε Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών για το έτος 2012 και Πρόεδρός της για το 2013. Ο Αμύντας του Γεωργίου Μόρμορη ήταν η τελευταία παράσταση που σκηνοθέτησε (Ηρώδειο, Ιούλιος 2016).

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Δραματουργική προσαρμογή / σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος

Αναβίωση σκηνοθεσίας: Κατερίνα Ευαγγελάτου

Σκηνικά / κοστούμια: Γιώργος Πάτσας

Μουσική σύνθεση: Γιάννης Αναστασόπουλος 

Κινησιολογική επιμέλεια: Αντιγόνη Γύρα 

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου 

Συνεργάτης Σκηνογράφος: Τότα Πρίτσα 

Μακιγιάζ: Κυριακή Μελίδου

Βοηθός σκηνοθέτη: Παναγιώτης Μιχαλόπουλος

Φωτογραφίες: Εύη Φυλακτού, Γεωργία Σιέττου

 

Τους ρόλους ερμηνεύουν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Φαίη Ξυλά, Βίκυ Βολιώτη, Θανάσης Κουρλαμπάς, Θανάσης Δήμου, Χριστιάννα Μαντζουράνη, Θωμάς Γκαγκάς, Γεράσιμος Σκαφίδας και ο μπασοβαρύτονος Μάριος Σαραντίδης.

 

Στην παράσταση συμμετέχουν οι μουσικοί:

Βιολί: Άκης Στρατουδάκης

Φλάουτο: Στέφανος Χατζηαναγνώστου 

Πιάνο: Έλενα Παπανικολάου

 

Διεύθυνση παραγωγής: Όλγα Μαυροειδή 

Συμπαραγωγή: Ελληνικό Φεστιβάλ με τη «Λυκόφως» - Γιώργος Λυκιαρδόπουλος.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

 

Ημέρα & ώρα παραστάσεων: Τρίτη, 26 Σεπτεμβρίου στις 21:00

Διάρκεια: 90’ χωρίς διάλειμμα

Χώρος: Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Εισιτήρια:  VIP 40 €, Α ζώνη 25 €, Β ζώνη 20 € (14 € μειωμένο), Άνω διάζωμα 10 € (5 € μειωμένο), Αμεα 5 €

 

 

Η ιστοσελίδα μας: www.lykofos.org

Η σελίδα μας στο facebook:  facebook.com/lykofostheater

 

Προπώληση μέσω Viva

 

Πληροφορίες Εισιτηρίων

Επιπλέον Πληροφορίες Εισιτηρίων

Κεντρικά εκδοτήρια εισιτηρίων Ε.Φ.

Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου)

Δευτέρα-Παρασκευή 9:00-16:00, Σάββατο 10:00-15:00

Πληροφορίες & Πώληση εισιτηρίων

210 3272000 Δευτέρα-Κυριακή 9:00-21:00

www.greekfestival.gr

viva.gr

 

Ομαδικές αγορές

210 3222720 Δευτέρα-Παρασκευή 9:00-17:00

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Κρατήσεις για ΑμΕΑ

211 7800056 Δευτέρα-Παρασκευή 9:00-17:00

 

 

Άλλα σημεία πώλησης

 

- Ωδείο Ηρώδου Αττικού

πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Μακρυγιάννη

Δευτέρα-Κυριακή 9:00-14:00 & 18:00-21:00   

 

- Ταμεία των χώρων παραστάσεων

(δύο ώρες πριν από την έναρξη της παράστασης,

τη δεύτερη ώρα μόνο για την παράσταση της ημέρας)

Καταστήματα

    

 

O σπουδαίος Βέλγος συνθέτης Βιμ Μέρτενς (Wim Mertens) επιστρέφει στην Ελλάδα και συναντά το κοινό του για μία μοναδική συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Με πάνω από 65 δίσκους στο ενεργητικό του και φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, ο Μέρτενς έχει ξεχωρίσει και αγαπηθεί για τον μινιμαλισμό της μουσικής του και τις ποικίλες επιρροές του από κλασική, ποπ, τζαζ και άμπιεντ μουσική. 

Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, ο Μέρτενς θα παρουσιάσει τη σύνθεση «Dust of Truths», που αποτελεί το τελευταίο μέρος του μουσικού τριπτύχου Cran aux Oeufs (2015-2016). Η έμπνευσή του για το συγκεκριμένο έργο προήλθε από την Ελλάδα και τη μοναδική εμπειρία που βίωσε όταν έπαιξε σόλο, πριν από τρία χρόνια, στο μνημείο του Οκταβιανού Αύγουστου στη Νικόπολη. Για αυτό και ο Μέρτενς, πριν εμφανιστεί στο Ηρώδειο, θα δώσει μία επιπλέον συναυλία στις 29 Ιουλίου, στο Αρχαίο Ωδείο Νικόπολης στην Πρέβεζα.

Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας στο Ηρώδειο, το κοινό θα απολαύσει μία επιλογή από τα πιο γνωστά έργα του συνθέτη, τα οποία ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν ιδιαίτερα: «Earmarked», «Often a bird», «Struggle for pleasure», «Maximizing the Audience», «The belly», «No testament», «Close Cover» και πολλά άλλα.

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: Από 15€ έως 50€, Φοιτητικό: 10€, ΑΜΕΑ/Ανέργων: 5€

30 Ιουλίου

Προπώληση Εισιτηρίων:

http://tickets.greekfestival.gr ή 210 32 72 000,

Κεντρικά Εκδοτήρια Φεστιβάλ

Πανεπιστημίου 39 (εντός στοάς Πεσμαζόγλου) 

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή: 9:00 - 16:00, Σάββατο: 9:00 - 15:00

 

Η Ιμάνυ έγινε γνωστή στην Ελλάδα ήδη από το πρώτο της σινγκλ, το «You will never know», που τραγουδήθηκε πολύ, και άλλες επιτυχίες της που αγαπήθηκαν. Η ίδια δηλώνει ότι η επαφή που έχει με το ελληνικό κοινό είναι μοναδική και η Ελλάδα από τους αγαπημένους της προορισμούς. Η Ιμάνυ έρχεται με τη μπάντα της αυτό το καλοκαίρι για μια μοναδική συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, όπου όπως λέει η ίδια πάντα ονειρευόταν να τραγουδήσει, καλεσμένη από το Φεστιβάλ Αθηνών. Θα τραγουδήσει παλιές, αλλά και νέες επιτυχίες της από τον τελευταίο της δίσκο, The Wrong Kind of War, που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες. Μέσα από στίχους τραγουδιών όπως το «Clap your Hands», η φωνή της φτάνει σ’ εμάς σαν κραυγή για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα. Το κοινό θα απολαύσει την εξωτική, νοσταλγική, ρομαντική, ευαίσθητη, αλλά και δυναμική φωνή της κάτω από την Ακρόπολη.

15 Ιουνίου, 21:00

 

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: Από 15€ έως 50€, Φοιτητικό: 10€, ΑΜΕΑ/Ανέργων: 5€

 

 

   

 

Η Άννα Κλάδη είναι μια νέα ηθοποιός που τα πρώτα της βήματα στο θέατρο την οδήγησαν στην υπέροχη ομάδα της «Λυσιστράτης» του Μιχαήλ Μαρμαρινού. Δούλεψε, έμαθε, απόλαυσε και εξελίχθηκε, ακολουθώντας μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή που κλείνει τον κύκλο της στο Ηρώδειο στις 24 Σεπτεμβρίου. Τη συναντήσαμε εκεί και μοιράστηκε μαζί μας εμπειρίες και σκέψεις σε μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση.

 

Πώς ήταν η διαδικασία της προετοιμασίας της παράστασης της «Λυσιστράτης»; Πώς ήταν η πορεία της; Η περιοδεία; 

Αρχικά ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα και κάθε μέρα πρόβας ήταν ένα μάθημα. Φυσικά, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, εκπλήξεις, δυσκολίες, ανακαλύψεις. Ο Μιχαήλ έδινε το σήμα σαν ένας αλλόκοτος μαέστρος και το ταξίδι της πρόβας ξεκινούσε. Έμπαινες στην πρόβα και δεν ήξερες πώς θα βγεις. Αυτό με έκανε κάθε μέρα να περιμένω πώς και πώς την επόμενη. Όσο για την περιοδεία... Με όλο τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς και της νεότητας μπορώ να πω ότι ήταν ονειρική! Σε αυτό φυσικά συντέλεσε και η έναρξή της, στην Επίδαυρο. Νομίζω ακόμα ψάχνω τον τρόπο να περιγράψω τη συγκεκριμένη εμπειρία...

Ποιο ήταν το προσωπικό σου κέρδος από αυτή την πορεία;

Πρώτον είδα έναν άλλο τρόπο για την πρακτική του θεάτρου, διαφορετικό από ό,τι είχα συνηθίσει και μάθει μέχρι τώρα. Άνοιξε μια καινούργια πόρτα που δεν φανταζόμουν. Είχα δει παραστάσεις του Μαρμαρινού, όμως ήθελα πολύ να δω από μέσα πώς φτάνει σε κάτι τέτοιο. Τη λειτουργία του, το «σύστημά» του, ας πούμε. Όπως σου ανέφερα και πριν, κάθε πρόβα ήταν ένα μάθημα. Δεύτερον και εξίσου σημαντικό ήταν ότι συναντήθηκα με τόσο γενναιόδωρους ανθρώπους, όχι μόνο σε καλλιτεχνικό αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο. Ευλογία!

 

Γιατί το αρχαίο δράμα εξακολουθεί να μας αφορά τόσο άμεσα; 

Νομίζω γιατί τα πάθη, οι αδυναμίες και οι ανάγκες των ανθρώπων μένουν ίδια. Τα θέματα που πραγματεύεται, όπως, για παράδειγμα, ο πόλεμος και η ειρήνη ή η ανάγκη για δικαιοσύνη και τόσα άλλα, μας απασχολούν και σήμερα. Το βλέπω κάθε φορά που θα διαβάσω ή θα δω παιγμένο ένα αρχαίο κείμενο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρω κάτι που να με αφορά άμεσα. Και η αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνω βρίσκω ακόμα περισσότερα πράγματα να με συνδέουν με το αρχαίο δράμα.

Στην περίπτωση του Αριστοφάνη προτιμάς μια πιστή μετάφραση του αρχαίου κειμένου ή μια προσαρμογή πιο προσιτή στο σύγχρονο θεατή; 

Μια πιστή μετάφραση φαντάζομαι δεν σημαίνει ότι είναι και απρόσιτη στο θεατή. Μπορεί να φέρει αποτελέσματα ακόμα πιο σοκαριστικά από όσο περίμενε. Αν τώρα με ρωτάς αν προτιμώ μια πιο μοντέρνα εκδοχή, όπως με έχουν ξαναρωτήσει, θα σου πω «τι είναι μοντέρνο;» και ότι στις πρόβες της «Λυσιστράτης» κατάλαβα ότι ο Αριστοφάνης μάλλον είναι πιο «μοντέρνος» από το σύγχρονο θεατή. Άρα δεν μπορώ να σου απαντήσω απόλυτα. Πάντα μάλλον παίζει ρόλο ποιος ανεβάζει αυτά τα έργα, η ματιά του.

 

Στο θέατρο στις ιστορίες που μοιράζονται οι ηθοποιοί με τους θεατές τη μεγαλύτερη βαρύτητα την έχει ο λόγος; 

Ακόμα το ψάχνω αυτό. Νομίζω πάλι παίζει ρόλο ποιος ξεκινά να επικοινωνήσει μια ιστορία και τι επιλογή θα κάνει ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτή θα φτάσει στο θεατή. Στη «Λυσιστράτη» όντως δουλέψαμε πολύ προς αυτή την κατεύθυνση και ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό. Από την άλλη, έχουμε δει παραστάσεις-ιστορίες στις οποίες ο λόγος ήταν ελλιπής αλλά η ιστορία πάλι περνούσε. Οπότε αισθάνομαι ότι, αν τη μεγαλύτερη βαρύτητα την έχει ή πρέπει να την έχει ο λόγος, είναι επιλογή, όχι κανόνας.

 

Σε τι έγκειται η δύναμη του θεάτρου;

Φαντάζομαι στο «εδώ και τώρα». Εδώ και τώρα βλέπει ο θεατής μια ιστορία που τον αφορά και που του επιτρέπεται να ταυτιστεί, να συγκινηθεί, να σκεφτεί. Έχει μπροστά του ζωντανούς ανθρώπους που του αφηγούνται μια ιστορία και έτσι ανοίγεται μια εσωτερική συζήτηση.

Μπορούν οι άνθρωποι να συνυπάρξουν χωρίς συγκρούσεις (οποιαδήποτε σχέση και αν τους συνδέει); 

Δεν ξέρω. Και δεν ξέρω καν αν θα ήταν και ωραίο. Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει όμως είναι ότι έπειτα από μεγάλες συγκρούσεις με άλλους ή με τον ίδιο μου τον εαυτό έχω πάει ένα βήμα παρακάτω, έχω ωριμάσει ή έχω ανακαλύψει κάτι σημαντικό για μένα και για τους ανθρώπους. Την επόμενη φορά σε αντίστοιχες καταστάσεις μπορεί να μη συγκρουστώ αλλά αυτό γιατί έχει ήδη συμβεί η πρώτη!

 

Τι σου δίνει χαρά στην καθημερινότητα;

Να τη μοιράζομαι με ανθρώπους που αγαπούν τους ανθρώπους!

 

Ποια κείμενα –θεατρικά και μη– έχεις αγαπήσει τα τελευταία χρόνια; 

Δύσκολη ερώτηση. Έχω αγαπήσει πάρα πολλά έργα. Πρώτα θα σου πω σχεδόν όλο το αρχαίο δράμα. Σε μικρότερη ηλικία από αντίδραση και μόνο τα σνόμπαρα γιατί θεωρούνταν κλασικά. Διαβάζοντάς τα όμως ανακάλυψα κάτι μαγικό. Ανατρίχιαζα με κάθε πρόταση που διάβαζα, με κάθε λέξη. Τώρα τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω. Η «Αντιγόνη», ο «Οιδίποδας», η «Μήδεια», η «Λυσιστράτη» (δεν μπορώ πια να την αφήσω απέξω) είναι συγκλονιστικά κείμενα! Επίσης δεν μπορώ να μην αγαπώ τον Ίψεν, τον Σίλερ, τον Γκόγκολ, τον Ντοστογιέφσκι ή τον Τσβάιχ. Η λίστα είναι ατελείωτη....

 

Επόμενα σχέδια; 

Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελά, λένε… Γι’ αυτό μόνο όνειρα… 

Και ό,τι βγει...

 

 

φωτογραφίες Κοσμάς Ινιωτάκης 

 

Τρία χτυπήματα στο κοντάρι και η μαγεία ξεκινά.

«Αν κανείς σας ω! Θεατές μας» ήταν το εναρκτήριο τραγούδι από τους Όρνιθες του Μάνου Χατζιδάκι. Οι πέντε σπουδαίοι μουσικοί Τάκης Φαραζής, Γιάννης Παπαζαχαριάκης, Παναγιώτης Τσεβάς, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου και Τάσος Μισυρλής τραγούδησαν τους πρώτους στίχους του Βασίλη Ρώτα και στη συνέχεια έκανε την εμφάνισή της η Τάνια Τσανακλίδου για να ολοκληρώσει την πρώτη παράσταση με τραγούδια από το θέατρο με το υπέροχο «Ω! Καλή μου ξανθιά». Στη συνέχεια μας ταξίδεψε μοναδικά από το 1964 και τον Χατζιδάκι στο 1992, με το θρυλικό «Έκτο πάτωμα» των Κραουνάκη-Νικολακοπούλου.

 

Η ίδια ανέφερε λίγο αργότερα: «Αυτή η μουσική βραδιά, όπως και οι δύο προηγούμενες στην Επίδαυρο, δεν ήταν μια δουλειά αρχείου ή μουσειακή, αλλά μια παράσταση με τραγούδια που εγώ αγάπησα από το θέατρο». Αυτό έγινε απόλυτα κατανοητό σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς, καθώς αυτή την αγάπη της τη μετέδωσε με κάθε νότα.

 

Το κοριτσάκι που έπαιζε στα δέκα του στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο, στο θίασο Μυράτ-Ζουμπουλάκη, και από τότε είπε «Εγώ έτσι θέλω να ζω. Σε αυτό το τρένο ανέβηκα και δεν θέλω να κατέβω..» ανέβηκε στη σκηνή του Ηρωδείου και μας μάγεψε. Μας απέδειξε τι θα πει ερμηνεία. Έγινε και πάλι παιδάκι και πήγε πίσω στο 1973 για να τραγουδήσει τον «Μορμόλη», μεταμορφώθηκε σε γυναίκα ελευθέρων ηθών στην «Όπερα της Πεντάρας», γιόρτασε με την «Ταραντέλα» του Τσακνή, βούρκωσε στα «Διαμάντια και μπλουζ», ζωγράφισε την αγάπη με όλα της τα χρώματα στην «Γκόλφω» και την πέταξε με ένα μπαλόνι ψηλά στον ουρανό για να γεμίσει χρώμα τις ψυχές μας.

 

Από τα highlights της βραδιάς τα δύο τραγούδια από την παράσταση
του Μορμόλη. Η πρώτη αναρχική παράσταση για παιδιά, την οποία οι συνταγματάρχες δεν κατάλαβαν και έτσι οι ηθοποιοί συνέχιζαν ανενόχλητοι τη δουλειά τους, όπως μας εξομολογήθηκε.

 

«Με πιάνει το παράπονο και κλαίω... που έχουν άλλοι τα κλειδιά» ή «Να ρίξουν τα παιδιά τους φράκτες κάτω να μπουν και να χαρούν τη γη…» μας τραγουδούσε και εμένα δεν με έπιανε μόνο το παράπονο, αλλά και μια απέραντη θλίψη που οι στίχοι του «Μορμόλη» είναι τόσο τραγικά επίκαιροι.

Η Τάνια όμως, με την απίστευτη γενναιοδωρία της, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και σε όλα αυτά που τη συγκινούν και την κινητοποιούν. Επέλεξε έτσι να κάνει ειδική μνεία στην αξέχαστη σε όλους μας Γκόλφω του Νίκου Καραθάνου, ερμηνεύοντας όχι μόνο τραγούδι του Άγγελου Τριανταφύλλου από την παράσταση αλλά και το μονόλογο που έγραψε η Λένα Κιτσοπούλου και ερμήνευσε μοναδικά η Λυδία Φωτοπούλου.

 

Ερμηνεία λιτή και ουσιαστική, με έμφαση στις λέξεις. Κάθε συλλαβή έφτανε στην τελευταία κερκίδα του Ηρωδείου και της έδινε ένα ζεστό φιλί, καταπώς αξίζει στην αγάπη.

 

Στο τελευταίο μέρος μάς κάλεσε να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το «Χάρτινο το φεγγαράκι», καθώς και ένα τραγούδι που ονειρεύτηκε να μας ακούει να το λέμε παρέα κάτω από την Ακρόπολη. Έτσι οι στίχοι της «Μπαλάντας των αισθήσεων» και των παραισθήσεων» κατέκλυσαν το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

 

Δεν ξέρω αν η βραδιά ήταν «σαν παλιό σινεμά», το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι η Τάνια και τα τραγούδια της μας «τύλιξαν με ένα χάδι» που θα μας ζεσταίνει για πολύ καιρό ακόμη,όπως και ο υπέροχος φωτισμός του Περικλή Μαθιέλλη.