Τελευταία Νέα
Από τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στην παιδοκτόνο της Πάτρας Ζητούνται ηθοποιοί από το Εθνικό Θέατρο Πέθανε η σπουδαία τραγουδίστρια Ειρήνη Κονιτοπούλου-Λεγάκη Είδα τους «Προστάτες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιουρτσίδη (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Είδα το «Hyperspace ή αλλιώς…» , σε σκηνοθεσία Δανάης Λιοδάκη   «Καραϊσκάκενα, O Θρύλος» Της Σοφίας Καψούρου στον Πολυχώρο VAULT «Μπες στα παπούτσια μου - Ταυτίσου με τη διαφορετικότητα αυτοσχεδιάζοντας» στο Θέατρο Όροφως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 – Το μήνυμα του Peter Sellars Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ανοίγει Mοτέλ στη Φρυνίχου Η πρώτη δήλωση του Νέου Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ Δράσεις του Εθνικού Θεάτρου για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Ακρόαση ηθοποιών για την νέα παράσταση του Γιάννη Κακλέα Είδα το «Γράμμα στον πατέρα», σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή (Αποστολή στη Θεσσαλονίκη) Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Η σιωπηλή Λίμνη»
 
texnes-team

texnes-team

E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
«Ω, τι ωραίες μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ είναι το έργο με το οποίο θα εγκαινιάσει τη θεατρική σκηνή του θεάτρου Τόπος Αλλού την νέα μετά-COVID εποχή.
 
 Στα πλαίσια της προστασίας από τον ιό, το θέατρο ανακοινώνει αλλαγές εκ βάθρων στην αίθουσα. Επιπλέον οι θεατές, εκτός από αντισηπτικά και μάσκες, θα βρουν τις θέσεις τους πάνω στη σκηνή, ενώ ο χώρος της δράσης μεταφέρεται στη μεριά των θεατών. Εκεί θα είναι ο λόφος - βασίλειο της Γουίνη και του Γουίλι. 
 
vlavianou texnes plus
 
Η  Νικολέτα Βλαβιανού και ο Νίκος Καραστέργιος θα ξετυλίξουν την καθημερινότητα μιας ολόκληρης ζωής με τις χαρές και τις λύπες της, τα τραγούδια και τα μοιρολόγια της. Ο Νίκος Καμτσής εκτός από τη σκηνοθεσία υπογράφει και την νέα μετάφραση του αριστουργηματικού έργου του Μπέκετ. Το σκηνικό και τα κουστούμια θα είναι της Μίκας Πανάγου, η μουσική του Κώστα Χαριτάτου και οι φωτισμοί του Γιάννη Ζέρβα. 
 
Το έργο ανεβαίνει σχεδόν κάθε χρόνο στις αθηναϊκές σκηνές. Ενώ αξιομνημόνευτη έχει μείνει και η ερμηνεία της Φιόνα Σω στην Επίδαυρο το καλοκαίρι του 2012. 

«Μαρία Κάλλας: επιστολές και αναμνήσεις»

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

28 & 29 Σεπτεμβρίου ώρα 21.00 Προπώληση https://www.ticketservices.gr/event/monica-bellucci-maria-callas

Η αιθέρια Μόνικα Μπελούτσι, μία από τις διασημότερες και ωραιότερες σταρ του παγκόσμιου κινηματογράφου, ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή ερμηνεύοντας επιστολές και αναμνήσεις της Μαρίας Κάλλας και έρχεται στο Ηρώδειο για να σαγηνεύσει και τους Έλληνες θεατές, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Τομ Βολφ. Μια μετάκληση που εξασφάλισε για το ελληνικό κοινό ο πολιτιστικός οργανισμός «Λυκόφως» του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου.

Κατόπιν μεγάλης ζήτησης, το ΚΑΣ ενέκρινε την προσθήκη μιας επιπλέον βραδιάς και έτσι οι νέες και μοναδικές ημερομηνίες διεξαγωγής της παράστασης είναι στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου 2020. Για να παρακολουθήσετε το θεατρικό ντεμπούτο της Ιταλίδας σταρ, προμηθευτείτε έγκαιρα τα εισιτήριά σας στο https://www.ticketservices.gr/event/monica-bellucci-maria-callas.

Η αισθαντική ανάγνωση από την Μόνικα Μπελούτσι των αδημοσίευτων κείμενων και επιστολών της Ελληνίδας ντίβας της όπερας, υπό τον τίτλο «Maria Callas: Lettres & Mémoires» («Μαρία Κάλλας: Επιστολές και Αναμνήσεις») έκανε πρεμιέρα τον Νοέμβριο του 2019 στο θέατρο Marigny στο Παρίσι και ολοκλήρωσε τις παραστάσεις της την περασμένη άνοιξη μετά από μια sold out σεζόν.

Η ανάγνωση βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Τομ Βολφ -σκηνοθέτη και της παράστασης, αλλά και της πρόσφατης ταινίας «Maria by Callas»- στο οποίο

συγκέντρωσε πάνω από 350 αδημοσίευτα γράμματα της Κάλλας, γραμμένα από την ίδια στη διάρκεια 30 ετών (1946-1977).

Φέρνοντας στο φως κρυφές και άγνωστες πτυχές της Μαρίας Κάλλας, η Μόνικα Μπελούτσι θα μας ταξιδέψει στη ζωή και την καριέρα της μεγάλης ντίβας. Από την παιδική της ηλικία στη Νέα Υόρκη, ως τα χρόνια του πολέμου στην Αθήνα και από τα πρώτα βήματα της καριέρας της ως στο γάμο της και τον κατοπινό της θυελλώδη έρωτα για τον Αριστοτέλη Ωνάση, σε μια ζωή που χαρακτηρίστηκε από επιτυχίες, δόξα, φήμη, σκάνδαλα και προσωπικές σιωπηρές δοκιμασίες.

Η Μόνικα Μπελούτσι επιλέγει συμβολικά τη γενέτειρά της Ιταλία (Festival dei Due Mondi, Spoleto, 27 Αυγούστου 2020) και τον τόπο καταγωγής της μεγάλης σοπράνο, Ελλάδα (Ηρώδειο 28 & 29 Σεπτεμβρίου 2020), για την έναρξη της διεθνούς περιοδείας της παράστασης.

INFO

28 & 29 Σεπτεμβρίου, 21.00

Εισιτήρια

ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΖΩΝΗ 1 - 100 €

ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΖΩΝΗ 2 - 80 €

ΖΩΝΗ Α - 70 €

ΖΩΝΗ Β – 55 €

ΖΩΝΗ Γ – 45 €

ΖΩΝΗ Δ – 35 €

ΖΩΝΗ Ε – 25 €

ΖΩΝΗ ΣΤ – 20 €

ΠΟ - 12 €

ΑΜΕΑ - 10 €

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/monica-bellucci-maria-callas

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

 

Η «Όμορφη Πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη σε απόδοση – σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη, μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, επιστρέφει για δύο μοναδικές παραστάσεις στο Ηρώδειο, την Κυριακή 13 και την Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020.

Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες του μεγάλου μας μουσουργού και την ποίησή του (για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή), η «ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΛΗ» πατώντας στις μελωδίες της θρυλικής παράστασης, φθάνει στο σήμερα, μέσα από την σύγχρονη θεατρική και σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Βάλαρη.

Μια μοναδική θεατρική-μουσική υπερπαραγωγή, μια ωδή στον μεγάλο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, παρουσιάζεται μέσα από ένα μοντέρνο εικαστικό - οπτικοακουστικό θέαμα, με σύγχρονη χορογραφία, video art και minimal αισθητική.

Το Ηρώδειο θα πλημμυρίσει από μελωδίες και τραγούδια που λατρέψαμε και μας γαλούχησαν επι σειρά ετών.

omorfipoli texnesplus2

Τα τραγούδια ερμηνεύουν ο Δημήτρης Μπάσης, η Σαλίνα Γαβαλά και ερμηνευτές που θα ανακοινωθούν σύντομα.

Πρωταγωνιστούν οι: Κώστας Καζάκος, Γιώργος Κιμούλης, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Κωνσταντίνος Καζάκος, Ελισάβετ Μουτάφη, Γιώργος Βάλαρης, Αιμίλιος Ράφτης, Ακης Σιδέρης και η Λήδα Πρωτοψάλτη.
Χορευτές (αλφαβητικά): Ιωάννα Θεοδώρου, Αλέξανδρος Κεϊβανάι, Ηλίας Μπαγεώργος, Φαίδρα Νταϊόγλου, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος, Στεφανία Σωτηροπούλου.

Η παράσταση της καρδιάς μας για δύο μοναδικές βραδιές, κάτω από τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης, στο ΗΡΩΔΕΙΟ.
Φωτογραφίες παράστασης: https://www.photolifez.com/
Παραγωγή: Broadway Show Productions (Γιώργος Λυκιαρδόπουλος – Γιώργος Βάλαρης)

Προπώληση εισιτηρίων online:
https://www.ticketservices.gr/event/omorfi-poli/
Ταμείο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα
Τηλεφωνικώς: 210 7234567 και στα εκδοτήρια του Φεστιβάλ Αθηνών

Να σημειώσουμε ότι θα τηρηθούν οι συγκεκριμένες οδηγίες που ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού ώστε να «μείνουμε όλοι ασφαλείς»

Με το έργο TRACES που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ο Wim Vandekeybus και η ομάδα Ultima Vez ανοίγουν το φετινό 26ο Φεστιβάλ Χορού στο Aμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας (21 22 Αυγούστου). Δέκα χορευτές κινούνται υπό τους ήχους της μουσικής των Trixie Whitley, Shahzad Ismaily, Ben Perowsky και Daniel Mintseris ενώ μαζί τους τους επί σκηνής θα βρίσκεται και ο κιθαρίστας Marc Ribot, συνθέτης της μουσικής του Inasmuch as Life is Borrowed και της μεγάλου μήκους ταινίας του Vandekeybus Galloping Mind.

Την Κυριακή 23 Αυγούστου στις 19.45 στο Κάστρο, ο Israel Galván με το έργο του SOLO: REVOLUTION WITHOUT MUSIC επαναπροσδιορίζει το παραδοσιακό φλαμένκο. Πορευόμενος στα βήματα του Vicente Escudero, ο Galván δεν χρησιμοποιεί μουσική συνοδεία αλλά αφουγκράζεται το σώμα του και δημιουργεί τη δική του μουσική, με τα πόδια, τις παλάμες και τα δάχτυλα των χεριών, ενίοτε και με τη φωνή του. Ακολουθεί στις 22.00 στον Εναλλακτικό Χώρο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας η παράσταση SAME SAME από ένα απρόβλεπτο ντουέτο, τη θεατρική σκηνοθέτιδα Petra Tejnorová και την κορυφαία χορεύτρια Tereza Ondrová. Mε αναφορές στον Μπάστερ Κήτον, οι δύο ηρωίδες μας συγκινούν με το βάθος και την ειλικρίνειά τους, παρ’ όλη την ελαφρότητα της φόρμας που υπογραμμίζεται από τη σκηνοθεσία και χορογραφία της Γαλλο-Βελγίδας χορογράφου Karine Ponties, η οποία παρουσιάζει δουλειά της για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Το δεύτερο σαββατοκύριακο μεγάλοι πρωταγωνιστές είναι οι Peeping Tom επίσης με το τελευταίο τους έργο Diptych, όπου οι Gabriela Carrizo και ο Franck Chartier καλλιτεχνικοί διευθυντές της ομάδας, επεξεργάζονται εκ νέου δύο παλαιότερα έργα τους που δημιούργησαν σε συνεργασία με το Nederlands Dans Theater 1: το The Missing Door και το The Lost Room. (Σάββατο 29 Αυγούστου & Κυριακή 30 Αυγούστου, 22:00 στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας). Τις εντυπώσεις αναμένεται να κερδίσει και ο Viktor Černický ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το Pli, μια απρόβλεπτη και χιουμοριστική παράσταση με… 22 καρέκλες, μια σωματική μεταφορά της αστείρευτης ανθρώπινης δυναμικής, υπομονής και προσπάθειας, που μετατρέπει ακόμη και τα πιο συνηθισμένα αντικείμενα σε απίστευτα αρχιτεκτονήματα.

festivalxoroukalamatas texnesplus2

Πολυαναμενόμενες είναι και οι ελληνικές συμμετοχές στα μέσα της εβδομάδας με το KAOS της Ιωάννας Πορτόλου και της ομάδας Griffón Dance Company, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα ΤΑΜΑΤΑ του Φώτη Νικολάου και την παράσταση ὕλη των kóka&panú (Κωνσταντίνας Ευθυμιάδου και Παναγιώτη Μανουηλίδη), σε παγκόσμια πρεμιέρα.

To πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ, εδώ: www.kalamatadancefestival.gr

Υπενθυμίζεται πως το φετινό Φεστιβάλ περιλαμβάνει 21 συνολικά παραγωγές που θα παρουσιαστούν στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας, στον Εναλλακτικό Χώρο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας και στην Κεντρική Πλατεία της πόλης ενώ ένα εντατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για επαγγελματίες θα λάβει χώρα στο Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας. Πρωταρχικός στόχος είναι η διεξαγωγή ενός ασφαλούς Φεστιβάλ, με όλα τα μέτρα προστασίας για το κοινό και τους εργαζόμενούς του, καλλιτέχνες και μη. Για το λόγο αυτό, θα είναι υποχρεωτική η χρήση μη ιατρικής μάσκας από κάθε θεατή, σε όλους τους χώρους διεξαγωγής του Φεστιβάλ, κατά την είσοδο, την έξοδο και καθόλη τη διάρκεια της παράστασης ενώ οι χώροι του Φεστιβάλ θα λειτουργήσουν με το 55% της πληρότητάς τους, προκειμένου να τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας. Στο πλαίσιο αυτό διατίθενται εισιτήρια ατομικά ή για 2 άτομα.

Το φετινό Φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος, από τη θέση του Υπουργού Πολιτισμού, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.

26ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

www.kalamatadancefestival.gr

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩN
* ≥ viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/dance/26o-diethnes-festival-xorou-kalamatas/
* ≥ Πληροφορίες για το δίκτυο φυσικών σημείων πώλησης της VIVA
https://travel.viva.gr/metrita?_ga=2.84286489.1672538101.1595839924- 598440734.1595410209
* ≥ Βρείτε ένα Viva Spot κοντά σας
https://www.vivapayments.com/el/network/?lang=el-GR

Για την επιλογή θέσης στο πλάνο του Αμφιθεάτρου Κάστρου Καλαμάτας παρακαλούμε να επισκεφθείτε τα παρακάτω links:

ULTIMA VEZ / WIM VANDEKEYBUS TRACES
https://www.viva.gr/tickets/dance/26o-diethnes-festival-xorou-kalamatas/traces/
ISRAEL GALVÁN SOLO REVOLUTION WITHOUT MUSIC
https://www.viva.gr/tickets/dance/26o-diethnes-festival-xorou-kalamatas/solo-revolution- without-music/
ΦΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΑΜΑΤΑ
https://www.viva.gr/tickets/dance/26o-diethnes-festival-xorou-kalamatas/tamata/
PEEPING TOM DIPTYCH
https://www.viva.gr/tickets/dance/26o-diethnes-festival-xorou-kalamatas/diptych/

Το 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί ακολουθώντας τις ειδικές οδηγίες των υγειονομικών αρχών με προτεραιότητα τη δημόσια υγεία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινό και τους καλλιτέχνες.

-Η διάθεση εισιτηρίων φέτος θα πραγματοποιηθεί αποκλειστικά μέσω της viva.gr και του δικτύου φυσικών σημείων πώλησης της VIVA.

-Κάθε εισιτήριο είναι αυστηρά προσωπικό και δεν μεταβιβάζεται.

-Οι χώροι του Φεστιβάλ θα λειτουργήσουν με το 55% της πληρότητάς τους, προκειμένου να τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας. Στο πλαίσιο αυτό διατίθενται εισιτήρια ατομικά ή για 2 άτομα.

-Δεν επιτρέπεται η μετακίνηση των θεατών σε θέσεις διαφορετικές από αυτές που αναγράφονται στο εισιτήριό τους ή υποδυκνείονται από τους ταξιθέτες.

-Για την ομαλή και ασφαλή είσοδο στο θέατρο, συνίσταται η έγκαιρη προσέλευση του κοινού 45 λεπτά πριν την έναρξη της κάθε παράστασης.

-Είναι υποχρεωτική η χρήση μη ιατρικής μάσκας από κάθε θεατή, σε όλους τους χώρους διεξαγωγής του Φεστιβάλ, κατά την είσοδο, την έξοδο και καθόλη τη διάρκεια της παράστασης.

-Κατά τη διέλευσή τους προς και από τους χώρους των παραστάσεων, οι θεατές θα πρέπει να τηρούν αποστάσεις τουλάχιστον 1,5 μέτρου ακολουθώντας τις οδηγίες του προσωπικού και τις σχετικές σημάνσεις, προκειμένου να μην δημιουργείται συνωστισμός, ενώ δεν επιτρέπεται η παραμονή στους κοινόχρηστους χώρους.

Τιμές εισιτηρίων

ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Κανονικό εισιτήριο / α’ ζώνη: €12,00
Μειωμένο εισιτήριο / α’ ζώνη: €10,00

Περιορισμένης ορατότητας / β’ ζώνη: €10,00

Η έκδοση μειωμένων εισιτηρίων καθώς και η είσοδος με αυτά στο θέατρο γίνεται με την επίδειξη του αντίστοιχου απαραίτητου νόμιμα θεωρημένου δικαιολογητικού (φοιτητική κάρτα, κάρτα πολιτισμού, κάρτα ανεργίας, κάρτα Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων, κάρτα Σωματείου Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού, κάρτα ΑμεΑ).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ / ΜΕΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Γενική είσοδος: €10,00

Η είσοδος σε όλες τις παραστάσεις στην Κεντρική Πλατεία είναι ελεύθερη.

Όροι εισιτηρίων
http://www.kalamatadancefestival.gr/terms

Πληροφορίες και Υποστήριξη για την έκδοση ηλεκτρονικών εισιτηρίων μέσω VIVA
Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας
Αριστομένους 33 - 24133 Καλαμάτα
Δευτέρα με Παρασκευή: 10:00-13:00 & 18:30-20:00
Τ: 2721181030
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΚΟΣΤΟΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

Κόστος συμμετοχής σε 3 σεμινάρια, 1 masterclass και 1 διάλεξη: €250,00

Εγγραφές και πληροφορίες: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η εγγραφή ολοκληρώνεται μόνο με την καταβολή του ποσού συμμετοχής.

Επιστροφή χρημάτων δεν γίνεται δεκτή.

Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι εξαντλήσεως των διαθέσιμων θέσεων.

Οι συμμετέχοντες στα σεμινάρια έχουν ειδική έκπτωση για όλες τις παραστάσεις του Φεστιβάλ.

Τα κόκκαλά του γίνανε κοράλλια, τα μάτια του μαργαριτάρια… 

Το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου κλείνει με μία ξεχωριστή συναυλία στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. Η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico εμπνέονται από το τραγούδι του Άριελ, του αγαθού πνεύματος στην Τρικυμία του Σαίξπηρ και δημιουργούν το Watersong, με τραγούδια για το νερό και την έρημο, για τη ζωή και τον θάνατο, τη γονιμότητα, τη μαγεία, την επιθυμία, τον εξαγνισμό. Μαζί τους η Τυνήσια Λάμια Μπεντίουι, που με το χαρακτηριστικό της ηχόχρωμα φέρνει στο Μικρό Θέατρο τον κόσμο της ερήμου.

Η αραβική γλώσσα και η διάλεκτος των Βεδουίνων διασταυρώνονται με τις γλώσσες της Μεσογείου. Ούτι, κανονάκι, νέι, βιολί, ακορντεόν, κρουστά, waterphone και κοντραμπάσο είναι τα όργανα που συνοδεύουν τις φωνές, συνδυάζοντας το παραδοσιακό στοιχείο με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό.

Από την πλευρά του, το video animation λειτουργεί  αντιστικτικά στην συναυλία, φέρνοντας  τον κόσμο της σημερινής πραγματικότητας, της οικολογικής καταστροφής και της αναγκαστικής μετανάστευσης σε σχέση με το «θέμα» νερό.

Όπως λέει η ίδια η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico: «Αμίλητο νερό ή λάλον ύδωρ, καθαγιασμένο ή καταραμένο, απρόσιτο και σπάνιο ή ορμητικό και επικίνδυνο, δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μέρος της καθημερινής μαγείας της ύπαρξής μας. Τραγούδια παραδοσιακά και αναγεννησιακά, από διάφορες χώρες, «συμπλέουν» με το οπτικό υλικό και φτιάχνουν ιστορίες για το νερό και τη δύναμή του, για τη ζωή που μπορεί να δώσει και να στερήσει. Τραγούδια για τη βροχή, τη θάλασσα, τα ποτάμια, τα δάκρυα, τις σταγόνες, για το νερό στο σώμα, για το σώμα στο νερό. Το σώμα μας».

savvinagiannatou texnesplus2 1

Συντελεστές:

Ερμηνεύουν: Σαβίνα Γιαννάτου φωνή, Λάμια Μπεντίουι φωνή

Primavera en Salonico:
Κώστας Βόμβολος κανονάκι, ακορντεόν, ενορχήστρωση
Μιχάλης Σιγανίδης κοντραμπάσο
Κυριάκος Γκουβέντας βιολί
Χάρης Λαμπράκης νέι
Γιάννης Αλεξανδρής ούτι, κιθάρα
Κώστας Θεοδώρου κρουστά, waterphone

Βίντεο animation: Lokey
Ηχητικό τοπίο εικονικής πραγματικότητας: Κατερίνα Σπερέντζου - Νίκος Παπαδόπουλος
Ήχος: Γιάννης Παξεβάνης, Γιώργος Κοτσιάνος
Φωτισμοί: Μαρία Αθανασοπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: Prospero

Το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου πραγματοποιείται ακολουθώντας τις ειδικές οδηγίες των υγειονομικών αρχών με προτεραιότητα τη δημόσια υγεία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινό και τους καλλιτέχνες.

Για λόγους αποφυγής ταλαιπωρίας και λόγω οδηγιών των υγειονομικών αρχών, παρακαλούμε να προσέλθετε 90΄ πριν την έναρξη.

Όλες οι θέσεις, κάτω και άνω διαζώματος, είναι αριθμημένες.

Τα εισιτήρια είναι απολύτως προσωπικά και μη μεταβιβάσιμα.

Κατά την αγορά κάθε εισιτηρίου δηλώνεται το όνομα του προσώπου που θα το χρησιμοποιήσει.

Παρακαλούμε ενημερωθείτε για τα ειδικά μέτρα προστασίας που έχει λάβει το Φεστιβάλ για την αντιμετώπιση του COVID-19 

Εισητήρια:
ΚΑΝΟΝΙΚΟ 20€, ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ/65+/ΚΑΛΛ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 15€, ΑΝΕΡΓΩΝ/ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ ΚΑΛΛ. ΣΧΟΛΩΝ 5€
στα κεντρικά ταμεία του Φεστιβάλ (Πανεπιστημίου 39, στοά Πεσμαζόγλου), στο 210 3272000 και στο http://greekfestival.gr/festival_events/watersong/

Μετά από την sold out επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, «Το παγκάκι» που ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα, έρχεται στα ανοιχτά θέατρα της Αττικής.

Δύο άγνωστοι συναντιούνται σε ένα πάρκο και κάθονται στο ίδιο παγκάκι. Είναι όμως πραγματικά άγνωστοι; Μπορεί κάποτε να ήσαν κάτι άλλο; Είναι τυχαία αυτή η συνάντηση ή όχι; Μήπως έχουν επινοήσει μία ζωή που δεν μπόρεσαν ποτέ να ζήσουν; Πρόκειται για μια κωμικοτραγική ιστορία δύο μοναχικών και απελπισμένων ανθρώπων, που θα μπορούσε να συμβεί παντού, σε κάθε χώρα, σε κάθε πόλη. Μία ιστορία που εγείρει ένα ιδιαίτερο σύγχρονο και βασανιστικό ερώτημα: μπορούν πλέον οι άνθρωποι να ζήσουν πραγματικά μαζί; Κι αν ναι, πώς θα μπορούν να το επιτύχουν, αν συνεχώς κρύβει ο ένας απ’ τον άλλον αυτό που πραγματικά είναι;
 
Ο Αλεξάντερ Γκέλμαν ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς της Ρωσίας.

Το Παγκάκι γράφτηκε το 1983, πριν από την κατάρρευσή της Σοβιετικής Ένωσης, όταν η αυθαιρεσία και η διαφθορά κυριαρχούσαν. Έχει μεταφραστεί και παιχτεί σε πάρα πολλές χώρες.  Το πικρό του χιούμορ το κάνει διαχρονικό και κωμικοτραγικά επίκαιρο.

pagkaki texnesplus2 1

Σκηνοθεσία – Διασκευή - Διαμόρφωση χώρου: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Μετάφραση: ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΤΣΗΣ
Κοστούμια: ΣΟΦΙΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Φωτισμοί: ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΟΥ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ
Επικοινωνία – Δημόσιες σχέσεις : Νταίζη Λεμπέση, email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Παίζουν:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

27 Αυγούστου Κηποθέατρο Παπάγου
31 Αυγούστου Βεάκειο Θέατρο
1 Σεπτεμβρίου Ανοιχτό Θέατρο Κολωνού
2 Σεπτεμβρίου Άλσος Δημήτρης Κηντής, Ηλιούπολη
9 Σεπτεμβρίου Άλσος Νέας Σμύρνης
10 Σεπτεμβρίου Μενίδι
11 Σεπτεμβρίου Θέατρο Θανάσης Βέγγος , Κορυδαλλός
14 Σεπτεμβρίου Ανοιχτό Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης, Πέραμα

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 16 και 12 ευρώ, φοιτητικό και ΑΜΕΑ
Προπώληση εισιτηρίων Ticketservices.gr

Τον παντοδύναμο και γοητευτικό Έλληνα κροίσο Αριστοτέλη Ωνάση, ζωντανεύει στην σκηνή ο διάσημος ελληνοαμερικανός ηθοποιός Anthony Skordi, στο συναρπαστικό μονόλογο «Onassis. The play», που υπογράφει ο ίδιος μαζί με τον επιτυχημένο σεναριογράφο Willard Simms, σε σκηνοθεσία του Bruce Katzman.

Ο Anthony Skordi, επέλεξε το φετινό καλοκαίρι για να παρουσιάσει το one man show, «Onassis. The play» στο θερινό θέατρο Λαμπέτη, για 2 μοναδικές παραστάσεις την Παρασκευή 4 & το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου.

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα πριν λίγα χρόνια στο θέατρο Stella Adler του Los Angeles, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές από τον Τύπο και το ζεστό χειροκρότημα του κοινού. Σύντομα θα παρουσιαστεί και σε θέατρο στη Νέα Υόρκη.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Το έργο είναι βασισμένο στη ζωή του Αριστοτέλη Ωνάση και φέρνει τον θεατή κοντά σε ένα πρόσωπο - με το οποίο δεν έχει τίποτα κοινό - ξεκινώντας από τη γενέτειρα πόλη του, τη Σμύρνη και φθάνοντας μέχρι το θάνατό του στη Γαλλία το 1975. Χάρη στις ελληνοκυπριακές ρίζες, την παράδοση και τον τρόπο που μεγάλωσε, ο συγγραφέας και πρωταγωνιστής Anthony Skordi αφουγκράζεται την ελληνική νοοτροπία και σκιαγραφεί με μαεστρία το πορτραίτο του μεγιστάνα, μεταφέροντας μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του στη σκηνή.

Αφηγείται γεγονότα και συνδιαλέγεται με πρόσωπα που σημάδεψαν και ουσιαστικά καθόρισαν τη ζωή του Έλληνα κροίσου. Η Μαρία Κάλλας, ο μεγάλος έρωτάς του, ο γιός του ο Αλέξανδρος και ο τραγικός θάνατός του, ο θείος του που απαγχονίστηκε δημόσια, οι δύο σύζυγοί του, η Τίνα Λιβανού και η Τζάκι Ωνάση.

Άλλοτε δραματικά και άλλοτε με πολύ χιούμορ η ζωή του Ωνάση ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας, προκαλώντας τα ίδια συναισθήματα που ο ίδιος δημιουργούσε στους γύρω του. Με οποιαδήποτε αφορμή και αν τον γνώρισε κάποιος, ακόμη και αρχηγοί κρατών που ήξερε να τους διασκεδάζει, αυτό που όλοι παραδέχονται είναι η μυθική γοητεία του, η θρυλική φιλοξενία του, η γλυκύτητά του, η διορατικότητα, η εξυπνάδα του και η αμύθητη περιουσία του.

Έγραψαν για την παράσταση:

«Η συγκλονιστική ερμηνεία του Anthony Skordi θα σας συναρπάσει»

Broadway World

O Anthony Skordi στο ρόλο του Ωνάση είναι ένας χαρισματικός αφηγητής και ένας υπέροχος ερμηνευτής».

Performing Acts Live

“…O Anthony Skordi καταφέρνει το αδύνατον. … Είναι ένας μάστορας της αφήγησης που ξέρει να γοητεύει το κοινό του».

Highlight Hollywood

Λίγα λόγια για τον Anthony Skordi

Ο Anthony Skordi έχει γεννηθεί στο Λονδίνο από Κύπριους γονείς. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα στο Drama Centre στο Λονδίνο και ήταν μέλος της Royal Shakespeare Company και της Moving Theatre Company της Vanessa Redgrave. Έχει δώσει τη φωνή του σε πολλά Βίντεο παιχνίδια και σε ταινίες για τη διαφήμιση. Έχει εμφανιστεί σε πολλές τηλεοπτικές σειρές στην Ευρώπη, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ελλάδα. Εργάζεται και στις 2 ηπείρους: στην Αμερική και στην Ευρώπη.

H παράσταση έχει υπέρτιτλους στα Ελληνικά

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων:

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου, ώρα έναρξης : 21:00

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου, ώρα έναρξης : 21:00

Θέατρο Λαμπέτη

ΘΕΡΙΝΟ

Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, Αμπελόκηποι, Αθήνα

Τιμή Εισιτηρίου: 20 Ευρώ, viva.gr

Παραγωγή : ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΘΕΑΤΡΑ

Εκτέλεση Παραγωγής :    

Διεύθυνση Επικοινωνίας & Marketing : Ελίνα Λαζαρίδου

Γραφείο Τύπου Αθηναϊκά Θέατρα : Ειρήνη Μακρυωνίτη

Tο texnes-plus σας χαρίζει το καλύτερο δώρο διακοπών την πιο τέλεια συλλογή που έγινε ποτέ πριν καν κυκλοφορήσει στα περίπτερα!

Κερδίστε ένα αεροπλάνο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μαζί με το βιβλίο που το συνοδεύει. 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε τη like στη σελίδα  Θρυλικές Συλλογές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου 

 

Καθώς και στη σελίδα της  Radnet 

σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο κάντε tag τον φίλο/η που θα του άρεσε το συγκεκριμένο δώρα και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας 

π.χ Μαρία Παπαδοπούλου @ΚώσταςΧρακς 

Ο διαγωνισμός λήγει τη Δευτέρα 17 Αυγούστου  και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! 

Η ΣΥΛΛΟΓΗ-ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΠΕΣΤ-ΣΕΛΕΡ ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ

Έζησε 89 «διαγώνια» χρόνια... Ο φιλόλογος Κωνσταντίνος Δημητριάδης (το «Ντίνος Χριστιανόπουλος» είναι ψευδώνυμο του ποιητή), ο συλλέκτης έργων τέχνης, ο πρώην ιδιοκτήτης της πινακοθήκης της «Διαγωνίου», ο μελετητής, ο μεταφραστής, ο δοκιμιογράφος, ο σχολιαστής (ενίοτε ιδιαίτερα δηκτικός) των έργων και των ζωών των άλλων, ο πλέον «συζητημένος» ποιητής των τελευταίων χρόνων, πέθανε σήμερα στη γενέθλια πόλη του, τη Θεσσαλονίκη, την οποία ουδέποτε εγκατέλειψε (αντίθετα μ’ εκείνη), ύστερα από πολυετή ασθένεια.
 
 
Καταβεβλημένος από τις αλλεπάλληλες, τα τελευταία χρόνια, περιπέτειες της υγείας του, παρέμενε πάντα στο ισόγειο διαμέρισμά του στις Σαράντα Εκκλησιές της Θεσσαλονίκης, περιβεβλημένος από ...ποιητές. Ο Καβάφης κι ο Τσιτσάνης σε κάδρα στον τοίχο πάνω από το γραφείο του.
 
Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1931. Χρόνια μετά, η ημέρα της γέννησής του (Εαρινό ηλιοστάσιο- πρώτη μέρα της Άνοιξης), έμελλε να χρισθεί ως... «παγκόσμια μέρα της ποίησης». «Δεν θέλω και πολύ τις αυτοβιογραφίες, γιατί μου δίνουν την εντύπωση ότι ξόφλησα κι ότι δεν έχω πια να κάνω τίποτα άλλο παρά να βυθίζομαι στις αναμνήσεις...», έλεγε.
 
Στην εφηβεία αμφιταλαντευόταν για το εάν θα σπουδάσει θεολογία (πήγαινε στο κατηχητικό και είχε αναφέρει πως είχε επηρεαστεί) ή να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών. Τελικά αποφάσισε να γίνει φιλόλογος και φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αποφοίτησε στα 1954) αλλά δε θέλησε ποτέ να εξασκήσει τη φιλολογία ως επάγγελμα. Εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη και ύστερα από οκτώμισι χρόνια παραιτήθηκε. Είχε δηλώσει εξάλλου ότι θεωρεί ... «κατάρα» το να είναι κάποιος υπάλληλος...
 
Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε το 1949, με τη δημοσίευση του ποιήματος «Βιογραφία» στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Μορφές». Το 1950 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχή των ισχνών αγελάδων». Το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε το περιοδικό «Διαγώνιος» που κυκλοφόρησε ως το 1983, και το 1962 δημιούργησε τον εκδοτικό οίκο «Εκδόσεις της Διαγωνίου», προτείνοντας και εκδίδοντας σημαντικούς λογοτέχνες. (Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου, Γιώργος Ιωάννου, Περικλής Σφυρίδης, Σάκης Παπαδημητρίου κ.ά).
 
Εκτός από ποιητής και εκδότης, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος υπήρξε διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, λαογράφος, επιμελητής εκδόσεων, βιβλιοκριτικός, συλλέκτης, μελετητής και ερμηνευτής ρεμπέτικων τραγουδιών. Είχε ασχοληθεί επισταμένα με το Διονύσιο Σολωμό, το Στρατή Δούκα, τον Κωνσταντίνο Καβάφη, το Νίκο Καββαδία, το Βασίλειο Λαούρδα, ενώ είχε εντρυφήσει στο έργο του Βασίλη Τσιτσάνη κι εξέδωσε μελέτες για το ρεμπέτικο τραγούδι.
 
Το 2011 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για την προσφορά του τόσο στην πνευματική ζωή της Θεσσαλονίκης αλλά και γενικότερα στα ελληνικά γράμματα. Αρνήθηκε όμως να το παραλάβει παραπέμποντας στο κείμενό του «Εναντίον» από το 1979 όπου αναφέρει: «Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατωτέρου μου και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας».
 
Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από έντονα ερωτική διάθεση και επιρροές από το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη. «Πάντως, η βασικότερη διαφορά είναι ότι ο Καβάφης είναι φιλήδονος, ενώ εγώ γράφω για την αγωνία της ερωτικής στέρησης», έλεγε.
 
Τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια διέμενε μόνος του (μετά τα ...«υπερήφανα χρόνια της Δημητρίου Πολιορκητού») σ’ ένα ισόγειο διαμέρισμα των 40 Εκκλησιών, ενώ η υγεία του είχε επιδεινωθεί.
 
Είπε και έγραψε:
*Το ρεμπέτικο είναι η πολιτιστική αξία του ελληνισμού. Σ’ ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει σύγχρονο λαϊκό τραγούδι.. Μόνο στην Πορτογαλία τα φάντος και στην Ελλάδα το ρεμπέτικο είναι οι τελευταίες εστίες του...
*«Εγώ; Από νταλκά τραγουδάω».
*«Είναι αλήθεια. Μιλώ συχνά αθυρόστομα. Έβρισα πολλούς ανθρώπους , τους σχολίασα αρνητικά. Κινδύνεψα να συρθώ και σε δικαστήρια για αυτά που είπα. Ας είναι. Δεν μου βγήκε σε κακό... Δεν μετανιώνω».
*«Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/ είναι πολύ ζαχαρωμένα/ ταιριάζουν σε σοκολατόπαιδα/ μα δεν ταιριάζουνε σε μένα/ Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας/ ποτέ δε λένε την αλήθεια/ ο κόσμος υποφέρει και πεινά / κι εσείς τα ίδια παραμύθια...».
- Και το ...θρυλικό «Εναντίον» (το ομότιτλο κείμενό του, τού 1977) σύμφωνα με το οποίο ..(«Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ’ το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων», που μας άφησαν οι αρχαίοι./ Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου -και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά -και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας...
..Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων/ Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων. .. των σχέσεων με το κράτος , των εφημερίδων/ των κλικών/ των κουλτουριάρηδων/ κάθε ιδεολογίας / κάθε ατομικής φιλοδοξίας που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο· φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετάμε το τσιγάρο μας στον δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα;”).
 
 
-«Ακανθώδες το ερώτημα και δε νομίζω να δύναται κανείς να δώσει τη σωστή απάντηση. Ίσως, θα μπορούσα να πω ότι δίνει έκφραση στην ψυχική ανάγκη μιας μερίδας ανθρώπων που λέγονται ποιητές. Ίσως και σε ορισμένους από τους αναγνώστες τους. Είναι απίθανο μυστήριο αυτό της ποίησης... Εμένα, πάντα μου άρεσαν- μου αρέσουν πολύ, οι λέξεις... Δεν μπορώ όμως να διεισδύσω σ αυτό το μυστήριο που λέγεται ποίηση... Μπορεί όμως η ποίηση να αναστείλει πολέμους, να δώσει λύση σ’ αυτή την κρίση που βιώνουμε; Δε νομίζω...».
Δεν έγραφε -εδώ και χρόνια- ποίηση.
 
-«Η εποχή σιγά σιγά χειροτερεύει. Ήδη οι νεώτεροι ποιητές εμένα προσωπικά δεν με ικανοποιούν. Κάτι έχει χαλάσει παντού, σε όλα. Έχει χαλάσει η ίδια η ουσία της ζωής μας. Δεν υπάρχει πλέον ατομική έκφραση που να σε πείθει... Λόγια παρμένα από τα σλόγκαν των εφημερίδων. Ο καθένας γράφει ό,τι μπορείς να φανταστείς με την πεποίθηση πως εκφράζει τον εαυτό του, ενώ δεν εκφράζει παρά μόνο την ηλιθιότητα ή τη μετριότητά του.. Τη μετριότητα της ζωής που βιώνει».
 
-«Εγκαταλείπω την ποίηση δε θα πει προδοσία/ Βρίσκει κανείς τόσους τρόπους να επιμεληθεί την καταστροφή του», είχε γράψει εξάλλου από τα 1956. Στα 25 του χρόνια.
 
Φιλόλογος, βραβευμένος, συν-ιδρυτής της «Διαγωνίου», ποιητής, μελετητής, ρεμπετολόγος - και τραγουδιστής- ανθολόγος και συναξαριστής της τέχνης και των δημιουργών της, μάλλον συντηρητικός, ιδιότυπα Χριστιανός, ουδέποτε πολιτικοποιημένος, πάντα και κατά το δικό του τρόπο «ερωτικός», φτωχός, απλός - κάποιοι τον είπαν «απλοϊκό»- και πάντα «Εναντίον».
 
«Είμαι στ' αλήθεια προκλητικός; Δεν ξέρω. Μ' αρέσει να προκαλώ τους υποκριτές», ομολόγησε.
Ο Χριστιανόπουλος ήταν η Θεσσαλονίκη. «Με τα όλα της» ...
 
Μέρος (το εναπομείναν υλικό) του αρχείου τού Ντίνου Χριστιανόπουλου (56 ετήσια ημερολόγια, κείμενα αλληλογραφίας, περιορισμένος αριθμός χειρογράφων του, αποκόμματα συνεντεύξεών του, αλλά και ηχογραφήσεις στις οποίες ερμηνεύει ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια με την κομπανία «Παρέα του Τσιτσάνη») βρίσκονται ήδη στη βιβλιοθήκη του ΑΠΘ όπου δωρήθηκαν προ τριετίας από τον συλλέκτη- συγγενή και μοναδικό διαχειριστή της πνευματικής κληρονομιάς του Ντίνου Χριστιανόπουλου, Ιωάννη Μέγα (ξεπερνά τα 90.000 τεκμήρια).
 
«Ο κ. Χριστιανόπουλος δεν υπήρξε συλλέκτης. Το υλικό που προέρχεται από τον κ. Χριστιανόπουλο δεν είναι βεβαίως συλλογή, αλλά το εναπομείναν υλικό του αρχείου του. Δυστυχώς δεν χρησιμοποιούσε γραφομηχανή, ούτε βεβαίως υπολογιστή, το αρχείο του δεν είναι ψηφιοποιημένο, αλλά χειρόγραφα κείμενα, πολλά από τα οποία έχουν με τα χρόνια χαθεί... Έδινε τα κείμενά του σε τυπογραφεία ή στους εκδότες και συχνά δεν τα έπαιρνε πίσω...», έλεγε, στη διάρκεια της παρουσίασης της δωρεάς στο ΑΠΘ, τον Οκτώβριο του 2016, ο κ. Μέγας.
 
Τα δωρηθέντα αρχεία μετά την τεκμηρίωση, βιβλιοθηκονομική επεξεργασία και αρχειοθέτηση τους θα είναι προσβάσιμα στους μελετητές και το κοινό και ηλεκτρονικά (http://www.lib.auth.gr) ενώ τα τεύχη του λογοτεχνικού περιοδικού «Διαγώνιος» που εξέδιδε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (με τη γραφιστική συνεργασία του Κάρολου Τσίζεκ) ψηφιοποιούνται και θα είναι προσβάσιμα και ηλεκτρονικά στο κοινό από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
 
Η κηδεία του Ντίνου Χριστιανόπουλου θα γίνει την Πέμπτη, στις 12:15μμ, από τα νεκροταφεία της Αναστάσεως του Κυρίου (Θέρμη).
 
Συλλυπητήριο μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο του Ντίνου Χριστιανόπουλου
 
«Τον άνθρωπο που νοιάστηκε και μίλησε για τους κατατρεγμένους», τιμά ο ΣΥΡΙΖΑ στο συλλυπητήριο μήνυμά του για τον θάνατο του Ντίνου Χριστιανόπουλου.
 
«Αποχαιρετούμε σήμερα με θλίψη τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο.
 
Η ζωή του Ντίνου Χριστιανόπουλου καθορίστηκε από τα βιώματα της λαϊκής Θεσσαλονίκης, της ανέχειας στα χρόνια της κατοχής, του ασφυκτικού διανοητικού κλίματος της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης» αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ επισημαίνει ότι «ο λόγος και η στάση του εξέφρασε μια διαρκή ανυπακοή σε κάθε λογής κομφορμισμό και την ίδια στιγμή έναν διαρκή διάλογο ανάμεσα στη λαϊκότητα, την ποιητική και την ανεξαρτησία». 
 
«Τιμούμε τον ποιητή που μίλησε για την ομοφυλοφιλία όταν αυτή θεωρούνταν αμάρτημα, τιμούμε τον ποιητή που με τη "Διαγώνιο" δημιούργησε μία νησίδα ελευθερίας, δημιουργίας και αναζήτησης σε δύσβατες εποχές, τιμούμε τον άνθρωπο που νοιάστηκε και μίλησε για τους κατατρεγμένους», καταλήγει ο ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνοντας θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
 
ΚΚΕ για το θάνατο του Ντίνου Χριστιανόπουλου
 
“ Έφυγε”, σήμερα, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, σε ηλικία 89 χρόνων. Διακρίθηκε ως ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, λαογράφος, εκδότης και βιβλιοκριτικός.
 
Το Τμήμα Πολιτισμού της Κ.Ε του ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στους οικείους του.
 
Πηγή: ΑΠΕ 

Το Θέατρο ΠΚ μετά από αρκετούς μήνες αναγκαστικής αναστολής λειτουργίας εξαιτίας του Covid-19, επανέρχεται δυναμικά και ανακοινώνει τον προγραμματισμό του για την πρώτη φάση της καλλιτεχνικής περιόδου 2020-2021.

«Η Πολιορκία της Elusia» του Χρήστου Οικονόμου

Πρεμιέρα 23/10/20

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή
Έναρξη παράστασης 21:30
Σκηνοθεσία: Μαρίλλη Μαστραντώνη

«Μια μέρα πριν» της Ιούς Αρματά από την ομάδα Pi Synergy

Πρεμιέρα 2/11/20
Κάθε Δευτέρα & Τρίτη
Σκηνοθεσία: Τάσος Φραγκιάς

«Τα Ρούχα» της Ευσταθίας Ματζαρίδου

Πρεμιέρα 28/11/2020
Κάθε Σάββατο & Κυριακή

Με τους: Δήμητρα Παπαδήμα & Παύλο Κουρτίδη
Σκηνοθεσία-διασκευή: Εμμάνουελ Μανιός
Παραγωγή: Abysson Theatrical Production & Θέατρο ΠΚ

Το θέατρο ΠΚ τηρεί όλα τα πρωτόκολλα υγειονομικής προστασίας, με γνώμονα την προστασία κοινού και εργαζομένων.

Από τον Κώστα Ζήση

Κριτική/ «Όρνιθες» από τον Γιάννη Ρήγα: μπορεί να δικαιωθεί η ουτοπία;

Ο Αριστοφάνης γράφει τους Όρνιθες εν μέσω Πελοποννησιακού πολέμου το 414 π.Χ. και με εμφανή τα πρώτα αρνητικά σημάδια για την έκβασή του για τους Αθηναίους, , πραγματευόμενος τη δραπέτευση από τη σκληρή πραγματικότητα που έχει περιέλθει η Πολιτεία και την προσγείωση με τα φτερά της φαντασίας σε μια άλλη παραμυθένια, απαλλαγμένη από όλα τα δεινά που έχουν πια συσσωρευτεί: κόλακες. ιερατείο, συκοφάντες, πολιτικάντηδες, δημαγωγοί, καλοθελητές και μεσάζοντες.

Με τους Όρνιθες, ο Αριστοφάνης συστήνει το «θέατρο φυγής» και γίνεται ο προάγγελος και ο εισηγητής του «θέατρου του παραλόγου», που έχει γίνει η βάση για το σύγχρονο θέατρο σε ότι αφορά τόσο τις τεχνικές, όσο και τις θεματικές του στη διατύπωση προβληματισμών σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη και τη σχέση της με την κοινωνία και την εξέλιξή της. Ένα Αριστοφανικό ντουέτο είναι και εδώ οι πρωταγωνιστές (αυτά τα αρχετυπικά πλέον θεατρικά ντουέτα που θα γίνουν η βάση για αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας μέχρι και τις μέρες μας), σε έναν κόσμο έξω από τα ανθρώπινα, στην καρδιά του παραμυθιού και του ονείρου, στον (όχι τυχαία επιλεγμένο από το ζωικό βασίλειο) κόσμο των πουλιών. Η κοινωνία των πουλιών φαίνεται ότι μπορεί να συγκεράσει ιδανικά την αίσθηση τόσο της ελευθερίας όσο και της πειθαρχημένης οργάνωσης και μέσα από αυτήν ο Αριστοφάνης να μιλήσει στοχευμένα.

ornithes aristofani6678

Η Νεφελοκοκκυγία, ενώ σε μια πρώτη ανάγνωση φαντάζει η ιδανική πολιτεία, μια πιο προσεχτική και ιδιαίτερη μελέτη του έργου (που ίσως ακούγεται και ρηξικέλευθη) μπορεί τελικά να αμφισβητήσει αυτήν την συνθήκη. Λαμβάνοντας υπόψη το ταπεραμέντο του ίδιου του συγγραφέα (άνθρωπος με βαθιά πολιτική σκέψη, με ξεχωριστή ευστροφία και λεξιπλαστική δεινότητα, που αντιστρέφει με ειρωνική αλλά εξίσου πικρή πανουργία όλα όσα κολακεύουν το λαό και τον καθιστούν αδύναμο να εκτιμήσει την πραγματική διάσταση του ιστορικού παρόντος), η Νεφελοκοκκυγία ως πόλη μπορεί να ξεκινάει απαλλαγμένη από τα προηγούμενα δεινά, δείχνει όμως να βασίζεται σε κάτι παλιό, που επανέρχεται με τη μορφή του νέου. Αποκωδικοποιώντας ακόμα και τα ονόματα των ηρώων (πόσο το Πεισθέτερος παραπέμπει σε παραφθορά του ονόματος του τυράννου Πεισίστρατου!), που εκφράζουν την ελπίδα και την προσμονή του κόσμου να πεισθεί σε κάτι νέο, φτάνοντας στο φινάλε του γάμου του ήρωα με την Βασιλεία (με τις ευλογίες της καθεστηκυίας τάξης των Θεών, στην οποία προηγουμένως αντιτάχθηκε) και επομένως της επίσημης ανάδειξης του ως τυράννου, ο Αριστοφάνης κρούει τον κώδωνα στους Αθηναίους ότι μια εκφυλισμένη δημοκρατία αναπόφευκτα θα μετατραπεί σε τυραννία.

Σε μια επικαιροποιημένη προσαρμογή στα σημερινά ιδεολογικά δεδομένα, σε ένα σύγχρονο στοχασμό πάνω στο έργο, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε στο πρόσωπο του Πεισθέταιρου, τον ρομαντικό εκείνο εκφραστή μιας οπορτουνίστικης αντίληψης, ο οποίος ακριβώς επειδή δρα ορμώμενος από προσωπικά και όχι κοινωνικά κίνητρα, επιτρέπει ακούσια και εκούσια, στο οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο να καρπωθεί τα ευγενή οράματα του, και έτσι να συνεχίσει απρόσκοπτα την εξουσία του. Ο Πεισθέτερος «επαναστατεί» για να διαλεχθεί τελικά με τους Θεούς, και να «εξαγορασθεί» από αυτούς με δέλεαρ την εξουσία. Δε χρειάζεται νομίζω να αναφερθούμε με παραδείγματα, μιας και είναι γύρω μας φανερό, ότι ακόμα και σήμερα όλοι οι πόλεμοι, οι καταστροφές, οι στοχοποιήσεις και οι δικτατορίες στο όνομα μιας «Δημοκρατίας» γίνονται. Η αισιόδοξη προσμονή μιας διαφορετικής πολιτείας καταπνίγεται και διαψεύδεται κάτω από το βάρος μιας δικτατορικής αντιδημοκρατικής διακυβέρνησης η οποία τελικά υψώνει τείχη και κλουβιά στα πουλιά. Έτσι ο γάμος Πεισθέταιρου-Βασιλείας, με τον οποίο κλείνει το έργο, αποτελεί περισσότερο ένα πικρό σχόλιο για την κατάληξη οπορτουνίστικων εγχειρημάτων, παρά πανηγυρική δικαίωση της επιδίωξης της ουτοπικής πολιτείας. Θα ήταν άξιο να αναφέρουμε πως μια τέτοια προσέγγιση του έργου είχε επιχειρήσει ο Αλέξης Σολομός το 1979 με το Εθνικό Θέατρο.

Η παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του Γιάννη Ρήγα, δεν εξώκειλε από το γενικό πλαίσιο μιας παραδεδειγμένης ανάγνωσης του έργου, πάνω στην επιδίωξη και το όραμα για μια άλλη ιδανική πολιτεία. Μια καλοστημένη σε γενικές γραμμές παράσταση, πιστή στην παράδοση Αριστοφανικών παραστάσεων, δεν επιχείρησε ρηξικέλευθες αναγνώσεις και επικίνδυνα μονοπάτια, προτιμώντας την ασφαλή διάβαση επικοινωνίας με το κοινό , μέσα και από επικαιροποιημένα μηνύματα.

Κλείνοντας πονηρά και με γλυκιά αναπόληση το μάτι, όχι τόσο στο κείμενο του Αριστοφάνη και την θαυμάσια μετάφραση του Κ.Χ.Μύρη, αλλά στην υψηλής αισθητικής ιστορική παράσταση των Κουν-Τσαρούχη-Χατζιδάκι, επιχείρησε να προσεγγίσει το λυρισμό και την ποίηση εκείνων των θεατρικών στιγμών που πρόσφεραν οι δάσκαλοι, καταθέτοντας μια παράσταση στο απόλυτο παρόν. Αυτό ακριβώς το σκοπό υπηρέτησε η χρήση λαϊκών στοιχείων λατρευτικών τελετών της Ανατολής και του Βυζαντίου (η εμφάνιση του λαϊκού τοτέμ της Αηδόνας, τα εξαπτέρυγα του ιερατείου κλπ) αλλά και το ίδιο το χτίσιμο των χαρακτηριστικών των ηρώων που υιοθέτησαν απλοϊκές ανεπητίδευτες συμπεριφορές, θυμίζοντας ανθρώπινους τύπους της καθημερινότητας.

Κάποιες στιγμές, οι αναχρονισμοί μιας εμμονικής επικαιροποίησης της παράστασης, έγειραν την πλάστιγγα σε μια επανάληψη αχρείαστη και απρόσφορη. Η σκηνική ενσάρκωση του ιού της επιδημίας δεν πρόσφερε τίποτα παραπάνω αισθητικά εκτός από έναν επιδερμικό κατανασκασμό αυτοεπιβεβαίωσης σύγχρονου θεάτρου.

Οι ερμηνείες στο σύνολο τους, στάθηκαν στο ύψος του εγχειρήματος και της σκηνοθετικής μετρημένης, παραδοσιακής άποψης. Ο Πεισθέτερος του Ταξιάρχη Χάνου, σχηματίστηκε με το καλόκαρδο χαρακτήρα λαΐκού ανθρώπου (κάποιες στιγμές εις βάρος της πονηριάς του ήρωα, είναι η αλήθεια) ενώ δίπλα του ο Γιάννης Σαμψαλάκης, εντρυφεί στα βάθη του ήρωά του, χαρίζοντας στο κοινό μια απολαυστική ερμηνεία που χειροκροτείται. Ιδανική η επιλογή για τον Έποπα του Χρήστου Στέργιογλου ο οποίος θέτει με παραστατικό και ζωντανό τρόπο τις εξαιρετικές φωνητικές του ικανότητες στην υπηρεσία του ρόλου. Πολυπληθής ο θίασος, (Ελευθερία Αγγελίτσα, Λίλα Βλαχοπούλου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Χριστίνα Ζαχάρωφ, Στεφανία Ζώρα, Ήριννα Κεραμίδα, Μαριάννα Κιμούλη, Γιώργος Κολοβός, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Μάρα Μαλγαρινού, Τατιάνα Μελίδου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Θανάσης Ρέστας, Γιάννης Σαμψαλάκης, Περικλής Σιούντας, Κατερίνα Σισίννι, Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιώβη Φραγκάτου) ενσαρκώνει την κοινωνία των πουλιών και των ανθρώπων και την μεταξύ τους επαφή ανταποκρινόμενοι σε σύγχρονες επιταγές της αριστοφάνειας κωμωδίας.

Η κίνηση του Χορού (χορογραφία από τον Δημήτρη Σωτηρίου), υπήρξε σε σημεία στατική, και έδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα (όπως αντιληφθήκαμε και από την διάταξη και μετακίνησή του στην ορχήστρα) στο αίσθημα της φυσικής ελευθερίας των πουλιών, παρά στους συντεταγμένους και με χειρουργική ακρίβεια σχηματισμούς τους. Το σκηνικό του Κέννυ ΜακΛέλλαν, περισσότερο φωτογραφικό παρά λειτουργικό, βασίστηκε αρκετά στην ζωγραφική απεικόνιση της εναέριας πολιτείας ενώ σε συνδυασμό με τα μάλλον «σκοτωμένα» χρώματα των κοστουμιών του Χορού της Δέσποινας Ντάνη (σε αντίθεση με τα μεταμοντέρνα και άξια απορίας για την επιλογή τους των λοιπών υποκριτών όπως πχ της Βασιλείας, του Ηρακλή, του Προμηθέα, του Κινησία κλπ), απέδωσαν έναν μουντό, συννεφιασμένο καιρό στα ήθη της κωμωδίας. Τα φώτα του Στέλιου Τζολόπουλου, προσπάθησαν να εξισσοροπήσουν αυτό το κάπως θολό τοπίο και να αναδείξουν με πιο ξεκάθαρο τρόπο τις σκηνές κατά τόπους.

Η μουσική του Γιώργου Χριστιανάκη είναι το μεγάλο όπλο της παράστασης και ένας από τους πολύ βασικούς λόγους να την παρακολουθήσει κανείς. Με λίγες νότες από τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι στην εισαγωγή της (όπου παρουσιάζεται και το κοστούμι του Γιάννη Τσαρούχη), θέτει ο ίδιος πολύ ψηλά τον πήχη. Μουσική γεμάτη λυρισμό, επικοινωνία, μουσικοί δρόμοι που οδηγούν σε ερμηνευτικές κορυφώσεις τους ηθοποιούς του Χορού, μουσική που καταφέρνει να αγκαλιάσει και να εξυψώσει την πολυμορφία, την ποίηση και την σκηνική συγκρότηση του έργου, καταφέρνει να σε συνεπάρει μέσα από την ποικιλία ύφων και αμόσφαιρας πετυχαίνοντας να υπερβεί την αναπόφευκτη σύγκριση της κλασικής πια μουσικής του Χατζιδάκι, και να σταθεί ισάξια, αυτόνομη και μεγαλοπρεπής στη θεατρική πράξη.

Ένα γοητευτικό παραμύθι, ήταν η παράσταση του ΚΘΒΕ, στην Επίδαυρο. Ένα παραμύθι, από αυτά που γοητεύουν, όσες φορές και αν τα ακούσουμε. Και αν δεν κόμισε κάτι εξαιρετικά ανατρεπτικό, και αν δεν προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα τη θεατρική ανάγνωση του πονηρού Αριστοφάνη, στάθηκε άξια της ιστορίας και της παράδοσης του θεάτρου της Βορείου Ελλάδας που φέρει τη σφραγίδα του.

Το texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Κι  εγώ σ' αγαπώ»,  την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου και το Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου  στις 21:00  στην αυλή του θεάτρου Χυτήριο. 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε like στη σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο κάντε tag τον φίλο/η που θα θέλατε να δείτε μαζί την παράσταση και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας π.χ

π.χ Μαρία Παπαδοπούλου @ΚώσταςΧρακς 

Ο διαγωνισμός λήγει την  Πέμπτη  17 Σεπτεμβρίου και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

 

ΚΙ ΕΓΏ, Σ’ ΑΓΑΠΩ

Το έργο του σημαντικού Βρετανού συγγραφέα Doug Lucie, απαντά στα ερωτήματα των σχέσεων φιλίας και έρωτα. Ό,τι πιο σημαντικό στις μέρες μας το «σ‘ αγαπώ» και καθόλου ευνόητο το «κι εγώ, σ’ αγαπώ»... όλοι τρέχουμε με κεκτημένη ταχύτητα και συμπαρασύρουμε σχέσεις, αισθήματα, όρκους φιλίας και πίστης. Με πρωταρχικό κριτήριο την αλήθεια και τη συνέπεια λόγων και πράξης, σε αυτό το έργο καλούμαστε ως θεατές να κοιτάξουμε στον καθρέφτη της ψυχής μας και να μπούμε στη διαδικασία να θυμηθούμε πόσες φορές προδώσαμε το «σ’ αγαπώ » που είπαμε.

Το Έργο:

 

Το texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Κι εγώ σ' αγαπώ», το Σάββατο 22 Αυγούστου  στις 22:30 στην αυλή του θεάτρου Χυτήριο. 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε like στη σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο κάντε tag τον φίλο/η που θα θέλατε να δείτε μαζί την παράσταση και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας π.χ

π.χ Μαρία Παπαδοπούλου @ΚώσταςΧρακς 

Ο διαγωνισμός λήγει την  Τρίτη 18 Αυγούστου  και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

Η πρεμιέρα του έργου Love You, Too δόθηκε στις 27 Μαΐου 1998 στο Bush Theatre του Λονδίνου. Παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αχίλλειον το 2003 σε σκηνοθεσία Πέρη Μιχαηλίδη με τη Βάσια Παναγοπούλου, τη Βερόνικα Αργέντζη, τον Νίκο Γεωργάκη και τον Κωνσταντίνο Καζάκο

Έγραψαν οι κριτικοί για το έργο

«Το αστραφτερά πικρό έργο του Doug Lucie, μιλά για εκμετάλλευση και προδοσία.. είναι ένα μείγμα συναισθηματικής αγριότητας και ψυχολογικής αντικειμενικότητας που σε χτυπάει ύπουλα..» - The Sunday Times

«… ο συγγραφέας βάζει το μάτι (και το αυτί του) σε εντάσεις που φτάνουν στα όρια του σπαραγμού. Το αποτέλεσμα είναι βίαιο και άγρια σκληρό... η συναισθηματική φόρτιση προέρχεται από την αίσθηση που έχει κάποιος ότι είναι μάρτυρας ενός διαδραματιζόμενου τραύματος... ενός εφιάλτη που ποτέ δεν κατευνάζει και αέναα επαναλαμβάνεται.

Ο συγγραφέας έχει τη βίαιη και συνάμα τραυματική επίγνωση ότι γνωρίζει την απελπισία των ηρώων του από πρώτο χέρι.

Μεταβλητοί όρκοι πίστης και αφοσίωσης... μυστικά που πολύ προσεκτικά αποσιωπούνται... κρατάνε το ενδιαφέρον του κοινού σε αυτό που σίγουρα είναι πολύ προσωπικός πόνος... κι όμως, υπάρχει η προσπάθεια από κάπου ν’ αρπαχτείς, από κάπου να στηριχθείς, να αντέξεις..» - Variety

«... η καυστική ειρωνεία του τίτλου του έργου.. ο Doug Lucie τολμάει να υπαινιχθεί ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι και ανεύθυνες και άσπλαχνες... εδώ όλοι πυροβολούν τους ίδιους τους εαυτούς μέχρι τα όρια των συναισθημάτων τους..» - Daily Mail

Το Εθνικό Θέατρο, ανταποκρινόμενο στην πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός», παρουσιάζει το φετινό καλοκαίρι τρεις παραστάσεις σε αρχαιολογικούς χώρους εντός και εκτός Αττικής.  

H συγκεκριμένη πρωτοβουλία του ΥΠΠΟΑ συμπίπτει με την επιθυμία του Εθνικού Θεάτρου για επέκταση των δραστηριοτήτων του σε χώρους ιδιαίτερης πολιτιστικής σημασίας και προβολής, όπου το καλλιτεχνικό και εκπαιδευτικό του πρόγραμμα θα συμβάλει στην κατανόηση της ιστορικής μνήμης και της ταυτότητάς μας μέσα στον χρόνο.

Οι εκδηλώσεις προσφέρονται δωρεάν από το ΥΠΠΟΑ. Το μόνο αντίτιμο είναι το εισιτήριο για την είσοδο σε κάθε χώρο. Είναι υποχρεωτική η προκράτηση θέσης στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://digitalculture.gov.gr/

  • ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ

Η Ελλάδα με τα μάτια των ξένων ταξιδιωτών (16ος – 19ος)

Επιλογές ταξιδιωτικών και περιηγητικών κειμένων

Επιλεγμένες αφηγήσεις ξένων ταξιδιωτών και περιηγητών στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, στην προεπαναστατική Ελλάδα αλλά και στο νεότευκτο ελληνικό κράτος. Η αποτύπωση των προσδοκιών, η φαντασιακή πρόσληψη του αρχαίου κόσμου, η επαφή και η εξοικείωση με την πραγματικότητα σε μια σειρά κειμένων σημαντικών προσωπικοτήτων που επισκέφθηκαν την Ελλάδα εκείνα τα χρόνια.

Tαυτότητα παράστασης

 Σύνθεση/Επιμέλεια Κειμένου: Στέφανος Καβαλλιεράκης, Άγγελος Κουτσολαμπρόπουλος Σκηνοθεσία: Νατάσα Τριανταφύλλη

 Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

 Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Λήδα Μανιατάκου

 Κίνηση/Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Μητροπούλου

Διανομή (αλφαβητικά)

Πάρις Θωμόπουλος,  Ελευθερία Παγκάλου,  Βασίλης Παπαδημητρίου,  Νατάσα Σφενδυλάκη,  Αινείας Τσαμάτης,  Δήμητρα Χαριτοπούλου

Παραστάσεις

  • 6/8 Λύκειο Αριστοτέλους -Αττική
  • 9/8 Αρχαιολογικός χώρος Νεμέας -Κορινθία
  • 12/8 Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας -Πειραιάς
  • 21/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου -Αργολίδα
  • 25/8 Λύκειο Αριστοτέλους -Αττική
  • 26/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά
  • 30/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας -Αττική
  • 4/9 Αρχαίο Μουσείο Πειραιά
  • 10/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας-Αττική
  • 12/9 Αρχαιολογικός Χώρος Ηετιώνειας Πύλης Πειραιά
  • 15/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Χαλκίδας «Αρέθουσα» -Εύβοια
  • 18/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Λαυρίου-Αττική
  • 20/9 Αρχαιολογικός χώρος Ασίνης – Αργολίδα
  • 23/9 Αρχαιολογικός χώρος αρχαίας Κορίνθου -Κορινθία
  • 26/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου -Αττική

  • ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Από τον Θησέα στον Σόλωνα

Το έργο Αθηναίων Πολιτεία είναι μια ανθολόγηση κειμένων της αρχαίας ιστοριογραφίας (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Αριστοτέλης, Πλούταρχος, Διογένης Λαέρτιος, κ.ά.) και άλλων ιστορικών-αρχαιολογικών πηγών (επιγραφές, αρχαιολογικά κείμενα), που ανασυνθέτουν -σε επεισοδιακή μορφή- την περιπετειώδη πορεία του αθηναϊκού πολιτεύματος προς τη δημοκρατία (7ος-6ος αι. π.Χ.). Πρόκειται για πέντε αυτοτελή, αφηγηματικά «ιστορήματα» -διασκευασμένα σε δραματική μορφή και για θεατρική απόδοση, τα οποία συνέχονται θεματολογικά σε ένα ενιαίο ιστορικό-πολιτικό διακείμενο. Τα κεφάλαια ανα-διηγούνται ιστορίες όπως το Κυλώνειο Άγος, η νομοθεσία του Σόλωνα κ.ά. Οι ιστορίες αυτές παρουσιάζονται για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή σε σημαίνοντες αρχαιολογικούς τόπους και μουσεία· τα πλέον ιδεώδη –για την παράστασή τους– «θέατρα».

 Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση-Διασκευή: Γιάννης Λιγνάδης

Ιστορική Τεκμηρίωση-Επιμέλεια: Ανδρονίκη Μακρή

Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου

Κοστούμια/Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικολέτα Φιλόσογλου

Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης

Διανομή (αλφαβητικά)

Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάνος Βαβαδάκης, Κώστας Κοράκης, Άγγελος Μπούρας, Κατερίνα Πατσιάνη

Παραστάσεις

  • 6/8 Μονή Δαφνίου
  • 7/8 Ιερό Ποσειδώνος Σουνίου
  • 8/8 Αρχαίο Θέατρο Θορικού-Αττική
  • 19/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου
  • 22/8 Αρχαιολογικός χώρος Ελευθερών-Αττική
  • 23/8 Αρχαιολογικός χώρος Βραυρώνας
  • 27/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Μεγάρων
  • 28/8 Αρχαιολογικός χώρος Αφαίας Αίγινα-Αττική
  • 2/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος (Παλαίστρα)
  • 6/9 Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών
  • 9/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας
  • 13/9 Αρχαιολογικός χώρος Τύμβου Μαραθώνα
  • 16/9 Αρχαιολογικό μουσείο – Πειραιάς
  • 19/9 Αρχαίο Θέατρο Άργους-Αργολίδα
  • 22/9 Φρούριο Παλαμηδίου Ναυπλίου-Αργολιδα
  • 24/9 Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά
  • 25/9 Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπιείου-Αττική

 

  • ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ του Γ. Βιζυηνού (στην αγγλική γλώσσα)

Ένα αριστούργημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού Το αμάρτημα της μητρός μου (1883), στην αγγλική γλώσσα, σε μια προσπάθεια σύνδεσης του αγγλόφωνου κοινού με τη σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία. Ο Βιζυηνός αντλεί αφηγηματικό υλικό από τις προσωπικές και οικογενειακές μνήμες, από τις παραδόσεις και τα βιώματα της λαϊκής ζωής στην ιδιαίτερη πατρίδα του και το ενισχύει με το στέρεο υπόβαθρο της παιδείας του. Η παράσταση έχει ήδη φιλοξενηθεί με μεγάλη επιτυχία σε κορυφαία Ακαδημαϊκά Ιδρύματα (Harvard  University, Boston, Yale University, New Haven, το Columbia University, New York, την πόλη της Τάμπα και στο University of Illinois at Chicago) των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής επί δύο συνεχή έτη (2018-2019).

Ταυτότητα παράστασης

 Σκηνοθεσία: Δανάη Ρούσσου

Ερμηνεία: Ρένα Κυπριώτη

Σύνθεση μουσικής: Νίκος Κυπουργός

 Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα

Καλλιτεχνική συνεργάτις: Ειρήνη Βουρλάκου

Παραστάσεις

  • 11/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Σαλαμίνας-Πειραιάς
  • 18/8 Αρχαιολογικός χώρος Αρχαίας Κορίνθου-Κόρινθος
  • 20/8 Μικρό Θέατρο Παλαιάς Επιδαύρου-Αργολίδα
  • 29/8 Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας-Αττική
  • 1/9 Αρχαιολογικός χώρος Ακαδημίας Πλάτωνος
  • 3/9 Αρχαιολογικό Μουσείο- Πειραιάς
  • 5/9 Ρωμαϊκή Αγορά Αθηνών-Αττική
  • 8/9 Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας-Αττική
  • 11/9 Αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών-Αργολίδα
  • 17/9 Μονή Καισαριανής -Αττική

Φωτογράφος των τριών παραστάσεων: Πένυ Καραχάλιου

 

Πέθανε, σήμερα το πρωί, σε ηλικία 65 ετών, ο γνωστός ρεμπέτης Αγάθωνας Ιακωβίδης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο θάνατος επήλθε στον ύπνο του.

Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης, που έγινε γνωστός μόνο με το μικρό του όνομα, γεννήθηκε στον Ευαγγελισμό του Λαγκαδά από γονείς Μικρασιάτες πρόσφυγες, το 1955. Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα προέρχονταν από τον κοινωνικό του περίγυρο και ήταν έντονα διαποτισμένα από τις μελωδίες της Μικράς Ασίας. Πιο συστηματικά άρχισε να ασχολείται με τη μουσική, σε ηλικία 16 ετών, οπότε έπιασε στα χέρια του μουσικά όργανα, όπως κιθάρα, μπαγλαμά, ούτι, μπουζούκι, τζουρά, μαντόλα και μαντολίνο και να προσπαθεί να αποτυπώσει πάνω τους τα μουσικά του ακούσματα. Ό,τι έμαθε από μουσική, το έμαθε μόνος του.

Το επαγγελματικό του ξεκίνημα έγινε στις μπουάτ της Θεσσαλονίκης, δυο χρόνια μετά, σε ηλικία 18 ετών. Σύντομα αντιλήφθηκε ότι αυτό που τον ενδιέφερε πραγματικά και ταίριαζε και στη φωνή του ήταν το ρεμπέτικο τραγούδι, στο οποίο και αφιερώθηκε έκτοτε αποκλειστικά. Το 1978 αποφάσισε να ιδρύσει το Ρεμπέτικο Συγκρότημα Θεσσαλονίκης, με το οποίο ηχογράφησε δύο δίσκους, εμφανίστηκε σε διάφορα μαγαζιά και πραγματοποιεί πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Λίγα χρόνια μετά, παίρνει την απόφαση να κατέβει στην Αθήνα, όπου και συνεργάστηκε το 1981 με μουσικούς όπως ο Κώστας Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Κόρος, ο Βασίλης Σούκας, ο Λάζαρος Κουλαξίζης, ο Νίκος Φιλιππίδης, ο Νίκος Χατζόπουλος, ενώ είχε εμφανιστεί σε πόλεις και χωριά σε όλη την Ελλάδα και είχε προσκληθεί για προσωπικές συναυλίες, σχεδόν σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Το 2013, σε συνεργασία με το συγκρότημα «Κoza Mostra», εκπροσώπησε την Ελλάδα στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.

Στις αρχές Μαΐου, μεσούσης της Covid-19, ο Αγάθωνας, μαζί με συνεργάτες του και σε συνεργασία με τη διοίκηση του «Παπαγεωργίου» της Θεσσαλονίκης είχε παίξει ρεμπέτικα τραγούδια στην είσοδο του νοσοκομείου σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά των επαγγελματιών υγείας στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης ήταν αφοσιωμένος στο ρεμπέτικο και δημοτικό τραγούδι. Τα υπηρέτησε από το 1973, αρνούμενος πεισματικά να μετακινηθεί σε άλλα δημοφιλέστερα είδη.

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η HAPPY PRODUCTIONS παρουσιάζει στον Νέο Ακάδημο, σε μια μεγάλη παραγωγή με 8 σημαντικούς πρωταγωνιστές του θεάτρου μας, το θρυλικό έργο μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι «Η ΠΟΝΤΙΚOΠΑΓΙΔΑ» («The Mousetrap»), το μακροβιότερο έργο στην ιστορία του παγκόσμιου θεάτρου, που παίζεται συνεχώς στο West End από τo 1952 έως σήμερα.

H κατεξοχήν συγγραφέας έργων μυστηρίου, όταν το έγραψε, δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να αντέξει στη σκηνή για πάνω από 8 εβδομάδες. Όταν η ιστορία τη διέψευσε, απέδωσε την συνεχιζόμενη επιτυχία του έργου στο γεγονός πως υπάρχει «κάτι» στο κείμενο που αφορά κάθε θεατή προσωπικά.

Η αρχική του εκδοχή, το 1947, ήταν ραδιοφωνική, βασισμένη στο αδημοσίευτο, τότε, διήγημα της Αγκάθα Κρίστι με τίτλο "Τρία τυφλά ποντίκια". Τον τίτλο "Ποντικοπαγίδα" τον εμπνεύστηκε από το θεατρικό έργο που στήνει ο Άμλετ στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ για να συλλάβει την ενοχή της μητέρας και του πατριού του. Στήνει, δηλαδή, ένα θέατρο μέσα στο θέατρο, υιοθετώντας μια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, προκειμένου να μπερδέψει τους ενόχους και να φέρει στο φως την αλήθεια. Κι αυτή η έμπνευση της Αγκάθα δεν είναι καθόλου τυχαία...

 

 

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται σε μια απομονωμένη πανσιόν μιας επαρχίας, την ώρα που το χιόνι πέφτει πυκνό. Οκτώ ήρωες, που όλοι τους κρύβουν ένα μυστικό, βρίσκονται αντιμέτωποι με σκληρές αλήθειες και επικίνδυνα ψέματα.

Ο φόβος τους κυκλώνει και ένας δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσά τους. Μια ιστορία εκδίκησης με αιφνιδιαστικές ανατροπές, έξυπνα τεχνάσματα και μια ποντικοπαγίδα που περιμένει το επόμενο θύμα της!

Στη νέα προσαρμογή του έργου, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Κίρκης Καραλή, μια ομάδα οκτώ πρωταγωνιστών (Μαρία Κωνσταντάκη, Ερρίκος Λίτσης, Δανάη Λουκάκη, Ράνια Οικονομίδου, Σήφης Πολυζωίδης, Νίκος Πουρσανίδης, Μιχάλης Συριόπουλος, Αποστόλης Τότσικας), μεταφέρεται κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90, προτού μπουν τα κινητά τηλέφωνα στις ζωές μας, σε μια πανσιόν της ελληνικής επαρχίας.

….η συνέχεια επί σκηνής στον ΝΕΟ Ακάδημο!

….και σσσσσσσσσςςςςς μην ψιθυρίσετε το τέλος σε κανένα!

 

Ταυτότητα Παράστασης

  • Συγγραφέας: Αγκάθα Κρίστι
  • Σκηνοθεσία / Δραματουργική επεξεργασία: Κίρκη Καραλή
  • Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
  • Πρωτότυπη Μουσική: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
  • Σκηνικά/Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
  • Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
  • Φωτογραφία:Gridfox (Δημήτρης Γκιολές)
  • Γραφιστική Επεξεργασία: Gridfox (Στιβανάκης Γιάννης)
  • Hairstyle: Κέλλυ Καλογεροπούλου
  • Make up artist: Ελίνα Μαυράκη
  • Social Media Manager:Σπύρος Μάης
  • Διεύθυνση Παραγωγής: Ιωάννης Παντελίδης

Διανομή (με αλφαβητική σειρά): Κωνσταντάκη Μαρία, Λίτσης Ερρίκος, Λουκάκη Δανάη, Οικονομίδου Ράνια, Πολυζωίδης Σήφης, Πουρσανίδης Νίκος, Συριόπουλος Μιχάλης, Τότσικας Αποστόλης

Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Παραγωγή: Happy Productions Hellas

ΝΕΟΣ Ακάδημος (400 θέσεις): Ακαδημίας & Ιπποκράτους 17, Μετρό Πανεπιστήμιο

Τηλέφωνα Επικοινωνίας: 210 3625119 & 210 0080900

Παραστάσεις: Δευτέρα 20:00, Τρίτη 21:00, Τετάρτη 18:00, Σάββατο 21:00, Κυριακή 18:00

Πρεμιέρα: Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Τιμές Εισιτηρίων:

  • Δευτέρα-Τετάρτη: Ζώνη Α: 20€ / Ζώνη Β: 18€ / Ζώνη Γ: 15€
  • Τρίτη: Γενική Είσοδος 15€
  • Σάββατο-Κυριακή: Ζώνη Α: 22€ / Ζώνη Β: 20€ / Ζώνη Γ: 15€

Άνεργοι, Πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ, Συνοδοί ΑΜΕΑ, +65 ετών, Φοιτητές: 15€ (εκτός Σαββάτου/Κυριακής)

Ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 15 ατόμων (στο τηλέφωνο 210 0080900)

Ο ΝΕΟΣ Ακάδημος, πλήρως ανακαινισμένος (2019), διαθέτει ολοκαίνουργιο σύστημα εξαερισμού, ψύξης και θέρμανσης με εισροή νωπού αέρα στους χώρους του θεάτρου. Παράλληλα τηρεί αυστηρά όλα τα Πρωτόκολλα Υγειονομικής Προστασίας, με γνώμονα την προστασία κοινού & προσωπικού.

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

α. Ηλεκτρονικά:

β. Τηλεφωνικά:

  • Στο 210 0080900: Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00-19:00 & Σάββατο 09:00-17:00
  • Στο 210 3625119: Δευτέρα έως Κυριακή 10:00-21:00
  • Στο 11876

γ. Στα ταμεία του ΝΕΟΥ Ακάδημου: Ακαδημίας & Ιπποκράτους 17 (Δευτέρα έως Κυριακή 14:00-22:00)

δ. Στα γραφεία της Happy Productions: Μεσογείων 326, Αγία Παρασκευή (Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00-19:00 & Σάββατο 09:00-17:00)

ε. Στο Δίκτυο καταστημάτων VIVA (www.vivapayments.com/el-gr/network)

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Web: www.neosakadimos.gr

Facebook 1: www.facebook.com/neosakadimos

Facebook 2: www.facebook.com/pontikopagida

Instagram 1: www.instagram.com/neosakadimos

Instagram 2: www.instagram.com/pontikopagida_2020

You Tube: https://www.youtube.com/channel/UCt3LXDqOhYhrrxUhu-T01qg

#neosakadimos #pontikopagida #happyproductionsgrrece

 

 

Tο texnes-plus σας πάει θέατρο!

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Το Δάνειο»,  την  Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου  στην αυλή του θεάτρου Χυτήριο. 

Για να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό, κάντε like στη σελίδα του texnes-plus στο facebook,  σχολιάστε το όνομά σας κάτω από το άρθρο κάντε tag τον φίλο/η που θα θέλατε να δείτε μαζί την παράσταση και μοιραστείτε το άρθρο στο προφίλ σας π.χ

π.χ Μαρία Παπαδοπούλου @ΚώσταςΧρακς 

Ο διαγωνισμός λήγει την Παρασκευή  11 Σεπτεβρίου και οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω της σελίδας μας στο facebook.

ΓΙΑ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ 3 ΒΗΜΑΤΑ ΣΩΣΤΑ! Σχόλιο το όνομά σας, share το άρθρο στον τοίχο σας και LIKE στη σελίδα μας στο facebook.

 

«ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ»

του Τζόρντι Γκαλθεράν

ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη

«Θα σας το πω απλά: αν δεν μου δώσετε το δάνειο,θα πηδήξω τη γυναίκα σας.»

Από τη Δευτέρα 13 Ιουλίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 παρουσιάζεται στον κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» η κωμωδία «Το δάνειο» του Τζόρντι Γκαλθεράν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά.

Στους δύο ήρωες του έργου απολαμβάνουμε τον Σωτήρη Χατζάκη και τον Δημήτρη Μυλωνά που υπογράφει και τη σκηνοθεσία. Δύο καλλιτέχνες με σημαντική διαδρομή στο χώρο της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας οι οποίοι συναντιούνται επί σκηνής σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας που συναρπάζει. Μία θεατρική σύμπραξη που λαμβάνει χώρα στην καρδιά της Αθήνας, σε ανοιχτό χώρο, στον υπέροχο κήπο του Θεάτρου «Χυτήριο» με απόλυτη ασφάλεια και πλήρη τήρηση όλων των υγειονομικών κανονισμών.

Ο Αντόνιο επιθυμεί διακαώς να λάβει ένα τραπεζικό δάνειο όμως ως μοναδική εγγύηση έχει να επιδείξει… το λόγο της τιμής του. Μπροστά στην επίμονη άρνηση του διευθυντή της τράπεζας να εγκρίνει το πολυπόθητο δάνειο, ο επίδοξος αιτών απειλεί τον τραπεζίτη ότι θα «αποπλανήσει» τη γυναίκα του αξιοποιώντας την ακαταμάχητη έλξη που ασκεί στο γυναικείο φύλο!

Ο Αντόνιο, ένας ήρωας της καθημερινότητας, κουβαλάει στην πλάτη του όλη την απελπισία της οικονομικής κρίσης. Μη διαθέτοντας κανένα άλλο μέσο πειθούς και αξιοπιστίας αποφασίζει να τα παίξει όλα για όλα και να μπλοφάρει. Κι ενώ ο τεχνοκράτης και συγκροτημένος τραπεζίτης αρχικά τον υποτιμά, σταδιακά παρασύρεται σε ένα ξεκαρδιστικό “man to man” παιχνίδι δίχως πραγματικό νικητή.

Ξέφρενος ρυθμός, διασκεδαστικές ατάκες, ανατροπές συνθέτουν μια απολαυστική κι επίκαιρη όσο ποτέ κωμωδία που εμπνέεται από το υπαρξιακό αδιέξοδο που γεννά η σύγχρονη χρηματοπιστωτική κρίση ενώ με τρόπο καυστικό κλείνει το μάτι στην «ευρηματικότητα» του ανθρώπου απέναντι στο επείγον της επιβίωσης.

«Το δάνειο» (2103) του σημαντικού σύγχρονου Ισπανού συγγραφέα Τζόρντι Γκαλθεράν, παγκοσμίως γνωστού για το θεατρικό του έργο Η μέθοδος Γκρόνχολμ, κέρδισε το Νοέμβριο 2011 το πρώτο βραβείο στο «Τουρνουά Σύγχρονου

Καταλανικού Θεάτρου» της Τζιρόνα κι έχει παιχτεί σε πολλές γλώσσες σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Els de Paros

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς

Σκηνικά: Έρση Δρίνη

Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Μυλωνά

Παίζουν:

Σωτήρης Χατζάκης

Δημήτρης Μυλωνάς

 

INFO:

Παραγωγή της Green Productions

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Διάρκεια: 90΄

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικό: 15 €

Μειωμένο(Φοιτητικό/Ανέργων/ΑμεΑ) :12 €

Ατέλεια : 5 €

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-xytirio/to-daneio/

Τηλέφωνο κρατήσεων : 210 5232097 και 210 3412313

Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης 

Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων διοργανώνει κι αυτό το καλοκαίρι, για 5η συνεχόμενη χρονιά, μια σειρά εκδηλώσεων και εργαστηρίων στο Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης.
 
Στον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου ο επισκέπτης μπορεί να δει το γραφείο του συγγραφέα, προσωπικά αντικείμενα, έγγραφα, πορτρέτα, σκίτσα, μετάλλια, πλακέτες και αρχειακό υλικό, πολύτιμη και ευγενική δωρεά της κόρης του, Κατερίνας Καμπανέλλη. Επίσης, μπορεί να μελετήσει όλα τα έργα του που έχουν εκδοθεί, μελέτες και για το έργο του, μεταφράσεις έργων του και να δει ψηφιοποιημένες συνεντεύξεις του και ταινίες στις οποίες έγραψε το σενάριο ή σκηνοθέτησε.
 
Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και του αυστηρού υγειονομικού πρωτόκολλου για τα Μουσεία και τους κλειστούς χώρους, αυτό το καλοκαίρι εγκαινιάζεται μια σειρά διαδικτυακών εργαστηρίων. Έτσι δίνεται η δυνατότητα αφενός να συνεχιστούν οι εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε καλοκαίρι και αφετέρου εξασφαλίζεται η δυνατότητα να τα παρακολουθήσουν ενδιαφερόμενοι από τις Κυκλάδες και από όλη την Ελλάδα.
 
Αξίζει να σημειωθεί πως η είσοδος στο Μουσείο αλλά και η συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις και τα εργαστήρια είναι δωρεάν.
 
 
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2020
 
Η ταινία της Τετάρτης. Από τη σκηνή στην οθόνη. Σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Νάξου.
 
Κάθε Τετάρτη θα προβάλλεται μια ταινία βασισμένη σε έργα του κλασικού ρεπερτορίου.
 
Στον Προαύλιο Χώρο της Πρώην Σχολής Ουρσουλινών.
 
Με την τήρηση όλων των μέτρων που ισχύουν για δράσεις σε εξωτερικούς χώρους.
 
Ώρα 21.00 (Από Τετάρτη 12 Αυγούστου μέχρι και Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020).
 
Ανάγνωση θεατρικού έργου.
 
Γνωριμία με ένα ακόμα θεατρικό κείμενο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και συζήτηση πάνω στους θεματικούς άξονες που αναφέρονται σ’ αυτό.
 
Σε εξωτερικό χώρο και ημερομηνία που θα ανακοινωθούν σύντομα.
 
katerina polyxronopoulou
 
Σε σκηνοθετική επιμέλεια Κατερίνας Πολυχρονοπούλου.
 
Εργαστήρι Θεατρικής Γραφής. Για πέμπτη χρονιά οργανώνεται το εργαστήρι θεατρικής γραφής. Το εργαστήρι θα γίνει διαδικτυακά κι έχει τίτλο: «Άμα τελειώσει ο πόλεμος μη με ξεχάσεις».
 
Μέσα από στοιχεία της βιογραφίας του Ιάκωβου Καμπανέλλη αλλά και μέσα από τους ήρωες των θεατρικών του έργων, θα ξεναγηθούμε στις πολλές περιπέτειες της ζωής του.
 
Το έργο θα έχει τη μορφή ενός ορατορίου, μιας αυτοβιογραφικής «επιθεώρησης» ακολουθώντας τη δομική ιδέα του «Μεγάλου μας Τσίρκου», με μουσικά περάσματα από τα τραγούδια που γράφτηκαν σε δικούς του στίχους και μουσικές που καθόρισαν τον «αιώνα» του και την ιστορία.
 
Με την ηθοποιό και θεατρική συγγραφέα Μαρία Κυριάκη.
 
Διάρκεια: 32 ώρες. 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες. Συνολική διάρκεια: 2 μήνες.
 
Πρώτη συνάντηση: Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020 και ώρα 20.00
 
Εργαστήρι Συγγραφής Σεναρίου
 
Ξεκινάει για πρώτη χρονιά εργαστήρι συγγραφής σεναρίου. Το εργαστήρι θα γίνει διαδικτυακά κι έχει τίτλο: «Πόρτα κλειστή με σιδεριά διπλά μανταλωμένη». Ιστορίες για τον εγκλεισμό.
 
Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την περιπέτεια της συγγραφής ενός σεναρίου, να αντλήσουν από τη συνεργασία και την επικοινωνία, να αναπτύξουν τη φαντασία τους και να εντρυφήσουν στο έργο και τις ξεχωριστές ποιότητες του Ιάκωβου Καμπανέλλη, του συγγραφέα που άφησε το αποτύπωμά του έντονο στον 20ό αιώνα.
 
maria kyriaki
 
Με την ηθοποιό και συγγραφέα Μαρία Κυριάκη.
 
Διάρκεια: 32 ώρες. 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες. Συνολική διάρκεια: 2 μήνες.
 
Πρώτη διαδικτυακή συνάντηση: Παρασκευή8 Αυγούστου 2020 και ώρα 20.00
 
Εργαστήρι σκηνοθεσίας κινηματογράφου
 
Για πρώτη φορά ξεκινά και το εργαστήρι σκηνοθεσίας κινηματογράφου.
 
Οι συμμετέχοντες θα ασχοληθούν με την πρoπαραγωγή, με την κυρίως πρoεργασία, με το γύρισμα και με την μεταπαραγωγή (post production).
 
Θα αναλύσουν τεχνικά και καλλιτεχνικά θέματα που απασχολούν όλη τη διαδικασία κατασκευής μιας ταινίας.
 
Θα δοθούν παραδείγματα και αν είναι εφικτό (εξαρτάται από την δυνατότητα των συμμετεχόντων)θα γίνουν και μερικές κατασκευαστικές ασκήσεις.
 
Στο τέλος και με τη συμμετοχή του εργαστηρίου «Συγγραφή σεναρίου» θα οδηγηθούν στην παραγωγή μίας ή περισσοτέρων ταινιών μικρού μήκους, ώστε να μπορέσει να γίνει ορατό το αποτέλεσμα όλης αυτής της εκπαιδευτικής διαδρομής.
 
pantelias
 
Με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Παντελιά.
 
Διάρκεια: 20 ώρες. 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες.
 
Πρώτη διαδικτυακή συνάντηση Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020 και ώρα 17.00
 
Εργαστήρι σκηνογραφίας
 
Επίσης για πρώτη φορά θα πραγματοποιηθεί εργαστήρι Ιστορίας Σκηνογραφίας και Ιστορίας Ενδύματος. Για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν τις μορφές του θεατρικού χώρου και του ενδύματος, μέσα από ένα ταξίδι στο χρόνο.
 
Με τη σκηνογράφο – ενδυματολόγο Κατερίνα Καμπανέλλη.
 
Διάρκεια: 20 ώρες. 2 φορές την εβδομάδα από 2 ώρες
 
Πρώτη διαδικτυακή συνάντηση: Πέμπτη 03 Σεπτεμβρίου 2020 και ώρα 18.00
paraskeya
 
 
Να γράψουμε ένα παραμύθι;
 
Με αφορμή το ανέκδοτο θεατρικό παραμύθι του Ιάκωβου Καμπανέλλη: «Το δάσος του κακού» και αξιοποιώντας τις δυνατότητες που μας προσφέρει η νέα τεχνολογία, πραγματοποιούμε και φέτος το εργαστήρι μας, το οποίο αποκτά μια νέα μορφή: διαδικτυακή. Έχοντας ως βάση το έργο του μεγάλου Νάξιου συγγραφέα, γράφουμε τις δικές μας ιστορίες και τις συνθέτουμε για να δημιουργήσουμε ένα καινούριο παραμύθι!
 
Με την ηθοποιό και θεατρική συγγραφέα Γεωργία Παρασκευά.
 
Χρονική διάρκεια εργαστηρίου: 10 ώρες (2 φορές την εβδομάδα από 1 ώρα).
 
Για παιδιά (από 8-12 χρόνων).
 
Πρώτη διαδικτυακή συνάντηση: Τρίτη 11 Αυγούστου 2020 και ώρα 12.00
 
Κάνω το ποίημα εικόνα
 
Δημιουργούμε τις δικές μας εικόνες με αφορμή τα μελοποιημένα ποιήματα του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Μολύβι, χαρτί, χρώματα, πινέλα και με οδηγό τη φαντασία μας θα δημιουργήσουμε την εικόνα του καλοκαιριού στο Αιγαίο.
 
Ένα εικαστικό εργαστήρι εξ αποστάσεως.
 
Με την φωτογράφο – εικαστικό: Κική Ημέλλου.
 
Χρονική διάρκεια εργαστηρίου: 10 ώρες (2 φορές την εβδομάδα από 1 ώρα).
 
Για παιδιά (από 8-12 χρόνων).
 
Πρώτη διαδικτυακή συνάντηση: Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020 και ώρα 12.00
 
Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής για τα εργαστήρια στα τηλέφωνα: 2285023619 και στο τηλ. 6932460616 τις ώρες λειτουργίας του Μουσείου.
 
Οργάνωση Εργαστηρίων – Εκδηλώσεων Θεατρικού Μουσείου Ιάκωβος Καμπανέλλης: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
 
Ιnfo:
 
Τοποθεσία: Θεατρικό Μουσείο Ιάκωβος Καμπανέλλης, περιοχή Γρόττα, Χώρα - Νάξος (Δίπλα στο Δημοτικό Χώρο Στάθμευσης).
 
Ώρες λειτουργίας του Μουσείου: Δευτέρα – Σάββατο και ώρες: 11.00 – 14.00 και 19.00 – 22.00
 
Τιμή εισιτηρίου: Είσοδος ελεύθερη
 
Τηλέφωνο επικοινωνίας: +30 2285023619
 
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Covid-19 δεν έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά που ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις σπουδές τους στις δραματικές σχολές να παρουσιάσουν, όπως συνηθίζεται, τη δουλειά τους στο κοινό. Έτσι το Γ' έτος των σπουδαστών του Θεάτρου Τέχνης αποφάσισε να αφήσει το αποτύπωμά του μ' ένα εμπνευσμένο βίντεο. 

Εμείς ευχόμαστε σ' όλα τα παιδιά καλή επιτυχία και να μην σταματήσουν ποτέ να ονειρεύονται. 

Από τον Κώστα Ζήση

Ήταν το 1976, όταν ο Σπύρος Ευαγγελάτος σκηνοθετεί τη «Λυσιστράτη» (με τον Λευτέρη Βογιατζή στον ομώνυμο ρόλο), έχοντας αποδώσει σκηνικά την ιδέα οι ηθοποιοί του Αμφι-θεάτρου του να υποκρίνονται τους μπουλουκτζήδες, οι οποίοι προσπαθούν να ανεβάσουν την κωμωδία του Αριστοφάνη. Ένα παρόμοιο εγχείρημα, επιχείρησε φέτος ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ηθοποιός αξιώσεων, ο οποίος έχοντας ήδη κάνει κάποια δειλά βήματα στην σκηνοθεσία («Masterclass», «7 χρόνια», «Η προδοσία» κλπ στις αθηναϊκές αίθουσες), παίρνει το χρίσμα από το Εθνικό Θέατρο, για να κάνει το μεγάλο βήμα στην Επίδαυρο, μέσα από το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Θα είμαι εξαρχής σαφής και ξεκάθαρος χωρίς να επιχειρήσω να «στρογγυλοποιήσω» το λόγο μου: Η παράσταση υπήρξε δραματικά απογοητευτική. Το «δραματικά», το τονίζω ιδιαίτερα, μιας και η διάψευση κάθε προσδοκίας μας υπήρξε καταιγιστική, αναπάντεχη και ίσως μη αναμενόμενη με βάση τις προηγούμενες δουλειές του σκηνοθέτη. Γιατί τελικά, η Επίδαυρος, δεν είναι σε καμία περίπτωση αθηναϊκή αίθουσα και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται έτσι.

Δεν είναι απλά και μόνο ότι δεν διακρίναμε απολύτως καμία έμπνευση στη σκηνοθεσία. Η παράσταση δεν έφτανε να ακουστεί στο κοίλον προφανώς λόγω της ανορθόδοξης διάταξης των υποκριτών στην ορχήστρα. Δεν σημείωσε απολύτως καμία πρωτοτυπία μιας και η συνθήκη «θέατρο μέσα στο θέατρο» δεν κομίζει πλέον «γλαύκας εις Επίδαυρον» και αντιγράφοντας εκ του προχείρου τον Λουίτζι Πιραντέλλο του περασμένου αιώνα, υπαινίσσεσαι τη δική σου αδυναμία να εντρυφήσεις στα άδυτα του Αριστοφάνη και να καταθέσεις δική σου, σύγχρονη πρόταση (να σημειώσουμε ότι ο Πιραντέλλο έκανε ολόκληρη θεατρική σπουδή στο «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» που πρόσφατα ανέστησε το Εθνικό Θέατρο με την ιστορική –κατά τη γνώμη μου- παράσταση του Δημήτρη Μαυρίκιου και που τόσο αγχωτικά προσπάθησε η παράσταση του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου να μοιάσει).

 

Η εξαιρετική μετάφραση του Σωτήρη Κακίση και ο προβοκατόρικος πολιτικός λόγος του Αριστοφάνη, σε μια πρωτοφανή συνθήκη αγνοήθηκαν επιδειχτικά, περιφρονήθηκαν συνειδητά και απαξιώθηκαν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο. Ολόκληρη η παράσταση, βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στα εμβόλιμα επεισόδια που παρεμβάλλονται διακόπτοντας τη ροή της σε μια συνθήκη που θέλει τους ηθοποιούς να βγαίνουν από τους ρόλους, να υποδύονται τους εαυτούς τους, και να θέτουν το κείμενο υπό μορφή (και αμφισβήτηση) πρόβας. Ουδείς πλέον, δίνει σημασία στην Λυσιστράτη και την εξέλιξη της δραματουργίας και της υπόθεσης και η παράσταση παίρνει λεπτό προς λεπτό τη μορφή μιας κακοστημένης επιθεώρησης με όλα τα στοιχεία του είδους («αυτοσχεδιασμοί». επιτόπιες ατάκες, διάλογος με το κοινό κλπ) παράγοντας εύκολο και αβασάνιστο γέλιο με χοντροειδή γκαγκς που θυμίζουν αμερικάνικα κόμικ, και με τον σκηνοθέτη να «μπουκάρει» στην ορχήστρα υποδυόμενος (στην κυριολεξία) τον σκηνοθέτη. Είναι τόσο διακριτή η έλλειψη σκηνοθεσίας στο κείμενο του Αριστοφάνη, που η παράσταση τελειώνει και ουδείς έχει πάρει πρέφα ποια ήταν η Λυσιστράτη και για ποιο λόγο μας απασχόλησε. Το μότο «διακοπή λόγω διαφωνίας» επαναλαμβάνεται συνεχώς στους υπέρτιτλους. Το ίδιο, καθαυτό έργο με την ευθύνη της δραματουργικής επεξεργασίας του ίδιου του σκηνοθέτη, απεμπολίστηκε, εξορκίστηκε θαρρείς με τον απήγανο, αποτάσσοντας το με όποιο σκηνικό μέσο διέθετε.

 

 lysistrati aristofani odyssea papaspiliopoyloy epidayroy 7 1200x801

 

Έτσι για παράδειγμα, η σπαρταριστή σκηνή Κινησία (Νίκος Ψαρράς)- Μυρρίνης (Αγορίτσα Οικονόμου) καταλήγει σε εύπεπτο γλυκανάλατο κάδρο αμερικάνικης ερωτικής κομεντί, η πολιορκία της Ακρόπολης είναι ένας κουρελοπόλεμος με ξεσηκωτικούς ντίσκο ρυθμούς και φωτορυθμικά, ενώ το τρεχαλητό γίνεται σχεδόν το αποκλειστικό σκηνοθετικό εύρημα. Όταν οι ηθοποιοί δεν τρέχουν ο ένας πίσω από τον άλλο, στέκονται στους κρατήρες τους, με την μάσκα τους και σε απόσταση, καταθέτοντας ίσως και το μοναδικό σύγχρονο σχόλιο μιας παράστασης στην εποχή της καραντίνας που όμως «ξέμεινε» τελικά ορφανό, μέσα στην επιθεωρησιακή δίνη της. Όλες σχεδόν οι σκηνές και τα επεισόδια καταλήγουν σε ανεξήγητες μελό ατμόσφαιρες. Δε θα αφήσουμε ασχολίαστη τη (συμπτωματική;) χρήση και εδώ της ερασμιακής προφοράς, αυτήν την φορά όμως ως σκωπτικό στοιχείο αποδόμησης.

Όλα μπήκαν στην υπηρεσία αυτού του σκοπού, του επιθεωρησιακού προσδιορισμού: τα σκηνικά κουρέλια και οι κρατήρες της Όλγας Μπρούμα, η μουσική της Κατερίνας Πολέμη (άστοχη σε πολλά σημεία), οι φωτισμοί επαρχιώτικης ντισκοτέκ που θύμιζαν φανταζέ εντερπράιζ-ατραξιόν περιπλανώμενου ροντέο του Νίκου Βλασόπουλου, ακόμα και τα ιδιαίτερα κοστούμια του Άγγελου Μέντη (φαντάζομαι κρύβεται ο ίδιος πίσω από τις πολύ όμορφες μάσκες, για τις οποίες δεν έχουμε credits) που με διαφορετική συνθήκη θα έδιναν στίγμα, χρώμα και άποψη, εδώ παρασύρθηκαν από τον στρόβιλο της γενικότερης θολούρας της παράστασης.

116592960 3674927905869616 2380687387051493387 o

Και μιλάω για θολούρα, γιατί ούτε και το ιδεολογικό της πρόσημο υπήρξε σαφές. Η «Λυσιστράτη», το έργο του Αριστοφάνη που εκφράζει την αναγκαιότητα της οργανωμένης πάλης και του αγώνα για τη λήξη των πολέμων, την επικράτηση της ειρήνης, και της αναδιοργάνωσης της κοινωνίας πάνω σε ανθρώπινους δρόμους, αυτό το κατεξοχήν κοινωνικό έργο, που προτείνει στην ανθρωπότητα να βάλει στην άκρη προσωπικά πάθη και στερεότυπα, να αγνοήσει προσωπικές επιδιώξεις και συμφέροντα και που προσβλέπει στην ατομική ευημερία μέσα από την κοινωνική οργάνωση την βασισμένη στην αγάπη και την κατανόηση, τελειώνει με τον πλέον μοναχικό, απογοητευτικό, ατομικό τρόπο, παραθέτοντας το σύγχρονο αφήγημα περί ατομικής ευθύνης: Και οι δεκατέσσερεις ηθοποιοί μαζί με τον σκηνοθέτη, ο καθένας μόνος του, στον κρατήρα του, να παλεύει ο καθένας με τα δικά του φαντάσματα, να ζητάει τις δικές του «προσωπικές» συγγνώμες, να αγωνιά για τα δικά του προσωπικά «θέλω». Οι ηθοποιοί στους κρατήρες τους, κι εμείς στα σπίτια μας, μακριά από τις πλατείες, μακριά από τους δρόμους, μακριά και έξω από κάθε μορφή κοινωνικοποίησης. Ένα έργο βαθιά πολιτικό μετατράπηκε εν μια νυκτί και με ελαφρά τη συνείδηση σε άστοχη συνεδρία ομαδικής ψυχανάλυσης. Προφανώς και ο σκηνοθέτης, προσπαθεί να αποτυπώσει την πρόσφατη καραντίνα από την επιδημία και τις σαφέστατα ψυχολογικές επιπτώσεις της, αλλά το κάνει με τόσο επιδερμικό τρόπο, αφαιρώντας της το κοινωνικό πρόσημο, που τελικά όλα αυτά ούτε ως εντύπωση δεν απασχολούν το κοινό (και θα’ πρεπε; ίσως αντιτείνει κάποιος, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα που δεν χωρά στα στενά περιθώρια ενός κριτικού και μόνο κειμένου)

Η Βίκυ Σταυροπούλου υπήρξε η πιο ανύπαρκτη ίσως Λυσιστράτη από καταβολής παραστασιογραφίας του έργου, με ευθύνη και της σκηνοθεσίας, Συντέλεσε όμως και η ίδια με τον πιο εύσχημο τρόπο σε αυτή την απουσία της ηρωίδας της. Πανταχόθεν απούσα και πανταχού παρούσα. Η Λυσιστράτη δεν ήταν πουθενά στην ορχήστρα, η Βίκυ Σταυροπούλου και το alter ego της, η σπουδαία, αείμνηστη Ρένα Βλαχοπούλου, ήταν σαρωτικά παντού.

Και οι υπόλοιπες ερμηνείες όμως κινήθηκαν ακριβώς γύρω από αυτόν τον επιθεωρησιακό άξονα. Θα ξεχωρίσω αναμφισβήτητα τον Πρόβουλο του Γιάννη Κότσιφα, την ελισσόμενη και συνεχώς εξελισσόμενη Αγορίτσα Οικονόμου, την πολύ ευχάριστη έκπληξη Δάφνη Δαυίδ, τον πάντα συνεπή και με σπουδή στους ρόλους του Στέλιο Ιακωβίδη, τον απόλυτα μετρημένο Γιώργο Ματζιάρη και τον γεμάτο ορμή Πάρη Αλεξανδρόπουλο. Αμήχανες και έξω από τα νερά τους σε αυτούς τους σκηνοθετικούς κώδικες της παράστασης υπήρξαν η Βίκυ Βολιώτη και η Στεφανία Γουλιώτη, ενώ ο Νίκος Ψαρράς προσπάθησε να «μιλήσει» επιθεωρησιακά με το κοινό και το κείμενο, να βρει τις άκρες του, εκτεθειμένος και απροστάτευτος σε έναν άλλο ετερόκλητο υποκριτικό δρόμο. Με συνέπεια στο σκηνοθετικό στόχο, ο Βαγγέλης Δαούσης, η Νεφέλη Μαϊστράλη και η Ελπίδα Νικολάου.

Η σημαντικότερη στιγμή της παράστασης, η μόνη που συνεπήρε το κοινό, η μόνη που άγγιξε και μίλησε σε όλα τα επίπεδα, ήταν αναμφισβήτητα η πολύ λιτή απόδοση της παράβασης και η χρήση ως φόρος τιμής, του τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκι «Ο Μύθος», που το είχε γράψει το 1957 για την Λυσιστράτη του Αλέξη Σολωμού με την Μαίρη Αρώνη. Μεγάλο κέρδος από την παράσταση, έστω και με τις συγκεκριμένες συνθήκες. Ταυτόχρονα όμως και βαθιά περισυλλογή. Για ένα θέατρο, από νέους δημιουργούς, που δείχνουν να αδυνατούν να βρουν και να καταθέσουν νέες οπτικές, να δημιουργήσουν, να μιλήσουν στις ψυχές. Και μια διαπίστωση, ότι όλα αυτά ο κάθε δημιουργός τα αναζητά και τα ψάχνει. Και μια ελπίδα, ότι, τελικά, θα τα βρει. Επί του παρόντος όμως, «διακοπή λόγω διαφωνίας».

Υγ. Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, είναι ένας πολύ σπουδαίος ηθοποιός .Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.

 

Διαβάστε επίσης: 

9+1 Ηθοποιοί Που Ερμήνευσαν Τη Λυσιστράτη

Ώρες αγωνίας για τη Μαίρη Χρονοπούλου η οποία νοσηλεύεται από τη Δευτέρα στο νοσοκομείο.

Η Μαίρη Χρονοπούλου, εισήχθη εσπευσμένα στο καρδιολογικό τμήμα του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου.

Όπως αναφέρουν άνθρωποι που είναι κοντά στην ηθοποιό, το οξυγόνο της ήταν πολύ χαμηλό, είχε πρόβλημα στον πνεύμονα, δεν αισθανόταν καθόλου καλά και εισήχθη στο νοσοκομείο.

Η κατάσταση της υγείας της μεγάλης σταρ του ελληνικού κινηματογράφου βελτιώνεται και όλοι ελπίζουν σύντομα να είναι σε θέση να επιστρέψει και πάλι στο σπίτι της στην Παιανία.

popolaros banner

popolaros banner

lisasmeni mpalarina

Video

 

sample banner

Ροή Ειδήσεων

 

τέχνες PLUS

 

Ποιοι Είμαστε

Το Texnes-plus προέκυψε από τη μεγάλη μας αγάπη, που αγγίζει τα όρια της μανίας, για το θέατρο. Είναι ένας ιστότοπος στον οποίο θα γίνει προσπάθεια να ιδωθούν όλες οι texnes μέσα από την οπτική του θεάτρου. Στόχος η πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση του κοινού για όλα τα θεατρικά δρώμενα στην Αθήνα και όχι μόνο… Διαβάστε Περισσότερα...

Newsletter

Για να μένετε ενημερωμένοι με τα τελευταία νέα του texnes-plus.gr

Επικοινωνία