texnes-team
Η Ελένη Καραΐνδρου παρουσιάζει μια επιλογή από τις κορυφαίες συνθέσεις της για τον κινηματογράφο με τίτλο «Τα Κινηματογραφικά». Πιο συγκεκριμένα, η συνθέτρια θα παρουσιάσει τα μουσικά θέματα απ’ όλες τις συνεργασίες της με τον διεθνούς φήμης Έλληνα δημιουργό Θόδωρο Αγγελόπουλο. Θα ακουστούν ακόμη επιλογές από τις συνεργασίες της με σκηνοθέτες όπως ο Χριστόφορος Χριστοφής (Ρόζα, 1982), η Τώνια Μαρκετάκη (Η τιμή της αγάπης, 1983), ο Λευτέρης Ξανθόπουλος (Καλή πατρίδα, σύντροφε, 1985), η Margarethe von Trotta (L’ Africana, 1990), η Πηγή Δημητρακοπούλου («Το 10» του Μ. Καραγάτση, 2008) και ο Ιρανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Payman Maadi (Bomb, a love story, 2018).
9/11, 20:30, www.snfcc.org/Cosmos_EleniKaraindrou
Niñato Ninato
Ο Νταβίντ, γνωστός και ως Νινιάτο, είναι ένας νέος εργένης πατέρας που περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας φροντίζοντας τρία μικρά παιδιά. Αν και είναι άνεργος και ζει στο σπίτι των γονιών του, το πάθος και η ελπίδα που το χιπ-χοπ ξυπνάει μέσα του, ενισχύει την αφοσίωσή του στην εκπαίδευση των παιδιών. To ντοκιμαντέρ του Αντριάν Όρ προβάλλεται δωρεάν στο πλαίσιο του κινηματογραφικού κύκλου «Νέες Σινεφιλίες: Ο άλλος ισπανικός κινηματογράφος» με τη συνεργασία της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, της Πρεσβείας της Ισπανίας, του Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας (FeCHA) και του Φεστιβάλ της Σεβίλλης.
6/11, 21:00, https://vimeo.com/467728648
Από σήμερα [3 Νοεμβρίου] το ελληνικό θέατρο εισέρχεται σε μια νέα περίοδο ανασφάλειας, που έρχεται να επιδεινώσει την ήδη διαταραγμένη επί 10 μήνες λειτουργία του.
Είναι πια βέβαιο πως το ελληνικό θέατρο είναι ο πλέον ταλαιπωρημένος κλάδος της ελληνικής οικονομίας. Τώρα, καλείται για τέταρτη φορά να διακόψει τη λειτουργία του, με ανυπολόγιστες οικονομικές ζημίες, που συνεπάγονται την οικονομική καταστροφή.
Αξίζει να αναφέρουμε πως πρώτη φορά τα θέατρα έκλεισαν, με κυβερνητική απόφαση, στις 12 Μαρτίου 2020, αφήνοντας μεγάλες οικονομικές εκκρεμότητες, προγραμματισμένες πρεμιέρες που δεν έγιναν ποτέ, αλλά και παραστάσεις που δεν ολοκλήρωσαν τον προγραμματισμένο κύκλο τους. Εννοείται πως η πτώση των εισπράξεων των θεάτρων από την πρώτη εμφάνιση κρουσμάτων ως το κλείσιμό τους ήταν κατακόρυφη.
Η επαναλειτουργία της θεατρικής δραστηριότητας προγραμματίστηκε για την 15η Ιουλίου, αλλά με έκτακτη απόφαση της κυβέρνησης προκρίθηκε [στις 25/6] η επίσπευση επαναλειτουργίας την 1η Ιουλίου, δημιουργώντας μια σειρά “παρενεργειών” στο πολιτιστικό καλοκαίρι.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι θίασοι, και ενώ βρίσκονταν σε περιοδεία [και επομένως με σοβαρά εκτός έδρας έξοδα], αντιμετώπισαν, σε πολλές περιπτώσεις, την αιφνίδια ακύρωση προγραμματισμένων πολιτιστικών εκδηλώσεων, από την πλευρά των δήμων, χωρίς την παραμικρή οικονομική αποζημίωση.
Ακολούθησε η ακύρωση από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας όλων των προγραμματισμένων εκδηλώσεων πολιτισμού. Στη συνέχεια η απόφαση του περιφερειάρχη Αττικής να ακυρώσει όλες τις προγραμματισμένες μέχρι 31 Αυγούστου εκδηλώσεις της περιφέρειας. Σε αυτούς προστίθενται και πολλοί δήμοι, οι οποίοι καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού ακύρωναν μονομερώς τις εκδηλώσεις και τα φεστιβάλ τους.
Ακολούθως, με κυβερνητική απόφαση και πάλι, ακυρώθηκαν όλες οι εκδηλώσεις στην Αττική από 20 Σεπτεμβρίου.
Η λειτουργία των θεάτρων επετράπη και πάλι με αυστηρό και ασφυκτικό πρωτόκολλο [30% πληρότητα] από την 12η Οκτωβρίου. Το μέτρο αυτό μας ανακοινώθηκε τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 9 Οκτωβρίου! Όποιος γνωρίζει τα στοιχειώδη για τη λειτουργία του θεάτρου, αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό.
Εν πάση περιπτώσει, εκατοντάδες παραγωγές προγραμματίστηκαν και ανακοίνωσαν ημερομηνίες πρεμιέρας.
Τέλος, την 31η Οκτωβρίου ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την διακοπή κάθε πολιτιστικής δραστηριότητας από την 3η Νοεμβρίου και για ένα μήνα, δηλώνοντας πως “τα μέτρα… επικεντρώνονται σε δύο εστίες, που, διαπιστωμένα, ευνοούν τη
μετάδοση του ιού: Στη διασκέδαση και την κινητικότητα των πολιτών».
Οφείλουμε να επισημάνουμε πως το θέατρο αδίκως ταυτίζεται με διάφορες μορφές διασκέδασης, καθώς αποτελεί αυστηρά μέσο ψυχαγωγίας, που συμβάλλει στην ομαλή κοινωνική λειτουργία και ανάπτυξη, ενώ σίγουρα δεν προκαλεί κινητικότητα σημαντικού τμήματος του πληθυσμού.
Το θέατρο αποτελεί εργασιακό χώρο, που ουδέποτε συνδέθηκε με κρούσμα, και λειτουργεί κατά κοινή ομολογία με αυστηρή τήρηση του υγειονομικού πρωτοκόλλου, από το σύνολο των δραστηριοποιούμενων στο χώρο.
Αναμφίβολα, και χωρίς διάθεση κοινωνικού αυτοματισμού, οι θεατρικές αίθουσες λειτουργούν ασφαλέστερα από εμπορικά κέντρα, ΜΜΜ, κομμωτήρια και Εκκλησίες. Και αυτό οφείλουμε να το υπερασπιστούμε.
Άλλωστε η λειτουργία των θεάτρων θα έπρεπε πάνω απ΄ όλα να είναι πολιτική επιλογή και απόφαση της Κυβέρνησης και να μην υπαγορεύεται από τις οριζόντιες και ισοπεδωτικές πολλές φορές προτάσεις των επιδημιολόγων.
Μέσα σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον, η ελληνική θεατρική παραγωγή συνθλίβεται στην προσπάθειά της να επιβιώσει.
Η επιβίωση του θεατρικού κλάδου ως οικονομικού μεγέθους καθίσταται πλέον σχεδόν αδύνατη.
Ο χώρος του Πολιτισμού και ειδικότερα του θεάτρου ξεψυχάει.
Η Πολιτεία έχει χρέος να στηρίξει έμπρακτα τον χώρο του ελληνικού θεάτρου και το σύνολο της ελληνικής πολιτιστικής παραγωγής, επενδύοντας στον αναπτυξιακό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην εθνική οικονομία το θέατρο, όπως έπραξαν πλήθος κυβερνήσεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών, βάσει ενός αναπτυξιακού σχεδίου.
ZHTAME
-Η Ελληνική Πολιτεία να διατηρήσει Ανοιχτά τα θέατρα, ως ασφαλείς χώρους συνάθροισης, στο βαθμό που δεν εφαρμόζεται ολικό lock down.
- Όσο διαρκεί η πανδημία, οι θεατρικές παραγωγές που λειτουργούν να επιδοτούνται με αποζημίωση που ισούται με το 40% των - βάσει αδείας- θέσεων της αίθουσας.
- Να αποζημιωθούν οι παραγωγές που σταμάτησαν λόγω κυβερνητικής απόφασης [12 Μαρτίου, 20 Σεπτεμβρίου και 3 Νοεμβρίου] με δίκαια και ασφαλή κριτήρια, που να προκύπτουν από τη διαφορά των εσόδων από το 2019 στο 2020.
- Να αποζημιωθούν οι αίθουσες που έκλεισαν με κυβερνητική εντολή ή που είναι αδύνατον να λειτουργήσουν με τα αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα, με το 20 % της δυναμικότητας τους βάσει νόμιμης άδειας.
- Να αποζημιωθούν οι παραστάσεις που ακυρώθηκαν από δήμους και περιφέρειες, χωρίς κρατική εντολή.
- Να καταρτιστεί από την κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους θεατρικών φορέων, ΣΧΕΔΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ και ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ.
Η ΕΝΘΕΠΑ - ΕΝΩΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ προσπαθεί από την ημέρα που συστάθηκε να αναδείξει τα προβλήματα του θεατρικού χώρου, να μελετήσει και να προτείνει λύσεις, ώστε αυτός ο χώρος να επιβιώσει με τις λιγότερες πληγές από την πανδημία.
Επιπλέον, η ΕΝΘΕΠΑ προσπαθεί να συμβάλει στη δημιουργία ενός υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος, με την θέσπιση κανόνων λειτουργίας της θεατρικής παραγωγής, που επιβάλλουν την υγιή συνύπαρξη εργαζομένων εργοδοτών.
ΕΝΩΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
(Σωματείο αναγνωρισμένο με την υπ’ αριθμόν
351/2020 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών)
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΝ.ΘΕ.ΠΑ
Διονύσης Παναγιωτάκης
Γρηγόρης Βαλτινός
Μιχάλης Αδάμ
Γεράσιμος Σκαφίδας
Νίκος Αρτικόπουλος
Μίλτος Σωτηριάδης
Παναγιώτης Γεώργας
Η ταινία «Μήλα» του σκηνοθέτη Χρήστου Νίκου με πρωταγωνιστή τον Άρη Σερβετάλη, επιλέχθηκε να διεκδικήσει μια θέση στις υποψηφιότητες για Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους.
Η ανακοίνωση που έγινε πριν από λίγο από το Υπουργείο Πολιτισμού αναφέρεται στην εκπροσώπηση της Ελλάδας στις διαδικασίες της 93ης διοργάνωσης απονομής των OSCAR, με σκοπό τη διεκδίκηση του Βραβείου Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, την Τρίτη, 27 Οκτωβρίου 2020, συνήλθε μέσω τηλεδιάσκεψης, η Επιτροπή, η οποία συγκροτήθηκε με την αριθμ. ΥΠΠΟΑ/ΓΔΣΠ/ΔΠΤΚ/ΤΚΟΜ/426664/11229/2777/743/7-8-2020 για την επιλογή του κινηματογραφικού έργου, που θα συμμετάσχει στις διαδικασίες της 93ης διοργάνωσης των OSCAR. Μετά από διεξοδική συζήτηση, η Επιτροπή επέλεξε κατά πλειοψηφία την ταινία μυθοπλασίας «Μήλα» του σκηνοθέτη Χρήστου Νίκου.
Το σκεπτικό της επιτροπής αναφέρει πως η συγκεκριμένη ταινία επελέγη για την καλή φωτογραφία, την οικουμενικότητα και την επικαιρότητα του θέματος που τη διακρίνει. Το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού θα μεριμνήσει για την έγκαιρη ολοκλήρωση των διαδικασιών εκπροσώπησης της Ελλάδας στην 93η διοργάνωση των Βραβείων OSCAR, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Τα Μήλα - Υπόθεση
Μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Άρη, ένα άνδρα γύρω στα 40, (Άρης Σερβετάλης) να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Αρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Άννα (Σοφία Γεωργοβασίλη), μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα.
INFO:
Ο κύκλος Layers of Street, είναι μία πρωτότυπη ενότητα δράσεων που ανακοινώθηκε τον περασμένο Μάρτιο, δίνει στους καλλιτέχνες του χώρου πρόσβαση στη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά ταυτόχρονα προσκαλεί το νεανικό και όχι μόνο κοινό, να γίνει ενεργό κομμάτι του Φεστιβάλ. Το Layers of Street εμπλουτίζει το πρόγραμμα του Φεστιβάλ με δράσεις που προγραμματίζονται για το καλοκαίρι του 2021: χορευτικά battles, live street events σε πλατείες και εξωτερικούς χώρους, γνωριμία με διακεκριμένους χορευτές από διαφορετικές όψεις της hip hop χορευτικής κουλτούρας, αλλά και σύγχρονες παραστάσεις στην Πειραιώς 260.
Ο κύκλος αυτών των δράσεων ανοίγει με το εργαστήριο χορού με τον Kader Attou και την ομάδα του, Accrorap. Ο Attou θα διδάξει ένα πενθήμερο εργαστήριο τεχνικής, αυτοσχεδιασμού και ερμηνείας για επαγγελματίες χορευτές και χορεύτριες, τόσο του hip hop όσο και του σύγχρονου χορού.
Όπως και όλες τις δράσεις του Open Plan, το εργαστήριο έχει δωρεάν συμμετοχή.
Η παρουσία του Kader Attou στο Φεστιβάλ είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς πρόκειται για τον πρώτο χορογράφο που προέρχεται από τη hip hop και έγινε διευθυντής του Εθνικού Χορογραφικού Κέντρου, συγκεκριμένα του La Rochelle στη Γαλλία. Πρωτοπόρος καλλιτέχνης στην προώθηση της hip hop σκηνής στη χώρα του και σε όλο τον κόσμο, ο Kader Attou χορογραφεί ένα μοναδικό σύμπαν σε διαρκή κίνηση ανάμεσα στον σύγχρονο χορό, το hip hop και τις τέχνες του τσίρκου. Εκπροσωπεί τη γενιά Γάλλων καλλιτεχνών που έδωσαν στον hip hop χορό αισθητική διάσταση, συνδέοντάς τον με τη σύγχρονη σκηνή από το ξεκίνημά του, το 1989.
Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι τις 11 Νοεμβρίου εδώ.
Αριθμός συμμετεχόντων: έως 8
Χώρος διεξαγωγής εργαστηρίου: Πειραιώς 260 – Χώρος Β
Ημερομηνίες διεξαγωγής: 23 – 27 Νοεμβρίου 2020
Καθημερινή διάρκεια: 10:00 – 13:00
Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί με δωρεάν συμμετοχή.
Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.
Ο γνωστός συγγραφέας από το «Glorious-Μια φάλτσα σοπράνο», Peter Quilter, στις 8 εβδομάδες που διήρκησε το locked down εξαιτίας της πανδημίας, εγκλωβισμένος στο σπίτι του, έγραψε το νέο του έργο «Μένουμε Μαζί». Ένα έργο με άμεση αναφορά στα θέματα της παράξενης εποχής που ζήσαμε. Που μπορεί και να ξαναζήσουμε.
Με αφορμή ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο, όλη η Ευρώπη αναγκάζεται να πάρει μέτρα περιορισμού μετακινήσεων. Στην εποχή που κλείνουν οι δρόμοι, τα μαγαζιά και αλλάζει η καθημερινή ζωή όπως την ξέραμε, ανοίγει ο δρόμος για την ανθρώπινη επαφή. Για την σωτήρια αλληλεγγύη μεταξύ των μοναχικών ψυχών, όπως είναι ο Πάτρικ και η Τζούντιθ, οι ήρωες του έργου.
Το έργο θα ανέβει σε παγκόσμια πρώτη ,στο θέατρο Γκλόρια, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια με τον Παύλο ΧαΪκάλη και την Μαρίνα Ψάλτη σε δύο ρεσιταλικούς ρόλους, που εξαντλούν την γκάμα του ανθρώπινου ψυχισμού.
Ενα ζευγάρι τόσο αταίριαστο αλλά και τόσο ταιριαστό. Αξιαγάπητοι και αναγνωρίσιμοι ήρωες σαν κι αυτούς που συναντάμε καθημερινά γύρω μας. Μια αληθινή ιστορία , βγαλμένη απ΄ την ζωή. Μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει συμβεί στον καθένα από εμάς.
Αναρωτηθήκατε πόσες φορές έχετε παγιδευτεί σε μια κατάσταση της ζωής σας, με έναν άνθρωπο πολύ διαφορετικό από εσάς; Και τί έχετε ανακαλύψει στο τέλος;
Αναρωτηθήκατε αν, ακολουθώντας το δρόμο της απομόνωσης και της μοναχικότητας, βάζετε σε καραντίνα κάθε μέρα και τον ίδιο σας τον εαυτό;
Το έργο «Μένουμε Μαζί» είναι η ιστορία της αληθινής ελευθερίας μας, μέσα από την πίεση του αναγκαστικού περιορισμού, που μας επιβλήθηκε.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία - Απόδοση-Επεξεργασία κειμένου Πέτρος Ζούλιας
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΪΚΑΛΗΣ – ΜΑΡΙΝΑ ΨΑΛΤΗ
Σκηνικά Μαίρη Τσαγγάρη
Κοστούμια Ηλένια Δουλαδίρη
Μουσική Παναγιώτης Αυγερινός
Φωτισμοί Σάκης Μπιρμπίλης
Βοηθός σκηνοθέτη Ανδρέας Λόντου
Trailer Παράστασης
https://www.youtube.com/watch?v=bKdo0rU26oc
Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος 17 ευρώ
Φοιτητικό, Ανέργων 15 ευρώ
(Τετάρτη & Σάββατο απογευματινή, γενική είσοδος 15 ευρώ)
Έναρξη: Μόλις τα μέτρα μας το επιτρέψουν!
Ημέρες & Ώρες παραστάσεων
Τετάρτη 20:00
Πέμπτη 21:00
Παρασκευή 21:00
Σάββατο 18:00 & 21:00
Κυριακή 20:00
Προπώληση εισιτηρίων
VIVA.GR
Δες online την έκθεση του Netflix με αφορμή τη νέα σεζόν τού «The Queen» και το «The Queen’s Gambit»
Δύο βασίλισσες μονοπωλούν το ενδιαφέρον στο Netflix. Η μία είναι το «The Queen’s Gambit», μία μίνι σειρά εποχής που βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις των συνδρομητών του ελληνικού Netflix. Ακολουθεί ένα κορίτσι (Άνια Τέιλορ-Τζόι) καθώς ανακαλύπτει το σπάνιο ταλέντο του στο σκάκι και ξεκινά το ταξίδι του προς τη δόξα ενώ παλεύει με τον εθισμό του. Η δεύτερη βασίλισσα δεν είναι άλλη από την Ελισάβετ Β΄ της Αγγλίας, που επιστρέφει στις 15 Νοεμβρίου με τον τέταρτο κύκλο της δημοφιλέστατης σειράς «The Crown». Σε αυτό τον κύκλο θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα της βρετανικής βασιλείας από το 1977 ως το 1990, ενώ στο πλαίσιο θα μπει και η Λαίδη Νταϊάνα, την οποία θα υποδυθεί η Έμα Κόριν.
Με αφορμή αυτές τις δύο σειρές, το Netflix και το Μουσείο του Μπρούκλιν παρουσιάζουν μία ψηφιακή έκθεση με κοστούμια από τις δύο σειρές, που σχεδίασαν η Γκαμπριέλ Μπάιντερ («The Queen’s Gambit») και η βραβευμένη με Emmy και BAFTA Έιμι Ρόμπερτς («The Crown»). Η τρισδιάστατη έκθεση είναι εξαιρετικά σχεδιασμένη και ξεκινάει με την είσοδο στο κτήριο του μουσείου, χαρακτηριστικό δείγμα του αρχιτεκτονικού ρεύματος Beaux-Arts. Τα κοστούμια συνδυάζονται με εκθέματα του μουσείου, όπως ένα ιδιαίτερο πορτρέτο της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ και ένα επιτραπέζιο παιχνίδι από την αρχαία Αίγυπτο.
Δες την έκθεση «The Queen and The Crown» εδώ.
Η άρνηση να δεχτούμε την αλλαγή δημιουργεί πόνο και δυσκολία στη διαχείριση της νέας κατάστασης. Σε αυτή την εκπομπή δείτε τα βήματα που θα χρειαστεί να ακολουθήσετε για να αποδεχτείτε την όποια αλλαγή και να σχεδιάσετε την επόμενη κίνηση σας! Ανακαλύψτε τις 6 στρατηγικές αντιμετώπισης της αβεβαιότητας για να μειώσετε την ανησυχία σας και να συνεχίσετε δυνατά.
Με μια ανάρτησή του στο Facebook ο Γιώργος Μπαμπινιώτης μας βάζει... στο σωστό δρόμο για τη χρήση όρων που δεν ανταποκρίνονται στα σωστά ελληνικά.
"Μάς … take away και μάς σήκωσε με τον κορωνοϊό να καλπάζει και να οδηγούμαστε όλο και περισσότερο ως διατροφική διέξοδο σε… delivery, ενώ συγχρόνως βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από lockdown, γενικό ή mini lockdown. Έλεος (ή «ήμαρτον» που λένε κάποιοι)! Κι εγώ («στον κόσμο μου», εννοώ … τον γλωσσολογικό) μέσα στην πανδημιακή αντάρα να παρακινώ (… «τέτοια ώρα τέτοια λόγια») τους εναπομείναντες γλωσσικά ευαίσθητους να θρηνολογούμε τουλάχιστον Ελληνικά! Αυτό κι αν είναι «γλωσσική αποκοτιά» εκ μέρους μου…" αναφέρει ο Καθηγητής Γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τη θεατρική παράσταση «This is not Romeo & Juliet», σε σκηνοθεσία Αργύρη Πανταζάρα, παρακολούθησε το βράδυ της Δευτέρας, στην τελευταία βραδιά πριν το κλείσιμο των θεάτρων και όλων των χώρων πολιτισμού για τον επόμενο μήνα, ο Αλέξης Τσίπρας, συνοδευόμενος από τη σύντροφό του, Μπέτυ Μπαζιάνα, απ’ όπου έστειλε μήνυμα στήριξης του καλλιτεχνικού κόσμου.
Αφουγκραστείτε την εποχή, ζήστε την κατάσταση, συντονιστείτε με τον διεθνή διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό που υπερβαίνει τα σύνορα και φέρνει 24/7 σπουδαία ονόματα της εγχώριας και παγκόσμιας dj, hip hop, electronic και world music σκηνής. Μπείτε τώρα στο movement radio.
Η Στέγη στο ραδιόφωνο. Το Movement Radio, ο διεθνής διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός με έδρα την Αθήνα, προκάλεσε αίσθηση στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Movement 1920-2020: Πέρα και ανάμεσα από σύνορα», τον Φεβρουάριο του 2020, και αρχίζει να εκπέμπει εκ νέου, σε επιμέλεια των Detach (Voltnoi & Quetempo), από τις 2 Νοεμβρίου 2020 στις 12.00 το μεσημέρι. 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, με πρωτότυπες ραδιοφωνικές δράσεις από μια πολυάριθμη ομάδα παραγωγών από την ελληνική και παγκόσμια σκηνή, από τους Optimo έως τη Moor Mother, από τον Alan Bishop έως τον Christopher C. King, από τους Black Athena έως την Carina, το Μovement Radio συντονίζεται με τον κόσμο.
Παράλληλα με το πρόγραμμά του, διοργανώνει αφιερώματα που είτε σχετίζονται με θέματα της επικαιρότητας. Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές είναι ένα από τα μεγαλύτερα επικοινωνιακά γεγονότα, ένα πολιτιστικό και πολιτικό εξαγώγιμο προϊόν για όλη την υφήλιο. Μπορεί να μην αλλάζει την ίδια την πολιτική, αλλά πυροδοτεί την έναρξη ενός νέου τετραετούς θεάματος. Το Movement Radio θα φιλοξενήσει μια 24ωρη θεματική εκδήλωση για τις αμερικανικές εκλογές, στις 3 Νοεμβρίου 2020, ανήμερα των εκλογών, και καλεί τους παραγωγούς του να συμβάλουν με ένα Americana mix δικής τους έμπνευσης.
Το πρόγραμμα αποτελείται από καθημερινές ζωντανές εκπομπές, dj-sets και θεματικά μουσικά αφιερώματα, συνεντεύξεις και εκπομπές λόγου, ζωντανά events κ.ά. Το δυναμικό του σταθμού είναι μια πολυσυλλεκτική σύνθεση από τη γεμάτη παλμό και εξωστρέφεια ελληνική dj, hip hop και electronica σκηνή, καθώς και από σκηνές και υβρίδια που αναδύονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη, με έμφαση στην περιοχή της Μεσογείου.
Το Movement Radio είναι μια πολιτιστική πλατφόρμα που εστιάζει στη νέα μουσική παραγωγή, αλλά και στην ιστορική διαδρομή της, μοιράζεται από κοινού ιστορίες που δεν έχουν ακόμα ειπωθεί, μιλάει με ιδέες και ήχους, αφουγκράζεται την τρέχουσα πολιτική και κριτική σκέψη, διασχίζει ένα φανταστικό αρχιπέλαγος πέρα από γεωγραφίες και χρονολογίες, είναι μια πολιτιστική συγκολλητική ουσία μεταξύ ανθρώπων, κοινοτήτων και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Το νέο αυτό ραδιόφωνο είναι ένας πομπός που φιλοδοξεί να καταγράψει, να διαδώσει και να ενώσει αυτό το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, εκπέμποντας από την Αθήνα.
Το Movement Radio αντανακλά τον ήχο και τις ιστορίες της Μεσογείου και εστιάζει στην πολιτιστική δυναμική που έχει αναπτυχθεί ιστορικά μέσα από τη μουσική και τις τέχνες σε αυτό το κομμάτι του κόσμου. Παράλληλα, αναζητά τις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις των πολιτισμών γύρω από τη Μεσόγειο ψάχνοντας για τα ανάλογα πολιτιστικά παραδείγματα και πέρα από αυτή. Αποσκοπεί στη δημιουργία ενός διευρυμένου χάρτη της περιοχής, που περιλαμβάνει την καλλιτεχνική δυναμική η οποία εκτείνεται από τη Μέση Ανατολή, τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, τη Βόρεια Αφρική έως το Χαρτούμ και την Καμπάλα, το Ντέρμπαν και την Κινσάσα, το Ντιτρόιτ και το Κίνγκστον, την Ινδία και την Ινδονησία.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 1ης εβδομάδας www.movement.radio
Δευτέρα 2 Nοεμβρίου 2020
Black Athena
12:00 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.
Archipelago with Christopher C. King
14:00 - 15:00
Αποκλειστική συνέντευξη του βραβευμένου με Grammy μουσικολόγου Christopher C. King και συγγραφέα του best seller «Ηπειρώτικο Μοιρολόι» στον Γιάννη-Ορέστη Παπαδημητρίου.
A Rush and A Push and The Land Is Ours w/ Breakin’ Moves
15:00 - 16:00
Εκστατική dub και reggae από τον Breakin’ Moves.
Chain Reaktion w/ S.T.M.C.
16:00 - 17:00
Μια αλυσιδωτή αντίδραση από διαφορετικές συνθέσεις σε ένα ηχητικό μείγμα που ενώνει τους Coil, τον Sun Ra και τον Chris Watson.
Hardcore Will Never Die, But You Will w/ DJ Not I
17:00 - 18:00
Η πρώτη από μία σειρά από εκπομπές πάνω στον ήχο των underground parties της αθηναϊκής ηλεκτρονικής σκηνής από το 2010 έως σήμερα.
Ice_Eyes
18:00 - 19:00
Σύγχρονος ηλεκτρονικός dance ήχος που επικεντρώνεται στην Αίγυπτο και την Μέση Ανατολή.
Fantasia w/ Nelson Gomes
19:00 - 20:00
Μουσική χωρίς όρια από τον ιδρυτή της Principe Discos.
Teranga Beat
20:00 - 21:00
Ο Αδαμάντιος Καφετζής δύο φορές τον μήνα μας ταξιδεύει στην Αφρική, την Μεσόγειο και τον αραβικό κόσμο.
AΣΤΥΤΕΚΚ
21:00 - 22:00
Σύγχρονη ηλεκτρονική dance από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.
DJ Plead
22:00 - 23:00
Ambient από τον Λιβανέζο παραγωγό και μουσικό dj Plead.
Haunted Dancehall
23:00 - 00:00
Μια στοιχειωμένη τελετουργία dancehall, dub και bashment.
Τρίτη 3 Nοεμβρίου 2020 | US ELECTIONS SPECIAL
Black Athena US Election Special
12:00 - 14:00
Αφιέρωμα στις μαύρες μουσικές από το 60s μέχρι σήμερα από τον Κωστή Νικηφοράκη.
US Elections • Billboard 80’s Magick
14:00 - 15:00
Ένα μίνι αφιέρωμα στη δεκαετία του ‘80 με μουσικές που σκαρφάλωσαν στα τσαρτς.
US Elections • Amerikkkas Most Wanted
15:00 - 16:00
Από τον Sun Ra και τους Drexciya αλλά και στους ΝΙΝ, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μας κάνει μια μουσική διαδρομή γεμάτη εκπλήξεις.
US Elections w/ Alan Bishop
16:00 - 17:00
Ο Άλαν Μπίσοπ, ιδρυτικό μέλος της εθνομουσικολογικής δισκογραφικής Sublime Frequencies, μάς αφηγείται τρελές ιστορίες από τον Αμερικάνικο Νότο των 50s και 60s μέσα από μια επιλογή σπάνιων dixie country και φολκ διαμαντιών.
US Elections w/ Lo-Fi
17:00 - 18:00
Ο Lo-Fi επιλέγει μερικά από τα σημαντικότερα αμερικάνικα τραγούδια διαμαρτυρίας.
US Elections w/ Optimo
18:00 - 20:00
Εκλεκτικό δίωρο σετ από το σκωτσέζικο ντουέτο.
US Elections • Turn on with Jesus w/ Breakin’ Moves
20:00 - 21:00
Γκόσπελ και θρησκευτικά τραγούδια από την αμερικανική ήπειρο.
US Elections w/ Jay Glass Dubs
21:00 - 22:00
Επιλογές εκλεκτικής americana από τον Έλληνα μουσικό Jay Glass Dubs.
US Elections • US Hardcore Punk 2016 to 2020 w/ Takis Zontiros
22:00 - 23:00
Σύγχρονο αμερικανικό hardcore punk.
US Elections • USA 1946-1965: The Boomer Years w/ Marina Gioti
23:00 - 00:00
Ραδιοφωνικό κολλάζ/ηχητικό πορτρέτο της γενιάς των baby boomers. Από τη σκηνοθέτρια και εικαστικό Μαρίνα Γιώτη. Με υλικό αρχείου των σημαντικότερων γεγονότων που σημάδεψαν την εποχή –από τις ατομικές δοκιμές στα νησιά Μπικίνι μέχρι και τον πόλεμο του Βιετνάμ–, spoken word και μουσικές της μεταπολεμικής Αμερικής.
Τετάρτη 4 Nοεμβρίου 2020 | US ELECTIONS SPECIAL
US Elections w/ DJ Bwana
00:01 - 02:00
Κολλάζ ειδήσεων, μουσικής και ηχογραφήσεων πεδίου από έναν εξπέρ του είδους.
US Elections w/ Miracle Ingredient
02:00 - 03:00
Ραδιοφωνικό κολλάζ-σχόλιο πάνω στη σύγχρονη Αμερική αποτελούμενο από μουσική, αρχεία και ηχογραφήσεις.
US Elections w/ Voltnoi
03:00 - 05:00
Ένα δίωρο γεμάτο από ανατρεπτική μουσική από τα 60s μέχρι τις μέρες μας.
US Elections • Detroit Special
05:00 - 06:00
Αφιέρωμα στη μουσική του Ντιτρόιτ, στην πόλη που γέννησε το τέκνο.
US Elections w/ Ioannis Kotsonis
06:00 - 07:00
Αμερικάνικη μουσική πρωτοπορία και πειραματισμός από τον sound artist και μουσικό Γιάννη Κοτσώνη.
US Elections • Stars & Stripes of Corruption w/ Alex Zen
07:00 - 08:00
14 hardcore punk κομμάτια κριτικής κατευθείαν στην καρδιά του αμερικανικού ονείρου.
US Elections w/ Panos Hanjaras
08:00 - 09:00
Εκλεκτική τζαζ και improv από τη σύγχρονη αμερικανική σκηνή.
US Elections • Make Your Transition
09:00 - 10:00
Jazz από την πόλη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
10:00 - 11:00
US Elections w/ S.T.M.C.
Η S.T.M.C. μιξάρει σχεδόν έναν αιώνα αμερικάνικης μουσικής σε 60 λεπτά.
DJ Bwana / AmeGrecana (R)
11:00 - 12:00
Ηχογραφήσεις Ελλήνων μουσικών στη μεταπολεμική Αμερική.
Black Athena
12:00 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.
Berceuse Héroïque w/ Kemal
14:00 - 16:00
Αφρικανικοί ήχοι, tropicalia και folk από το αφεντικό της Berceuse Heroique.
She Was A Visitor w/ Katia
16:00 - 17:00
Ambient. Ηλεκτρονική και όχι μονό ήχοι ενωμένοι σαν ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας.
Enemies of the State
17:00 - 18:00
Jungle και breakbeat για αυτούς που φόραγαν μάσκες πριν αυτές να γίνουν υποχρεωτικές.
Zero Serotonin w/ Whystine
18:00 - 19:00
Ο Whystine μας ξεναγεί σε πειραματικά ηλεκτρονικά τοπία και σύγχρονη ραπ και τραπ.
Stoicheion w/ Carina Obukhova • Aether
19:00 - 20:00
Μια ηλεκτρονική ηχητική περιπλάνηση από την περσόνα της ηλεκτρονικής αθηναϊκής σκηνής Carina στα στοιχεία του κόσμου. Πρώτος σταθμός το στοιχείο “aether”.
Moor Mother and Friends w/ Aquiles Navarro
20:00 - 21:00
Η πειραματική ράπερ και ακτιβίστρια Moor Mother καλεί τον τρομπετίστα Αquiles Navarro, μέλος των Irreversible Entanglements, για να ενώσει ένα σετ γύρω από world ήχο που αντανακλά τον λατινοαμερικάνικο κόσμο του.
Syrian Greek Youth Forum
21:00 - 22:00
Οι Syrian Greek Youth Forum μας λένε ποιοι είναι και τι κάνουν στην Αθήνα εμβαθύνοντας στην έννοια του πολίτη μέσα από συζητήσεις, μουσική και ηχογραφήσεις πεδίου στην πόλη.
In the Night of The Purple Moon w/ Breakin’ Moves
22:00 - 00:00
O Breakin’ Moves επιλέγει εμβληματικές στιγμές της spiritual jazz.
Πέμπτη 5 Nοεμβρίου 2020
Black Athena
12:00 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.
Global Ghetto w/ Maria Pappa
14:00 - 15:00
Μια ώρα αφιερωμένη στις Ελληνίδες μουσικούς και συνθέτριες ηλεκτρονικής μουσικής.
Cumbia Amazónica! w/ Agent Mo ep.1
15:00 - 16:00
60s και 70s ψυχεδελική cumbia από την περουβιανή Αμαζονία.
Black Athena Evening Session w/ Jo
16:00 - 17:00
Hardcore Will Never Die, But You Will w/ DJ NOT I ep.2
17:00 - 19:00
Η δεύτερη από μία σειρά από εκπομπές πάνω στον ήχο των underground parties της αθηναϊκής ηλεκτρονικής σκηνής από το 2010 έως σήμερα.
The School of Infinite Rehearsals ep.1
19:00 - 20:00
Η εκπομπή των καλλιτεχνών που φιλοξενούνται στο πρόγραμμα The School of Infinite Rehearsals του Onassis: AIR.
Marwa Belhaj Youssef
20:00 - 21:00
Η Τυνήσια παραγωγός μας ταξιδεύει στον σκοτεινό ήχο του breakcore και του horrorcore.
Paramithias w/ Akis Chontasis
21:00 - 22:00
Μινιμαλισμός, ambient και τέταρτος αποκαλυπτικός κόσμος κάτω από την αισθητική του μοναδικού Άκη Xοντάση.
KAWRS
22:00 - 23:00
Το ντεμπούτο του ντουέτο των Kawrs, του Simos Ares και της Neda, γνωστών από τα dj set τους που περιλαμβάνουν electro, breaks, bass, acid and techno ήχους.
Japan Before WWII w/ Misuta Go
23:00 - 00:00
Μουσική από την Ιαπωνία των 30s και 40s.
Παρασκευή 6 Nοεμβρίου 2020
Black Athena
12:01 - 14:00
Πρωινό σόου με τον Κωστή Νικηφοράκη με μαύρες μουσικές από όλο τον κόσμο.
Spirit Music w/ Jackson Allers
15:00 - 16:00
Εκλεκτική spiritual jazz από το μέλος των beirut Groove Collective, Jackson Allers.
L’ Italia guarda il cielo w/ DJ Bwana
16:00 - 17:00
Ο DJ Bwana επιλέγει τα αγαπημένα του ιταλικά soundtracks σε μια σειρά τεσσάρων εκπομπών.
Brown Atlantis Radio w/ Ayesha Hameed and Pablo Jose Ramirez Feat. Keyna Eleison
17:00 - 18:00
Μια συζήτηση που ηχογραφήθηκε μεταξύ Λονδίνου, Ρίο Ντε Τζανέιρο και Γουατεμάλας γύρω από την Octavia Butler, την άφρο διασπορική κουλτούρα και τους mestizo από τους καλλιτέχνες, συγγραφείς και ακαδημαϊκούς Ayesha Hameed και Pablo Jose Ramirez. Πρώτη καλεσμένη τους η ακαδημαϊκός και ερευνήτρια Keyna Eleison.
Bass Reflex Body w/ Quetempo
18:00 - 19:00
Μουσική που μιλάει μέσα από τις συχνότητες του μπάσου.
Kelman Duran
19:00 - 20:00
Στοιχειωμένη ρεμιξαρισμένη ποπ από τον εικαστικό και μουσικό από τον Άγιο Δομίνικο, Kelman Duran.
AΣTYTEKK w/ Lord Pusswhip
20:00 - 21:00
Guest mix από την Ισλανδή ράπερ και παραγωγό Lord Pusswhip.
Deena Abdelelwahed
21:00 - 22:00
Ένα απόλυτο mix της νέας dance σκηνής από τα χέρια της μετρ του είδους και Τυνήσιας παραγωγού Deena Abdelelwahed.
Crowd Control w/ Big Fat Lips
22:00 - 23:00
Άγριος jungle ήχος από το πρώτο λιμάνι της χώρας.
The Sonic Reader: Sheppard Lee by Simon Russell
23:00 - 00:00
Ο τρομακτικός κόσμος του συγγραφέα του 19ου αιώνα Sheppard Lee διά χειρός, στόματος και ήχου Simon Russell.
Σάββατο 7 Nοεμβρίου 2020
Sound Museum with Lo-Fi
13:00 - 14:00
Μουσική αφιερωμένη στην έρημο από τον μοναδικό DJ Lo-Fi.
Afrika Cassette w/ Tangal Beatz
14:00 - 15:00
Ο διάσημος Τυνήσιος συλλέκτης κασετών και dj Tangal Beatz μάς ταξιδεύει στον ήχο του Κονγκό και της soukous, της rumba και της lingala και μας μεταφέρει εν μέσω πανδημίας στα ολονύχτια πάρτι που διοργανώνει στο Ντακάρ.
Negasian Tapes w/ Yannis Iasonidis
15:00 - 16:00
O ιδρυτής της δισκογραφικής Οrila, Γιάννης Ιασωνίδης, βλέπει τη μουσική ως αφηγηματικό εργαλείο, και ενώ ο ίδιος είναι ολιγομίλητος και αινιγματικός, η μουσική του αποκαλύπτει πολλά για την ιδιαίτερη θέση που κατέχει μέσα στην αθηναϊκή ηλεκτρονική σκηνή.
Ivorian Community of Greece
16:00 - 17:00
Η πρώτη από μία σειρά εκπομπών της κοινότητας των συμπολιτών μας από την Ακτή Ελεφαντοστού, μέσα από τις ιστορίες καθημερινής ζωής των Μoussa Sangare και Kennedy Georfio, μας καλούν να επανανακαλύψουμε την ισότητα και την αλληλεγγύη ως παγκόσμιο αγαθό.
Method to The Madness w/ Dimitri Papaioannou
17:00 - 19:00
Κανένας δεν γνωρίζει τι είναι αυτό που ωθεί τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, καλλιτεχνικό διευθυντή του ιστορικού φεστιβάλ synch και εραστή της καλής μουσικής, σε αυτή τη μέθοδο τρέλας και ευφυΐας γύρω από τα εβδομαδιαία mix του.
Hollowed Water Music w/ Athanasios Argianas
19:00 - 20:00
Μια σειρά 9 επεισοδίων γύρω από την ηχητική έρευνα, τις αναφορές και τις ιδέες πίσω από το project/ έκθεση Hollow Water του εικαστικού Αθανάσιου Αργιανά, που έκανε πρεμιέρα στο Camden Arts Centre τον Ιανουάριο του 2020.
Fondly Treated w/ Sofia Stergiou
20:00 - 21:00
Η Σοφία Στεργίου είναι dj και ραδιοφωνικός παραγωγός που εξερευνά τον ήχο των mix της σαν μια πολυεπίπεδη παλέτα από ηλεκτρονικά ηχοχρώματα και ambient τοπία.
Biorhythmic w/ Grace Ow
21:00 - 22:00
Industrial και ηλεκτρονικοί βιορυθμοί από την dj και εικαστικό Grace Ow.
Atavistic Sonic Ethnography w/ Yannis Veslemes
22:00 - 23:00
Ηχητική εθνογραφία του αρχέγονου από τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Σε αυτή την πρωτοβουλία συμμετέχουν μερικά από τα πιο σημαντικά ονόματα της διεθνούς μουσικής και ραδιοφωνικής σκηνής. H Moor Mother, πειραματική ράπερ από τη Φιλαδέλφεια, επιμελείται μια ραδιοφωνική μηνιαία εκπομπή παρουσιάζοντας νέους μουσικούς που είτε έχει συνεργαστεί μαζί τους είτε έχει επηρεαστεί από αυτούς. Η Tash LC, Αγγλίδα παραγωγός τζαμαϊκανής καταγωγής, παρουσιάζει μια σειρά με σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική και afrobeat. Η Deena Abdelwahed, Τυνήσια παραγωγός, με το μηνιαίο της mix μάς παρουσιάζει τη νέα ηλεκτρονική χορευτική σκηνή της Μεσογείου. Ο Αμερικανοαρμένιος dj και δημοσιογράφος Jackson Allers, με έδρα τη Βηρυτό, μέλος της ομάδας DJ Beirut Groove Collective, αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στο μουσικό παρελθόν του Λιβάνου και της Μέσης Ανατολής. Ο βραβευμένος με Grammy παραγωγός Christopher C. Κing, γνωστός στη χώρα μας από το διεθνές μπεστ σέλερ βιβλίο του «Ηπειρώτικο Μοιρολόι», ψάχνει μέσα από τη σπάνια συλλογή του δίσκων 78 στροφών την εσωτερική ηχητική σύνδεση ανάμεσα σε μουσικές συνθέσεις που τις χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα απόσταση σε αυτό τον κόσμο. Ο Αμερικανός Alan Bishop, συνιδρυτής του εμβληματικού εθνομουσικολογικού label Sublime Frequencies και της αβανγκάρντ μπάντας Sun City Girls, αναλαμβάνει να διευρύνει τη μουσική γεωγραφία μας, εστιάζοντας σε περιοχές όπως η Νοτιοανατολική Ασία , η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική. Ο Maxton Fort, ιδρυτής του αιγυπτιακού avant label Nashazphone, θα μας μυήσει στις νέες τάσεις του electro chaabi, αλλά και στους πειραματισμούς της σκηνής του Καΐρου. O Ziad Nawfal, βετεράνος Λιβανέζος ραδιοφωνικός παραγωγός, ιδρυτής του μουσικού φεστιβάλ Irtijal της Βηρυτού, αλλά και του label Ruptured, θα μας εισάγει στην ηλεκτρονική και πειραματική σκηνή της Βηρυτού και της Μέσης Ανατολής. H μουσικός και θερεμινίστρια από τη Θεσσαλονίκη May Roosevelt επανεπισκέπτεται το βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» και, ακολουθώντας την πορεία των ηρώων του βιβλίου, ανακαλύπτει τοπικές μουσικές από το χτες και το σήμερα με αφορμή το ταξίδι τους. Στις εκπομπές λόγου συμπεριλαμβάνονται επίσης ραδιοφωνικές παρεμβάσεις από μέλη μεταναστευτικών κοινοτήτων τις Αθήνας. Οι Syrian Greek Youth Forum, μια από τις πιο δραστήριες δημιουργικές ομάδες της πόλης, παρουσιάζουν μια σειρά από ηχογραφήσεις πεδίου από συνοικίες της Αθήνας, αραβική ποίηση, συνεντεύξεις, μουσική και πολιτικές αναλύσεις γεμάτες από τη φαντασία που χρειάζεται η καθημερινή ζωή. Η οργάνωση των συμπολιτών μας μεταναστών από την Ακτή του Ελεφαντοστού, C.I.G., θα παρουσιάσει μια σειρά από εκπομπές γύρω από την κουλτούρα, τη μουσική και την ιστορία του τόπου τους, καθώς και τις δράσεις της κοινότητάς τους.
Συμμετέχουν επίσης:
Το επιδραστικό dj ντουέτο Optimo από τη Γλασκώβη, που στην εικοσαετή πορεία του επανακαθόρισε το τι μπορεί να είναι η χορευτική μουσική στις μέρες μας· ο Δομινικανός εικαστικός και παραγωγός Kelman Duran, resident dj του club Rail Up του LA και πνευματικός πατέρας του υβριδίου ambient reggaeton· ο Bill Kouligas, μουσικός, designer και dj, ιδρυτής του label Pan· ο Λιβανέζος μουσικός και dj Rabih Beaini, μια από τις πιο επιδραστικές περσόνες στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική σκηνή της αραβικής διασποράς, ιδρυτής της δισκογραφικής Morphine· το ντουέτο των ραδιοφωνικών παραγωγών Black Athena, γνωστό από τη δουλειά του (και δισκογραφική) πάνω στην ελληνική σκηνή trap και hip hop· ο Jay Glass Dubs, το dub alter ego του μουσικού, εικαστικού και sound artist Δημήτρη Παπαδάτου, μιας από τις πιο εξωστρεφείς περσόνες της ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής· το αθηναϊκό ντουέτο των Ice_Eyes, ενεργό μέλος της cross cultural νέας ηλεκτρονικής σκηνής της Αθήνας· ο Αδαμάντιος Καφετζής, ιδρυτής της δισκογραφικής Teranga Beat με τις εμβληματικές μουσικές επανεκδόσεις από χώρες της Αφρικής (Σενεγάλη, Αιθιοπία), καθώς και σύγχρονες κυκλοφορίες από την Ελλάδα (Εβρίτικη Ζυγιά, Kolida Babo).
ΛΙΣΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ
Optimo, Moor Mother, Tash LC, Alan Bishop (Sublime Frequencies), Bill Kouligas, Dj Not I, Whystine, Christopher C. King, Carina, S.T.M.C., Khmer, Black Athena, Grace Ow, Neda, Marwa Belhaj Youssef, Tayhana, Deena Abdelwahed, Christina Hazboun, Kelman Duran, Invernomuto, KMRU, Dj Plead, Nyege Nyege Tapes, Nashazphone, Agent Mo, Teranga Beat, Jackson Allers, Ziad Nawfal, Muqata’a, Nelson Gomes (Principe), Francesco Cucci (Gqom oh!), Ice_Eyes, Jay Glass Dubs, G.S.Y.F., Ayesha Hameed & Pablo Jose Ramirez, Montassar Ayari a.k.a. Afrika Kassette, Oko Dj, Andreas Runner, Berceuse Heroique, Athanasios Argianas, Afroditi Psara, Veslemes, May Roosevelt, MarcelDune, Enemies of the State, Polyxene, Manos Saklas, Chevy, Dimitri Papaioannou, Entropia, Hypermedium, Nat Case, Aggelika, Figott, Lo/Fi, Dj Bwana, Panos Hanjaras,, Flökosh, Breakin’ Moves, AΣΤΥΤΕΚΚ, Marios Visvikis, Andreas Kasapis, Misuta Go, Orila, Alex Zen, Kotsonis, Aris Ktoridis, H2O, Katia, Nektarios Pappas, Trial & Error, Joseph (ATH Kids), Maria Pappa, Modal Analysis, Ayshel Purpleness, Bright, Takis Zontiros, Spymania, Eleni Ikon και πολλοί άλλοι.
Συντελεστές
Επιμέλεια: Detach (Voltnoi & Quetempo)
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Σε συνεργασία με: Goethe-Institut Athen
Λίγα λόγια για τους Detach
Οι Detach είναι μια κολεκτίβα δύο καλλιτεχνών, του Voltnoi and του Quetempo, που δημιουργήθηκε το 2015 μέσα από τις στάχτες των drog_A_tek και των The Erasers.
Οι Detach εργάζονται πάνω στις διαφορετικές τυπολογίες της πρακτικής της καθημερινής ζωής. Η έρευνά τους εστιάζει σε κείμενα, ήχους, κινούμενες εικόνες, αφηγήσεις και εκφάνσεις της ποπ (υπο)κουλτούρας που εμβαθύνουν σε μια κριτική των τρεχουσών κοινωνικοοικονομικών δομών.
Τα επιμελητικά και καλλιτεχνικά τους πρότζεκτ καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από φεστιβάλ και συνέδρια έως οπτικοακουστικές παραγωγές και από κινηματογραφικές περφόρμανς πραγματικού χρόνου έως πολιτιστικές διεπαφές, αποσκοπώντας να ξεδιπλώσουν αφανείς πραγματικότητες και μελλοντικότητες στη δημόσια σφαίρα. Αμφισβητώντας τα όρια της αντιπροσώπευσης μέσω της εμπειρίας του χρήστη, στοχεύουν στη διείσδυση κάτω από το πέπλο που σκεπάζει το κοινωνικό σύνολο εκθέτοντας τις διακρίσεις της τάξης, της φυλής και του φύλου που το υφαίνουν.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες δραστηριοποιούνταν επίσης σε πρότζεκτ όπως ο ανεξάρτητος συναυλιακός χώρος NoCentral, το Bios (exploring urban culture), το Synch Festival, το περιοδικό ΟΞΥ, το γραφιστικό γραφείο NoLogo, το συγκρότημα The Groove Machine και το φανζίν Syntax Error?, μεταξύ άλλων.
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΕΡΓΑ
2020 – Movement 1920-2020 | Φεστιβάλ & διαδικτυακός ραδιοσταθμός | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2019 – Blockchain: Utopia or U-turn? | Φεστιβάλ & Cryptorave | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2017– Enter Afrofuturism | Φεστιβάλ | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2017 – The Death of Recorded Music | Φεστιβάλ | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
2016 – The Dark Manifesto | Lecture Performance | Φεστιβάλ Αθηνών
Διαβάστε περισσότερα https://www.onassis.org/el/whats-on/movement-radio
Επιστολή προς τον πρωθυπουργό
Σε προηγούμενό σας διάγγελμα κύριε Μητσοτάκη, συγκεκριμένα στις 24/9/2020, είπατε στους Έλληνες πολίτες ότι στόχος σας είναι να αποφύγετε τα οριζόντια μέτρα, δηλαδή ένα νέο lockdown, γιατί όπως δηλώσατε τότε το lockdown δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες και αδικίες.
Σήμερα 31/10/2020, μόλις έναν μήνα μετά, θεωρείτε ότι τα μέτρα που ανακοινώσατε δεν αποτελούν κοινωνική αδικία ως προς τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις στους κλάδους της εστίασης, της ψυχαγωγίας, της άθλησης και του Πολιτισμού; Βέβαια, ανακοινώσατε παράλληλα μέτρα οικονομικής ενίσχυσής τους, χωρίς όμως τα ποσά να είναι ικανά να καλύψουν τα πάγια έξοδά τους και φυσικά χωρίς καμία προστασία απέναντι σε εξώσεις εκ μέρους των ιδιοκτητών των ακινήτων που φιλοξενούν τις εν λόγω επιχειρήσεις και τους εργαζομένους σε αυτές κατά την περίοδο που πλήττονται οικονομικά από τα μέτρα. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό το κομμάτι προς το παρόν…
Ας αναφερθούμε λίγο πιο συγκεκριμένα στον κλάδο του Πολιτισμού και στο Θέατρο. Στο διάγγελμά σας στις 19/10/2020 αναφέρατε πως οι χώροι όπου τηρούνται σχολαστικά τα μέτρα, όπως είναι για παράδειγμα τα σχολεία, δεν αποτελούν εστίες μετάδοσης του κορονοϊού.
Αποδεδειγμένα και κατά παραδοχή όλων όσων παρευρέθηκαν σε κάποια παράσταση, σε όλα τα Θέατρα, που άνοιξαν στις 12 Οκτωβρίου μετά από 7 μήνες υποχρεωτικής αναστολής λειτουργίας τους, τηρήθηκαν με ευλάβεια όλα τα μέτρα: 30% της επιτρεπόμενης χωρητικότητας – ποσοστό πολύ μικρότερο σε σχέση με άλλους κλάδους, υποχρεωτική χρήση της μάσκας σε όλη τη διάρκεια παραμονής του κοινού στους χώρους του θεάτρου, τήρηση των αποστάσεων στις θέσεις αλλά και κατά την είσοδο και έξοδο του κοινού κλπ. Και δεν αναφέρθηκε ούτε ένα κρούσμα. Άρα θα έλεγε κανείς πως τα Θέατρα είναι από τους πιο ασφαλείς χώρους.
Οπότε οφείλετε κύριε Μητσοτάκη να παραδεχτείτε ότι τα μέτρα που ανακοινώσατε δεν αφορούν την αναστολή λειτουργίας των πιο «επικίνδυνων» χώρων αλλά των λιγότερο απαραίτητων κατά την κρίση σας. Απ’ ότι φαίνεται συμφωνείτε με την άποψη του κυρίου Σύψα ο οποίος την 1/9/2020 καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή δήλωσε ότι πρώτα θα κλείσουν οι «μη απαραίτητες κοινωνικές δομές» όπως η εστίαση και η ψυχαγωγία - Πολιτισμός. Ως πολίτες αυτής της χώρας πρέπει να σας πούμε ότι ο χαρακτηρισμός μας ως μη απαραίτητα μέλη της κοινωνίας της είναι το λιγότερο προσβλητικός. Αν μη τι άλλο σε μία σύγχρονη δημοκρατική χώρα θεωρούσαμε πως η ισοτιμία των πολιτών είναι αυτονόητο και αναφαίρετο δικαίωμα όλων μας.
Ειδικά στην χώρα η οποία γέννησε τη Δημοκρατία. Στην χώρα η οποία γέννησε το Θέατρο.
Και για την ιστορία να σας θυμίσουμε πως στην αρχαία Αθήνα ο θεσμός του Θεάτρου ήταν τόσο ιερός και θεωρούταν τόσο «απαραίτητη κοινωνική δομή» που η πολιτεία φρόντιζε να μπορούν όλοι οι πολίτες της να απολαμβάνουν τα αγαθά του Θεάτρου χωρίς τους κοινωνικούς αποκλεισμούς που επιβάλει η άνιση κατανομή του πλούτου στο κοινωνικό σύνολο. Και αυτό το πέτυχε μέσω του θεσμού της Χορηγίας. Αλλά δυστυχώς όπως φαίνεται στη σύγχρονη Ελλάδα, στη σύγχρονη Αθήνα η πολιτεία παύει να δρα ως χορηγός του Θεάτρου, το οποίο εξαρτάται πλέον από το πόσο ακόμα θα αντέξει οικονομικά η ιδιωτική πρωτοβουλία ολίγων να το στηρίζει.
Για εσάς η παιδεία που παρέχει το Θέατρο και ο Πολιτισμός είναι πλέον «μη απαραίτητη» και αποτελεί μία περιττή μετακίνηση, μία άσκοπη διασκέδαση (αν και ετυμολογικά η χρήση της λέξης ψυχαγωγία είναι η κατάλληλη) και κυρίως αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Δυστυχώς κύριε Μητσοτάκη με τέτοια μέτρα που στοχοποιούν άδικα τον Πολιτισμό οδηγείτε τη χώρα σε ένα μέλλον με COVID-FREE πληθυσμό, αλλά πολιτιστικά και ψυχολογικά ασθενή.
Η ομάδα του Θεάτρου ΠΚ:
Παύλος Κουρτίδης, Καλλιτεχνικός διευθυντής Θεάτρου ΠΚ-Ηθοποιός-Χορογράφος
Ζωή Σωτηροπούλου, Χορεύτρια-Κινησιολόγος
Σοφία Καραγιάννη, Θεατρολόγος-Οργάνωση παραγωγής και Tour Management
Στέλα Καπετάνιου, Ηθοποιός-Τεχνικός Θέατρου και οι συνεργαζόμενοι θίασοι
Την Τρίτη 3 Νοεμβρίου, που ξεκινάει το 2 ο lockdown στον πολιτισμό, στο θέατρο ΠΚ θα απασχολούνταν επιπλέον 32 άτομα (ηθοποιοί, τεχνικοι και λοιποί συντελεστές των συνεργαζόμενων θιάσων).
Από τους: Γιώτα Δημητριάδη, Κώστα Ζήση, Αναστάση Πινακουλάκη, Μυρτώ Παπαϊωάννου και Σοφία Γουργουλιάνη
Πέντε συντάκτες παρακολούθησαν σε 22 μέρες 21 παραστάσεις.
Η πιο δύσκολη σεζόν για το θέατρο ήρθε.Ούτε ένα μήνα δεν έμειναν ανοιχτά τα κλειστά θέατρα της πρωτεύουσας. Τι και αν όλα τα μέτρα τηρούνταν με ευλάβεια; Τι και αν όλοι οι παραγωγοί και συντελεστές έκαναν ευαγγέλιο το υγειονομικό πρωτόκολλο; Η κυβέρνηση αποφάσισε να αναστείλει την λειτουργία τους για έναν μήνα (!) αφήνοντας στον δρόμο για μια ακόμη φορά τους ανθρώπους του πολιτισμού που τόσους μήνες δούλεψαν σκληρά σε συνθήκες πανδημίας.
1.«Το τρίτο στεφάνι», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη
Αν οι σύμβουλοι του πρωθουπουργού ή τα μέλη της κυβέρνησης είχαν επισκεφτεί το Παλλάς θα ντρέπονταν να κλείσουν τα θέατρα. Αποστάσεις, μάσκες, θερμομέτρηση, σήμανσεις παντού, το προσωπικό του θέατρου σε εγρήγορση ήταν μόνο κάποια από τα μέτρα που μας έκαναν να νιώθουμε μεγάλη ασφάλεια. Η πολυαναμενόμενη παραγωγή του Θεάτρου Παλλάς, με 20 ηθοποιούς επί σκηνής είναι εντυπωσιακή. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης κατάφερε να παραδώσει στο κοινό μια παράσταση με μοναδικό ρυθμό καικαλοδουλεμένη σε κάθε τηςλεπτομέρεια, που παρακολουθείς ευχάριστα για 2 ώρες και 40 λεπτά χωρίς διάλειμμα. Η Μαρία Καβογιάννη είναι μια εκπληκτική Εκάβη.
2.«Ποντικοπαγίδα», σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή
Μια έξυπνη παράσταση που κρατά το μυστήριο ενώ παράλληλα δίνει έμφαση στο χιούμορ έκτισε η Κίρκη Καραλή στο Θεάτρο Ακάδημος. Η σκηνοθέτης μεταφέρει την πλοκή του έργου της Αγκάθα Κρίστι από μια αγγλική επαρχία τη δεκαετία του ’40, σε μια ελληνική (κοντά στο Πόρτο Γερμενό) στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Από τον θίασο ξεχωρίζουν η Ράνια Οικονομίδου και ο Μιχάλης Συριόπουλος και ο Αλέξανδρος Βάθρης. Το θέατρο έχει μετατραπεί σε μια vintage πανσιόν με ταπετσαρίες στους τοίχους, όχι μόνο στην σκηνή, αλλά και στα πλαϊνά θεωρεία, αναπαριστώντας τα δωμάτια των ενοίκων-ηρώων με την εξαιρετική σκηνογραφία της Άσης Δημητροπούλου.
3.«Ξυπόλυτοι στο πάρκο», σε σκηνοθεσία Ρέινας Εσκενάζυ
Στο ίδιο θέατρο παρακολουθήσαμε και την γνωστή κωμωδία του Νηλ Σάιμον σε μια εξαιρετική μετάφραση του Αντώνη Γαλέου. Ο Άρης Λεμπεσόπουλος, η Έλενα Κρίτα, ο Αργύρης Αγγέλου, η Βασιλική Τρουφάκου και ο Jerom Kaluta είναι μια απολαυστική σκηνική παρέα και υπό στις σκηνοθετικές οδηγίες της Ρέινας Εσκενάζυ έχουν κάνει την ρομαντική κομεντί του Αμερικανού συγγραφέα μια απολαυστική παράσταση που δεν θες να τελειώσει. Με χιούμορ και τρυφερότητα υποστηρίζουν κάθε τους ατάκα. Μεγάλο αβαντάζ και αυτής της παραγωγής το εντυπωσιακό σκηνικό της Άσης Δημητροπούλου και τα καλόγουστα κουστούμια του Μάριου Καραβασίλη.
4.«Girls and Boys», σε σκηνοθεσία Άννας Μαρίας Στεφαδούρου
Ο συγκλονιστικός μονόλογος του βραβευμένου με Tony συγγραφέα Ντένις Κέλι, πήρε σάρκα και οστά στο θέατρο 104, με μια ερμηνεία που δεν μπορεί κανείς να ξεχάσει. Η Δώρα Παρδάλη έδωσε τον καλύτερό της εαυτό, σε ένα ρόλο δύσκολο κι απαιτητικό. Η εξομολόγηση της ζωής μιας γυναίκας σε μια κατ’ επίφαση έμφυλη ισότητα. Η πατριαρχία, οι ρόλοι των δύο φύλων, σχέσεις εξουσίας κι αντιλήψεις που συχνά οδηγούν σε αδιέξοδα, ή ακόμα και τραγωδίες ερμηνεύονται σε μια άκρως φυσική εξιστόριση μιας «καθημερινής ιστορίας αγάπης», με ένα τέλος που συγκλονίζει. Η σκηνοθετική λιτότητα έφερε πραγματικά κοντά τους θεατές με το έργο. Μια παράσταση που κουβαλάς για καιρό...
5.«Το επάγγελμα της μητρός μου», σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου
Το «Επάγγελμα της μητρός μου» είναι μια διασκευή του Θανάση Παπαγεωργίου πάνω στο ομώνυμο διήγημα του Μποστ . Όσοι και όσες αγαπούν τον Μπόστ είναι αδύνατο να μην γνωρίζουν αυτό του το έργο, που μάλιστα προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων ακόμα και την απόλυσή του από την εφημερίδα στην οποία εργαζόταν . Ο Θανάσης Παπαγεωργίου πιστός στις παραδόσεις του, διασκευάζει, σκηνοθετεί και παίζει μαζί με έναν πενταμελή θίασο (Εύα Καμινάρη, Δημήτρης Θεοδώρου, Ελευθερία Στεργίδου, Γιάννης Φουντάς, Αγγελική Τσιάκαλου) μια ακόμη παράσταση του Μποστ, με μεγάλη επιτυχία κι αγάπη για το έργο. Η υπόθεση γνωστή: η σύζυγος και μητέρα μια «καθωσπρέπει» οικογένειας αποφασίζει να εργαστεί για να βοηθήσει στα οικονομικά προβλήματα του σπιτιού κι ανακοινώνει στην οικογένειά της ότι θέλει να γίνει πόρνη. Η παράσταση εξυπηρέτησε άψογα τη λαική σάτιρα του Μποστ, οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, ξεχωρίζοντας εκείνη της μητέρας-πόρνης, Εύας Καμινάρη. Θετική εντύπωση μας άφησε και το ενδυματολογικό κομμάτι, καθώς τα κοστούμια της Λέας Κούση ήταν ανάλογα της εποχής.
6.«Ίκαρος», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παγώνη
Ο Δημήτρης Παγώνης στην δεύτερη σκηνοθετική του προσπάθεια μας παρουσιάζει τον Ίκαρο στο θέατρο Ροές, ένα ξεχωριστό θεατρικό δρώμενο, που βασίζεται σε έναν μεγάλο βαθμό στο αισθητική και αισθητηριακή αφύπνιση των θεατών απέναντι σε αυτό που παρακολουθούν. Ο μύθος του Ίκαρου παραλληλίζεται σε παιδικό πάρτι γενέθλιων και οι τέσσερις ερμηνευτές (Κωνσταντίνος Παράσης, Γιώργος Ομηρίδης, Περικλής Σιούντας, Βασίλης Σιδερόπουλος) γυρνάνε το χρόνο πίσω. Μέσα από την αλληλεπίδρασή τους, το τραγούδι, τον χορό, και την έντονη σωματικότητα στις πράξεις τους οι ηθοποιοί μας ταξιδεύουν σε μια διαδρομή προς την ενηλικίωση, μέσα από τα παιδικά τραύματα , την απόρριψη ,την απογοήτευση και τη μοναξιά.
7.«Ένα ξύπνημα της άνοιξης» ,σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Λιακόπουλου
Το έργο του Φρανκ Βέντεκιντ «ένα ξύπνημα της άνοιξης», έχει ανέβει αρκετές φορές στο θέατρο. Αυτή τη φορά το απολαύσαμε στο Θεάτρο Σφενδόνη. Πρόκειται για ένα έργο που αφορά στην ενηλικίωση μιας ομάδας εφήβων, όπως εκείνοι την βιώνουν και μας την παρουσιάζουν, στα πλαίσια μιας κοινωνίας συντηρητικής και συχνά αφοριστικής, σεξιστικής και άδικης. Ο Γρηγόρης Λιακόπουλος σκηνοθετεί και μαζί με τον δεκαμελή του θίασο (Ιωάννα Χλόη Βούλγαρη, Εριφύλη Κιτζόγλου, Χριστίνα Κυπραίου, Γιώργος Μπουφίδης, Κατερίνα Νταλιάνη, Θησέας Παπαπαναγιώτου, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Δήμητρα Παρασκελίδου, Μιχάλης Πητίδης, Χρήστος Πούλος-Ρένεσης) μας παρουσιάζουν μια φρέσκια παράσταση, που η ενέργεια και η αγάπη της για το έργο συγκινεί. Μέσα από θεωρητικά κείμενα και πολλές προσωπικές ιστορίες των νέων ηθοποιών, οι σκηνές του κειμένου μπλέκονται κι αναδεικνύουν τα σοβαρά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας που περιβάλλεται από σεξισμό και ταμπού. Το σημαντικότερο όμως είναι η αμφισβήτηση πολλών κλασικών κλασικών έργων ως προς αυτή την κατεύθυνση, που κάνουν τους θεατές να προβληματίζονται παρέα με τους ηθοποιούς, για το ήθος και την εξέλιξη του θεάτρου και της ανορθόδοξης πολλές φορές νοηματοδότησης των θεατρικών κειμένων. Αυτή η παράσταση ήταν η διπλωματική εργασία των αποφοίτων (2020) της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών και μας χαρίζει αισιοδοξία για το μέλλον του θεάτρου.
8.«This is Not Romeo and Juliet», σε σκηνοθεσία Αργύρη Πανταζάρα
Η Θεοδώρα Καπράλου συνέθεσε μια δραματουργία με βάση το κλασσικό αριστούργημα του Σαίξπηρ, όπου δύο ηθοποιοί είναι «εγκλωβισμένοι» να ερμηνεύσουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, το Ρωμαίο και την Ιουλιέτα. Τα δύο μεγάλα διαχρονικά θέματα, ο Έρωτας κι ο Θάνατος εναλλάσσονται σ’ ένα ελκυστικό θεατρικό παιχνίδι. Το σκηνικό της Δήμητρας Ζίγκαρις είναι εξαιρετικής αισθητικής: ένα πολυμορφικό σκηνικό, όπου κάθε του κυψέλη ανοίγει και δίνει μια νέα συμβολική έννοια, με κρυφούς φωτισμούς, καθρέφτες, κισσούς. Το ατού της παράστασης είναι αν μη τι άλλο η αξιοζήλευτη σκηνική χημεία των δύο πρωταγωνιστών, Αργύρη Πανταζάρα κι Έλλης Τρίγγου, δύο πραγματικά «διαμάντια» που λάμπουν επί σκηνής.
9.«Σ' εσάς που με ακούτε», σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αβρανά
Δυστυχώς, λόγω των νέων μέτρων της κυβέρνησης, η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου πρόλαβε να παρουσιαστεί μόλις τρεις βραδιές. Ο κινηματογραφιστής Αλέξανδρος Αβρανάς διάβασε «αλλιώς» το τελευταίο θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη σε μια παράσταση που θύμιζε… Βερολίνο. Η σκηνοθεσία του φέρει στοιχεία από τον χώρο στον οποίο δημιουργεί, τον κινηματογράφο, με πολυδιάστατες και δυναμικές εικόνες/σεκάνς, ενώ ενδιαφέρον είχε η επιλογή του να διατηρήσει τη γερμανική γλώσσα σε δύο χαρακτήρες –μιας και η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται στο Βερολίνο. Ξεχώρισα τις γκροτέσκο ερμηνείες της Αγλαίας Παππά και της Ελένης Ρουσσινού, με τη μια να λύνει και την άλλη να δένει.
10.«Παίζοντας το θύμα», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή
Λίγο πιο τυχεροί ήταν οι συντελεστές της άλλης παράστασης του Εθνικού Θεάτρου που είδαμε στο Rex. Μια ιστορία ενός κόσμου που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον αναπότρεπτο θάνατο και την τυχαιότητα της ζωής, καταλήγοντας –μοιραία- σε μια αναπαράσταση της ίδιας της πλασματικής της ουτοπίας. Και μια γοητευτική παράσταση που αναβλύζει νεανική ορμή, φρέσκια σκηνοθετική ματιά και ερμηνείες φορτισμένες συναίσθημα. Στο έργο των πολυβραβευμένων Ρώσων συγγραφέων Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ είδαμε τους: Λευτέρη Βενιάδη,Μικέ Γλύκα,Ελένη Κουτσιούμπα,Βασίλη Μαγουλιώτη,Λαέρτη Μαλκότση,Ερρίκο Μηλιάρη,Κώστα Μπερικόπουλο και Εύη Σαουλίδου.
11.«Βικτώρ ή Τα παιδιά στην εξουσία», σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη
Ο Μάνος Βαβαδάκης σκηνοθέτησε το υπέροχο έργο του σουρεαλιστή Ροζέ Βιτράκ (1928) δημιουργώντας μαζί με τους ηθοποιούς του μια από τις πιο φρέσκιες κι άμεσες παραστάσεις που έχω δει. Το Βικτώρ είχε πρωτοανέβει στο Théâtre Alfred-Jarry και θεωρείται προάγγελμα του Θεάτρου του Παραλόγου. Το έργο ξεκινά από τα γενέθλια του Βικτώρ για να καταλήξει μέσα από σουρεάλ καταστάσεις να εξερευνά με πολύ διεισδυτικό τρόπο την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν μία και μία, αλλά θα ήθελα να σταθώ στον πρωταγωνιστή της Πάνο Παπαδόπουλο -που νομίζω δίνει την καλύτερη ερμηνεία του- και στη Στέλλα Βογιατζάκη, δύο νέους ηθοποιούς που νομίζω θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Η παράσταση Βικτώρ ή Τα παιδιά στην εξουσία έχει ακολουθήσει μια ατυχή πορεία έχοντας κάνει δέκα παραστάσεις σε δύο σεζόν, αφού διακόπηκε δις λόγω των κυβερνητικών μέτρων για την πρόληψη του Covid-19. Ελπίζω πραγματικά η παράσταση να έχει περισσότερο κι ουσιαστικό χώρο στο θεατρικό γίγνεσθαι.
12.«Μεταμφίεση», σε σκηνοθεσία Σταύρου Ράγια
Το πρωτόλειο του πολυπαιγμένου θεατρικού συγγραφέα Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη επέλεξε ν’ ανεβάσει ο Σταύρος Ράγιας με πρωταγωνίστρια τη Χάρις Αλεξίου. Η κορυφαία ερμηνεύτρια μπορεί φέτος να πήρε τη δύσκολη απόφαση να εγκαταλείψει το τραγούδι, αλλά (ευτυχώς) είναι ακόμα εδώ και μάλιστα πρωταγωνιστεί ξανά σε μονόλογο μετά το Χειρόγραφο του 2016 (σκηνοθεσία: Γ. Νανούρης). Ο Ανδρέας Γεωργιάδης κατασκεύασε ένα ονειρικό καταπράσινο σκηνικό που μπορεί να διαφοροποιήθηκε από τις σκηνικές οδηγίες του έργου, αλλά του έδωσε μια νέα διάσταση. Η Χάρις Αλεξίου κατέθεσε μια συγκινητική ερμηνεία που ξεχείλιζε από νοσταλγία και μια αγάπη για τον άνθρωπο. Δεν είναι μία άλλη. Είναι η Χαρούλα.
13.«Ω! Τι Ευτυχισμένες Μέρες», σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή
Στο Θέατρο Τόπος Αλλού είδαμε μία Γουίνι (Νικολέτα Βλαβιανού) υπερευαίσθητη, συναισθηματική και μόνη να παλεύει με τον αόρατο εχθρό της μοναξιάς και του βέβαιου θανάτου, σε μια συγκινητική βραδιά που μας θύμισε την κυβερνητική καταδίκη των ίδιων των θεατρικών σκηνών σε έναν απόλυτα μοναχικό χειμώνα. Και μία Νικολέτα Βλαβιανού να απεκδύεται τις πάσης φύσεως τηλεοπτικές περσόνες και να μας χαρίζει αγνό θεατρικό συναίσθημα σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή. Μαζί της στη σκηνή ο Νίκος Καραστέργιος.
14. «Η Πολιορκία της Elysia», σε σκηνοθεσία Μαρίλλη Μαστραντώνη
Στο Θέατρο ΠΚ είδαμε ένα νέο θεατρικό κείμενο που μιλάει ανοιχτά για την σύγχρονη νεανική ταυτότητα και για τα μέλλοντα που (θα) διψάει να πλάσει. Ένα διεθνές project που,επιβεβαιώνοντας τον ρόλο της ως έργου τέχνης, τολμάει να πειραματιστεί με αισθητικές, φόρμες και θεατρικά μέσα, παλεύοντας να ανατρέψει καλλιτεχνικά κατεστημένα.Στη σκηνή απολαύσαμε τη Νένα Δρογγίτη,τη Δήμητρα Παπουρτζή και τον Χάρη Φραγκούλη.
15.«Λυσσασμένη Μπαλαρίνα», σε σκηνοθεσία Λιούμπα Κριβοχίζα
Ένα πολύ ωραίο κείμενο του Grigory Konstantinopolsky ανακάλυψε η Λιούμπα Κροβοχίζα το μετέφρασε, το διασκεύασε, το σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί μαζί με τους Ρένα Κουμπαρούλη ,Άννα Μίχου και Κυριάκο Ψυχάλη στο Studio Μαυρομιχάλη. Οι τέσσερις τους δημιουργούν μια παράσταση συγκινητική, με ιδιαίτερο χιούμορ που κερδίζει το κοινό από την πρώτη σκηνή. Η παράσταση πρόλαβε να κάνει μόνο γενική δοκιμή για τους δημοσιογράφους και την πρεμιέρα της (2.11).
16. «Μια Γερμανίδα Γραμματέας», σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου 17. «Τέφρα και Σκία», σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα
Δύο έργα, που ανήκουν σε διαφορετικές εποχές και συγγραφείς, ωστόσο με έναν τρόπο επικοινωνούν μεταξύ τους παίχτηκαν στο ιστορικό Θέατρο της Οδού Κυκλάδων και στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκη: To σαλόνι του Ντέβλιν και της Ρεβέκας, από την «Τέφρα και Σκιά» του Χάρολντ Πίντερ είναι σχεδόν σα να βρίσκεται σε ανοιχτή απευθείας σύνδεση με το σαλόνι της Μπρουνχίλντε Πόμσελ, της «Γερμανίδας Γραμματέα» του Κρίστοφερ Χάμπτον, αντίστοιχα. Δύο έργα, που με θεματική την ναζιστική θηριωδία, ανοίγουν ένα διάλογο για τη βία, την ενσυναίσθητη ή ασυναίσθητη αποδοχή της και την στάση του ατόμου απέναντί της. Εκεί συναντήσαμε, όμορφες ερμηνείες του Δημήτρη Ήμελλου και της Μαρίας Σκουλά στις Πιντερικές παύσεις της παράστασης που τόσο καλαίσθητα έχτισε ο Γιώργος Σκεύας και της Ρένης Πιττακή στην λαλίστατη, ανερυθρίαστη ευφράδεια της Μπρουχίλντε και το σιωπηλό αλλά τόσο παραστατικό βαθύτερο εαυτό της που με ευφυία τοποθέτησε δίπλα της ο Γιάννης Μόσχος.
18. «Φαίδρα Έρως», σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου
Το Ξενοδοχείο Μπάγκειον μετατράπηκε σε σκοτεινό παλάτι όπου η Φαίδρα και ο Ιππόλυτος μετουσιώνονται σε σύγχρονους βασιλείς/σύμβολα και υπό τις επιταγές της Σάρα Κέιν και την φροντίδα της Άντζελας Μπρούσκου συνέθεσαν μια δυνατή εικόνα και ένα σκληρό μανιφέστο για την εποχή μας και την κοινωνίας μα στο έργο της Αγγλίδας δραματουργού «Φαίδρας Έρως». Ο Γιάννης Παπαδόπουλος και η Παρθενόπη Μπουζούρη ανέλαβαν την σκηνική ενσάρκωση του μυθολογικού διδύμου, ο Τσιμάρας Τζανάτος και η Νατάσα Εξηνταβελόνη στάθηκαν στο πλάι τους, σε ένα αποτέλεσμα που αναμφισβήτητα φέρει τη ρηξικέλευθη ματιά της σκηνοθέτιδας από την αρχή μέχρι τέλους.
19. «Κεφτές», σε σκηνοθεσία Γιώργου Λύρα
Με το μότο «η πρώτη ελληνική vegan κωμωδία», μας συστήθηκε ο βραβευμένος «Κεφτές» του Δημήτρη Φούτσια, στο θέατρο Αλίκη, από τον Γιώργο Λύρα. Μια κωμωδία του καιρού μας που με πινελιές αστυνομικής πλοκής σαρκάζει με τον πλέον δηκτικό τρόπο τις εμμονικές σχεδόν επιταγές της σύγχρονης ζωής σε ένα lifestyle που στο όνομα της ισότητας και δικαιοσύνης μετατρέπει τον άνθρωπο σε κανίβαλο. Ο Απόστολος Καμιτσάκης, η Άρτεμις Γρύμπλα, ο Βασίλης Σαλεύρης και η Βασιλική Κίσσα συνέπραξαν επί σκηνής για ένα σπαρταριστό αποτέλεσμα.
20. «Το σχολείο της ανυπακοής»,σε σκηνοθεσία Αποστόλη Ψαρρού
Και μια και μιλάμε για σπαρταριστό αποτέλεσμα, προλάβαμε και είδαμε ευτυχώς στο Red Jasper Theater το αχτύπητο δίδυμο των Αποστόλη Ψαρρού και του Φώτη Λαζάρου (παρακολουθείστε την θεατρική πορεία αυτών των παιδιών και ανακαλύψτε τα), στο έργο με τίτλο «Το σχολείο της ανυπακοής» όπου ανέλαβαν να ενσαρκώσουν δύο γυναίκες(!) στην Ευρώπη της Αναγέννησης, μιλώντας ανοιχτά για το σεξ και την απόλαυσή του. Μέσα στον χειμαρρώδη τολμηρό λόγο τους, με χιούμορ ανακαλύπτεις τις τρεις φρικώδεις επιλογές μιας γυναίκας της εποχής (μοναστήρι, γάμος ή πορνεία). Το σημαντικό είναι, ότι οι δύο ηθοποιοί ενώ υποκρίνονται γυναικείους ρόλους, δεν χάνουν λεπτό την ανδρική φύση και υπόστασή τους, πετυχαίνοντας αφ’ ενός να πείσουν για τον αυθορμητισμό τους και αφετέρου (και σημαντικότερο) να αναδείξουν τον σεβασμό και την αποδοχή στην διαφορετικότητα. Το έργο είναι του Ισπανού (πολύ γνωστού στο ελληνικό θέατρο) Πάκο Μπεθέρα, η μετάφραση βεβαίως της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, ενώ ο Αποστόλης Ψαρρός ήταν υπεύθυνος για την απόδοση και τη σκηνοθεσία (δυστυχώς δεν προλάβαμε την έτερη παράσταση του, τα «Παντρολογήματα» του Νικολάι Γκόγκολ στο Θέατρο Φούρνος)
21.«Ερωτικές καρτ ποστάλ από την Ελλάδα», σε σκηνοθεσία Ανέστη Αζά
Επιθεωρησιακό άρωμα στη Στέγη, με την παράσταση των Ανέστη Αζά και Λένας Κιτσοπούλου (μετα-επιθεώρηση χαρακτηρίζεται), όπου «στοχοποιείται» ως θεματική το περίφημο «δυνατό» χαρτί της Ελλάδας ως τουριστικός προορισμός. Καλοκαίρι, παραλίες, μπιτσόμπαρα, καμάκια και πέφτουλες, τουρίστες και τουρίστριες, φραπεδιές, zorbaδες, σουβλάκια, ταβέρνες, σεξ, σεξ, σεξ. Με σαρδόνιο χιούμορ, σκληρή ελευθεριάζουσα γλώσσα και ταυτόχρονα με μια αγάπη και ένα χάδι για όλα τα καλοκαίρια (μας) η Λένα Κιτσοπούλου έγραψε τα κείμενα στο τυπικό και γνωστό ύφος της, και ο Ανέστης Αζάς μας ταξίδεψε, μας «ξενάγησε» ορθότερα στον τόσο προσφιλή μας τρόπο διακοπών, αναδεικνύοντας μέσα από όλα τα σπαρταριστά που συνέβαιναν επί σκηνής, ένα πολύ δυνατό αίσθημα γλυκιάς μελαγχολίας. Συμπράττουν οι Γιώργος Βουρδαμής, Κώστας Κουτσολέλος (πολύ αγαπήσαμε τον Τάκη του), η Ιωάννα Μαυρέα (κλέβει στην κυριολεξία την παράσταση ως youtuber που δίνει οδηγίες επιβίωσης στο ελληνικό καλοκαίρι, «χημεία είμαστε, χημεία χρειαζόμαστε), η Θεανώ Μεταξά, η Σοφία Πριοβόλου, ο αγγλικής καταγωγής Gary Salomon και βεβαίως η ίδια η Λένα Κιτσοπούλου με έναν πολύ δυνατό εισαγωγικό μονόλογο από τον οποίο κρατήσαμε για σκέψη και προβληματισμό το ανατρεπτκό «το πιο φασιστικό που συμβαίνει στον άνθρωπο, είναι η παράταση της ζωής του»
Διαβάστε επίσης:
Είδα Το «Τρίτο Στεφάνι», Σε Σκηνοθεσία Κων/Νου Μαρκουλάκη
Είδα Την «Ποντικοπαγίδα», Σε Σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή
Είδα Το «This Is NOT Romeo And Juliet», Σε Σκηνοθεσία Αργύρη Πανταζάρα
Είδα Τη «Μεταμφίεση», Σε Σκηνοθεσία Σταύρου Ράγια
Είδα Το «Μια Γερμανίδα Γραμματέας», Σε Σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου
Θλίψη σε όλο τον κόσμο σκόρπισε ο θάνατος του Σον Κόνερι. Του εμβληματικού σκωτσέζου ηθοποιού ο οποίος πέθανε σε ηλικία 90 ετών.
Ο Σερ Τόμας Σον Κόνερι (Thomas Sean Connery) είχε γεννηθεί στις 25 Αυγούστου 1930 στη Σκωτία. Ηταν πολυβραβευμένος ηθοποιός και παραγωγός ταινιών κινηματογράφου. Ηταν ευρύτερα γνωστός ως ο πρώτος επίσημος ηθοποιός που υποδύθηκε τον Τζέιμς Μποντ. Πρωταγωνίστησε σε επτά συνολικά ταινίες Μποντ.
Λουκέτο στη εστίαση, στα γυμναστήρια, τα θέατρα και τους κινηματογράφους βάζει η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να ανακόψει την πορεία του κοροναϊού στη χώρα.
Όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, τα μέτρα αυτά κρίνονται απαραίτητα προκειμένου η χώρα να ξεπεράσει αυτή την εθνική δοκιμασία.
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις θα επιτρέπεται η μετακίνηση των πολιτών από νομό σε νομό.
Στη ζώνη Αυξημένου Κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που μέχρι σήμερα βρίσκονται όχι μόνο στο «κόκκινο», αλλά και στο «πορτοκαλί». Δηλαδή όλη η Βόρεια Ελλάδα αλλά και η Αττική, από την επόμενη εβδομάδα.
Τα μέτρα τίθενται σε ισχύ από την Τρίτη το πρωί και για ένα μήνα βάσει του οποίου η επικράτεια χωρίζεται, πλέον, σε δύο ζώνες αντί για τέσσερις: Επιτήρησης και Αυξημένου Κινδύνου.
Στην πρώτη εντάσσονται όλοι οι νομοί που μέχρι τώρα παρουσίαζαν σχετικά λίγα κρούσματα, αυτοί δηλαδή που μέχρι σήμερα είναι στο «πράσινο» και το «κίτρινο». Εκεί θα ισχύουν τα γνωστά μέτρα, κάποια από τα οποία διευρύνονται. Και είναι τα εξής:
Χρήση μάσκας παντού, σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Περιορισμός της κυκλοφορίας από τις 12:00 το βράδυ έως τις 5:00 το πρωί. Εφαρμογή τηλε-εργασίας 50% σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Και πλήρης τηλε-εκπαίδευση στα πανεπιστήμια. Όχι συναθροίσεις. Και, βέβαια, πάντα αποστάσεις και προσωπική υγιεινή.
Στη ζώνη Αυξημένου Κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που μέχρι σήμερα βρίσκονται όχι μόνο στο «κόκκινο», αλλά και στο «πορτοκαλί». Δηλαδή όλη η Βόρεια Ελλάδα αλλά και η Αττική, από την επόμενη εβδομάδα.
Αναστέλλεται η λειτουργία όλων των χώρων εστίασης, πλην της κατ’ οίκον διανομής φαγητού και της παραλαβής από το κατάστημα. Το ίδιο θα ισχύει και για τους χώρους ψυχαγωγίας, πολιτισμού και άθλησης: Μπαρ, καφέ, κινηματογράφοι, μουσεία και θέατρα, όπως και κλειστά γυμναστήρια. Σε αντίθεση με την άνοιξη, ωστόσο, δεν απαγορεύονται οι μετακινήσεις εκτός νομού.
Από τον Κώστα Ζήση
Κριτική / «Μια Γερμανίδα γραμματέας» από τον Γιάννη Μόσχο: μια φιλήσυχη υπάλληλος που κοιτούσε τη δουλειά της
«Ο φασισμός είναι κοινωνικό καθεστώς σπέσιαλ για μικροαστούς. Όχι για αστούς (εκτός αν είναι πάρα πολύ μεγάλοι που τον γεννούν), ούτε για προλετάριους» Βασίλης Ραφαηλίδης – Ιστορία(κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους 1830-1074
Το 2016, λίγο πριν φύγει από τη ζωή σε ηλικία 105 χρονών η Γερμανίδα Brunhilde Pomsel, γραμματέας του σκληροπυρηνικού αρχιναζί Joseph Goebels, δίνει τριαντάωρη συνέντευξη σε Αυστριακούς κινηματογραφιστές, η οποία παρουσιάζεται με μορφή ντοκιμαντέρ με τον τίτλο A German Life (Μια γερμανική ζωή). Η συνεργάτης του ηγετικού στελέχους των ναζί και προϊσταμένου του Υπουργείου Προπαγάνδας του καθεστώτος, αυτοσκιαγραφείται προβάλλοντας τη ζωή της ως μια κοινή ζωή του μέσου γερμανού πολίτη την περίοδο εκείνη. Ο Βρεττανός Christopher Hampton (περισσότερο γνωστός για τις Επικίνδυνες Σχέσεις (1988), μετατρέπει αυτό το ντοκιμαντέρ σε ένα θεατρικό μονόλογο και τοποθετεί την υπέργηρη πλέον Brunhilde στη σκηνή να αφηγείται όχι τόσο με την μορφή απολογισμού αλλά περισσότερο με τη μορφή μιας εξιστόρησης, - έτσι, για να περάσει η ώρα μοιάζει, τη ζωή της από τα παιδικά της χρόνια και την εξέλιξή της μέσα στο ναζιστικό καθεστώς.
Η γηραιά γραμματέας απλά κάθεται ήρεμη και γαλήνια, προβάλλοντας την κανονικότητά της: εκείνη αυτό που έκανε είναι να εργάζεται σκληρά ως μια συνεπής και ευσυνείδητη υπάλληλος, έκανε αυτό που λέμε «απλά τη δουλειά της». Με ύφος στα όρια της αφέλειας, με την κάθε ευκαιρία που της δίνεται εν τη ρύμη της σκέψης και του λόγου της, δηλώνει την άγνοια της για όσα φρικαλέα συνέβαιναν από τους ναζί, την αποστασιοποίηση της από την πολιτική, και την προσήλωσή της στην καριέρα της. Και για να είμαστε και ακριβείς, άθελά της, δίνει το ακριβές στίγμα του «νοικοκύρη» και «φιλήσυχου», του «απολίτικου», του τύπου δηλαδή που αποτελεί πρόσφορο έδαφος για τη σπορά και καλλιέργεια του φασισμού (και αυτό δεν είναι απλά μια άποψη, αλλά μια επιστημονική και ιστορικά αποδεδειγμένη αλήθεια). Η σκέψη και ο λόγος της Γερμανίδας Γραμματέως, είναι διαχρονικός και φτάνει πρόσφορος έως τις ημέρες μας ακόμα και μέσα στην ίδια την καθημερινότητά μας.
Η αλήθεια είναι, ότι το έργο ως κείμενο, ακολουθεί ένα μονότονο και ίσως επαναλαμβανόμενο μοτίβο και η προσαρμογή και συμπύκνωσή του από τον Γιάννη Μόσχο λειτουργεί ευεργετικά στην παράσταση. Είναι επίσης έκδηλο ότι ο ίδιος ο συγγραφέας αποφεύγει να πάρει θέση σε όσα ξεστομίζει με πραότητα και γλυκύτητα η ηρωίδα. Την αφήνει μέσα στην «αφοπλιστική ειλικρίνεια» της ή την «επιτηδευμένη υποκρισία της», να ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της και να θυμάται τα πάντα και με ακρίβεια έχοντας δηλώσει εξ αρχής «Έχω ξεχάσει…!» και φέρνοντας επί σκηνής όλους αυτούς που επιτρέπουν το γιγάντωμα και την άνθηση μιας ιδεολογίας που μόνο διαστρέβλωση και καταστροφή φέρνει στην έννοια Άνθρωπος. Και παρόλο που προσωπικά, προτιμώ ο συγγραφέας να παίρνει θέση και να τοποθετείται απέναντι στα ζητήματα που ο ίδιος θέτει στα έργα του (διαφορετικά δεν υπάρχει και λόγος να καταπιαστεί με αυτά), στη συγκεκριμένη περίπτωση προτιμά να αφήνει την Γραμματέα του Γκαίμπελς να εκτίθεται από μόνη της.
Και ευτυχώς, στην παράσταση του Ιλίσια-Βολανάκη, ο Γιάννης Μόσχος, δεν παρακολουθεί αυτήν την αποστασιοποίηση του συγγραφέα. Μέσα από τη σκηνοθεσία του «παρεμβαίνει» καίρια και επικεντρωμένα, χωρίς να παραλλάσει το Λόγο και το Ύφος , αλλά εκθέτοντας Εικόνα και Ατμόσφαιρα. Σε μια σοφή επιλογή και με πολύ έξυπνο κινηματογραφικό εφέ, τοποθετεί δίπλα στην καθήμενη και λαλίστατη γραμματέα, το alter ego της, τον ίδιο της τον εαυτό. Και είναι αυτός, ο ίδιος της ο εαυτός, που τη σαρκάζει, την ειρωνεύεται και την αποκαλύπτει, πάντα βουβά αλλά με την εκκωφαντικότητα της εικόνας, με παράλληλες κινηματογραφημένες προβολές από τα γεγονότα της εποχής στο background της σκηνής. Τα λιγοστά σκηνικά αντικείμενα, απλά και καθημερινά, που η συγγραφέας καθήμενη στην αστική πολυθρόνα της χρησιμοποιεί (φλυτζάνι καφέ, κουταλάκι, μαντήλι, δαχτυλίδι, ταμπακιέρα, ένα αχλάδι κλπ) αποκτούν μια άλλη διαφορετική και εφιαλτική διάσταση στο alter ego της. Ακριβώς όπως η φρίκη. Φρίκη που αφηγείται σαν ευχάριστο παραμυθάκι, και που στιγμές-στιγμές δείχνει να την αναπολεί με νοσταλγία. Γιατί, ακριβώς φρίκη είναι η δήλωση Άγνοιας. Και βεβαίως, ασυγχώρητη.
Η Ρένη Πιττακή, έχει μελετήσει και εμβαθύνει την γραμματέα της. Και καταθέτει ένα υποκριτικό κρεσέντο σε αυτόν τον δισυπόστατο ρόλο της. Γιατί, θέλει βασάνισμα ψυχής (και όχι μόνο), για να μπορέσεις να ερμηνεύσεις και να αποτυπώσεις σκηνικά από τη μια την φαινομενική ελαφρότητα και αθωότητα και από την άλλη την καλά κρυμμένη διάβρωση και σαπίλα. Να είσαι ένοχη δηλώνοντας αθώα. Και καλοκάγαθη, ούσα πανούργα. Και είναι ακριβώς αυτή η ιδιαίτερα προσεγμένη εκφορά του λόγου της (κάποτε χειμαρρώδης και αυθόρμητη, κάποτε με λαλίστατες παύσεις, κάποτε με φυσική απλοϊκότητα) και η απαλλαγμένη από κάθε θεατρινισμό σκηνική υπόστασή της, που επιτρέπει στον θεατή να αντιληφθεί ότι ουσιαστικά έχει απέναντί του, ένα πλάσμα που πάντα σκέπτονταν μόνο τον εαυτό του, ξεπερνώντας κάθε συναισθηματικό η συνειδησιακό σκόπελο (αν ποτέ είχε).
Η Τίνα Τζόκα, έχει επενδύσει τη σκηνή και ντύσει την ηρωίδα, με διακριτική κομψότητα και σκηνική οικονομία, κρατώντας ό,τι προσδίδει χαρακτήρα και ατμόσφαιρα, ενώ και οι φωτισμοί του Μιχάλη Κλουκίνα είναι απαλλαγμένοι από σκηνική φλυαρία.
Ο συγγραφέας επιμένει στην ελεύθερη επιλογή του θεατή να αποφασίσει για ποια ακριβώς υπήρξε η Brunhilde Pomsel. Βγαίνοντας από την παράσταση του Γιάννη Μόσχου, ο θεατής έχει ήδη φέρει συνειρμικά στο μυαλό του τις Brunhilde του σήμερα. Που είναι από τον καλόκαρδο γείτονα που συμβουλεύει: «Μην ανακατεύεσαι», την φιλήσυχη νοικοκυρά που «Εγώ κοιτάω το σπίτι μου και τα παιδιά μου», τον καλό επαγγελματία που θεωρεί ότι έχει δικαίωμα στο όνομα της περιουσίας του να σκοτώνει με κλωτσιές μέχρι τις οργανωμένες νεοναζιστικές συμμορίες που σκοτώνουν στο όνομα ενός έθνους και ενός λαού.
Όλους αυτούς που δηλώνουν «Μα δεν ήξερα». Όλους αυτούς που έχουν ξεχάσει όσα πολύ καλά θυμούνται.
Διαβάστε επίσης:
Ρένη Πιττακή: «Δεν Υπάρχουν Πόλοι, Κέντρα Που Να «Συγκρατούν» Τους Ηθοποιούς»
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO
Η ομάδα GAFF μετά τον επιτυχημένο ‘Παίκτη’ του Φ. Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη, επανέρχεται με ένα ακόμη λογοτεχνικό έργο στη σκηνή του θεάτρου 104. «Η Πανούκλα», το αριστουργηματικό αφήγημα του Αλμπέρ Καμύ πιο επίκαιρο από ποτέ, κάνει πρεμιέρα στις 6 Νοεμβρίου .
Ο γιατρός Ριέ, η Πόλη και η Πανούκλα ξετυλίγουν ένα παράλογο χρονικό τρόμου, επιβίωσης κι ανθεκτικότητας. Όλα ξεκινούν σε μια ανυποψίαστη πόλη, όπου οι αρουραίοι αρχίζουν να βγαίνουν από τους υπονόμους και να πεθαίνουν στους δρόμους.
Η ζωή των ανθρώπων της αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τη μοναξιά, τον φόβο, την τρέλα και τον θάνατο. Ο γιατρός Ριέ βάζει στο μικροσκόπιό του το χάος που προκαλεί μια τέτοια κρίση, παλεύει ακατάπαυστα για την υγεία των συμπολιτών του και δίνει όλες του τις δυνάμεις για να πολεμήσει, όχι μόνο την αρρώστια, αλλά κυρίως την απελπισία.
Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης ,ο Κων/νος Πασσάς, ο Δημήτρης Μαμιός και ο Στάθης Δρογώσης επί σκηνής ζωντανεύουν το αλληγορικό τοπίο του έργου και αναρωτιούνται για το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης, αφού ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές «υπάρχουν στον άνθρωπο περισσότερα πράγματα να θαυμάσεις παρά να περιφρονήσεις».
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία:Σοφία Καραγιάννη
Μετάφραση - Διασκευή: Σοφία Καραγιάννη, Μιχάλης Βραζιτούλης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Διαλυνά
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Επικοινωνία: Act for Art (Χρύσα Ματσαγκάνη)
Παραγωγή:GAFF
Ερμηνεία: Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Κωνσταντίνος Πασσάς ,Δημήτρης Μαμιός. Μαζί τους στη σκηνή ο Στάθης Δρογώσης .
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις Από Παρασκευή 6 Νοεμβρίου.
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Παρασκευή και Σάββατο στις 9.00 μμ, Κυριακή στις 6.30 μμ.
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο: 10€
Ατέλειες: 5€
Διάρκεια παράστασης 80 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων
Viva.gr
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41, Γκάζι
(σταθμός Μετρό: Κεραμεικός)
Τηλέφωνα επικοινωνίας:6947409435, 210 3455020 | Facebook | Website
Όλα ήρθαν σε εσένα από εμένα. Ακόμα και το πάθος σου…
Με επιτυχία ξεκίνησαν οι παραστάσεις για το έργο «Η πιο δυνατή» του August Strindberg την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020 στην Κοινότητα Τέχνης Πράξις. Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:15 στον χώρο της Κοινότητας (Γενναίου Κολοκοτρώνη 12, Κουκάκι), σε σκηνοθεσία – διασκευή Νίκου Τουλιάτου και μετάφραση Θεόδωρου Εσπίριτου.
Γραμμένη το 1889, «Η πιο δυνατή» αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή μονόπρακτα του Strindberg. Το 1952 ο συνθέτης Hugo Weisgall βασίστηκε στο έργο, γράφοντας την ομώνυμη όπερα, ενώ πολυάριθμες είναι και οι διασκευές του έργου για τη μικρή και τη μεγάλη οθόνη. Ο Strindberg επέλεξε σε αυτό το μονόπρακτο να δώσει φωνή μόνο στο χαρακτήρα της συζύγου.
Ο Νίκος Τουλιάτος εμπνεύστηκε από το μονόπρακτο του Strindberg, δημιουργώντας μία διασκευή για δύο πρόσωπα, θέλοντας να τονίσει την αντιπαράθεση συζύγου – ερωμένης, νόμιμης – παράνομης σχέσης, παρόντος – παρελθόντος, όπου όλα ανατρέπονται. Το ρόλο της συζύγου ερμηνεύει η Καίτη Βαρβαρέσου – Θεολογίτου και της ερωμένης η Βασιλική Πέτρου.
Η υπόθεση του έργου: Παραμονή Χριστουγέννων. Δύο γυναίκες έρχονται σε αντιπαράθεση. Μήλο της έριδος ένας άντρας. Η μία είναι η νόμιμη σύζυγος και η άλλη η ερωμένη. Σε μία αναμέτρηση των λέξεων, συναισθημάτων και αναμνήσεων, τελικά ποια είναι η πιο δυνατή;
Η ταυτότητα της παράστασης
«Η πιο δυνατή»
Κοινωνικό
Διάρκεια: 25 λεπτά
Συντελεστές
Συγγραφέας: August Strindberg
Μετάφραση: Θεόδωρος Εσπίριτου
Σκηνοθεσία – διασκευή: Νίκος Τουλιάτος
Σκηνικά – κοστούμια: Ομάδα Ηχοποιοί
Τεχνικός σκηνής- φροντιστήριο: Μάριος Τσουμάρης
Επικοινωνία – δημόσιες σχέσεις: Ράνια Παπαδοπούλου
Ερμηνεύουν: Καίτη Βαρβαρέσου - Θεολογίτου, Βασιλική Πέτρου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Παρασκευή – Σάββατο στις 21:15
Πρεμιέρα: Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020
Τιμές εισιτηρίων:
8 ευρώ (κανονικό), 5 ευρώ (μειωμένο)
H Kοινότητα Τέχνης Πράξις θα τηρήσει όλες τις συστάσεις και οδηγίες του Υπουργείου Υγείας, για τη διεξαγωγή των εκδηλώσεων σε κατάλληλες και ελεγχόμενες συνθήκες ασφαλείας σε σχέση με τον COVID-19. Κατά τη διάρκεια της παράστασης είναι υποχρεωτική η χρήση μάσκας. Απαραίτητη προκράτηση θέσεων στα τηλέφωνα: 6940739441 & 6955005859
Κοινότητα Τέχνης Πράξις
Γενναίου Κολοκοτρώνη 12, Κουκάκι
Πρόσβαση:
Σταθμός Μετρό Συγγρού – Φιξ
Τρόλεϊ: 1,5, 15 (Στάση Παιδική Χαρά)
Ο ‘αρνητής’ Ιονέσκο, …η παρουσία πάνω στη σκηνή ανθρώπων με σάρκα και οστά με έφερνε σε δύσκολη θέση, μου προξενούσε αμηχανία…, παρά την αντιπάθειά του για το θέατρο, έφτασε να γίνει από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του Παραλόγου. Η κωμικοτραγική απαισιοδοξία του διατρέχει όλα του τα έργα εμμένοντας στα πιστεύω του για την ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, για την φλύαρη κενότητα των καθώς πρέπει συζητήσεων της μπουρζουαζίας, για τις αφόρητες κοινοτοπίες, για τα κουραστικά και επαναλαμβανόμενα κλισέ καταλήγοντας εν τέλει, στην αδυναμία των ανθρώπων για πραγματική επικοινωνία, φιμωμένοι απ’ το φόβο της εξουσίας κι απ’ την περιθωριοποίηση και έκπτωση του Λόγου.
Στις Καρέκλες, οι δυο ηλικιωμένοι περιπλανιούνται στο μη πραγματικό, σε μια ασυναρτησία λόγου και σκέψεων, μαζί με τις τύψεις τους και τις αποτυχίες τους, μαζί με τον πόνο τους που φτάνει στα όρια του γελοίου, περιμένοντας με αγωνία τον ερχομό των καλεσμένων που δεν έρχονται, και ενός ομιλητή που θα μεταφέρει τον μεσσιανικό τους μήνυμα, αλλά που φτάνοντας διαπιστώνουμε ότι δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο.
Μέσα στην αφόρητη μοναξιά τους, θυμούνται, πονάνε, αναρωτιούνται, θλίβονται, τρομάζουν, γελάνε και ονειρεύονται, επιμένοντας σε μια κατασκευασμένη ζωή χωρίς προοπτική, χωρίς αύριο.
«Το θέμα του έργου δεν είναι το μήνυμα…αλλά η απουσία των ανθρώπων… η απουσία του Θεού, η απουσία της ύλης, το μη πραγματικό του κόσμου…»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά-κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος
Ερμηνεύουν: Ελένη Γερασιμίδου- Αντώνης Ξένος
Κατασκευή σκηνικών: Ντίνος Παρηγόρης
Κατασκευή κοστουμιών και περουκών: Ανδρέας Βελέντζας
Φωτισμοί: Γιώργος Ζιώγαλας
Φωτογραφία αφίσας: Δημήτρης Λυκουρέζος
Παραστάσεις: κάθε Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:00
από 14/11/2020
Διάρκεια παράστασης: 70΄
Γενική είσοδος: 14€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-apo-koinou/oi-karekles-tou-ionesco/
Αγαπητοί θεατές,
Η αγορά των εισιτηρίων γίνεται μόνο ηλεκτρονικά, αποκλειστικά μέσω της viva.gr και ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος (15) στο 30% της πληρότητας του θεάτρου, βάσει των υποδείξεων του ΕΟΔΥ.
Είναι υποχρεωτική η χρήση μάσκας, από τη στιγμή εισόδου σας και καθ’ όλη τη διάρκεια παραμονής σας στο θέατρο.
Σε όλους τους χώρους υπάρχουν αντισηπτικά τζελ.
Κατά την είσοδο στο θέατρο γίνεται θερμομέτρηση σε όλους τους θεατές.
Στο πάτωμα του φουαγιέ υπάρχει ειδική σήμανση για την τήρηση των αποστάσεων ασφαλείας.
Η είσοδος στην αίθουσα της σκηνής γίνεται με σειρά προτεραιότητας από τη στιγμή της παρουσίας σας στο θέατρο και πάντα με τη βοήθεια του υπεύθυνου του χώρου για να τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να προσέρχεστε στο θέατρο τουλάχιστον 15 λεπτά πριν την έναρξη της παράστασης. Η παράσταση ξεκινάει ακριβώς τις ώρες που αναγράφονται στην ανακοίνωση και την αφίσα.
Όλοι οι χώροι απολυμαίνονται πριν την υποδοχή του κοινού και μετά την έξοδό του από το θέατρο.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συνεργασία στην τήρηση των μέτρων
Παραγωγή:
Από Κοινού Θέατρο
ΕΥΠΑΤΡΙΔΩΝ 4, ΓΚΑΖΙ
Τ.Κ.11854
τηλ: 211 4057249
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Είδα
Video
