Η «Πόλη στο Φως» της Ευτυχίας Γιαννάκη (Εκδόσεις Ίκαρος) είναι το τρίτο βιβλίο από την Τριλογία της Αθήνας και ήδη έχει ξεκινήσει το ταξίδι του στους λάτρεις της καλής λογοτεχνίας και της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Η Ευτυχία Γιαννάκη, πιο ώριμη από την πρώτη της γνωριμία με το κοινό και με έντονο το στοιχείο του πειραματισμού στη γραφή της, μας δίνει – πέρα από μια συναρπαστική αστυνομική ιστορία – δυνατούς και μεστούς χαρακτήρες που τους βλέπεις, τους μυρίζεις, τους λατρεύεις, ή τους σιχαίνεσαι. Και «κλείνει» με έναν τρόπο τους λογαριασμούς της με τους βασικούς χαρακτήρες που μας σύστησε στο πρώτο της βιβλίο.
Μια ιστορία με φόντο την Αθήνα της κρίσης, με εικόνες και λεπτομέρειες που προκαλούν όλα εκείνα τα συναισθήματα μιας αμερικάνικης υπερπαραγωγής αλλά με ευρωπαϊκή ντελικάτη αισθητική – αν μιλήσουμε με κινηματογραφικούς όρους.
Με την «Πόλη στο Φως» , το τρίτο βιβλίο, μετά το «Στο Πίσω Κάθισμα» και «Αλκυονίδες μέρες», η Ευτυχία Γιαννάκη δείχνει ότι ήρθε για να μείνει ως μια από τις καλύτερες εκπροσώπους της νέας γενιάς ελλήνων συγγραφέων που γράφουν αστυνομική λογοτεχνία.
Κατά την προσφιλή μου τακτική δεν θέλω να μιλήσω για την υπόθεση του μυθιστορήματος. Θέλω να μόνο να τονίσω ότι η δράση και οι ανατροπές – χωρίς καμία δημοσιογραφική υπερβολή υπάρχουν από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα. (Θέλω πολύ να πω για το τέλος αλλά δεν θα το κάνω!!!)
Αυτό που καταφέρνει η συγγραφέας είναι να με παίρνει ως αναγνώστη σε ένα ταξίδι που το ευχαριστιέμαι όσες παρακάμψεις και αν κάνει. Περιμένω να φτάσω στον προορισμό μου αλλά περνάω θαυμάσια μέχρι εκείνη την ώρα.
Στο νέο της μυθιστόρημα η Ευτυχία Γιαννάκη φέρνει στο προσκήνιο σημαντικά κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας χωρίς μελό διδακτισμούς, αλλά ως χαρακτηριστικά των ηρώων της. Όπως τα συναντάς καθώς περιδιαβαίνεις την Αθήνα: είτε στα βόρεια προάστια, είτε στο κέντρο, είτε στα νότια.
«Πόλη στο Φως» λοιπόν και αφορμή για μια – ελπίζω ενδιαφέρουσα – κουβέντα που κάναμε στο Κουκάκι, τη γειτονιά που ζει η συγγραφέας, αλλά την έχει περπατήσει κ αι ο Χάρης Κόκκινος, ο βασικός ήρωας της Τριλογίας της Αθήνας.
Ευτυχία, πώς είναι η επιτυχία; Τρία βιβλία μετά την πρώτη μας συνέντευξη, είσαι πλέον μια επιτυχημένη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων.
Αν ορίσουμε ως επιτυχία το γεγονός ότι σε διαβάζουν περισσότεροι από αυτοί που με διάβαζαν στο πρώτο μου βιβλίο, μου δίνει χαρά, μου δίνει και δύναμη για να συνεχίσω. Ανήκω στη γενιά των συγγραφέων που ναι μεν τους ενδιαφέρει το εσωτερικό ταξίδι – κι αυτό είναι το κύριο μέλημά τους – όμως από εκεί και πέρα ειδικά όταν είσαι σε μια φάση που διαμορφώνεις, πειραματίζεσαι, ρισκάρεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματα που σου μεταφέρει ο αναγνώστης και ιδίως η αρνητική κριτική, μπορεί να σε βοηθήσουν να κάνεις κάποια βήματα που θα τα έκανες ενδεχομένως πιο αργά και πιο δύσκολα.
Διαβάστε τη συνέχεια στο viewtag.gr