Σ’ έναν χώρο ακαθόριστο, δύο άνθρωποι καθορισμένοι, αναπνέουν. Το θέμα της συζήτησης, η πραγματικότητα, η ζωή τους τώρα. Ποια είναι αυτά που λέγονται και ποια είναι αυτά που κρύβονται; Ψαχουλεύουν το παρόν, «γελώντας άγρια εν τω μέσω αδυσώπητης θλίψης, εις τον αιώνα των αιώνων, αμήν».
«Πάντα να αναπνέεις. Αυτή είναι η βάση της ζωής. Η αναπνοή.
Αν δεν αναπνέεις, πεθαίνεις. Εισπνοή-Εκπνοή.
Σας αγαπώ, ματς μουτς»!
Βρισκόμαστε σ’ ένα πάρτι μασκέ, σε κάποιο σπίτι. Είμαστε όλοι καλεσμένοι σ’ αυτό το πάρτι. Οι δύο ηθοποιοί και οι προσωπικότητές τους συνομιλούν, απευθύνονται, λέγοντας αλήθεια, μεταδίδουν την προσωπική τους ιστορία. Οι σιωπές, οι παύσεις και οι παραφωνίες, όπου χρειάζονται, είναι πάντα ωφέλιμες, μέρος της ιστορίας. Προς την απλότητα, το παιχνίδι, την ελευθερία, τη ζωή.
Ένα κείμενο διασκεδαστικό μ’ έναν ευφυή τρόπο, αφού δεν ξέρεις με τι να γελάσεις και με τι να κλάψεις τελικά από όλα αυτά που ακούς.
Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Χριστίνα Παπαδάκη - Δημήτρης Φραγκιόγλου
Σκηνοθεσία-Διασκευή-Σκηνικός Χώρος-Κοστούμια: Νάνσυ Μπούκλη, Πάνος Παπαδόπουλος
Βοηθός παράστασης: Μάρα Βλαχοπούλου Σχεδιασμός φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Νάνσυ Μπούκλη Πάνος Παπαδόπουλος
ΧΩΡΟΣ
Κάτω Χώρος Θέατρο του Νέου Κόσμου
Από 6.5.2019 έως 4.6.2019
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 70 λεπτά
ΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ
Δευτέρα 21:15
Τρίτη 21:15
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό 13€
Μειωμένο 10€
Διαβάστε επίσης:
Με τεράστια επιτυχία συνεχίζεται η δράση Εθνικό Θέατρο απευθείας, όπου η έβδομη μετάδοση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Απριλίου, σε Αμοργό, Ικαρία, Κάσο, Κομοτηνή, Λευκάδα, Λήμνο, Ορεστιάδα, Σητεία, Φούρνους, Λέρο, Δράμα, Μήλο και Σαμοθράκη. Το κοινό στις ακριτικές περιοχές θα παρακολουθήσει σε απευθείας σύνδεση την παράσταση του Μικρού Εθνικού «Μικρές ιστορίες για αγρίους» ένα έργο βασισμένο σε ιστορίες του Γάλλου συγγραφέα Bernardt Friot, που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Μαρίας Σαββίδου.
Το πρόγραμμα, που δημιουργήθηκε από την Βουλή των Ελλήνων και το Εθνικό Θέατρο με κοινή διάθεση εξωστρέφειας, δίνει τη δυνατότητα σε πολίτες ακριτικών και παραμεθόριων περιοχών να παρακολουθήσουν – σε κλειστούς χώρους που επιλέγουν οι Δήμοι - παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου σε απευθείας σύνδεση και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο.
Το πρόβλημα με τους πολιτικούς δεν είναι ότι είναι πολιτικοί. Είναι ότι από τη στιγμή που γίνονται πολιτικοί – πολλοί από αυτούς – νομίζουν ότι είναι κάτι παραπάνω από τους υπόλοιπους.
Ε, δεν είστε κάτι παραπάνω κύριε Λοβέρδε μου και όταν σας καλεί η δικαιοσύνη να της πείτε κάτι που θέλει να μάθει οφείλετε να το κάνετε. Αν σας κατηγορούν άδικα θα δικαιωθείτε. Και τότε να βγείτε να μας πείτε ό,τι θέλετε για όσους σας έσυραν στη δικαιοσύνη.
Αλλά ως τότε μην λειτουργείτε, ούτε εσείς ως Λοβέρδος, ούτε οι άλλοι συνάδελφοί σας ως κάτι πιο πάνω από τους άλλους πολίτες της χώρας.Είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό! Είναι δε, στη δική σας περίπτωση που ξεφωνίσατε τις οροθετικές γυναίκες, θλιβερή συμπεριφορά που δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα σας.καρφί #Λοβέρδος_ο_παραπονιάρης
Και το αφήγημα του νέου Σύριζα ώστε να θέσει τον εαυτό του στη διεύρυνση του προοδευτικού πόλου – το προοδευτικός πόλος είναι το νέο νίκνεϊμ της Σοσιαλδημοκρατίας – απορροφώντας το ΠΑΣΟΚ της ορθοδοξίας, είναι πως ανησυχεί για την πανευρωπαϊκή άνοδο της ακροδεξιάς. Πολλοί ανησυχούμε γι' αυτό. Αλλά στην περίπτωση του Σύριζα έχει ενδιαφέρον η ιδεολογικοποίηση της κωλοτούμπας. Η σκηνοθεσία των προτεραιοτήτων, των αγωνιών. Οι Αν.Ελ που συγκυβερνούσαν τόσα χρόνια μαζί του τι ήταν; Ακροδεξιά δεν ήταν; #syriza #gia_mia_idea_zoume
Υπάρχει ένας τύπος που την ημέρα δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου φορούσε κίτρινο μπλουζάκι. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά τις στιγμές που ακολούθησαν φαίνεται να έχει ρόλο από απόσταση αναπνοής στο γεγονός. Φαίνεται να γνώριζε τον Ζακ. Φαίνεται να παρακολουθεί με το δικό του ενδιαφέρον τον θάνατό του. Φαίνεται να κινείται με άνεση ανάμεσα στις αρχές ασφαλείας. Η αστυνομία δηλώνει πως δεν μπορεί να τον βρει. Και ο Λουί ντε Φινές δεν μπορούσε να βρει τον Φαντομά. Πόσο κοντά πόσο μακριά είναι η θλιβερή μας πραγματικότητα από μια κωμωδία επιθεωρησιακού τύπου; #zak_kostopoulos
Τα παιδιά δεν σκοτώνονται τυχαία από τους γονείς τους! Τα παιδιά σκοτώνονται καθημερινά από τις συμπεριφορές. Η περίπτωση του Χαλανδρίου είναι μια ακόμη κορυφή σε ένα παγόβουνο που διαλύει το μυαλό αν σκεφτείς τη συνθήκη: Γονιός δολοφονεί το παιδί του. Α, και μην ξεχνάμε: πάντα υπάρχει μια γειτονιά που ήξερε ότι υπήρχαν προβλήματα αλλά δε μίλαγε, κοιτούσε τη δουλίτσα της κλπ. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τα παιδιά, που ποτέ δε φταίνε!#παιδοκτόνος
Όση ώρα βλέπω Master Chef πεινάω, και στο τέλος πάντα κάτι θα μασουλήσω. Αλλά όσο κι αν το μαγειρικό τηλεπαιχνίδι μου γαργαλάει τον ουρανίσκο και μου δείχνει πόσο αδύναμος χαρακτήρας είμαι υπάρχουν στιγμές που δεν το γουστάρω καθόλου: Όταν η οίηση κάποιων παιχτών χτυπάει κόκκινο. Κι απορώ με το κανάλι που το καλλιεργεί. Ελπίζω η… επίγευση της εκπομπής να παραμείνει μαγειρική και όχι ριάλιτι! #master_Chef
«Η Ελλάδα γίνεται συμμέτοχη σε πρόγραμμα της ΝΑΣΑ, μαζί με άλλες χώρες, και το 2021-2022 η χώρα μας θα είναι στη δεκάδα των χωρών που έχουν ακουμπήσει όχημά τους στη Σελήνη» ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Νίκος Παππάς, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN, για τη συμφωνία συνεργασίας που υπέγραψε χθες ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός με τη NASA.
Αυτή η δήλωση μόνο σ΄ εμένα θυμίζει το «Θα σκίσουμε τα μνημόνια;» #o,ti_tou_fanei_tou_lolostefani
Πάντως πιστεύω πως ό,τι πιο σημαντικό έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση είναι η ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις υιοθεσίες. Μακάρι να γίνουν όλα όπως τα λέει η υπουργός ώστε να αδειάσουν τα ιδρύματα και να γεμίσουν οι αγκαλιές! #hope
Και μιας και μιλάμε για αυτό το θέμα, δείτε αν δεν έχετε δει ακόμα την ταινία "Lion" αυστραλέζικη ταινία, σε σκηνοθεσία Γκαρθ Ντέιβις, που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2016.
Παρακολουθώ χρόνια θέατρο και ακόμα δεν έχω καταλάβει, πώς κάποιος μέτριος ηθοποιός μπορεί να βάζει τον πήχη τόσο ψηλά και να εκτίθεται... Δεν γίνεται να μην καταλαβαίνεις τις δυνατότητές σου! Υπάρχουν υποκριτικά στοιχήματα, τα οποία απλώς τα αποφεύγεις... και αν δεν έχεις εσύ συναίσθηση, ας το πουν οι άνθρωποί σου. #;oxi_allo_karvouno
Πότε θα δούμε άνοιξη ρεεεε καιρέ;;;;;
Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας!
“Ωραία, Τραγουδήσατε. Κi ύστερα; Τι άλλαξε;
Τίποτα Ετιέν. Τίποτα δεν άλλαξε. Τραγουδήσαμε όμως.”
Η «Βιολέτ στη γη», με τον πρωτότυπο τίτλο «Violette sur la Terre»(2002), αποτελεί το έβδομο θεατρικό έργο της βραβευμένης Γαλλόφωνης Καναδής συγγραφέως Carole Fréchett, σε μετάφραση Δημήτρη Φίλια και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την νέα ομάδα Μετεωρίτες.
“Ξαφνικά έστριψα. Έτσι απλά μου 'ρθε. Ακριβώς τη στιγμή που άφηνα τον κεντρικό δρόμο, κατάλαβα προς τα πού κατευθυνόμουν. Είχα καιρό να πάω εκεί...”
ΠΩΛ
Η ιστορία πίσω από το έργο:
Το 1999, τρείς θεατρικοί οργανισμοί το “Théâtre du Tandem” και το Théâtre en scène” από περιοχές του Καναδικού Κεμπέκ και της Βόρειας Γαλλίας με ανθρακωρυχεία, πρότειναν στην Καρόλ Φρεσέτ να γράψει ένα θεατρικό έργο εμπνευσμένο από τον κόσμο των ανθρακωρύχων. Λίγους μήνες αργότερα, η συγγραφέας έζησε για σύντομα χρονικά διαστήματα στις περιοχές Loosen-Gohelle, Rough-Noranda Και Sudbury για να έρθει σε επαφή με ανθρώπους που είχαν ζήσει ή ζουν από τα ανθρακωρυχεία. Είδε και άκουσε περίπου τριάντα άτομα που της μίλησαν για τη ζωή τους. Η Φρεσέτ κράτησε τη ζωντάνια, το κουράγιο, το σωτηριώδες χιούμορ και την ανθρωπιά των ανθρακωρύχων για να πλάσει τη μαγεία των σελίδων του έργου της στο οποίο θα σκιαγραφήσει με τον προσωπικό της τρόπο, την πραγματικότητα μιας κοινότητας που στερείται τα πάντα όταν τα ανθρακωρυχεία κλείνουν βυθίζοντας τους εργαζόμενους στη μιζέρια της ανεργίας, την περιθωριοποίηση και την υπαρξιακή μοναξιά.
Σημείωμα Μεταφραστή:
Επαναστατική ματιά, ύμνος στην αγάπη ή και τα δύο; Όποια ερμηνεία και να δώσεις στο τέλος του έργου «Η Βιολέτ στη γη» νιώθεις την πληρότητα ενός έργου βαθιά ανθρώπινου, συγκινητικού αλλά και κωμικού μαζί, ενός θεατρικού μικρόκοσμου που κινείται ανάμεσα σε σκοτάδι και φως. Μέσα από μία απλή ιστορία η Καρόλ Φρεσέτ μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη εξεύρεσης τρόπων να ζούμε μαζί ξεφεύγοντας από την μοναξιά.
Carole Frechette:
Γεννημένη το 1949 στο Μόντρεαλ του Καναδά, η Kαρόλ Φρεσέτ σπούδασε θέατρο «Στην Εθνική Σχολή Θεάτρου» του Καναδά και αμέσως μετά ενσωματώθηκε στο δυναμικό του φεμινιστικού- μαρξιστικού θεατρικού οργανισμού «Théâtre des cuisines” (1974), όπου κατέθεσε τη συμβολή της σε θέματα θεατρικής γραφής όσο και σκηνοθεσίας.
Έχει γράψει σημαντικό αριθμό θεατρικών έργων όπως το “Baby blues”(1989),”La peau d’ Elisa”(1998), ”Violette sur la terre”(2002). Τη χρονιά αυτή (2002) η Καναδή δημιουργός θα τιμηθεί με δυο σημαντικές διακρίσεις: το βραβείο “Elinore et Lou Siminovitch” για τη συμβολή της στο καναδικό θέατρο και το “Βραβείο Γαλλοφωνίας” του φεστιβάλ της γαλλικής πόλης Αβινιόν από την SACD(Société des auteurs et compositeurs dramatiques,- Εταιρία δραματικών συγγραφέων και συνθετών). Οι υψηλές αυτές διακρίσεις θα συμβάλλουν στο να γίνει γνωστότερο το έργο της στην Ευρώπη (και όχι μόνο) με αποτέλεσμα να κερδίσει διεθνή αναγνώριση. Το 2018 έγινε μέλος της Ακαδημίας Γραμμάτων του Κεμπέκ.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Δημήτρης Φίλιας
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Φαναριώτης
Σκηνικά-Κοστούμια: Σπύρος Μποφίλιος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Αλέξανδρος Θεοφυλάκτου
Trailer: Γιάννης Ψαλτάκης
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Θεοφυλάκτου
Art Work -Σχεδιασμός Αφίσας: LoverDo
Επικοινωνία-Δημόσιες Σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Καλέντζη, Σοφία Μελισσηνού, Τάσος Πετρίτσης, Κώστας Πλιάτσιος, Έλενα Τσέλιου
Το έργο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γρηγόρη
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 10€ | Μειωμένο: 7€ | Ατέλειες: 5€
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 από 6 Μαΐου έως 11 Ιουνίου 2019
Διάρκεια: 80 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Studio Μαυρομιχάλη
Μαυρομιχάλη 134, Τηλ. 2106453330
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
www.studiomavromihali.gr
Ο εαυτός και η αγάπη στοιχειώνουν το έργο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Σκηνές από ένα γάμο. Ο Γιόχαν και η Μαριάν είναι δυο υπάρξεις επίμονες, δυσπροσάρμοστες αλλά ταυτόχρονα εμμονικές, αδυνατούν να αλλάξουν τον εαυτό τους, απελπίζονται όταν διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να καταστούν αυτό που φαντάζονται, και αργούν να αντιληφθούν ότι ο δεσμός που τους κρατά συνδεδεμένους -και θα αντέξει όσο ζουν- είναι η ακατάβλητη, δύσκολη, αναπόφευκτη, αντιφατική αγάπη. Η αγάπη που κανείς από τους δυο δεν θα καταφέρει ποτέ να αποτινάξει από επάνω του. Η αγάπη που κάνει τον Γιόχαν και την Μαριάν να συντίθενται σε μια ύπαρξη διττή, που διατέμνει το χρόνο ακόμα και όταν οι δυο τους έχουν πάψει να είναι ζευγάρι.
Ο Νίκος Διαμαντής παρουσιάζει τις διακυμάνσεις του βίου της Μαριάν και του Γιόχαν, με τη διαφάνεια, την καθαρότητα και την αγχίνοια ενός λόγου που εκφέρεται -θαρρείς- στη ρωγμή του κρυστάλλου: κόβει ακριβώς στο σημείο όπου διαρρηγνύεται.
Η υπόρρητη ειρωνεία, η απροκάλυπτη βία, ο αναπάντεχος φόβος, η δύσκολη χαρά και η ανακουφιστική δειλία του ζευγαριού, αποκαλύπτονται επί σκηνής ως παραφράσεις μιας ανάγκης: της ανθρώπινης ανάγκης να ζήσει κανείς με αγάπη.
Η ιστορία ενός γάμου είναι η ιστορία της ανθρώπινης ανάγκης γιά αγάπη.
Η παράσταση εκτυλίσσεται φαινομενικά ως μια «χρονογραμμή» που παρακολουθεί τη βιογραφία της σχέσης ανάμεσα στον Γιόχαν και τη Μαριάν από την πλασματική ασφάλεια του γάμου, στην απιστία, τον χωρισμό, την αυτονόμηση και την επανασύνδεση... Μια διαδρομή που -ενώ εξωτερικά μοιάζει γραμμική και συνεχής- διασπάται εσωτερικά από τις εντάσεις του ψυχισμού, τις οπισθοδρομήσεις της μνήμης, από την αποκάλυψη της αλήθειας ανάμεσα στα ψέματα... Εντούτοις, οι «Σκηνές από ένα γάμο» παρότι μοιάζουν με μια ελεγεία για το ανέφικτο της συμπόρευσης του ζευγαριού, καταλήγουν -με τόνο σιωπηλά ραψωδικό- να υπερασπίζονται την αντοχή της αγάπης.
Ο Γιόχαν και η Μαριάν αγαπιούνται. Η αγάπη τους διαρκεί ενώ μεταμορφώνεται. Και -τελικά- διαγράφει κύκλους που διαρκώς χάνουν και ξανασυναντούν την τρυφερότητα, τη γοητεία, τη σεξουαλικότητα, τη φροντίδα.
Ταυτότητα
Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής
Μετάφραση: Χρήστος Χρυσόπουλος
Σκηνικά - Κοστούμια: Άση Δημητρουλοπούλου
Φωτισμοί: Άννα Σμπωκου
Κατασκευές: Θανασσης Θαλασσινος
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Επικοινωνία: Αρης Ασπρούλης
Ηθοποιοι
Ιωαννα Μακρη
Κωστας Καζανας
Κατερινα Παρισσινου
Λευτερης Παπακωστας
Θέατρο Σημείο
Διεύθυνση: Χαρ. Τρικούπη 4, Καλλιθέα 176 71
Τηλέφωνο: 21 0922 9579
Παραστάσεις
Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή 21.00
Εισιτήρια 15 ευρώ Κανονικό, 10 ευρώ Φοιτητικό, Άνεργοι Δωρεάν
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
-Μπορείς να διαγράψεις εκατό χιλιάδες ανθρώπους μονομιάς;
-Η Επανάσταση δεν γίνεται με λουλούδια. Αν πρέπει να παραμείνουν στις θέσεις τους τότε κρίμα!
-Το βλέπεις; Δεν αγαπάς τους ανθρώπους, Ουγκώ. Μόνο στις αρχές σου είσαι προσκολλημένος.
-Τους ανθρώπους; Γιατί να τους αγαπώ; Μήπως εκείνοι μ’ αγάπησαν;
-Τότε γιατί ήρθες μαζί μας; Αν δεν αγαπάς τους ανθρώπους δεν μπορείς να παλέψεις γι’ αυτούς.
Από τις 6 Μαΐου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στο Θέατρο 104 οι Apparatus παρουσιάζουν «Τα βρώμικα χέρια» του Ζαν – Πωλ Σαρτρ, σε νέα μετάφραση του Κωνσταντίνου Κωστογιαννόπουλου και απόδοση – σκηνοθεσία της Βάσιας Χρονοπούλου.
Κατά τη διάρκεια μιας εμπόλεμης κατάστασης, ένας νεαρός αριστοκράτης, ο Ουγκώ, εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα από μια αίσθηση ιδεαλισμού. Αυτό όμως που θα δει είναι τις αρχές του να χειραγωγούνται από τους αρχηγούς του Κόμματος. Κάποια στιγμή θα του ανατεθεί μια σημαντική αποστολή: να δολοφονήσει τον Χέντερερ, τον Γραμματέα του Κόμματος που ενστερνίζεται διαφορετική άποψη για το ήθος και τις μεθόδους της επαναστατικής πολιτικής. Ωστόσο, όταν έρχεται σε επαφή μαζί του αναπτύσσουν μια βαθιά σχέση. Εγκλωβισμένος σε ένα ηθικό δίλημμα προσπαθεί να αποφασίσει αν πρέπει να εκπληρώσει την αποστολή του ή, υποκύπτοντας στα αισθήματά του, να υποστηρίξει τον άνθρωπο που θαυμάζει.
Στα «Βρώμικα Χέρια» ο Σαρτρ επιχειρεί την απόδειξη των φιλοσοφικών του ιδεών. Μετατρέπει έναν διανοούμενο αντιήρωα, προσκολλημένο στην αγνότητα του, σε άνθρωπο της δράσης. «Ο άνθρωπος είναι οι επιλογές του». Ο Ουγκώ ανίκανος να καταλάβει το νόημα της ύπαρξής του, νομίζει ότι ο σκοπός των προλετάριων θα δώσει νόημα στην ζωή του. Προτιμά να ανατινάξει όλον τον κόσμο παρά να λερώσει τα χέρια του. Στο τέλος όμως κατανοεί τη φύση του ανθρώπου και αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του. Η ελεύθερη επιλογή του είναι ηθικά μοναχική και πολιτικά υπεύθυνη.
Όντας ο ίδιος ανατρεπτικός και ακολουθώντας κάθε φορά την προσωπική του άποψη, και όχι κάποιο καθεστώς, ο Σαρτρ αναπτύσσει στο έργο αυτό δύο χαρακτήρες, ενταγμένους μεν στο ίδιο Κόμμα, αλλά με ριζικά αντίθετη ιδεολογικά λογική: ο Χέντερερ θεωρεί ότι οι πολιτικοί πρέπει να προστατεύουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, ακόμα κι αν γι’ αυτό χρειάζεται να καταπατήσουν τις ιδέες τους, ενώ ο Ουγκώ είναι έτοιμος να καταστρέψει τα πάντα και τους πάντες για χάρη των ιδεών του. Ο Χέντερερ είναι πραγματιστής, αλλά και ανθρωπιστής, ενώ ο Ουγκώ είναι τυφλωμένος από τις πολιτικές του ιδέες. Η δολοφονία του Χέντερερ, ωστόσο, γίνεται σχεδόν μοιραία όταν ο Ουγκώ ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του, η Τζέσικα, διατηρεί σχέση μαζί του. Δεν τον σκοτώνει από ζήλεια, αλλά για την προδοσία του Χέντερερ στη σχέση εμπιστοσύνης και αλήθειας που είχε χτίσει μαζί του. Ο Ουγκώ αρνείται να εγκαταλείψει την ιδεολογία του και είναι έτοιμος να πεθάνει για αυτό. Κάνοντας πράξη τις σκέψεις του και αναλαμβάνοντας δράση, κερδίζει, εντέλει, την ελευθερία του.
Συντελεστές
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κωστογιαννόπουλος
Απόδοση - Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
Επιμέλεια κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνθα Καραδήμα
Βοηθός σκηνογράφου: Θεανώ Βάχλα
Φωτογραφίες: Αντώνης Λέκκος
Επικοινωνία: Δημήτρης Χαλιώτης
Παραγωγή: Apparatus
Παίζουν: Αντώνης Γιαννακός (Λουί & Χέντερερ), Κατερίνα Δημάτη (Όλγα), Σταύρος Λιλικάκης (Ιβάν, Ζωρζ & Καρσκύ), Γιάννης Μάνθος (Ουγκώ) , Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη (Τζέσικα), Νικόλας Φραγκιουδάκης (Σλικ & Πρίγκιπας).
Info
Πρεμιέρα: 6 Μαΐου
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 (μέχρι τις 4 Ιουνίου)
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (μειωμένο), 5 ευρώ (ανέργων)
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41, Γκάζι (πλησίον σταθμού «Κεραμεικός»)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3455020
«ΕΝΑΣ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΟΣ ΠΟΝΟΣ»
του Χάρολντ Πίντερ
Από 18 Μαρτίου, Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
για λίγες παραστάσεις
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη των ηθοποιών στον Σπύρο Σιακαντάρη.
«Η γυναίκα... Η γυναίκα πετυχαίνει συχνά, να ξέρεις, εκεί που ο άντρας σταθερά αποτυγχάνει»
Ένα ζευγάρι Άγγλων, μετά την πρώτη νιότη, ο Έντουαρντ και η Φλώρα, απολαμβάνουν το τσάι τους στη βεράντα. Είναι καλοκαίρι, η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, ο καιρός είναι υπέροχος και ο κήπος ανθισμένος. Τα πράγματα είναι, κατά πάσα πιθανότητα, όπως φαίνονται, αν και δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Μια συνάντηση φέρνει τα πάνω κάτω στο κατά τα άλλα φιλήσυχο ζευγάρι, ή καλύτερα, τα μέσα έξω.
To έργο «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» (πρωτότυπος τίτλος: A slight ache) γράφτηκε το 1958 από τον Χάρολντ Πίντερ και αρχικά προοριζόταν για το ραδιόφωνο. Στη συνέχεια όμως ανέβηκε επιτυχημένα και στη σκηνή ενώ ακόμα ζούσε ο συγγραφέας. Ο ραδιοφωνικός «χαρακτήρας» του έργου συνεχίζει παρ’ όλα αυτά να υφίσταται.
Υπαινιγμοί, φλέγμα, χιούμορ, ανατροπές… ο Πίντερ για άλλη μια φορά εστιάζει, ή βάζει στο στόχαστρο, τη σχέση ενός παντρεμένου ζευγαριού. Μια συνάντηση γίνεται η αφορμή για να αποκαλυφθούν οι επιθυμίες και οι φόβοι που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκονται στα λόγια που δεν λέγονται. Μερικές φορές εξάλλου, η επιθυμία και ο φόβος είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Το έργο «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» είναι απολαυστικό και ενοχλητικό ταυτόχρονα.
Είναι… Πίντερ!
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Αλέξης Αλάτσης
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χριστοφή
Σκηνικά/Κοστούμια: Μυρτώ Κοσμοπούλου
Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας
Μουσική: Stratum 3
Φωτογραφίες: Χρήστος Καλαϊτζής
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευαγγελία Καπογιάννη
Επικοινώνια/Δημόσιες σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Δημοσθένης Φίλιππας, Μαρία Μπρανίδου, Κωσταντής Μιζάρας
Είσοδος: 12 ευρώ, 8 ευρώ μειωμένα (άνεργοι και φοιτητές), 5 ευρώ οι ατέλειες.
Διάρκεια: 80 λεπτά
Θέατρο ΜΠΙΠ
Αγίου Μελετίου 25 & Κυκλάδων, Κυψέλη
τηλέφωνο κρατήσεων: 2130344074
beepkipseli.webnode.gr
facebook ΜΠΙΠ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
του ΝΙΚΟΥ ΟΡΛΩΦ
Μια ανατρεπτική σουρεαλιστική κωμωδία που αναδεικνύει το πρόβλημα της έλλειψης ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, καθώς και το υπαρξιακό Δράμα του απόλυτου κενού και της μοναξιάς που βιώνει ο άνθρωπος στην καθημερινότητά του,παίζεται κάθε Κυριακή, στο θέατρο Παραμυθίας,Έργο εμπνευσμένο από κείμενα των Ζιώγα και Ιονέσκο.
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Η Περσεφόνη, η αδερφή της και οι δύο θείες τους περιμένουν στο σαλόνι του σπιτιού τους την έλευση ενός υποψηφίου γαμπρού για την Περσεφόνη. Μαζί τους βρίσκεται και η προξενήτρα που θα προσπαθήσει να ολοκληρώσει το συνοικέσιο.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία / Κείμενο
Νίκος Ορλώφ
Ερμηνεύουν οι:
Κωνσταντίνος Κατσούγκρης, Σμαράγδα Μιλτσούδη, Ζωή Μπέλα, Αλεξάνδρα Ρόθου, Αθηνά Σταυράκου
Ήχοι, φωτισμοί, σκηνικά, κοστούμια
Ομάδα Feed the duck
Φωτογραφίες
Γρηγόρης Σιαβέλης
Επικοινωνία
Μαρία Κωνσταντοπούλου
Θέατρο Παραμυθίας
(Παραμυθίας 27 και Μυκάλης, Κεραμεικός)
Κάθε Κυριακή στις 21:30
Διάρκεια 65΄
Διάρκεια Παραστάσεων
μέχρι 26 Μαΐου 2019
Τιμές εισιτηρίων
10, 7 (μειωμένο), 5 ευρώ (ατέλειες)
Τηλέφωνα κρατήσεων:
210 3457904 και 699 5369775
Τη γλώσσα μου την καίει το μπούκοβο. Οι πράσινες και κόκκινες, μικρές πιπεριές. Εκείνες με τα σπόρια. Και οι Ταϊλανδέζικες σούπες. Και όλα όσα δεν άρθρωσε ποτέ. Όλες οι λέξεις που έμειναν κολλημένες πάνω της να παρασιτούν.
Τη μύτη μου την καίει το ότι δεν μυρίζει τίποτα. Καλά, κανείς δεν φτιάχνει τίποτα σ’ αυτή την πόλη; Ένα καφέ ρε παιδί μου, μια πίττα, μια μπουγάδα, ένα φρεσκοβαμμένο κάτι τέλος πάντων. Μέχρι και το καινούργιο βιβλίο έχει μυρωδιά. Που το ξεφυλλίζουν, να πάω να το μυρίσω; Κι η άνοιξη που πήγε; Την έφαγαν οι αλλεργίες; «Δω μου να μυρίσω κάτι», μού ‘λεγε ένας φίλος, «έστω τον καπνό από το τσιγάρο». Έστω.
Τα μάτια μου τα καίνε οι οθόνες. Πολλές οθόνες. Κάθε μεγέθους οθόνες. Έχεις δει ποτέ οθόνη σε μέγεθος ματιού; Κοίτα γύρω σου… Απομιμήσεις προβολών με μάτια σε γυάλισμα οθόνης. Στραμμένα μόνο μέσα σε οθόνες. Οπότε ξέχνα το! Οι απομιμήσεις είναι αυτές που καίνε τα μάτια μου περισσότερο. Απομιμήσεις προβολών περιφέρουν την έλλειψη πρωτοτυπίας τους. Κάψιμο.
Τα αυτιά μου καίγονται στα λόγια τα μεγάλα. Αυτά που λέγονται για να ειπωθούν και τίποτα δεν λένε. Όχι, ακόμα καλύτερα: τα αυτιά μου καίγονται στα λόγια τα χοντρά, τα οργισμένα και χιλιοειπωμένα. Αυτά που έχουν το θράσος να φουσκώνουν με μια επίφαση δικαίου. Αυτά που έχουν το θράσος να κρίνουν, να διαχωρίζουν και να γκετοποιούν από το θρόνο της βολικής ακαμψίας τους.
Εν περιλήψει, έτσι καίγονται τα εγκεφαλικά μου κύτταρα. «Άδικα η φύση φύσηξε μέσα μας τον λόγο που ήταν προορισμένος να γίνει η μνήμη και η πρόβλεψη του κόσμου», γράφει ο Σαίξπηρ. Και την ίδια στιγμή που το γράφω, ενοχικά το σβήνω και το ξαναγράφω. Τα εγκεφαλικά μου κύτταρα χορεύουν σε ρυθμούς ταχείας καύσης.
Ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά.
Το δέρμα μου το καίει ο ανοιξιάτικος ήλιος. Αυτός που αύριο δεν ξέρεις αν θα είναι εκεί.
H Έλλη Σαρρή με την Θεατρική ομάδα Παπαλάνγκι, παρουσιάζουν την παράσταση "Ελέφαντας" στο Θέατρο 104
κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15 | μέχρι τις 18 Απριλίου
Είναι δική μου αίσθηση ότι πεθαίνουν πολλοί άνθρωποι τους τελευταίους μήνες; Μήπως μεγαλώνω επικίνδυνα; #megalono_epikindina
Τα ξημερώματα της Τρίτης έφυγε από τη ζωή και ο Βασίλης Λυριτζής μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο #R.I.P
Την πιο εμπνευσμένη αφίσα που έχω συναντήσει,εδώ και καιρό στην Αθήνα την είδα το Σάββατο στο Πάντειο!
Ε; Τι λέτε; Rap, Techno,Psy μουσικές με κεντρικό πρόσωπο τον Σπύρο Παπαδόπουλο, εμπνευσμένη προφανώς από το απόσπασμα με τον παρουσιαστή να «λικνίζεται» όταν ήταν στην σκηνή οι «Μέλισσες» #stin_ugeia_mas
«Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πιο σημαντικά από τις συμφωνίες. Η φράση αυτή αξίζει το Βραβείο Νόμπελ». Τάδε έφη Πάπας Φραγκίσκος για τον Αλέξη Τσίπρα. Αλήθεια όμως, τι γίνεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα στη χώρα; Το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία και την παιδεία για παράδειγμα; #vraveia_kai_malakies
Είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκία. Ο Σουλτάνος κατέχει το 90% των Μ.Μ.Ε και όμως ο υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος AKP για τη δημαρχία της Πόλης, Μπιναλί Γιλντιρίμ, ηττήθηκε από τον Εκρέμ Ιμάμογλου. Ξέρετε τι μου θυμίζει αυτό; Τις fake δημοσκοπίσεις και την προπαγάνδα του ΣΚΑΙ…Σε μια εποχή σαν την σημερινή όλα δείχουν ότι η πόλωση και η πλύση εγκεφάλου φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα….
Δύο ειδήσεις που μας γυρίζουν αιώνες πίσω:
#ουμανισμός #πολιτισμός #σκοταδισμός
Επιτέλους το παραδέχτηκε: Ο Πέτρος Γαϊτάνος είναι η μετενσάρκωση του Πάσχα. Η διαφήμιση που έκανε για τα Jumbo ανεβάζει τον πήχη αυτοθαυμασμού και αυτοσαρκασμού ταυτόχρονα. #Γαϊτάνος_4_ever
Σάββατο βράδυ πάμε ΑΑΒΟΡΑ.Μεταμεσονύχτια προβολή της λέσχης «Midnight Express» της ταινιάρας «The Rocky Horror Picture Show». Η προβολή γίνεται για καλό σκοπό. Μέρος των εσόδων θα πάνε στον δικαστικό αγώνα για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου.
Η πιο καλτ από τις καλτ ταινίες – μια καλή αφορμή για όσους δεν την έχετε δει – και για καλό σκοπό!Ραντεβού τα μεσάνυχτα!#justice_for_Zak/Zackie
Ακόμα και αν δεν θέλεις να πάρεις το Μετρό, ως την Κυριακή μπορείς να περάσεις από τον Σταθμό Συντάγματος για να δεις την έκθεση που οργανώνουν οι Έλληνες γελοιογράφοι. Ο τίτλος του “κόλπου” τους είναι Democrisis. Μαζί με τα δικά τος σκίτσα φιλοξενούν δουλειές Ιταλών συναδέλφων τους. Όσοι λένε πως δεν υπάρχει τροφή για σκέψη σήμερα στην Ελλάδα ας ανασκευάσουν. Οι Έλληνες γελοιογράφοι γι’ ακόμα μια φορά με ευαισθησία παρουσιάζουν το παρόν της Ευρώπης, της χώρας μας, με μοναδικό, εντελώς καλλιτεχνικό τρόπο. #democrisis
(το σκίτσο είναι του Βασίλη Παπαγεωργίου – εκθεση «DEMOCRISIS– Δημοκρατία σε κρίση»)
Και για μια ακόμα φορά λέμε “εμετικό” πανό που αναρτάται σε γηπεδικό χώρο. Το «Γαύρε, θυμήσουτον θρίαμβο της Παιανίας» – αν θυμάστε κάποτε στην Παιανία έγινε ένα οπαδικό ραντεβού δύο ομάδων Παναθηναϊκών και Ολυμπιακών που είχε ως κατάληξη νεκρό άνθρωπο – που σήκωσαν οι Γαύροι – γιατί οι Ολυμπιακοί υποθέτω δεν δέχονται το πνευματικό νταβατζιλίκι τιποτένιων – δεν είναι μόνο εμετικό. Μπορείς να το δεις και ως καταγραφή πραγματικότητας. Το πρόβλημα είναι τι υπάρχει πίσω από το πανό. Και πως η εισαγωγή του λουμπεναριού από γραφικότητα έγινε επικαιρότητα. Με πόσα Άντε Γεια θα γελάσεις ακόμα;#luben
Χτες ο Λαζόπουλος πώς σας φάνηκε; Τα ίδια ε; Το αφιέρωμα στον Γιώργο τον Αυτιά είχε την γλύκα του πάντως. Ο δεύτερος επιμένει να λέει πως τα κόμματα δεν θέλουν τους αυτοδημιούργητους. Η πλάκα είναι πως ο Γιώργος θέλει να μιλήσει σε πρώτο ενικό αλλά κρατάει τα προσχήματα….#lakis
Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας!Πέθανε το πρωί της Τρίτης ο δημοσιογράφος Βασίλης Λυριτζής.
«Είναι σαν να έχασα τον αδερφό μου. Είναι ένα πάρα πολύ βαρύ πλήγμα για μένα, αυτό μόνο μπορώ να πω» είπε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Οικονόμου.
Δείτε την ανακοίνωση της τραγικής είδησης από τον Δημήτρη Οικονόμου:
Οι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΜΑΓΕΙΡΙΚΕΣ είναι η θεατρική εκδοχή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ανδρέα Στάικου που έχει μεταφραστεί σε 34 γλώσσες, έχει ανέβει στην Comédie-Française στο Παρίσι, καθώς και σε πολλά άλλα θέατρα του κόσμου και έχει μεταφερθεί με επιτυχία στον κινηματογράφο.
Δύο νέοι άνδρες (Δημήτρης Τσολάκης, Άρης Παπαδημητρίου) ανακαλύπτουν τυχαία ότι έχουν την ίδια ερωμένη, (Μαργαρίτα Πανουσοπούλου), μία σαγηνευτική γυναίκα-αράχνη, ακαταμάχητη, αδηφάγα, αρχετυπική μορφή θηλυκότητας και αισθησιασμού που θρέφει τις ερωτικές φαντασιώσεις όλων των ανδρών που την συναντούν. Οι δύο ήρωες αρχίζουν να την διεκδικούν, ο καθένας τους μόνο για τον εαυτό του, με όπλο την μαγειρική τους δεινότητα. Τους κατευθύνει σ’ αυτό ένας μυστηριώδης υποκινητής (Κωνσταντίνος Τζούμας) ο οποίος κινεί τα νήματα της μαγειρικής σύγκρουσης των αντεραστών και φαίνεται να έχει δικούς του λόγους που τον εμπλέκουν σ’ αυτήν την ερωτική διαμάχη. Συνταγές και γεύσεις ζωντανεύουν, παρασύρουν στην απόλαυση και παίζουν κρίσιμο ρόλο σ’ αυτήν την λαχταριστή ιστορία αποπλάνησης και απενοχοποίησης των αισθήσεων.
«…Το Θέατρο και η Μαγειρική είναι τέχνες της γενναιοδωρίας, απευθύνονται άμεσα στους άλλους και υμνούν και οι δύο το εφήμερο των πραγμάτων. Η προετοιμασία τους έχει μακρά και επίπονη διάρκεια και η απόλαυση που προσφέρουν διαρκεί πολύ λίγο. Η ερωτική σχέση κρατά όσο οι διακοπές, όσο ένα όνειρο, όσο ένα ηλιοβασίλεμα, όσο ένα θεσπέσιο έδεσμα. Οι στιγμές, η κάθε στιγμή ενός έρωτα, η κάθε μπουκιά ενός εδέσματος, είναι μοναδικές και ανεπανάληπτες. Απαιτούν την πλήρη συμμετοχή μας, την πλήρη αιχμαλωσία μας στην απόλαυση…» Ανδρέας Στάικος
Συντελεστές
Κείμενο: Ανδρέας Στάικος
Σκηνοθεσία: Κερασία Σαμαρά
Δραματουργική Επεξεργασία: Ηρακλής Λογοθέτης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κώστας Βελινόπουλος
Μουσική: Τάσος Καρακατσάνης
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Κινηματογράφηση: Νίκος Βουτενιώτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Αντωνόπουλος
Φωτογραφίες: Νίκος Βουτενιώτης – Τζέννυ Γαβρά
Επεξεργασία Ψηφιακού Υλικού: Πέτρος Αργυρός
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: ΘΕΣΙΣ, www.thesisproduction.gr - ΥΠ.ΠΟ.
Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Τζούμας, Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, Δημήτρης Τσολάκης, Άρης Παπαδημητρίου
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Πληροφορίες Παράστασης
Παραστάσεις : Από Παρασκευή 3 Μαΐου
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή στις 21:15
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 13€
Μειωμένο: 10€
Ατέλειες: 5€
Διάρκεια παράστασης
80 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων
Viva.gr
Θέατρο Αλκμήνη
Αλκμήνης 8-12, Γκάζι
Σταθμός ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός
Τηλέφωνο: 210 3428650
