Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με ένα αφιέρωμα στη Χρύσα Σπηλιώτη, που υπηρέτησε το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, ως ηθοποιός, θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παιδαγωγός.

Η αγαπημένη μας Χρύσα ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΘΒΕ, το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια από το 2015 μέχρι το 2018 ως εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.

Ταλαντούχα, χαρισματική, δημιουργική και πάντα χαμογελαστή, σκόρπισε με την απώλειά της απέραντη θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο που υπηρέτησε, αγάπησε και διακρίθηκε. Η «δική» μας Χρύσα «χάθηκε» με το σύζυγό της, στην πύρινη λαίλαπα στο Μάτι της Αττικής, μαζί με δεκάδες ανθρώπινες ζωές τον Ιούλιο του 2018.

Όλοι εμείς, που τη γνωρίσαμε μέσα από τη δουλειά της και συνεργαστήκαμε μαζί της αφιερώνουμε την «Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου» στον ωραίο, φωτεινό και μοναδικό αυτόν άνθρωπο. Γιορτάζουμε την «Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου» και θυμόμαστε την Χρύσα Σπηλιώτη που παραμένει κοντά μας μέσα από το συγγραφικό έργο της.

Στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, ηθοποιοί του ΚΘΒΕ θα παρουσιάσουν σκηνές από τα θεατρικά έργα της Χρύσας Σπηλιώτη: «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική», «Σκοτσέζικο ντους», «Αγκά… σφί… και φί…», «Με διαφορά στήθους», «Φωτιά και νερό», «Ποιος κοιμάται απόψε;», «Το μάτι της τίγρης», «Πόρτες», «Η αληθινή σου ιστορία;» και «Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος», σε σκηνοθετική επιμέλεια της Μελίνας Αποστολίδου και του Σαμψών Φύτρου.

Την εκδήλωση θα προλογίσει η φίλη και συνεργάτης της Χρύσας Σπηλιώτη, ηθοποιός και σκηνοθέτης Αννέτα Παπαθανασίου που θα παρουσιάσει ένα 20λεπτο ντοκιμαντέρ που ετοίμασε η ίδια, το οποίο περιλαμβάνει οπτικοακουστικά ντοκουμέντα που καταγράφουν την πορεία της Χρύσας Σπηλιώτη στην ελληνική θεατρική σκηνή.

Το θέατρο είναι η πιο συνεργατική μορφή τέχνης. Άνθρωποι συνυπάρχουν και συνομιλούν, με στόχο τη δημιουργία. Το αποτέλεσμα επικοινωνεί με τη σειρά του, με άλλους ανθρώπους.

Κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, το θέατρο γιορτάζεται από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Φέτος στην παγκόσμια ημέρα θεάτρου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θέλει να μιλήσει για έναν άνθρωπο μόνο. Έναν άνθρωπο πολύ δικό του. Θέλει να τιμήσει τη Χρύσα Σπηλιώτη, παρουσιάζοντας αποσπάσματα από τα έργα της.

«Εμείς δεν είμαστε τίποτε άλλο από θνητοί, όμως το θέατρο είναι τόσο αιώνιο όσο η ίδια η ζωή» Sultan Bin Mohammad Al-Qasimi (απόσπασμα από το μήνυμα για την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου 2007). Μαρία Μπαγανά, Μελίνα Αποστολίδου, Σαμψών Φύτρος

Συντελεστές
Σκηνοθετική επιμέλεια: Μελίνα Αποστολίδου, Σαμψών Φύτρος
Δραματουργική επεξεργασία: Μαρία Μπαγανά
Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Λαζαρίδου, Ειρήνη Χατζηκυριακίδου

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ: Λευτέρης Αγγελάκης, Μελίνα Αποστολίδου, Έκτωρ Καλούδης, Ζωή Λύρα, Γιάννης Μαστρογιάννης, Παναγιώτα Μπιμπλή, Χρίστος Νταρακτσής, Λίλιαν Παλάντζα, Ρούλα Παντελίδου, Γωγώ Παπαϊωάννου, Μανώλης Φουντούλης, Σαμψών Φύτρος

Διάρκεια: 90 λεπτά

Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Στις 21:15

Τοποθεσία:
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Εθν. Αμύνης 2, Θεσσαλονίκη

Eισιτήρια:
Είσοδος Ελεύθερη

Πληροφορίες / Κρατήσεις:
www.ntng.gr

Μέχρι την Κυριακή 31 Μαρτίου θα παρουσιάζεται στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα το έργο του Ουϊλιαμ Σεξπηρ σε διασκευή – σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή.

Πρόκειται για μια κωμωδία(;) που εξυμνεί τον αλτρουισμό, την άδολη φιλία και φυσικά τον έρωτα κι από την άλλη, τιμωρεί το φανατισμό, την εμπάθεια, τη μικροψυχία και την απανθρωπιά.

Το βασικό ερώτημα είναι αν ο «νόμος» παραμένει Νόμος, όταν στέκεται στενά στο «γράμμα» του, περιφρονώντας την ανθρωπιά και την ηθική.

Προτείνεται για μεγαλύτερα παιδιά, αν και είναι απόλυτα κατανοητό και σε μικρότερα κάποιας θεατρικής εμπειρίας.

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Μουσική: Νίκος Τσέκος
Σκηνικά: Γιοβάννα Πρασίνου
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Χορογραφία: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Ερμηνεύουν: Κώστας Κλάδης, Αυγοστίνος Ρεμούνδος , Αννίτα Κούλη, Κατερίνα Τσεβά,
Κώστας Τζαφέρης, Πασχάλης Μερμιγκάκης, Οδυσσέας Κιόσογλου.

Παραστάσεις: Κυριακή ώρα 15:00
Καθημερινές παραστάσεις για σχολεία.

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10 €, φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων 7 €.  

Το σχετικό video :
https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=Fx9j3kP40Sg

ΘΕΑΤΡΟ  «ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ»
Πλατεία ηλεκτρικού σταθμού Ν. Φαλήρου
www.katoapotigefyra.gr
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πληροφορίες- κρατήσεις: 210 4816200, 210 4816207
Ηλεκτρονική προπώληση: viva.gr

«Ήθη και Έθιμα εκτός Σεγκεν», μια κωμωδία υψηλών ταχυτήτων, γρήγορων εναλλαγών, αστείρευτου χιούμορ και σατιρικής διάθεσης, για όλα αυτά που όλοι σκεπτόμαστε, αλλά δεν τολμάμε να ξεστομίσουμε. Από την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», αίθουσα «Ιφιγένεια».

Έχοντας γνωρίσει τεράστια επιτυχία στα stand – up comedy της, η Σοφία Μουτίδου, γράφει και σκηνοθετεί μια εκρηκτική παράσταση στην οποία και πρωταγωνιστεί μαζί με 4 ταλαντούχους άντρες ηθοποιούς, τους: Δημήτρη Διακοσάββα, Μάρκο Μπουγια, Τιμόθεο Θάνο και Αντώνη Στρατηγάκη.

Ο Αδάμ και η Εύα, ακριβώς ύστερα από το προπατορικό, επιβιβάζονται σε μια πτήση και ανακαλύπτουν χώρες, έθιμα και ανθρώπους, προκειμένου να βρουν πού θα εγκατασταθούν.

Μεταμορφώσεις σε Ισπανούς χορευτές, Γάλλους εραστές, Ταϊλανδές αεροσυνοδούς, Αφρικανούς ιθαγενείς, Εσκιμώους πενθούντες, Ινδές μπολυγουντιανές σταρ, Τούρκους πρωταγωνιστές και φυσικά, σε Έλληνες! Σε μανάδες σε απόγνωση, σε γιαγιάδες που κλαίνε, σε οικογενειακούς καβγάδες, σε ελληνικά ριάλιτι, στις μεγαλύτερες φωνές μας.

Και μέσα σε όλα αυτά, μια μέρα από τη ζωή της Κλεοπάτρας και της Μήδειας...

Και μια νύχτα μέσα σ΄ ένα μουσείο, όπου ζωντανεύουν τα μεγαλύτερα έργα της ζωγραφικής και μας λένε τον πόνο τους...

Τί θα διαλέξουν οι πρωτόπλαστοι;

Και, αλήθεια…. τί θα διάλεγες εσύ;

Συντελεστές

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Σοφία Μουτίδου

Σκηνικά: Λεονάρντο Πάτσος

Ενδυματολόγος: Ελένη Μπλέτσα

Επιμέλεια κοστουμιών: Σοφία Μουτίδου

Κατασκευή κοστουμιών: Workshop Makis

Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Δημιουργιαβίντεο: Sub.Urban Images and Soundscapes

Στούντιο Ηχογράφησης: 9800 Studios

Επιμέλεια ήχου και εικόνας: Κονταξής Κωνσταντίνος

Χειριστής ήχου και εικόνας: Κονταξής Κωνσταντίνος

Χειριστής φώτων: Χαδούλης Άγγελος

Φροντιστής παράστασης: Αντώνης Γκούβας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντώνης Γκούβας

Επικοινωνία-Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη

Οργάνωση Παραγωγής: Χρυσάνθη Γεωργαντίδου

Σύνθεση / στίχοι πρωτότυπου Τραγουδιού παράστασης: Μιθριδάτης

Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Συρίγου

Μουσική Παραγωγή: Χριστίνα Συρίγου

Η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Heaven

Παίζουν: Σοφία Μουτίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Τιμόθεος Θάνος, Μάρκος Μπούγιας, Αντώνης Στρατηγάκης

Ευχαριστούμε θερμά την Συρίγου Χριστίνα η βοήθεια της οποίας ήταν ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ για την υλοποίηση και δημιουργία της παράστασης καθώς και τον πολιτιστικό σύλλογο Μάνης για την πολύτιμη οικονομική συνεισφορά του την οποία επιμελήθηκε η ίδια.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημέρες &ώρες παραστάσεων:

Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ στις 20:30 ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ στις 21:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικά εισιτήρια: €15

Προπώληση μέσω viva : €12

Ισχύουν ειδικές τιμές για Α.Μ.Ε.Α., φοιτητές, ανέργους στα ταμεία του θεάτρου

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Στα ταμεία του θεάτρου, Πειραιώς 254, Ταύρος

Στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.viva.gr & στα σημεία προπώλησης του δικτύου Viva

Τηλεφωνικά στο T. 212 254 0300 και στο 11876

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:

Entertain.GR | ΑΜΚΕ Ονείρους, Κλεισόβης 2 & Θεμιστοκλέους, Εξάρχεια,

Τηλ. 2121050020, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

«ΘΕΑΤΡΟΝ»

Πειραιώς 254, Ταύρος

Τ. 212 254 0300

www.theatron254.gr

http://www.facebook.com/Theatron254

«Ελληνικός Κόσμος»

Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που γεμίζουν το καμαρίνι τους πράγματα. Συνήθως έχω μανταλάκια ντεμακιγιάζ, ενυδατική κρέμα και κολόνια. Το πολύ να έχω και κάποιο σημείωμα από την οικογένεια ή φίλους μου από την πρεμιέρα, που μπορεί να έχουν φέρει κάτι όπως λουλούδια κλπ.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.
Δεν έχω παράπονο! Και φέτος με τη Γεωργία στο «Έλα να παίξουμε» διασκεδάζουμε πάρα. Λέμε λόγια ενώ ταυτόχρονα ντυνόμαστε, αλλά είναι μία διαδικασία στην οποία γελάμε πάρα πολύ! Το ίδιο διασκεδαστικό ήταν και το καμαρίνι που είχα στην παιδική σκηνή του Εθνικού στο «Ο Μόγλης και οι περιπέτειές του στη ζούγκλα» όπου επίσης διασκεδάζαμε πάρα πολύ με όλο το θίασο, αλλά κυρίως με τη Μαργαρίτα Βαρλάμου, την Έφη Λιάλιου και την Χριστέλλα Γκιζέλη που είχαμε κοντινά καμαρίνια.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο καμαρίνι υπόψη μου, αλλά μου άρεσε πολύ να πηγαίνω στο Θεατρικό Μουσείο, που δυστυχώς τώρα δεν υφίσταται. Εκεί έβλεπα τα καναρίνια όλων των μεγάλων Ελλήνων ηθοποιών το ένα δίπλα στο άλλο, με προσωπικά αντικείμενα, κοστούμια, φωτογραφίες… Ένιωθα πως μπαίνω σε έναν άλλον αιώνα.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Μία ανάμνηση που με κάνει να χαμογελώ είναι η εξής: είμαι στο εθνικό θέατρο τέλη Φλεβάρη στο «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, έχουμε παράσταση και την ίδια μέρα, στο θέατρο Άβατον είναι η πρεμιέρα του έργου μου «Φροσύνη» το οποίο και συνσκηνοθετώ με τον Λάζαρο Βαρτάνη. Όσο παίζω, λοιπόν, το μυαλό μου είναι στην πρεμιέρα, στη σκέψη του πόσο κόσμο θα έχει, πως πάει η προετοιμασία και αν θα προλάβω να δω έστω λίγο από την παράσταση φεύγοντας σαν σφαίρα από το Εθνικό. Είμαι στο καμαρίνι μου μεταξύ δύο σκηνών και αλλάζω ρούχα, όπου σκάει στο κινητό μου μήνυμα από τον Λάζαρο: Είμαστε φουλ. Θα βάλουμε κόσμο και στα σκαλάκια». Τρελάθηκα από τη χαρά μου και ευτυχώς πρόλαβα και είδα και την παράσταση σχεδόν από την αρχή.

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Να βάλω κολόνια. Μου αρέσει πολύ όταν συγχαίρω ηθοποιούς μετά από παράσταση να μυρίζουν όμορφα, οπότε το ίδιο επιδιώκω και εγώ. στο «Έλα να παίξουμε» με τη Γεωργία το τελευταίο πράγμα είναι να κλειδώσουμε την πόρτα του καμαρινιού και να βεβαιωθούμε πως έχουμε βγάλει όλο το μακιγιάζ από το πρόσωπό μας!

Γεωργία Πιερρουτσάκου: «Ο Έρωτας Είναι Σαν Το Σκάκι, Παιχνίδι Διασκεδαστικό Και Ανταγωνιστικό Ταυτόχρονα»

Για την παράσταση
H Mortgage είναι μια ανισόρροπη, δολοφονική διευθύντρια σκηνής. Έχει ψηφιστεί από τους συμμαθητές της ως «η πιο βαρετή γυναίκα του κόσμου». Η Mortgage έχει κάψει και το τελευταίο θέατρο πάνω στη γη. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα σωστά. 

Εμπνευσμένο από το κάλεσμα του Antonin Artaud για ένα Θέατρο της Σκληρότητας, με στόχο να βγάλει τους θεατές από την υπαρξιακή τους αδράνεια, αυτή η παράσταση είναι μια devised φαρσοκωμωδία τρόμου - συνδυάζοντας το ξεχωριστό θεατρικό στυλ σωματικού θεάτρου και την ιδιαίτερη αισθητική - σήμα κατατεθέν του David Glass - με τον γκροτέσκο και τραγικό κόσμο του «Καθαρτηρίου» του Νταντέ. 

Μέσα από τα κωμικά «LAZZΙ» της κομέντια ντελ άρτε, σκετσάκια που δανείζονται στοιχεία από το βαριετέ και την επιθεώρηση, χορογραφημένη κίνηση αλλά και ένα βαθιά ποιητικά κείμενο, η παράσταση «Mortgage» διερευνά την αποσύνθεση ενός θεατρικού σύμπαντος όπου τεχνικές και είδη θεάτρου συλλέγονται από τον σκουπιδότοπο της θεατρικής ιστορίας και αναμιγνύονται για να διασκεδάσουν και να προκαλέσουν. 

Η παράσταση αφορά τη καταστροφή μιας νεαρής γυναίκας - της Mortgage - μέσα σε ένα άσυλο, από «γιατρούς» των οποίων η θεραπεία μοιάζει πιο πολύ με μια πράξη σκληρής και ανόητης αγριότητας.

Ως εκ τούτου, το έργο χλευάζει και αποσταθεροποιεί την αντίληψη πως το κατεστημένο βασίζεται σε ένα ευφυές σύστημα φροντίδας και προόδου.

Όλοι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν προέρχονται από τον ίδιο χώρο του σωματικού θεάτρου και μοιράζονται με τον σκηνοθέτη David Glass την ίδια προκλητική και παιγνιώδη διάθεση. 

Η διαδικασία γραφής και ανάπτυξης του έργου χρειάστηκε τρία χρόνια, δουλεύτηκε σε τέσσερις διαφορετικές χώρες και είχε ως στόχο να ωθήσει τους ηθοποιούς σε μια υπέρβαση και σε μια κατάσταση δαιμονισμένης έκσταση  ώστε να εξερευνήσουν τις αρχές του Artaud αλλά να πάνε και πέρα από αυτές. 

Το μανιφέστο του Artaud για το Θέατρο της Σκληρότητας - στο ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ - είναι μια επίκληση στο Ιερό Θέατρο του Πίτερ Μπρουκ που επιδιώκει να ξαναβρεί την τελετουργική και πνευματική διάσταση της δραματικής τέχνης και προσφέρει μία ολοκληρωμένη κάθαρση στο κοινό, ειρωνικά  μέσα από μεταφορές πόνου και αρρώστιας.

Με στοιχεία και ρυθμούς από τον μπαλινέζικο χορό, που θέλει τους χορευτές σε μια κατάσταση έκστασης, o Artaud οραματιζόταν ένα θέατρο που θα άγγιζε κατευθείαν το υποσυνείδητο των θεατών, θα τους φόβιζε, θα τους σόκαρε και ως εκ τούτου θα τους οδηγούσε σε μία βαθύτερη κατανόηση της ύπαρξης τους. 

Ήταν ο ύστατος επαναστάτης ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη αστική τάξη του καταναλωτικού καπιταλισμού. Ο Artaud επεδίωκε να τρομοκρατήσει και να "ξεσκίσει" τις δομές της αγαπημένης του τέχνης, ώστε να την επαναπροσδιορίσει από την αρχή, πιο αγνή, πιο δυνατή - μέσα από τις στάχτες της.

Παρόλο που το μανιφέστο του είναι πιο πολύ ποίηση παρά πρακτική, πιο πολύ όνειρο παρά θεωρία, οι βίαιες επιθυμίες του Artaud συμπίπτουν με το όραμα του David Glass για ένα κόσμο που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού ως αποτέλεσμα της κατάχρησης και της κακοδιαχείρισης από πλευράς θεσμών. 

Το «Καθαρτήριο» θα μπορούσε και να αντικατασταθεί με το «κοινωνικοπολιτικό σύστημα» την πολιτική εξουσία, την οικονομία, το εκπαιδευτικό σύστημα, την ιατρική περίθαλψη και την κοινωνική πρόνοια.

Τελικά, η βία και το γκροτέσκο  της παράστασης παραδόξως ευελπιστούν να εμπνεύσουν την αναζήτηση για νέα ελπίδα και ταυτόχρονα μέσα από την αρτιότητά της - ελπίζουμε - να αναδειχθεί μια ανομολόγητη τρυφερότητα. 

Ελπίζουμε η παράσταση αυτή να σας κάνει να γελάσετε, να κλάψετε, να αναστατωθείτε, να σας αφυπνίσει και να σας κάνει να δείτε ξεκάθαρα την τρέλα του κόσμου εν έτει 2019. Για αυτή τη φάση δημιουργίας της παράστασης η ομάδα έλαβε επιχορηγήσεις από την ευρωπαϊκή ένωση και το Νορβηγικό συμβούλιο τεχνών. 

Αυτό τον καιρό σχεδιάζεται μια ευρωπαϊκή περιοδεία για το 2020 με κύριο άξονα το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι είναι ένα βαθιά ευρωπαϊκό έργο.

Μια συνεργασία των Created a Monster και του David Glass Ensemble. 

Αυτό το project είναι το δεύτερο της σειράς «Θεία Κωμωδία» του David Glass. 

Η «Θεία Κωμωδία» δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε στο Trinity Laban και από εκεί μεταπήδησε στο Soho Theater. Μέσα απ’ τη διαδικασία αυτή ξεπήδησε ο χαρακτήρας της Mortgage. 

Στη συνέχεια η παράσταση  “Mortgage” συμμετείχε σε δημιουργικές διαδικασίες των Arts Council England, Arts Council Norway, Collettivo Teatro, Siena, Theatre Delicatessen, Broadgate, The Bikeshed, Exeter, The Pleasance, Islington, HeadFirst and Omnibus Theatre, Clapham.

Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη David Glass και την ομάδα του
Ο σκηνοθέτης David Glass υπήρξε μαθητής των Jacques Lecoq, Jerzy Grotowski, Augusto Boal, Mike Alfreds και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος σε 70 και πλέον χώρες. Η μέθοδός του, “Δημιουργική Πρακτική”, βρίσκεται στον πυρήνα του Devising, και σαν τέτοια έχει κατοχυρωθεί στα Ηνωμένα Έθνη, έχει την έγκριση από το υπουργείο της Κίνας και ακολουθείται από πολλές σχολές δραματικής τέχνης και θεατρικές ομάδες παγκοσμίως. Ο David Glass είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη και ένας από τους αντιπροσώπους του Physical Theatre Movement, που έχει επηρεάσει καλλιτέχνες όπως ο Simon McBurney, Mike Alfreds, Amit Lahav, Liam Steele, Kathryn Hunter, DV 8 και Tom Morris.

Ο David Glass πριν δημιουργήσει το 1990 το David Glass Ensemble είχε ήδη εργαστεί ως σόλο περφόρμερ, κάνοντας παραστάσεις σε περισσότερες από σαράντα χώρες και κερδίζοντας βραβεία μεταξύ των οποίων και το TMA βραβείο σκηνοθεσίας για την διασκευή του Gormenghast.

Έγραψαν για τον David Glass:
«Ο David Glass είναι ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς δασκάλους» Mike Alfreds, Διευθυντής Θεάτρου (RCS, National Theatre, The Globe, Ιδρυτής του Shared Experience)

«Ο David είναι ένας από τους καλύτερους δασκάλους και καλλιτέχνες της γενιάς μας, που ποτέ δε φοβήθηκε να εξετάσει την αλήθεια σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε είναι όμορφες, είτε άσχημες».

Amit Lahav
(Gecko Theatre)

Συνεργάτες:
Francois Testory/ Performer, Lindsay Kemp company, Gecko, Ballet Rambert, Rose English,
Simon Vncenzi, DV8 Physical Theatre, Punchdrunk.

Briony O’Callaghan, Performer / Συμπαραγωγός

BBC,Babel, Vamos, FlabbergastTheatre, David Glass Ensemble, Gruff Theatre, Arts for Action,
Jonluke Mckie, Making Faces, Mark Bell

Simon Gleave/ Performer

David Glass Ensemble, Gooddog Theatre, SON, Theatrical Niche, Tooth+Nail, Created a
Monster, Flabbergast Theatre.

Ευρωπαϊκή Περιοδεία - Ημερομηνίες Παραστάσεων:
13 Απριλίου 2019 – 2μμ – Σύγχρονο Θέατρο, Αθήνα, Ελλάδα
15 Απριλίου 2019 – 20 Απριλίου 2019 – 9μμ - Tristan Bates Theatre, London, UK
25 - 27 Απριλίου 2019 – 7.30μμ - Grusomhetens Teater, Oslo, Norway

Ημέρα & ώρα παράστασης: Σάββατο 13 Απριλίου 2019 στις 14:00

Τιμές εισιτηρίων: 15,00€ (Κανονικό),

10,00€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Άνω των 65)

Χώρος: Σύγχρονο Θέατρο
Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3464380

Site: www.sychronotheatro.gr
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Facebook: https://www.facebook.com/sychronotheatro/
Για περισσότερες πληροφορίες:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
www.davidglassensemble.org

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ:

Μετρό
Το Σύγχρονο θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό
«Κεραμεικός»
http://www.ametro.gr

Λεωφορεία 
Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση «Σίδερα» (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr

Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων
Στην οδό Τριπτολέμου βρίσκονται δύο κλειστά parking σε απόσταση 50 μέτρων από το Σύγχρονο Θέατρο και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου ένα κλειστό πάρκινγκ σε απόσταση 80 μέτρων.

Διευκολύνσεις για ΑμεΑ
Το θέατρο είναι προσβάσιμο σε χρήστες/ριες αναπηρικού αμαξιδίου και διαθέτει τουαλέτα ΑμεΑ. Παρακαλούμε κατά την κράτηση ή την αγορά των εισιτηρίων σας να ενημερώνετε τον υπάλληλο των εισιτηρίων, προκειμένου να δίνονται οι κατάλληλες θέσεις στην αίθουσα.

Τώρα που οι φράουλες γεμίζουν τους πάγκους και προκαλούν τους γευστικούς μας κάλυκες να ξέρουμε ότι οι Δουλέμποροι της Ηλείας εξακολουθούν να ζουν και να βασιλεύουν.
Παρά τις ευρωπαϊκές καταδίκες οι τύποι εκμεταλλεύονται μετανάστες και πλουτίζουν εις βάρος τους.
Ας μη χρειαστεί να καούν ζωντανοί για να τους θυμηθούμε. Κι επίσης υπάρχει πάντα και μια πράξη κοινωνικής εναντίωσης που λέγεται «εμπάργκο».
Ας φάμε άλλα φρούτα στην τελική!#the_strawberry_statement          

Η κυρία Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, βαφτισιμιά του Τέως και γαλάζια βουλευτής, μιλώντας μια άλλη γλώσσα από αυτή που έχουμε στο μυαλό μας για έναν σοβαρό άνθρωπο, πολιτικό με επιχειρήματα, για την υπόθεση παιδεραστίας του Νίκου Γεωργιάδη στη Μολδαβία έχει πει το «Θα σας πάω αίμα μέχρι τέλους» (εννοώντας όσους μέσω Γεωργιάδη πλήττουν τον ηγέτη Κυριάκο κλπ κλπ). Το είχε πει αφού είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη. Και πριν δύο μέρες βγήκε στην ΕΡΤ και είπε «δεν ξέρω, δεν ήξερα την ουσία της υπόθεσης».
Αιματηρός πολιτικός κατήφορος!!!#παιδεραστία #Άννα_Μισέλ_η_αιματοβαμμένη

Τα επεισόδια στα γήπεδα όσο δεν παίρνονται μέτρα τύπου Θάτσερ για τους ούγκανους χουλιγκάνους δε θα σταματήσουν ποτέ. Πάντα κάποιοι χρειάζονται «στρατούς» αλλά εμείς οι υπόλοιποι ούτε τους στρατούς τους γουστάρουμε ούτε τις μάχες τους στα γήπεδα, τις πισίνες και λοιπά!#hooligans

Κάθισα να πιω έναν καφέ στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη που τελευταία έχει πάρει τα πάνω της. Καλά ήταν. Πάνω που σκεφτόμουν πως η εποχή κάτω από τον ήλιο ξεκινά, να σου ο “ευαίσθητος” βουλευτής Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Καβάλα σε μηχανή Μπου Μου Βου που θα έλεγε και ο Πολάκης. Χωρίς κράνος, πήγαινε ανάποδα σε μονόδρομο, μετά ανέβηκε στο πεζοδρόμιο της πλατείας και μετά το κατέβηκε για να χαθεί γκαζώνοντας σε ανηφόρα. Όσοι τον είδαμε είπαμε το αυτονόητο που ξεκινά από μ.... Δεν ξέρω τι τύπου γιατρός είναι. Από αστική συμπεριφορά το μείον το έχει στην καρδιά του. #kypseli

Να ‘ναι η μανία που τρέφουν και οι δυο τους για τον χρυσό; Αντιγράφω από το σάιτ Hellas Journal του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου: “Ορισμένοι Έλληνες πολιτευτές διατλαντικού “βεληνεκούς “φαίνεται ότι για 15 λεπτά δημοσιότητας μπορούν να ποδοπατήσουν ακόμα και ομογενείς μαθητές ντυμένους με παραδοσιακές στολές. Στο ευγενές αυτό άθλημα διέπρεψε ο πολύς Γιώργος Πατούλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος για έναν περίεργο λόγο καταφέρνει και πείθει τους οργανωτές της εκδήλωσης στο Λευκό Οίκο, να του στέλνουν πρόσκληση, ενώ δεν έχει κανένα δικαίωμα να λαμβάνει μέρος στην εκδήλωση της Ομογένειας, ακριβώς επειδή ΔΕΝ έχει προσφέρει τίποτα στην Ελληνοαμερικανική Κοινότητα. Είναι απορίας άξιο γιατί οι οργανωτές της εκδήλωσης κουβάλησαν από την Ελλάδα πολλές μετριότητες. Ήταν ένα μέγα σφάλμα που σίγουρα παρατήρησαν τα σαΐνια του Λευκού Οίκου…” #patouli #patouli_thee_kai_sto_USA

Και οι Πυξ Λαξ θα βγουν για περιοδεία το καλοκαίρι. Αυτή η χώρα από μονοτονία δεν έπληξε ποτέ. #pyx_lax

Υπάρχει μια εκπομπή στην ΕΡΤ που την λένε “Για την Ελλάδα...”. Οι τρεις τελείες πριν το “Για την Ελλάδα” τι σημαίνουν;

Η ξεφτίλα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι το νέο reality του OPEN. Δύο γυναίκες με παραπάνω κιλά προσπαθούν να αδυνατίσουν με εξαντλητική γυμναστική και δίαιτα. Η δεύτερη μάλιστα ζύγιζε, όπως της είπαν, λίγα παραπάνω από το «κανονικό».

Με 100 ώρες γυμναστική πήρε 200 γραμμάρια και την έδιωξαν! Ωραίο παράδειγμα σ’ όσους προσπαθούν να αδυνατίσουν.... Μέχρι και οι πέτρες ξέρουν ότι η γυμναστική αυξάνει τη μυική μάζα. #RevengeBodyGr

Αλ Τσαντίρι Νιουζ: τόσο ξαναζεσταμένο φαγητό δεν τρώγεται ούτε μετά από μεγάλη νηστεία! #al_tsantiri

Την Τρίτη (19/3) δύο γυναίκες πέφτουν στο κενό, η μία στη Νέα Σμύρνη μαζί με το παιδί της ή αλλη στην Πάτρα. Ελλάδα 2019! Στο Νόμπελ Ειρήνης ας υπολογίσουν και τα θύματα αυτής της κρίσης...

Δεν μπορώ να ξαναδώ μέιλ από Φεστιβάλ Αθηνών ή από Εθνικό Θέατρο με τίτλο «Η απάντηση του τάδε...στον τάδε» . Τι γίνεται ρε φίλε μ’ αυτά τα ΔΣ και τους καλλιτεχνικούς διευθυντές; Ούτε η Μενεγάκη με τον Λάτσιο τόσες επιστολές.

Σε Γενικές Γραμμές. Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας!
Η Γιώτα Δημητριάδη @Τεχνες-Plus, ο Γιάννης Καφάτος @Viewtag.gr και ο Γιάννης Παναγόπουλος @Fragilemag.gr φτιάχνουν μια λίστα μ’ όλα όσα άκουσαν, είδαν και σκέφτηκαν την εβδομάδα που πέρασε, βολτάροντας στην πόλη, διαβάζοντας πρωτοσέλιδα εφημερίδων, κουβεντιάζοντας μεταξύ τους, κοιτώντας βιτρίνες μαγαζιών, ακούγοντας μουσική και συμφωνώντας πως ο διάβολος στις λεπτομέρειες βρίσκεται.
#Se_Genikes_Grammes

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.

Νερό, υγρά μαντιλάκια, τσιμπιδάκια, λακ όπως και λίγη μαύρη σοκολάτα για ενέργεια!

Πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ.

Στη Νέα Υόρκη, είχα κάποια στιγμή ένα δικό μου καμαρίνι, υπέροχα μεγάλο, που ήταν όμως γεμάτο με πράγματα. Το άδειασα, το σκούπισα, το καθάρισα, μέχρι και φορητό καλοριφέρ έφερα από το σπίτι μου θυμάμαι, γιατί ήταν χειμωνας και έκανε πολύ κρύο ακόμα στην πόλη και στο θέατρο. Μετά το ένιωθα πραγματικά σαν το βασιλικό μου διαμέρισμα, ιερός τόπος δημιουργικής συγκέντρωσης! (γέλια)

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Δεν ξέρω! Αυτό που γνωρίζω, πάντως, είναι ότι το πιο «ζεστό» καμαρίνι είναι αυτό στο οποίο λαχταράς να πας γιατί η συγκεκριμένη συνεργασία σε γεμιζει χαρά, έμπνευση και αίσθημα δημιουργίας.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.

Από την παράσταση μας τώρα στο Θέατρο 104, με τον Βαγγέλη Σαλευρή και τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο που ετοιμαζόμαστε όλοι μαζί, μέσα σε κλίμα παρέας… το έργο για μας ξεκινά πολύ πριν ανέβουμε στη σκηνή. Η χημεία μας είναι ευτυχής εντός και εκτός σανιδιού!

Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.

Σκέφτομαι από πού έρχομαι, πού πάω και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλω πιο πολύ στη συγκεκριμένη σκηνή! Μετά ας παίξουμε… κι ο Θεός μαζί μας (γέλια)

Η Φιόνα Γεωργιάδη πρωταγωνιστεί μαζί με τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο και τον Βαγγέλη Σαλευρή στην κωμωδία του Andrew Cowie "Η ζωή μου στην τέχνη", που παρουσιάζεται, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο 104. 

Η Ηρώ Μπέζου είναι η φετινή νικήτρια του θεατρικού βραβείου Μελίνα Μερκούρη. Η νεαρή ταλαντούχα ηθοποιός φόρεσε την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη για την ερμηνεία της στο έργο Φιντανάκι σε σκηνοθεσία Ανέστη Αζά στο Εθνικό Θέατρο Πειραματική Σκηνή (-Ι Θέατρο Rex – Σκηνή “Κατίνα Παξινού”).

«Ειλικρινά δεν το περίμενα. Δεν ήμουν προετοιμασμένη γι' αυτό το βραβείο. Θα ήθελα να το μοιραστώ με δύο ανθρώπους που έχουμε συμπορευτεί μαζί όλα αυτά τα χρόνια, τον Χάρη Φραγκούλη και τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Δεν έχω αποσαφηνίσει την έννοια της βράβευσης ειδικά στη δική μας τέχνη, το θέατρο. Αλλά αν κάτι έχει σημασία, είναι ότι η πλειοψηφία των μελών της κριτικής επιτροπής είναι ηθοποιοί και είναι πολύ κολακευτικό και συγκινητικό να σε τιμούν συνάδελφοι» είπε η Ηρώ Μπέζου παραλαμβάνοντας την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη από την περσινή νικήτρια του βραβείου Ιωάννα Κολλιοπούλου.

Για τη Μελίνα Μερκούρη μίλησαν ο Γιάννης Φέρτης και η στενή συνεργάτης της, Μανουέλα Παυλίδου. Ο Γιάννης Φέρτης θυμήθηκε την πρώτη του συνεργασία με τη Μελίνα Μερκούρη, όταν ο ίδιος ήταν 20 χρονών, στο «Γλυκό πουλί της νιότης» που ανέβασε ο Κουν. «Γίναμε αμέσως φίλοι και αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι με αντιμετώπιζε λες και ήμασταν το ίδιο. Είκοσι χρόνια αργότερα, συνεργαστήκαμε ξανά στο ίδιο έργο με σκηνοθέτη τον Ζυλ Ντασέν. Ήταν μία αξιαγάπητη και πανέξυπνη γυναίκα, την οποία αγαπούσα πολύ» είπε ο ηθοποιός. 

 «Στη Μελίνα δεν έδιναν ρόλους για το σινεμά γιατί είχε πολύ μεγάλο στόμα, δεν φωτογραφιζόταν καλά και επιπλέον έκλειναν τα μάτια της όταν έπεφταν οι προβολείς. Αλλά τελικά της έκανε ο Κακογιάννης ένα δοκιμαστικό για τη "Στέλλα" και είδε ότι είχε κάτι το μοναδικό. Σύντομα όμως τη μοναδικότητα της προσωπικότητάς της, τη γνώρισε όλος ο κόσμος. Αρκούσε να τη δεις να διασχίζει τον δρόμο αγκαλιάζοντας τον Ντασέν και πίσω της να ανεμίζει η μακριά της κάπα. Έτσι την πρωτοείδα ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι το 1971 μαζί με δυο φίλους μου όταν σπούδαζα στο Παρίσι» ανέφερε η Μανουέλα Παυλίδου και πρόσθεσε: «Η Μελίνα ενδιαφερόταν αληθινά για τους ανθρώπους γύρω της όχι με τη γενναιοδωρία μιας σταρ αλλά με τη φυσικότητα μιας πολύ ακριβής φίλης. Η αστική της καταγωγή δεν την εμπόδισε να έχει πηγαία λαϊκότητα και η συντηρητική της αγωγή δεν ανέστειλε τολμηρές επιλογές ζωής. Η μεγάλη της επιτυχία δεν σκίασε την ανεξαρτησία της. Ακόμα και στον θάνατο συμπεριφέρθηκε με τον δικό της τρόπο».

Συνυποψήφιες με την Ηρώ Μπέζου ήταν οι:

-Η Ευαγγελία Καρακατσάνη για την ερμηνεία της στο έργο «Το Τραμ με το όνομα Πόθος» που σκηνοθέτησε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
- Η Σίσσυ Τουμάση για την ερμηνεία της στο έργο «Η Αγριόπαπια» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου στο Θέατρο Πορεία
- Η Έλλη Τρίγγου για την ερμηνεία της στο έργο «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» σε σκηνοθεσία Θάνου Σαμαρά στο Μπάγκειον.

Η τιμητική διάκριση στη μνήμη της Μελίνας συνεκτιμά τη μέχρι τώρα σκηνική παρουσία των νέων ταλαντούχων  ηθοποιών και τις υποκριτικές επιδόσεις τους. Το βραβείο ανέρχεται σε 3.000 ευρώ και η τιμώμενη ηθοποιός κρατά για ένα χρόνο την  καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη, την οποία παραδίδει στην ομότεχνή της που διακρίνεται την επόμενη χρονιά.

Την επιτροπή του βραβείου αποτελούν οι Μάγια Λυμπεροπούλου (επίτιμη πρόεδρος), Δηώ Καγγελάρη, Ματίνα Καλτάκη, Δημήτρης Λιγνάδης, Μιχαήλ Μαρμαρινός,  Ρένη Πιττακή.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ 

Διαβάστε επίσης: 

Βραβεία Μερκούρη Ή Πότε Είσαι «Νέα» Ηθοποιός Στην Ελλάδα!

Ένα πολυφωνικό ποίημα, μία σκηνική σύνθεση για την μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από τα μάτια τριών εμβληματικών συγγραφέων της Θεσσαλονίκης: των Βασίλη Βασιλικού, Γιώργου Ιωάννου και Νίκου-Γαβριήλ Πεντζίκη.

Η πόλη, πέρα από τα επίθετα και τις ιδιότητες που, κατά καιρούς, της προσάπτουν, μοιάζει να έχει τη δική της, κρυμμένη, μυθολογική ζωή. Αυτή η ζωή μπορεί χρονολογικά να κατατάσσεται στο παρελθόν, είναι όμως πανταχού παρούσα στο σήμερα, σε ένα διευρυμένο παρόν. Ο πολυπράγμων ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης περιπλανιέται στην πόλη που μεγάλωσε και ιχνηλατεί την παιδική ηλικία της Θεσσαλονίκης μετά τον πόλεμο. Η παράσταση, το κείμενο, η περιπετειώδης αφήγηση είναι μια προσπάθεια κατανόησης ή και εφεύρεσης μιας πόλης σε συσκότιση.

Όταν πέφτει η συσκότιση μετά τη δύση στις οδούς Εγνατίας και Αγίου Δημητρίου, στην Καμάρα, στη Λέοντος Σοφού, στον Έσπερο, στο Βακούρα και στα Τιτάνια, στα Χίλια Δέντρα, στην Πολίχνη και στο μέτωπο των μεγάρων της παραλίας, μπορεί κανείς να διακρίνει τις φωτεινές νησίδες: Το τεράστιο Φύλλο που κατασπαράζει μια πολυκατοικία στην Κολόμβου, την Σαρκοφάγο στην Αγγελάκη, στην κρύπτη της οποίας σμίγουν τα παράνομα ζευγάρια, τον υπαίθριο Τεκέ του Τσικρικονάκια στα Εβραϊκά Μνήματα, την πορεία των κίτρινων Άστρων προς τον Σταθμό για το Άουσβιτς, την ηρωική, τέλος, έξοδο της Κυρίας Έρσης έξω από τα τείχη της πόλης με το υπεραστικό προς την εξωτική Σικυώνη μετά από δέκα χρόνια Κατοχής και Εμφυλίου. Ψηφίδες και σπαράγματα δυο ταλαιπωρημένων, μίζερων κι όμως μυθολογικά ολοζώντανων δεκαετιών: 1950 και 1960.

Ταυτότητα Παράστασης
Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Μιχάλης Σιγανίδης
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Ζησούδη

Διανομή:
Στέλλα Βογιατζάκη, Ευθύμης Θέου, Σύρμω Κεκέ, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Παπανδρέου,
Γιώργος Σύρμας.
Συμμετέχει live ο  μουσικός Μιχάλης Σιγανίδης
Φωτογράφος παράστασης: Κάρολ Τζάρεκ

Εθνικό Θέατρο - Πειραματική Σκηνή -1 (Σκηνή «Κατίνα Παξινού») - Κτίριο Rex
Πανεπιστημίου 48, τηλ. 210-3305074, 210-7234567 (μέσω πιστωτικής κάρτας), στο
www.ticketservices.grκαι στο tickets.public.gr
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00
Κυριακή 20:00
Γενική είσοδος: 13€, 10€ νεανικό, φοιτητικό και 5€ για ανέργους

Στο αντιπολεμικό αριστούργημα του Ντάλτον Τράμπο «Ο Τζόνι πήρε τ' όπλο του» που γράφτηκε το 1939 και μεταφέρθηκε από τον ίδιο στον κινηματογράφο το 1971, βασίζεται ο θεατρικός μονόλογος που υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάζεται από τις 5 Απριλίου, στο θέατρο Altera Pars, με τον Τάσο Ιορδανίδη στον ομώνυμο ρόλο.

«Ο Τζόνι πήρε το όπλο του», μια αμείλικτη κριτική στον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των ΗΠΑ, ενώ η ταινία, που σκηνοθέτησε ο συγγραφέας, πήρε το Διεθνές Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Καννών.

Ο Τζο, ένας νεαρός Αμερικανός στρατιώτης, τραυματίζεται φρικτά κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από μια οβίδα. Ακρωτηριασμένος στα χέρια και τα πόδια, χωρίς όραση και ακοή, με διαλυμένο πρόσωπο και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των γιατρών, με κατεστραμμένο εγκέφαλο, μεταφέρεται στο νοσοκομείο, με την προοπτική να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο. Ωστόσο, ο Τζο, καταδικασμένος σε μια ολοκληρωτική σιωπή, αρχίζει ξαφνικά να σκέφτεται, να αισθάνεται, να ονειρεύεται και να θυμάται, διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις της επιστήμης…

Ο Τάσος Ιορδανίδης θα αναμετρηθεί με τον συγκεκριμένο μονόλογο ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θάλειας Ματίκα, η οποία σημειώνει «ο Τζο, όπως κάθε άνθρωπος, το μόνο που ήθελε ήταν να ζήσει. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια όμορφη χώρα. Δεν έχει σημασία σε ποιά. Όλες οι χώρες είναι όμορφες. Ο πόλεμος όμως ακύρωσε τη ζωή του. Δεν ήταν δικός του αυτός ο πόλεμος. Ποτέ δεν έμαθε κι ούτε θα μάθει για ποιο λόγο πραγματικά έγινε αυτός ο πόλεμος, για ποιο λόγο γίνονται οι πόλεμοι. Το μόνο που νιώθει είναι το αίμα του να χτυπάει στα μηνίγγια του. Αλλά δεν πονάει. Είναι ένας ζωντανός που είναι νεκρός. Ένας νεκρός που είναι ζωντανός. Μπορεί να μην έχει ούτε πόδια, ούτε χέρια, ούτε ακοή, ούτε φωνή, να μην έχει πρόσωπο, να είναι ένα κομμάτι κρέας που το τρέφουν με σωληνάκια, αλλά χτυπάει η καρδιά του και το κυριότερο σκέφτεται. Έχει μνήμη. Θυμάται, σκέφτεται, θυμώνει, επιθυμεί, παλεύει για επικοινωνία. Δεν θέλει να συνεχίσει να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες αν δεν μπορεί να είναι χρήσιμος για τον άνθρωπο. Αναζητά ευήκοα ώτα. Αλλά μάταια. Η αντιπολεμική φωνή του γίνεται μια φωνή βοώντος εν τη ερήμω».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Θεατρική διασκευή και απόδοση κειμένου: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Θάλεια Ματίκα

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Σκηνογραφία-Κοστούμι: Ηλένια Δουλαδήρη

Μουσική: Τάσος Σωτηράκης

Τζο: Τάσος Ιορδανίδης.

υπεύθυνη για την επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου

Διάρκεια: 70 λεπτά

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Γενική είσοδος: 12 €

Ισχύει η προνομιακή τιμή των 10 ευρώ για όποιον προβεί στην αγορά εισιτηρίου μέχρι και την παραμονή της πρεμιέρας. μέσω της viva.gr : https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-altera-pars/o-tzoni-phre-to-oplo-tou/

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη έως και Κυριακή στις 21.00

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ Altera Pars
(Μεγ. Αλεξάνδρου 123, τηλ: 210 3410011)

Μετρό
Το θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό «Κεραμεικός».
http://www.ametro.gr

Λεωφορεία

Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση “Σίδερα” (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr

Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων

Στην οδό Τριπτολέμου και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου υπάρχουν κλειστά πάρκινγκ,σε απόσταση 70 μέτρων από το θέατρο,των οποίων η χρέωση είναι στα 5 ευρώ.

Το «Πεθαίνω σα χώρα», το εμβληματικό κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη, σε διασκευή – ερμηνεία Τάσου Μπλάτζιου και σκηνοθεσία Τάνιας Κίτσου και Τάσου Μπλάτζιου ανεβαίνει από 1 Μαρτίου 2019 στο BIOS.Πειραιώς 84.

Ο Τάσος Μπλάτζιος, μεταφέρει στη σκηνή του BIOS ένα από τα σημαντικότερα πεζογραφήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας, υπό μορφή μονολόγου, έχοντας ως αφετηρία το ποίημα «Σώπα μη μιλάς» του Αζίζ Νεσίν.

Το «Πεθαίνω σα χώρα» δημοσιεύτηκε το 1978. Είναι το πρώτο και ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Δημήτρη Δημητριάδη, που αφηγείται τον τρόπο κατάλυσης της ύπαρξης μιας χώρας. Άκρως επίκαιρο και ταυτόχρονα προφητικό, το κείμενο αποτελεί μία κραυγή αγωνίας για τους κατοίκους μίας χώρας που αρχίζει να «σβήνεται» από το χάρτη.

Ο Τάσος Μπλάτζιος, ορμώμενος από τη Θεσσαλονίκη, έχοντας ως όπλα του τη γλαφυρή γλώσσα του συγγραφέα, αλλά και την πολυετή θεατρική του εμπειρία, ενώνει την ιστορία του χθες με το σήμερα και το αύριο.

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο 3ο Φεστιβάλ Μονολόγων «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα», ARTiki, 2016. Έκτοτε, το καλοκαίρι του 2018 ακολούθησαν παραστάσεις στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο στο Θέατρο «Πύλη Βηθλεέμ» και στο 8ο Φεστιβάλ Αίγινας στο «Καποδιστριακό».

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Η παράσταση στήθηκε γύρω από δύο δομικά στοιχεία :

-Ο λόγος σαν μαγική επίκληση, ο λόγος σαν ιερό ανάθημα, ο λόγος σαν επικύρωση της ύπαρξης ημών και του κόσμου, όπου λόγος ίσον η ψυχή, μια ψυχή με ήχους που δονεί το σύμπαν.

Ο κόσμος υπάρχει και ορίζεται μέσα από το είναι της ύπαρξης του ενός και μόνου ατόμου, ο κόσμος δεν θα υπήρχε αν το άτομο διαλυόταν, ο κόσμος νοσεί γιατί νοσεί το άτομο, το άτομο πεθαίνει γιατί πεθαίνει ο κόσμος.
Αν καταργήσουμε το άτομο, ο κόσμος θα καταργηθεί. Αν το σώμα του ατόμου χάσει την σημασία του, ο κόσμος θα χάσει το περίγραμμά του, αν η ψυχή του ατόμου κυλήσει στην ανυπαρξία ,o κόσμος θα χάσει το νόημά του. Το άτομο ενταγμένο απόλυτα στον κόσμο, ο κόσμος άρρηκτα δεμένος με την μοίρα του ατόμου. Κι η χώρα, η κάθε χώρα τίποτ’ άλλο δεν είναι από κομμάτι ενός κόσμου. Η γεωγραφία μιας χώρας είναι οι ιστοί του σώματος ενός μόνου ατόμου, ο εγκέφαλος, το συκώτι, η καρδιά, οι ποταμοί της οι φλέβες του, τα σύνορά της το δέρμα του, η ιστορία της η μνήμη του, τα κύτταρά του, το DNA του.“Πεθαίνω σαν Χώρα”, γιατί είμαστε η χώρα, είμαστε αυτό που την κάνει να υπάρχει την κάθε χώρα, σήμερα, αύριο, χθες – εδώ , εκεί, παντού. Κι όταν εμείς οι ίδιοι το βιώσουμε στα κύτταρά μας τα ίδια, όταν γίνει μνήμη περασμένη συνειδητά σαν πληροφορία στα γονίδια του καθενός μας, τότε μπορεί η μοίρα της χώρας ν΄ αλλάξει, και μαζί της η μοίρα του κόσμου ολάκερου. Τάνια Κίτσου.

Έγραψαν για την παράσταση:
«Στα πλαίσια του καθιερωμένου φεστιβάλ μονολόγων «Ερμηνείες στην Ερμιονίδα», τον Αύγουστο του 2016 παρουσιάστηκε το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη «Πεθαίνω σαν χώρα». Το πυρακτωμένο αυτό κείμενο του Δημητριάδη, επίκαιρο όσο ποτέ στις μέρες μας - λόγος προφητικός και εκρηκτικός - απέδωσε με μια αλησμόνητη ερμηνεία ο ηθοποιός Τάσος Μπλάτζιος. Η διασκευή και η σκηνοθεσία του ίδιου, σε συνεργασία με την Τάνια Κίτσου, η οποία επιμελήθηκε και τα εξαιρετικά slides της παράστασης. Με φόντο τα περιεχόμενά τους, καθώς προβάλλονταν αρχίζοντας από την υδρόγειο, εντοπίζοντας την Ελλάδα και στη συνέχεια τα ζωτικά όργανα του ανθρώπινου οργανισμού, που σταδιακά εκφυλίζονται-διαλύονται, όπως ο άνθρωπος-χώρα στο τέλος του έργου, ο Μπλάτζιος κινήθηκε σε δύο επίπεδα: Εκείνο του αφηγητή, κατά τη διάρκεια του οποίου, όρθιος πίσω από ένα αναλόγιο ομιλητή, ο ηθοποιός ξετύλιξε τα νήματα του «παντοειδούς» πολέμου και εκείνο του πάσχοντος ανθρώπου, στα χείλη του οποίου «οι σημαδεμένες λέξεις προφέρονται, διαστέλλονται και εξομολογούνται». Σε αυτό το τελευταίο μέρος του έργου, μια σπαρακτική κατακλείδα, ο ηθοποιός σέρνεται επί σκηνής αφήνοντας το σώμα να συμπληρώσει εκπληκτικά τον πυρακτωμένο λόγο, εξελίσσοντας την κίνηση σε μια κραυγή, ενοποιώντας σώμα και λόγο στην εκρηκτική «έξοδο» του τέλους. Σημαντικό ρόλο στην παράσταση έπαιξαν επίσης η μουσική του Τάκη Μανιάτη και οι φωτισμοί του ‘Ιωνα Ξυπολιά», Δήμητρα Γ. Μπεχλικούδη Δρ Φιλολογίας και επίτιμη Σχολική Σύμβουλος

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
«Πεθαίνω σα χώρα»
Μονόλογος
Συγγραφέας: Δημήτρης Δημητριάδης
Διασκευή – Ερμηνεία: Τάσος Μπλάτζιος
Σκηνοθεσία: Τάνια Κίτσου - Τάσος Μπλάτζιος
Καλλιτεχνική Επιμέλεια - Προβολές : Τάνια Κίτσου
Μουσική Σύνθεση - Επιμέλεια Μουσικής: Τάκης Μανιάτης
Φώτα: Αλέξανδρος Πολιτάκης
Κοστούμι: Λάζαρος Μήλιος
Μακιγιάζ: Διονυσία Κωνσταντίνου
Φωτογραφίες: Σωτήρης Γεωργιάδης, Ειρήνη Κουνάδη, Κατερίνα Ντόνα, Ράνια Παπαδοπούλου
Trailer: Σωτήρης Γεωργιάδης
Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Ράνια Παπαδοπούλου
Παραγωγή: Chorus &Bios

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
BIOS.Πειραιώς 84 Basement
Διάρκεια παραστάσεων: Από Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019 έως Κυριακή 31 Μαρτίου 2019
Παραστάσεις: Πέμπτη έως Κυριακή
Έναρξη: 21.00
Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (κανονικό) και 7 ευρώ (μειωμένο) // προπώληση εισιτηρίων (έως 28/2): 8 ευρώ (κανονικό) και 5 ευρώ (μειωμένο)
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/bios/pethaino-sa-xora/
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 34 25 335

Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια. Με άκρατο κυνισμό και με σαφείς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις τζογάρουν χρήματα, ανθρώπους και αισθήματα. Εκεί, σε αυτή τη μικρογραφία της Ευρώπης με τις πολλές γλώσσες, τις διαφορετικές νοοτροπίες και με τις ιδιαιτερότητες κάθε λαού, ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς θα παρασυρθεί στη δίνη του αδιέξοδου έρωτα και θα παίξει στη ρουλέτα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Η Σοφία Καραγιάννη με μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών, υπογράφει τη σκηνοθεσία σε ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που καταπιάνεται κυρίως με το πάθος του τζόγου, αλλά και με άφθονο χιούμορ σαρκάζει την κοινωνία της εποχής του συγγραφέα, που είναι εθισμένη όσο και η δική μας, παρά τις πολιτισμικές διαφορές, στον εύκολο πλουτισμό και το χρήμα. Και κάπου εκεί βρίσκεται ο έρωτας, αδυσώπητος και άστοργος, για να εξυψώσει ακόμη περισσότερο την κατάρρευση του ήρωα.

Ο Παίκτης γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του συγγραφέα και εκδόθηκε το 1866. Το 1863 στο καζίνο του Βισμπάντεν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι χάνει όλα του τα χρήματα. Δέχεται να εξοφλήσει τα χρέη του, παραδίδοντας σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα καινούργιο βιβλίο. Τα καταφέρνει, υπαγορεύοντας το κείμενο στη στενογράφο Άννα Σνίτκινα την οποία παντρεύεται λίγο αργότερα. Έτσι , μέσα σε 26 μέρες, γράφτηκε ο Παίκτης, ένα έργο βαθιά ψυχολογικό με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, και ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη

Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής

Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα

Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου

Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Παραγωγή: GAFF

Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις

Από Τετάρτη 3 Απριλίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στις 21.15, Σάββατο στις 19.00 & Κυριακή 18.30

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€

Μειωμένο: 10€

Ατέλειες: 5€

Διάρκεια παράστασης

90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Προπώληση εισιτηρίων

Viva.gr

Θέατρο 104

Ευμολπιδών 41 (σταθμός μετρό Κεραμεικός)

Τηλ. 210 3455020

Σ’ ένα μικρό διαμέρισμα της Μαδρίτης, ένα καυτό καλοκαιριάτικο μεσημέρι, συναντιέται μια αταίριαστη παρέα. Μια επίδοξη τραγουδίστρια, ένας γριπιασμένος- υποχόνδριος λάτρης όπλων, μία σκληρή «γυναίκα αράχνη», ένας ερωτευμένος γλυκούλης νεαρός, μια αδιάκριτη –ερωτομανής σπιτονοικοκυρά, ο μαφιόζος « Δούκας» και μία απίστευτα παρατηρητική νεαρή καλόγρια.

Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί μεταξύ τους, τι τους συνδέει μ ένα γλαστράκι και πόσο εξαρτώνται από την «Ροδάκινο Κομπόστα»;

Γραμμένο το 1958 από τον Μιγκέλ Μιούρα, έναν από τους σημαντικότερους Ισπανούς θεατρικούς συγγραφείς, που έδωσε μία άλλη ατμόσφαιρα στο κωμικό θέατρο της Ισπανίας μέσω των σημασιολογικών παιχνιδιών και των στοιχείων του θεάτρου του παραλόγου, το έργο «Ροδάκινο Κομπόστα» αποτελεί μια κωμωδία παρεξηγήσεων άνευ προηγουμένου.

Η παράσταση προσφέρει απλόχερα γέλιο με τις συνεχείς απρόβλεπτες εξελίξεις της και την τελική απόλυτη ανατροπή.

«Ψυχή» της παράστασης ο σκηνοθέτης Άκης Σταματιάδης, ιδιαίτερα γνωστός από τις κλασικές κωμωδίες της τηλεόρασης, o οποίος επέλεξε μια ομάδα νέων ταλαντούχων ηθοποιών για να ζωντανέψουν την «μυστήρια παρέα» του πιο παράλογου διαμερίσματος της Μαδρίτης.

Τι κερδίζουν οι θεατές της παράστασης «Ροδάκινο Κομπόστα»; Άπειρες στιγμές γέλιου, απρόβλεπτες καταστάσεις και κάποιες χρήσιμες γνώσεις που ίσως μας βοηθήσουν να οργανώσουμε την τέλεια ληστεία! Αχρείαστη να είναι!

Ταυτότητα της παράστασης:
«Ροδάκινο κομπόστα»
Κωμωδία
Διάρκεια: 70 λεπτά
Συγγραφέας: Miguel Mihura
Σκηνοθεσία- Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Ακης Κων. Σταματιάδης
Μουσική: Άκης Τριανταφύλλου
Σκηνικά - Κοστούμια: Ιρένα Κωνσταντινίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευγενία Σούκη

Παίζουν ( με σειρά εμφάνισης):
Μυρσίνη Μορέλλι, Γιώργος Χουσάκος, Αντρέας Ιωάννου, Σίσσυ Γκυρτή, Θεοδώρα Παπαϊωάννου, Ευγενία Σούκη, Γιάννης Μπακογέωργος

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο 21:15 και Κυριακή 20:00

Τιμές εισιτηρίων:
10 ευρώ (κανονικό), 7 ευρώ (ομαδικό, μειωμένο: ΑΜΕΑ, φοιτητές, άνεργοι, συναξιούχοι)
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/texnoxwros-ergotaksion/rodakino-komposta/

Τεχνοχώρος « ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ».
Διογένους 1, Δάφνη ( δίπλα στον σταθμό του μετρό).
Τηλέφωνο θεάτρου : 6983930220

Η 5η Εποχή, συνεχίζοντας την δημιουργική παρουσία της στο χώρο του πολιτισμού, παρουσιάζει το καλοκαίρι του 2019 το αριστούργημα του Μολιέρου ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ.

Στον Δον Ζουάν, ο Μολιέρος πραγματεύεται έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους μύθους, δίνοντας την ισχυρότερη λογοτεχνική ενσάρκωση του θρυλικού ήρωα και ένα από τα πιο γοητευτικά όσο και αινιγματικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.

Ο Μολιέρος οδηγεί στα άκρα το προφίλ του ακόλαστου ήρωα. Μετατοπίζει το ενδιαφέρον από τα ερωτικά επιτεύγματα του Δον Ζουάν στη φιλοσοφία του. Τον προικίζει με οξύνοια που του επιτρέπει να δικαιολογεί τις πράξεις του μέσα από τον αδιαφιλονίκητο ορθολογισμό ενός ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει την υποκρισία της κοινωνίας που τον περιβάλλει. Γι’ αυτόν, διαρκής αναζήτηση της ηδονής ουσιαστικά σημαίνει διεκδίκηση της απόλυτης ελευθερίας με την αποτίναξη κάθε συναισθηματικού, ηθικού, κοινωνικού, οικογενειακού και θρησκευτικού φραγμού. Συνθέτει έτσι το απόλυτα σαγηνευτικό αλλά και επίφοβο πορτρέτο ενός προβοκάτορα, που υπονομεύει θεσμούς, κανόνες και αξίες και παραβιάζει κοινωνικά ταμπού, προκαλώντας τη συντηρητική κοινωνία κάθε εποχής.

Προκλητικό μείγμα κοινωνικής σάτιρας και μεταφυσικής ανησυχίας, το έργο που υπήρξε αντικείμενο σκανδάλου και λογοκρισίας από την πρώτη κιόλας παρουσίασή του και πολεμήθηκε στην εποχή του όσο κανένα, διατηρεί μέχρι σήμερα το σφρίγος και την ανατρεπτική του δύναμη.

Την σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο ΘΕΜΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ, δημιουργός της 5ης Εποχής, έχοντας στο ενεργητικό του, πολλές παραγωγές υψηλού επιπέδου και αισθητικών απαιτήσεων που παρουσιάστηκαν με επιτυχία σε όλη την Ελλάδα, επί σειρά ετών.

Στο ρόλο του Δον Ζουάν ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΗΣ, Ελβίρα η ΖΕΤΑ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑ, Σγαναρέλ ο ΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: ΗΡΩ ΜΠΕΖΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΦΟΛΟΓΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΙΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΕΛΕΡΗΣ, ΕΛΙΖΑ ΣΚΟΛΙΔΗ κ.ά.

Την καινούργια μετάφραση υπογράφει η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΠΑΝΤΑΖΗ.

Η παράσταση θα δώσει την πρεμιέρα της την 1η Ιουλίου 2019 στην Αθήνα και στη συνέχεια θα δώσει παραστάσεις σε επιλεγμένα ανοιχτά θέατρα σε όλη την Ελλάδα. Το αναλυτικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί προσεχώς.

Πέθανε πλήρης ημερών, στα 92 του χρόνια ο ηθοποίος Θάνος Γραμμένος. Ιδιαίτερα γνωστός από τις κινηματογραφικές του ερμηνείες σε μικρότερους ρόλους. 

Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 14:00 από το Νεκροταφείο Χολαργού. 

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1927 και σπούδασε στις δραματικές σχολές Σωκράτη Καραντινού και Εθνικού Θεάτρου. Συνιδρυτής του συνεταιρικού θιάσου του Σ.Ε.Η. Άρμα Θεάτρου.Στέλεχος των θιάσων Μάνου Κατράκη, Δημήτρη Μυράτ και του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στον κινηματογράφο και το 1968 σκηνοθέτησεπεριστασιακά στο θέατρο. Δημοσιογράφησε στο λογοτεχνικό περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, όπου έγραψε κριτική θεάτρου και κινηματογράφου. Το 1979 ίδρυσε την εκδοτική εταιρεία Θυμάρι, η οποία ασχολείται αποκλειστικά με θέματα ανθρώπινων σχέσεων,αγωγής συμπεριφοράς και ψυχο-σωματικής υγείας. Έχει παίξει σε περισσότερες από 40 ταινίες, μεταξύ των οποίων:

• Ταξίδι στη Μυτιλήνη (2010)

• Το Πέρασμα (2006)

• Ο τελευταίος Ταμπάκος (2001)

• Το καναρινί ποδήλατο (1999)

• Βαλκανιζατέρ

• Το Βλέμμα του Οδυσσέα (1995)

• Τα παιδιά της Χελιδόνας (1987)

• Πέτρινα χρόνια (1985)

• Οι Δρόμοι της Αγάπης είναι Νυχτερινοί (1981)

• Μεγαλέξανδρος (1980)

• Υπόθεση Πολκ (1978)

• Οι Κυνηγοί (1977)

• Ο θίασος (1975)

• Τα χρώματα της ίριδος (1974)

• Μέρες του `36 (1972)

• Αναπαράσταση (1970)

• Υπολοχαγός Νατάσσα (1970)

• Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά (1969)

• Μαρία Πενταγιώτισσα (1957)

Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου:

1 ποτήρι νερό,1 φλυτζάνι τσάι, 1 μυστικό γούρι.

Πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ:

Το 2017 στη Stara Zagora της Βουλγαρίας, είχαμε την τύχη με τους συμμαθητές μου από τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και το έργο “Αγαμέμνων”, να συμμετέχουμε στο International Student Theatre Festival της Ακαδημίας Θεατρικών και Κινηματογραφικών τεχνών “Κrastyo Sarafov”. Στο ιστορικό και πανέμορφο θέατρο της Ακαδημίας, θυμάμαι εμένα και τους συμμαθητές μου να εξαπλωνόμαστε σε όλους τους backstage χώρους περιμετρικά της σκηνής, ψάχνοντας εναγωνίως μια γωνιά για το αυτοσχέδιο καμαρίνι μας. Αυτό το αίσθημα του “επισκέπτη” σε έναν ξένο χώρο, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, ήταν για μένα το ωραιότερο καμαρίνι που είχα έως τώρα.

Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

Είχα την ευκαιρία να βρεθώ στα καμαρίνια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής του ΙΣΝ, στα πλαίσια της παράστασης “Γιάννης Χρήστου -Προμηθέας Δεσμώτης”. Οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, συνθήκες και παροχές είναι τεράστιο δώρο για έναν καλλιτέχνη πριν βγει στη σκηνή, αλλά δυστυχώς είναι η εξαίρεση στον κανόνα.

Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι. 

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το Θέατρο Τέχνης, σε συνεργασία με το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (KEΘΙ), θα παρουσιάσει, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, το εμβληματικό έργο των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε «Όλο σπίτι κρεβάτι κι εκκλησία», στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Θήβας, την Πέμπτη 14 Μαρτίου και ώρα 15.00 το μεσημέρι.

Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, έκανε πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη και συνεχίστηκε στην Αθήνα, στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, της οδού Φρυνίχου, και παράλληλα περιοδεύει σε επιλεγμένες πόλεις.

Το έργο πραγματεύεται την κατάσταση της γυναίκας στον σύγχρονο «πολιτισμένο» κόσμο. H κατάσταση της γυναίκας είναι παντού και πάντα ίδια. Γυναίκες, αδελφές, μητέρες, φίλες, με ανάγκη για αγάπη και σεβασμό. Μια κραυγή απόγνωσης και σημαία επανάστασης. Σεξουαλική δουλεία και εξέγερση στην κοινωνική και οικογενειακή καταπίεση. Το ισχυροαδύναμο φύλο ανά τους αιώνες. Ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί.

Ένα έργο με λόγο καθημερινό και υπερβατικό που ακουμπάει στην καρδιά, αλλά δίνει γροθιά στο στομάχι. Όλοι μας σε όλες τις φράσεις. Τόσο τρομακτικά οικείο. Ένα υπέροχο κράμα, με δραματικό γέλιο και κωμικό δάκρυ.

Συγγραφείς: Φράνκα Ράμε & Ντάριο Φο
Μετάφραση: Αχιλλέας Καλαμάρας
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Μουσική – Στίχοι τραγουδιών: Σταμάτης Κραουνάκης
Σκηνικά και Κοστούμια: Έλλη Λιδωρικιώτη
Επιμέλεια Κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Μουσικό περιβάλλον: Βάιος Πράπας

Τα τραγούδια και τα μουσικά θέματα, βασισμένα σε λαϊκές ιταλικές μελωδίες, επεξεργάστηκαν από κοινού ο Σταμάτης Κραουνάκης και ο ΒάιοςΠράπας.

Βοηθός Σκηνοθέτη: Τζένη Κόλλια
Βοηθός Σκηνογράφου: Θεοδώρα Βεστάρχη

ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΗ (Βασιλική Δέλιου)
ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ (Αντωνία Καμπάκου)
Η ΜΑΜΑ-ΦΡΙΚΙΟ (Γιάννα Μαλακατέ)
ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΡάνιαΠαπαδάκου)