Έχω καεί με διάφορα πράγματα είναι η αλήθεια..
Με καίει να κάνω κάτι, ακόμη και το παραμικρό, για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος. Με καίει επίσης αν και άλλους τους καίει κάτι τέτοιο .
Με καίει να πορευόμαστε μαζί δίπλα δίπλα. Έχουμε να πετύχουμε τόσα πολλά .Δεν υπάρχει εμπόδιο που να μην μπορεί να το ξεπεράσει το ‘ΜΑΖΙ’ .Οφείλουμε να προσπαθούμε περισσότερο και συνέχεια.
Με καίει ο χρόνος, μήπως δεν προλάβουμε, γιατί έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε και να πούμε. Είναι μικρή η ζωή για να μην λέμε αυτό που νιώθουμε.
Επίσης με καίει το ταμπάσκο και εκείνο το πράσινο που βάζουν στην άκρη του πιάτου στα κινέζικα εστιατόρια.
Αυτή την περίοδο, και μέχρι τις 24 Απριλίου, κάθε Τρίτη και Τετάρτη στις 21.00, ο Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος βιώνει την απόλυτη… αφρικανική γοτθική εμπειρία στη σκηνή του Αγγέλων Βήμα.
African Gothic
Τρίτη & Τετάρτη στις 21.00
Αγγέλων Βήμα
Σατωβριάνδου 36, Αθήνα
Πληροφορίες-Κρατήσεις: 21 0524 2211
OΤάκης Μόσχος, ένας από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς της εποχής, όπως αναφέρεται εδώ και ένα χρονικό διάστημα, αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι σε κρίσιμη κατάσταση.
O ηθοποιός νοσηλεύεται μετά από σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων, ενώ όπως ανέφεραν οικεία του πρόσωπα, η κατάσταση της υγείας του είναι σοβαρή και χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης και η παρακάτω ανάρτηση είναι για όποιον μπορεί να βοηθήσει, αλλά και κάποια στοιχεία που είναι χρήσιμα.
Η ανάγκη για αίμα είναι ΑΜΕΣΗ. Όποιος και όποια δύναται, τα στοιχεία είναι: Αιμοδοσία Αμαλία Φλέμιγκ για Μετροπόλιταν Τζένεραλ, Μεσογείων 264, για τον Παναγιώτη Μόσχο του Νικολάου που βρίσκεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
GR36 0172 1530 0051 5304 6514 954
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΟΣΧΟΣ
Για περισσότερες πληροφορίες:
ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ 6973 056 900
ΠΑΤΣΗ ΜΑΓΔΑ 6982 734 750
.."...Ονειρεύομαι μερικές φορές ότι περνάω τις μέρες και τις νύχτες μου δουλεύοντας. Πιστεύω ότι, αν έκανα κάτι τέτοιο, θα ζωγράφιζα ακόμα καλύτερα, με μεγαλύτερη ένταση. Θα έφτανα στο υψηλότερο σημείο των δυνατοτήτων μου, πράγμα που θα καθιστούσε όλα τα άλλα εντελώς περιττά. Και θα ήμουν ελεύθερος κι ευτυχισμένος, επιτέλους..."...
(Λόγια του Βίνσεντ βαν Γκογκ, από το βιβλίο του Jean-Michel Guenassia, «ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ»)
Ονειρεύομαι κι εγώ, οτι θα πετύχω κάποτε, να συνδέσω σε τέτοιο βαθμό την ύπαρξή μου όλη, με την Τέχνη μου. Αγωνία μου, μεγάλη, είναι να καταφέρω να πω το "τραγούδι" μου στον κόσμο. 'Ολοι έχουμε ένα "τραγούδι" μέσα μας που θέλουμε να ειπωθεί. Και ο καθένας μας, το κάνει με τον τρόπο του. Η Υποκριτική Τέχνη, είναι το μέσο που διάλεξε η δική μου η ψυχή, για να πεί το τραγούδι της. Το επάγγελμα του Ηθοποιού και η αφοσίωσή μου σ' αυτό, είναι επίσης και ο τρόπος μου για να δικαιολογώ την ύπαρξή μου σε τούτον εδώ τον κόσμο. Έτσι αισθάνομαι ότι εκπληρώνω το χρέος μου, που δεν είναι άλλο από το να γίνομαι, κάθε μέρα, λίγο καλύτερος από αυτό που ήμουν χθές.
Φέτος κλήθηκα να ενσαρκώσω πάνω στη σκηνή του Θεάτρου "Γκλόρια", ένα υπαρκτό πρόσωπο, έναν ογκόλιθο της Ζωγραφικής Τέχνης, μία εμβληματική φιγούρα που άλλαξε τον ρου της ιστορίας των Τεχνών γενικότερα. Τον Βίνσεντ βαν Γκογκ. Ο Βαν Γκογκ, ήταν ένας παθιασμένος ονειροπόλος με πολύχρωμη ψυχή. Η επιτακτική του ανάγκη να εκφράσει τα συναισθήματά του, τον οδήγησε να ζήσει μία ασκητική ζωή, με σχεδόν εμμονική προσήλωση στην τέχνη του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό, καθώς η έκφραση του εξημμένου του πνεύματος και η ψυχολογική του ένταση, είναι αποτυπωμένες στα έργα του και συγκλονίζουν.
Η Υποκριτική δεν είναι απλά ένα επάγγελμα για μένα. Ορίζει τον τρόπο ζωής μου. Εισχωρεί στην καθημερινότητά μου και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της. Η "γνωριμία" μου με τον Βαν Γκογκ - μέσω της υποκριτικής - με έφερε ακόμα πιό κοντά στο στόχο μου. Μου φώτισε διαδρομές μέσα μου που δεν είχα ακόμα ιχνηλατήσει. Όταν μελετάς τη ζωή και το έργο μιας τέτοιας προσωπικότητας, αρχίζεις να κατανοείς τον τρόπο σκέψης του και να συντονίζεσαι με τις λειτουργίες του. Η αφοσίωση του Βίνσεντ στην τέχνη του και ο τρόπος που την προσέγγιζε την ώρα της δημιουργικής του εργασίας, με βοήθησαν στο να μπορώ να μετατρέψω την όποια συναισθηματική μου αντίδραση σε εργατοώρες! Με έκανε να διευρύνω τα όρια της Υποκριτικής μέσα μου. Με παρέσυρε σε μια δημιουργική δίνη με το πάθος του. Αντήχησε πολύ δυνατά μέσα μου η φράση του: "Προσπαθώ, πασχίζω, το κάνω με όλη μου την καρδιά."
Αυτό με καίει πιό πολύ από οτιδήποτε άλλο. Να καταφέρνω, κάθε μέρα, να διατηρώ αυτή την επιθυμία μέσα. Και να μπορέσω να την μεταδώσω και σε άλλους. Αυτό είναι για μένα η συνέχεια. Αυτό είναι ζωή...
Ύστερα από το επιτυχημένο ξεκίνημά της, η παράσταση «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου, αλλάζει ημέρες και ώρες!
Νέες ημέρες παραστάσεων:
Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 20.00 στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Σημείο για 12 ακόμη παραστάσεις.
έως 21/4
Ο σκηνοθέτης Κώστας Παπακωνσταντίνου και η σταθερή ομάδα ηθοποιών και συνεργατών που μας έδωσαν τις υπέροχες παραστάσεις δραματοποιημένης λογοτεχνίας «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως» του Γ. Βιζυηνού, «Μαζώχτρα» του Αργ. Εφταλιώτη και «Χαλασοχώρηδες» του Αλ. Παπαδιαμάντη, προτείνουν τη δική τους, νέα εκδοχή πάνω στο έργο που άλλαξε την παγκόσμια θεατρική δραματουργία.
Για την παράσταση έγινε νέα μετάφραση από τον ποιητή Αλέξη Μάινα, ο οποίος επιμελήθηκε και τη νέα δραματουργική πρόταση της ομάδας για το ανέβασμα του έργου.
Παραγωγή Ξανθίας Α.Μ.Κ.Ε.
Υπόθεση
Ο φτωχός στρατιώτης Βόυτσεκ μοιάζει διαρκώς κυνηγημένος, ξυρίζει το λοχαγό του, εκτελεί την υπηρεσία του και συμπληρώνει τον ελάχιστο μισθό του συμμετέχοντας στο πείραμα μονοφαγίας του γιατρού, τρώγοντας για μήνες μόνο μπιζέλια. Έχει ένα παιδί εκτός γάμου με τη Μαρία. Η Μαρία είναι ό,τι έχει. Ως αποτέλεσμα του πειράματος αρχίζει να χάνει σταδιακά την υγεία σώματος και μυαλού. Όταν η Μαρία τον απατά με άλλον άντρα, τη σκοτώνει. «Η μαϊμού έγινε στρατιώτης, δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο, η κατώτατη βαθμίδα του ανθρωπίνου γένους».
Το έργο
Το άτιτλο τελευταίο έργο του Μπύχνερ (1836/37) έγινε γνωστό ως Βόυτσεκ. Πρόκειται για τέσσερα ημιτελή και μισοσβησμένα χειρόγραφα με διαφορετικές σειρές σύντομων σκηνών, ένα έργο γρίφος. Εκδότες και δραματουργοί καλούνται να συνθέσουν κάθε φορά από την αρχή δράση και προβληματική βάζοντας σε σειρά τις πολυεπίπεδες μικροσκηνές. Ο Μπύχνερ εισάγει για πρώτη φορά στο παγκόσμιο θέατρο τον εξαθλιωμένο αντιήρωα, για να φωτίσει τις σκιές του σύγχρονου κόσμου.
Βόυτσεκ και Μαρία εκπροσωπούν τη συστημική φτωχοποίηση και τις συνέπειες της ανθρώπινης απαξίωσης.
«Όλα είναι δουλειά κάτω απ’ τον ήλιο, και στον ύπνο ακόμα ιδρώτας».
Ο Συγγραφέας (Μπύχνερ)
Ο Γκέοργκ Μπύχνερ (1813-1837) φεύγει από τη ζωή μόλις 23 ετών. Στον σύντομο βίο του προλαβαίνει παράλληλα με τις σπουδές του στην ιατρική, να αναπτύξει έντονη επαναστατική και πολιτική δράση και να αφήσει σημαντικό λογοτεχνικό έργο. Η ανατρεπτικότητα των έργων του μένει αρχικά αφανής, μέχρι την έκδοση του Βόυτσεκ μισό αιώνα αργότερα. Σταδιακά αναγνωρίζεται ως πρόδρομος του ενός λογοτεχνικού κινήματος μετά το άλλο: Νατουραλισμού, Εξπρεσιονισμού, Σουρεαλισμού, έως και του επικού θεάτρου του Μπρεχτ. Το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο του γερμανόφωνου χώρου φέρει το όνομά του.
Λίγα λόγια από τον σκηνοθέτη
Η παράσταση ξεκινά με την ανακοίνωση του τέλους του ιστορικού Βόυτσεκ, η υπόθεση του οποίου ενέπνευσε τον Μπύχνερ να γράψει το έργο.
«Το 1824 ο στρατιώτης Βόυτσεκ αποκεφαλίζεται στην κεντρική πλατεία της πόλης για τον φόνο της ερωμένης του.»
Έτσι, όλοι οι θεατές ξέρουν απ’ την αρχή την κατάληξη του Φραντς Βόυτσεκ και της Μαρίας. Ξέρουμε το τέλος και παρακολουθούμε το πώς θα οδηγηθούμε εκεί. Το έγκλημα έχει προαναγγελθεί και παρατηρούμε όλα όσα συμβάλλουν σε αυτό. Ο Μπύχνερ χρησιμοποιεί για πρώτη φορά ως κεντρικά πρόσωπα αντιήρωες. Εμείς, παρουσιάζουμε και τη Μαρία ως κεντρική ηρωίδα σε ένα έργο που θα μπορούσε να λέγεται «Φραντς και Μαρία».
Κ.Π.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση - Δραματουργική επιμέλεια: Αλέξιος Μάινας
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χαρά Δημητριάδη
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Βίκυ Πάντζιου
Πρωτότυπη μουσική - Στίχοι τραγουδιών: Βασίλης Κουτσιλιέρης
Κινησιολογία: Κατερίνα Γεβετζή
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης
Trailer: Αντώνης Κουνέλλας
Εικαστικό - Σχεδιασμός εντύπων: Μανόλης Αλμπάνης
Κατασκευή σκηνικού: Αντώνης Χαλυβίδης
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Λήδα Ασλανίδου
Παραγωγή: Ξανθίας Α.Μ.Κ.Ε.
Παίζουν: Ελισσαίος Βλάχος, Αγγελική Μαρίνου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Κώστας
Παπακωνσταντίνου, Βασιλική Σουρρή, Φοίβος Συμεωνίδης.
Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠ.ΠΟ.Α.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Παρασκευή- Σάββατο 21.00
Κυριακή 20.00
Έως 21.4.2019
Διάρκεια: 1 ώρα και 15’
Εισιτήρια – Πληροφορίες
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 2109229579
Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-simeio/woyzeck/
Τιμές εισιτηρίων:
€ 12,00
€ 8,00 (φοιτητικό, ομαδικό)
€ 5,00 (άνεργοι, ΑμεΑ)
Ισχύει ατέλεια Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών
Θέατρο Σημείο, Χαριλάου Τρικούπη 4, Καλλιθέα πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο
Παγκόσμια Ημέρα του Θεάτρου σήμερα…και η Ελλάδα, η «Κοιτίδα του πολιτισμού που γέννησε το θέατρο»–τρομάρα μας!- δεν έχει Θεατρικό Μουσείο!
Και φυσικά δεν ξέρει σε δύο μήνες ποιος θα είναι στο τιμόνι του Φεστιβάλ Αθηνών και ποιος θα διοικεί το Εθνικό Θέατρο!#elliniki_pragmatikotita
Μου αρέσουν όλες οι φόρες που ο Σύριζα προσποιείται πως μάχεται τα κατεστημένα θηρία προτείνοντας ως αρετή την ελευθερία της επικοινωνίας, της έκφρασης. Βέβαια όταν ο αντίπαλος δεν παλεύεται τού προσφέρει πετσέτα να σκουπίσει τον ιδρώτα του. Χτες το Ευρωκοινοβούλιο ψήφισε ουσιαστικά τη σταδιακή συρρίκνωση της επικοινωνίας στο διαδίκτυο. Στα ίσια οι ευρωβουλευτές του διάλεξαν την αποχή από την ψηφοφορία για τα πνευματικά δικαιώματα στο ίντερνετ. Το παραπάνω ψήφισμα ισοδυναμεί – ουσιαστικά – με τη φίμωση των περιφερειακών δυνάμεων του ίντερνετ αφού τελικά θα αποδειχτεί δυσβάσταχτο από μεριάς τους να πληρώνουν όλες τις απαιτούμενες άδειες που θα χρειαστούν για να “μοιράζονται” περιεχόμενο. Εξαρτάται από ποια μεριά κοιτάς την αλήθεια. Το να υπάρχει ηθική στο ίντερνετ είναι σημαντικό. Ισόποσα σημαντικό είναι και η διάδοση των ιδεών. Για τα πρακτικά να πούμε πως αν και η Αριστερή πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου ήταν ενάντια στην παραπάνω νομοθεσία οι Έλληνες ευρωβουλευτές Δημήτρης Παπαδημούλης, Στέλιος Κούλογλου και Κωνσταντίνα Κούνεβα απείχαν από τη διαδικασία. Η τελευταία θεωρείται και ως η μεγαλύτερη πάσα που θα μπορούσε να γίνει στη λογοκρισία. Για την ιστορία να πούμε πως 348 βουλευτές ψήφισαν υπέρ, 274 κατά και 36 ψήφισαν λευκό. #Saveyourinternet
Ο Κασιδιάρης δήλωσε: «Ο Θεός ελευθέρωσε την Ελλάδα»… μόνο ο τρόπος που το είπε και να πιστεύεις βαθιά στον Θεό σκιάζεσαι…
Quiz: Ποια εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης έχει το γνώθι σαυτόν;
Το «’Όλα λάθος» στο OPEN! Μα, όλα λάθος; Και 4,8% τηλεθέαση; Μήπως πρέπει να σκεφτούν σοβαρά οι καναλάρχες να δώσουν βήμα σε νέους ανθρώπους;
Κάτω τα χέρια από τη Χαρούλα! Συγγνώμη, δηλαδή εσείς που κράζετε δεν έχετε υπερασπιστεί δικούς σας ανθρώπους; Η Αλεξίου είναι μύθος αλλά και να μην ήταν αυτή η ανθρωποφαγία έχει γίνει η κατάρα της φυλής μας #eleos_kapou
Πυροβόλησε τον κλεφτοκοτά στην Κόρινθο. Οκ. Ας πούμε «οκ» να έχουμε μια βάση συζήτησης. Ας υποθέσουμε ότι είναι αυτοάμυνα. Αν και αυτοάμυνα θα ήταν οι κότες να επιτεθούν στον κλέφτη τους. Κι αφού τον πυροβόλησε και τον σκότωσε τον πήγε να τον πετάξει, να τον παραχώσει, να μην τον πάρουν χαμπάρι. Δεν υπάρχει θέμα συζήτησης. Η αυτοδικία είναι επικίνδυνο πράγμα. Ειδικά αν είσαι δολοφόνος εν υπνώσει!!! #αυτοδικία
Και ξαφνικά μαθαίνω ότι ο Σάββας Τσιτουρίδης, ο νεοδημοκράτης, είναι και Έλληνας και Ριζοσπάστης. Κι έτσι ονόμασε το κόμμα του «Έλληνες Ριζοσπάστες». Και πού κρυβότανε τόσο καιρό ο Σάββας;
Τελικά τον μόνο Σάββα που παραδέχομαι είναι αυτόν με τα κεμπάπ!!!
#τσίρκο_πολιτική_ζωή
Θέλω να πω κάτι για τις παρελάσεις: Δε γουστάρω που βάζουμε μικρά παιδιά να παρελαύνουν! Να καταργηθούν, ειδικά οι μαθητικές! Πρωτίστως οι μαθητικές!
#parade
Μπλε καστόρινα παπούτσια, Blue suede shoes που έλεγε ο Presley. Είναι ίσως το καλύτερο ελληνικό βιβλίο που διάβασα εδώ και καιρό. Ο Θανάσης Σκρουμπέλος έχει συνθέσει ένα αστικό μυθιστόρημα με ιστορικά στοιχεία για την αριστερά, σε ένα λούμπεν περιβάλλον. Οι χαρακτήρες του είναι τόσο ζωντανοί, η γλώσσα του σκληρή και η ματιά του διεισδυτική. Ανακαλύψτε το! Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος!#bluesuedeshoes
Φεστιβαλική μανία. Το Sonar, που γεννήθηκε στη Βαρκελώνη και έγινε θεσμός όχι μόνο για την πόλη αλλά και για την εξέλιξη της ηλεκτρονικής μουσικής γενικότερα, θα έρθει και στην Ελλάδα τον Οκτώβρη. Τα πρώτα ονόματα ανακοινώθηκαν. Paul Kalkbrenner, Jon Hopkins, HVOB, UNKLE, Kölsch. Καλή αρχή στους διοργανωτές. Να πούμε εδώ πως ως όνομα μεγαλύτερο είναι εκείνο του φεστιβάλ παρά των καλλιτεχνών που θα φιλοξενήσει. #Sonarathens
Άρθουρ Μίλλερ, Πήτερ Μπρουκ, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Αουγκούστο Μπόαλ, Ντάριο Φο, Ανατόλι Βασίλιεφ, μερικοί μόνο από τους συγγραφείς των μηνυμάτων της Παγκόσμιας Ημέρας Θέατρου από το 1962. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΔΙΘ), επέλεξε φέτος για τη συγγραφή του Μηνύματος της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου 2019 τον διακεκριμένο Κουβανό σκηνοθέτη, θεατρικό συγγραφέα, θεατροπαιδαγωγό και καθηγητή, Carlos Celdrán.
Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, με την έναρξη της σεζόν του «Θεάτρου των Εθνών» στο Παρίσι και με το πρώτο μήνυμα να γράφεται από τον Ζαν Κοκτώ. Έκτοτε, η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου εορτάζεται στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα, εκπροσωπώντας μια ευκαιρία υπενθύμισης της ετερότητας αυτής της καλλιτεχνικής έκφρασης και προώθησης του αντίκτυπου που έχει στις σύγχρονες κοινωνίες.
Το ΔΙΘ τιμά κάθε χρόνο αυτή την παγκόσμια γιορτή, καλώντας μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει το μήνυμα. Το μήνυμα μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη) αλλά και θεατρικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο, διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλο τον κόσμο. Το ΔΙΘ έχει ως στόχο να προωθεί τις εθνικές και διεθνείς δραστηριότητες που διοργανώνονται στο πλαίσιο των εορτασμών για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου.
Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2019
Carlos Celdrán, Κούβα
Σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, θεατροπαιδαγωγός, καθηγητής
Πριν την αφύπνισή μου στο θέατρο, οι δάσκαλοί μου ήταν ήδη εκεί. Είχαν κτίσει τα σπίτια τους και την ποιητική προσέγγισή τους πάνω στα ερείπια της δικής τους ζωής. Πολλοί από αυτούς είναι άγνωστοι ή ελάχιστα τους θυμόμαστε: εργάζονταν σιωπηρά, στην ταπεινότητα των δωματίων πρόβας τους και στις γεμάτες από θεατές θεατρικές αίθουσες τους και σιγά-σιγά, μετά από χρόνια δουλειάς και εξαιρετικών επιτευγμάτων, αποσύρθηκαν σταδιακά από αυτά τα μέρη και εξαφανίστηκαν. Όταν κατάλαβα ότι το προσωπικό μου πεπρωμένο ήταν να ακολουθήσω τα βήματά τους, κατάλαβα επίσης ότι είχα κληρονομήσει αυτή την καθηλωτική, μοναδική παράδοση που ζούσε στο παρόν χωρίς καμία προσδοκία, πέρα από την επίτευξη της διαφάνειας μιας μη επαναλαμβανόμενης στιγμής· μιας στιγμής συνάντησης με κάποιον άλλο στο σκοτάδι ενός θεάτρου, χωρίς καμία άλλη προστασία πέρα από την αλήθεια μιας χειρονομίας, μιας αποκαλυπτικής λέξης.
Η θεατρική μου πατρίδα βρίσκεται σε εκείνες τις στιγμές της συνάντησης με τους θεατές που έρχονται κάθε βράδυ στο θέατρό μας, από τις πιο διαφορετικές γωνιές της πόλης μου, για να ενωθούν μαζί μας και να μοιραστούμε μερικές ώρες, μερικά λεπτά. Η ζωή μου είναι φτιαγμένη από αυτές τις μοναδικές στιγμές όταν παύω να είμαι ο εαυτός μου, όταν παύω να υποφέρω για τον εαυτό μου και ξαναγεννιέμαι και κατανοώ το νόημα του θεατρικού επαγγέλματος: το να ζούμε στιγμές αγνής εφήμερης αλήθειας, όπου γνωρίζουμε ότι αυτό που λέμε και κάνουμε, εκεί κάτω από τα φώτα σκηνής, είναι αλήθεια και αντανακλά το πιο βαθύ, το πιο προσωπικό, μέρος των εαυτών μας. Η θεατρική μου χώρα, η δική μου και αυτή των ηθοποιών μου, είναι μια χώρα που υφαίνεται από τέτοιες στιγμές, όπου αφήνουμε πίσω μας τις μάσκες, τη ρητορική, το φόβο του να είμαστε αυτοί που είμαστε και ενώνουμε τα χέρια στο σκοτάδι.
Η θεατρική παράδοση είναι οριζόντια. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το θέατρο βρίσκεται σε οποιοδήποτε κέντρο του κόσμου, σε οποιαδήποτε πόλη ή προνομιούχο κτίριο. Το θέατρο, όπως το έχω λάβει, εξαπλώνεται μέσα από μια αόρατη γεωγραφία που συνδυάζει τις ζωές εκείνων που το υπηρετούν με την ίδια τη θεατρική τέχνη σε μια χειρονομία ενοποίησης. Όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι του θεάτρου πεθαίνουν μαζί με τις στιγμές τους, στιγμές ανεπανάληπτης διαύγειας και ομορφιάς· όλοι ξεθωριάζουν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία άλλη υπεροχή για να τους προστατεύσει και να τους καταστήσει ενδόξους. Οι θεατρικοί δάσκαλοι το γνωρίζουν, καμία αναγνώριση δεν είναι έγκυρη όταν αντιμετωπίζεται με αυτή τη σιγουριά, η οποία είναι η ρίζα του έργου μας: η δημιουργία στιγμών αλήθειας, ασάφειας, δύναμης, ελευθερίας εν μέσω μεγάλης αβεβαιότητας. Τίποτα από αυτά δεν επιβιώνει, εκτός από τα δεδομένα ή τα αρχεία της δουλειάς τους σε βίντεο και φωτογραφίες που θα αποτυπώσουν μόνο μια ωχρή ιδέα για το τι έπραξαν. Ωστόσο, αυτό που θα λείπει πάντα από αυτά τα αρχεία είναι η σιωπηλή ανταπόκριση από το κοινό που καταλαβαίνει σε μια στιγμή ότι αυτό που συμβαίνει δεν μπορεί να μεταφραστεί ή να βρεθεί έξω, ότι στην αλήθεια που μοιράζεται εκεί υπάρχει μια εμπειρία ζωής, για λίγα δευτερόλεπτα, πιο διάφανη ακόμη και από την ίδια τη ζωή.
Όταν συνειδητοποίησα ότι το θέατρο ήταν μια χώρα από μόνο του, μια μεγάλη επικράτεια που καλύπτει ολόκληρο τον κόσμο, ένας προσδιορισμός γεννήθηκε μέσα μου, ο οποίος ήταν και η συνειδητοποίηση μιας ελευθερίας: δεν χρειάζεται να πάτε μακριά ή να φύγετε από όπου και αν βρίσκεστε, δεν χρειάζεται να τρέξετε ή να μετακινηθείτε. Το κοινό είναι οπουδήποτε υπάρχετε. Έχετε τους συναδέλφους που χρειάζεστε στο πλευρό σας. Εκεί, έξω από το σπίτι σας, έχετε όλη την αδιαφανή, αδιαπέραστη καθημερινή πραγματικότητα. Έπειτα, δουλεύετε από αυτή τη φαινομενική ακινησία για να σχεδιάσετε το μεγαλύτερο ταξίδι απ’ όλα, να επαναλάβετε την Οδύσσεια, το ταξίδι των Αργοναυτών: είστε ένας ακίνητος ταξιδιώτης που δεν παύει να επιταχύνει την πυκνότητα και την ακαμψία του πραγματικού του κόσμου. Το ταξίδι σας είναι προς το στιγμιαίο, προς το παρόν, προς την άνευ προηγουμένου συνάντηση ενώπιον των συνανθρώπων σας. Το ταξίδι σας είναι προς αυτούς, προς την καρδιά τους, προς την υποκειμενικότητά τους. Ταξιδεύετε μέσα τους, στα συναισθήματά τους, στις αναμνήσεις τους που εσείς ξυπνάτε και κινητοποιείτε. Το ταξίδι σας είναι ιλιγγιώδες, και κανείς δεν μπορεί να το μετρήσει ή να το αποσιωπήσει. Ούτε κανείς μπορεί να το αναγνωρίσει στο σωστό βαθμό, είναι ένα ταξίδι μέσα από τη φαντασία του λαού σας, ένας σπόρος που σπέρνεται στα πιο απομακρυσμένα εδάφη: την πολιτική, ηθική και ανθρώπινη συνείδηση των θεατών σας. Επομένως, δεν κινούμαι, θα παραμείνω στο σπίτι, ανάμεσα στους πιο κοντινούς μου ανθρώπους, σε φαινομενική ακινησία, μέρα και νύχτα να εργάζομαι, επειδή κατέχω το μυστικό της ταχύτητας.
Μετάφραση από την αγγλική: Δώρα Νικολάου
Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ)
Ποιος είναι ο Carlos Celdrán
Είναι ένας βραβευμένος και πολύ σεβαστός σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, ακαδημαϊκός και καθηγητής, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Αβάνα της Κούβας, παρουσιάζοντας το έργο του σε όλο τον κόσμο.
Γεννηθείς το 1963 στην Αβάνα, ο Carlos Celdrán εμπλούτισε αρχικά την αγάπη και την εξειδίκευσή του στο θέατρο στο Ανώτερο Ινστιτούτο Τέχνης στην Αβάνα, όπου έλαβε πτυχίο στις Παραστατικές Τέχνες (Performing Arts Studies). Αφού αποφοίτησε με τιμητική διάκριση το 1986, ασχολήθηκε επαγγελματικά με τον τομέα εκπαίδευσής του, εργαζόμενος αρχικά ως σύμβουλος και αργότερα ως σκηνοθέτης για το Teatro Buendía στην Αβάνα.
Κατείχε το ρόλο αυτό μέχρι το 1996, όταν αποφάσισε ότι ήταν η σωστή στιγμή να δημιουργήσει τη δική του θεατρική ομάδα, την πλέον παγκοσμίως γνωστή και εξαιρετικά αξιόλογη Argos Teatro. Έχοντας ως βάση την Αβάνα, το Argos Teatro έχει κερδίσει μεγάλη φήμη μέσα από την παρουσίαση ευρωπαϊκών κλασικών, σύγχρονων λατινοαμερικανικών θεατρικών έργων και πρωτότυπων παραγωγών υπό την ειδική επίβλεψη του Carlos Celdrán ως σκηνοθέτη.
Οι παραστάσεις του Argos Teatro έχουν ως στόχο να δώσουν νέα πνοή μέσα στον κανόνα του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου, με παραστάσεις των Μπρεχτ, Μπέκετ, Ίψεν και Στρίντμπεργκ φέρνοντας τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και τις προτιμήσεις, στο κοινό της Λατινικής Αμερικής. Το Argos Teatro επικεντρώθηκε στο έργο Κουβανών θεατρικών συγγραφέων, παρουσιάζοντας παραγωγές ντόπιων καλλιτεχνών όπως ο Gonzalez Melo, σε πολλές περιπτώσεις. Είναι αυτή η συνύφανση διαφορετικών πολιτισμών που βοήθησε το Argos Teatro, μία από τις κορυφαίες θεατρικές ομάδες της Κούβας, να αναγνωριστεί πέρα από τα σύνορα. Το περίφημο εργαστήρι υποκριτικής του Argos Teatro, το οποίο επιδιώκει να βρει μια κοινή γλώσσα για τους καλλιτέχνες, έχει θεωρηθεί και ανακηρυχθεί ως μια πρωτοβουλία που ενώνει τον κόσμο.
Η σημαντικότερη στιγμή στην πορεία του θιάσου μέχρι σήμερα, αποτελεί η παραγωγή Δέκα Εκατομμύρια, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Carlos Celdrán. Αυτή η παραγωγή απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές και παρουσιάστηκε επί σκηνής τόσο στην Κούβα όσο και διεθνώς. Η πιο πρόσφατή του παραγωγή, Misterios y pequeñas piezas (Μυστήρια και μικρά κομμάτια) το 2018, επίσης σε κείμενο και σκηνοθεσία του Carlos Celdrán, έτυχε κι αυτό θερμής υποδοχής.
Αυτές οι προσπάθειες του Carlos Celdrán, για την Κούβα και το διεθνές θέατρο, τον έχουν αναδείξει σε διακεκριμένο άνθρωπο του θεάτρου με αμέτρητα βραβεία και επαίνους. Έλαβε το Βραβείο Θεατρικών Κριτικών Κούβας στην κατηγορία «Καλύτερη Σκηνοθεσία», 16 φορές από το 1988 έως το 2018. Πέρα από αυτή τη σημαντική επιβράβευση, έχει κερδίσει επίσης την αναγνώριση της χώρας του και του κόσμου, αποσπώντας την Εθνική Διάκριση του Κουβανικού Πολιτισμού το 2000 και το Εθνικό Βραβείο Θεάτρου της Κούβας το 2016, μεταξύ πολλών άλλων.
Κατά τη διάρκεια της αξιοσημείωτης αυτής καριέρας, ο Carlos Celdrán παρέμεινε αφοσιωμένος στο να εμπνέει και να βοηθά άλλους, ως καθηγητής σε ιδρύματα υψηλού επιπέδου στην Κούβα, τη Νότια Αμερική και την Ευρώπη. Ο ίδιος στη συνεχή προσπάθειά του να βελτιώσει και να εμβαθύνει τις γνώσεις του, έλαβε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα το 2011 από το Πανεπιστήμιο Rey Juan Carlos της Μαδρίτης.
Οι ικανότητες διδασκαλίας του Carlos Celdrán τον ανέδειξαν σε διδακτικό μέλος του Ανώτατου Ινστιτούτου Τεχνών της Κούβας για περισσότερο από 20 χρόνια και υπήρξε επικεφαλής του μεταπτυχιακού μαθήματος σκηνοθεσίας από το 2016, κληροδοτώντας τις γνώσεις του στις επόμενες γενιές των Κουβανών θεατρικών δημιουργών. Την ίδια στιγμή βρίσκει την διέξοδό του για καλλιτεχνική έκφραση στη σκηνοθεσία και τη δραματουργία με το Argos Teatro.
Μια ελληνική σημαία βάζει η Google στο doodle της για να τιμήσει τη χώρα μας και τη σημερινή επέτειο της 25ης Μαρτίου.
H Google αναφέρει πως γιορτάζει την εθνική επέτειο της Ελλάδας, την επανάσταση του 1821. Στο κείμενο που συνοδεύει το doodle της αναφέρεται και στη φουστανέλα και στις 400 πτυχώσεις της που παραπέμπουν στα 400 χρόνια της Ελλάδας υπό οθωμανική σκλαβιά.
«Οι παρελάσεις στην πρωτεύουσα της Αθήνας περιλαμβάνουν την Ελληνική Προεδρική Φρουρά ή τους Εύζωνες, ένα ελίτ σώμα στρατιωτών των οποίων οι χειροποίητες στολές χρειάζονται μήνες για να κατασκευαστούν», τονίζει μεταξύ άλλων η Google.
«Η γυναίκα... Η γυναίκα πετυχαίνει συχνά, να ξέρεις, εκεί που ο άντρας σταθερά αποτυγχάνει»
Ένα ζευγάρι Άγγλων, μετά την πρώτη νιότη, ο Έντουαρντ και η Φλώρα, απολαμβάνουν το τσάι τους στη βεράντα. Είναι καλοκαίρι, η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, ο καιρός είναι υπέροχος και ο κήπος ανθισμένος. Τα πράγματα είναι, κατά πάσα πιθανότητα, όπως φαίνονται, αν και δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Μια συνάντηση φέρνει τα πάνω κάτω στο κατά τα άλλα φιλήσυχο ζευγάρι, ή καλύτερα, τα μέσα έξω.
To έργο «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» (πρωτότυπος τίτλος: A slight ache) γράφτηκε το 1958 από τον Χάρολντ Πίντερ και αρχικά προοριζόταν για το ραδιόφωνο. Στη συνέχεια όμως ανέβηκε επιτυχημένα και στη σκηνή ενώ ακόμα ζούσε ο συγγραφέας. Ο ραδιοφωνικός «χαρακτήρας» του έργου συνεχίζει παρ’ όλα αυτά να υφίσταται.
Υπαινιγμοί, φλέγμα, χιούμορ, ανατροπές… ο Πίντερ για άλλη μια φορά εστιάζει, ή βάζει στο στόχαστρο, τη σχέση ενός παντρεμένου ζευγαριού. Μια συνάντηση γίνεται η αφορμή για να αποκαλυφθούν οι επιθυμίες και οι φόβοι που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκονται στα λόγια που δεν λέγονται. Μερικές φορές εξάλλου, η επιθυμία και ο φόβος είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Το έργο «Ένας ανεπαίσθητος πόνος» είναι απολαυστικό και ενοχλητικό ταυτόχρονα.
Είναι… Πίντερ!
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Αλέξης Αλάτσης
Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χριστοφή
Σκηνικά/Κοστούμια: Μυρτώ Κοσμοπούλου
Φωτισμοί: Γιάννης Ζέρβας
Μουσική: Stratum 3
Φωτογραφίες: Χρήστος Καλαϊτζής
Βοηθός σκηνοθέτη: Ευαγγελία Καπογιάννη
Επικοινώνια/Δημόσιες σχέσεις: Γιώτα Δημητριάδη
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Δημοσθένης Φίλιππας, Μαρία Μπρανίδου, Κωσταντής Μιζάρας
Είσοδος: 12 ευρώ, 8 ευρώ μειωμένα (άνεργοι και φοιτητές), 5 ευρώ οι ατέλειες.
Διάρκεια: 80 λεπτά
Θέατρο ΜΠΙΠ
Αγίου Μελετίου 25 & Κυκλάδων, Κυψέλη
τηλέφωνο κρατήσεων: 2130344074
beepkipseli.webnode.gr
facebook ΜΠΙΠ
«ΕΝΑΣ ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΟΣ ΠΟΝΟΣ»
του Χάρολντ Πίντερ
Από 18 Μαρτίου, Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00
για λίγες παραστάσεις
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θα γιορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών με ένα αφιέρωμα στη Χρύσα Σπηλιώτη, που υπηρέτησε το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, ως ηθοποιός, θεατρική συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παιδαγωγός.
Η αγαπημένη μας Χρύσα ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΘΒΕ, το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια από το 2015 μέχρι το 2018 ως εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.
Ταλαντούχα, χαρισματική, δημιουργική και πάντα χαμογελαστή, σκόρπισε με την απώλειά της απέραντη θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο που υπηρέτησε, αγάπησε και διακρίθηκε. Η «δική» μας Χρύσα «χάθηκε» με το σύζυγό της, στην πύρινη λαίλαπα στο Μάτι της Αττικής, μαζί με δεκάδες ανθρώπινες ζωές τον Ιούλιο του 2018.
Όλοι εμείς, που τη γνωρίσαμε μέσα από τη δουλειά της και συνεργαστήκαμε μαζί της αφιερώνουμε την «Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου» στον ωραίο, φωτεινό και μοναδικό αυτόν άνθρωπο. Γιορτάζουμε την «Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου» και θυμόμαστε την Χρύσα Σπηλιώτη που παραμένει κοντά μας μέσα από το συγγραφικό έργο της.
Στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, ηθοποιοί του ΚΘΒΕ θα παρουσιάσουν σκηνές από τα θεατρικά έργα της Χρύσας Σπηλιώτη: «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική», «Σκοτσέζικο ντους», «Αγκά… σφί… και φί…», «Με διαφορά στήθους», «Φωτιά και νερό», «Ποιος κοιμάται απόψε;», «Το μάτι της τίγρης», «Πόρτες», «Η αληθινή σου ιστορία;» και «Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος», σε σκηνοθετική επιμέλεια της Μελίνας Αποστολίδου και του Σαμψών Φύτρου.
Την εκδήλωση θα προλογίσει η φίλη και συνεργάτης της Χρύσας Σπηλιώτη, ηθοποιός και σκηνοθέτης Αννέτα Παπαθανασίου που θα παρουσιάσει ένα 20λεπτο ντοκιμαντέρ που ετοίμασε η ίδια, το οποίο περιλαμβάνει οπτικοακουστικά ντοκουμέντα που καταγράφουν την πορεία της Χρύσας Σπηλιώτη στην ελληνική θεατρική σκηνή.
Το θέατρο είναι η πιο συνεργατική μορφή τέχνης. Άνθρωποι συνυπάρχουν και συνομιλούν, με στόχο τη δημιουργία. Το αποτέλεσμα επικοινωνεί με τη σειρά του, με άλλους ανθρώπους.
Κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου, το θέατρο γιορτάζεται από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Φέτος στην παγκόσμια ημέρα θεάτρου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος θέλει να μιλήσει για έναν άνθρωπο μόνο. Έναν άνθρωπο πολύ δικό του. Θέλει να τιμήσει τη Χρύσα Σπηλιώτη, παρουσιάζοντας αποσπάσματα από τα έργα της.
«Εμείς δεν είμαστε τίποτε άλλο από θνητοί, όμως το θέατρο είναι τόσο αιώνιο όσο η ίδια η ζωή» Sultan Bin Mohammad Al-Qasimi (απόσπασμα από το μήνυμα για την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου 2007). Μαρία Μπαγανά, Μελίνα Αποστολίδου, Σαμψών Φύτρος
Συντελεστές
Σκηνοθετική επιμέλεια: Μελίνα Αποστολίδου, Σαμψών Φύτρος
Δραματουργική επεξεργασία: Μαρία Μπαγανά
Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Λαζαρίδου, Ειρήνη Χατζηκυριακίδου
Συμμετέχουν οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ: Λευτέρης Αγγελάκης, Μελίνα Αποστολίδου, Έκτωρ Καλούδης, Ζωή Λύρα, Γιάννης Μαστρογιάννης, Παναγιώτα Μπιμπλή, Χρίστος Νταρακτσής, Λίλιαν Παλάντζα, Ρούλα Παντελίδου, Γωγώ Παπαϊωάννου, Μανώλης Φουντούλης, Σαμψών Φύτρος
Διάρκεια: 90 λεπτά
Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Στις 21:15
Τοποθεσία:
Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Εθν. Αμύνης 2, Θεσσαλονίκη
Eισιτήρια:
Είσοδος Ελεύθερη
Πληροφορίες / Κρατήσεις:
www.ntng.gr
Μέχρι την Κυριακή 31 Μαρτίου θα παρουσιάζεται στο Θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα το έργο του Ουϊλιαμ Σεξπηρ σε διασκευή – σκηνοθεσία του Νίκου Δαφνή.
Πρόκειται για μια κωμωδία(;) που εξυμνεί τον αλτρουισμό, την άδολη φιλία και φυσικά τον έρωτα κι από την άλλη, τιμωρεί το φανατισμό, την εμπάθεια, τη μικροψυχία και την απανθρωπιά.
Το βασικό ερώτημα είναι αν ο «νόμος» παραμένει Νόμος, όταν στέκεται στενά στο «γράμμα» του, περιφρονώντας την ανθρωπιά και την ηθική.
Προτείνεται για μεγαλύτερα παιδιά, αν και είναι απόλυτα κατανοητό και σε μικρότερα κάποιας θεατρικής εμπειρίας.
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Νίκος Δαφνής
Μουσική: Νίκος Τσέκος
Σκηνικά: Γιοβάννα Πρασίνου
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Χορογραφία: Κωνσταντίνα Σαραντοπούλου
Ερμηνεύουν: Κώστας Κλάδης, Αυγοστίνος Ρεμούνδος , Αννίτα Κούλη, Κατερίνα Τσεβά,
Κώστας Τζαφέρης, Πασχάλης Μερμιγκάκης, Οδυσσέας Κιόσογλου.
Παραστάσεις: Κυριακή ώρα 15:00
Καθημερινές παραστάσεις για σχολεία.
Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 10 €, φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων 7 €.
Το σχετικό video :
https://m.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=Fx9j3kP40Sg
ΘΕΑΤΡΟ «ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ»
Πλατεία ηλεκτρικού σταθμού Ν. Φαλήρου
www.katoapotigefyra.gr
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πληροφορίες- κρατήσεις: 210 4816200, 210 4816207
Ηλεκτρονική προπώληση: viva.gr
«Ήθη και Έθιμα εκτός Σεγκεν», μια κωμωδία υψηλών ταχυτήτων, γρήγορων εναλλαγών, αστείρευτου χιούμορ και σατιρικής διάθεσης, για όλα αυτά που όλοι σκεπτόμαστε, αλλά δεν τολμάμε να ξεστομίσουμε. Από την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», αίθουσα «Ιφιγένεια».
Έχοντας γνωρίσει τεράστια επιτυχία στα stand – up comedy της, η Σοφία Μουτίδου, γράφει και σκηνοθετεί μια εκρηκτική παράσταση στην οποία και πρωταγωνιστεί μαζί με 4 ταλαντούχους άντρες ηθοποιούς, τους: Δημήτρη Διακοσάββα, Μάρκο Μπουγια, Τιμόθεο Θάνο και Αντώνη Στρατηγάκη.
Ο Αδάμ και η Εύα, ακριβώς ύστερα από το προπατορικό, επιβιβάζονται σε μια πτήση και ανακαλύπτουν χώρες, έθιμα και ανθρώπους, προκειμένου να βρουν πού θα εγκατασταθούν.
Μεταμορφώσεις σε Ισπανούς χορευτές, Γάλλους εραστές, Ταϊλανδές αεροσυνοδούς, Αφρικανούς ιθαγενείς, Εσκιμώους πενθούντες, Ινδές μπολυγουντιανές σταρ, Τούρκους πρωταγωνιστές και φυσικά, σε Έλληνες! Σε μανάδες σε απόγνωση, σε γιαγιάδες που κλαίνε, σε οικογενειακούς καβγάδες, σε ελληνικά ριάλιτι, στις μεγαλύτερες φωνές μας.
Και μέσα σε όλα αυτά, μια μέρα από τη ζωή της Κλεοπάτρας και της Μήδειας...
Και μια νύχτα μέσα σ΄ ένα μουσείο, όπου ζωντανεύουν τα μεγαλύτερα έργα της ζωγραφικής και μας λένε τον πόνο τους...
Τί θα διαλέξουν οι πρωτόπλαστοι;
Και, αλήθεια…. τί θα διάλεγες εσύ;
Συντελεστές
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Σοφία Μουτίδου
Σκηνικά: Λεονάρντο Πάτσος
Ενδυματολόγος: Ελένη Μπλέτσα
Επιμέλεια κοστουμιών: Σοφία Μουτίδου
Κατασκευή κοστουμιών: Workshop Makis
Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Δημιουργιαβίντεο: Sub.Urban Images and Soundscapes
Στούντιο Ηχογράφησης: 9800 Studios
Επιμέλεια ήχου και εικόνας: Κονταξής Κωνσταντίνος
Χειριστής ήχου και εικόνας: Κονταξής Κωνσταντίνος
Χειριστής φώτων: Χαδούλης Άγγελος
Φροντιστής παράστασης: Αντώνης Γκούβας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντώνης Γκούβας
Επικοινωνία-Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη
Οργάνωση Παραγωγής: Χρυσάνθη Γεωργαντίδου
Σύνθεση / στίχοι πρωτότυπου Τραγουδιού παράστασης: Μιθριδάτης
Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Συρίγου
Μουσική Παραγωγή: Χριστίνα Συρίγου
Η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Heaven
Παίζουν: Σοφία Μουτίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Τιμόθεος Θάνος, Μάρκος Μπούγιας, Αντώνης Στρατηγάκης
Ευχαριστούμε θερμά την Συρίγου Χριστίνα η βοήθεια της οποίας ήταν ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ για την υλοποίηση και δημιουργία της παράστασης καθώς και τον πολιτιστικό σύλλογο Μάνης για την πολύτιμη οικονομική συνεισφορά του την οποία επιμελήθηκε η ίδια.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ημέρες &ώρες παραστάσεων:
Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ στις 20:30 ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ στις 21:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Κανονικά εισιτήρια: €15
Προπώληση μέσω viva : €12
Ισχύουν ειδικές τιμές για Α.Μ.Ε.Α., φοιτητές, ανέργους στα ταμεία του θεάτρου
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Στα ταμεία του θεάτρου, Πειραιώς 254, Ταύρος
Στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.viva.gr & στα σημεία προπώλησης του δικτύου Viva
Τηλεφωνικά στο T. 212 254 0300 και στο 11876
ΠΑΡΑΓΩΓΗ:
Entertain.GR | ΑΜΚΕ Ονείρους, Κλεισόβης 2 & Θεμιστοκλέους, Εξάρχεια,
Τηλ. 2121050020, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
«ΘΕΑΤΡΟΝ»
Πειραιώς 254, Ταύρος
Τ. 212 254 0300
www.theatron254.gr
http://www.facebook.com/Theatron254
«Ελληνικός Κόσμος»
Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης
Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που γεμίζουν το καμαρίνι τους πράγματα. Συνήθως έχω μανταλάκια ντεμακιγιάζ, ενυδατική κρέμα και κολόνια. Το πολύ να έχω και κάποιο σημείωμα από την οικογένεια ή φίλους μου από την πρεμιέρα, που μπορεί να έχουν φέρει κάτι όπως λουλούδια κλπ.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ.
Δεν έχω παράπονο! Και φέτος με τη Γεωργία στο «Έλα να παίξουμε» διασκεδάζουμε πάρα. Λέμε λόγια ενώ ταυτόχρονα ντυνόμαστε, αλλά είναι μία διαδικασία στην οποία γελάμε πάρα πολύ! Το ίδιο διασκεδαστικό ήταν και το καμαρίνι που είχα στην παιδική σκηνή του Εθνικού στο «Ο Μόγλης και οι περιπέτειές του στη ζούγκλα» όπου επίσης διασκεδάζαμε πάρα πολύ με όλο το θίασο, αλλά κυρίως με τη Μαργαρίτα Βαρλάμου, την Έφη Λιάλιου και την Χριστέλλα Γκιζέλη που είχαμε κοντινά καμαρίνια.
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο καμαρίνι υπόψη μου, αλλά μου άρεσε πολύ να πηγαίνω στο Θεατρικό Μουσείο, που δυστυχώς τώρα δεν υφίσταται. Εκεί έβλεπα τα καναρίνια όλων των μεγάλων Ελλήνων ηθοποιών το ένα δίπλα στο άλλο, με προσωπικά αντικείμενα, κοστούμια, φωτογραφίες… Ένιωθα πως μπαίνω σε έναν άλλον αιώνα.
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Μία ανάμνηση που με κάνει να χαμογελώ είναι η εξής: είμαι στο εθνικό θέατρο τέλη Φλεβάρη στο «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, έχουμε παράσταση και την ίδια μέρα, στο θέατρο Άβατον είναι η πρεμιέρα του έργου μου «Φροσύνη» το οποίο και συνσκηνοθετώ με τον Λάζαρο Βαρτάνη. Όσο παίζω, λοιπόν, το μυαλό μου είναι στην πρεμιέρα, στη σκέψη του πόσο κόσμο θα έχει, πως πάει η προετοιμασία και αν θα προλάβω να δω έστω λίγο από την παράσταση φεύγοντας σαν σφαίρα από το Εθνικό. Είμαι στο καμαρίνι μου μεταξύ δύο σκηνών και αλλάζω ρούχα, όπου σκάει στο κινητό μου μήνυμα από τον Λάζαρο: Είμαστε φουλ. Θα βάλουμε κόσμο και στα σκαλάκια». Τρελάθηκα από τη χαρά μου και ευτυχώς πρόλαβα και είδα και την παράσταση σχεδόν από την αρχή.
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Να βάλω κολόνια. Μου αρέσει πολύ όταν συγχαίρω ηθοποιούς μετά από παράσταση να μυρίζουν όμορφα, οπότε το ίδιο επιδιώκω και εγώ. στο «Έλα να παίξουμε» με τη Γεωργία το τελευταίο πράγμα είναι να κλειδώσουμε την πόρτα του καμαρινιού και να βεβαιωθούμε πως έχουμε βγάλει όλο το μακιγιάζ από το πρόσωπό μας!
Για την παράσταση
H Mortgage είναι μια ανισόρροπη, δολοφονική διευθύντρια σκηνής. Έχει ψηφιστεί από τους συμμαθητές της ως «η πιο βαρετή γυναίκα του κόσμου». Η Mortgage έχει κάψει και το τελευταίο θέατρο πάνω στη γη. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα σωστά.
Εμπνευσμένο από το κάλεσμα του Antonin Artaud για ένα Θέατρο της Σκληρότητας, με στόχο να βγάλει τους θεατές από την υπαρξιακή τους αδράνεια, αυτή η παράσταση είναι μια devised φαρσοκωμωδία τρόμου - συνδυάζοντας το ξεχωριστό θεατρικό στυλ σωματικού θεάτρου και την ιδιαίτερη αισθητική - σήμα κατατεθέν του David Glass - με τον γκροτέσκο και τραγικό κόσμο του «Καθαρτηρίου» του Νταντέ.
Μέσα από τα κωμικά «LAZZΙ» της κομέντια ντελ άρτε, σκετσάκια που δανείζονται στοιχεία από το βαριετέ και την επιθεώρηση, χορογραφημένη κίνηση αλλά και ένα βαθιά ποιητικά κείμενο, η παράσταση «Mortgage» διερευνά την αποσύνθεση ενός θεατρικού σύμπαντος όπου τεχνικές και είδη θεάτρου συλλέγονται από τον σκουπιδότοπο της θεατρικής ιστορίας και αναμιγνύονται για να διασκεδάσουν και να προκαλέσουν.
Η παράσταση αφορά τη καταστροφή μιας νεαρής γυναίκας - της Mortgage - μέσα σε ένα άσυλο, από «γιατρούς» των οποίων η θεραπεία μοιάζει πιο πολύ με μια πράξη σκληρής και ανόητης αγριότητας.
Ως εκ τούτου, το έργο χλευάζει και αποσταθεροποιεί την αντίληψη πως το κατεστημένο βασίζεται σε ένα ευφυές σύστημα φροντίδας και προόδου.
Όλοι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν προέρχονται από τον ίδιο χώρο του σωματικού θεάτρου και μοιράζονται με τον σκηνοθέτη David Glass την ίδια προκλητική και παιγνιώδη διάθεση.
Η διαδικασία γραφής και ανάπτυξης του έργου χρειάστηκε τρία χρόνια, δουλεύτηκε σε τέσσερις διαφορετικές χώρες και είχε ως στόχο να ωθήσει τους ηθοποιούς σε μια υπέρβαση και σε μια κατάσταση δαιμονισμένης έκσταση ώστε να εξερευνήσουν τις αρχές του Artaud αλλά να πάνε και πέρα από αυτές.
Το μανιφέστο του Artaud για το Θέατρο της Σκληρότητας - στο ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ - είναι μια επίκληση στο Ιερό Θέατρο του Πίτερ Μπρουκ που επιδιώκει να ξαναβρεί την τελετουργική και πνευματική διάσταση της δραματικής τέχνης και προσφέρει μία ολοκληρωμένη κάθαρση στο κοινό, ειρωνικά μέσα από μεταφορές πόνου και αρρώστιας.
Με στοιχεία και ρυθμούς από τον μπαλινέζικο χορό, που θέλει τους χορευτές σε μια κατάσταση έκστασης, o Artaud οραματιζόταν ένα θέατρο που θα άγγιζε κατευθείαν το υποσυνείδητο των θεατών, θα τους φόβιζε, θα τους σόκαρε και ως εκ τούτου θα τους οδηγούσε σε μία βαθύτερη κατανόηση της ύπαρξης τους.
Ήταν ο ύστατος επαναστάτης ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη αστική τάξη του καταναλωτικού καπιταλισμού. Ο Artaud επεδίωκε να τρομοκρατήσει και να "ξεσκίσει" τις δομές της αγαπημένης του τέχνης, ώστε να την επαναπροσδιορίσει από την αρχή, πιο αγνή, πιο δυνατή - μέσα από τις στάχτες της.
Παρόλο που το μανιφέστο του είναι πιο πολύ ποίηση παρά πρακτική, πιο πολύ όνειρο παρά θεωρία, οι βίαιες επιθυμίες του Artaud συμπίπτουν με το όραμα του David Glass για ένα κόσμο που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού ως αποτέλεσμα της κατάχρησης και της κακοδιαχείρισης από πλευράς θεσμών.
Το «Καθαρτήριο» θα μπορούσε και να αντικατασταθεί με το «κοινωνικοπολιτικό σύστημα» την πολιτική εξουσία, την οικονομία, το εκπαιδευτικό σύστημα, την ιατρική περίθαλψη και την κοινωνική πρόνοια.
Τελικά, η βία και το γκροτέσκο της παράστασης παραδόξως ευελπιστούν να εμπνεύσουν την αναζήτηση για νέα ελπίδα και ταυτόχρονα μέσα από την αρτιότητά της - ελπίζουμε - να αναδειχθεί μια ανομολόγητη τρυφερότητα.
Ελπίζουμε η παράσταση αυτή να σας κάνει να γελάσετε, να κλάψετε, να αναστατωθείτε, να σας αφυπνίσει και να σας κάνει να δείτε ξεκάθαρα την τρέλα του κόσμου εν έτει 2019. Για αυτή τη φάση δημιουργίας της παράστασης η ομάδα έλαβε επιχορηγήσεις από την ευρωπαϊκή ένωση και το Νορβηγικό συμβούλιο τεχνών.
Αυτό τον καιρό σχεδιάζεται μια ευρωπαϊκή περιοδεία για το 2020 με κύριο άξονα το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι είναι ένα βαθιά ευρωπαϊκό έργο.
Μια συνεργασία των Created a Monster και του David Glass Ensemble.
Αυτό το project είναι το δεύτερο της σειράς «Θεία Κωμωδία» του David Glass.
Η «Θεία Κωμωδία» δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε στο Trinity Laban και από εκεί μεταπήδησε στο Soho Theater. Μέσα απ’ τη διαδικασία αυτή ξεπήδησε ο χαρακτήρας της Mortgage.
Στη συνέχεια η παράσταση “Mortgage” συμμετείχε σε δημιουργικές διαδικασίες των Arts Council England, Arts Council Norway, Collettivo Teatro, Siena, Theatre Delicatessen, Broadgate, The Bikeshed, Exeter, The Pleasance, Islington, HeadFirst and Omnibus Theatre, Clapham.
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη David Glass και την ομάδα του
Ο σκηνοθέτης David Glass υπήρξε μαθητής των Jacques Lecoq, Jerzy Grotowski, Augusto Boal, Mike Alfreds και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος σε 70 και πλέον χώρες. Η μέθοδός του, “Δημιουργική Πρακτική”, βρίσκεται στον πυρήνα του Devising, και σαν τέτοια έχει κατοχυρωθεί στα Ηνωμένα Έθνη, έχει την έγκριση από το υπουργείο της Κίνας και ακολουθείται από πολλές σχολές δραματικής τέχνης και θεατρικές ομάδες παγκοσμίως. Ο David Glass είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη και ένας από τους αντιπροσώπους του Physical Theatre Movement, που έχει επηρεάσει καλλιτέχνες όπως ο Simon McBurney, Mike Alfreds, Amit Lahav, Liam Steele, Kathryn Hunter, DV 8 και Tom Morris.
Ο David Glass πριν δημιουργήσει το 1990 το David Glass Ensemble είχε ήδη εργαστεί ως σόλο περφόρμερ, κάνοντας παραστάσεις σε περισσότερες από σαράντα χώρες και κερδίζοντας βραβεία μεταξύ των οποίων και το TMA βραβείο σκηνοθεσίας για την διασκευή του Gormenghast.
Έγραψαν για τον David Glass:
«Ο David Glass είναι ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς δασκάλους» Mike Alfreds, Διευθυντής Θεάτρου (RCS, National Theatre, The Globe, Ιδρυτής του Shared Experience)
«Ο David είναι ένας από τους καλύτερους δασκάλους και καλλιτέχνες της γενιάς μας, που ποτέ δε φοβήθηκε να εξετάσει την αλήθεια σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε είναι όμορφες, είτε άσχημες».
Amit Lahav
(Gecko Theatre)
Συνεργάτες:
Francois Testory/ Performer, Lindsay Kemp company, Gecko, Ballet Rambert, Rose English,
Simon Vncenzi, DV8 Physical Theatre, Punchdrunk.
Briony O’Callaghan, Performer / Συμπαραγωγός
BBC,Babel, Vamos, FlabbergastTheatre, David Glass Ensemble, Gruff Theatre, Arts for Action,
Jonluke Mckie, Making Faces, Mark Bell
Simon Gleave/ Performer
David Glass Ensemble, Gooddog Theatre, SON, Theatrical Niche, Tooth+Nail, Created a
Monster, Flabbergast Theatre.
Ευρωπαϊκή Περιοδεία - Ημερομηνίες Παραστάσεων:
13 Απριλίου 2019 – 2μμ – Σύγχρονο Θέατρο, Αθήνα, Ελλάδα
15 Απριλίου 2019 – 20 Απριλίου 2019 – 9μμ - Tristan Bates Theatre, London, UK
25 - 27 Απριλίου 2019 – 7.30μμ - Grusomhetens Teater, Oslo, Norway
Ημέρα & ώρα παράστασης: Σάββατο 13 Απριλίου 2019 στις 14:00
Τιμές εισιτηρίων: 15,00€ (Κανονικό),
10,00€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Άνω των 65)
Χώρος: Σύγχρονο Θέατρο
Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3464380
Site: www.sychronotheatro.gr
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Facebook: https://www.facebook.com/sychronotheatro/
Για περισσότερες πληροφορίες:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
www.davidglassensemble.org
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ:
Μετρό
Το Σύγχρονο θέατρο βρίσκεται σε απόσταση 300 μέτρων από το σταθμό
«Κεραμεικός»
http://www.ametro.gr
Λεωφορεία
Γραμμές 026, 027, 813, 836, 856, 865, Α16
Στάση «Σίδερα» (επί της Ιεράς Οδού)
http://www.oasa.gr
Χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων
Στην οδό Τριπτολέμου βρίσκονται δύο κλειστά parking σε απόσταση 50 μέτρων από το Σύγχρονο Θέατρο και στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου ένα κλειστό πάρκινγκ σε απόσταση 80 μέτρων.
Διευκολύνσεις για ΑμεΑ
Το θέατρο είναι προσβάσιμο σε χρήστες/ριες αναπηρικού αμαξιδίου και διαθέτει τουαλέτα ΑμεΑ. Παρακαλούμε κατά την κράτηση ή την αγορά των εισιτηρίων σας να ενημερώνετε τον υπάλληλο των εισιτηρίων, προκειμένου να δίνονται οι κατάλληλες θέσεις στην αίθουσα.
Τώρα που οι φράουλες γεμίζουν τους πάγκους και προκαλούν τους γευστικούς μας κάλυκες να ξέρουμε ότι οι Δουλέμποροι της Ηλείας εξακολουθούν να ζουν και να βασιλεύουν.
Παρά τις ευρωπαϊκές καταδίκες οι τύποι εκμεταλλεύονται μετανάστες και πλουτίζουν εις βάρος τους.
Ας μη χρειαστεί να καούν ζωντανοί για να τους θυμηθούμε. Κι επίσης υπάρχει πάντα και μια πράξη κοινωνικής εναντίωσης που λέγεται «εμπάργκο».
Ας φάμε άλλα φρούτα στην τελική!#the_strawberry_statement
Η κυρία Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, βαφτισιμιά του Τέως και γαλάζια βουλευτής, μιλώντας μια άλλη γλώσσα από αυτή που έχουμε στο μυαλό μας για έναν σοβαρό άνθρωπο, πολιτικό με επιχειρήματα, για την υπόθεση παιδεραστίας του Νίκου Γεωργιάδη στη Μολδαβία έχει πει το «Θα σας πάω αίμα μέχρι τέλους» (εννοώντας όσους μέσω Γεωργιάδη πλήττουν τον ηγέτη Κυριάκο κλπ κλπ). Το είχε πει αφού είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη. Και πριν δύο μέρες βγήκε στην ΕΡΤ και είπε «δεν ξέρω, δεν ήξερα την ουσία της υπόθεσης».
Αιματηρός πολιτικός κατήφορος!!!#παιδεραστία #Άννα_Μισέλ_η_αιματοβαμμένη
Τα επεισόδια στα γήπεδα όσο δεν παίρνονται μέτρα τύπου Θάτσερ για τους ούγκανους χουλιγκάνους δε θα σταματήσουν ποτέ. Πάντα κάποιοι χρειάζονται «στρατούς» αλλά εμείς οι υπόλοιποι ούτε τους στρατούς τους γουστάρουμε ούτε τις μάχες τους στα γήπεδα, τις πισίνες και λοιπά!#hooligans
Κάθισα να πιω έναν καφέ στην πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη που τελευταία έχει πάρει τα πάνω της. Καλά ήταν. Πάνω που σκεφτόμουν πως η εποχή κάτω από τον ήλιο ξεκινά, να σου ο “ευαίσθητος” βουλευτής Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Καβάλα σε μηχανή Μπου Μου Βου που θα έλεγε και ο Πολάκης. Χωρίς κράνος, πήγαινε ανάποδα σε μονόδρομο, μετά ανέβηκε στο πεζοδρόμιο της πλατείας και μετά το κατέβηκε για να χαθεί γκαζώνοντας σε ανηφόρα. Όσοι τον είδαμε είπαμε το αυτονόητο που ξεκινά από μ.... Δεν ξέρω τι τύπου γιατρός είναι. Από αστική συμπεριφορά το μείον το έχει στην καρδιά του. #kypseli
Να ‘ναι η μανία που τρέφουν και οι δυο τους για τον χρυσό; Αντιγράφω από το σάιτ Hellas Journal του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου: “Ορισμένοι Έλληνες πολιτευτές διατλαντικού “βεληνεκούς “φαίνεται ότι για 15 λεπτά δημοσιότητας μπορούν να ποδοπατήσουν ακόμα και ομογενείς μαθητές ντυμένους με παραδοσιακές στολές. Στο ευγενές αυτό άθλημα διέπρεψε ο πολύς Γιώργος Πατούλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος για έναν περίεργο λόγο καταφέρνει και πείθει τους οργανωτές της εκδήλωσης στο Λευκό Οίκο, να του στέλνουν πρόσκληση, ενώ δεν έχει κανένα δικαίωμα να λαμβάνει μέρος στην εκδήλωση της Ομογένειας, ακριβώς επειδή ΔΕΝ έχει προσφέρει τίποτα στην Ελληνοαμερικανική Κοινότητα. Είναι απορίας άξιο γιατί οι οργανωτές της εκδήλωσης κουβάλησαν από την Ελλάδα πολλές μετριότητες. Ήταν ένα μέγα σφάλμα που σίγουρα παρατήρησαν τα σαΐνια του Λευκού Οίκου…” #patouli #patouli_thee_kai_sto_USA
Και οι Πυξ Λαξ θα βγουν για περιοδεία το καλοκαίρι. Αυτή η χώρα από μονοτονία δεν έπληξε ποτέ. #pyx_lax
Υπάρχει μια εκπομπή στην ΕΡΤ που την λένε “Για την Ελλάδα...”. Οι τρεις τελείες πριν το “Για την Ελλάδα” τι σημαίνουν;
Η ξεφτίλα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι το νέο reality του OPEN. Δύο γυναίκες με παραπάνω κιλά προσπαθούν να αδυνατίσουν με εξαντλητική γυμναστική και δίαιτα. Η δεύτερη μάλιστα ζύγιζε, όπως της είπαν, λίγα παραπάνω από το «κανονικό».
Με 100 ώρες γυμναστική πήρε 200 γραμμάρια και την έδιωξαν! Ωραίο παράδειγμα σ’ όσους προσπαθούν να αδυνατίσουν.... Μέχρι και οι πέτρες ξέρουν ότι η γυμναστική αυξάνει τη μυική μάζα. #RevengeBodyGr
Αλ Τσαντίρι Νιουζ: τόσο ξαναζεσταμένο φαγητό δεν τρώγεται ούτε μετά από μεγάλη νηστεία! #al_tsantiri
Την Τρίτη (19/3) δύο γυναίκες πέφτουν στο κενό, η μία στη Νέα Σμύρνη μαζί με το παιδί της ή αλλη στην Πάτρα. Ελλάδα 2019! Στο Νόμπελ Ειρήνης ας υπολογίσουν και τα θύματα αυτής της κρίσης...
Δεν μπορώ να ξαναδώ μέιλ από Φεστιβάλ Αθηνών ή από Εθνικό Θέατρο με τίτλο «Η απάντηση του τάδε...στον τάδε» . Τι γίνεται ρε φίλε μ’ αυτά τα ΔΣ και τους καλλιτεχνικούς διευθυντές; Ούτε η Μενεγάκη με τον Λάτσιο τόσες επιστολές.
Σε Γενικές Γραμμές. Τρεις δημοσιογράφοι, τρία site, σε ιστορίες καθημερινής τρέλας!
Η Γιώτα Δημητριάδη @Τεχνες-Plus, ο Γιάννης Καφάτος @Viewtag.gr και ο Γιάννης Παναγόπουλος @Fragilemag.gr φτιάχνουν μια λίστα μ’ όλα όσα άκουσαν, είδαν και σκέφτηκαν την εβδομάδα που πέρασε, βολτάροντας στην πόλη, διαβάζοντας πρωτοσέλιδα εφημερίδων, κουβεντιάζοντας μεταξύ τους, κοιτώντας βιτρίνες μαγαζιών, ακούγοντας μουσική και συμφωνώντας πως ο διάβολος στις λεπτομέρειες βρίσκεται.
#Se_Genikes_Grammes
Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Νερό, υγρά μαντιλάκια, τσιμπιδάκια, λακ όπως και λίγη μαύρη σοκολάτα για ενέργεια!
Πιο όμορφο καμαρίνι που είχα ποτέ.
Στη Νέα Υόρκη, είχα κάποια στιγμή ένα δικό μου καμαρίνι, υπέροχα μεγάλο, που ήταν όμως γεμάτο με πράγματα. Το άδειασα, το σκούπισα, το καθάρισα, μέχρι και φορητό καλοριφέρ έφερα από το σπίτι μου θυμάμαι, γιατί ήταν χειμωνας και έκανε πολύ κρύο ακόμα στην πόλη και στο θέατρο. Μετά το ένιωθα πραγματικά σαν το βασιλικό μου διαμέρισμα, ιερός τόπος δημιουργικής συγκέντρωσης! (γέλια)
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Δεν ξέρω! Αυτό που γνωρίζω, πάντως, είναι ότι το πιο «ζεστό» καμαρίνι είναι αυτό στο οποίο λαχταράς να πας γιατί η συγκεκριμένη συνεργασία σε γεμιζει χαρά, έμπνευση και αίσθημα δημιουργίας.
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Από την παράσταση μας τώρα στο Θέατρο 104, με τον Βαγγέλη Σαλευρή και τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο που ετοιμαζόμαστε όλοι μαζί, μέσα σε κλίμα παρέας… το έργο για μας ξεκινά πολύ πριν ανέβουμε στη σκηνή. Η χημεία μας είναι ευτυχής εντός και εκτός σανιδιού!
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Σκέφτομαι από πού έρχομαι, πού πάω και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλω πιο πολύ στη συγκεκριμένη σκηνή! Μετά ας παίξουμε… κι ο Θεός μαζί μας (γέλια)
Η Φιόνα Γεωργιάδη πρωταγωνιστεί μαζί με τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο και τον Βαγγέλη Σαλευρή στην κωμωδία του Andrew Cowie "Η ζωή μου στην τέχνη", που παρουσιάζεται, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο 104.
Η Ηρώ Μπέζου είναι η φετινή νικήτρια του θεατρικού βραβείου Μελίνα Μερκούρη. Η νεαρή ταλαντούχα ηθοποιός φόρεσε την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη για την ερμηνεία της στο έργο Φιντανάκι σε σκηνοθεσία Ανέστη Αζά στο Εθνικό Θέατρο Πειραματική Σκηνή (-Ι Θέατρο Rex – Σκηνή “Κατίνα Παξινού”).
«Ειλικρινά δεν το περίμενα. Δεν ήμουν προετοιμασμένη γι' αυτό το βραβείο. Θα ήθελα να το μοιραστώ με δύο ανθρώπους που έχουμε συμπορευτεί μαζί όλα αυτά τα χρόνια, τον Χάρη Φραγκούλη και τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Δεν έχω αποσαφηνίσει την έννοια της βράβευσης ειδικά στη δική μας τέχνη, το θέατρο. Αλλά αν κάτι έχει σημασία, είναι ότι η πλειοψηφία των μελών της κριτικής επιτροπής είναι ηθοποιοί και είναι πολύ κολακευτικό και συγκινητικό να σε τιμούν συνάδελφοι» είπε η Ηρώ Μπέζου παραλαμβάνοντας την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη από την περσινή νικήτρια του βραβείου Ιωάννα Κολλιοπούλου.
Για τη Μελίνα Μερκούρη μίλησαν ο Γιάννης Φέρτης και η στενή συνεργάτης της, Μανουέλα Παυλίδου. Ο Γιάννης Φέρτης θυμήθηκε την πρώτη του συνεργασία με τη Μελίνα Μερκούρη, όταν ο ίδιος ήταν 20 χρονών, στο «Γλυκό πουλί της νιότης» που ανέβασε ο Κουν. «Γίναμε αμέσως φίλοι και αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι με αντιμετώπιζε λες και ήμασταν το ίδιο. Είκοσι χρόνια αργότερα, συνεργαστήκαμε ξανά στο ίδιο έργο με σκηνοθέτη τον Ζυλ Ντασέν. Ήταν μία αξιαγάπητη και πανέξυπνη γυναίκα, την οποία αγαπούσα πολύ» είπε ο ηθοποιός.
«Στη Μελίνα δεν έδιναν ρόλους για το σινεμά γιατί είχε πολύ μεγάλο στόμα, δεν φωτογραφιζόταν καλά και επιπλέον έκλειναν τα μάτια της όταν έπεφταν οι προβολείς. Αλλά τελικά της έκανε ο Κακογιάννης ένα δοκιμαστικό για τη "Στέλλα" και είδε ότι είχε κάτι το μοναδικό. Σύντομα όμως τη μοναδικότητα της προσωπικότητάς της, τη γνώρισε όλος ο κόσμος. Αρκούσε να τη δεις να διασχίζει τον δρόμο αγκαλιάζοντας τον Ντασέν και πίσω της να ανεμίζει η μακριά της κάπα. Έτσι την πρωτοείδα ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι το 1971 μαζί με δυο φίλους μου όταν σπούδαζα στο Παρίσι» ανέφερε η Μανουέλα Παυλίδου και πρόσθεσε: «Η Μελίνα ενδιαφερόταν αληθινά για τους ανθρώπους γύρω της όχι με τη γενναιοδωρία μιας σταρ αλλά με τη φυσικότητα μιας πολύ ακριβής φίλης. Η αστική της καταγωγή δεν την εμπόδισε να έχει πηγαία λαϊκότητα και η συντηρητική της αγωγή δεν ανέστειλε τολμηρές επιλογές ζωής. Η μεγάλη της επιτυχία δεν σκίασε την ανεξαρτησία της. Ακόμα και στον θάνατο συμπεριφέρθηκε με τον δικό της τρόπο».
Συνυποψήφιες με την Ηρώ Μπέζου ήταν οι:
-Η Ευαγγελία Καρακατσάνη για την ερμηνεία της στο έργο «Το Τραμ με το όνομα Πόθος» που σκηνοθέτησε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
- Η Σίσσυ Τουμάση για την ερμηνεία της στο έργο «Η Αγριόπαπια» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου στο Θέατρο Πορεία
- Η Έλλη Τρίγγου για την ερμηνεία της στο έργο «Ο Ευαγγελισμός της Κασσάνδρας» σε σκηνοθεσία Θάνου Σαμαρά στο Μπάγκειον.
Η τιμητική διάκριση στη μνήμη της Μελίνας συνεκτιμά τη μέχρι τώρα σκηνική παρουσία των νέων ταλαντούχων ηθοποιών και τις υποκριτικές επιδόσεις τους. Το βραβείο ανέρχεται σε 3.000 ευρώ και η τιμώμενη ηθοποιός κρατά για ένα χρόνο την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη, την οποία παραδίδει στην ομότεχνή της που διακρίνεται την επόμενη χρονιά.
Την επιτροπή του βραβείου αποτελούν οι Μάγια Λυμπεροπούλου (επίτιμη πρόεδρος), Δηώ Καγγελάρη, Ματίνα Καλτάκη, Δημήτρης Λιγνάδης, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ρένη Πιττακή.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε επίσης:
Ένα πολυφωνικό ποίημα, μία σκηνική σύνθεση για την μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από τα μάτια τριών εμβληματικών συγγραφέων της Θεσσαλονίκης: των Βασίλη Βασιλικού, Γιώργου Ιωάννου και Νίκου-Γαβριήλ Πεντζίκη.
Η πόλη, πέρα από τα επίθετα και τις ιδιότητες που, κατά καιρούς, της προσάπτουν, μοιάζει να έχει τη δική της, κρυμμένη, μυθολογική ζωή. Αυτή η ζωή μπορεί χρονολογικά να κατατάσσεται στο παρελθόν, είναι όμως πανταχού παρούσα στο σήμερα, σε ένα διευρυμένο παρόν. Ο πολυπράγμων ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης περιπλανιέται στην πόλη που μεγάλωσε και ιχνηλατεί την παιδική ηλικία της Θεσσαλονίκης μετά τον πόλεμο. Η παράσταση, το κείμενο, η περιπετειώδης αφήγηση είναι μια προσπάθεια κατανόησης ή και εφεύρεσης μιας πόλης σε συσκότιση.
Όταν πέφτει η συσκότιση μετά τη δύση στις οδούς Εγνατίας και Αγίου Δημητρίου, στην Καμάρα, στη Λέοντος Σοφού, στον Έσπερο, στο Βακούρα και στα Τιτάνια, στα Χίλια Δέντρα, στην Πολίχνη και στο μέτωπο των μεγάρων της παραλίας, μπορεί κανείς να διακρίνει τις φωτεινές νησίδες: Το τεράστιο Φύλλο που κατασπαράζει μια πολυκατοικία στην Κολόμβου, την Σαρκοφάγο στην Αγγελάκη, στην κρύπτη της οποίας σμίγουν τα παράνομα ζευγάρια, τον υπαίθριο Τεκέ του Τσικρικονάκια στα Εβραϊκά Μνήματα, την πορεία των κίτρινων Άστρων προς τον Σταθμό για το Άουσβιτς, την ηρωική, τέλος, έξοδο της Κυρίας Έρσης έξω από τα τείχη της πόλης με το υπεραστικό προς την εξωτική Σικυώνη μετά από δέκα χρόνια Κατοχής και Εμφυλίου. Ψηφίδες και σπαράγματα δυο ταλαιπωρημένων, μίζερων κι όμως μυθολογικά ολοζώντανων δεκαετιών: 1950 και 1960.
Ταυτότητα Παράστασης
Δραματουργία – Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Σκηνικά: Μαρία Πανουργιά
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Μουσική: Μιχάλης Σιγανίδης
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Ζησούδη
Διανομή:
Στέλλα Βογιατζάκη, Ευθύμης Θέου, Σύρμω Κεκέ, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Παπανδρέου,
Γιώργος Σύρμας.
Συμμετέχει live ο μουσικός Μιχάλης Σιγανίδης
Φωτογράφος παράστασης: Κάρολ Τζάρεκ
Εθνικό Θέατρο - Πειραματική Σκηνή -1 (Σκηνή «Κατίνα Παξινού») - Κτίριο Rex
Πανεπιστημίου 48, τηλ. 210-3305074, 210-7234567 (μέσω πιστωτικής κάρτας), στο
www.ticketservices.grκαι στο tickets.public.gr
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00
Κυριακή 20:00
Γενική είσοδος: 13€, 10€ νεανικό, φοιτητικό και 5€ για ανέργους