Αντικείμενα που έχω πάντα στο καμαρίνι μου.
Νερό, κινητό, makeup products, μια σοκολάτα (ναι, ναι, ξέρω, δεν κάνει πριν από την παράσταση κ.λπ. κ.λπ.).
Το πιο ωραίο καμαρίνι που είχα ποτέ. α) Ως χώρο. β) Με ποιους συναδέλφους.
Είμαι πολύ νέα στο χώρο και δεν έχω πολλά να συγκρίνω προς το παρόν. Όμως θεωρώ ότι το φετινό μου καμαρίνι στο Θέατρο Άβατον είναι πολύ ωραίο (αν και είμαι μόνη και μερικές φορές είναι λίγο περίεργα)...
Το πιο ωραίο καμαρίνι που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Είχα κάποια στιγμή δει ένα καμαρίνι της Κέιτ Μπλάνσετ και μου άρεσε πολύ. Ήταν μικρό, όμορφο, ζεστό και ίσως ήταν ότι ήταν και εκείνη μέσα! Επίσης θα μου άρεσε πολύ και κάτι σε… απόλυτο πανικό.
Την πιο ωραία ανάμνηση που έχω από καμαρίνι.
Δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη! Αρχίζουν όμως σιγά σιγά και δημιουργούνται και από το συγκεκριμένο θεατρικό μου εγχείρημα θεωρώ ότι θα υπάρξουν τέτοιες στιγμές. Θα πω προς το παρόν ότι από αυτές που θα θυμάμαι και αγάπησα ήταν στην πρεμιέρα μου η στιγμή πριν βγω με το σκηνοθέτη μου, τον Γιώργο Νινιό.
Το τελευταίο πράγμα-κίνηση-σκέψη που κάνω πριν βγω από το καμαρίνι μου.
Η σκηνή είναι δική σου! Πήγαινε εκεί έξω και διασκέδασέ το! Είναι δικό σου... με τη βούλα!
Η Αγγελική Ανδρίτσου πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Με τη βούλα» σε σκηνοθεσία-θεατρική διασκευή του Γιώργου Νινιού στο Θέατρο Άβατον, που βασίζεται στο βιβλίο της Σταυρούλας Ζάμπρα.