«Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», είναι η πρώτη από τις τρεις παραστάσεις με τις οποίες επανέρχεται τη φετινή σεζόν στον Πολυχώρο VAULT, το Θεατρικό Φεστιβάλ Μονολόγων «Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ…». Με εμπνευστή και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Καρατζιά, το Φεστιβάλ που φέρνει επί σκηνής, μάνες σπουδαίων Ελλήνων ανδρών, είναι αφιερωμένο στη μνήμη της Χρύσας Σπηλιώτη. Πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Οι άλλες δύο παραστάσεις που ακολουθούν είναι η «Χαρίκλεια Καβάφη» (βασισμένη στη ζωή της μητέρας του Κωνσταντίνου Καβάφη) και η «Καραϊσκάκενα, ο Θρύλος» (βασισμένη στη ζωή της μητέρας του Γεώργιου Καραϊσκάκη).

Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν. «Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψιθύρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του. «Η μάνα αυτουνού». Το λιγότερο φωτισμένο πρόσωπο στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι». Που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Εάν όμως το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά. Που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.

Εγκαινιάστηκε το 2017 στον Πολυχώρο VAULT και περιελάμβανε πέντε πρωτότυπα έργα που έγιναν παραστάσεις και γνώρισαν μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία: «Ο Γιος Μου Νικόλαος Μάντζαρος», «Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού, η Διάφανη», «Βασιλική Τριανταφύλλου: Αχ! Γιάννη μ’», «Νικολέτα Νομικού – Συγγρού: Ο Ανδρέας Μου» και «Ολυμπιάδα ή Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;». Πέντε μάνες (Ρεγγίνα Μάντζαρου, Αγγέλικα Νίκλη Σολωμού, Βασιλική Τριανταφύλλου, Νικολέτα Νομικού Συγγρού και Ολυμπιάδα), που μιλούσαν για τους γιους τους (Νικόλαο Μάντζαρο, Διονύσιο Σολωμό, Ιωάννη Μακρυγιάννη, Ανδρέα Συγγρό και Μέγα Αλέξανδρο).

Για τις ανάγκες του φεστιβάλ, γίνεται ανάθεση σε θεατρικούς συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιούς και άλλους καλλιτέχνες, οι οποίοι καλούνται να δημιουργήσουν ένα θεατρικό project με πρωταγωνίστρια την μάνα ενός σημαντικού, για την ιστορία της Ελλάδας, άνδρα. Μονόλογοι που ξεδιπλώνουν την ζωή αυτών των σπουδαίων ανθρώπων και αποτελούν φόρο τιμής στις γυναίκες που τους ανέθρεψαν.

Στόχος του φεστιβάλ είναι να αναδείξει και να προβάλει την σύγχρονη ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία, παντρεύοντας την πείρα των παλαιοτέρων με την ορμή των νέων δημιουργών. Στηρίζει και στηρίζεται στο νεοελληνικό κείμενο και φέρνει στο φως άγνωστες πτυχές της ιστορίας μας. Τα έργα αυτά έχουν βαθιά κοινωνικοπολιτική χροιά και θίγουν τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας, που εξακολουθούν να υφίστανται ακόμη και σήμερα. Έχουν έντονο εκπαιδευτικό χαρακτήρα, απευθύνονται και αφορούν κάθε πολίτη αυτής της χώρας και προβάλουν την ιστορία και τον πολιτισμό μας.